Een ikje over twee gestolen wielen. Een ikje over een advocatentiepmiep met een indianenpak. Eentje over een zoon die voor 5 euro met zijn mama danst. Een ikje over een corpsbal die een vuurtje vraagt aan een Marokkaan. En een ikje over het cadeautje van een vrouw voor haar bijna gepensioneerde echtgenoot: hij mag voortaan de vaatwasser inruimen. Waar gaat het tegenwoordig nog over in Nederland? Is het dan een wonder dat de kwaliteit van de reacties die van de ikjes zelve inmiddels verre overstijgt? Ook vorige week weer, kijk zelf maar. Of blijf hier voor de highlights.
Ikjes zijn anekdotes die worden aangeleverd door lezers van de NRC. Het ikje verschijnt dagelijks in de krant en hieronder in het reactieveld. Vervolgens gaan de reageerders daar commentaar op geven en vertellen over hun eigen leven. Door middel van dit intro starten we de nieuwe ikjesweek en kijken terug naar hoe het vorige week was.
“Wow … respect– schompetanusicoon. Eindoordeel: 3- (zegge: driemin). Wie anders dan de innig geliefde DSR (De Schrijvende Rechter) vatte ons aller oordeel zo goed samen? De rechter die wij tegenwoordig zo goed begrijpen, auteur van een coming out feuilleton van heb ik jou daar als hij is. Binnenkort op dit blog. Evenals de avonturen van Heer Rozenwater met een wel heel erg vrouwspersoon, die maar iew-icoontjes blijft losmaken.
Korte metten, dat maakte de apiedapie community met het hersenloze geneuzel van de NRC-lezer “die over anderen vertelt” (zoals Mopperkont snedig opmerkte). Ivo Verseput heette zo’n lezer, nou met zo’n naam hoef je het ikje niet eens meer te lezen. En Ad Hok toonde met een degelijke link onderbouwd aan dat de advocatengrap er eentje met een baard van minstens vijf jaar was. 
Met zijn reactie op een ander ikje sleepte hij het 100e-reactielepeltje weg. Welk ikje is onbelangrijk. Het gaat om dat lepeltje. “Een feest spettert, aan alle kanten. Iedereen is blij, deelt dat”, ja, zo kun je er ook tegenaan kijken, Riverside Blues. Maar wij verwachten meer van zo’n ikje.
“Jaja, er wordt wat afgelachen in de keuken van de ouwe lezertjes van de NRC”, sneerde Apiedapie, “de ikjes komen binnenkort op extra grote lettergrootte door.”
Toch was het juist dat ikje, over een man die met zijn vrouw stond af te wassen en te horen kreeg dat hij na zijn pensioen de vaatwasser 
mocht gaan inruimen, het was dus juist dat ikje dat poëtische stromen op apiedapie.com liet klateren. Eerst was daar Maduro die Martinus Nijhoff aanhaalde met het mooie “Impasse”.
Juist vangt de fluitketel te fluiten aan, haar hullend in een wolk die opwaarts schiet naar de glycine door het tuimelraam
“Wij stonden in de keuken, zij en ik. Ik dacht al dagen lang: vraag het vandaag. Maar omdat ik mij schaamde voor mijn vraag wachtte ik het onbewaakte ogenblik. Maar nu, haar bezig ziend in haar bedrijf, en de kans hebbend die ik hebben wou dat zij onvoorbereid antwoorden zou, vroeg ik: waarover wil je dat ik schrijf? Juist vangt de fluitketel te fluiten aan, haar hullend in een wolk die opwaarts schiet naar de glycine door het tuimelraam. Dan antwoordt zij, terwijl zij langzaamaan druppelend water op de koffie giet en zich de geur verbreidt: ik weet het niet.”
En dan maakt onze nachtbrakende huisDJ Mopperkont er dit van, best wel een beetje weergaloos hoor, schudt hij zomaar uit de pols:
Ze zegt ga me niet tegenstreven. Ik zoek een ander onderkomen. Wat jij doet is me om het even.
“Wij staan in de keuken, vrouw en ik. Meestal spoel ik de vuile vaat voordat die in de wasser gaat. Tenzij ik alle borden schoon lik. En als het even kan doen we het samen. Dan zegt ze plots: na je pensioen gaan we het helemaal anders doen. Ik veeg mijn mouw langs de beslagen ramen. Ho denk ik, nu gaat het komen. Ik verdien het na een werkzaam leven. En zie het water door het afvoerputje stromen. Ze zegt ga me niet tegenstreven. Ik zoek een ander onderkomen. Wat jij doet is me om het even.”
