De strip “Fokke & Sukke” is ooit door de redaktie van het literaire studentenblad Propria Cures afgewezen omdat “vogeltjes niet kunnen praten“. Het kwam uiteindelijk goed, zoals de NRC-lezer weet. Vorige week werd Fokke & Sukke-maker John Reid door de redaktie van deze krant geëerd met het plaatsen van een ikje.
Ikjes zijn anekdotes die worden aangeleverd door redakteuren, medewerkers, hun familieleden en vrienden, en soms ook door lezers van de NRC. Het uitverkoren ikje verschijnt dagelijks in de krant en hieronder in het reactieveld.
Johns ikje ging over de klasgenootjes van het kind van zijn collega uit Durgerdam. Het kind heet Senne, de klasgenootjes Soete, Doeke, Tjibbe, Borre, Tieme, Jurre, Melle, Peppe, Fedde, Bokke en Twirre. En wat deden die? Niks. Dat was het ikje. Durgerdam kwam ook later in de week aan de orde, omdat Jort Kelder en zijn vriendin daar wonen en volgens de Telegraaf in een oude kerk douchen. Oud nieuws, maar tot op heden nog niet doorgedrongen tot dit blog. Dat Jort (volgens Letterzetter) “een klein pikkie” heeft is wellicht wel nieuws, maar niet eenvoudig te verifiëren.
“Dat mensen over ‘de’ TomTom spreken, is al erg genoeg, maar door het lidwoord weg te laten, verleen je het elektrisch praatdoosje een eigen persoonlijkheid als ware het Tommy uit Sesamstraat.”
De snaterende stamgasten van Café Apiedapie hadden het vorige week over hun nieuws, de ikjes. Die werden weer genadeloos afgemaakt door een in topvorm verkerende Schrijvende Rechter (VSR). Soms bondig (“Aaarghbareuhhhhh-nareutel-icoontje- -Hik!”) soms met meer omhaal van woorden “Hartelijk dank voor dit bericht uit het Land Waar Niets Gebeurt. Trouwens, het is afgewarmde prak!” En wat dacht u van deze: “Dat mensen over ‘de’ TomTom spreken, is al erg genoeg, maar door het lidwoord weg te laten, verleen je het elektrisch praatdoosje een eigen persoonlijkheid als ware het Tommy uit Sesamstraat.”
Ook Kees de Jongen kon er wat van: “Wat zou die jongen nou studeren? Linguïstiek lijkt mij waarschijnlijk.” merkte hij op over het ikje waarin ene Mark de Lange zijn zoon te kijk had gezet. Die had namelijk in de keuken wanhopig uitgeroepen “Wat een shit-recept zeg, wat moet ik nu vet goed bruin laten worden?” Kees sleepte er de Duimpjesbokaal mee in de wacht (10 votes up en 0 neer). De Integriteitscommissie heeft het groene licht voor een hervatting van de wekelijkse uitreiking gegeven, maar blijft alert.
Oh, bijna vergeten om ook Jorts gewezen vriendin Georgina Verbaan met een plaatje te eren. “She graduated from mavo (high school) in Zoetermeer.”
Letterzetter verhaalde hoe hij zijn buurman was tegengekomen “De Appel Watschj!” had deze gekraaid. “Gaaf jongen!’ “Ja, ik zie het. Heb je een nieuw koffertje?” De triomfantelijke brede lach van de buurman verdween als sneeuw voor de zon. “Euh… ja, nee…” stamelde hij “daar zit de batterij in.”
Dezelfde Letterzetter plaatste ook een handig overzichtje van de cast van een ikje over nepotisme. De locoburgemeester als gemankeerde wethouder uit Juinen, de secretaris van de plaatselijke voetbalclub die alles declareert, “inclusief het toiletpapier waarmee hij thuis zijn kont afveegt”, en de terreinknecht, een simpele maar jofele vent – “hij heeft me vaak in de kruiwagen naar huis gereden” – die “zijn cornervlagpaal” regelmatig in het damestoilet weet te plaatsen.
