Hier staat dan weer het egotempeltje van internetprediker De Schrijvende Rechter (DSR). DSR vindt bloggen een werk van ijdelheid; het oprichten van een tempel met in het midden een Gouden Kalf naar gelijkenis van de blogger. Elke gelijkenis met bestaande personen berust daarbij natuurlijk hardstikke op toeval.
Want geloof het of niet, maar ook deze week gaat de voormalige herenkappersbediende zijn eindoordelen over de “ikjes” plaatsen. Sinds zijn plotselinge ontslag slentert hij op werkdagen met de ziel onder de arm door Brussel. Alleen in het weekend mag hij bij zijn vriendin eten. Dus begrijpen doen we hem wel.
Een doorgaans goedmoedig gehakketak volgt met en tussen de andere lezers, waarbij het aanvankelijk over het ikje en het oordeel gaat, maar waarbij geleidelijk de aandacht naar meer wezenlijke zaken verschuift.
De anekdotes worden aangeleverd door lezers van de NRC. In het reactieveld hieronder verschijnen ze zodra een reageerder het niemendalletje plakt, zo rond een uur of 14 in den middag, en dat is het sein voor de ikjesfileerder om van leer te trekken tegen de gruwelen van de steeds kleiner wordende NRC-ikjescommunity. Een doorgaans goedmoedig gehakketak volgt met en tussen de andere lezers, waarbij het aanvankelijk over het ikje en het oordeel gaat, maar waarbij geleidelijk de aandacht naar meer wezenlijke zaken verschuift.
Vorige week ging het bijvoorbeeld over de publieke vrouwen bij het Centraal Station in Brussel, waar DSR verrassend veel over wist te vertellen. Zoals het feit dat de dames lichtgevende bikini’s dragen. Bijna zonde om ze die uit te laten trekken. Ik zelve zou daar liever een uurtje op een stoeltje naast het bed naar gaan zitten kijken. Het ging ook over de oud-Hollandsche deugd van het sparen. Een penning gespaard zou beter zijn dan een penning verdiend. Ook hier had de rechter een duidelijke mening over. En wie weet doet hij wel aan armoedebestrijding met zijn verdiende spaarcentjes. We kunnen het de al dan niet bebaarde Bulgaarse dames (m/v) niet vragen.
Maar DSR zelve is naar eigen zeggen “zo sereen als een nonnenbeen.” Het is een merkwaardige opmerking, want hoe dichtbij zo’n vrouwenkuit, -knie of -dij moet je wel niet zijn om zoiets vast te stellen? En dan ben je het niet meer!
Geilgnuiverij, daar mag deze rubriek niet voor worden misbruikt, zo merkt het hypocrietje op, en hij vraagt een paar minuten later om een ouwe vieze gluurvideo waarbij de buurman het in een garage met een snolletje doet.
De andere trouwe deelnemers kijken het minzaam glimlachend of ongezien gapend vanachter of vanboven hun diverse devices aan. Kees de Jongen wordt weer regelmatig op de NRC gezien, en Luvienna gaat liever aan de waterkant naar zwanen zitten te kijken. Maar toch doen ze allemaal, met ook niet te vergeten riverside blues, mopperkont, Ad Hok, Letterzetter, lummel, Appelvrouw, Indra, Ut, Bertje, Ilona, de Rebelse Huisvrouw en Klare taal hun duit in het zakje en ze blazen allemaal een partijtje mee. En Henk natuurlijk. Hoe kunnen we die vergeten? Jaja. Tja. Enfin. Die Henk.
Afzender en consorten vermaken zich elders met spannende raadseltjes over wandelende honden. Een lang uitgesponnen moraaltje lijkt te zijn dat de benedenburenblogbaas weliswaar regelmatig uit het zicht verdwijnt, maar altijd weer terugkomt. Mag! Zou ik ook wel willen doen. Er zomaar eens tussen uitknijpen. De kuierlatten uit het vet. De zonnebril op oneindig en het overhemd tot den navel open. Maar ik heb de zware verantwoordelijkheid om mijn nek hangen van een kwaliteitsblog dat koste wat kost open moet blijven. Want zonder dit blog is er echt niks meer. Dat is zo, en ik werk dus stug door. Toch ga ik Frodo steeds beter begrijpen.