En zo gevoelig voegde Riverside Blues daar het perspectief van de vrouw aan toe: “Zij droomt nog even. Voor het laatst een sopje? Waarom is er niet gewoon iemand die van mij houdt?”
Wat er verder nog gebeurde? Best wel veel, Spuit 11 zei “hallo“, Timmerark ontsnapte uit zijn ziekenhuisbed naar de rookruimte en trof daar een mederookster met zuurstofslang, Ilona 
kreeg een onlinecursus foto’s opladen en de blogbaas plaatste een kwetsbaar selfie, dat tot verhitte commentaren leidde. Dat vrouwen zo konden gnuiven, dat wisten we niet. Maar het is wel prettig natuurlijk.
Oh, de 
Duimpjesbokaal van deze week gaat naar voormelde DSR, die voor elf duimpjes up en nul duimpjes neer het volgende commentaar op de site kwakte: “De baas van de collega van een vriendin bemerkte een fout in een brief die nog geeneens de deur uit was. Zo fukking wat?! Eindoordeel: 2 (zegge: twee)”
Maar stuur nu maar eens een goed ikje naar de krant dat niet in het putje hoeft te belanden. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van de dag bij jou losmaakt. Voor je het weet staan jouw pennevruchten volgende week in het nieuwe intro.
Inschrijven is niet nodig. Gewoon een reactie achterlaten. Mag met een fantasie-emailadres. Je eerste reactie wordt gemodereerd om te kijken of je echt bent. En intussen blijven ook de Ikjesdiscussies van vroeger – voorlopig zonder betaalmuur – elders op dit blog te raadplegen. Het wordt weer een prettige week.
Bas van Vuren, aangenaam 
Rothko
Met mijn echtgenote sta ik in het Haagse gemeentemuseum tussen een groep in trance lijkende babyboomers te kijken naar een egaal zwart schilderij van Mark Rothko. Ik zeg tegen haar: „Als je er wat langer naar kijkt, wordt je fantasie geprikkeld en zie je verschillende beelden.”
„Oh”, is haar reactie, „dat heb ik ook als ik thuis op de wc vijf minuten naar onze badkamertegels zit te kijken.”
Karel Kahlmann
Karel de Kale is alive and kicking, maar schrijft allejezus flauwe Ikjes.
Complimenten voor de blogbaas die zichzelf niet ontziet en een behoorlijke intro heeft afgeleverd.
Menigeen kan een voorbeeld nemen aan een dergelijk gevoel voor plichtsbetrachting.
Volkomen eens met het Ik-je! Je begon, als de stripboeken in beslag waren genomen, met 3×3 tegeltjes, dan 4×4 – bij dat laatste nam het mogelijke aantal geldige (=lengte- en breedte-overspannende figuren) exponentieel toe.
Jammer dat ’t weer in zo’n cultureel-correcte setting meot worden verteld.
Eindoordeel: 7 (zegge: zeven)
Zo’n woord als ‘allejezus’ van L. hebben we dan weer niet gehoord sinds Miep nog van zich liet horen.
DSR is weer eens in zijn L-bashingmodus – alles van L is per definitie niet goed.
Nou ja, de ervaring leert dat zo’n fase vanzelf weer voorbij gaat. ’t Zal de tijd van de maand wel zijn.
’t zal inderdaad de tijd van de maand zijn, L., want je bent hier en op andere threads onuitstaanbaar. Een kouwe douche met de brandslang zou je passen.
Prima intro. Ook mij valt het op dat onze gewaardeerde blogbeheerder zich steeds gedienstiger opstelt, voor iedereen een goed woordje etc, niet meer als een soort Wethouder Hekking zich op de voorgrond plaatsen. Ga zo door!
@DSR, wat een agressie spreekt er uit die brandslang met koud water! Is je stoelgang wel in orde? A. kon net als jij tijdenlang op het toilet naar de tegeltjes staren, vanwege constipatieproblemen. Zij was ook behoorlijk agressief, tot het gooien met de boodschappen aan toe, lees je nog wel.
@HR
Kom-kom, niet zo truttig hoor. Kijk liever naar jezelf.
Maarten Luther zat hele dagen tevergeefs op de beerput, maar had waarschijnlijk geen uitzicht op tegeltjes. De Heere hield hem op die manier om zijn gedachten te laten rijpen, die toch heben bijgedragen aan een helderder zicht op de Waarheid.
dsr
Bedoel je de waarheid zoals neergelegd in zijn antisemitische verhandeling Von den Juden und ihre Lügen ?
