Bizar: beheerder laat eigen website in de steek na plagiaatverdenking

Amsterdam, 13 september 2013 Opnieuw onrust in bloggersland. JdW, beheerder van drasties, is met de noorderzon vertrokken. Na een korte afscheidsboodschap is de site onbeheerd. Lezers en actieve bloggers, die special interest blogs beheerden zoals een receptenrubriek, een kunst & curiosa blog en een pas geopend wetenschaps- en onderzoeksblog, verkeren in grote onzekerheid over de toekomst van de website, trefpunt van expats en Nederlanders in eigen land. Een financiele ondersteuningsactie heeft tot op heden geen resultaat opgeleverd.

Ook reacties van bloggers op deze posts werden onder valse namen op drasties herplaatst

Aanleiding tot de drastische actie van de beheerder – die door zijn lezers liefkozend “onze Jan” werd genoemd – lijken beschuldigingen van plagiaat te zijn. Na jaren van vragen over de herkomst van sommige artikelen leverde een van de reageerders op 11 september het bewijs dat deze deels zijn overgenomen van Amerikaanse blogs, zonder bronvermelding. Ook reacties van bloggers op deze posts werden onder valse namen op drasties herplaatst.

Toen de websitebeheerder met de ontdekking werd geconfronteerd reageerde deze aanvankelijk met een herhaalde ontkenning, maar meldde toen dat hij geen tijd meer had voor de website en verdween met de noorderzon. Sindsdien worden geen nieuwe artikelen meer geplaatst en wordt zelfs de winnaar van de koppenwedstrijd niet langer bekend gemaakt.

Een vertwijfelde actie van enkele reageerders van het eerste uur om de beheerder financieel te ondersteunen leverde binnen een uur 200 euro aan toezeggingen op, maar de websitebeheerder weigert tot op heden zijn gironummer of PayPalaccount bekend te maken.

Drasties wordt gemaakt door een groot aantal bekende bloggers en reageerders, het merendeel afkomstig van het opgeheven vk.blog van de Volkskrant en de ikjesrubriek van de NRC.

Voormalig NRC coryfee D.S. Rechter toont zich via publieke reacties op de site teleurgesteld en gepikeerd. De heer A. Dapie, die de plagiaatverdenking uitte, heeft de site verlaten, na een emotioneel betoog. De heer N.N. Name toonde zich verheugd over het vertrek van deze en gene. Bertje (geen achternaam bekend) waarschuwde de partijen tegen al te overhaaste beslissingen. Volgens hem is tijdgebrek de werkelijke oorzaak van het vertrek van de heer dW. De heren H. Rozenwater en L. Lummel (de laatste bekend om zijn minstgelezen kookblog ter wereld) lijken achter de schermen alles aan het werk te stellen om de site te behouden. De reacties van vrouwelijke reageerders beperken zich vooralsnog tot uitingen van ongeloof en verdriet.

Update (1):

A. Dapie heeft op 22 september 2013 een open brief aan JdW gepubliceerd, nadat de websitebeheerder het stilzwijgen had verbroken en de gehele drastiesgemeenschap had toegebeten dat “hij geen geld nodig had”. Dit werd vergezeld van de oproep aan Dapie om zijn geluk elders te zoeken, met een honend aftellen van het aantal dagen waarop voormelde reageerder “wel weer terug zou komen”.

terwijl hij in de eerste klasse van een internationale trein door een mooi landschap zoefde

Ja, honen daar houdt Apie niet van, daar is tie te gevoelig voor. Dus hopla, een open brief, getikt op de BlackBerry terwijl hij in de eerste klasse van een internationale trein door een mooi landschap zoefde. Een hele kluif hoor, die brief, man, man wat een lap, maar ja, het moest eruit kennelijk, en een BB typt zo heerlijk weg!

Open brief aan JdW:

Breaking: voor het eerst zien we een verkapte oproep om op te hoepelen (zie reactie 23 en wat daarop volgde) door de websitebeheerder van drasties  aan het adres van een reageerder die geen trol is of anderszins ontoelaatbaar commentaar achterlaat. Een teken hoe pijnlijk – want raak – diens opmerkingen naar aanleiding van het kopiëren van content van andere sites waren. De lezer oordele zelf, zie reacties 12 en 16 en wat daarop volgde op deze draad.

