In ons restaurant in het Franse stadje
at mijn tafelgenoot worst met een patatje.
Om ons heen was het Sint Valentijnsfeest.
Nooit was het lokaal zo romantisch geweest.
Ik at mijn foie gras met heel veel zin.
De Sint-Jacobsschelpen gleden er zachtjes in.
Ik bestelde een karafje rode Bordeaux
maar ook zijn cola met een rietje stond er zo.
“Je t’aime”, stond er op de servetjes.
Nee, niet snuiten, dat is niet netjes!
Toen de koffie met het koekje werd geserveerd
vroeg hij zacht “Pa, wat doen wij nou verkeerd?
Mama houdt toch ook van lekker eten?
Waarom is ze ons alletwee vergeten?”
“Jongen”, zei ik met doffe stem
“Je moeder is veel gelukkiger met hem.”
Gedicht op aanvraag van Plopje, zie drasties. De prozaversie staat hier. Engels? Hebben we ook: Valentine Dinner.
Bas van Vuren, aangenaam 
Ik kan hem ook voor je zingen, Iloon, met gitaar en lange uithalen en een authentieke snik in de stem. ’t Is een smartlap namelijk. Misschien zet ik hem ooit eens op CD.
Dit is de vierde versie die ik van je lees Apie…
(de eerste op Drasties).
Nu in dichtvorm: ik ween…
Jordaan, Hazes, de Munck…
Apie Jordaan:
dat vind ik het mooiste klinken
@Fleur, dank je! Denk wel dat het mogelijk is, sterker nog, ik weet het zeker. 🙂
Kramer vs Kramer … meteen komt die scene bij me op waarin ze samen flensjes staan te bakken. Huiliehuilie. Snif.
Zou het mogelijk zijn?
Ik doel op jouw laatste zin.
Zou je met iemand gelukkiger kunnen zijn?
1 geeft fijne sfeer
reminds me aan Kramer vs Kramer.
heel mooi neergezet.
groene pijl op valentijnsdag
Moon
Wat mooi en liefdevol en ook verdrietig. Kippenvel, brok in de keel van ingeslikte tranen.
Met een snik en een traan
Met een snik en een traan. Dus. Ldb.
Ik had hem al gecorrigeerd!😂😂