“Niet te dichtbij je gezicht!”
’’Als hij het niet doet, dan ga je er NIET naar toe, gewoon laten liggen!’’
Het zijn dit soort goede raadgevingen die mij tijdens de laatste week van het jaar het mikpunt maken van meewarig commentaar van mijn zoon. Als man kan ik me zijn opwinding bij het vuurwerk best voorstellen. Ik ben zelf ook een jongen geweest. Maar als vader wil ik hem de jaarwisseling ongeschonden zien door komen.
“Je bent een rund als je met vuurwerk stunt”, die gouwe ouwe slagzin kwam als vanzelf iedere keer bij me op. Op ons maakte dat nog indruk.
Maar hij weet alles al, heeft zelfs, oh gruwel, op YouTube gezien hoe je verschillend vuurwerk met elkaar combineert, hij is een ‘professional’.
Elf jaar oud. Drie jaar geleden hield hij het nog bij sterretjes. Een veiligheidsbril gaat zeker niet op, want dan lacht iedereen hem uit, zegt hij.
Zijn ultieme minachting voor me kwam er vanmorgen uit. Hij liet me niet eens meer uitpraten, maar stormde weg.
“Meisje!” riep hij over zijn schouder, “Je bent een meisje!”
Bas van Vuren, aangenaam 
Wijze raad maar `t gaat er (nog) niet in….
Waarom zouden meisjes minder geïnteresseerd zijn in vuurwerk afsteken? Bang dat ze voor jomngetje worden uitgemaakt?
Fijne jaarwisseling Apiedapie, vast de beste wensen en.. geluk met je zoon:-)
http://www.vkblog.nl/bericht/362734/Heal_the_world_%28Cover_Michael_Jackson%29
Het hindert náks,ik ben ook een meisje.
:-))
misschien geloven zijn vriendjes hem dat je alleen bij héél gevaarlijk vuurwerk een veiligheidsbril draagt…
Even door de zure appel heenbijten Apie.
Elf jaar…
Die van ons had op de camping na Juillet 14, ongezien, een rotje in een bierflesje gestopt.
‘Hee, waar issie nou?’ hoorden we zacht.
Geen bierflesje meer te zien en de tentluifel vol splinters.
Les!
Ik vrees dat je met hem mee moet, en vuurwerk afsteken. Ik ben een moeder, ik hoef niet geloof ik, maar de vader van mijn kinderen moet wel. Dat onderscheid hebben mijn kinderen al lang gemaakt.
Jouw jongetje mag nog wel iets leren over de seksen.
Mijn meisjes waren altijd dol op vuurwerk, helaas, en zijn het nog steeds nu ze groot zijn.
Maar gelukkiger verstandiger dan sommige jongetjessukkels bij het afsteken,
dus vingers en ogen zitten er nog aan.
Maar mijn jongste dochter is dan ook brandweervrouw (beroeps).
Het moeten altijd de hardste knallen van de buurt zijn, en de hoogste pijlen.
Een bedrag waar je van op vakantie kunt.
Bah. Opvoeding mislukt, wat dat betreft.
Ik houd me na twaalven dan ook altijd binnen bezig met de champagne en de toastjes.
Girls just wanna have fun…
Als meisje sloopte ik graag ouwe rotjes om er mijn eigen bommetjes van te maken. Bijna het huis (met rieten dak) in de hens. Verder ben ik de wijsheid zelve, en ga bidden voor een behouden terugkeer van zoonlief (15).
En een prettige jaarwisseling allemaal. 🙂
Dank je wel, en jij ook!
Wij binden onze kinderen altijd aan de tafel vast met oud en nieuw en dwingen ze om pimpampet en mens erger je niet met ons te spelen.
heeft ie alle tien vingers nog..? Vast een fijn nieuwjaar voor jou en je geliefden!
Jawel, alle tien nog d’r aan. Jij ook gelukkig 2011, oh Vogelman, voor jou en de jouwen. De minachting voor ‘het meisje’ heeft zich zojuist verdiept. Gevraagd naar hoe meisjes klinken, deelde hij simpel mede "oink". Hoe krijg ik dit nog goed.
Vastbinden is de oplossing of hem wijzer maken dan zijn omgeving,
maar daar wordt ie triest van. Het is niet anders.
Dat rotje in een fles dat kent ie misschien nog niet in bovenstaande
uitvoering. Aardig om te weten dat je zelf een scherfgranaat kan maken
of niet.