Om een succesvolle site te maken zonder echt budget of tijd heb je vijf dingen nodig:

1. Creativiteit: veel content is ofwel van elders overgenomen (niet als statement of nonchalance, maar licht veranderd om ontdekking te voorkomen), ofwel door reageerders aangeleverd.

2. Communicatieve vaardigheden, het vermogen om een community op te bouwen, een core groep van reageerders die je site onbetaald louter voor de fun vullen.

3. Basiskennis van de technieken van het bloggen (ach tja, drasties is wat het is …).

4. Betrokkenheid. Zie de opmerking van riverside op voormelde thread (“Zou het zo kunnen zijn, dat Drasties … (…) … misschien wel ‘n beheerder nodig heeft, die het als ‘n uitdaging ziet er iets moois van te maken.. boven iemand die stelt het “voor de lol te doen.”

5. Incasseringsvermogen, zeker belangrijk op een site waarop je wilt dat het af en toe  knettert (de manier waarop is omgegaan met een ‘onthulling’ die een jochie van zeven al had kunnen doen met een google van 1 minuut is toch typerend. Iedereen kan zien dat de betreffende reactie uiterst gematigd en bijna vergoelijkend was, het beeld van “een oogje dichtknijpen bij een verder aardige buurman” werd zelfs gebruikt).

Toen investeringen in de site als argument voor het ongebreideld kopiëren leken te worden aangevoerd (maar liefst een paar honderd euro per jaar) werd aangeboden om jaarlijks 50 euro bij te dragen, ook als erkentelijkheid voor het geleverde werk. Een toezegging die binnen een uur al door drie reageerders werd nagevolgd. Hierop een week lang geen reactie, en vandaag slechts een korzelig “ik heb geen geld nodig”.

Executive summary: op basis van wat ik virtueel van je weet – je posts, je reacties, je emails –  weet ik niet wat ik van je moet denken.  Maar in het echt ben je vast een fijne kerel. Kan! Mag!

Update (2):

Wij vroegen Dapie om een toelichting, waarop deze meldde “Ach, de man doet zijn best maar. Het is in feite een strijd tussen Goed en Kwaad. Goed is niet stelen, maar doodeerlijk en kei aardig zijn. Kwaad is het tegenovergestelde. Meer wil ik er niet over zeggen”.

Op de vraag wat hij met zijn open brief wilde bereiken kwam een kort “niets, zie het als schoon schip maken, de puntjes op de i, de record straight, het voorkomen van valse geschiedschrijving.”

“Ik noem hem geen lul, je hebt kennelijk een concept gezien.”

Maar om nu JdW een “lul”te noemen, was dat nodig, zo luidde onze vraag. Apie (ernstig): “Ik noem hem geen lul, je hebt kennelijk een concept gezien. Maar ook daarin zeg ik dat niet. Ik zeg alleen dat ik gebaseerd op mijn virtuele kennis over hem denk dat ik hem een lul vind. En ik zeg ook dat hij in het werkelijke leven, voor degenen die hem echt kennen, best wel een aardige vent zal zijn. Lezen is moeilijk kennelijk. Ik noem iemand niet zo makkelijk een lul. Maar ik was er nu dicht bij, da’s waar.” 

En stoer liep toen deze kanjer, deze literaire kampioen, deze grapjas, dit gevoelsmens, met opgeheven hoofd ons redaktielokaal uit. Wij meenden een paar minuten later ergens uit een hoekje (toilet?) geween te horen. Maar dat kan ook iemand anders geweest zijn. Die dingen controleren wij niet.

Update (3) 

Inmiddels is een warm bad aan adhesie- en steunbetuigingen (per email) aan de gang en een ware shitstorm aan afkeurende reacties (onder verschillende fantasienamen) op de website. Van wie zouden die laatste toch afkomstig zijn? Enfin, DSR is een van de weinigen die ook in het openbaar nog kritisch durven te zijn tegen JdeW, lees bijvoorbeeld het volgende citaat:

“Jan, dit is de meest ontgoochelende reactie die ik hier in lange tijd heb gelezen. Volkomen futloos en ongeinteresseerd. En dat terwijl je een aantal mensen hebt die het ondanks de stiefdochterlijke behandeling van de site toch regelmatig reageren en betrokken zijn met het wel en wee van e.e.a. Jammer. Overigens is de keuze voor de titel ook niet vrij van zelfmedelijden, tsjongejone…. Daarom hebben meedere mensen aangeboden te doneren, zodat je bv toegang tot een bestand met geschikte foto’s kunt aanschaffen. Aan goede wil geen gebrek, behalve bij jou zo te zien.” 