Ga in de badkamer zitten en beleef de Rothko-koorts
http://www.gemeentemuseum.nl/tentoonstellingen/mark-rothko
@MK
Helaas, MK. DSR kan je niet het genoegen doen om daar instemmend op te antwoorden.
Maar het toont maar weer eens aan dat een goede stoelgang heel belangrijk is. Die kalief van Bagdad heeft waarschijnlijk gewoon gebrek aan vezels.
Prachtig trouwens, die Rothko’s – als het er maar niet te druk is.
Tot 1 maart, dus ik heb nog even de tijd.
Mark Rothko, nooit van gehoord. Lees dat hij, net als Rembrandt en al die gozers uit de Gouden Eeuw, al dood is. Geruststellend gevoel, ergens. Stel je voor, elke maand een nieuwe Rembrandt of een Frans Hals, of weer een stier van Potter en natuurlijk het zoveelste afgesneden oor van Van Gogh. Bweh.
Dezer dagen test ik het niet-homo-erotisch deel mijner hersens: kleur & stijl palet voering.
Het sanitair is bij mij puur gefocused op het verblijf aldaar.
De rest van mijn eenvoudig, doch functioneel onderkomen is voor het stimuleren van mijn Zijn.
Als anderen dit ook voelen is men welkom.
Alleen zij, die iets te melden hebben zijn welkom.
Observaties als dit lijkt wel “anti kunst”, je bent zeker succesvol daar & daar geweest?
Onbelangrijk.
Gewoon er Zijn , op je in laten werken.
Het is voor sommigen onder ons ’n Lust & Genoegen veel te benoemen.
Men schept daar blijkbaar ’n vreugde in.
Voor de culinair geinteresseerden ik schenk daar nog wel ’n kopje dark roast bij.
Prima formule.
Mijn onderkomen is slechts op uitnodiging open.
Zij, die zich zo nodig willen profileren over de rug van ’n ander , men vermake zich op het internet.
Bij voldoende belangstelling is er over 1 maand, ’n Samen Zijn , waarbij men vrijelijk over het gepresenteerde van gedachten kan wisselen.
Ook hier geldt dat zij, die later willen melden ik mocht bij Riverside genieten van vrije associaties, zijn niet welkom.
Men vermake zich op het internet.
Terzijde
MK zeer bedankt voor het plaatsen van de link.
Oh , je bent goed bezig Apiedapie, het geheel ziet er verzorgd uit.
Apiedapie,
@ 20 okt 16.15 u
het observatie vermogen, dat enig reactant hier dan wel elders ’n dominant anders dan meegaande attitude heeft, hoeft voor geen van ons hier aanleiding te zijn, om de eigen mening voor 1 uitleg vatbaar , onuitstaanbaar te poneren.
Om enig reactant zo te omschrijven geeft geen pas.
Hij/zij die deze observatie poneert geeft ’n signaal af waarvan ik me afvraag of men de de strekking van dit blog wel onderschrijft.
Punt.
Allemaal leuk en aardig, RSB – en je mag je ook wel rechtstreeks tot DSR richten hoor, of wil je dat de blogbaas ingrijpt?- maar als er iemand de laatste tijd tijd vanaf de preekstoel staat te vingerzwaaien over waar reageerders op dit blog al dan niet aan zouden moeten voldoen.
Je zou het dominant haantjesgedrag kunnen noemen, ware het niet dat er nauwelijks nota van wordt genomen.
Ook grappig dat RSB’s kwaadsappig stinkerdje van een reactie eerst vooraf wordt gegaan door een zoetzemig complimentje aan de blogbaas – ‘Oh, wat woont u hier mooi! Keurig hoor’.
Tsja, als dat dan de ‘strekking van het blog’ moet verbeelden… vertwijfelde glimlachicoon
Voor de goede orde:
Ik stel vast, dat op 20-10 16.15 ’n gedachte wordt neergezet, waar ik mij niet in kan verplaatsen.
Ik lees in uw reactie nauwelijjks ’n toespeling op uw brandslang.
Ik stel voor mij zelf vast, dat ik me bij de door u opgeroepen ambiance niet thuis voel.
Zo simpel is het.
@RSB
Jij zet voortdurend gedachten neer waar niemand zich in kan verplaatsen, al was het maar omdat er geen touw aan vast te knopen is.
Geen mens die daarover gaat klagen bij de blogbaas. En wie dat wel doet, is -is dus, als onrelativeerbaar, absoluut, moreel-leidende en bindende verklaring – een ouwe zeurkous (m/v).
Hoppa.
