We willen het Leven in een enkele penseelstreek (58)

penseelstreekje“Beste reageerders, we willen graag een verhaal, een bon mot, een observatie, het Leven in een enkele penseelstreek. Bespaar ons toch de troosteloze notulen van het dagelijks leven als u niet echt kunt schrijven.” Aan het woord is De Schrijvende Rechter (DSR). En Gert-Jan Baan mocht het zich aantrekken. Hij schreef een ikje over familieruzies, qua pointe nog niet eens zo slecht: “Daar”, wijst ze, “daar woonden vroeger ook twee broers die hun hele leven met elkaar overhoop hebben gelegen. Ze zijn niet eens op elkaars begrafenis geweest.” 

“Dit ego-ruftje had zich ongetwijfeld soepel vermengd tussen de schraap- en kuchgeluiden. Eindoordeel: 3 (zegge: drie)”

Ook Peter Laarakker, voor het eerst naar een concert met zijn zoon, kon het er mee doen. Zijn ikje eindigde als volgt: ” Tussen de delen door (…) worden alle ingehouden kriebels met veel kabaal losgehoest. “Als ze dan toch zo’n herrie maken, kunnen ze net zo goed klappen”, is het droge commentaar van mijn zoon.” Voor Peter had DSR nog een extra woordje over: “Dit ego-ruftje had zich ongetwijfeld soepel vermengd tussen de schraap- en kuchgeluiden. Eindoordeel: 3 (zegge: drie)”

Mopperkont gooide het op de inhoud: “Ik ben toevallig een Mahler-mahlerhater en zou als het niet anders kan nog liever in een jazz-kelder zitten babbelen en tetteren dan naar dat overschatte en zenuwslopende lawaai van die Weense charlatan te moeten luisteren.”

Ook Marcelle Beerepoot was met haar kroost naar een klassiek concert geweest, het zat blijkbaar in de lucht vorige week. “Ik constateer hardop dat hij verreweg de jongste aanwezige is in de zaal, waarop hij nog eens rondkijkt en antwoordt: “Klopt mam, en jij de op één na jongste.”

De reacties van de mensen uit het land staan hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex weten wij veels.

Jullie merken het al, het gaat weer over de ikjes. Lezers van de NRC worden dagelijks tussen al het trieste journalistennieuws verblijd met een lezersanekdote, het zogenaamde “ikje”. De reacties van de mensen uit het land staan hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex weten wij veels.  Door middel van dit intro starten we vandaag de nieuwe ikjesweek en kijken terug naar hoe het vorige week was. We kijken ook naar de nieuwe verhalen die hier – exclusief  – gepubliceerd werden door de eigen schrijvers van het Apiedapie Schrijverscollectief.

Nog het best in de smaak viel een ikje over toiletpapier van Stan Steeghs. Een mevrouw vraagt hem in de supermarkt “bloedserieus” of een pak Page toiletpapier “alleen voor honden” of “ook voor mensen” is. Tja, en op dat onderwerp gaat de Apiedapie Community dan page-groen-en-zachtmoeiteloos los.

DSR: “Sinds Ma Flodder met smaak hondevoer at, zijn de grenzen tussen mensen- en hondenprodukten praktisch verdwenen,” Apiedapie doet zijn duit in het zakje: ” … maar persoonlijk houd ik niet zo van dat hele zachte toiletpapier hoor. Wordt een kledderboel, en je veegt er meer in dan eraf.” DSR dan weer: “Da’s ook een kwestie van techniek. En dat hele grove met houtsplinters hoeft nou ook weer niet.” Luvienna draagt haar steentje bij: “Ja, dat lekker ruwe schuurtoiletpapier, herbruikt en uit de kringloop. Kun je ook aangekoekte en ingebrande ovenschalen meer schoon krijgen.” En Riverside Blues maakt het af: “Ik moet er niet aan denken (…) door allerlei Miepen voor wat al niet te worden aangesproken. Waar is het respect voor de oudere, die contactarm langs de schappen hier en daar wat vattend, daar wat van het lijstje schrappend, de kassa als laatste contactplek heeft?”

elmex professionalEen ikje waarin ene Bas August Bloem bij de apotheek een tube tandpasta probeert te kopen eindigt met een komisch samenspraakje tussen hem en een snibbige apothecaresse. “Een tube tandpasta alleen op recept? Kun je daar zelfmoord mee plegen dan?” vraagt Bas. “Die informatie mogen wij niet verstrekken meneer, helaas.”

DSR: “Dat ‘helaas’ klinkt toch ook niet zoals het hopelijk bedoeld was. Nu staat er in feite: ‘Graag was ik u, irritante lijer, van dienst geweest bij het samenstellen van de beste zelfmoordcocktail, maar daar krijg ik pawihelaas gedonder mee.” Waarop Pawi droog opmerkte dat dit weleens wèl zo bedoeld zou kunnen zijn.  We zullen het nooit weten.

Maar er was hier vorige week meer te zien dan ikjes en reacties op ikjes.  Een lekker belangrijk verhaal van Letterzetter bijvoorbeeld over zijn ontmoeting met Morris Tabaksblat. Hij heeft hem ooit de hand geschud, tijdens een bedrijfsdiner in Beesterzwaag. “Ik kan me niet herinneren of ik het was die hem vertelde dat die hoge directiejongens met toen een jaarsalaris van 1,5 miljoen euro plus heel veel aandelenopties eigenlijk veel te veel kregen, maar kennelijk vond hij dat wel, want een paar jaar later kwam hij met de code-Tabaksblat. Ik geloof niet dat hij zichzelf daar aan hield …”

En Riverside Blues werd gemasseerd: “Aardige massagehanden, vingers, strelend voor mijn part. Och meneer, die van mij … een goeie weet door te masseren, spieren plus bloedsomloop te stimuleren. Lekker gevoelig. Daarna? Thee of zo. Ik ben gebroken dan. Pas de volgende dag heeft het lichaam zich wat hervonden.”