Scrol nu maar naar beneden en geniet ervan zolang het nog kan. Zeg ook rustig wat het ikje van de dag bij u losmaakt. Of bekijk hier wat eindoordelen van vroeger.
Bas van Vuren, aangenaam 
Applicatie
De tijd gaat soms wat te snel voor mijn tante van 85 jaar. Toch doet ze er alles aan om deze bij te houden. Zo volgt ze het nieuws vrijwel op de voet via televisie en krant. En als ze dan wat onbekends hoort of leest, zoekt ze het uit.
Op haar formica keukentafel ligt daarvoor een lijstje. Helemaal bovenaan staat in mooie schrijfletters: „App = Applicatie”.
Lena van de Graaf
Het lelijkt er weer duchtig van langs: ‘Toch doet ze er alles aan om deze bij te houden.’ Brrr…..
Qua onbeduidendheid van de Ik-jes blijft ons de laatste tijd weinig bespaard en toch kan het telkens weer erger. zo blijkt. De bezwaren jegens het in een oogwenk vervlogen walmpje van vandaag spreken voor zich. Wie desondanks behoefte heeft aan gedetailleerde inlichtingen kan zich tot DSR wenden.
Eindoordeel: 3- (zegge: driemin)
LOL-catchier dan je aanvankelijk zou denken.
Een zware verantwoordelijkheid inderdaad, Apie, en een waar je je niet aan kunt onttrekken, blijkt maar weer. Want wat resteert dan ons blogvisitevolk?
Aan de andere kant: Daarheen En Weer Terug zou je ook eens kunnen toepassen. Wellicht heeft de BBBB (benedenburenblogbaas) dat al in de praktijk gebracht?
@DSR Heb je de mogelijkheid al overwogen dat de Ikjes opzettelijk zijn uitgekozen als uitlokking voor jouw fraaiste fileermesjes?
APD heft er weer een mooi werkstuk van gemaakt, hoor. Vorige week was ’t niks gedaan met die gekunstelde lofzang om een reageerder die hem nog danig teleur zou stellen, maar deze week straalt de arbeidsvreugde er weer vanaf. Het plaatje van die juffrouwen badend in rood licht schijt zelfs van z’n nieuwe smartphone afkomstig te zijn!
Zoals gewoonlijk schrijft APD sneller dan hij denkt, al heeft hij hier wel een interessant punt te pakken:
‘Hier staat dan weer het egotempeltje van internetprediker De Schrijvende Rechter (DSR).’
Door DSR’s terminologie over te nemen, zegt hij in feite dat dit topic gelijk staat aan een (zijn) blog – en natuurlijk is dat ook eigenlijk wel zo.
Voorstel: laten we de URL zo laten maar de aanhef van het blog veranderen in: ‘Hier zijn DSR en Apiedapie’ (andersom mag ook, hoor. daar doet DSR niet moeilijk over).
@L
Om te kunnen fileren zal er toch wel een graatje in moeten zitten. We hebben het de laatste tijd echter met gebakken weekdieren moeten doen. Daar maakt DSR z’n mesje niet aan vuil.
Mij spreekt dit sfeer-Ikje wel aan. Ons Rechtertje hekelt terecht die vermaledijde zin, maar de laatste maakt het voor mij weer goed. Het Ikje is kort en krachtig en dat formica keukentafeltje zie ik voor me. Tante maakt niet de fout om App in verband te brengen met Appie Dappie. Had zomaar gekund, gezien de faam die deze rubriek volgens ons Rechtertje inmiddels heeft verworven.
Je zou er wel iets tijdloos in kunnen zien, van overgrootmoeders die geloofden in het mannetje van de radio en die hun haar kamden als de telefoon ging, tot het verhaal van vandaag, maar het zemelige ‘kijk het oudje nog eens goed maar net niet helemaal bij de tijd zijn’ verpest ‘t.