Marathon
Op het 35-kilometerpunt van de Amsterdam Marathon wachten mijn vrouw en ik op kennissen. Het publiek lacht, klapt en vermaakt zich. Het contrast met de renners is groot: die zwoegen op dit punt voorbij met bezwete hoofden, ingevallen wangen, de ogen hol en naar voren gericht. Mijn vrouw filosofeert wat een buitenaards wezen zou denken: „Wat hebben die scharminkels misdaan dat ze moeten rennen voor het vermaak van het weldoorvoede publiek?”
Stefan Vollering
En met deze gedachte voor een buitenaards wezen nadert het Ik-je van vandaag de treurigste karikatuur. Een vlag-halfstokmomentje.
Morgen: ‘als dieren konden spreken’.
Gelukkig hebben we hier nog andere vormen van vermaak.
Eindoordeel: 2 (zegge: twee)
Maar mensen dan toch! Dit is toch een standaardolijkheidje dat al verteld wordt sinds het moderne hardlopen is uitgevonden? treurigheidsicoontje
Kijk dsr nu haalt u expliciet de brandslang er uit. Dat is pas lachen man. De brandslang op iemand zettten? hahahah dsr doet het. owowow dsr de krachtpatser iedereen begrijpt het hier wordt expliciet de brandslang op iemand gezet omdat het gedrag niet aanstaat.
Dit is het. helemaal. Kom je op apiedapie, straks gaat de brandslang van dsr weer aan. wie heeft er nog ’n mening die dsr niet aanstaat? De brandslang erop.
Ik stel expliciet dat dsr de gangmaker is. Hij gaat over de brandslang.
Veel genoegen, veel plezier.
@RSB
Jazeker, de brandslang!
Bij de mensen ’s morgens voor de deur, als ze thuiskomen van hun werk en desnoods ’s nachts nog in de bedstede.
Maar bij voorkeur uiteraard terwijl men in de blote reet tegen de muur staat.
H2O van een halve graad boven nul voor al wie onuitstaanbaar is, zoveel en zo lang als nodig is. Schijnt ook uitstekend tegen ouwe zeurkousen te werken.
Weet je waarom? Daar frissen ze van op!
En weet je waarom met de brandslang? Omdat DSR het waterkanon niet mee kon krijgen van de ME! (En het voldoende koelen van het water in zo’n ding is onbegonnen werk, zelfs als je twee ijsklontjesmakers hebt).
RSB is zeker nog van de ouwe stempel: eerst met de lat en daarna in het chachot.
Nou, dat mag, dat moet hij weten, maar DSR is van mening dat in deze tijd mildere, passendere maatregelen passen tegen onuitstaanbaarheid.
dsr
Er schijnt nog een vacature te zijn in Guantanamo bay
Dank je. Er schijnt ook volop emplooi te zijn in de verschillende sweatshops op de Phils.
Ah, zo kennen we onze dsr weer met z’n broeierige gedachtes; de bullepees erover, dan de lat. En dan de jantjes erover. Dan het cachot in. Daarom speciaal voor onze matrozenliefhebbende dsr een gedicht van Reve.
Leve onze Marine
Per trein op weg naar huis, zoek ik vergetelheid in bier,
maar kan, wat komen moet, niet meer bezweren:
reeds na twee haltes stapt hij in, tenger matroos, met stoute billen,
verlegen maar brutaal. Met oortjes. Donkerblond.
Wanneer ik ooit nog rijk word gaat hij elke dag
met mij de stad in om van mij te drinken wat hij wil:
‘dit is mijn bloed’.
En elke mooie hoer die hij wil hebben wordt door mij betaald:
‘dit is mijn lichaam’.
Ik zou zo graag erbij zijn, schat, maar niet als jij je schaamt:
dan hoeft het niet, en zal ik je nooit zien,
verborgen naakt in trui en broek, verheven ruiter,
aanbeden Dier, lief Broertje van me.
Ik vind hier wel meer reviaanse trekjes op deze site, gewild of ongewild, wie zal het zeggen, maar in elk geval het bevalt me wel en ik neem er geen aanstoot aan.
Gelukkig is die opgeblazen avatarkop verdwenen.
Helaas, het mag niet waar zijn….
Zodra ik in de buurt van een computer ben, pas ik hem aan, Klare taal!
Trouwens, ik denk dat er hier maar weinig mensen zijn die nooit van Reve ( of Gerard van het Reve oorspronkelijk ) en zijn geleerde broer heben gehoord.( Karel voor de niet Ruslandkenners)
Het rechtertje grijpt eng gretig naar de brandslang. Ik ben ooit eens in een health spa geweest waar een van de behandelingen plaatsvond in een grote betegelde ruimte, ik stond bij de muur aan de ene kant, aan de andere kant werd de brandslang gehanteerd door een 2 meter lang en breed vrouwspersoon, type James Bondvijand. Het water was gelukkig niet ijskoud zeewater maar de straal pinde me haast vast tegen de muur. Ik heb de behandeling nooit meer herhaald.