Serieus over politiek werd er ook gediscussieerd, lees het allemaal maar eens op je gemak na. Het ging over het grauw. Kees de Jongen las “min of meer toevallig” (je vraagt af hoe dat kan) het boek van heinekenAnnejet van der Zijl over het ontstaan van het Heineken-imperium. “Hoofdmoot van dat werkje is een beschrijving van de sociaal-economische ontwikkelingen tijdens de tweede helft van de 19de eeuw alhier, waarin kapitalisme en industrialisatie hand in hand gingen en (…) zo’n beetje alles in particuliere handen was. Het ‘grauw’ morde wel, maar dat mocht niet baten.” Ja, dat heb je weleens, en ook nu, zo merkte Apiedapie op (alweer hij, verwaande blaag!), zal de revolutie niet van het grauw komen. “Het grauw twittert, klikt poezenplaatjes en kijkt Boer zoekt vrouw.” Nou, en daar waren de Apiedapie Community reageerders het niet over eens en hopla, weer een paar produktieve uren naar de malle moer, zonder enig rendement voor de maatschappij (zou Trolley hebben kunnen zeggen).

Wel belangrijk was de uitreiking van het 100e-reactielepeltje. Dat ging 100e reactielepeltjenaar een ophemelend los floddertje van Rechterinnetje in den Belgenlande. De blogbaas zelve zou er met de Duimpjesbokaal vandoor zijn gegaan, met zijn waarderende opmerking naar Luvienna – 8 duimpjes up en nul geen duimpjeneer – ware het niet dat hij buiten mededinging is, dit om te vermijden dat hij zich de woede en minachting van zijn lezers op de hals haalt.

Ilona was vorige week vrijdag jarig en dat was aanleiding tot een Ilona prettige dag headereerbetoon, te weten een bloemlezing uit haar oeuvre. Variërend van keigoeie ikjes en mooie herinneringen aan haar vader tot een slapstick verhaal over een supermarkt en foto’s uit China en Afrika.

Er zaten vorige week ook wat epilogen in de lucht. Timmerark schreef er eentje bij zijn Burnoutverhaal. “‘s Avonds laat door de week, en in het buurtcafeweekeind komen ook de kleine middenstanders, de halve criminelen, handelaren en eenlingen. Van hun huwelijkse staat heb ik geen weet, ze zijn moeilijk benaderbaar. Zo was het in ieder geval, toen ik min of meer afscheid van het café nam. Na een loopbaan van een kwart eeuw.”

En Kees de Jongen schreef een terugkijkerdje bij zijn rijlessenfeuilleton. “Ondanks het feit dat ik met grote moeite, na lange kees trein 2tijd en vooral ook voor heel veel geld mijn rijbewijs heb gehaald, of misschien juist daardoor, zie ik mezelf nog steeds als iemand bij wie geen auto hoort.”

DSR lekte een teasertje van het Elfde Boek van zijn Geloofsfeuilleton: “Dominees oogjes glinsterden listig. Diep in zijn baard verscheen een glimlachje: “Dat kun je dan wel zeggen, DSR, dat dat allemaal maar moet kunnen…. maar wat dacht je dan van pedosexualiteit?” Ook een “onschuldige” (jaja) nieuwe aflevering van Luvienna’s “Vijftig tintelende dingen die ik met mannen heb gedaan” zit er aan te komen.

Als extraatje volgt hier een handig overzichtje van smijltjes die het hier op dit blog zouden moeten doen:

🙂 : )

😉 ; )

😀 : D

XD X D

>:D > : D

😦 : (

😥 : ‘ (

😐 : |

:/ : /

😮 : o

😛 : P

😦 : (

o_O o _ O

😎 8 – )

^^’ ^ ^ ‘

❤ < 3

😕 : ?

🐱 = ^ – ^ =

👿 : evil :

😈 : twisted :

:mrgreen: : mrgreen :

😳 : oops :

🙄 : roll :

💡 : idea :

❗ : ! :

❓ : ? :

🐻 : bear :

⭐ : star :

➡ : arrow :

smijltjesLet op: zonder de spaties, gewoon alles rechtachtermekare. Er is een speciale servicepagina voor de smijltjes geopend, aanvullingen en correcties kunnen aldaar in het reactieveld worden gemeld. We zoeken vooral een goeie snelle handige manier om dit enge menneke in HD-kwaliteit tevoorschijn te toveren: angry

Maar het wordt nu hoog tijd om zelf eens iets te gaan schrijven, toch? Stuur lekker een ikje naar de krant.  Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van deze dag losmaakt. Voor je het weet staan dan jouw pennevruchten volgende week in het nieuwe intro. Inschrijven is niet nodig. Gewoon een reactie achterlaten. Mag met een fantasie-emailadres. Alle voorgaande afleveringen van deze rubriek, het Ikjesdiscussieintroarchief, zijn elders op dit blog te raadplegen.

Feuilletons en levensverhalen of aanzetjes daartoe zijn welkom. Kortom, het wordt weer een prettige week. Maar als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan vooral elders buurten.

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

150 gedachten over “We willen het Leven in een enkele penseelstreek (58)”

  2. Nou, dat is me toch weer een ronkende intro van wonder en geweld!

    Alleen dat afschuwelijke wenkbrauw-icoontje zo onverwacht op het einde deed DSR’s hart van schrik opstuiken, en nog brandt het na op zijn netvlies.