“Hmm, ik lijk hier soms beland in een versie van Ubu Roi, het toneelstuk van Alfred Jarry, dat de totale verwarring en gekte verwoordt in een surrealistische setting“, merkte Klare taal op, en zo is het, waar gaat dit allemaal over, denk je weleens.
Want we zijn nog niet eens op de helft van de highlights van vorige week. We hebben het bijvoorbeeld nog niet gehad over onze lieve Ilona, die hier kort voor 9/11 haar opwachting maakte om te herdenken dat de site van de buren alweer een jaar geleden is ingestort. 
Daarna ging ze koken, koffiedrinken, journaal kijken, en op haar “allerliefste, kleine handenbindertje” passen met een stellig “Wordt vervolgd…” om ons vervolgens weer haar rug toe te draaien (zie foto). Wat Klare taal het invoelende commentaar “Ilona, je kunt toch gewoon hier vertellen wat je wilt, zonder je ontrouw te voelen aan drasties?” ontlokte. Riverside Blues: “Ha Ilona, wil welkom zijn. Kom gezellig aan onze tafel. De meesten herken je. Je zin “Ik houd van juliie allemaal” is gewoon 18 Karaat. Probeer te leven in de werkelijkheid.”
Erg blij was ondergetekende met de terugkeer van kunstenares Annette Lemaire, maakster van het prachtige “Voelsprieten”, waarin de wonderen van het alledaagse gepresenteerd worden door een kunstenares die “altijd op zoek is naar de bron van alles“. Kon een zusje van Apiedapie zijn dus. Annette kon vanwege het een of ander al sinds januari 2013 niet meer op deze site reageren, maar ze kwam prachtig terug met het treffende “Ik kan geloof ik weer reageren …” We wachten het verder even af.
Het 100e-reactievaantje ging naar DSR, die snedig opmerkte “Wanneer zou APD met het pennetje door zijn reactie op 18.09 gaan?”
“Het Intro is”, volgens Kees de Jongen, “een belangrijk element van het Ikjes en Eindoordelen-item waarmee je niet lichtvaardig moet omspringen.”
Dat was trouwens best wel een thema. Aan de ene kant wil iedereen zich graag terug zien in het wekelijkse intro, maar aan de andere kant wil men zo snel mogelijk het einde van het bericht bereiken om weer zelf aan de slag te gaan. Erin schrappen is uit den boze, zo bleek deze week. “Het Intro is“, volgens Kees de Jongen, “een belangrijk element van het Ikjes en Eindoordelen-item waarmee je niet lichtvaardig moet omspringen.”
Zelf aan de slag gaan is de norm aan het worden in Café Apiedapie. Reageerders reageren niet slechts. Ze dragen ook onderwerpen aan. Ze plaatsen video’s en Eindoordelen. En ze halen herinneringen op. 
Riverside Blues zag het zo: “Meneer, dit is Café Apiedapie. Allemachtig, wat ziet dat er leuk uit. Als u dat zo zegt, krult de Staart van de Beheerder. Dat is nog tot daar aan toe, de Krul blijft er waarschijnlijk in. Wat zijn die kleine foto’s leuk zeg, Ja, daar gaan de “ikjes” over. Over mensen, hun kleine belevenissen? Oh daar zie ik ‘n plaatje van Bach? Jullie zijn wel van alle markten thuis zeg! Vinden we zelf ook, met z’n allen maken we dit.”
Inderdaad, geen nacht zonder Bach, althans volgens onze huis-DJ MK. Hij plaatste ook wat stevige moderne moppies muziek, de Art of Noise en iets geinspireerd op Claude Debussy. De reageerders spelen de boel af tijdens het “neuzelen“, maar moeten volgens Riverside Blues bekende deuntjes niet meeneuriën. “Gewoon luisteren & klappen als dat gewenst is.”
