Ja, want koeien zijn lieve beesten, ze geven melk en het is rustgevend om naar ze te kijken.
Dus hopla eruit, en daar was de eerste al, trots en bedachtzaam. Dat het moederdag was kon haar niets schelen.
Met haar medekoeien was het al niet anders. Ze keken me aan met een blik van wat kom jij doen, wat is er aan de hand? Ja, niks dus, wist ik veel dat moederdag niet voor iedereen een feestdag was. Eentje keek me zelfs wantrouwend aan. Dacht ze soms dat ik haar kwam melken? Zonder krukje dan zeker!
Maar toen gebeurde er iets behoorlijks unieks. Voorzover ik weet nog nooit gefotografeerd. Koe likt knie!
Deze foto is genomen net na het likken. Ervoor zag ik het niet aankomen, en tijdens het likken was ik overmand door emoties en zat ik ook nog scherp te stellen. Als je dat allemaal tegelijk moet doen, dan gaat het mis.
Ik wist dat het niet beter meer kon worden, mijn moederdag, en ging op huis aan. En ik maakte dit zelfportret. Omdat ik gelukkig was.
Disclaimer: ik heb niet zoveel verstand van koeien, het kunnen dus ook stieren geweest zijn.
(update: op verzoek van de moeder van de koe die boven dit bericht prijkt plaats ik hieronder de volledige foto van haar kind, toegegeven ze (m/v) mag er zijn)
Bas van Vuren, aangenaam 
Lief allemaal…
Goed idee om een zelfportret te maken omdat je gelukkig bent.
Ja, zelfportretten als je ongelukkig bent mislukken meestal.
ont-roerend blogje, want met te veel geroer krijg je slagroom
Ik heb eens gehoord dat in de Filippijnen kaalhoofdigen hun schedel laten likken door koeien. Dit zou de haargroei bevorderen. Ik heb het maar van horen zeggen, of het waar is en of het ook werkt, is twijfelachtig.
Ai, Ridzerd! Ik zal de komende dagen mijn knie in de gaten houden. Dan hoor je het wel en weten we dat ook weer. Ik hoop dat het een fabeltje is.
Leuk blog, alleen je knie valt me wat tegen… 😀
Ramirezi, ik wist echt niet dat jij op knieen valt, mannelijke nog wel. Enfin, dat weten we dan weer, je bent er niet minder om natuurlijk.
MEUH! Says the happy momma cow…
Ja! Zo klonk het precies! Alsof je erbij was …
Oh, Apiedapie, stel je voor dat je je had laten likken door een stier! Dan had je he zeker wel geweten. En ik spreek uit ervaring, een koeientong is bijzonder ruw maar liefdevol. Die van de stier is nog ruwer en ruiger. Nooit aan beginnen!
Wel fijn dat je zo’n moederdag wilt delen.
Tja, je moet wat, als je geen moeder meer hebt. Dan maar koeien. Gelukkig dus geen stier, het voelde liefdevol. Maar het was “op zoek naar eten”. Weet ik ook wel. That’s life.
Apie, koeien zijn goede moeders.
Maar op jouw knie op zoek naar eten?
Denk dat je de koe onderschat.
En op zo’n dag en met die koeien denk ik natuurlijk ook wel even aan ‘ús mem’ in Leeuwarden.
Hier moest de koe er om lachen !!
Haha, ja, zo is die beter, Heer Rozenwater. Noem het maar simpel, nog een heel gedoe hoor zo’n balkje. Zo’n koe blijft niet stilstaan namelijk.
een heel mooie koe
Wat een mooi koeienras…
Was dat wel je knie?
Ja, erewoord. En ik heb er nog zo eentje!!! 🙂
Potverdorie, ik zou al blij zijn als ik maar 1 zo’n knie had:-)
Ja, ik ben er ook behoorlijk blij mee, Ridzerd. En nu ik er nogeens naar kijk, heeft mijn knie veel weg van die van Maxima. Kijk maar: https://apiedapie.wordpress.com/2011/04/14/ach-al-had-mijn-vriendin-maar-een-zon-been/
Nou! Daar hebben we iets om over na te denken. Want ik ben man. Maxima is vrouw. Ik ben Europeaan. Maxima Latijnsamerikaans. Ik ben burger. Maxima is prinses. Ik heb een leuke vriendin. Maxima heeft WA. Zoveel verschillen, toch bijna dezelfde knieen.
Mooie foto weer van Maxima. WA treft het maar met zo’n droomvrouw.