Ook m.k. (waarschijnlijk mopperkont) laat zien dat hij wel kan lezen:

“Jan de Wit, de kop boven deze pagina ’ apiedapie concludeert: JdW is een lul’ getuigt van slecht lezen en een licht masochistische inslag. Apiedapie concludeert nl niet dat je een lul bent, maar denkt. dat hij je een lul vindt. Moet kunnen toch?”

Maar andere lezers houden zich afzijdig, wellicht uit angst ook naar de uitgang verwezen te worden. Directe vragen en opmerkingen aan het adres van JdeW blijven voor het merendeel onbeantwoord.

Mondjesmaat worden wel weer foto’s en ikjes geplaatst. De websitebeheerder heeft zijn lezers – in een sarcastische toonzetting – opgeroepen om ze zelf uit te zoeken en op te sturen (via e-mail), iets dat door sommige lezers dan weer als tijdrovend en omslachtig wordt gezien, maar ja, dat houd je toch. Cartoons en Amerikaanse blogs zijn tot op heden (24 september 2013) achterwege gebleven.

De site lijkt door de ontwikkelingen inmiddels een aantrekkelijk doelwit voor trollen te zijn geworden. Deze maken er onder namen van bestaande reageerders een potje van. Vooral scheldpartijen aan het adres van Apiedapie moeten kennelijk een beeld oproepen dat deze verantwoordelijk is voor het verval. Tja, wie dit doet, dat weet je natuurlijk nooit zeker. Dat kan alleen de websitebeheerder zien.

Het moderatiebeleid is drastisch aangescherpt. Hierdoor lijkt de fut er toch wel uit daar op drasties. Reageerders haken de een na de ander af, want ze willen geen halve dag wachten op het publiceren van hun reactie. En da’s best kei-jammer hoor. Echt goed komt het niet meer, denken de deskundigen. En dat allemaal vanwege een beheerder die even een tijdje weg moest, maar vergat om dat eventjes te melden en voor vervanging te zorgen. Het trouwe drastiesvolkje had dat met opgeruimd gemoed geaccepteerd en de handen uit de mouwen gestoken. Zeker weten!

Update (4):

Ook DSR – evenals Dapie iemand die al jaren zo af en toe een kritisch nootje aan het adres van de websitebeheerder laat horen – is inmiddels verzocht om op te tiefen. Hem werd op 26 september 2013 toegebeten:

“Dit is een open forum DSR waar iedereen zich met iedereen mag bemoeien. Als je dat niet bevalt moet je je eigen forum creeren waar je een select groepje op audientie kunt laten komen. JdeW“

Update (5):

Op 4 oktober, ja u leest het goed: werelddierendag!,  wordt een aanval uit wel heel onverwachte hoek ingezet. Luvienna (v/h scherp meisje) meldt doodleuk aan Indra – oudgediende die wegens drukke werkzaamheden even een tijdje niet op drasties is geweest – dat de achtergrond voor het modereren op drasties de open brief van Apiedapie was, en geeft er vlijtig de linkjes bij.

Enfin, de reactie van Apiedapie kon niet uitblijven, voor het eerst in weken plaatste hij weer een reactie op de site, en wel een scherp:

“@68 dank je Luvienna, heel fijn. Je suggereert nu aan Indra een verband tussen het modereren van Jan en mijn open brief. Dat is er niet. Is dus poging tot valse geschiedschrijving. Jan is vanwege tijdgebrek opgekrast, op 11 september, lang voor mijn brief (d.d. 23 september). Hij heeft toen een moderatiegat opengelaten, waarop Trolley en consorten dook en daarom moet nu iedereen inloggen of duurt het even voordat je reactie op de site komt. Dat heeft 0,0 (schrijve nul komma nul) te maken met mijn reactie op het zonder bronvermelding en als eigen werk overnemen van andere blogs. Een klacht, zoals Indra als oudgediende wel weet, die ik en anderen wel vaker hebben geuit. Was niets nieuws onder de zon. Zijn reactie, de zaak in de steek laten, wel. Het juiste verhaal (althans vanuit mijn gezichtshoek) staat hier, regelmatig geupdated met nieuwe ontwikkelingen, voorzover ik ze van belang acht.  Het is nu 14h45, kijken of en zo ja wanneer de reactie erdoorheen komt.” 

