“Waarom zitten jullie toch elke dag weer als een hijgerige minnaar op een uitgepierd, humor- en bloedeloos ikjesverhaal te wachten, terwijl er hier zoveel briljante auteurs zijn ter satisfactie ende vermaeck? APD-community, ontwaeckt!” Het was Indra die met deze welgekozen woorden liefst vijftien (15) duimpjes up, 
en nul (0) neer op haar konto schreef. Ruim genoeg voor De Duimpjesbokaal dus. De eerste in het nieuwe jaar. Maar het lieve kind zat zelf volop in de Nieuwjaarsblues. “Ik kijk nu in de spiegel en wil minder Indra!” bekende zij op de vroege morgen van de 2e januari. Nou, voor ons hoeft er niets meer af, hoor.
Het gaat hier inderdaad om de ikjes. Lezersanekdotes op de website van de NRC. Vroeger regelmatig pareltjes. Nu vaak omgekatte mopjes, veelal krenentommend slecht geschreven, normaliter never and nooit niet geplaatst in een landelijk dagblad. Maar nu dus wel, ze komen d’r allemaal in. De reacties staan gelukkig alleen hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex weten wij veels. Door middel van dit intro starten we vandaag de nieuwe ikjesweek en kijken terug naar hoe het vorige week was.
We hadden een ikje over een kribbe, geschreven door Pien Vinkenburg, die er in samenwerking met de NRC-eindredaktie in slaagde om twee spellingsfouten in een zinnetje van zeven woorden te proppen: “Ja. Josef en Maria met hun maxi-cosy.”
Er was een kleinkindikje over een huis van Chris van Driel. “Oma, wat wonen jullie in een klein huis”, zei mijn vierjarige zoon tegen mijn moeder waarna zij vertelde dat ik met mijn broer en zus hier toch wel mooi ben opgegroeid” was de kromme beginzin en zo ging het door.
“Vriendelijke, aardige krantenbezorger, neem me niet kwalijk, het spijt me. Zou je nog eens een keer ons een gelukkig nieuwjaar willen komen wensen?”
Het dieptepunt was een ikje over een kaasfonduend echtpaar bij wie op Kerstavond een moordenaar aanbelde, die later de NRC-bezorger bleek te zijn. Kijk hoe deze Krimi begint: “Achtjes draaien met de houten lepel door de gruyère, emmentaler en de witte wijn. De tafel is gedekt, het ziet er prachtig uit. Op het moment suprême, ik haal de caquelon van het fornuis, gaat de bel …” Het eindigt niet minder wijdlopig met een flemend “Vriendelijke, aardige krantenbezorger, neem me niet kwalijk, het spijt me. Zou je nog eens een keer ons een gelukkig nieuwjaar willen komen wensen?” Dank je wel, Cora Duin, we hadden net zo’n zin in het nieuwe jaar. Niet meer, nee.
Onze huiseindbeoordelaar – en (officieuze) Reageerder van het Jaar 2014 – De Schrijvende Rechter (DSR) zat er niet zo mee. “Wat DSR betreft beginnen we het Ik-jes jaar welgemoed met een verse schaterlach! Eindoordeel: 8.5 (zegge: achteneenhalf)” merkte hij op bij het kleinkindikje. En bij het kaasfondue-ikje – volgens een niet bij name te noemen reageerder “met afstand het allerslechtste ikje van dit jaar” – ging het DSR alleen om de vraag wat een caquelon is, volgens hem “een lulijzer.”
Deze atypische oordelen, plus het gegeven dat het Eindoordeel niet in de 3e persoon enkelvoud geschreven was, leidde tot speculaties. “Misschien is het succes van zijn verhalen hem naar het hoofd gestegen en denkt hij dat alles zomaar kan?” opperde Bertje. 
“Het kunnen de oliebollen geweest zijn. Te veel misschien, te vet, je weet het niet, het slaat zo op je maag,” veronderstelde Apiedapie. “Die oliebollen lijken op softenonbiggetjes in de frituur, geen wonder dat DSR wat van (be)slag is”, maakte Luvienna het af. DSR zelve zweeg. Maar hij had zich de aanloop naar de Verkiezing van het Jaar 2015 stellig anders voorgesteld.
Wat wel meer dan ok was, was het “vijfsterren Kerstverhaal voor volwassenen” (citaat: Heer Rozenwater) waarmee DSR onverwacht op de proppen kwam: De Hoefbekapper en het Kerstlammechien, een beklemmend verhaal over een moederloos meisje, haar hork van een vader, een blatend ooitje, en natuurlijk de hoefbekapper. We citeren in 
bewondering een stukje sleutelscène: “De hoefbekapper verstrakte. De woorden van de stugge boer troffen hem als een zweepslag. Even werd alles zwart voor zijn ogen. De duim van de hoefbekapper, die op het lammerhartje rustte, drukte zonder moeite het ribbekastje in. Nog voordat de botjes kraakten, stond het hartje al stil. Het voelde … lekker … voor een duizelingwekkend moment. De hoefbekapper haalde diep adem.”Boer”, zei hij, ”hij hef et niet e’haald”
Kees ging lekker door met zijn rijlesavonturen en publiceerde het derde deel, getiteld “Ik had het point of no return gepasseerd“. De instructeur doet hierin een strategische meesterzet.
Blogbaas dezes liet zich ook niet onbetuigd en liet zich voor zijn Nieuwjaarswens inspireren door John & Yoko.
“‘t Is dus weer Kerstmis
Maakt het iets uit?
Opnieuw een jaar verder
Gaan we vooruit?”
Het leidde tot een warm bad aan nieuwjaarswensen van, we noemen er maar een paar, Luvienna, Letterzetter, Indra, Timmerark, Annet Lemaire, King Billy, fulpsvalstar, Fenny, jokezelf, Kees, DSR, en Rob Alberts.
Een nieuwe volger, artafterallart, plaatste een heuse begroetingshaiku:
Nou, en voor de rest was het dus vooral Oud & Nieuw. Eigenlijk bedoeld om eens lekker uit te rusten, maar de verhalen en commentaren bleven komen, zoals uit het bovenstaande blijkt. En dan hebben we het mooiste nog niet beschreven. De reeks minimeetjes – de echte real life ontmoetingen tussen leden van de Apiedapie Community – kende namelijk vorige week een tweede event, en wel op 30 december, van 19h00 tot 22h00. Het was “gezelliger dan verwacht“, merkte een deelnemer op al voordat het gevalletje begon.
Een uitzinnige menigte proostte op het Nieuwe Jaar, deelde cadeautjes en rondjes uit, en dat allemaal gewoon voor de pure lol om samen en bij elkaar te zijn. Geroddeld werd er net zo min als tijdens het eerste minimeetje, maar iedereen ging in positieve zin over de 
tong, zelfs diegenen die kort tevoren hadden afgezegd. Plannen werden gesmeed en tipjes van het nieuwe jaar opgelicht.
Het eten – een vegetarische Middellandsezeemezze – was diep middelmatig en het betreffende etablissement – waarvan wij de naam hier niet zullen noemen omdat dit Apiedapie en niet Tripadvisor is – zal zeker geen toekomstige minimeetjes verzorgen. Net zomin als de man aan het belendende tafeltje die meer dan twee uur aan een waterpijp zat te lurken – zonder “boe” of “bah” te zeggen – ooit een warm nestje in de Apiedapie Community zal krijgen. Maar voor de rest kijken alle deelnemers met diep genoegen terug op een keileuk samenzijn.
Heb je van dit alles lekker zin gekregen om te gaan schrijven? Stuur eens een ikje naar de krant. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van deze dag losmaakt. Voor je het weet staan dan jouw pennevruchten volgende week in het nieuwe intro. Inschrijven is niet nodig. Gewoon een reactie achterlaten. Mag met een fantasie-emailadres. Het Ikjesdiscussieintroarchief valt elders op dit blog te raadplegen.
Feuilletons en levensverhalen of aanzetjes daartoe zijn welkom. Kortom, het wordt weer een prettige week. En als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan vooral elders buurten.