Luvienna, zonder me te willen mengen in je discussie met dsr, vind ik het wel apart dat je je in een health-centre laat bespuiten met een
brandslang.
Is dit niet een vorm van puur masochisme ?
Prima allemaal, ieder zijn meug, alles kan en mag,punt uit .
Get Saaikema is overleden.
Volgens de VK wordt hij in het familiegraf bijgeseth.
Ooit (in de jaren zestig) deed hij op een personeelsfeestje een conference, één van zijn eerste optredens. Hij werd door de zaal van het toneel gefloten. Daarna hadden de Mounties een verpletterend optreden.
Ze zijn nu allemaal dood.
Nu Freek nog.
Leuk Luvje, heb ik ook gedaan. Vast onderdeel van thalassotherapie. Heerlijk!
Tja, Seth had de lach niet bepaald aan zijn kont hangen. Moge hij rusten in vrede.
Er is gelukkig leven na de dood
Freek heeft voor mij afgedaan, die kop alleen al , misselijk word ik daarvan, teveel van het zelfvoldane ego…..
Welke actie denkt de blogbaas te ondernemen jegens E.’s voortdurende ‘ DSR=homofiel’-campagne, iets waar hij E. zelf nog voor heeft berispt?
Seth Gaaikma – ‘maar minister Melkert mag in de ministerraad natuurllijk niet naast Els Borst!’ lachbandicoon
Een iconische grap uit de tijd dat zoiets nog bleef hangen. Het schijnt dat hij nog meer grapjes heeft gemaakt?
Lieve dsr
Aan de – (min) zijde van……staat onuitstaanbaarheid.
Ik koppel daar graag “McLuhan Medium is the Message”, aan.
In gewoon Nederlands “Je weet wie het zegt? Waarom zou ik me druk maken?
In dit geval gaat één van de reactanten, op andere lijnen onuitstaanbaar , hier volgens hetzelfde recept te werk.
Dat kan, iedereen is welkom.
Dat is het vertrekpunt.
Als door wat dan ook getroffen, dsr: dit kan niet, mag niet, ik moet het hier schoon houden, grijpt de brandslang?
Plots, trilt mijn netvlies, daar spuit dsr met voldane glimlach .
Oh?
Is dat de oplossing? Is er geen andere weg?
Dsr heeft daar geen tijd voor want bedoelde respondent, laat zich niet zo maar pletten.
Dit is ’n klus , die moet goed gedaan worden?
Als ik bij Guatama Bay soliciteer moet ik wel wat ik in me heb, stoer kunnen presenteren. Wat jij?
Zo. Waar u zin & tijd voor heeft.
Je kunt , het ook naast je neerleggen en denken , oh, die laat maar waaien.
Ik loop ’n stukje door.
Naar iemand, die net als ik wat trager “linkt”, moet dat nou?
Ja, stelt dsr ze is onuitstaanbaar, ik beslis de brandslang.
Dames & Heren, zullen we wegens “onuitstaanbaarheid” die respondent “de slang” doen?
Die route is u te lang,zonder resultaat.
dsr is gelijk aan zonder overleg ” de brandslang”
Maar wat is dat nou, maar hier is geen brandslang?
Hier staat mijn integriteit, mijn dit kan niet.
Apie grijp in grijp in eerder deed u dat ook. Men beschadigd mij.
Mijn alle waardigheid. dat kleine beetje dat ik heb, staat onder giga druk.
Wie grijpt in? dit kan niet. Iedereen is welkom, maar dit kan niet.
Cafe Apiedapie?
– Helemaal
Meneer buiten staat ’n stevige matroos met Zwaard in het Roze , heel erg zijn best te doen om met de Brandslang te spuiten
Ja, dat kan.
Hij bewaakt ons cafe, we zijn erg blij met hem.
Als het ‘m niet zint, trekt hij zijn zo geliefde nauwsluitend roze matrozenpak aan. Hij plet hem of haar , die iets zegt wat hem niet bevalt.
Maar er is nu niemand.
Dan oefent hij.
Hij is ’n onschuldig soort.
Onschuldig verder doet geen vlieg kwaad,
Zolang hij kan spuiten me de slang?
Zijn matrozenpak houdt hij kreukschoon. Hij is ’n vakman.
Dank je Apie, voor die naam, ik kon er niet meer op komen. Thalasso-therapie, dat was het ja. Op Corsica.