  3. Een tekstloze reactie van Tim wordt prompt met een duimpje-op beloont. Dat kun je van meerdere kanten bekijken…

  4. Oefening

    Tijdens de studie geneeskunde vormt ‘medische communicatie’ een onderdeel van het lessenpakket. Het belang van het herkennen en benoemen van emoties wordt hier geregeld benadrukt. Onlangs hadden we les over het ‘slechtnieuwsgesprek’.

    Een medestudent moest als oefening een ‘patiënt’ meedelen dat hij een vorm van lymfeklierkanker had. De patiënt reageerde ontdaan op het nieuws en vroeg enkele keren of ze zou sterven. De arts in spe antwoordde empathisch: „Goh, ik merk dat u er erg mee zit dat u doodgaat.”

    Sean Willemse

  6. De verfoeide neiging tot indiscretie onder artsen begint dus al vroeg, op colleges waar ze zich vrij en onbespied/spot zouden moeten voelen, terwijl men iets leert.

    Over een medestudent schrijven dat ‘de arts in spe empatisch antwoordde’ klinkt ouwelijk, houterig en zelfs hovaardig.

    Dat de handen van de inzender hopelijk beter naar de klisteerspuit dan naar de pen staan, mag blijken uit het overvloedig gebruik van zogenaamde ‘aanhalingstekens’.

    Het is een veelvoorkomende kwaal bij onzekere schrijvers dat alles wat naar afwijking taalgebruik, beeldspraak of hyperbool riekt angstvallig tussen aanhalingstekens wordt gezet.

    Wanneer dit ook nog eens wordt ondersteund met knipperende handgebaren, dan is het net alsof er een gemankeerde verkeersregelaar voor je staat.

    Enfin, de inzender is nog jong. Hopelijk blijft het bij een ‘slechtnieuwsgesprek’ over deze uitglijder en krijgt hij de kans te groeien in zijn vak.
    Eindoordeel: 3 (zegge: drie)

  7. @Tim
    Dat neigt naar forumvandalisme.

    Kun je niet een mooie tekening bij je thuis op de muur gaan maken?

  11. @Tim
    Smiley zijn eindeloos inferieur aan woorden mild-belerende glimlachicoon

  12. Mijn reacties op het ikje geef ik op drasties.com, op die site kwam je terecht toen je niet meer kon reageren bij nrc zelf.

  13. Pawi, o. Dit is de enige site/Blog die/dat ik bezoek. Het leven is al kort genoeg.

    DSR, maar korter en soms leuker, duidelijker zelfs.

  15. Ik mag dat wel. Zo’n setting.
    Mijn commentaar staat daar. Men neemt aan gemakshalve dat hier iemand geintereesserd is in geplaatst commentaar elders.
    Vroeger. ja goed he, zij die het verleden nemen als vertrekpunt.
    Het is ’n inleiding voor…….Ja. Ik ben al 25 jaar hier. ik ben de enige die de afvalbak leegt.
    De rest van de luitjes is vertrokken naar…… ik ben daar ook ’n keer geweest, toen kwam ik hier weerom: Het voelde als ’n bevrijding.

    Tijdens de opleiding blijkbaar ook tijdens
    de medicijn studie komt de dood zo maar op de rol.
    Prima, om tussen als het “helende” ook “het niet meer te helen” aspect wordt belicht.

    Terzijde
    Ik hoop dat het “ikje” voor Apiedapie voldoende scoort. Aan ’n demonstratie zoals vorige week hoe het volgens hem moest, heb ik niet zo’n behoefte.

  16. DSR hoopt juist dat APD of wie dan ook er nog eens de scalpel bij langshaalt, in dat duidelijke strike-through-format. Zeker bij medische Ik-jes.

  17. Och, dit ikje valt wel mee, hoor. De pointe doet een glimlach verschijnen, de vele aanhalingstekens zijn koddig, en zo heel veel overbodigheden staan er vandaag niet in. Next! 🙄

  18. Er wordt naar DSR smaak veel te lauw gereageerd op het grotesque-immorele van dit Ik-je.

    Wat is het volgende week: begeleidende beelden vanaf een internetcameratelefoontje? Lachen om kleine kindjes (uiteraard niet die van jezelf), die proberen te zwemmen?

  19. Mooie intro wederom en een mooie dienstverlening van heer blogbaas om een overzicht te geven van smileys en hoe deze te produceren. We merken intussen wel een toename van al dan niet gelukte probeersels.

  20. Och, zo immoreel is dit toch niet, DSR? Het gaat niet over een echte patient, het is geen Kerkhofje Het is een leersituatie, volkomen anoniem, en er wordt niet de spot met een patient, maar met een medeleerling bedreven. Moet kunnen hoor.

  23. Nee gekkie, of dan alleen per email. Maar het is oud nieuws, het intro van vorige week, je leeft in het verleden! En er zijn nog heel wat meer keiberoemde mensen waarmee ik in liften en andere plaatsen heb gestaan, duh en so what. Het was maar een opmerking in het passeren twee weken geleden. Niet om te laten zien dat ik met iemand in een lift had gestaan, maar om te delen hoe lullig je je kunt voelen als je zelf een flater slaat. Daar ging het om. Zelfspot.

  24. DSR meende in het vermelden van het boek over Heineken een verborgen aanwijzing te zien. Dat het liftverhaal niet (in de eerste plaats) diende om te eigen snor op te strijken, dat waagt DSR te betwijfelen. Maar enfin.

  25. Ik stond eens op de roltrap, omhoog, met een beroemde man met een pijp, in de Bijenkorf. En ik ben tegen Herman Brood op gebotst (twee maal) en tegen Adriaan van Dis aangefietst. En ik betrad eens met een vriend Harry’s American Bar, in Amsterdam helaas, toen mijn vriend zei: He daar zit Cees Nooteboom, waarop deze helemaal opfleurde. Helaas voor hem vroeg ik mijn vriend: Wie is Cees nooteboom, waardoor hij weer zijn eigen melancholische zelf werd.