Eerder al had voormelde L. ergens in het voorbijgaan spottend opgemerkt: “Apies snikjes en wenen beschouw ik meer als het zuchten van een dramatische diva.”  

Nog altijd on the run dus

Maar inderdaad, een paar uren later bleek dat de reactie niet door JdeW werd doorgelaten. Diens modereren is dus niet alleen om trollen weg te houden, zoals hij claimt, het is ook om hem onwelgevallige reacties weg te houden. Nog altijd on the run dus. Enfin, verder geen commentaar. “spottend glimlachjes icoontje*.

De site ligt er verder prima bij, met mooie bijdragen en discussies over populaire wetenschap, religie en filosofie. De websitebeheerder beperkt zich tot het om de paar dagen en zonder commentaar plaatsen van wat krantenknipseltjes over de woningmarkt in Nederland. Moeten we ons zorgen gaan maken om zijn geestelijk welzijn? *milde glimlach icoon*

De wijze Indra had aan een kwartiertje bijsurfen genoeg om het volgende te constateren:

“Een snelle blik leert me: de patiënt is op sterven na dood, een paar dappere familieleden, zoals HR, Luvienna en Bertje, proberen nog te reanimeren. De andere familieleden hebben het pand verlaten. Het kan geen gebrek aan tijd zijn voor de geestelijke vader van de patiënt, aangezien hij zich nog druk maakt over bakstenen.”

En:

“Jan, het feit dat moderatie nodig is vanwege het gedrag van een aantal nare mensen hoeft toch niet te impilceren dat de site niet dagelijks ververst wordt? Of heb je er zelf geen zin meer in? Kan ik me voorstellen na 6 jaar, maar wees daar dan duidelijk over.”

En zo is het.

Weet je? Apiedapie stelde zich net voor dat hij ergens op een andere site zijn feuilleton over Mumbai zou zien staan, of een dierenversje uit Hard voor de Natuur. Zonder zijn naam of website. En in die stukjes zouden kleine niet wezenlijke dingetjes veranderd zijn. Mumbai werd Bombay. Het meisje werd “de vrouw”. Straatnaampje veranderd. Een blauwe jurk werd een rode broek. En in het dierenversje was de kauw vervangen door een kraai. Grijs door zwart, etc.

Dan zou hij heel erg boos worden. En roepen: “houdt de dief!”

Zou hij heel erg van schrikken. En verder scrollend zou hij dan ook nog zien dat sommige reacties van reageerders hier op zijn eigen site ook op die andere site staan, maar dan onder nieuwe onbekende fantasienamen. Zodat het lijkt alsof daar een origineel verhaal met originele reacties staat. Dan zou hij heel erg boos worden. En roepen: “houdt de dief!”.

Toch is dit het wat JdeW al jaren doet. Nee, hij steelt niet van Apiedapie, maar van onwetende bloggers die elders op de wereld hun verhalen verzinnen, schaven aan een tekst, pakkende kop, plaatje erbij verzinnen, publiceren, linkjes droppen, pluggen, op reacties wachten, met hun reageerders communiceren. Dat heet bloggen, dat heet communiceren. En JdeW reageert daar niet, hij doet niet mee, nee hij knipt dat wat hij kan gebruiken uit, verandert wat woordjes en zet het dan op zijn eigen site, inclusief reacties van de reageerders op het oorspronkelijke stuk, met diens namen veranderd om ontdekking te voorkomen.

Echt. Ga maar kijken, hij ontkent het niet eens. En hoewel hij zei dit allemaal niet belangrijk te vinden, is hij er onmiddellijk mee opgehouden, heeft zijn site min of meer aan de wilgen gehangen zonder nette afwikkeling naar zijn externe bloggers en lezers, en is razend op .. op wie? … zichzelf? Nee, op degene die zijn praktijken onder de aandacht heeft gebracht. Kan.

Update (6)

En jawel hoor, elk nadeel hep zijn voordeel en een crisis is vooral een kans. Sinds JdeW’s vertrek wordt de site nu bevolkt door echte mensen en dan ook nogeens mensen die wat te zeggen hebben, uitgaande boven het geprietpraat en gehakketak dat zoveel andere internetfora ontsiert. Weg zijn ineens Ruud Lulgit, Doperwt, helen, herrie, van Hanegek, Bangkoktop, r u serious, Fanny, mees, Miep, drizzle, reprint, yvonne, kloeless, shoeless, repugs, JohnKoops, devonshire, jefferson, heather, rowdy, hermann, DeVeere, katie, en andere fantasienamen uit de koker van DeWit, die zijn publiek jarenlang liet geloven dat dit echte reageerders waren.

Nu zijn er mooie discussies over geloof, ethiek en cultuur voor in de plaats gekomen met interessante bijdragen van Heer Rozenwater, Keessie, Ad Hok, Luvienna en Indra, af en toe wat knotsgekke tussenwerpsels van riverside blues, lummel en Afzender, en een DSR die het plotseling gestegen inhoudelijke niveau maar amper kan bijbenen en zijn toevlucht zoekt in het vertrouwde reageerdertje-afzeiken (zijn nieuwe slachtoffer: Luvienna).

Aardig toch, zo’n selforganising website. Voor zolang het duurt.

Reageerder van het eerste uur, Afzender, publiceerde op 23 oktober 2013 een gevoelige sfeertekening, de site typerend als een “hangplek met zelfbediening”, verlaten door de waard, met nog wat kletsende oude stamgasten aan stoffige tafels.

Sleutelpassage in het betoog:

” … een gast ontdekte dat onze kroegbaas niet altijd zijn aangeboden biertjes zelf tapte. Er onspond zich opnieuw een woordenwisseling met als gevolg nog meer heibel vanuit onze eigen stamgastenkring. Het gebruikelijke café-gekibbel ontaarde zelfs in een lokaalverbod voor één van de gasten van het eerste uur die notabene zelf vaak de kwast ter hand nam … Ik loop nog weleens voorbij. Soms ga ik naar binnen maar vaak kijk ik alleen door het raam. Het is een soort hangplek met zelfbediening geworden en zie ik de nog weinige stamgasten aan de stoffige tafels zitten. Jammer want zeg nu zelf, wie zou er in een echt café klagen over wie het biertje tapt  als je het aangeboden krijgt.”

Apiedapie reageerde als volgt:

“Toen  een van de stamgasten – die het net als Afzender erg naar zijn zin had en zelfs hielp met opruimen, adverteren en tappen – ontdekte dat het bier dat de waard zo gul uitdeelde uit een ander cafe kwam, en daar wat over opmerkte, werd deze stamgast zonder veel discussie voor de deur gezet. Ook deze opmerking – die gewoon waar is – zal niet aan de andere stamgasten worden getoond. “

Ook deze reactie werd niet doorgelaten door de Grote Afwezige Leider. Het zou ook nog al mooi worden als reageerders het ergens niet mee eens zijn. Dat mag niet hoor. Foei!

Nee dus, Apie houdt niet van stelen en hij houdt ook niet van helen.

Maar het is wel zo natuurlijk. Je merkt dat het bier dat je krijgt gejat is, je zegt er wat van, je wordt er zonder pardon uit gezet, en de andere gasten roepen je na: “He joh! We krijgen dit bier toch gratis? Wat zeur je nou? Wat ben jij ondankbaar!” Nee dus, Apie houdt niet van stelen en hij houdt ook niet van helen. Ha! Is gewoon zo. Eerlijk duurt het langst, dat zei zijn moeder al, en stuurde hem toen hij nog maar een dreumes van een jaar of acht, negen was terug naar de Gruyter omdat de caissière hem per ongeluk vijf cent teveel had terug gegeven. Vijf cent mensen! Maar met een impact van decennia.

Enfin, JdeW doet zijn best maar, zeggen we dan. Maar zelfs dat doet hij niet. *schatericoontje*

Update (7)

En inmiddels – 26 oktober 2013 – heeft ook NaamNomName afscheid genomen van de site. Een gigagroot verlies. Hij was in onderwerpkeuze, eruditie, verrassendheid, taalgebruik, anekdotedichtheid en echt-een-mens-zijn een van de Grote Smaakmakers. Je voelde de pijn soms, de pijn waaruit Kunst werd geboren, net als bij, zeg, John Lennon maar dan zonder muziek. NNN ging soms te ver, maar alleen hij kon dat op zo’n manier doen dat je het hem toch niet kwalijk nam.

Hij was een van de heel weinigen op drasties die je heel graag in het echt zou willen ontmoeten. NaamNomName was iemand die je meteen aanklikte, als je hem in de rechterkolom als recente reageerder spotte, omdat je hem graag las, over wat dan ook. Zelfs zijn recepten waren spannend. Enfin, as a tribute to een groot schrijver en iemand die echt wat te vertellen had (maar die dus ook al door JdeW zonder enige zin of noodzaak van zijn site weggeblazen is) geeft Apiedapie zijn twee afscheidsreacties integraal weer. Nee, het is niet uit te sluiten dat NNN weer eens terugkomt, maar goed, dat houd je toch, en dat geldt voor iedereen:

“Een half etmaal wachten op verschijnen van een reactie, een in het honderd lopende nummering als gevolg, een niet-geplaatst Ikje –waar het hier allemaal om draait en begonnen was– voor nog slechts wat laffe pogingen tot spitsvondigheid: wat doe ik hier nog? Niks dus. Cru hoor, zo’n doodsstrijd, pijnlijk en inhumaan: daar zou men eigenlijk niet aan moeten bij willen dragen. Ik niet in elk geval. Daarom: dag allemaal! It was good while it lasted. (And not even then.)”

Gevolgd door een in character:

“Trouwens u allen de ballen, want ik heb het hier nu echt wel gezien, met dat rare filter, een onnabvolgbaar plaatsingsbeleid en dat geruzie en loefafsnijden door nog handje vol nitpickers. Adieu, tot in de pruimentijd (mebrillo-tijd, speculaas-tijd), de nieuwe haring ga ik hier niet meer halen: zelfs de sfeer aan tafel is inmiddels verziekt!

*plof*

By NaamNomName on 26/10/2013 – 20:43″

Update (8)

Op 30 oktober vond een fysieke bijeenkomst plaats van een aantal drastiesfans, in De Rechtbank te Utrecht. Hoewel uitgenodigd verwaardigde de websitebeheerder, JdeW, zich niet om even langs te komen. Kan. Mag. Betrokkenheid bij je eigen site kan ook van binnen zitten natuurlijk. Daarmee hoef je niet te koop te lopen. Wat is er gebeurd? Hoe voelen we ons? Hoe gaat het verder? Het zijn maar wat vragen die je al of niet even met een klein clubje getrouwen in real life zou willen bespreken. Not.

Wie er wel waren? Mopperkont, Weeromstuit, Luvienna, en lummel. Opvallend dat Heer Rozenwater de enorme reis van Amsterdam naar Utrecht ook niet kon maken, naar eigen zeggen vanwege een verkoudheid. Kan.

Materieel is er zeker voortgang geboekt. Volgens het besluitenlijstje is het nu bijvoorbeeld eindelijk duidelijk dat witte wijn lekkerder is dan bier. Ook werd besloten dat Apiedapie weer gezellig terug komt, maar “hij krijgt als boetedoening 20 strafregels. ‘Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind.'” Dat is te doen.

Bovendien blijkt uit een foto – die hier kiesheidshalve niet zal worden geplaatst – dat Luvienna zo op het oog een lekker ding is.

Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind
Ik mag niet meer zeggen dat ik denk dat ik iemand een lul vind

Update (9)

Nog altijd (10 november 2013) taal noch teken van JdeW. Manmoedig gaat een klein groepje door, en nog altijd kwalitatief op een hoger plan dan voor de verwikkelingen. Verrassende kunstblogs van Heer Rozenwater, fijne koppensuggesties, lekkere recepten met hilarische titels van lummel. Jammer genoeg worden sommige reageerders die aankondigen (ook eens) alhier te gaan kijken door de achterblijvers met vijandigheid en hoon bejegend.