Tja, die Riverside, onze man in de Filippijnen: “Mijn motoriek was toen asymetrisch, disharmonisch, “herinnerde hij zich. “Er zijn bij mij heel wat eieren naast mijn pannetje beland. Uiteindelijk kon de Almachtige het niet langer aanzien, verbeterde de “link” in mijn hersenen. Voorwaar, ik zeg je, het ei belandde in 1 worp in mijn pan. Mijn vertrouwen in de Almachtige is toen nog niet rotsvast geworden, maar is zeker wel bestendigd.”
Muziek is helemaal zijn ding, zeg maar: “Ellington en anderen als pioniers maakten musicals met songs die je gewoon vandaag ook kunt spelen. Inmiddels kent New Orleans ‘n Preservation Hall band. De uitvoerenden van destijds hadden ‘n klankkleur, niet te evenaren. Ik luister bijv graag naar Louis Armstrong’s Butter & Eggman, waar het allemaal inzit. De lijn is volgens mij: wortel, technische ontwikkeling en hoe artistiek iets toe te voegen.”
Ja, en dat heeft ons Rivertje ook alhier gedaan. De roots tot zich genomen, de techniek langzaamaan beheerst, en iets eigens, iets van zichzelf aan de sfeer en onderwerpkeuze toegevoegd. Dan ben je het café dus niet alleen binnengekomen om iets te drinken, niet alleen om te babbelen, niet om alleen maar te kissebissen of te stalken, nee, dan had je dus een welgevulde rugzak bij je om iets uit te delen.
Hulde Riverside, DSR, Letterzetter, Heer Rozenwater, DJ Mopperkont, Klare taal en alle andere kroegtijgers die ieder vanuit de eigen specialiteit en interesse hier zoveel aardigs delen. Daar mag zo’n intro van mij best wel veel te lang voor uitvallen. Nog nooit was een intro zo lang in feite. Maar kan een eerbetoon aan de muze, aan de cultuur, aan de medemens, ooit te lang zijn? Nee toch? Nou dan! We live with it hoor.
Een video van eervorige week wil ik u daarom tot slot ook niet onthouden. Het kan echt niet op. Het is deze:
Waarom? Omdat Riverside er eentje heeft: een Mark VII Selmer tenor sax met een “juicy klank“, gekocht voor zoveel geld dat hij negen maanden niet meer kan vliegen. 
Hij moet daarop veel oefenen, maar de beloning is dat supermooie warmzachte geluid. “In drie maanden wil ik een stilstand van drie jaar compenseren. Met in het wilde weg een wijsje blazen zit het wel goed, je moet om van deeltje 1 van het stukje naar deeltje 2 te gaan een overgang spelen, Die overgang, moet staan als ‘n huis (…) Veel oefenen. Basis loopjes in volgorde van accoorden, chromatisch. Per noot omhoog, omlaag. (…) Het moet swingen, warm “juicy” klinken. Ja, in ‘n zeer hoog tempo. Dat lijkt makkelijker dan het is. Als dat “loopt” kun je “muzikaal op avontuur”, ‘n bijdrage leveren, als het fout gaat jezelf redden. “
Maar goed, stuur nu dan eindelijk maar eens een echt goed ikje naar de krant. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van de dag bij u losmaakt. Voor u het weet staan uw pennevruchten volgende week in het nieuwe intro.
Inschrijven is niet nodig. Gewoon een reactie achterlaten. Mag anoniem. Mag zelfs met een fantasie-emailadres. Intussen blijven ook de Ikjesdiscussies van vroeger – voorlopig zonder betaalmuur – elders op dit blog te raadplegen.
Bas van Vuren, aangenaam 
Annerieke moet een van Gods molens zijn, die malen ook langzaam.
Als ik dat zou doen, die hap griesmeelpap met mijn ogen dicht, zou het volgende gebeuren:
– Mijn katten slobberen zo luidruchtig dat ik het meteen hoor. Niks leeg schaaltje dus.