Mooie schrijfletters? ’n Parel gelijk. Kan ik me iets bij voorstellen. Elders op ’n blog heeft men het over “angstaanjagend”. De Almachtige mag weten wat dat is , hoe dat er uit ziet.
Het met je tijd meegaan is ’n leerzaam proces, waar ik achter de achterblijvers aanloop.
Herkenbaar verhaaltje voor mij.
Ik kwam er onlangs achter dat je 16 pixels nodig hebt voor ’n rush ID. Raadpleeg ik foka, en bol.com, daar rolt dan ’n miminimum prijs uit. 99,- €. Of zoiets.
@RSB
Wat is een rush-ID? Heb je dat nodig om bier te kunnen kopen op de Filipijnen?
Het ikje bevat slechts zes regels, maar het is voor Lena kennelijk te veel moeite (over tijd ?) om het geslacht van het woord tijd (m) even op te zoeken.
Mopperkont, het geslacht van het woord tijd hoef je niet op te zoeken (die floept meteen uit “de tand des tijds”) maar waarvoor is dat relevant? Is “deze” fout?
Fout niet Bertje, maar niet fraai.
Groeten uit Amsterdam…
Bertje @ 18.11
Bij “de vrouw des huizes” floept er toch een onzijdig geslacht uit en niet automatisch een mannelijk?
Apie: weer een kwaliteits-introotje. Dikke lol.
Indra,
Ja, daar wel. Je moet inderdaad ook nog bedenken dat het niet “het tijd” is.
De introotjes van Apie zijn inderdaad onovertroffen.
ja en helemaal zelf geschreven, dat zie je niet overal. complimenten voor applicatie, herstel apiedapie.
In feite is APD’s niet meer dan een aaneenrijging van de DSR-ismen van de voorafgaande week, waarmee het applaus mij in minstens even grote mate geldt – waarvoor dank *verlegen glimlachicoon*
Wat het geslacht van woorden betreft: kunnen woorden ook homo of transseksueel zijn?
Of een baard hebben?
Moppen wel, Luvienna.
Een existentiële crisis?
Woorden kunnen neutraal-hetero- lesbo- hybride-trans- poly zijn, mits er maar het juiste lidwoord wordt gebruikt.
Een goed lidwoord is keibelangrijk.
Snor en baard zijn ook van belang zie Frits Abrahams , achterpagina, NRC.
Felix Vallotton , retour de la mer.
Snor, baard, het is allemaal opsmuk, het is allemaal verstoppen wie je werkelijk bent.
Nou Apee, je bent zeker weer met je foontje in de weer, wegens vaak wegfloepen.
Maar ik wil even zeggen dat die vrouw met de baard en snor heel goed kan zingen, maar zonder die beharing zou ze dat ook wel lukken. Ik moet steeds denken aan de grappen die mijn kinderen vroeger maakten ( mocht toen nog) over Turkse vrouwen met een snor.
Wie floept hier weg?
klare taal
die wurst kan helemaal niet zingen. Het is vaak vals, hij heeft een klein bereik, maakt stereotype gebaartjes en de begeleiding is volstrekt fantasieloos. Weer een schoolvoorbeeld van een politiek correcte maar onjuiste keuze.
dsr
rush ID, Identiteits kaart met prentje van de Drager, zo’n ID heb je nodig om in ziekenhuis , school of anderszins te laten zien, wie je bent.
’n Camera met 16 px maakt een werkbaar vertrekpunt voor knippen, strekken , delen , spiegelen.
http://www.lyricsdepot.com/monty-python/every-sperm-is-sacred.html
Openbaring
Op weg naar het station zit Else, zeven jaar oud, achter op de fiets. Gewoonlijk fietst ze zelf, maar nu heeft ze alle tijd om nieuwsgierig om zich heen te kijken. Hardop doet ze verslag van wat ze ziet en van wat ze op reclameborden leest: „100 procent fruit, festival, maandag open, boekenmarkt, gratis wifi, Jezus leeft.”
Even blijft het stil. Dan klinkt het heel verbaasd achter me:
„Lééft-ie?”
Sonja Bijenho
Ja, best wel een proestmomentje hier 😀
‘Kennelijk heidens Adamskindje heeft geen weet van de Heere’ – tsja, als het wel zo was geweest, dan had ’t zeker in de krant gemoeten. Als getuigenis.
Tikkie omslachtig hoor, die uitleg waarom het meisje bij uitzondering zelf niet fietst. Is dat soms om te voorkomen dat andere mensen denken dat ze niet genoeg beweging krijgt, misschien zelfs wel niet kan fietsen?
En had ‘ie’ eigenlijk niet met een hoofdletter gemoeten?
Eindoordeel: 5 (zegge: vijf)
Meen je dat nou, APD? Geen milde glimlach, waarbij de ogen eigenlijk dof blijven, maar een volle proest, die nog verkeerd af had kunnen lopen als je toevallig aan de koffie had gezeten? *verbaasde glimlachicoon*
Met andere woorden, Pawi’s standaardreactie op elk Ik-je, mits niet te schabauwelijk? Ach, wat zou het leuk zijn als ze zich her bij ons zou voegen met haar gold retriever-achtige blijmoedigheid!
Degene die dat minnetje op het Eindoordeel heeft gegeven is ook een Adamskindje.
Want dat zijn we allemaal.
Ik denk dat dit kindje al vaak over voormelde Heiland heeft horen vertellen. Heidens niet uitgesloten, maar niet aannemelijk. De achterfantasienaam van Sonja is minstens zo leuk als de pointe van het ikje zelve. Je staat erbij en even stil. Wellicht gaat het echter om een vertyping op haar Iphone, want het moest nog vanaf de fiets naar de NRC app gestuurd, en heet ze Bijenhof. We zullen het nooit weten.
Ja ik meen het DSR, ik heb hier zitten proesten, Het snot kwam als een tsunami over mijn toetsenbord. Lachen. Maar ik kan hem weer weggooien; het IT-gansje (verder wel een lekker ding eigenlijk) wordt gek van me.
Nee, DSR, uitgesproken door Else, die het verschil nog niet weet tussen leven en Leven, en ons en Hullie, door die 7-jarige Else uitgesproken – of door iemand anders – behoeft geen I.
Ik ben het met Luvienna eens. I hoeft niet met een hoofdletter. Hier niet. Het schept afstand tussen het Kind en de heer, daar waar juist nabijheid aan het opbloeien of bestendigen is. Bovendien moet je op de fiets voorzichtig zijn met hoofdletters en je concentreren op het omklemmen van mama’s middel.
APd neemt het sowieso niet zo nauw met de Hoofdletters tegenwoordig.
Kom kom, wees blij dat ik nog geen dsr schrijf.
En wees jij maar blij dat DSR zo relaxed is over het vousvoyeren.
Jij relaxed? Dat mag in de krant! *gni gni gnicoontje*
Een wat zouteloze reactie, APD. En zeg nou zelf, heeft DSR er ooit moeilijk over gedaan? Zelfs nu is het geen probleem!
leuk ikje, grappig dat Else die net kan lezen alles opdreunt wat ze tegenkomt. Erg herkenbaar,wel problemen met de site, ik moet nu dit kenbaar maken wat de problemen zijn, ipv mijn ikjescommentaar te spuien Alles floept weg, de tekst dus en de cursor verdwijnt zodat ik geen kant meer op kan. .
Ik zou zeggen : ‘Jezus redt enkelt door gebed. Dat is duidelijker dan een heer die leeft
Hoe leg je zo’n kind nu uit, dat jezus zo dood is als een pier, maar dat zijn vermeende gedachtengoed al tweeduizend jaar met macht aan de man wordt gebracht.
Ik zou dat niet uitleggen. Per slot van rekening zegt dat gedachtengoed zelf dat je niet moet willen snappen hoe teen en tander in dat chaotische verhaal in elkaar zit (daarom heeft de heere ons in zijn wijsheid hersenen gegeven, snappu), want Geloof, beste mensen, daar draait het om. Niet om nadenken.
Ik zou tegen Else zeggen dat er een stukje van het bord is afgevallen, namelijk het stukje waarop stond :’niet meer’.
Wanneer komt er weer een koppensnellerskopje, Apie?
Zijn er nog meer mensen met problemen zoals Klare Taal op 20:12 beschrijft (met wegfloepen en zo)? Want dat willen we niet hoor! Gaan we lappen voor een nieuwe tablet voor haar?h
Luvvie, je hebt gelijk, ik had niet eens in de gaten dat er geen open kop meer stond. Ik ga op zoek in mijn fotodoos. De zwanen deden het niet zo goed als de ooievaar, da’s een les. Het moet dus iets op hoge poten zijn.
Ja , vul maar reactie in, dat is een mooie slogan, helaas kon het maar. Nou dat kan dus niet.
Ik moet als een
Wat weleens wil helpen, Klare taal, bij dit soort onbestemde problemen is even je cookies weghalen. Ga naar settings, history, clear browsing data, since the beginning of time (in Chrome) of iets dergelijks. Kan geen kwaad, er gebeurt niks, je gooit niks van waarde weg. En je computer is weer als nieuw. De cookies koeken dan vervolgens als stof weer aan, en het geheel ziet er over een paar maanden, als je het nogeens doet, uit als een volle stofzuigerzak. Lekker lentegevoel dat cookie cleanen!
Momenteel floept er bij mij niets. Klinkt best wel spannend, floepen. Maar gezien KT’s afgebroken reactie lijkt het eerder vervelend-spannend dan leuk-spannend.
Apie: jou kennende wordt dat dan eerder een plaatje van een lekker ding op lange benen dan van, ik noem maar wat, een verontwaardigd wegbenende DSR.
Bij DSR floept er ook niets. Kt’s probleem lijkt me eerder een aankomend oudere-heeft-probleem-met-randapparatuur-Ik-je.
Overigens is DSR vermeende kwaad wegbenen hoofdzakelijk een pastiche van APD, die zulks voortdurend deed op Drasties.
Werd JdW daar kwaad over?Trof ie sancties? Niets van dat al. Een oceaan van verdraagzaamheid wat dat betreft…
Oei, wat een omfloert vals opmerkinkje, die eerste alinea van DSR.
‘Trof JdW sancties?’ Waar is DSR momenteel op drasties?
Voordat DSR zegt dat de ban om andere redenen was: wie weet wat allemaal aan die banbeslissing heeft bijgedragen. Ik bedoel maar.
@L
Wat vals, niks vals! Je tante op een houvlot, die is vals!
DSR spreekt niet over JdW’s onfortuinlijke ontsporing. Die had niks te maken met APD’s diva-wegloopgedrag, waar geeneens op werd gereageerd – hetgeen dan weleens tot frustratie bij APD zelve, het aandachtsorgeltje avant la lettre, leidde.
Maar ja, daarvoor moet je de geschiedenis kennen, en L. weet zelf zo te zien dat ze wat dat betreft nog maar een piepkuiken is.
‘houtvlot’ – zucht
Boeken
We staan aan de kassa van onze favoriete boekwinkel ons boek af te rekenen, als een man binnenkomt. Een gewone man. Niets raars aan te ontdekken. Zijn oog valt op een prachtig uitgevoerde box met de trilogie van Tolkien. Goede keuze, denk ik nog. Hij pakt de box op en zet hem meteen, als door een bij gestoken, weer terug. Met een vies gezicht. Met een mengeling van verbazing en afschuw roept hij: „Oh nee hè, het zijn boeken!”, en vervolgt zijn weg verder de boekwinkel in.
Jacqueline Grubben
Het NRC-snobbisme stijgt in de boekwinkel (annex DVD-winkel kennelijk) naar adembenemende hoogte. Mede-klanten worden geschouwd, geclassifeerd naar (on)gewoonheid, en hun keuze krijgt een goed- of afkeurinkje. Wat afwijkt gaat naar de krant.
De inzender Hecht kennelijk aan de ‘prachtige uitvoering’ van boeken, maar daar laat zich toch eerder de pronkzucht dan de verstokte lezer gelden.
Het zou aardiger zijn geweest als dit, op zich wel aardige voorval eens door de middenstander zelf was gebracht. Boekhandelaren zijnzoals bekend zeer getalenteerde klantenafbranders, daar kunnen de NRC-middenstandsklanten-Ik-jes nog een punt aan zuigen:
“Ongeschoren, ongewassen, ongekamd, dik, uitgezakt, kreupel, rotte tanden, stinkend, met looprekken en hulpmiddelen die ik nog nooit eerder in mijn leven heb gezien…”
http://www.boekblad.nl/monique-burger-droomboek-maakt-armoede-zichtbaar.218110.lynkx
Eindoordeel: 6- (zegge: zesmin)
Spannend van opbouw. Beeldend. Dat we een “boek” en geen “patatje met” staan af te rekenen was de geoefende lezer al duidelijk, maar ala, een kniesoor die daarover valt. Ik wel dus, maar ik ben dan ook een kniesoor. Prachtig gebruik van “bij gestoken”, “vies”, “verbazing en afschuw”. Voor de volmaakte afmaker had de man niet de winkel in maar de winkel uit moeten benen. Kan de redaktie dat nog even aanpassen graag? Dank.
******
Eindoordeel: 3 potten bier en anderhalve bitterbal (tekene: UUUOD)
******
Hier zijn de drie potten met bier:
En hier de anderhalve bitterbal:
Warhoofd deed dat toch leuker.
Die ‘bij’ had natuurlijk een ‘wesp’ moeten zijn, maar op het Eindoordeel heft ’t geen invloed.
Het is een beetje voorbarig om over ‘ ons boek’ te spreken, als de transactie nog niet geheel is afgerond, maar dit terzijde.
Het ikje is niet geschreven door een middenstander, maar door een klant en de reactie van dsr slaat dus weer eens als een tang op een varken. Bovendien haalt hij een column aan (uit de oude doos), die vanuit een ondernemersstandpunt gezien misschien niet zo verstandig was, maar wel uitstekend en beeldend was geschreven. De armoedzaaier heeft daardoor eindelijk een gezicht gekregen.
Wie heeft er wel eens een NRC-middenstandsklanten-ikje gelezen, dat ergens een punt aan zou kunnen zuigen ?
Wat ook niet klopt is dat de dames lichtgevende bikini’s zouden dragen. Ze reflecteren het licht, da’s heel wat anders. Maar ja, waarom zou dsr zich ook eens een keer precies uitdrukken. Kan hij niet!
Nou, APD heeft ’t zeker eens van dichtbij bekeken.
@MK
Beter lezen, MK. DSR geeft zich er weldegelijk rekenschap van dat er geen middenstander aan het woord is (‘mede’-klanten).
En aangezien voor MK krijgt de armoe een gezicht krijgt door et desbetreffende stuk, houdt hij er kennelijk geen rekening mee dat e.e.a. allicht wat overdriven is geschetst. Ben benieuwd wat die man nog meer voor zoete koek slikt *milde glimlachicoon*
Verder is het helemaal niet voorbarig om over’ mijn’ boek te spreken alvorens er is afgerekend.
Met sommige boeken heeft een mens een innige verbondendheid, een wederzijdse bestemming. Dat de tussenkomst van een boekhandelaar nodig is om beiden samen te brengen doet daar niet aan af.
Je zou zelfs volkomen in je recht staan zo’n boek te stelen, mocht de boekhandelaar onverhoopt weigeren het te verkopen.
Het lijkt wel een door een ongeletterde geschreven Ikje. “We staan ons boek af te rekenen”, “Komt een man de boekhandel binnen”, “Een prachtig uitgevoerde box” (alsof het een Bach-cantate betreft) “Als door een bij gestoken”, twee zinnen die met “Met” beginnen, “Vervolgt zijn weg verder de boekwinkel in”. Het houdt niet over.
Hummus
Tijdens een vriendenweekend willen wij, vriendinnen met aanhang uit Den Haag en Rotterdam bij onze vrienden in Friesland gaan barbecuen.
Daar hoort hummus bij.
Een paar vrienden gaan naar de plaatselijke supermarkt. Geen hummus. Bij de volgende supermarkt besluiten ze het te vragen. Het supermarktpersoneel overlegt met elkaar.
„Hij weet wat het is”, zegt er een, „maar we hebben het niet.”
Anouk Hagenvoort
humus (wikipedia: andere schrijfwijzen voor hummus zijn: hoemoes, hoummous, humus en humus) naar Friesland brengen is als water naar de zee dragen.
Een beetje bijdehante supermarktpersoneelslid zou hebben opgemerkt:” Probeert U het eens bij een tuincentrum” .
Dit lijkt me het ultieme hijtje, een verslag van wat een supermarktpersoneelslid heeft gezegd tegen een paar vrienden van schrijfster. De redactie van de ikjes zit duidelijk op een dood spoor.
De vierde schrijfwijze ‘ humous’ is ergens op het web gewijzigd in humus.
Vrienden dus. Vier keer in zo’n kort stukje, waarvan drie keer in een zin *bareuh*.
De middenstand wordt als nooit tevoren bespot, dit keer langs ethnische lijnen. *bareuh*.
Dit schreeuwt om een treffende herschrijving.
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)
Het ontvrienden kan beginnen.
Ik zou als kruidenier ook weigeren om dat smakeloze kikkererwtenprutje te verkopen.
Eigen erwten eerst.
Zelfportret
Als een vriend uit Amerika mij komt opzoeken, grijp ik mijn kans om eindelijk het gerenoveerde Rijksmuseum te bezoeken. Ik verbloem mijn beperkte kennis van de Nederlandse grootmeesters door stiekem mee te luisteren met een jonge docent die een groep verveelde 13-jarigen vertelt over het zelfportret van Rembrandt als de apostel Paulus. De docent buigt zich voorover om de vraag van een leerling, die bijna wordt verdrukt tussen twee fotograferende Chinezen, te verstaan. Zuchtend geeft hij antwoord: „Inderdaad Jurre, een soort ouderwetse selfie dus.”
Anouk Hagenvoort
Vriend uit Amerika, tante uit Marokko…’t klinkt interessant maar wat doet ’t er toe als het verder in het verhaal niet meer van pas komt? Zelfde met de Chinezen – spannend hoor, maar niet echt relevant.
Het ‘grijpen van de kans’ geeft waarschijnlijk een te enthousiast beeld van wat toch kennelijk een moetje was. Eelf een rondleiding of audioguide bekostigen, dat kon er in ieder geval niet vanaf.
Enfin, een afgeluisterd hullie-tje dus. *zucht* Het opvoeren van de gedemoraliseerde docent biedt gelukkig nog wat ironic relief, meestal worden dit soort dingen meestal letterlijk opgetikt.
Eindoordeel: 6- (zegge: zesmin)
Dit ikje brengt mij grote verwarring. Ik kreeg aanvankelijk de indruk dat Anouk stond mee te luisteren met de jonge docent, maar in dezelfde zin wordt vermeld dat de docent staat te vertellen.
Het is natuurlijk mogelijk om te luisteren en tegelijkertijd iets te vertellen, maar waar stonden de jonge docent en Anouk dan naar te luisteren ? Dat had ik eigenlijk wel willen weten. Ik vermoed naar de Chinezen.
Maar hela-hola: de inzender van vandaag is dezelfde als die van gisteren!
Weer met een vriendenvriend op vriendenuitstap – jaja….
Onder voorbehoud van een mogelijke zetfout: Herzien Eindoordeel: 1 (zegge: een)
Het Rijksmuseum is eveneens toegankelijk als men geen begeleider is van buitenlandse gasten, dus het “grijpen van de kans” is hier niet op zijn plaats. Bedoelt Anouk dat ze kans schoon zag, of dat ze de de kans greep om het verre bezoek te ontlopen? Dat laatste is behoorlijk onfatsoenlijk, maar we weten ook al dat Anouk bijna iedereen als “vriend” bestempelt. Als Anouk werkelijk probeerde de ongewenste vriend te ontlopen, dan is onderduiken in het Rijksmuseum een bijzonder slechte keuze.
Nederlandse grootmeesters! Wie dacht Anouk daar aan te treffen? Van Wely? Timman?
Och, och een echt incest-hijtje dus alles lekker incrowd onder elkaar.
Sinds PvdMeersch kunstkritiek op de voorpagina zet moet alles kunnen.
Voor de niet NrC- lezers: Kritiek op het toneelstuk Anne Frank, geschreven door Leon de Winter en zijn echtgenote Jessica Durlacher, die beide Persona non Grata zijn in deze slijpsteen van de geest.
Saillant detail, op de achterpagina ( hele pagina) stond een positieve reactie “Van de Frankfurter Algemeine” op het toneelstuk Anne Frank, deze copie was betaald door Leon de Winter.
Ja de krant , eens een Monsieur laat zich wel kennen.
Ut is een schaker, dat is duidelijk. Zou hij de opvolger van Heer Rozenwater zijn?
Van deze aimabele Heer, schaker, kunstblogger, computernerd en drastiesvriend wordt allang niets meer vernomen.
Hij was ook een fervente fan van Apie, die hij steeds tegen de onderdegrondse gordelsteken van Dsr moest beschermen.
Nou Anoukje kan dus twee keer met een sullig ikje aan de slag, suf en erger nog, nou wij praten er niet eens meer over, te veel is teveel, weg ermee.
Een slijpsteen van de geest is NRC al een tijd niet meer, als hij dat ooit al was. Hooguit een versleten ruw schuurpapierrje.
De week is bij zondering met een dag verlengd:
Aanrijding met eend
Op een zaterdagochtend ergens in april stopt onze trein vanuit Sittard richting Utrecht geruime tijd op station Eindhoven. Er blijkt even geen treinverkeer mogelijk te zijn omdat er op het traject Eindhoven-Tilburg een aanrijding heeft plaatsgevonden, vermoedelijk met een persoon, zo wordt ons medegedeeld. Onze trein wacht even om passagiers de gelegenheid te geven over te stappen.
Enige minuten later deelt de conducteur of de machinist mede dat het waarschijnlijk een aanrijding met een eend betreft en niet met een persoon. Hij vertelt ons opgelucht dat we spoedig de reis zullen vervolgen met uiteraard de excuses voor de opgelopen vertraging. Inderdaad vertrekt de trein enkele minuten later.
Na ongeveer vijf minuten rijden komt het volgende bericht: „Dames en heren, het betrof inderdaad een aanrijding met een eend, maar ter geruststelling van de kinderen in deze trein: het was niet Donald Duck.”
Jean Baggen
DSR vindt ’t eigenlijk niet zo’n goed Ik-je, en wel hierom:
-Veel te veel woorden: ‘Nadat de trein een aanrijding met een eend had gehad, deelde een jolige conducteur mee dat ’t niet Donal Duck betrof’ had volstaan.
-En wat een breedsprakigheid: die trein ,dat traject, pfff….
-En maken de mensen dat helemaal niks meer mee als een grappende opmerking ’s buitenshuis al ik-waardig wordt geacht. Volgende week iets over een joch dat zomaar z’n eigen kaartje mocht knippen?
Maar de vraag blijft: welke halvegare machinst neemt er uberhaupt gas terug voor een eend op het spoor?! Alsof dat zin zou hebben, of het waard zou zijn?
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)
Ik heb niets aan het oordeel van DSR toe te voegen. Hij heeft zo gelijk dat het pijn doet. Jammer van zo’n mooie week, dit ikje is beschamend.
“Maar de vraag blijft: welke halvegare machinst neemt er uberhaupt gas terug voor een eend op het spoor?!”
Een behoorlijke canard van DSR. Er staat toch duidelijk dat het vermoeden bestond dat er een persoon was aangereden.
Ach het was maar een eend, geen BMW of Mercedes of zoiets, dus doorkarren maar.
Als ik machinist was, zou ik ook stoppen voor elke doodgereden eend. Daar kun je de lekkerste gerechten van bereiden.