Klare taal: zo masochistisch was het niet hoor, het deed geen pijn. Het was een vorm van massage als ik het me goed herinner. De setting, met de brandslangdame, vond ik wel wat schurkenfilm-achtig.
Ah, daar laat RSB zich kennen. Hij springt op E. ’s roze bandwagon, als een echte valse ouwe zeurkous.
Onze RSB is een magisch denker: hij meent dat alles wat men zegt Echt Waar is of wordt.
In dat geval: RSB – d’r staat een waterbuffel bij in je de gang! Pak maar gauw een krantje, want volgens mij moet ie….
Sommige behandelingen in kuurcentra kunnen zonder echt pijn te doen
toch wel pittig zijn, stevige massages en ferme waterstralen geven dan een tintelend aangenaam gevoel.
Dierenliefde
In de supermarkt, waar ik bijna nooit kom, zoek ik tevergeefs scharrelkip. Op mijn vraag aan een medewerkster van de slagersafdeling of zij ook scharrelkip verkopen, antwoordt zij:
„Nee, daar is helemaal geen vraag naar, dus dat wordt hier niet verkocht.” Ze vervolgt: „Anders blijft het liggen en moet ik het weggooien. Dat is toch naar voor de kip, is hij voor niets doodgegaan.”
Antje Goederee
Tsja, zo gaat dat in een winkel – en geef ze eens ongelijk.
E-commerce zal de echte winkel wel nooit helemaal vervangen, want waar zou geborneerd Nederland anders z’n Ik-jes vandaan halen?
Binnen het jaar verwacht DSR een Ik-je over iemand die in het geruis der blaaren de stem van een langverloren geliefde meende te horen.
Eindoordeel: 4 (zegge: vier)
Heerlijk tussenzinnetje: “waar ik bijna nooit kom”. Ja, stel je voor, we zouden eens mogen denken …
Antje Goederee, dat lijkt me een alternatieve of zelfs rurale naam, zij zou toch beter moeten weten en voor een scharrelkip naar de markt of boerderijwinkel gaan .
Klazien uit Zalk zou de weg naar de scharrelkip vast wel gevonden hebben op haar eigen manier.
Scharrelkippen zijn kind aan huis in Zalk. Klazien eet ze als ontbijt, nog voor ze geboren zijn.
Over een jaar hoort Dsr in een brandende braamstruik het gezang van een eenzame verre matroos.
@Klare taal 13.11
Inderdaad, maar ik betwijfel of dat ook voor DSR’s brandslang zou gelden.
Informatiebalie
In de supermarkt waar ik mijn bijbaan heb, kom ik bij de informatiebalie veel bijzondere mensen tegen. De meesten komen voor rookwaar, een vraag of klacht. Maar soms komen er individuen langs met slechts een opmerking of een anekdote. Zo zag ik vanavond een wat oudere man in de richting van de balie lopen. Hij vroeg of wij nog kranten verkochten. Er lagen nog verscheidende kranten, dus ik antwoordde met een volmondig „jazeker”. Waarop de man vervolgde: „Ja, in één van de kranten stond vandaag een stuk over alzheimer maar ik ben vergeten welke.”
Maurice van Warven
Komt het winkelpersonlee eens aan het woord, gaat het om een corpsbal met een bijbaantje. zucht Ook al weer geen groot literator trouwens.
Eindoordeel: 2 (zegge: twee)
Voor al uw Ikjes: vervoeg u bij de informatiebalie van de supermarkt voor anekdotes.
U hoeft daar niet uw bijbaan te hebben.
Op de NRC waar ik mijn bijbaan heb, kom ik bij de Ikjes-redactie niet veel bijzondere inzendingen tegen. De meeste gaan over treincoupés, dom horecapersoneel of een consumentenklacht. Soms krijgen we vragen van onze lezers. Zo belde vanavond een wat oudere man die vroeg of we ook interesse hadden in omgekatte bakken. Het hield weer niet over vandaag, dus ik antwoordde met een volmondig „jazeker”. Waarop de man vervolgde: „Ja, ik zag vandaag een website vol moppen over alzheimer maar ik ben vergeten welke.”
In de supermarkt, waar IK bijna nooit kom, maar IK wel een BIJBAAN heb, kom IK veel BIJZONDERE mensen tegen. IK vertelde een NRC-STAGIAIR, die bij de INFORMATIEBALIE aan MIJom een OUDE KRANT vroeg, een ANEKDOTE over iemand met ALZHEIMER die het vergeten was. IK rolde over de balie van het lachen.
IK mag nu van de stagiair met dit STUKJE in de krant.
Dag MAMA!
Mooi, zo te zien maakt het ikje van vandaag veel creatieve reacties los.
Pleit dit vóór of tegen het ikje?
Retorische vraag natuurlijk gesteld aan de corpsbal die van Werven verheteaardappelt tot van Warven.
Dat zal dan toch eerder Van Barrrrfen zijn.
Nou ja , zolang onze snollo voort bralt mag hij hier zijn punten maken.
cafe apiedapie?
Ja, vandaag ook weer.
Ze zeggen, dat dsr zo’n weergaloze humor heeft.
Ja, als je van “pletten & spuiten ” houdt is hij je man?
Gisteren kwam er iemand, die “Alleen met zijn roze straal (Hij spuit in kleuren”) jouw gevoelige plekje subtiel weet te raken.
Heeft niets meer met pletten te maken, je moet goed weten waar je spuit.
Dat weet dsr .
Mijn niveau is het niet.
Ik loop dezer dagen ’n blokje om.
Geen humor van dsr, het zij zo.
RSB druppellt nog steeds na over een reeds lang afgesloten schermutseling. Hij doet hier niemand een plezier mee, inclusief zichzelf.
Onzekerheid
Ik woon en werk in Londen. Mijn collega is genomineerd voor een prijs. Of ik mee wil naar de uitreiking? Leuk, zeg ik. Op de desbetreffend dag ontvang ik ’s middag alle informatie. Het blijkt dat ze genomineerd is voor de WiS Awards, Women in Security Awards.
Ik lees het, lees het weer, lees het hardop en hoor nu duidelijk: „Women insecurity awards”. Is dit een grapje?
’s Avonds reis ik met haar mee, op weg naar de uitreiking van ‘de prijs voor de onzekere vrouw’. Helaas voor mijn collega won ze niet, ikzelf kon een gevoel van opluchting niet onderdrukken.
Merel Nieuwenhuis
Afgunst verborgen onder een medelevend schertslaagje en dikke klodders uitleggerij. zucht.
Het was, ondanks alles wat we deze week weer te slikken kregen, een van de minder mooie Ik-jes.
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)
Een lang uitgemolken slecht geschreven fluddertje over een flauw woordgrapje. Merel kan beter gebouwen en personen blijven beveiligen, en het schrijven maar aan anderen overlaten.
Ik vond de woordgrapjes van Seth Gaaikema beter. Zelfs het ikje over Geert Mak’s in Europa was leuker en dat wil wat zeggen.
Deze grap valt helemaal dood, nadat Merel gelezen en zelfs
herlezen heeft om wat voor onderscheiding het gaat.
De bedoeling is dat je er niet als een blind paard opduikt.
Oh oh … “er als een blind paard opduiken” … nu zal Eliezer wel weer met een pubergrapje komen. Laten we vast gaan lachen, dan is het misschien gauw voorbij.
Ja, ik denk dat je gelijk hebt. En wat te denken van die kostschoolbal?
Waar komt dit enorme bedrag toch vandaan?
Het is hier gezellig, echt.
Ik heb het ikje over Geert Mak’s In Europa er nog maar eens op na geslagen, het dateert alweer van 27-11-2007.
Schrijver Geert Mak en ik hebben iets gemeen:
Hij: In Europa
Ik : In Continent
ED Engelhardt
Er volgden 56 reacties die toen nog in de NRC geplaatst werden.
Kt
Ik heb jou altijd voor een digibeet versleten, maar dat valt reuze mee. Groeten uit Venetie.
Mk,
Schijn bedriegt, soms althans.
Mooie tijd in Venetie, schitterend melancholische nazomer, vergeet niet naar Peggy G`s prachtige Palazzo te varen en van haar schatten te genieten.
Kt
Ga ik zeker doen. Het was vandaag te warm om onder te duiken in de spelonken van de architectuur-biennale van Rem Koolhaas, maar die komen ook nog aam de beurt.
O ja , het was dit jaar architectuur biennale, ik heb daar weinig van gezien dit jaar .
We zijn wel naar een uniek concert in de Opera van Verona geweest van Placido Domingo op mijn verjaardag die aria’s van Verdi ten gehore bracht samen met een beeldschone sopraan.
Deze dus: Virginia Tola:
Nou, da’s ’n beetje veel van het Goede.?
Wat ruikt het hier lekker?
Ja, 1 van ons is bedreven in spuiten met de slang.
Men maakt op het net ’n afspraak, onze spuiter , heeft ’n plakboek
Men verzamelt zich daar voor de donkere kamer.
De behandeling is:
Met of zonder schort.
Individueel, of voor paren.
Hij heeft ’n plakboek gemaakt, u kunt ook de kleur van het water bepalen.
We hebben hier ’n keer ’n test gehad, de man is veelzijdiger dan gedacht.
Waren zijn tekst bijdragen eerst hier, sinds hij “het spuiten” heeft geintroduceerd, zijn grappen, over zijn werkzaamheden talrijk.
Hij spuit met ’n heerlijk activerend parfum.
Daarnaast: De man bloeit op. zijn grappen, staan nu wel op zeer hoog niveau.
Neen, hij is er nu niet.
Naar de braamstruik, misschien? Voor de matroos in pak?
Neen, dacht ik niet.
Ik zou het niet weten, als hij er al is loop ik ’n paar pasjes door.
Zijn gedachtenwereld , wat hij soms zegt, er is van ’n niveau , liever ’n ander dan.
Als hij er niet meer uitkomt in de redenering, stelt hij , och het was ’n schermutseling?
Ja waarachtig zo schiet de ledigheid door het Heelal.
Vermaakt u zich, er zijn aardige plekjes te over.
Wat gaat u doen?
’n Blokje verder.
Misschien wel hem/haar ontmoeten . die zonder “schermutseling” ’n aardig toeven wil creeren.
En dan speciaal voor ons rechtertje:
Letterzetter
Ja dat waren ze, dank je, fijn het nog eens te horen.
Verdwenen dossiers
Bij de GGZ-instelling waarvoor ik werk, gebruiken we digitale en papieren dossiers al een aantal jaren naast elkaar. Niet echt handig en soms verwarrend. Nu moet het papieren dossier geheel plaats gaan maken voor het digitale dossier. Alle hulpverleners zijn druk bezig de in te scannen papieren documenten te labelen.
Bijna voorbij is het uitpuilende archief, het gezeul met dikke pakken papier en het gezoek naar dossiers die niet op hun plek liggen.
Bijna, maar eerst moest ik nogmaals ondervinden hoe verwarrend het werken met papieren dossiers kan zijn. Het dossier dat ik zocht trof ik na een speurtocht op het secretariaat aan in een vakje gelabeld ‘verdwenen dossiers’.
Janine Alberts
Dus die verdwenen dossiers zijn eindelijk gevonden! Volgens mij werden daar 100 jaar geleden al nieuwe medewerkers achteraan gestuurd. Gelukkig zijn ze nu dan terecht.
Elk woord is te veel, eigenlijk.
Het plintenladdertje, de dichte gaatjespan, een compileertang, de map met zoekgeraakte dossiers, kantoorflauwiteiten met de baard van Methusalem.
Ik vraag me wel af wie bij de NRC zo masochistisch is om dit te publiceren… Je reduceert je ‘kwaliteitskrant’ tot een rol wc-papier bedrukt met mopjes.
Letterzetter haalt me de woorden uit de mond. Donald Duck niveau mensen, hoe kun je dit je v/h zo trotse krant aandoen.
Nog een tref dat ze niet de keuze had tussen het mapje ‘verdwenen dossiers’ en het mapje ‘gevonden dossiers’.
Zo’n inzender zou zich als ‘mappenmiep’ ook wel eens twee keer kunnen bedenken om zo’n nietszeggende nonsens in te sturen.
Ik ben bang dat ze dit echt een leuk voorval vond. Nee, het is zoals Letterzetter zegt, het is de redaktie die wijzer moet zijn.
Nou ja wat wil je met zo’n redactie met de Belg aan het hoofd.
Deze week veel ophef over de nepmarokkaan Mourabit die in diverse kranten publiceerde onder deze naam en een platform kreeg, terwijl hij een ‘kunstenaar’ van blanke bloede was.
Liegen op opiniepagina’s dat kan , behalve bij NRC, bravo dixit Peter vdM vol trots.
Met het niksje was ik vandaag snel klaar en dus alle tijd voor een concert in de enorme basiliek van de heiligen Johannes en Paulus in Venetie. Gresham’s choir uit Norfolk zong Engelse en continentale koormuziek, waaronder dit bekende lied van Parry.
waar staan hier gedichten of rijmelarij
ik heb geen benul en de wanhoop nabij
gooi ik dan maar hier
wat woordjes op papier
Jeetje, hoe kom je hier nou terecht?? Ik zal een apart “Gedichten en rijmelarij” artikel voor je aanmaken. Want zo kan het niet langer. Houd moed, kalm aan.
mijn dank is enorm groot
niet alleen het moment
dat ik dit wenend zend
maar tot ver na mijn dood
Klik hier en blijf daar!