Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat
Toon alle berichten van Bas van Vuren
14 gedachten over “Ze lokte me naar het bos”
Ik zou ook direct volgen :-).
En daar valt heel wat te verlossen!
‘Ze’ hep het weer gedaan hè?
Nou ja, Selma, zonder haar zou ik niet in dat bos geweest zijn. Bovendien stel ik niet graag mensen teleur. Pleasertje heet dat toch?
Selma hep wel gelijk…mannen leggen altijd de verantwoordelijkheid bij de vrouw
omdat de man niet over z’n gevoelens durft te praten…..maar zij uit die gevoelens wel….
en dat maakt hem woedend (vaak)…..hij gaat zwijgen…en zij wordt een viswijf……(door dat
zwijgen)…maar dat wil ze helemaal niet…..ze wil ook wel eens iets van HEM horen…..
Het is wat Apiedapie….:)
Annet, ja, het is me wat 😉 Maar we slaan er ons wel doorheen, hoor, wij mannen en vrouwen. De verschillen maken het de moeite waard!
Ik vind dit een prachtig, bijna softpornografisch, detectiveverhaal, waar nog veel te raden overblijft (hoewel…). Dus ik kan me heel goed voorstellen dat je haar gevolgd bent hoor Apiedapie. Ze hoefde waarschijnlijk niet eens te schieten ;-).
@ Selma; in dit geval vind ik van wel hoor. En ik ben van de ‘goede’ emancipatiegeneratie ;-).
@ Annet; het hangt er natuurlijk helemaal vanaf hoe je die gevoelens uit. Vertel je ze gewoon, of laat je ze uit je bloesje hangen? Dat maakt ontegenzeggelijk verschil ;-).
Bas van Vuren, aangenaam 
Ik zou ook direct volgen :-).
En daar valt heel wat te verlossen!
‘Ze’ hep het weer gedaan hè?
Nou ja, Selma, zonder haar zou ik niet in dat bos geweest zijn. Bovendien stel ik niet graag mensen teleur. Pleasertje heet dat toch?
Selma hep wel gelijk…mannen leggen altijd de verantwoordelijkheid bij de vrouw
omdat de man niet over z’n gevoelens durft te praten…..maar zij uit die gevoelens wel….
en dat maakt hem woedend (vaak)…..hij gaat zwijgen…en zij wordt een viswijf……(door dat
zwijgen)…maar dat wil ze helemaal niet…..ze wil ook wel eens iets van HEM horen…..
Het is wat Apiedapie….:)
Annet, ja, het is me wat 😉 Maar we slaan er ons wel doorheen, hoor, wij mannen en vrouwen. De verschillen maken het de moeite waard!
Ik vind dit een prachtig, bijna softpornografisch, detectiveverhaal, waar nog veel te raden overblijft (hoewel…). Dus ik kan me heel goed voorstellen dat je haar gevolgd bent hoor Apiedapie. Ze hoefde waarschijnlijk niet eens te schieten ;-).
@ Selma; in dit geval vind ik van wel hoor. En ik ben van de ‘goede’ emancipatiegeneratie ;-).
@ Annet; het hangt er natuurlijk helemaal vanaf hoe je die gevoelens uit. Vertel je ze gewoon, of laat je ze uit je bloesje hangen? Dat maakt ontegenzeggelijk verschil ;-).
Even bij jou Apie: Joke ik bedoel de geest….haha, ik zou dat niet eens durven zeggen…..:)) we denken langs elkaar heen….(komt vaak door emoties)…..
Nou, dit is een detective met een knipoog.
Tja ben bang dat zelf ik haar gewoon zou volgen… ze heeft tenslotte wel een wapen… 😉 Dus kan je geen ongelijk geven…
Een blauwogige blondine met opgespoten lippen en opgepompte boezem: Ik durf meteen nooit het bos meer in…
Zo hoeft ze hoeft bij mij niet aan te komen.