    I know, who cares!

  27. Tja, dat wist ik, DSR, maar ik ga toch echt geen censuur op mijn voorvallen toepassen alleen maar omdat als het met beroemde mensen te doen heeft mensen zoals jij het over snor opstrijken en opscheppen hebben. Maak ik wel vaker mee trouwens, maar dat terzijde.

    Ik zou alleen nog maar eens willen zeggen: accepteer nou eens dat als iemand anekdotes vertelt waarbij familieleden, vrienden, patienten, leerlingen, collega’s, voorbijgangers, of klanten betrokken zijn, en die zijn toevallig ook “beroemd/bekend” dat dat helegaar geen enkele reden is om het voorval dan maar niet te vertellen.

    Hardnekkig misverstand is dat degene die het voorval vertelt daarmee wil laten zien dat hij deze of gene kent. Alsof dat ook maar in enig opzicht iets zou zijn om je op voor te laten staan.

    Ik zeg altijd: de toiletjuffrouw op Soestdijk hoorde vast twee, drie keer per dag “hallo” en andere geluiden van Prins Bernhard, dat maakte haar toch niet een betere toiletjuffrouw dan alle anderen?

    Beroemde mensen praten ook met onberoemde, en dat maakt die onberoemde mensen op geen enkele wijze beter of benijdenswaardig. En de beroemde mensen zijn alleen maar beroemder en op geen enkele wijze beter of interessanter dan onberoemde mensen.

  33. @APD
    Guttegut, wat zijn we lichtgeraakt en dramatisch. ‘Censuur’, daar gaat het toch helemaal niet over? Overdrijven is ook een vak hoor.

    Enfin, een gevoelig puntje kennelijk -mild grinikicoontje-

  34. Dat ligt eraan tot hoe ver vóór het gebeuren in kwestie, je nog kunt spreken van ‘gedronken hebben’, Timmer. Indien zonder grens, ja, dan had ik wel gedronken.

  38. @dsr 13.56: allez, alweer een kwaliteitsEindoordeel, ❤

  39. Dat rechterinneke heeft er verstand van, van icoontjes en van Eindoordelen, dat kun je wel zien.

  40. Dat mag waar zijn, maar ze stond zeker niet vooraan toen de leuke avatars werden uitgedeeld.

  46. Ad Hok februari 9, 2015 om 20:02

    Ik betwijfel ook ernstig of ze kijk heeft op rechtertjes in het algemeen en ons Rechtertje in het bijzonder. Maar ja, Belgin, dan heb je dat. Amai! – neutraal icoontje-

  49. Laatste keer

    Loop ik vanmiddag met mijn wederhelft door de V&D, misschien wel de laatste keer, je weet het niet. Via de trap van de vierde etage gaan we naar de begane grond.

    We passeren de carnavalsafdeling waar de carnavalsmuziek vrolijk uit de speakers komt. Het nummer? Johnny Hoes. „Dat is het einde, dat doet de deur dicht. Daar zijn geen woorden voor. Ja, dat is tra-la-la-la-la-la-la. Ja, dat is tra-la-la-la-la.”

    Mario Smulders

  50. Bij wijze van afscheid aan de rubriek heeft de NRC-redactie kennelijk een pastiche op het Ik-je geplaatst, waarin alle Publikumsbeschimpererende trucen (behalve het afgezeken winkelmeisje) nog eenmaal uit de kast worden gehaald om ons eraan te herinneren hoe ver we in de afgelopen jaren zijn afgezakt.
    Eindoordeel: 2 (zegge: twee)

  51. ….maar mocht dit serieus bedoeld zijn, dan zou je dit Ik-je, als het een persoon was, met een stevig touw onder de armen aan een jeep vastbinden voor een lange rondrit over rotsig terrein.

  52. Er zijn er onder ons, van wie het schakel mechanisme, minder werkt , anders werkt dan bij anderen. Voor de volledigheid, etc Man je gaat toch niet dat hele verhaal…….Op de ouderavond wwt u wel? De gijn van hett ogenblik[ ontgaat ze soms.
    Het verschijnsel komt veelal voor bij dezelfde persoon.

    Oh het “ikje”, ik kan daar niet zoveel mee.
    Zij, die er hun werk van maken constructie te maken om, niet te hoeven sluiten…….ze leveren goed werk af.Ik kan me alleen winnaars voorstellen.
    Misschien is het alles wel tra-la-la. Wie weet, is het alles veel dichter bij het “ikje” dan ik denk!
    Ja , ik zet op de tra-la-la in.
    Waarom niet?

  54. Apiedapie, die golflengte had ik aanvankelijk ook.

    Stel de experts “komen er uit”, anderen vieren dat op hun manier .
    Er zijn maw lieden, die van gekkigheid niet weten wat te doen…zo groot is de spanning.
    In dat hokje, plaats ik het “ikje”, ’n ontladingsscne.
    Er kan bij Apiedapie geen smiley vanaf.
    Geen vraagteken, moet dat nou zo, was er geen andere manier?

    Ik mis bij apiedapie’s reactie de speelsheid van ’n mature blogbeheerder.
    Als ervaren hokjesgeest man, kun je het vakje , toch oprekken: Kom kom Mario moet het nu zo?

  60. Dat nieuwe icoontje is weer van een heel andere orde van engheid dan die wenkbrauw. Een beetje Southpark-achtig.

  61. De Hubble ruimtetelescoop heeft een ‘smiley’ gefotografeerd.
    Volgens deskundigen gaat het echter om gezichtsbedrog.
    Nee? Echt!