– Waarschijnlijker: mijn katten snuffen er eens aan en trekken dan hooghartig hun neus op. Vreet dat zelf maar op.
Ik meld dat mijn 2 honden, ofschoon ze afzonderlijk hun eigen – met zorg gekozen – dierlijke maaltijd. geserveerd krijgen, dat ik het niet in mijn hoofd moet halen , mijn ogen voor mijn eigen eveneens met zorg omgeven maaltijd, met de ogen gesloten, te genieten.
Pap, of geen pap, eten is puur , als je pakt, heb je misschien wat.
Zijn er nog meldingen van andere huisdieren?
Achter in de Zaal?
Zegt u het maar?
Zojuist even gegoogled, we moeten niet te lichtvaardig met het “mindful eten” omgaan.
Wie er het meeste aan verdiend, is vooralsnog onduidelijk, huisdieren, daar kwam ik zo snel niet aan toe.
Ergens in het Werkdomein :ligt het Motto ’n Ontspannen relatie. Wat dat ook moge zijn.
Verhikje
Mijn dochter heeft zich aangemeld bij een online training: ‘mindful poepen’. Gewoon, zoals ze zelf zegt, om bewust te leren poepen. Ik ben geïnteresseerd.
Mensen te dom om te poepen-achtige taferelen zijn mij niet vreemd.
Het tomaatje dat mijn dochter in mijn mond stopt, vermaal ik volgens haar order traag. Het voelt verrassend lekkerder dan normaal. Ben benieuwd hoe dat morgen eruit komt.
Gisteren whatsappte mijn dochter; ze had volgens recept van haar oma de dag ervoor griesmeelpap gekookt. Precies volgens de opdracht ging ze naar het toilet om te poepen. Zo lang als het haar lukte moest ze, met haar ogen dicht, van het purgeren genieten.
Toen ze haar ogen opende, opstond en omkeek was tot haar verbazing de toiletpot leeg. De eerder gegeten griesmeelpap lag er onherkenbaar naast. Verdomd, ze moest nog veel oefenen!
OK, kort en bondig voor alfa’s die eeneenduidige teksten niet kunnen volgen maar wel zogenaamd Cicero hebben bestudeerd.
De beta’s hebben selectieve capaciteiten, waardoor ze bezwaar hebben om “lijnmanager” te worden of een andere “beroep” zoals het jouwe of dat van stinksloot, omdat ze hun drijfveer volgen om hun eigen capaciteiten die de evolutie hen toebedeelt, zo goed mogelijk te ontplooien.
Gevolg: ziekenhuisdirecties, fabrieksdirecties etcetera worden tegenwoordig gevormd door koffieboeren en andere braniekneusjes, die door gebrek aan gewicht zijn komen bovendrijven, van het kaliber dat mij hier de maat tracht te nemen, waarbij DSR nadrukkelijk niet meetelt want die is slechts te kwalificeren als een blaffende chihuahua die zijn tijd zit te verbeuzelen op kosten van de gemeenschap a la Ingries en uit de overheidskas betaalde Willem®.
We hebben de gevolgen gezien van die mentaliteit en tevens ondervonden, overmatig zakken vullen. Is dat overigens de ethymologie van “vullus” ?
Nog te lang?
In dat geval spreekt de samenvating in een woord je wellicht beter aan:
Klootzakken.
@Letterzetter! Roffeltje! 😀
@Flipje, nog te lang denk ik.
Bovengeplaatste link gaat over Dames in Zwarte Jurken, ze spelen ’n Strut.
Ik geloof dat dat ’n speciale dans in die tijd was.
’n Gelegenheidscombinatie wellicht, maar toch aardig om naar te luisteren, ook om te kijken geloof ik.
Ze hebben er duidelijk plezier in. Waarom ook niet.