Bas van Vuren, aangenaam 
Ook de inleider liggen de oliebollen kennelijk zwaar op de maag. Terugkeer naar een regelmatig leven met niet al te rijk voedsel zal hopelijk volgende week al z’n vruchten afwerpen.
En dan is er opeens sprake van DSR als de (officieuze) Reageerder van het Jaar 2014. Dat roept twee vragen op:
– de eerdere medeling van de blogbaas in dezen kunnen we toch wel als officieel beschouwen?
-of wordt het pas officieel nadat de prijs is uitgereikt etc? is het de bedoleing dat dat ergens deze week gebeurd, want de speech is af en het nieuwe jaar is alweer begonnen.
Tenslotte: aan de eerste meeting werd een cijfer toegekend, maar niet aan de tweede?
En iedereen zat dus aan een een vegetarische maaltijd te knagen, niemand wilde een stukje vlees? Waren er ook geen bitterballen?
Ging dat spontaan & vrijwillig of lieten bepaalde vegageerders zich dwingend gelden?
Streeknieuws
Op 30 december wordt er ’s avonds aangebeld. Als ik de voordeur open, staat er een kalende, middelbare heer in het schijnsel van de buitenlantaren. „Namens Het Streeknieuws wens ik u een gelukkig 2015”, zegt hij plechtig. Die krant komt bij mij zelden verder dan de papiercontainer, maar omdat ik waardering heb voor zijn wekelijkse rondgang door de buurt informeer ik naar het rendement van zijn late wandeling. „Je ziet dat de mensen elk jaar ouder zijn geworden”, sombert hij. Als hij mij het obligate wenskaartje overhandigt, zegt hij: „Tot volgend jaar, meneer.”
Frans Buis
Bah, wat staat ’t weer stijf van het NRC-dedain! Krantenbezorger, krant en kaartje in de zeik gezet, quasi-milddadige belangstelling over niet nader verklaarde ‘waardering’.
De krantenbezorger heeft een dikke nieuwsjaarsgratificatie verdiend, al was het maar omdat ie de inzender aan een Ik-je in de krant heeft geholpen, maar iets zegt DSR dat ie het moet doen met een knikje en de deur in z’n gezicht.
Eindoordeel: 3- (zegge: driemin)
Nou Frans, wees er maar trots op. Een ikje zonder clou, en toch geplaatst. De spoeling was kennelijk dun. Of dik, daar wil ik afwezen.
Een krant die “zelden verder dan de papiercontainer” komt, dat zinnetje klopt gewoon niet. Ik weet wel wat je wil zeggen, maar zo zeg je dat dus niet. Tenzij je papiercontainer direkt onder de brievenbus staat natuurlijk. Maar da’s niet handig voor je andere bezoek, dat de deur stellig platloopt met zo’n vrolijke jodokel als jij in het verschiet.
Met afstand het slechtste ikje van dit hele jaar. Echt.
@DSR, jij iezegrimmetje. De officiele huldiging vindt plaats via een speciaal artikel. Wij verwachten dat nog deze maand.
Het tweede minimeetje krijgt van mij een negen min (schrijve: 9-).
Apie, alweer mijn diepe respect en complimenten, getypt met 1 hand, want mijn verzoek om Indra-vermindering is gisteravond op een wel heel onverwachte wijze ingewilligd na een gigantische smak met mijn fiets tegen een trottoirband. Resultaat: 2 nagels aan m’n rechterhand minder en heel veel plakjes Indra achtergebleven op het asfalt. Detail: ik had NIETS gedronken. 😦
Ai! Wat een ellendig begin van het nieuwe jaar. Zelve denk ik nu terug aan mijn mountainbike ongeval van een paar maanden geleden. Is niet prettig, de littekens staan nog altijd in mijn lijf en ziel gekerfd. Verhaal en hororfoto staat hier. Van harte beterschap, Indra. Opkrabbelen en weer verder gaan, da’s het leven 🙂
Puik introotje weer, blogbaas, eentje die nieuwsgierige vragen oproept. Waar heb je bijvoorbeeld die prachtige zwartwitfoto van die apies op eenzame hoogte – brrr, wat eng! – met een kleurrijke voet in de linkerbovenhoek vandaan? Dat knuffelapie met een halootje, dat ijzeren ding en die verdachte kartonnen rol: zijn dat de kadootjes? Dat boekwerk met ‘Topkapi’ erop dat tegen het ijzeren geval aanleunt, is ook een kadootje? Je maakt het wel spannend hoor!
@DSR 13:13
Vast de vegataliban, wat ik je brom.
Auwauwauw Indra! Dat is niet de goeie manier om minder Indra te krijgen! Die achtergelaten nagels en stukjes groeien toch wel weer aan? Doet het erg zeer?
Ja, ik had het kunnen weten, de scherpe vragen komen weer eens van de scherpste reageerster. Ik ga proberen de antwoorden te geven:
De foto is een van de dierbare cadeautjes, op posterformaat, die mij op het minimeetje door een lieftallige reageerster (m/v) is uitgereikt.
Die poster zat opgerold (anders had het geen zin) in de kartonnen koker, waartegen het lieve knuffelaapje (ook cadeautje, mij aangereikt door een sympathiek internetfenomeen) staat aangeleund. Knuffeltje moest ondersteund worden, want een voetstuk voor het apie kon er natuurlijk niet van af. Mag!
De voet in de linkerbovenhoek is die van mijn vriendin in haar slaapkamer, alwaar de poster op de grond uitgespreid meteen dezelfde avond nog is gefotografeerd voor het nageslacht.
Betekenis en herkomst van het Topkapi-boekwerkje moet uiteraard zonder toelichting blijven, want dat zou niet aardig zijn t.o.v. de stellig goedwillende bedienende personeelsjongens en – meisjes van het gewraakte etablissement in kwestie.
@Apie 13:35 ‘het slechtste Ikje van dit hele jaar’ 😀
Ik vrees dat die nog wel eens afgetroefd kan worden door een, je gelooft het niet, nog slechter geval. We hebben nog even.
Apie, dat verhaal was nieuw voor mij. Gebeurd tijdens mijn afwezigheid, anders had ik je zeker getroost. Maar mountainbiken geeft in ieder geval nog wat cachet aan de zaak. Van een opoefiets vallen tijdens het winkelen is wel heel erg saai en dom.
Luvienna, nee het is niet pijnlijk en hopelijk komen de nagels terug. Maar daar heb ik geduld voor nodig. Wie heeft nog wat in voorraad?
Ah fijn, allemaal tipjes van sluiers opgelicht en toegelicht! Alles wordt een stuk duidelijker. Jammer dat betekenis e.d. van het Topkapi-geval niet kan worden gegeven, maar ik respecteer de blogbaas’ beslissing.
Mooie voet!
O en die prachtige poster is ook verheven tot artikelkopstuk, zie ik. Past prachtig bij het thema en onderwerp; wat goed gezien van de gulle gever m/v en de blogbaas!
@Indra, bedoel je nagels of geduld in voorraad? Beide heb ik wel, maar het laten wisselen van bezitter is wat lastig.
Indra januari 5, 2015 om 13:42
Als je nou nog gedronken had Indra, maar domweg tegen een stoeprand fietsen en ten val komen is zelfs mij nooit overkomen, terwijl ik me toch (ook zonder drank op) ooit met fiets en al op een provinciale weg bevond en op een haar na zelfs op de snelweg aan het karren was.
Nu we het toch over fietsen hebben. Ik bevond me ooit aan de verkeerde kant van de weg en werd daar achterna gezeten door een woest achteruitrijdende buschauffeur. Zelve heb ik daar niets van gemerkt, maar men heeft mij dat verteld. Doe dat maar eens na!
Ja hoor, Kees de Jongen, wrijf het me nog maar eens in om 13:42. Mijn zoons zijn je hierin al voorgegaan en al moeders domheid is al breed uitgemeten! Ze komen overigens nu wel tot de ontdekking, dat ze nu veel meer hun eigen handen moeten laten wapperen. Is dat even balen..
Ja, uiterst ongevoelig van Keessie 😦
Heel heel heel veel sterkte lieve Indra. Van de fiets vallen kan de beste overkomen en laat die jongens van je hun handjes maar eens wapperen. Dan weten ze weer eens wat een geweldige moeder ze hebben!
Dank je Roos, maar ik vrees dat de waardering nog even op zich zal laten wachten. 😉
Apie @19:51
Dat doet me denken aan het Katwijk-standje. Jij trommelt ze wel in alle soorten en maten tevoorschijn hè!
Moeizaam typen met 1 hand, ik haak af.
Ja, Indra, overdrijf het niet. Morgen weer een kwartiertje, en volgende week weer met tien vingers blind.
Indra januari 5, 2015 om 19:31
Een na laatste zin: een geluk bij een ongeluk. Maar dat je daar eerst zo voor moest vallen ….
Nu ik hierboven als haiku geciteerd wordt, het woord bij de daad
met zoveel ikjes ga ik ikken noch jijen, maar grondig uwen
U, altijd beleefd, houdt het persoonlijke af als een loopse hond
ons aller voetstuk voor wie ons hoog heeft zitten, als licht langer brandt
Een uutje is kort van stof en wisselt van geest maakt of breekt een feest
vaders zijn uutjes, levende exemplaren, van voor ’t ik-tijdperk
(wordt vervolgd als u het wilt)
Da’s mooi artafterallart. Mensen, nog heel veel meer moois is er te zien op zijn blog op deze link. Jaja, dat WordPress toch … kunnen we keiblij mee zijn!
Dopen
Aan tafel vraagt zoon van tien waarom hij en zijn zusje van acht niet gedoopt zijn. Als oprechte atheïsten antwoorden wij ouders heel pedagogisch dat zij zelf de keuze voor een geloof mogen maken, mochten ze dat willen. Wij bepalen dat niet voor hen als ze nog een baby zijn. Tevreden met ons antwoord eten we verder.
„Wat is eigenlijk dopen?”, vraagt dochter even later. „Dat is dat je in de kerk een plens water over je heen krijgt”, antwoordt de vader weinig genuanceerd. „Ooo”, zegt dochter, „een soort Ice Bucket Challenge.”
Coraline Krak
Tja, dat kun je verwachten. Dit komt dus geheel op het konto van de vader met zijn domme opmerking. Dit is niet aan iemand later de keuze laten, zoals mama zalvend opmerkt, dit is kleine kinderen verkeerd voorlichten en bijna manipuleren. Nee mevrouw (meneer!) Krak, dat was niet “heel pedagogisch”, dat was juist heel bekrompen.
Van ‘oprechte atheïsten’ mag je verwachten dat ze zeggen dat God niet bestaat, punt uit. Dat is immers hun geloof.
Eventueel kan men er dan nog aan toevoegen dat de kinderen het vooral mogen weten, maar dat het de ouders, als oprechte atheïsten, zou begroten indien de kinderen een andere keus zouden maken.
In dit Ik-je is dan ook geen sprake van oprechte atheïsten maar van meelindemondpraters. En de zoveelste in een stroom van spotvogelige Ik-jes waaruit blijkt dat het maar droevig gesteld is met de godsdienstige kennis van het opgroeiend geslacht.
Dat levert aan universiteiten nu al grote problemen op, omdat een groot van de Europese literatuur en beeldende kunst is geinspireerd door of refereert aan het christendom. En dat wordt de jongeren allemaal ontzegd, net zoals de kennis van de Griekse mythologie ook al grotendeel is verdwenen.
Verschraling dus. Om een beetje verdrietig van te worden.
En wat een krampachtig gedoe met ‘zoon’, ‘dochter’ en het vreemdklinkende ‘de vader’. Dan steekt een kind van een Schriftlezing aan tafel in ieder geval nog wat fraai bloemrijk taalgebruik op.
Eindoordeel: 4 (zegge: vier)
@DSR, niet in kaboutertjes geloven is dus ook een geloof? Kaal zijn ook een kleur haar? Nee, rechtertje, de bewijslast van het godsbestaan ligt bij jullie theïsten, niet bij de (agnostische) atheïsten.
Een plens water over je heen krijgen, treffender had de vader het niet kunnen zeggen. Weg met die bijgelovige onzin. “Ik doop u in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest”. Wie zijn dat nu weer, zal een kind zich afvragen. Kun je ze toch veel beter uitleggen wie Arjan Robben is. Daar heb ze wat aan in hun verdere leven.
@HR
Had ’t wel gedacht dat HR zich bij hoge uitzondering bij ’t Ik-je zou laten zien milde glimlachicoon
Heeft DSR gezegd dat hij een theist is? We zijn nog maar halverwege zijn Geloofssaga.
Alles wat je aanneemt zonder dat er een hard bewijs voor is, is geloof. Het is niet anders, HR.
Van ‘bewijslast’ is geen sprake. Iedereen mag geloven, of niet geloven, wat ie wil. Daar ben je niemand verantwoording over schuldig.
Zo’m term als ‘bewijstlast’ heeft een onveedraagzaam, inquisie-achtig toontje. Kennelijk heb je je jeugd, toch alweer een tijdje geleden, nog niet verwerkt. Ik hoop maar dat je er maar tijdig mee in het reine mag komen, anders krijg je zo’n gruwelijk doodsbed als de vader van Jan Siebelink in ‘Knielen op een bed violen’.
@HR
Als iemand had ‘bewezen’ dat God niet bestaat, dan had dat waarschijnlijk wel in de krant gestaan, met een reactie van de paus en de gereformeerde synodevoorzitter enzo.
Diegene had allicht de Nobelprijs en/of een fatwa gekregen.
Iets dergelijks op ook gelden als iemand het bestaan van God wel had bewezen.
DSR gelooft dan ook dat eea te bewijzen noch te ontkrachten is volgens de regels van de wetenschap. Eventuele bewijzen in welke richting, zijn dan ook indirect..
Het is aan ieder om een afweging voor zichzelf te maken, wat voor die die persoon het zwaarste weegt. Geloof en ongeloof in God zijn beide achtenswaardige keuzes, die je van elkaar dient te respecteren.
(Dat mensen vanuit hun (on)geloof slechte dingen doen, die je zeker niet hoeft te respecteren, is vers twee en staat buiten de vraag van het Godsbewijs).
Verder, HR, maak je de fout om wetenschappelijke methodes toe te willen passen om geloofszaken. Dat is even zinloos als het willen ‘bewijzen’ dat een boek of muziekstuk mooi is. Wetenschap, kunst en geloof zijn drie domeinen die weliswaar in elkaars verlengde liggen, maar die niet inwisselbaar zijn.
God in haiku’s:
Tja, God is een woord
Niemand kan daar nog omheen
Zolang ‘t fictie is
Stoffelijk geen God
Spiritueel onnoembaar
In getal en aard
Religieus divers
Veelgoderij, De Enige
Die dat heeft gebaard
Doe je ook limericks, Haiku Herman?
Helemaal eens met HeRoWa; je hoeft, en kunt, niet te bewijzen dat iets er niet is. niet geloven in een god, sinterklaas of kaboutertjes is niet ook ‘een geloof’, dat is gewoon niet geloven een god, sinterklaas of kaboutertjes.
Eens dat het aan een ieder is om zelf de afweging te maken of hij of zij in een god, sinterklaas, enz. gelooft. Dat is juist ook de makke: kinderen van gelovigen kunnen die afweging niet in vrijheid maken. Natuurlijk kunnen ze er op oudere leeftijd voor kiezen om uit dat geloof te stappen, maar ze zijn dan al in dat geloof opgevoed en dat is dan al zo vanzelfsprekend geworden dat je daarvan losmaken voor veel mensen heel moeilijk is. Hoe vaak lees en hoor je mensen niet zeggen: eens gereformeerd, altijd gereformeerd, als ben je inmiddels uit de kerk gestapt?
Dat je aan niemand verantwoording schuldig bent wat je gelooft of juist niet, klopt ook helemaal. Jammer dat een hoop geloven en gelovigen het daar niet mee eens zijn.
Kinderen die niet in vrijheid opgroeien met betrekking tot zo’n belangrijke keuze – dat is nogal wat L….
Verbindt je daar ook consequenties aan, bv. toezicht door de Kinderbescherming, een verbod op godsdienstonderwijs op school – of juist verplichte lessen seculiere filosofie?
Mooi dat je dingen over gerefomeerden hebt gelezen, L. DSR kan je uit eigen ervaring verzekeren dat je best uit de gereformeerde kerk kunt stappen. Het is geen secte.
Natuurlijk wordt iedereen beinvloed door zijn omgeving en jeugd, ook de niet-gereformeerden. En HR’s dramneuzerigheid kun je eventueel toeschrijven aan zijn zwaar-gereformeerde jeugd. Maar hij is nu toch zo verlicht-seculier dat er van ‘atijd gereformeerd’ absoluut geen sprake meer kan zijn? milde glimlachicoon
(Overigens lijkt mij in geloofsdiscussies iedere vergelijking met sinterklaas, kaboutertjes etc me niet bedreigen aan een sfeer waarin men open en met respect voor elkaar kan discussieren.)
“Wetenschap, kunst en geloof zijn drie domeinen die weliswaar in elkaars verlengde liggen, maar die niet inwisselbaar zijn.” (Citaat ons Rechtertje)
Ze zijn niet inwisselbaar, want dan zouden ze hetzelfde moeten zijn en dat zijn ze natuurlijk niet. Maar liggen ze in elkaars verlengde? Dat geldt zeker voor wetenschap en kunst, aangezien beide gebruik maken van onderbouwde theorie en logica (denk bijv. aan perspectief in de schilderkunst vs. meetkunde; muziektheorie vs. wiskunde; literatuur vs. taalkunde). Maar voor geloof (in god, goden, geesten, spoken, vliegende schotels enz.) volgens mij niet, dat is louter gebaseerd op aanname. Zonder bewijs, onderbouwde theorie of logica.
Verhikje
Besnijden
Aan tafel vraagt zoon van tien waarom hij en zijn zusje van acht niet besneden zijn. Als oprechte atheïsten antwoorden wij ouders heel pedagogisch dat zij zelf de keuze voor een geloof mogen maken, mochten ze dat willen. Wij bepalen dat niet voor hen als ze nog een baby zijn. Tevreden met ons antwoord eten we verder.
‘Wat is eigenlijk besnijden?’ vraagt dochter even later. ‘Dat is dat er door de kerk een stukje van je plasser wordt afgesneden”, antwoordt de vader weinig genuanceerd.
‘O,’ zegt dochter, ‘net zoals onze Vader die in het weekend de rollade komt snijden?’
Caroline Kwark
Maar zijn zij die sterven tijdens het poepen niet gewoon het gelukkigst?
@K
-Kunst ligt in het verlengde van het geloof. Zie maar hoe zeer de godsdienst de kunst in de loop der eeuwen heeft geinspireerd.
De kunst als uiting van het (on)geloofde, van de requiems van Mozart en Verdi, de Bijbelboeken Job en Prediker, de Mahabharata, de boeken van Maarten ’t Hart tot het Geloofsepos van DSR!
En je hoeft het niet eens te zijn met de inhoud, maar veel theologie is behoorlijk intern consistent. Kijk naar de debatten tussen joodse schriftgeleerden, duizenden jaren van canoniek recht, jezuitische rederneerkunsten, gereformeerde exegese – ’t is niet door domme jongens opgeschreven.
Het makke vandaag de dag is dat al die eenzijdig-hoogopgeleide mensen uberhaupt niet openstaan op maar kennis te nemen van wat er buiten de wetenschap speelt.
Polarisatie en een zelfgekozen geestelijk dieet van zemelen en mariakaakjes – we schieten er niks mee op.
Letterzetter, ik krijg een unheimische associatie door die rollade die zo kort op de afgesneden stukjes plasser volgt…
@T
Precies! Behalve degenen die tijdens het neuken sterven – een lastige keus.
@Timmertje, tenzij je constipatie hebt. Of misschien juist dan, vanwege de verlossing, al is die anders dan je had verwacht/gehoopt.
@L
Je hebt ‘m door, meissie! Leuk voor je! (Hij is ook leuk trouwens)
@Luv 18:17
Dat is ook de bedoeling…
Overigens heeft Aad Verbaast geheel toevallig vandaag een mooi item over de besnijdenis (en geloof enzo) op zijn blog.
http://aadverbaast.wordpress.com
Aha. Mission accomplished, zou ik zeggen. Ik ga verbazende Aad uitchecken (niet uit een hotel).
@DRS, “‘t is niet door domme jongens opgeschreven.” Het zal allemaal geweldig consistent zijn en voor historici interessant maar wat moeten wij nu met een discussie hoeveel duizenden engelen er op de punt van een naald passen?
@HR
Dat was de vraag niet die K. opwierp en waar DSR op antwoordde, maar enfin.
Welnu, met die specifieke engelen kunnen we nu in praktische zin niets. Net als met de alchemie. Maar met gedachtenoefeningen is niets mis, en er is ook over veel tijdloze onderwerpen nagedacht.
Wie 100% praktisch bezig wil zijn, moet maar boer worden.
Trouwens, DSR heeft je eerder een uitgebreid en serieus antwoord gegeven op je eerdere mails. Als je daar ook nog even naar wilt kijken…
De Schrijvende Rechter januari 6, 2015 om 18:17
“@K
-Kunst ligt in het verlengde van het geloof. Zie maar hoe zeer de godsdienst de kunst in de loop der eeuwen heeft geinspireerd.”
Ja, in de vorm van receptie, daarin heb je gelijk. De natuur en de klassieke cultuur hebben de kunst ook in niet geringe mate geïnspireerd, en tal van andere profane zaken. Maar daar ging het toch niet over, maar over verwantschap, in de zin van in hoeverre de aard van wetenschap, kunst en geloof in elkaars verlengde liggen? Dan blijft mijn betoog recht overeind, dacht ik zo.
Het 13e deel van Roos’ verbrijzelde knieen liefdesverhaal is zojuist gepubliceerd. Wat een ongelooflijk kutwijf is het toch. Zeg ik dit?? Nee, da’s de titel van het deeltje!! Echt waar, ga maar kijken.
@K
Ieder betoog blijft recht overeind als je de vraag zo precies opvat als ’t in je kraam te pas komt.
@DSR
“Alles wat je aanneemt zonder dat er een hard bewijs voor is, is geloof. Het is niet anders, HR.”
Dan heeft geloof of gelovig zijn geen enkele betekenis meer. Net zoals wanneer je beweert dat god overal is. Als god overal is dan is hij nergens (ja, een hele diepe).
“…anders krijg je zo’n gruwelijk doodsbed als de vader van Jan Siebelink in ‘Knielen op een bed violen’”.
Er is een hele goeie “hel en verdoemenis” dominee aan je verloren gegaan!
“Geloof en ongeloof in God zijn beide achtenswaardige keuzes, die je van elkaar dient te respecteren.”
Het ligt er maar helemaal aan hoe dat geloof eruit ziet. Respect moet je verdienen!
“Verder, HR, maak je de fout om wetenschappelijke methodes toe te willen passen om geloofszaken.”
Ik kan toch mijn gezond verstand niet uitschakelen als god aan de orde komt?
“Maar met gedachteoefeningen is niets mis, en er is ook over veel tijdloze onderwerpen nagedacht.”
Kun je een goed voorbeeld opdiepen?
Nou, doe je je best om eea helder en genuanceerd uiteen te zetten in antwoord op de plaatselijke reli-drammer, krijg ze je je eigen reactie verhakseld terug, met een paar oneliners tussendoor. zucht
Een teleurstellende reactie van HR.
DSR heeft niks met h&d-dominees uitstaande, hij vreest alleen dat HR’s onverwerkte jeugd hem nog zal opbreken, vroeg of laat. Wat steekt die man als het over dit soort onderwerpen gaat toch ongemakkelijk in z’n vel…
Goed voorbeeld: ethiek, de filosofische studie van goed en kwaad. Tamelijk tijdloos.
Geloof het of niet.
Weinig religies geven uitsluitsel over de grootte van hun hemel, maar in de Christelijke religie’s geeft het boek Openbaring (hfdst. 21, vers 16) de oppervlakte van de hemel (het nieuwe Jeruzalem) op, als vierkant met twaalfduizend stadieën aan één kant, en ook de hoogte is gelijk aan de lengte van één kant, zodat je van een kubus kunt spreken.
Eén stadie is ongeveer 180 meter, dus dan hebben we het over een ribbe van 2.160.000 meter. De hemelse kubus krijgt dan een inhoud van 10.077.696.000.000.000.000 kubieke meters. (10 biljard m3.)
Stel nu dat de Hemelse Gastheer en andere noodzakelijke diensten tenminste tweederde van die ruimte gebruiken, dan blijft er ongeveer 3 biljard lege kubieke meters over (3.000.000.000.000.000 m3, afgerond naar beneden op hele biljarden).
Stel het totaal aantal mensen dat toegelaten wordt op 6 biljoen, (duizend keer zoveel als het aantal mensen dat nu leeft, dus 1.000 x 6 miljard), dan heeft elke toegelatene 500 miljard kubieke meters tot zijn/haar beschikking. Dat is zo’n genereus toegemeten volume dat de gedachte naar boven komt dat bijv. huisdieren toegestaan zijn.
Tandknarsdagen
In het begin van het nieuwe jaar sprong een kroon van een van mijn kiezen. Ik belde de tandarts. De assistente zei dat ik niet de enige was. Het leek of collectief kronen waren gesprongen. Kwam dat door oliebollen waarin kiezelharde krenten waren verwerkt? „Nee”, antwoordde de assistente. „De feestdagen zijn tandknarsdagen. Zo vrolijk zijn ze voor de meeste mensen kennelijk niet. Vooral ’s nachts zijn slapers aan het tandenknarsen, zonder dat ze het beseffen. Dan bellen ze de tandarts en suggeren dat het door iets in het eten komt. Maar het is anders. Ze verbijten zich. Kronen houden dat niet. Had u veel te verbijten?” Ik herinner het me niet, maar hoe onthullend is haar vraag.
Kester Freriks
Wat een non-event-Ik-je. ‘Man gaat naar de tandarts. Punt’
“Ik herinner het me niet, maar hoe onthullend is haar vraag.” is de lelijkste zin 2015 – het wordtr een lang jaar zucht
Overigens is voor de meeste gevallen van tandenknarsen geen concrete oorzaak of aanleiding vast te stellen, het gebeurt gewoon.
Dom assistentengekwaak dus.
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)
@DSR
En toch kun je je vergissen in een onverwerkte jeugd.
De schade van het geloof in het bestaan van God dient toch eerst door die religie zelf te worden verwerkt.
Tot die tijd ben je niet zeker van de mens, van het menselijke op zich en van iedere omarming van een levensbeschouwing.
Een geestelijk naakt bestaan is onmogelijk als het om mensen gaat. Vogelvrij ben je in de kooien van alle mensbeelden tot nu toe.
https://artafterallart.wordpress.com/2015/01/07/waar-is-de-mens-nog-meer/
@L
Die huisdieren komen er niet in, daar kun je staat op maken.
DSR was negen jaar. Konijn dood. Vader zoekt een schoenendoos, samen groeven ze een grafje, DSR’s houten speelgoedzwaard dient als een eenvoudig kruis.
Na een ogenblikje stilte maken we aanstalten om naar weer binnen te gaan. DSR heeft het er wel een beetje moeilijk mee. Hij kijkt op naar Vader en vraagt: “Gaan konijnen ook naar de hemel?”
Vader: “Nee, natuurlijk niet!”, en opent hoofdschuddend de deur.
Duidelijke, wijze lessen – dank u, Vader!
@A
Wat DSR bedoelde is dat een religieuze opvoeding niet bij voorbaat & per definitie tot moeizaam geworstel hoeft te leiden.
‘schade’ door het geloof in God? Richten onwelvallige denkbeelden nu ook al schade aan?
Letterzetter, we leven nu in een schil met een volume dat gelijk is aan de oppervlakte van de aarde maal laten we zeggen 10 kilometer, de hoogte waarop vliegtuigen vliegen. Dit is 510 miljoen km^2 x 10 km= 5,1 miljard km^3 = 5.1 biljard m^3. Dit is ongeveer de helft van de ruimte die jij berekend hebt. Probleem is dat daar al onze voorouders en achterkinderen bijkomen, dus het wordt keigezellig in de hemel, veel drukker dan nu op aarde. Het is dus zeker dat klimaatactivisten en andere zwartkijkers niet worden toegelaten, want die zouden de pret alleen maar bederven. Die komen in een ruimte met een hele lage CO2-concentratie waar ze zo naar gestreefd hebben, maar waar dus niets wil groeien. Dat is dus de hel. 😉
Oeps, biljard moet triljoen zijn, ook bij Letterzetter die mij in de war bracht ;-). Verder verandert er niets in mijn glasheldere analyse. 😉
Ach, een kuubje meer of minder, wat maakt het uit, ruimte zat Bertje!
Overigens zullen er veel minder aanwezigen zijn, wegens HeRoWa aanhangers, andere religies, infidels en nog zo wat. In denk dat ze geen last zullen hebben van burengerucht. 🙂
Het zou zelfs wel eens heel leeg kunnen zijn:
What really tipped the scales against me, however, was the fact that I wasn’t Mormon. Turns out, the Mormons are God’s chosen people. Land o’Goshen, how was I supposed to know that?
http://www.theonion.com/articles/i-wish-to-go-to-heaven,10951/
Ja dat was ik nog vergeten: mormonen en gereformeerden komen er zeker in. Hervormden zijn twijfelgevallen, zoals de jonge DSR (DS-erretje?) al wist.
Rechtertje, volgens jouw redenering ligt kunst dus ook in het verlengde van de natuur. Van de stelling dat wetenschap, kunst en geloof in elkaars verlengde liggen, blijft dus niets overeind. Maar dat had ik al eerder aangetoond, dus is dit ten overvloede.
@DSR
DSR neemt kennis van je mening, maar deelt deze niet.
Jammer dat ook jij van een interessante gedachtenwisseling een haantje-de-voorste-ik-heb-gelijk-debatje wilt maken.
@DSR. ja, dat krijg je ervan, dat roep jezelf op!
Wetenschap, kunst, natuur en geloof lopen naar mijn idee parallel maar misschien liggen ze ook boven op elkaar.
Kom liever met een concreet voorbeeld: je (ja jij) zat met een ethisch dilemma (vul zelf dilemma in) en toen raadpleegde je een theoloog (Thomas a Kempis, Franciscus van Assisi, Johannes Calvijn, Blaise Pascal, David Hume, Immanuel Kant, Søren Kierkegaard, Abraham Kuyper, Martin Niemöller, Dom Hélder Câmara, Friedrich Weinreb, Moeder Teresa, Beyers Naudé, Billy Graham, Okke Jager, Desmond Tutu, Huub Oosterhuis, vul zelf theoloog in) en toen vond je een antwoord.
Kijk, dáár zou ik nog wat van kunnen leren!
LOL – Okke Jager……blast from the past
Even terug naar het Ikje. Jammer dat de laatste zin niet ongeveer als volgt luidt: “Daarop brand ik los en vertel minstens een uur lang wat ik allemaal te verbijten had.”
…maar het heeft geen zin, HR. Stel ik zou je een voorbeeld geven – en DSR formuleert z’n eigen antwoorden en doet niet mee aan invuloefeningen – dan zou je er de spot mee drijven en/of proberen je eigen gelijk op te dringen.
Ja, ongelofelijk DSR, vind je niet?
God is idd een verzameling denkbeelden.
Die bestaan uit interpretaties van de bijbel.
Die nageleefd worden.
Anders zou het geloof noch God bestaan.
En was er geen sprake van schade door dat geloof.
De Kester Freriks? Geweldig Ikje!
De vader van DSR had duidelijk Gerard Reve niet gelezen, anders had hij het kleine dsr’tje wel verteld over katholieke dieren die naar de hemel gingen.
“Overigens is voor de meeste gevallen van tandenknarsen geen concrete oorzaak of aanleiding vast te stellen, het gebeurt gewoon.”
Oeps, Dsr geeft hier onbedoeld waarschijnlijk, een kijkje in z’n innerlijk. Vertel verder knul, over je geween (wat gewoon gebeurt) en je tandengeknars.
Vraag me af of M. ooit Reageerder van het Jaar wordt.
Incestueus inteelt- ikje in de NRC van vandaag, Kester Freriks jawel hoor die kennen we.
Geef mij maar de nieuwe Houellebecq, spraakmakend en op het juiste moment, hoewel zijn uiterlijk steeds minder spraakmakend en zelfs luguber genoemd kan worden.
Ja, de inzender schijnt een broodschrijver te zijn. We hebben er al vele gehad in de Ik-jesrubriek, zonder uitzondering met inzendingen waar de honden geen brood lusten.
Je vraagt je af wat ze bezielt, zou ’t nou pure ijdelheid zijn?
En een uitstekend idee, die nieuwe Houellebecq. Ga ik doen.
@DSR, januari 7, 2015 om 17:24, Je hebt dus een voorbeeld in gedachten, een voorbeeld van het waardevolle christelijke gedachtegoed in relatie met een hedendaagse ethische dilemma. Je wilt dat voorbeeld niet geven omdat ik er toch de spot mee zal drijven en/of probeer mijn eigen gelijk op te dringen.
Als ik met de hand op mijn hart beloof dat ik niet zal spotten en ook niet mijn eigen gelijk zal opdringen, wil je dan alsjeblieft toch met dat voorbeeld komen? Ik ben echt heel erg benieuwd!
@HR
juist om van dit soort gedram af te zijn, is DSR zijn Geloofsreeks begonnen, waarin alles op gepaste tijd en wijze aan het licht zal komen.
Heb geduld, mon brave.
Geuren
Ik stap in de auto om mijn zoon en een vriendje naar het zaalhockey te brengen. Ter gelegenheid van de eerste wedstrijd in het nieuwe jaar heb ik oliebollen meegenomen. Zelfgebakken. Onderweg controleer ik mezelf op het licht geuren naar de vette olie – niet zo prettig als je zaalleiding hebt.
In mijn tas moet nog een parfummonstertje rondzwerven. Na wat grabbelen in mijn ongeorganiseerde knapzak vind ik het kleinood, ruik eraan en besluit dat het ermee doorkan.
Niet veel later hoor ik op de achterbank het vriendje zachtjes aan mijn zoon vragen: „Waar ruikt het hiernaar?” Waarop hij antwoordt: „O, dat is de ruitenvloeistof. Lekker, hè?”
Yvette Polman
De inzender wil ’t allemaal te mooi doen en produceert daarmee een volzin waar het vet ook zonder knijpen uitdruipt (‘in mijn ongeorganiseerde knapzak vind ik het kleinood’).
En die -brrrr….- ‘knapzak’ kan nog zo ongeorganiseerd zijn, het komt DSR als onwaarschijnlijk voor dat ruitenvloeistof wordt verstrekt in flesjes emt de grootte van een parfummonster.
De inzender eert allicht de waarheid door het bij de suggestie van het misruikende zoontje te laten.
Enfin, na een ronkende start van het nieuwe jaar glijden we af naar wel heel magere pointjes.
Eindoordeel: 4.5 (zegge: viereneenhalf)
W’ij bint op weg noar de karke. De vrouwe zeg van ‘Keerl, wat stink ie! Ie hebb’n d’r ook weer gien wark van e’maakt in de tobbe!’.
‘Joa-joa, mense’ bromm’n ek en ik grabbele wat in de zak van de zundagse broek. Doar mut nog wat roekspul in zitt’n. Et mut mar.
Toen as de karke uutging, had ek opiens de hoefbekapper achter mi’j an te loop’n. Et is al ’n gladjakker, mit altoos babbelegoegies, mar hi’j was nu wel iel zuute – en mar grijn’zn. As ek niet adde op’e’past, was e zo bi’j ons in de oto e’stapt. Vremde keerl.
Affijn, wi’j bint op weg naor de koffie toen as mien zeune et roekflessien op de acherbanke viend en vrog van ‘Va, waarumme heb ie ’t zeug’nferomoongoettien achter de oor’n e’spootn?’
En nee, doar lach’n wi’j niet umme!
Zit Yvette nou in de auto aan zich zelf te snuffelen?? Met veel omhaal van woorden een best dragelijke pointe, zij het dat hij leuker is als ze dat aan de keukentafel aan de familie vertelt. Voor een landelijke krant lijkt het me alleen de moeite waard als het ding goed geschreven was. Niet dus.
Nee, ze snuffelt aan het parfummonster. De verwarring vanwege het ‘kleinood’ ligt voor de hand, maar daaraan snuffelen laat zich niet combineren met autorijden.
Zo lang is zo’n ikje toch niet, zou je zeggen. DSR, het gaat mij om deze passage: “Onderweg controleer ik mezelf op het licht geuren naar de vette olie – niet zo prettig als je zaalleiding hebt.”
De Schrijvende Rechter januari 8, 2015 om 15:46
“maar daaraan snuffelen laat zich niet combineren met autorijden.”
In principe heb je gelijk, maar velen denken daar wat betreft zichzelf anders over. Uiteraard behoor ik niet tot die velen, verre van.
@APD
’t is toch netjes om jezelf even te controleren nadat je een vies werkje hebt gedaan? Dat hoeft niet door middel van snuffelen maar kan ok door het mindful concentreren van de reukzin voor enkele ogenblikken.
@K
In elk geval kun je bij dat soort frats’n geen verbrijzelde knieen gebruiken.
De uitsmijter pur sang: Zou Reageerder van het jaar wordt. Wat ’n voldragen zin.
Vraag het aan de Bergen, de Zee, De Lucht, Zal deze Ractant ooit Reageeerder van heat Jaar worden?
Ja, ik heb daar tijd voor , om me dat af te vragen?
Vind U het ook geen prachtige optie?
Alas, boeiend verhaaltje? Maar reageerder van het jaar? Da’s andere koek?
We zullen de zin nog vaak tegenkomen.
“Jezelf controleren” lijkt qua taalgebruik bijna op een inwendig onderzoek, DSR. Ze had ook kunnen schrijven dat ze zich onderweg realiseerde dat ze misschien wel naar oliebollen rook. Voila. Zo eenvoudig is het, zo’n ikje schrijven. Maar sommige mensen schieten in een kramp en gaan redevoeringen schrijven als stonden ze in het parlement.
Ben het ermee eens dat ‘jezelf controleren’ niet fraai en omslachtig is, maar dat lijkt me te passen in de algemene trend tot lullekoekerij en therapeutenpraat.
George Orwell heeft ons als gewaarschuwd in ‘Politics and the English language’: https://ebooks.adelaide.edu.au/o/orwell/george/o79p/
Ook aan te raden voor Ik-jesschrijvers en reageerders.
Typisch een ikje van het genre Gooische vrouwen die een goede beurt willen maken: zelf oliebollen bakken en furore maken op het hockeyveld maar de bijbehorende proletarische geur verdrijven met een passend snuifje.
Benieuwd of we morgen het eerste Charlie-ikje gaan krijgen. Vd Meersch was op zijn eigen site weer brrr bezig, laat met name zien hoe de redaktie en vooral hij zelve met het nieuws omging en hoe ze een voorpagina maakten. We hebben een voorpagina, roept hij triomfantelijk op Facebook en Twitter, “dit is hem” (met foto’s van zichzelf, aanwijzingen gevende aan zijn team). Brrr, wat kickt die man toch op zich zelf. 😦
De hoofdredakteur van de Volkskrant ging er met tonnen meer integriteit mee om. Een voorpagina maken met een statement, zo zegt hij, vestigt de aandacht op jezelf. Vandaag moet het gaan om wat er in Parijs aan de gang is. Wij moeten laten zien wat er gebeurt. Onze mening komt wel op de commentaarpagina. Juist, daar horen wij een journalist aan het woord, en geen showman.
Ook de man die dit lied hedenavond op de Dam begon te zingen had gelijk (maar werd afgevoerd, leve het vrije woord!) 😦
Zet God op de pot, stop de profeet maar in je reet en dans voor het vrije woord.
En als je dan wordt doodgeschoten heb je van dit lied genoten.
De een die wordt verdreven, de ander wordt vermoord;
hiep hiep hoera het vrije woord!
Christenhonden, geitenneukers, iedereen doet mee.
Jezus en Mohammed op een openbare plee.
Nee ik mag niet kwetsen, mijn excuses en ik zal,
voor straf me laten pijpen door de Meiden van Halal.
Het vrije woord gaat nooit verloren, al vliegen de kogels om je oren.
Maar als zo’n baard me dood wil schieten, hoop ik dat-ie mist.
Want ik ben een bon-vivant, ik ben geen zelfmoordterrorist.
Je bent moeilijker te raken als je bereid bent af te slanken,
in die zin had van Gogh het allemaal aan zichzelf te danken.
En om de collectie aan passende fragmenten dat maar te completeren:
DSR misschien ’n aanmoedigende tekst voor Apiedapie,,op 21.37 u? barstensvol eigen inbreng, nauwelijks citerend, heeft toch veel van zeg maar wat je nodig hebt als Reageerder van het Jaar?
Overigens wie van ons zit te wachten om ’n compleet beeld? @ 22.41?Waarbij uw inbreng ……Geweldig is, maar wie bedient u daarmede?
Uzelve?
DSR bedient ieder met interesse in het onderwerp. Daar zal toch niets op tegen zijn?
Gefeliciteerd met de 100e, DSR!
Nou, dat kan geen mens me meer afnemen.
Digitalisering
We zitten thuis gezellig te keuvelen over modernisering en digitalisering. Het onderwerp ‘kiezen voor een tastbaar boek of e-reader’ komt ter sprake.
Mijn moeder, normaal gesproken digibeet, pleit stellig voor de voordelen van een e-reader.
Op de vervolgvraag waar haar e-reader ligt, komt het antwoord: „In de boekenkast, bij de letter ‘e’.”
Cleo Kortenhorst
Ja, waar anders?
Gottegot, wat een gezelligheid.
Zouden de onderwerpen spontaan ter sprake zijn gekomen of op voorhand schriftelijk ingediend, waarna voor aanvang van de bijeenkomst de agenda drie dagen op voorhand werd gecirculeerd, waarbij de deelnemers tot vierentwintig uur voor aanvang van de vergadering – pardon, het gezellig keuvelen – nog voorstellen tot wijziging konden indienen, mits vergezeld van minstens drie handtekeningen?
Ben wel blij te horen dat er goed is doorgebeten, met stevige vervolgvragen, opdat afwijkende antwoorden van het ouwe mens goed konden onderzocht.
Enfin, fijn dat de inzender de notulen van de vergadering naar de krant heeft opgestuurd. De redactie had echter kunnen overwegen om een en ander op te werken naar een daadwerkelijk verhaal.
Eindoordeel: 2.5 (zegge: tweeeneenhalf)
@APD
Bij de ‘z’ van zwart?
De boekenkast had toch ook op kleur geordend kunnen zijn, om maar eens een veel voorkomend Ik-jesthema te noemen?
Bij de “i” had beter geweest, dan hadden we kunnen schateren om het gebrek aan kennis van de Engelse taal van het besje.
Ja – en dan had ze d’r bij moeten zeggen dat je er ook je handig uitjes op kunt snijden.
Uh, dunkt me niet.
Ik heb in min geborneerde leven min eigen regels van huaten, onvolmaaaktheden, gebreken.
k vind uw instelling ’n groot compliment waard.
Dsr poneert het gehreel te complementern. Visie: Voor ’n Ieder die interess heeft in het onderwerp.
Ik ben zo’n chaoot, ik maak meestal; eerst ‘ntotaal prentjje, daarna enig detailwerk waar gewenst/
Ik moet er niet aan denken dat er iemand ongevraagd allerlei details komt aandragen, Ik vond dat het Beeld zou beter is ingevuld. Och, mag ik dat zelve uitmaken?
Nu u toch bij mij in beeld bent, wil ik U ’n mooi Jaar wensen in de ruimste zijn van de betekenis.
Voorts bent u gekozen uit ’n sterk deelnemersveld tot winnaar. Da’s niet niets.
Ik gun het u van harte. Proficiat.
@RSB
Hartelijk dank voor de felicitaties en de goede wensen – eensgelijks.
Verder hoopt DSR gewoon in alle vrijheid door te mogen gaan met het plaatsen van videogragmentjes zonder dat dat een soort van moeilijk te volgen maar onmiskenbaar gemopper oplevert.
Als u had gesteld voor de Liefhebber. die zijn beeld wil completeren, had ik niets gezegd.
Nu stelt u zelve , om het beeld te completeren: dat maak ik zelf wel uit, of mijn beeld in het detail nog aanvulling behoeft.
Zo iets ongeveer. Alles is in ruwe zin al gezegd, ja maar het is ’n detail, dat het beeld compleet maakt voor de Liefhebber…Oh?
RSB, dat maakt hoegenaamd geen verschil. Maar als iemand iets niet zo formuleert als jij zo willen, dan wachten weken aan vage zwetsreacties.
Aan de gezeurstalk heeft DSR echter geen behoefte, dus doe Alles & Iedereen hier een lol en laat het er verder bij.
Bij de Garage
Meneer, je auto is rijklaar.
Wat fijn om te horen.
Zoals in de folder uitgelegd?
Auto klaar?
Ja, meneer. alles is nagelopen, gecontroleerd.
We hebben proef gereden ’t lijkt goed.
Veel plezier.
Oh, daar komt nog iemand van de werkplaats?
Meneer, het lijkt er op dat uw beeld compleet is , als u ’n liefhebber bent, er kan nog wat water in het reservoir, ’n druppeltje of twee. maar u heeft dan n compleet beeld van de auto.
Ik kan niet goed functioneren, als het beeld dat we leveren niet compleet is.
Nou man, dat is geweldig. We gaan je vaker inschakelen, als iedereen denkt dat het beeld compleet is, heb jij vast nog ’n kleine bijdrage.
We komen dat op ouderavonden ook wel tegen, is alles al gezegd, iemand nog met ’n vraag, ’n detail, voor de liefhebber. De niet liefgebber is al met iets anders bezig.
Ik vrees, Heer Riverside, dat uw motor nog maaaaanden zal doorpruttelen. Het is hoog tijd voor het olie verversen en doorsmeren.
@Indra 08:53 😀
Gendergelijkheid
In Duitsland is de strijd om gendergelijkheid bijzonder fel. Zo worden studenten en studentes tegenwoordig Studierende genoemd, om ze niet op hun sekse aan te hoeven spreken. Als Nederlandse mannelijke promovendus aan een Duitse universiteit beheers ik de finesses van deze correctheid nog niet helemaal.
Als buitenlander moet ik ook wennen aan de vreemde structuur van de universiteit. Toen er een speciale informatiedag over dit thema georganiseerd werd, heb ik mij dan ook direct ingeschreven.
Vrij snel kreeg ik een e-mail terug. Tot hun grote spijt kon ik niet deelnemen aan de informatiedag; die was alleen bedoeld voor vrouwen. Onderschift: Afdeling Gelijkstelling.
Ik ben benieuwd of ze zelf de ironie ervan inzagen.
David de Boer
Ja, zo kun je ook niet deelnemen aan de cursus Omgaan met Ongesteldheid, David. Ook je inschrijving voor het jaarlijkse uitje van de Menstruatieclub zal niet lukken. Duh! 😦
Ik las toch echt Gen-dergelijkheid.
Apie, ik vind een informatiedag over gender-gelijkheid wat anders dan een cursus Omgaan met Ongesteldheid en wel degelijk ook iets voor mannen. Waar zit het verschil?
Nou ik het er zo over heb: Omgaan met Ongesteldheid lijkt me ook wel iets voor mannen. 😉
LOL icoontje, Luv! Je hebt helemaal gelijk 🙂
Omgaan met Ongesteldheid lijkt me ook (wel iets) BIJ UITSTEK voor mannen.
Zo, nog even en het nieuwe intro neemt het stokje weer over, morgenmiddag 13u00 stipt. Het gaat over konijnen en terroristen dit keer. Ja, hoe kan het anders?
Och, je hoeft helemaal niks over terroristen te zeggen, lijkt me.
Er waren geen Ik-jes over en van een inhoudelijke discussie was hier ook geen sprake.
