Of: “Het had ook een kraai kunnen zijn die aan een condoom staat te trekken”
Met mijn Canon Power Shot SX201IS en een hoop goede zin ging ik van de zomer op natuursafari naar Maine.
Maine? Overweldigende natuur in het noordoosten van de VS, bijna Canada.
De walvissen vliegen je om de oren, de kreeften kruipen over de weg, de elanden knabbelen in je nek als je te lang op een bankje blijft zitten, en de vogels, ach de vogels, ze zwermen overal, ze zijn niet schuw, want ze worden nog niet neergeknald door Italiaanse jagers noch gelijmd door Belgische en Franse stiekumerds. Het is per slot van rekening: ver weg. En daar mogen die mannekes niet komen van hun vrouw.
Maine, lieve lezers, is een natuurparadijs. Ga daar eens heen met een goede camera en je hebt wat te laten zien thuis. Net zoals Apie. Kijk maar hier beneden, dit is slechts een kleine selectie van zijn beste plaatjes.
Ga daarna heel gauw naar de groep Natuurfotografie, zie hoe het wel kan en probeer de herinnering aan dit blog kwijt te raken.
Eenden, ja, dat ziet Apie ook wel, maar wat voor eenden?
We zullen het nooit weten.
Ze zwommen weg om nooit meer terug te komen.
Het was zo lief, een goudvinkje, en zo dichtbij. En maar fladderen en maar kijken met dat koppie. Waarom moet ie dan net als apie afdrukt dat koppie in zijn veertjes steken? Zeg het maar mensen, apie weet het niet.
Het is in ieder geval niks dus.
Ja hoor, een mantelmeeuw. Ik zag hem een krab vangen en over de golven scheren om hem lekker op een strandje te gaan oppeuzelen. Zo mooi. Denk je dat dat uit dit plaatje spreekt? Nee dus, hier spreekt helemaal niets uit. Het had ook een kraai kunnen zijn die aan een condoom staat te trekken. Anything! Dit kan toch niet in een groep ‘Natuurfotografie’ met coryfeeen als ramirezi en de stadsfotograaf van Velsen en hoe ze ook allen mogen heten. Ik geniet elke dag weer van die mooie scherpe platen van ze. En zelf? Zelf ben ik een mislukkeling.
Nog meer triestigheid. Een walvissafari. Dat kost wat, hoor. Je vaart vier uur uit de kust, en vier uur terug. En dan zie je dus walvissen. Midden op de Atlantische Oceaan. Machtig. En dan moet dit plaatje dat gevoel overbrengen.
We gingen ook op moose safari, heel hoog in Maine. Elanden zijn de grootste zoogdieren van Noord-Amerika. Ze lopen zo over je auto heen als je niet oppast. Imposante dieren. Nou ja, dat zien jullie wel aan deze opname.
Jullie boffen maar vandaag. Dit is de ‘common loon’, de nationale vogel van de staat Maine. Prachtig dier, he? En ook helemaal niet schuw. Je kunt heel mooi zijn parelende verenkleed ontdekken. De druppeltjes die nog aan zijn imposante snavel hangen, hij is net weer opgedoken na het vissen. Heerlijk gewoon, wat is die natuur toch mooi.
Als je er maar oog voor hebt.
En dit is ook zo’n spectaculaire vogel, in het echt, een doublegedingesde merganser, ruige oranje kop, keiharde rode haaksnavel, gemene felle oogjes, nou ja, prachtig vastgelegd dus ook. Of het mistte? Nee, het was prachtig weer.
b
Zucht. Bij deze weet ik niet eens of het eenden zijn en wat ik eigenlijk dacht. Misschien zijn het wel laarzen, maanden onder water geweest na een schipbreuk, en nu tevoorschijn gekomen, hoog op de woeste golven dobberend en hopend dat iemand ze met natuur zal verwarren. Ja laarzen, duik maar weer onder, het is gelukt.
Hier houdt Apie maar op. Nog plaatjes zat, maar hij wordt er chagrijnig van.
Een volgende keer olifanten in India, was in de lente, ook dit jaar. Man oh man, wat een prachtige tot nu toe ongepubliceerde foto’s heeft onze natuurfotograaf daar geschoten. Stay tuned.
Bas van Vuren, aangenaam 
Ik snap het Apie. Helemaal met je eens 🙂 Maar waar is nou die kraai die aan een condoom staat te trekken?
Je hebt het ‘probleem’ van de natuurfotografie haarscherp geanalyseerd. Je moet er verstand van hebben, je hebt tijd en geduld nodig, goed gereedschap en heel veel geluk. En dat dan elke dag!
Spectaculaire foto’s 😉
Hahahaha geweldig Apie…!!! Ik kan me helemaal verheugen op de olifanten!
Hihi, ik moest er wel om lachen. Als je het zelf maar haarscherp hebt gezien met je eigen ogen ipv door een lens, zowiezo belangrijker.
Ja, die heb ik ook, honderden fotos van een stel golven waar zojuist nog een walvis of een dolfijn zwom…
Die onderste foto, dat zijn wellicht zee-eenden of alken.
Toch behoorlijk spectaculair, hoor ! Je moet helemaal niet bij die snobs van ‘natuurfotografie’ willen horen, joh. Er is ook een groep die !fotografie heet, daar mag elke sukkel zijn kiekjes plaatsen en iedereen zegt gewoon dat ze prachtig zijn. Niet dat zogenaamd kritische gezeur, dat eigenlijk gewoon opscheppen is om te laten zien dat ze het zelf veel beter kunnen !
De 2e foto van onderen is een zeer geslaagde foto van een vrouwelijke zaagbek. Bijna net zo mooi als op deze website http://www.vogelvisie.nl/soort/grote_zaagbek.php
Die daarboven is helemaal geen ‘loon’ (dat is eigenlijk een mythologisch beest dat helemaal niet echt bestaat, dat hebben ze mooi op je mouw gespeld) maar een fraai plaatje van het monster van Loch Ness !
Kijk, daar kan ik wat mee. Dit opbouwende commentaar. Ik ga dus door.
De mooiste foto’s zitten toch in je hoofd. En dan zijn ze nog groter ook.
Ik lag (lach) effe in een deuk, is dat goed?
Maar mijn ervaring met beestjes fotograferen is dat je geduld moet hebben.
Heel vaak lukt het niet.
Soms maak ik wel vijftig foto’s van een vliegje en zijn er maar drie redelijk.
Daar ben ik dan gewoon anderhalf uur mee bezig.
Achter het diertje aanrennen, of juist eindeloos liggend in nat gras tottie een beetje behoorlijk stil wil zitten.
Ik kan me niet voorstellen dat het een ander wel lukt om in 1 keer een prijsfoto van een dier te maken.
Dus als je eens een beestenfoto van mij ziet die behoorlijk gelukt is,
weet dan dat ik er zeker 49 heb weggegooid,
en dat ik er minstens een uur over gedaan heb.
Maar ik kijk dan ook geen tv, zit ook niet in kroegen,
en dan hep een mens een beetje tijd over hè?
@Apiedapie: Godsallemachtig, zo bloody sharp heb ik ze van mijn leven nog niet gezien… 😉
Wat een heerlijk melig blog. Hardop gelachen..:-)))
@Apiedapie
Er is maar een voorwaarde die belangrijk is en dat is dat je het leuk vind om beessies op de foto te zetten.
En als je die foto’s dan zelf kwalitatief niet goed genoeg vindt om op het blog te zetten dan houdt je het gewoon bij teksten. Want je bent niet op je mondje gevallen.
Ik zal het je nog sterker vertellen. Er zijn mensen die de natuur proberen vast te leggen zonder camera maar met een doek en een penseel en wat tubes net als die van de tandpasta.
Nu heb ik me ook laten vertellen dat er speciale natuuurparken zijn waar de dieren zo zijn afgericht dat ze uren stil kunnen zitten, anders wordt dat schilderen helemaal niets natuurlijk. Alles onscherp en zo.
Is daar al een groep voor?
Je hebt er duidelijk verstand van.Humor
Ja…..humor….heerlijk droog…..zo je gedachten laten glijden
over het natte land en water ogen blikken…..; )))))
hahahaha…. de natuur is weerbarstig…het ligt dus niet aan jou ;))
Apiedapie, voor mij ben je een natuurtalent en op dit blog volstrekt uniek.
Hilarisch blog, je kan er een quiz van maken!
Dank je, Lidy! Niemand durft dit soort fotootje op z’n blog te zitten, da’s waar, als het maar geen trend wordt. OK, die olifant dan nog, volgende week. En misschien een serie "Roadkill … dan liggen ze tenminste stil".
Apierezie,
Ben blij en ook best een beetje opgelucht dat je niet zo’n heel erge hekel aan de natuur hebt.
Ik geloof zelfs dat je zelf te bewogen was om deze ‘mist’erieuze natuur op de gevoelige plaat te zetten.
Je kan ook bloemetjes gaan fotograferen. Da’s ook natuur en loopt niet weg.
Of opgezette beestjes? En ja, ‘flattened fauna’ is een goeie.
ha; I get the picture; zal ik mijn afgetrapte schoenen ook maar eens gaan vereeuwigen
Heerlijk! Ik ben niet de enige! Ben ooit bij schaatswedstrijden geweest; honderden foto’s van lege ijsbanen, een piepklein Sven Kramertje dat bovendien net zijn hoofd wegdraait, de kont van Groenewold. Alleen Bob de Jong heb ik duidelijk op de gevoelige plaat vast kunnen leggen; hij liep los op de tribunes rond en mijn zus hield ‘m stevig bij de kladden!
@Dutchgoddess, tijd dat je een blogje aanmaakt, laten zien die plaatjes!
Dit fotoblogje mocht er wezen, ik voel me nu niet meer zo alleen in mijn fotografisch onvermogen.
haha
toch ben je more advanced dan ikke
want ik weet niet eens hoe je moet uploaden
haaha Moon
Uploaden .. sigh … heeft geen zin om je dat nu eigen te maken hier op dit blog. Zodra je weet hoe het moet, houdt het hier op. 😦
Een leerzaam verhaal en vlot verteld. De koolmees is de vogel van Maine meen ik, niet de loon.
Als de reacties zo lees wordt het tijd voor
“Het nieuwe Natuurfotograferen”
naar Apiedapie…
Je hebt nog gelijk ook, heb ik zojuist gegoogled. De chickadee! Bij deze in ere hersteld.
Je hebt gelijk, Apie. Natuurphoto’s zijn vrijwel allemaal al veel beter gedaan. Daar kun je maar beter niet mee willen concurreren. Idem dito voor gebouwen en puinhopen waar al ansichtkaarten van bestaan. Mijn idee: fotografeer alleen mensen en dan het liefst mensen om wie je geeft. Maar iedereen moet uiteraard maar doen wat iedereen wil.