  63. Met de smileys lijkt ook de meligheid te hebben toegeslagen. Nou ja, een passende combinatie. Het Intro vond ik weer goed, al mis ik wel iets over de kunstdiscussie in de rubriek van Rozenwatertje.

  64. Apie sloeg in de kunstdiscussie niet zijn allerbeste figuur. Zou dat er iets mee te maken hebben?

  65. Nee, dat heeft er zeker niets mee te maken,zelfs al zou het waar zijn. Het intro gaat vooral in op de discussie op de introdraad, da’s al werk genoeg … :/

  68. Smiley
    Leuk, aardig. Gewoon proberen.
    Vroeger, toen het zo speels was bij de buren penseelde NNN eens karrevrachten van het spul, die overdaad werkt voor mij niet zo. voor mij.
    Ik zou me kunnen voorstellen , dat emotionele componenten als
    – Hij haatstalkt mij of
    -Hoe haal je ’t in je hoofd?
    Dat daar Icoontjes voor zijn?

  70. ‘Vieze plaatjes’! 😀

    O jongen, wat staat jou dan nog allemaal te wachten… 😉

  71. Hond

    Vanmorgen werd bij ons aangebeld. Ik kon via de intercom niet goed verstaan wat gezegd werd, deed de deur van ons appartement open en ontgrendelde de deur van de centrale hal. De hond rende alvast naar de glazen deur. Aan de buitenkant van de deur stond een man die de deur niet open duwde. Ik drukte dus nog een keer op de opener en wenkte de man dat hij door kon lopen. Dat deed hij niet.

    Van buitenaf riep hij dat hij bang was voor de hond en vroeg of het wel veilig was.

    Ik stapte naar hem toe. Het bleek de controleur hondenbelasting van de gemeente.

    Ton Cremers

  72. Veel te veel logistieke omslachtigheid -zucht-. Het ontbreekt er nog maar aan dan de inzender ons deelachtig maakt aan zijn ontwaak- en ontbijtrituelen.

    En wat is nou de pointe van de pointe? Die hondenbelastinginspecteur zal wel voldoende ervaring hebben met het onderkennen van rothonden. Geef zo’n man een taser en ieder jaar een lintje!
    Eindoordeel: 4- (zegge: viermin)

  73. Oh, zij die mij doorgaans leiden (?), ik moet het heden zelve doen.
    Allereerst: Wat wil schrijver me vertellen? Herkenbaar? Is het “ikje” terecht gemaakt, ingezonden, aanknopingspunt voor verder onderzoek?
    Witregel? De laatste zin?
    Heeft redaktie het terecht geplaatst?
    Het zit alles wel goed volgens mij

    De conclusie hij is…… , sluit mooi aan bij de het begin: wie is hij?

    Prima van structuur. Van inhoud, van boodschap.

    Ik stap naar hem toe, om te zeggen dat hij veilig is.

    Heer Cremers maakt het zich zelve wat moeilijk. Om jezelf zo te kijk te zetten, daar heb je ’n karakter eigenschap voor nodig die ik mis.

    Volgens mij heeft de gemeente ’n mailtje gestuurd, in de zin van , we willen graag weten waar onze honden wonen.
    Van de week komt er bij u iemand aan de deur. Etc.
    Ja, als je je mail niet leest, krijg je dit soort verhaaltjes.

    Als je dagelijkse leven ook zo indeelt denk ik dat je voor ’n deel de aardige dingen in het leven net wat te veel mist.

    Omdat mijn indeling voornamelijk “hokje” gericht is, kijk ook je “Wat kan ik vandaag nog meer doen?” er nog eens op na.

    Blijf je verhaaltje insturen.
    Ik kijk er met plezier naar uit.

  74. Tja Ton, mensen die aan de deur komen, zoals ook post- en krantenbezorgers, zijn voorzichtig met honden. Zelf ben ik in mijn jeugdjaren als postbesteller zelfs een keer dwars door de brievenbus heen door een kat geklauwd. Waarom zo ingewikkeld doen over die deuren en dat openmaken? Nee, je ikje, helaas, ik kan het ook niet helpen, kon mij niet bekoren. :/

  75. “De hond rende alvast naar de glazen deur ..” Da’s de sleutelzin in het hele betoog en zegt alles over Ton en heel veel hondenbezitters. Die hond, Ton, als er gebeld wordt, die moet niet naar buiten, die houd je binnen, die hond hoeft niet iedereen te belikken, zet hem voor de TV of voor een grote bak brokken. Die mensen die bij jou aan de deur komen, die komen niet voor jouw hond, die komen voor jou.

    Terzijde: ook in parken en op stranden verwachten hondenbezitters dat je hun honden aait, vertederd toespreekt, bewondert. Moet je eens met hun vrouw doen! Ik bedoel maar. Hou je hond voor jezelf en laat anderen met rust.

  76. Twijfel

    De zon, een park en een paar hardloopschoenen. Een heerlijke ochtend voor mij, kinderloos Afrikaanse jongen, om de dag mee te beginnen. Na een paar minuten verschijnt in de verte mijn eerste tegenligger. Een blanke dame op de fiets. Op het voorzitje zit een getint peutertje dat mij bedenkelijk aankijkt. Even flitst ‘zwarte piet’ door m’n hoofd en ik beantwoord haar blik maar met een glimlach. Het werkt, haar snoet verandert van twijfelend naar een grote grijns. Terwijl moeder en dochter mij langzaam kruisen roept ze vervolgens tot mijn schrik vreugdevol: „PAPA!!”

    Hermon Abraha

  77. Belachelijk ikje. Echt. Nog afgezien van de vraag waarom de eindredaktie niet even het “kinderloos” corrigeert. En het “langzaam kruisen”.