Zolang er maar niet zo’n gratuit ‘Je suis Charlie’- bannertje aan te pas komt, dat in korte tijd tot het cliche van de tweede helft van tweede decennium van de eenentwintigste eeuw is geworden.
Een aantal journalisten heeft er treffend over geschreven dat ‘wij’ helemaal geen Charlie zijn, maar doorgaans schapen in plaats van martelaren.
Dank voor je mening. Het “gratuit” bannertje is al een week achterwege gebleven, zoals je hebt kunnen zien. Zou morgen wat laat zijn. Maar het onderwerp is wel degelijk aan de orde gekomen, zoals nu!
Wat een knullig begrip van waar #jesuischarlie voor staat trouwens. Da’s toch niet letterlijk bedoeld, mensen! Degene die dat draagt drukt ermee uit dat de terroristen bij de aanval op de cartoonisten van charlie ook hem (m/v) hebben aangevallen. Zijn/haar normen en waarden. Namelijk: vrijheid van meningsuiting belangrijk vinden. Tolerantie voor andersdenkenden. Lijkt me niks mis mee. Het drukt natuurlijk niet uit dat je ook een martelaar bent of wilt zijn! Tjongetjonge, wat een niveau hier. Blij dat het nieuwe intro al geschreven is. 😦
Inderdaad – het bannertje is achterwege gebleven en dat bevalt uitstekend.
En wat een onverdraagzaam geloei, zeg. APD meent ook weer eens de wijsheid in pacht te hebben, en daar wordt ie altijd erg arogant van, met steken naar zijn evennaasten die er natuurlijk niks van begrijpen.
Hij uiteraard maakt hij weer een karikatuur van de woorden van degene met wie hij het niet eens is, vermengd met z’n eigen onbegrip.
Ach, laten we het er maar niet meer over hebben. Dit soort onderwerpen zijn te groot voor die blogje.
Ik-jes, toespelingen op tieten en de gemeenschap des vlezes, persoonlijke verhaaltjes, borderlinen, godsdienst-light, ruraal geneuzel en heel veel gekibbel. Heerlijk uit de wind in een klein hoekje van het internet, zonder enige pretentie als om inhoudelijk debat gaat. Daar zijn immers echte discussiesites voor. milde glimlachicoon
Ga maar naar bed, DSR, je hebt een “kwade dronk” kennelijk. Morgen gezond weer op.
Een hufterige reactie van APD om 01:11. Van begin tot einde onder de maat. Zo hoor je niet met je medereageerders om te gaan.
#jesuischarlie
Als ik eerlijk ben, en waarom zou ik dat niet zijn, zou ik daar tussen mijn 15de en 25ste ambivalent tegenover hebben gestaan, en soms denk ik dat de wereld zoals wij die kennen er één is die juist voor en door die leeftijdsgroep bestaat.
Ik zou eerst hartstochtelijk gestreden hebben voor, en gelachen om de cartoons en het recht iedereen te beledigen tot op het bot, en als dat niet genoeg is, tot op het merg.
Vervolgens zou ik mij waarschijnlijk niet bij een massabeweging hebben willen aansluiten.
Aan het einde zou ik intrekken bij een vriend, in zijn gekraakte ivoren toren en zouden we de massademonstraties onder het genot van een redelijk goede fles wijn van commentaar voorzien hebben.
Nu, 25 jaar later, vraag ik mij regelmatig af of mijn bedaagde mening voortkomt uit het automatisme van het bejaard zijn of een gevolg is van 25 jaar kennis erbij.
Om, voor mij, het nutteloze en misschien zelfs wel het achterlijke van een religie aan te tonen hoef je niet een lijder hieraan of een zelfbenoemde profeet ervan te beledigen; dat kan veel beter op een hoger niveau.
Dus:#jesuischarlie: nee, ik niet maar ga gerust je gang, als je daardoor je woede kwijt kunt, of je verdriet wilt delen.
Voor ik ga beweren dat ik Charlie ben wil ik eerst weten wie Charlie is.
Achter de banner Je suis Achmed had ik heeeeeel misschien wel willen lopen. Die is sterker, symboliseert direct het verdedigen van de vrijheid van meningsuiting ook al staat die mening je niet aan.
Nu heb ik nog nooit van mijn leven in een demonstratie meegelopen (nou ja één keertje dan, ik weet nog, samen met Harry Mulisch) dus de kans is miniem.
Ik zie ‘Je suis Charlie’ als een manier om te zeggen dat we niet willen dat regeringen, media, journalisten, cartoonisten, enz. zich laten dicteren door terreuracties, en dat we willen dat ze doorgaan met kritische stukken en cartoons over wat dan ook. Dat zoveel mensen ‘Je suis Charlie’ uiten, wat je daardoor als cliché zou kunnen opvatten als je dat wilt, geeft al die mensen steun, omdat ‘wij met z’n allen’ daar achter staan.
Kunnen we hier nou niet eens een discussie voeren, DSRs inhoudelijk debat, zónder dat er zo denigrerend op elkaar gereageerd wordt? Vrijheid van meningsuiting is een groot goed, houdt ook de vrijheid van beledigen in, maar dat betekent niet dat beledigen ook per se moet.
Juist Luvienna, helemaal mee eens. Bij de eerste de beste reactie meteen zeggen, ach, dit is ook een blogje voor tietjes en neuken, laat maar … da’s denigrerend en nodeloos kwetsend. Voor mij als blogbaas maar in feite voor iedereen die hier reageert.
Je kunt hier heel best discussieren, maar wellicht niet midden in de nacht, na het bezoek aan andersoortige websites en “discussiefora”. Kaart dan het onderwerp niet aan, zou ik zeggen. Oh, en voor hufter worden uitgemaakt op mijn eigen site ben ik ook niet zo dol op.
@APD
-Je kunt je niet gekwetst voelen namens iedereen.
-DSR gaf slechts een opsomming van de vele luchtige onderwerpen die hier de revenue passeren. Tietjes en neuken behoren daartoe, of niet dan? En gelukkig maar. Dat hoeven we toch niet met de burka der liefde te bedekken?
-DSR noemde je reactie hufterig en blijft daarbij. Hij heeft jou geen hufter genoemd, zoals je hierboven ten onrechte reageert. Hard op de zaak, zacht op de persoon dus.
Nee APD, je hebt je, door slecht te lezen en onbehoorlijk op DSR te reageren, lelijk laten kennen. Timmerark leidt, met zijn controversieel, regelmatig aangevulde en actueel blog, inmiddels de competitie voor Blogbaas van het Jaar.
Ik werkte op tien minuten lopen van de aanslag op woensdag. aan de buis gekluisterd. We hoorden (op de tv) schreeuwen: we hebben de profeet gewroken, we hebben Charlie vermoord. Een half uur later stond de tekst Je suis Charlie op het web. Ik interpreteerde het als volgt: Charlie leeft nog steeds, ondanks de moorden. een beetje als “Killroy was here”, vandaar dat ik het fantastisch vind dat nu overal Ik ben Charlie verschijnt. ik ben trouwens een trouwe lezer van Charlie Hebdo.
Op die manier klinkt het prima – maar wat je ook ziet is dat op de voorpagina van een plaatselijk sufferdje, de banner maar liefst drie keer verschijnt: een keer in een hoofredactioneel commentaar, en in twee columns, waarvan in eentje als reddingsboei voor een luie columnist zonder inspiratie, die zich er met banner+flauwe grap als ‘deze week geen column uit veiligheidsoverwegingen’ vanaf maakt.
DSR, het is nou eenmaal dat elk positief ding negatief gebruikt kan worden. Mensen zijn erg inventief om iets ten eigen bate aan te wenden. Dat is geen reden om positieve dingen cynisch af te wijzen.
Juist, ik denk er net zo over als lummel en Luvienna. Ik heb daar overigens zelf ook zo’n beetje om de hoek gewerkt, en moest onmiddellijk aan lummel denken. Lief he? Is echt zo. Daarna ben ik hem vergeten.
DSR wijst niets cynisch af maar wordt altijd een beetje ongemakkelijk en extra waakzaam van massaal c.q. kuddegedrag.