“Het duurde eindeloos lang voordat ik zelfstandig kon wegrijden zonder dat de motor afsloeg” schreef onze Kees in het tweede deel van zijn rijlesfeuilleton, “Dat veroorzaakte niet alleen grote commotie voor op groen springende stoplichten, maar had ook tot gevolg dat ik geneigd was om zo min mogelijk te stoppen.”
De opmerking van Kees dat er zich tussen hem en de rijinstructeur (ex-bouwvakker) een “merkwaardige vorm van vriendschappelijkheid” ontwikkelde, gecombineerd met het pientere pookje tussen beider knieën in, was aanleiding tot wat gegnuif. Totdat Ad Hok hier een einde aan maakte. “Wellicht worden ze uiteindelijk de beste auto-maatjes”, merkte hij droogjes op.
“Geneigd om zo min mogelijk te stoppen” … kent u deze uitdrukking, lieve lezers? U kent ze wel, die mensen die maar doorgaan, vervuld van hun eigen gelijk. Ze houden niet op. Ook hier op de site blijven ze dat soms doen. Dat doorgaan. In goede zin: reageren, elkaar opbeuren, grappen en grollen plaatsen, herinneringen en video’s delen.
Maar ook weleens in mindere zin, met Heer Rozenwater voorop. Die bleef bijvoorbeeld vorige week maar doorgaan over de Verkiezingsaffaire. Hij dramde tegen De Schrijvende Rechter. Hij haalde Kees het bloed onder de nagels vandaan (“Kom maar op met die blunders,een beetje leedvermaak zal me goed doen”). Hij banjerde zelfs door de porseleinkast van Indra, en we zijn er vast nog wel wat vergeten. Hij was niet geneigd om te stoppen. En zelve produceerde hij niets, afgezien van een enkel internetplaatje. Op Kerstavond speelde hij in zijn eentje Risk “om in de juiste Kerststemming te komen”. Dat lukte hem niet. Probeer het eens met een leuke vriendin, Roos.
Goed, maar het gaat hier dus om de ikjes. Lezersanekdotes op de website van de NRC. De reacties staan hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex weten wij veels. Door middel van dit intro starten we vandaag de nieuwe ikjesweek en kijken terug naar hoe het vorige week was.
Ene Dick de Vos schreef een ikje over een konijn. DSR maakte er korte metten mee: “Er is niks mis met aardig zijn voor dieren, maar een vetbol maakt nog meer mee. Eindoordeel: 5- (zegge: vijfmin)”
Dat was dan ook meteen het enige vermeldenswaardige ikje. Kijk zelf maar hier, we horen het wel als u een leuke tegenkomt. Wij gaan het nu over andere dingen hebben.
DSR kreeg bijvoorbeeld een minikruikje ouwe Bols uitgereikt, we weten niet meer waarvoor, wel dat hij er zelf om vroeg. 
Timmerark, auteur van Burnout, liet weten dat hij ergens in een lappenmand aan het infuus lag, hetgeen tot een warm bad aan beterschapswensen leidde. 
Indra won een prachtig kopje. De Duimpjesbokaal kon weer eens niet worden uitgereikt. Illustratie: lummels “Dsr op 1 boer’nsmurf op 2” kreeg 13 stemmen up binnen minder dan tien minuten, direct na plaatsing, en daarna een week niets meer. 
Zielig als je zo bent, zeiden we dan vroeger. Maar het “niemand weet niemand weet dat ik Repelsteeltje heet” gaat niet altijd op.
“Hij heeft gisteren een briefje in mijn bus gedaan, waarin hij onder vermelding van zijn rekeningnummer mij het beste voor 2015 en een vrolijke Kerst toewenst.”
Mopperkont meldde dat zijn krantenjongen gaat fietsen. De wereld rond. “Hij heeft gisteren een briefje in mijn bus gedaan, waarin hij onder vermelding van zijn rekeningnummer mij het beste voor 2015 en een vrolijke Kerst toewenst.” Hier is het allemaal te volgen. Klare Taal reageerde snedig met “Mopperkont, mooi Kerstverhaal over je krantenman, je hebt zeker wel wat extra overgemaakt voor zijn wereldreis?” Dat zijn zo van die internetvragen waar dan geen antwoord meer op komt en dan weten we het dus wel. De krent.
Blogbazes dezes, goed van zin, plaatste een vermakelijk Kerstniemendalletje, getiteld Weeweechu, en ja hoor, volgens Heer Rozenwater (wie anders) en nog iemand was dit “rolbevestigend“.
Video’s waren er vorige week ook weer bij. Van Toon Hermans’ 24 rode rozen tot de ook in vrede moge rustende Joe Cocker die “Unchain my heart” uit zijn tenen haalde
in het ononvertroffen Taratata. Helaas is een tranentrekkende video van huisDJ Mopperkont te lang om hier te plaatsen. “Aanbevolen, zeker vanaf 3 uur en 39 minuten.” Vanaf drie uur en negendertig minuten! Zonder verder te surfen of te whatsappen. Dat moppertje toch! Blogbaas dezes heeft het 1 uur en 32 minuten volgehouden, maar dat was tijdens het schrijven van dit intro.
Verder heeft de eerste van de “Apiedapie Minimeetjes” zich inmiddels voltrokken. Het gebeurde op zondag 28 december, tussen 15h00 en 17h00 op een plaats die om redenen van veiligheid onbekend moet blijven. Genuttigd: cappuccino, koffie verkeerd, appeltaart met slagroom, bitterballen, Palm en Famous Grouse, misschien ook wel water. Geen ijs. Naar de WC: tweemaal (in totaal). Geroddeld: nauwelijks. Wel over de tong: Luvienna, Heer Rozenwater, mopperkont, Kees, DSR, Apiedapie, De Hikjesman, Boern’smurf, Marianne, Timmerark, Riverside Blues, Bertje, Ilona, Indra, Warhoofd en een aantal (ex-) reageerders waarvan de naam noemen teveel eer zou zijn. Gezelligheidsoordeel: 8 en een half (schrijve acht,5). De eerstvolgende Minimeet vindt al deze week plaats, inschrijven niet nodig noch gewenst, betrokkenen al ingelicht en in de startblokken. Tip aan hen: vergeet de cadeautjes niet, niet iedereen had ze bij zich.
Heb je nu lekker zin gekregen om te schrijven? Stuur eens een ikje naar de krant. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van deze dag losmaakt. Voor je het weet staan dan jouw pennevruchten volgende week in het nieuwe intro. Inschrijven is niet nodig. Gewoon een reactie achterlaten. Mag met een fantasie-emailadres. De eerste reactie van een nieuwe reageerder wordt gemodereerd om te kijken of hij echt is. Het Ikjesdiscussieintroarchief valt elders op dit blog te raadplegen.
Feuilletons en levensverhalen of aanzetjes daartoe zijn welkom. Kortom, het wordt weer een prettige week. En als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan vooral elders buurten.
Bas van Vuren, aangenaam 
Famous drink ik niet.
THE beagh vind ik goed smaken.
Ooit zette ik een voet op Skye.
Al bezocht ik de distilleerderij van Talisker weer niet.
Wel begreep ik later dat er een deel Talisker in THE beagh gaat.
Nu heb ik voor de jaarwisseling Dark Storm Talisker aangeschaft.
Met het doorspitten van dit blog en een goed glas stap ik het nieuwe jaar in.
Wie doet mij wat!
Genieten tot een mooie kunst verheffen.
Beste wensen voor alle lezers en schrijvers en reageerders.
Vriendelijke groet,
Proost Rob, je zit al vroeg aan de drank! Zelve houd ik meer van Glenmorangie en – als ik liquiditeitsproblemen heb – Teachers.
Is Robbie niet meer van de Infamous?
Kribbe
Bij het aanbreken van de kersttijd haal ik mijn kleine gipsen kerstbeeldjes tevoorschijn en zet ze op een rijtje, daarbij ook het kribbetje met kindje. Mijn kleindochter van 4 kijkt toe.
Ik vraag haar: „Weet jij wie dat zijn?”
Zij: „Ja. Josef en Maria met hun maxi-cosy.”
Pien Vinkenburg
Waar het nog meeviel rond Sinterklaas wordt de narigheid rond Kerst ruimschoots ingehaald bareuh
Het is Jozef met een z.
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)
Lees ter bestemder threade trouwens het eerste deel van het Kerstverhaal ‘De Hoefbekapper en het Kerstlammechien’.
Het eerste deel van de Hoefbekapper en het Kerstlammechien is in goede orde ontvangen, inmiddels licht gecorrigeerd en geillustreerd, en zal morgenochtend als een zelfstandig verhaal worden geplaatst.
Het derde deel van Kees’ rijlesverhaal zal daartoe een dagje vertraging oplopen, dit vanwege de actualiteit. Ik hoop dat Kees dat niet erg vindt. En roep DSR op om zijn verhalen ietwat tijdiger in te zenden. Even overleg met blogbazes dezes had natuurlijk ook gekund, maar ja, we zien elkaar niet elke dag ….
Ja en maxi cosi is met een i. Onbegrijpelijk dat een eindredactie dat niet eventjes corrigeert.
Wel gorting allevel! Heb je op een mooie, rustige ochtend eens een spontane ingeving, krijg je knorren van de blogbaas over actualiteit!
Juist nu is de tijd om het Kerstgevoel, net als de kalkoen te verteren, vewerken en uit te scheiden.
Enfin, dank voor de vlotte verwerking. Het tweede en laatste deel is voor vanavond gepland.
Hij staat er mooi op, DSR, inclusief een mooi achteraanzicht van de Hoefbekapper. Wat een beest van een man is dat toch! Het tweede deel gaan we dan morgen of overmorgen doen. Als het maar dit jaar is. Actualiteit, daar gaat het om heden ten dage.
Waarom zitten jullie toch elke dag weer als een hijgerige minnaar op een uitgepierd, humor- en bloedeloos ikjesverhaal te wachten, terwijl er hier zoveel briljante auteurs zijn ter satisfactie ende vermaeck? APD-community, ontwaeckt!!
Puik intro weer. Net genoten van het eerste deel van de Hoefbekapper en het Kerstlammechien. En wat betreft die rijlessen, dat was één grote vertraging, dus dat past er goed bij.
Hoe krijgt Apie het voor elkaar, van de meest onnozele incidenten weet hij een affaire te smeden. Knap hoor!
Wie waren er overigens aanwezig bij “Apiedapie Minimeetje” (niet dat ik zal gaan drammen hoor, het idee zeg)?
Het ikje was een niksje.
@Heer Rozenwater, ik zal het je vertellen bij het volgende minimeetje, dat nakende is.
Robotisering
Vandaag kan ik mijn paspoort ophalen. Ik sta vroeg op om de drukte te ontlopen. Mooi, nog geen andere klanten en maar liefst vier loketten open. Ik loop direct door naar de eerste balie.
Fout. De vriendelijke ambtenaar wijst me op de digitale zuil in het midden van de hal, waar ik eerst een nummertje moet halen. Als ik ‘paspoort’ indruk, krijg ik nummer 0001 en het verzoek in de wachtruimte plaats te nemen.
Na een paar minuten klinkt verlossend ‘Ding Dong’, balie 1.05 licht op. Ik ben aan de beurt.
Fieke van Wengerden
Ach, dat arme vrouwtje Fieke.
Waarschijnlijk net zo intelligent als een lege fles champagne. Meer tanden dan verstand.
Helemaal vergeten dat als je een paspoort gaat ophalen je eerst dingen moet brengen naar de ambtenarij. Zoals een pasfoto, een identiteitsbewijs, geld of een pinpas en jezelf natuurlijk zodat de dienstdoende ambtenaar ook je lengte kan controleren en de kleur van je ogen, en zien of je een beetje op je pasfoto lijkt.
En ook die vorige keer zo maar doorgelopen naar het eerste loket waar een ambtenaar troont, zonder een bonnetje?
Lijkt me sterk Fieke.
Heel sterk.
Nou moe, waren we vandaag het ikje vergeten? En niemand het gemist? Ik niet. Maar Fieke is het kwijt, da’s mooi.
http://www.nrc.nl/ik/2011/07/05/bloemetjesgordijn/
Apie, onder het bovenstaand ikje schreef ik in 2011 al een grafrede. Wat zijn we hier toch een volhouders!
Mooie rede, Indra. Ach, de patient reutelt nog wat na en heeft afgezien van ons kip noch kraai. 2016 haalt hij niet meer, lijkt me!
Bureaucratie kan lachwekkend en ergerniswekkend zijn maar dit is inderdaad een slecht voorbeeld. Voor welke gemeentelijke dienst komt Fieke en bij welk loket moet ze dan zijn? Door gebruikt te maken van de digitale zuil is dat in één keer duidelijk.
Geschiedenis
In de boekhandel reken ik twee boeken af. Bij het noemen van het te betalen bedrag grijnst de boekenverkoper. Als ik informeer naar de reden, vertelt hij: „Laatst was hier een dame, ze was al aardig op leeftijd. Ze zocht twee boeken, over geschiedenis. Maakte niet uit wat, als het maar niet over de oorlog ging – daar wilde ze nooit meer iets over zien, lezen of horen. Bij het afrekenen kon ik het ook niet helpen dat die wens al meteen de mist in ging: ‘Dat is dan 40,45!’”
Maarten de Gier
En daarom gaan al die boekhandels failliet.
Goh, de boekenverkoper grijnsde …. aardige man. Bij de volgende klant grijnst hij om jou, Maarten.
Huis
„Oma, wat wonen jullie in een klein huis”, zei mijn vierjarige zoon tegen mijn moeder waarna zij vertelde dat ik met mijn broer en zus hier toch wel mooi ben opgegroeid. Nadat mijn zoon even boven was geweest kon hij het niet laten om dit nog een keer tegen mijn inmiddels enigszins geïrriteerde moeder te zeggen.
Nadat ik hem had verteld dat oma liever iets leuks te horen kreeg, kwam hij vanuit de tuin en zei: „Jullie hebben wél een grote tuin zeg!”
Dit deed mijn moeder zichtbaar goed, „…maar dat komt natuurlijk omdat jullie zo’n klein huis hebben.”
Chris van Driel
Wat een broddelwerkje, NRC schaam je toch om dit soort krenentommend geschreven piepelgedoe op je website te zetten!
’n Kind wordt overspoeld met info. Groot Klein, Rond vierkant, Selfies, faceboeken. , daaar komt allicht ’n filter te veel of te weinig bij.
Als ouder is het zeker geen schande dat te begeleiden, met ’n enkel woordje, ’n prentje.
Mag dat in ’n schetsje in de krant? Ja zeker, als krant mag je zo af en toe die sfeer neerzetten.
Als je kind dan tussen de regels door leert te overleven, komt dat kritisch vermogen , dat kan je wel zeggen, maar niet op die manier. Oma of wie dan ook vertelt dan iets over vroeger., misschien.
DSR moest nou eens smakelijk lachen om dit geval!
Hij kan niet anders dan ongezien instemmen met alle bezwaren die tegen dit Ik-je kunnen worden opgeworpen, maar het is niet anders.
De vaker gemaakte vergelijking met een frikandel-speciaal – vet, ranzig, maar op zijn tijd o zo lekker- doet weer eens opgang.
Wat DSR betreft beginnen we hetI Ik-jes jaar dus welgemoed met een verse schaterlach!
Eindoordeel: 8.5 (zegge: achteneenhalf)
Tja, ik logeerde vroeger toen ik klein was bij mijn oma en sliep dan in een groot bed, zó groot dat ik mijn voeten niet eens kon zien.
Het “ikje” geeft ’n aardig vertrekpunt over groot – klein., evenwicht.
Onderhoud, wat moet je doen als? Hoe houd je wat schoon?
Aanknopingspunten te over. Het leren leven leer je soms thuis al.
Onverwacht
Achtjes draaien met de houten lepel door de gruyère, emmentaler en de witte wijn. De tafel is gedekt, het ziet er prachtig uit. Op het moment suprême, ik haal de caquelon van het fornuis, gaat de bel. Het is Kerstavond, wij verwachten niemand.
Mijn man kijkt mij vragend aan. Ik sta daar nog steeds met mijn fondue. We doen niets. Er flitsen in die ene tel alle moordzaken op een echtpaar van het afgelopen jaar door mijn hoofd. Wij wonen in het hart van de stad. Ik ga naar de slaapkamer waar ik de straat in kan kijken. Iemand pakt zijn fiets en rijdt weg. Het is donker, de straat wordt verlicht met die charmante lantaarns waarbij je niets kan zien.
Ik kijk nog eens goed. Op zijn fietstassen staat NRC. Wat verschrikkelijk stom is dit. Vriendelijke, aardige krantenbezorger, neem me niet kwalijk, het spijt me. Zou je nog eens een keer ons een gelukkig nieuwjaar willen komen wensen?
Cora Duin
Het is drie januari. Ik verwacht niets, in ieder geval geen Kerst-Ik-jes zucht, maar realiseer me vervolgens dat we van doen hebben met de ouders van de jongvolwassene van enige tijd geleden, die bang was voor boeven aan de deur naar aanleiding van zijn Facebookaccount grinikicoon.
Maar helaas, NRC-Ik-jes over de NRC zijn per definitie bareuh, al zijn we wel weer treffend voorgelicht over de tijdsgeest, met name die van kakkers in het hart van de stad. ‘De bel gaat onverwacht – bel de politie!’ ‘Nee, laat maar – schrijf de courant!’
En kan iemand me uitleggen wat een ‘caquelon’ is? Volgens m’n woordenboek betekent het ‘lulijzer’, maar dan weet je nog niks.
Eindoordeel: 4 (zegge: vier)
Hoe lang blijven we trouwens in de Kerstmeuk zitten, tot en met Driekoningen?
Verdacht Ikje. Cora kan niets zien bij het licht van de straatlantaarns maar dat er op de fietstassen van een wegrijdende fiets ‘NRC’ staat ziet ze wel? Waarschijnlijk wilde Cora scora bij de Ikjesredactie met een voor-de-tijd-van-het-jaar-toepasselijk zoet verhaaltje. Het ontbrak er maar aan dat de NRC-bezorger dakloos en met hoogzwangere vrouw voor de deur stond. Niks mis met verzinnen maar doe het dan leuker en kloppend.
En veel te uitgebreid geschreven.
Dit is een caquelon, DSR:
Googelen is zooooo moeilijk!
Jouw woordenboek zegt ‘lulijzer’? Heb je bij het intikken in je digitale Van Dale weer een paar van je befaamde typefouten gemaakt?
@SAR 10:13
Tot het tijd wordt voor de paashaas, hooguit onderbroken door Elfstedentocht-ongein, maar dat zal ons gezien de global warming, die ook in NL huishoudt, waarschijnlijk wel bespaard blijven.
Iew icoontje! Qua onderwerp (over de rug van NRC bezorger in de krant komen) en schrijfstijl (vriendelijke, aardige .. en nog veel meer overbodige en niet geslaagde pogingen tot mooischrijverij) met afstand het allerslechtste ikje van dit jaar.
Wat ben je toch een droogkloot (v), L. …. zucht.
Jij leest alles altijd even letterlijk als een factuur, hoe vreugdeloos.
De krantenbezorger alhier is een hoogzwangere vrouw. Dat krijg je met kaasfondue, zo jaren zeventig, zo <hippie!
Wat nou weer?!
DSR staat weer in zijn L-bashstand. Was dat je goede voornemen voor het nieuwe jaar?
Word je zwanger van kaasfondue? Oef, daar ben ik goed weggekomen!
Jammer hoor, de sfeer was zo goed 😦
Ja, ik weet ook niet wat er met DSR aan de hand is 😦
Hij is vast jaloers. Of zwanger – moody.
PMS?
Het kunnen de oliebollen geweest zijn. Te veel misschien, te vet, je weet het niet, het slaat zo op je maag. 😦
Eindoordeel niet in de 3e persoon enkelvoud: een veeg teken. Misschien is het succes van zijn verhalen hem naar het hoofd gestegen en denkt hij dat alles zomaar kan?
Scherp gezien Bertje, hij is inderdaad zichzelf niet.
Apie, die oliebollen lijken op softenonbiggetjes in de frituur, geen wonder dat DSR wat van (be)slag is.
Zijn jullie klaar met plagen, kinderen? De jongste hier in de klas met de oudste ziel krijgt zo wel erg veel aandacht van jullie!
Je hebt helemaal gelijk, verstandige Indra. Dat krijg je met verwende kinderen, he.
(Met het verwende kind bedoel ik uiteraard de jongste in de klas en niet jou, lieve Indra.)
Mooie video, doet me aan een minimeetje denken .. zwijmel icoontje …
Mooie tijden…
Ik weet niet hoe je het deed, echt in slow motion over dat strand zweven. Bij mij ging het toen vanzelf . Ach ja … zucht ….
Ach, een stevige kite, sterk nylondraad en goed opslomen doen wonderen.
Ocharme, het bleef nog lang onrustig, totdat akela I. iedereen naar bed stuurde, en dat allemaal omdat DSR zich teweer stelde tegen L.’s humorloos-dreinende reactie van 10:16.
Niks gewend zijn jullie meer, net als de wattige inzender van het Ik-je.
DSR voelt zelf kennelijk al aan dat de ‘humorloos-dreinende reactie’ alleen zijn eigen perceptie is, want anders had hij niet zo nadrukkelijk het tijdstip hoeven te vermelden.
Aangezien DSR’s reactie op het gros van die van L. kan slaan, achtte hij het raadzaam om het specifieke tijdstip te vermelden, zodat ze uit dat specifieke, prangende geval lering kan trekken. milde glimlachicoon
Leuke reddingspoging maar die vlieger gaat niet op.grijnsicoon
Zo, er staat weer een mooi introotje klaar. Morgen om 13h00 dan is het zover. We gaan het over wat ikjes hebben, de oogst was uiterst matig. We citeren een mooi Indracitaatje en zien haar naakt voor de spiegel staan. We speculeren wat over DSR. We lopen wat feuilleton updates af, en we doen verslag van het tweede minimeetje, en laten de cadeautjes zien die gul zijn uitgedeeld (en becommentarieren het eten en medegasten). Kortom, ik kijk er weer reikhalzend naar uit, jullie ook? De titel is alvast te sneek previewen op het bekende adres.
@L
Een toelichting waarom de vlieger niet opgaat, blijft gevoegelijk achterwege. Je grijnst verwordt daarmee tot een wezenloos ontbloten van de hoektanden, zonder lachrimpeltjes om je ogen.
Maar goed, het scherm is geduldig, DSR wacht je toelichting af.
@APD
Aangezien DSR zijn handel en wandel ruimhartig toelicht, is er voor speculatie nauwelijks ruimte.
Je zult het zien.
Het is beter als inleiders zich bij de feiten houden, zoals een schaterlachend begin van het nieuwe jaar met DSR-errelijke goedkeuring, gevolgd door een scherp Eindoordeel op zaterdag. Zo veelbelovend voor het nieuwe jaar.
Ik ben reuze benieuwd naar het nieuwe introotje, Apie.
@DSR Als ik al jouw dwalingen, omtrent mij of omtrent anderen, zou moeten uitleggen dan ben ik in het jaar 3000 nog bezig. Je moet het maar van me aannemen, voorlopig volstaat het om op te merken dat ik geen draculahoektandjes heb en wel lachrimpeltjes.
Kraaiepootjes zul je bedoelen. milde glimlachicoon
Het knapt trouwens wel op van het nieuwe behangetje hier. Die groene kikkerdrilachtergrond kon toch echt niet meer.
Die groene achtergrond is er al minstens een jaar niet meer, DSR. 😀 Het is een tijdje wittig geweest, toen rood (vanwege de Kerst) en nu weer wittig (een eerbetoon aan de sneeuw die in dit jaargetijde weleens valt). De neerdwarrelende sneeuwvlokjes zijn echter weer weg, dat ging automatisch. Langzamerhand zal ook de rest van de kerstmeuk verdwijnen. Ga je zien!
Hmm, op dit scherm (ander scherm dan waar ik dit weekend op werkte) is de sneeuw geel, haha. Zoals bekend moet je voorzichtig zijn met gele sneeuw. Enfin, we zien het wel. Kleurtjes zat.
Hele erge kraaienpoten, DSR.
@APD
We zullen het hopen. Trouwens, de pagina opent sinds enige tijd op 80% zoom, terwijl andere gewoon op 100% openen.
@L
Gefeliciteerd met je eerste snedige repliek/reactie van het jaar! Dat er nog maar vele mogen volgen.
@DSR, die zoom zit in je eigen instellingen, hoor. Kan ik van hier niks aan doen. Laat er anders even een IT’er naar kijken.
Jaja, schuif het maar weer af. Met geen enkele andere pagina gebeurt zoiets, behalve met deze. Maar DSR drukt wel weer op het vergrootknopje hoor. d’r zal wel niks anders opzitten zucht
Tjonge, een complimentje van ons rechtertje!
Die ga ik inlijsten.
@L
Een lichte terugval. Geeft niks, gewoon doorgaan.
Alleen voor DSR zou je een aparte helpdesk moeten inhuren 🙂
Over een uur de intro, ik ben benieuwd. Vooral de foto’s en de cadeautjes van het eerste minimeetje. Dat zal niet mis zijn.
De verzorging van de tweede minimeet was overigens meer dan uitstekend. De blogeigenaar schudde persoonlijk onze kussens op, verzorgde het knapperende haardvuur, was tegemoetkomend, vriendelijk, amuseerde ons met prachtige verhalen, nam alle kosten voor zijn rekening.
Een geweldige aansporing voor ons allen om ook dit jaar weer onze stinkende best te doen!
Dank Heer Roos, het was een waar genoegen. Ter verduidelijking: het verslag van het eerste minimeetje is vorige week maandag al gedaan. Er werden bij die gelegenheid geen foto’s gemaakt noch cadeautjes uitgereikt 😦 Toch was ook die keigezellig.
De deelnemers van het eerste minimeetje hadden geen cadeautjes medegebracht voor de blogeigenaar???? En waarom dan wel niet?
@HR
Allicht wilden ze niet de schijn van opkoping wekken? En hun aanwezigheid, allicht in drastische afwijking van het reisplan, was zo kan DSR zich voorstellen, toch al een cadeau op zich?
’t staat de blogbaas niet fraai, die hebberigheid. Dom dat sommigen er aan toe hebben gegeven. Straks verwacht ie ook nog dat men ‘m vrijhoudt!