    Maar wat een onzin zeg, om tijdens het joggen in de zon bij een tegenligger in het park meteen te denken dat het een “blanke dame” is die je daar op de fiets tegemoet komt. Bij een getint peutertje aan “zwarte piet” te denken, is zo mogelijk nog raarder. Hermon heeft het kennelijk erg moeilijk met kleuren. Mag. Kan. Maar van mij hoeft dit geneuzel niet in de krant.

  78. Inderdaad een onbeholpen Ikje uit een onbeholpen denkwereld, maar wel een prachtige clou. Alleen de afkeurend toekijkende elite ontbreekt nog.

  79. Veel te gezwollen en te weinig blankregels.
    Eindoordeel: 3 (zegge: drie)

  80. Wat een theatraal zwart-wit verhaal.

    De clou is inderdaad grappig maar gezien de algehele opklopperij, zou Hermon hem best verzonnen kunnen hebben.

  81. Ik zeg, het is zondagmorgen….Pardon moet het dan altijd zondagmorgen zijn?
    – OK Jij je zin
    ‘ n Heerlijke ochtend……zo goed?
    Krijg de Kleere.
    Meer kan ik er niet mee. Er is geen hond te bekennen.
    Er waren toen dagen, dan luisterde je naar …toen keek je naar Boer zoekt Vrouw…bestaat dat programma nog?
    Och, ik ga m’n sax pakken, ’n aardig artikel lezen . Mijn vakje “doe je nog wat aardigs” zit lekker vol.

  82. Hahaha. Wat praten jullie elkaar na!

    Dit ikje is gewoon een van de beste, het is al lang geleden dat we konden lachen om de clou.

    RSB kan er niets mee. Dat is een terugkerend fenomeen, wat zou hij dan nog hier doen vraag je je wel eens af. Hij kan vrijwel nergens wat mee.

    Alleen het grapje over de blankregels, daarvan schoot ik alweer in de lach.

  83. @P
    Dus eenparigheid des geestes staat volgens jou gelijk aan napraten?

  84. Daar zou je een studie van kunnen maken. De eerste reageerder krijgt de anderen ook zover. Oftewel enthousiast, of anders in mineur.

    Eenparigheid des geestes, is dat niet hetzelfde als mediocre minds think alike?

  85. Wij kunnen de stelling van pawi proefondervindelijk testen door op ons beurt als eerste te reageren. Ik was vandaag de eerste reageerder en kreeg volgens pawi de anderen ook zover om een negatief oordeel te vellen (niet dat ik dat geloof, zou grenzeloze zelfoverschatting zijn, maar we zijn open minded en willen iets niet bij voorbaat verwerpen). Morgen zal ik dus niet als eerste reageren en gaan we kijken of de wel eerste reageerder de anderen net zo goed meekrijgt als ik. Spannend!

  87. Hm, ja, nu is het geen blind trekken meer, daar heb je gelijk in. Maar het verleden analyseren is een hoop werk. Zeker als je het statistisch verantwoord wil doen. Wellicht in het kader van de deskresearch voor het nieuwe intro, te beginnen met dit weekje (dat zijn vijf, hooguit zes, 6, ikjes. En bij succes langzaam verder terugwerken. Een stuk of 58, 59 afleveringen lang.

    We gaan het zien (mede afhankelijk van het weer dit weekend, bovendien ga ik een huis bezichtigen, maar dat duurt niet het hele weekend, da’s waar).

    Overigens, wat het kwantitatieve onderzoek ook maar oplevert, qua puntenwolken, het oorzakelijke verband zullen we nooit kunnen aantonen. Als de meerderheid van de ikjescommentatoren hetzij positief hetzij negatief is, dan kan het heel goed aan het ikje liggen, zoals DSR al uitlegde. Het elkaar beinvloeden kun je alleen in real life experimenten onderzoeken, waarbij je een hoop proefpersonen in een kamertje opsluit en ze dan zonder en met afkijken laat oordelen. Interessant. Maar wie heeft daar het geld voor. Of zullen we het op zijn stapels doen? zonnebril icoontje

  89. Als hij bij een getint kleutertje ´zwarte piet´ denk dan zal hij wel terrorist denken bij een Turks kindje en Hans Wiegel bij een dik Nederlands kindje. Als hij DSR ziet denkt hij autoritaire zak, bij mij flodder en bij APD denkt hij aan een dierentuin. Als hij een hond ziet denkt hij aan belasting en bij belasting denkt hij aan de SP en loopt hij pardoes in een vijver. Die NRC lezers zijn zo voorspelbaar.

  90. Ik zal maar niet zeggen waar ik soms aan denk bij het aanschouwen van mijn medemens.

    Waar denk jij aan, Timmertje?

  91. @L
    Hoe Tim zijn medemensen ziet, dat heeft hij toch zojuist uit de doeken gedaan?

  95. Timmer, je kunt goed schrijven, maar voor begrijpend lezen ben je waarschijnlijk te snel.

    Herman veronderstelde dat het getinte peutertje hem zag als zwarte piet, en gaf zijn mooiste glimlach prijs. Ach, hoe vaker ik over dit ikje denk, hoe leuker ik hem/haar vind.

  96. Klare taal, verklaar je nader. Mijn uil een valk? Laat eens horen waar je dit citaat aan hebt ontleend?

  97. Hermon wordt hier automatisch gecorrigeerd naar Herman. Het lijkt wel veel op elkaar, dat is waar.

  106. Een valk werd dus als waardevoller beschouwd dan een uil. Ik neem aan omdat een valk getraind kon worden zijn prooi af te leveren.