Op Riverside Blues’ “Mijn bijdragen eindigen per vandaag. Na-woord. Mocht ik u als reactant onheus hebben bejegend: Het gebeurde in “de vaart van het spel”. Geen rancuneuse opzet. Het ga u allen wel” volgt bijvoorbeeld dit: “Het ga je goed moddersloot. We zijn er aan gewend dat je vaak de verkeerde keuzes maakt.” (lummel)”. Ook mopperkont wordt bespot, zoals met een “Het ga je goed mk. Gelukkig heb je niets meegekregen van zelfstandig denken en dito handelen. Fijne start aan de overkant, schaapje.“

Is gewoon jammer, noch mk noch Riverside heeft zich vijandig over deze reageerders uitgelaten. En op dit blog wordt werkelijk welgemeend gesteld dat we de achterblijvers op drasties een warm hart toedragen. Hetgeen ook zo blijft.

Update (10)

Op 11 november dan eindelijk klaarheid. Zoals zo vaak is het een vrouw die voor de doorbraak zorgt. Indra gaat recht op de man af: “Jan, ik vind dat je de solidariteit die sommige mensen hier laten zien ten aanzien van jou wel behoorlijk op de proef stelt door zo weinig van je te laten horen. Nogmaals, we hoeven de achterliggende redenen niet allemaal te horen, maar wees dan in ieder geval duidelijk als je ermee wilt stoppen. Dit is wel zo’n akelige nachtkaars.”

“Wat drasties nu is, dat is het wel.”

Jan reageert met een ” … Wat drasties nu is, dat is het wel. De achtergrond is dat ik het erg druk heb en verder ook nog maar weinig plezier aan het doen van drasties beleef. En in discussies erover al helemaal niet …(…) … Misschien dat ik later over een jaartje of zo wel weer wat meer leven in de brouwerij breng. Misschien ook niet. Maar nu heb ik andere prioriteiten.” 

En dat is het voor hem dan kennelijk wel. De boel de boel latend toen het hem niet meer interesseerde. Zijn stomverbaasde lezers achterlatend met een gevoel dat in de steek gelaten exen ook moeten hebben. Ineens pakt man- of vrouwlief zijn boeltje en dat was het dan. Hij/zij had er ineens geen zin meer in. Tabee.

Gaat het om het ophouden an sich? Neen, daar is begrip voor. Het is de manier waarop. Even aankondigen, even uitleggen, even de mensen alle goeds wensen, meteen, niet na twee maanden om van het gezeur af zijn. Dat heet goede manieren, dat heet respect tonen en respect verdienen. Maar het zij zo.

Zoals De Schrijvende Rechter licht sarcastisch opmerkt: “Nou, en bedankt voor de jarenlange belangstelling dan maar…“

Het veelzeggende slotwoord werd hedenmorgen, 12 november 2013 geleverd door JdeW, in een vervelende discussie tussen hem en een van de grote smaakmakers van drasties, DSR.

JdeW stelt het volgende:

“Tot slot: Ieder internet forum is een vuilnisbelt waarop ook mooie rozen bloeien. En dat laatste geldt zeker voor drasties. Ik hoop alleen dat de bezoekers beseffen dat ik hier acht jaar lang dag in dag uit de vuilnis heb staan opruimen. “

Nou, hieraan hoeven we niets meer toe te voegen. Laat ik nou zelf denken dat een internetforum een tuin is waarop van alles bloeit en groeit, prachtige bloemen, gewone plantjes, ook onkruid, er liggen wat steentjes, hier en daar een vijvertje met een fonteintje, en vooral veel bankjes met keuvelende mensjes, en speelveldjes met stoeiende pubers, en, ok, in de bosjes weerklinkt hier en daar gesteun. Maar het is een ontmoetingsplaats voor mensen. Dat is het.

Als je je eigen site als een vuilnisbelt bestempelt, dan moet je die inderdaad maar opdoeken. Beter voor jezelf en voor iedereen. En de achterblijvers zijn met deze slotzegen van hun websitebeheerder dus wastepickers geworden. Janneman: bedankt!