De samenvatting is prima qua lengte, FTCmh. Goed te gebruiken als inhoud voor volgende posts. Je hoeft daarin dan alleen te refereren aan S.
Oh Lief Tieler Kammetje
Neen, je teksten lees ik niet alles, Nog niet.
Mijn lezende oog scrolt over iets in de zin van
“U hier de maat nemen”.
Zo we iets zijn / doen , zijn we misschien elkanders “horzels”.
Ondertoon: over het “ikje” veelal, of ’n zijstraat , die U leuk vindt.
Het “U de maat nemen? ”
We nodigen alleen & graag uit, om iets bij te dragen.
Apiedapie lijmt & plakt.
@Riverside, lekker muziekje! Ik ga van die melodietjes altijd luidkeels kirrend door de kamer dansen, mijn armen als vleugeltjes op een neer bewegend. Zo ook nu. Blij dat ik alleen thuis ben. 😀
O Zeus, Apie je mag mijn echte email doorgeven aan Elisabeth Windsnor, mits ze aceepteert dat ze het geheim houdt.
We komen hier allemaal op terug in de ikjesweeksamenvatting die a.s. maandagmiddag alhier, om 13h00 precies, wordt gepubliceerd.
sept 2009′
Heer Morgenwater
Laura
London City
Flipje Tiel Commando®
Jørgen
Püber.
Pedel
mr(s) Witton
J[gemodereerd]
Toelichting op moderatie: de naam van de laatstvermelde reageerder in de bovenstaande reactie is weggehaald, omdat dat dit een – weliswaar licht misspelde- bestaande naam van iemand anders is. Da’s tegen de netetiquette. Niet dat ik met de rest zo blij ben, maar wegstrepen van alles waar ik niet blij van word is niet mijn gewoonte. Flipje, mogen je komende reacties een ietsje korter en een ietsje meer to the point por favor? Bij voorbaat dank.
Breaking: Luvienna, ik zit nu naar Jeroen Leenders te kijken (Belgische cabaratier), nou die stelt zich dus ook “kwetsbaar” op:
Zijn punchline naar het publiek: “Weten jullie waarom jullie zo’n geluk hebben? Dat ik een broek aan heb!”
😀
😀
Ach, alle mannen zijn kwetsbaar en tegenwoordig willen de meesten daar wel voor uitkomen.
Kijk nou, de hele toog vol en complimenteus over het IKje. Dank jullie, dat is leuk om te lezen. Mensen, echt, ik verkeerde in volstrekte onwetendheid over jullie afwachten op mijn reageren.
Vanuit Spanje (Tenerife, u herinnert zich wellicht een vorig ikje) werd ik geattendeerd op deze situatie.
Alle begrip dat de huldebloemen inmiddels zijn verlept en de champagne zelf genuttigd. Bij een volgende gelegenheid kom ik eerder langs. Beloofd!
Het geeft niet, Frank, je bent er nu, daar gaat het om. Keileuk!
Stil hier.
Dan maar een nachtmuziekje. Ter ere van onze held Floris, aka Rutger Hauer, hieronder nog een jonge god. Net als Harrison Ford trouwens.
Ze spelen in Blade Runner, de beste sf-film ever van Ridley Scott.
De muziek in deze film is van Vangelis die op grandioze wijze mede de sfeer van de film bepaalt.
Memories of Green. Rachael en Deckard. Hij moet haar doden maar is verliefd.
Ja Letterzetter, op zondagavond schrijf ik het nieuwe intro en bereidt de community zich geestelijk voor op weer een nieuwe ikjesweek. Sssst. Ik heb je plaatje nu opstaan. Echte SF-muziek. Lekker stereo als weleer, geluidjes die van rechts naar links en van links naar rechts tussen je boxjes flitsen. Lijkt me vreselijk om iemand te moeten doden, zelfs al haat je die iemand. Niks voor mij hoor.
Update 1: zucht, al 3 minuten in de video en nog steeds niks gebeurd, Wat dametjes die hun haren zitten te kammen a la David Hamilton. En de muziek wil ook niet echt op gang komen. Vangelis zou ik wel kunnen doden denk ik.
Update 2 4,5 minuten: nog altijd Rutger Hauer niet … aaaaah … daar is hij op 4:53 mensen: onder het bloed en in de stromende regen, wat een ellende moet dat voor hem zijn. Ben je net lekker een jonge god en heb je dat. Oh, en toen was het uit.
Letterzetter, je beschrijving was beter dan de clip. Die muziek past inderdaad grandioos bij de bloedstollend saaie voortkabbelende sfeer van deze film (noot: op basis van deze 6 minuten, misschien is de rest van de film wel goed)>
Nee, doe mij Floris dan maar. Of Thierry de Slingeraar.
pure mooifilmerij. Geef mij maar chariots of fire, ook met muziek van vangelis
Pfff….crematoriummuzak.
Terzijde
Als U iets opwindends, intrigerends, erotisch, dameslingerie, in de aanbieding, wegkwijnende websites bij gebrek aan belangstelling, ’n recept, waar niemand in is geinteresseerd, wilt lezen , sla dit stukje gerust over.
Waar gaat het dan over?
Oh neem de “links” vvan hier boven?
Stel ik plan ’n halve dag, om “Ik laat mij verrassen?”
Film industrie, ik heb ’n halve dag voor je gepland..
Daar wil ik de top 3 per categorie zien.
Heb ik ’n lijst nodig, Wie, wat waar, etc.
Mij ontbreekt de tijd om “iets” bij te houden.
Wil in ’n halve dag worden “bijgepraat”?
Mij ontbreekt de “fut” het alles uit te zoeken.
Toch zijn er films, waarvan ik vind, “Da’s best mooi”.
Zit aardig in elkaar, veel klopt.
Of heeft de film plaats gemaakt , concurrentie gekregen van?
Maar waar is de film waar ik “kippenvel” van krijg.
Pardon?
Soldaat van Oranje, Rutger, Jeroen dan op weg, ter zee dan weliswaar, naar Engeland, daar gebeurt het immers.
Daar maakt Rogier van Otterloo, ’n opzwepend muziekje bij.
Hollandser is nauwelijks denkbaar.
Veel maten zijn het niet.
Maar , die paar maten , op het juiste moment, heel aardig.
Ook op het hockeyveld WK den haag 2014, , daar verpakt men het Rogier stukje in ’n mix, Wat is het hier “In het stadion, Iedereen in Oranje” gezellig.
Zo’n film zoek ik, ongeveer.
Basiic instinct had dat ook.
Als de hand, de ijsscalp pakt.
Hitchcock, met die scene bij dat korenveld..North by North West?
Conclusie : Ik kijk te weinig. Dat weet ik ook wel. Maar wat ik zie, dat moet wel , ongeveer zijn, waar ik door geraakt wordt.
Oh ja, Milennium, zo iets. Goed verhaal, prima neergezet. De film gezien, drie deeltjes.
Zo pruttel ik wat door.
Of is het dezer dagen meer, je moet hetzelf gezien hebben, op locatie?
Als ik de fims over Maleisie zie, is dat land bijna bankroet.
Toeristen industrie ligt bij wijze van spreken plat.
Dat zijn wat losse associaties bij de “links”.
Je moet ook niet de clip bekijken maar de film. Dus: muziek luisteren, film kijken.
Oh , ik zou ’n handjevol clips moeten zien, aangeven wat ik wil, you tube heeft het?
In plaats van lijstjes, krijg je ’n handjevol clips?
Stel ik wil over 5 maanden ‘ die halve dag, ontroerd zijn?
Lekker eerst met Award winnende Namen, clips gaan kijken?
Stel:
Ik wil de top 3 per genre.
De genomineerden , de uitverkorenen?
Geen idee.