  108. Timmertje, dat is hooguit een rol die je voor je ademloze publiek hier speelt.

    Een als icoontje bedoeld tekensetje moet je een beginnen een spatie anders herkent WordPress het niet. Ja, beetje dom van W maar toch.

  111. Thermometer

    Na een lange dag op Canary Wharf in Londen sta ik op weg naar huis te bibberen in een overvolle metro. Er lijkt nu geen ontkennen meer aan: ik ben ziek.

    Meten is weten, dus snel een thermometer kopen. Op weg naar de kassa lijkt werkelijk iedere vrouw me na te kijken. Op hun gezichten meen ik een heel scala aan reacties te bespeuren: blijdschap, afgunst en zelfs misprijzen? Ach, het zal de koorts wel zijn.

    Tijdens het afrekenen zie ik het pas: zwangerschapstest!

    Paul Vos

  112. Canary Wharf – het Koninklijk Concertgebouw van de poenscheppers. Het moest kennelijk even.

    Allemaal inlegkunde achteraf, dat scala aan reacties dat de inzender. De pointe, het hele Ik-je zelfs, had kunnen worden afgedaan als ‘in plaats van een thermometer heb ik laatst per ongeluk een zwangerschapstest gekocht’.

    Interessanter was het geweest om te weten wat de inzender met de test heeft gedaan. Toch maar gebruikt, voor de bedoelde en/of eigenlijke doeleinden? Als je zo’n ding toch eenmaal hebt…
    Eindoordeel: 4.5 (zegge: viereneenhalf)

  113. ‘in plaats van een thermometer heb ik laatst per ongeluk een zwangerschapstest gekocht. Gelukkig bleek die zomaar toch goed van pas te komen’.

  117. Ik heb toch even opgezocht wat eigenlijk precies bedoeld wordt met inlegkunde. Ds. A. van Vuuren, misschien bekend bij ons Rechtertje, legt het uit. Past wel in de sfeer van het net verschenen Boek Elf (toch?) van ons Rechtertjes geloofsgeschiedenis.

  118. Interessanter was het geweest om te weten wat de inzender met de test heeft gedaan. Toch maar gebruikt, voor de bedoelde en/of eigenlijke doeleinden? …dixit dsr. Maar wat bedoelt dsr nou toch met het verschil tussen ‘bedoelde’ en ‘eigenlijke’ doeleinden?
    Zou dsr wel weren waar zo’n zwangerschapstest voor dient, zou men zich kunnen afvragen. In dsr’s universum is er vast een Almachtige die zoiets voor Zijn rekening neemt.

  119. Ja Hendrik, de spijker op z’n kop. DSR heeft zich weer eens niet duidelijk uitgedrukt. Allicht zou men zijn geloei eens moeten voordragen aan een yak-melker, misschien kan die d’r chocolade van maken.

    Het spijt DSR, Hendrik, de publieke discussie weer verlaagd te hebben met zijn onbekookte reacties. Enige pretentie ergens iets van af te weten, zelfs met betrekking tot het Opperwezen, wijst DSR met het schaamrood op de kaken van de hand. Hij weet het niet, zoals hij niks weet.

    Een naakslak op een schelpenpad op een zomerse middag had je beter van dienst kunnen zijn. Dank je dat je in deze als verschroeiende, verhelderende zon hebt willen optreden, DSR en zijn reacties terugbrengend tot het borrelend oerslijm dat hij nu eenmaal is.

    Dank je, Hendrik, dank je! Ik heb het zo nodig.

  121. Dezer dagen lees ik ’n werkje over gedragsveranderingen. Eerder maakte ik in deze rubriek daar melding van.
    Men stelt dat er sprake is , van volg gedrag. Men stelt voor de Jaargangen van Drasties daar voor als test domein te gebruiken.
    Ik denk dat dat ’n goed voorstel is.
    Immers het verleden zou ’n component van de het heden , de toekomst kunnen zijn:
    ’n Voorbeeld:
    – reactant 1 stelt het is ’n prima “ikje” met bronvermelding, witregels. het is terecht ingestuurd.
    – de Pointe is in jaren niet zo gaaf geweest.

    Het aardige van cijferreeksen is dat nu het voorspelbare , gevraagd wordt.
    Hoe groot is de kans dat reactant weer zo’n transparante observatie maakt. of verzandt men eerder in , ik was bij de buren, etc.
    Mij ontbreekt vooralsnog de ruimte in mijn planning relevante voorzetten te definieren.

  122. Allergisch

    Het consult verloopt moeizaam:

    een hond wordt om onduidelijke redenen steeds kaler en zijn Russische eigenaar spreekt slechts beperkt Engels.

    De eigenaar noemt zelf mogelijke oorzaken voor de kaalheid van zijn huisdier: genetisch gemodificeerde voedingsmiddelen in het Westen, een „lage pH in het bloed”, de „piramidevorm van water onder de microscoop” en homoseksuele vissen.

    Vlees en brokken mag de hond van de man niet eten, alleen muesli.

    Ik probeer het gesprek rationeel te houden, maar tevergeefs. Uiteindelijk dan maar trachten duidelijk te maken dat de hond allergisch kan zijn voor van alles: voeding maar ook bijvoorbeeld schoonmaakmiddelen.

    Waarop de eigenaar triomfantelijk antwoordt: „No, I never clean.”

    Corma Otte

  123. Zucht, weer een Mieke-kerkhofje dacht ik aanvankelijk, maar het gaat dit keer om een dierenarts die uit de spreekkamer klapt, zo’n hond leest hier niet mee, dus da’s wel ok.

    Maar mensen, mensen, wat een lap, en wat een lelijke “een” om mee te beginnen.

    Russen bashen mag wel, vind ik, vandaag de dag en zeker vanuit Nederland.

    De overwegingen van de eigenaar zijn hilarisch, maar de pointe vat ik niet. Die man bedoelt gewoon dat hij zijn hond nooit met shampoo wast, da’s toch juist prima? Een hond laat je af en toe in de vijver hoppen, je droogt hem thuis met een ruige handdoek af en laat de natuur zijn werk doen. Geen chemische rommel aan het beest, zijn eigenaar heeft gelijk.

  124. En Corma heeft niet gezegd dat het de muesli is waar de hond allergisch voor is?

    Dat arme beest.

  126. Kijk, zo hoort het met een hond: lekker ravotten met het oefengewichtje van de baas en dan samen onder de douche. Zonder handdoek daarna, uiteraard.

  127. Dierenartsen die uit de school klappen – een interessant grensgeval waar de veterinaire tuchtraad en het College Bescherming Persoonsgegevens zich maar eens in gezamelijke vergadering over moesten buigen.

    Niet erg netjes trouwens om te scoren over de rug van een kennelijk verwarde man. Geen onaardige pointe trouwens
    Eindoordeel:6- (zegge: zesmin)

  129. De schonmaakmiddelen zullen wel over huishousproducten gaan waar zo’n beest wat van naar binnen mag krijgen, via Swiffers met boenwas oid.

  130. Honden kunnen inderdaad vegetarisch eten (katten niet trouwens) maar dat vergt wel een speciaal op honden toegerust voer. Als de hond van het Ikje echt altijd alleen maar muesli krijgt verbaast het me dat hij nog niet dood is.

  131. Als Hokjesdenker heb ik hier zowat alles om lyrisch te worden over het verschijnsel mijn gekoosde “ikje”.
    Volgens mij, is het geheel passend in :Het zal toch niet echt gebeurd Zijn?
    Mr Muscle voegt ’n sterk parfum aan zijn alles-reiniger. Goed voor ’n paar uur “in & uitlopen” van mijn viervoeter.

    I never clean. Vooruit.

    Wat ’n smeerboel daar, vermoed ik.

    Authentiek? Ik zet ’n “?”.

  132. T’Ark
    TimmerArk
    FEBRUARI 13, 2015 OM 08:49

    Oh, gewoon voelen dat je “je ding ” kunt doen.
    Je zelf zijn.
    Daar zit dan gaandeweg ’n patroon in.
    Je eigen pad kiezen.
    Eigen tempo.
    Veel plezier.

  133. Jammer dat het Ikje zo bijzonder matig geschreven is, maar ik moest wel lachen om die homoseksuele vissen, en de clou is ook niet verkeerd.

  134. Laatste bijdrage van vanavond.

    En iedereen een mooie, liefdevolle en zo voort avond.

  136. Vis scoort met homoseks bij vrouwtjes.
    Had juist niets te doen. Flauwe Valentine “ben ik daar aan het knippen voor jou?” Niet geplakt. Dichter bij het “ikje” dan maar.

  138. En we hebben beeld. Dank Riverside, ik had nog nooit van homoseksuele visjes gehoord, die elkaar oraal bevredigen om een vrouwtje te krijgen, maar nu weet ik alles. Hier zijn de rakkers (vlak voordat ze op elkaar duiken):

  139. Nou, nog niet eens vierentwintig uur meer en dan behoort ook dit intro en zijn reacties tot het verleden. Het nieuwe intro, getiteld “Komt een man bij de dokter” staat al te trappelen in de coulissen. Morgen, maandag, 13.00 uur precies. Dan gaan we het weer zien verkneukel icoontje

  140. Een nieuw feuilleton, een bonus van een bestaand feuilleton, en de wekelijkse intro, de blogbaas heeft er maar werk an.

  141. Dank je, Luv. Heb het hele weekend door zitten pezen, maar nu ben ik kapot. Kijken of ik de dienst van 17h00 nog haal. Kan ik effe bijslapen. Doei!

  144. Ja, en dan is het kunstblog van Heer Rozenwater ook zoetjes aan weer aan vernieuwing toe. Pfffff …. en dat nog altijd helegaar gratis en voor niemendal, waar vind je dat nog? Dat vraag ik jullie af.

  145. Inderdaad – iedereen werkt hier maar gratis en belangeloos mee ten bate van het blog.

    Daar mag je als blogbaas toch je handjes mee dichtknijpen.

  146. Eens met Apie én ons Rechtertje. Maar wel met de vetgedrukte kanttekening dat het volgens mij uniek is wat Apie doet: anderen hier laten schrijven en het zelf met zoveel liefde en respect vormgeven.

    Alles bijeen resulteert dat voor mij in een blog waar ik graag kom, telkens heel aangenaam verrast wordend door nieuwe afleveringen, delen, boeken en hoofdstukken van hoge kwaliteit en grote diversiteit.

    En dan is daar ook nog de kunsthoek van Rozenwatertje. En niet te vergeten de reacties van al die verschillend gepluimde vogels die hier rondfladderen.

  147. Kees de Jongen
    FEBRUARI 16, 2015 OM 00:04

    Eens. Idee. plan , executie, de goeie mensen voor inhoudelijke balans. It keeps people coming” of zo.
    Er zit bijna alyijd wat bij dat: Wat aardig.
    Da’s knap als je dat alles binden kunt.
    Dat kan apiedapie.
    Je verwoordt dat mooi.

  148. Dames!

    Applausje voor jezelf, en zo.

    Kan iemand nog even de reetverendip aanreiken? Dank!

  149. Pingback: Komt een man bij de dokter (59) | Hier is Apie
  150. Pingback: Dit zijn alle weekintro’s tot nu toe (archief) – Bas van Vuren, aangenaam

Ik vind er dit van: