En zo is het. We zijn mensjes, we lezen ikjes en we doen praatjes. Wie anders dan de Koning van de Eindoordelen, De Schrijvende Rechter (DSR) kon ons daar beter aan herinneren? Hij was jarig vorige week. En hij was in vorm vorige week. Nou dan.
“Wie niet weet wat wijting is, kan (…) net zo goed kattevoer eten. Veel te uitleggerig geschreven. Eindoordeel: 4- (zegge: viermin)” zei hij over het verhaaltje van Marie Verhage, die van de ober te horen kreeg dat de wijtingfilet die zij bestelde een “vergeten vis” is die ook vaak in kattenvoer wordt gebruikt.
Onze erotische schrijfster Luvienna biechtte op dat zij in haar “diereettijdperk” zo nu en dan kalfstong met madeirasaus at. Ze vond dat heerlijk, “maar het leek niet op tongen”. Nee meid, dat doe je dan ook niet met vork en mes.
“Ze staan volkomen in hun recht, al mag je hopen dat een reiger ze bij buitenkomst onmiddellijk op de bontjas schijt. Leuke clou, rottig verteld.”
“Ze staan volkomen in hun recht, al mag je hopen dat een reiger ze bij buitenkomst onmiddellijk op de bontjas schijt. Leuke clou, rottig verteld. Eindoordeel: 7 (zegge: zeven)” oordeelde DSR kernachtig over het verhaaltje van twee keurige dames die bij Albert Heijn weigerden hun moestuintjes aan de arme sloeber achter hen in de rij af te staan. Wij danken ikjesschrijfster Trees Roose voor het inzenden van dit winkelikje. Ook Klare taal kon het waarderen: “Ik vind het een prachtig ikje met een zeer fraaie pointe, tegen het politiek correcte been, voluit nog wel.”
Bij het zoveelste ikje waarin een vogelgeluidje verward wordt met een ringtone (ditmaal dacht ene Annelies Kesting dat dit iets was wat zij in moest sturen) merkte DSR op: “Een bouwvakkersfluitje (…) is niet hetzelfde als het irritante telefoongeluid waar de inzender op doelt. We komen er dus zeer bekaaid vanaf vandaag. Eindoordeel: 4- (zegge: viermin)”
Jurjen Sondorp zag een zgn. openbaarvervoersikje geplaatst. Ikjes in deze categorie spelen doorgaans in Amsterdam en ze gaan meestal om wat een oplettende NRC-lezer afluistert van een medepassagier, vaak een nietsvermoedende beller. Dit keer legde 
een telefonerende jongeman zijn gesprekspartner uit dat hij zich op de Dam bevindt, “dat plein bij Krasnapolsky .. Madame Tussaud .. het Paleis … dat monument ..” Het hielp allemaal niet. Bij “die nieuwe winkel Forever 21” viel het muntje. Ach gut, tja, nou. Jurjen mailde dit nog vanuit de tram naar de krant. Daar werd het enthousiast onthaald, de hoofdredakteur gebeld, die “onmiddellijk plaatsen” brulde.
DSR: “In plaats van woorden: -zucht- Eindoordeel: 2 (zegge: twee)” Kees: “Van het Ikje kan gezegd worden dat het een nieuw dieptepunt is. Kan het erger dan dit? Wat beweegt iemand om zoiets in te sturen en, nog klemmender, wie haalt het in zijn hoofd om het in de krant te zetten?” Ja, dat kan gezegd worden, Kees, maar zeg jij dit ook? Of zou iemand anders dat moeten doen?
Caroline Buijs vertelde over haar 79-jarige moeder die bij de bakker een verjaardagstaart met een opgespoten felicitatie voor haar man – opa Bert van 85 jaar – bestelt. “Het meisje dat de bestelling opneemt, kijkt mijn moeder aan, en zegt dan: „En nu maar hopen dat-ie het haalt. Míjn opa ging een dag voor zijn 85ste dood.”
“Het bakkersmeisje heeft natuurlijk gelijk”, zei DSR, “we zijn allemaal maar mensjes van de dag. Maar of ze dat dan ook moet zeggen is vraag twee (…) Eindoordeel: 6- (zegge: zesmin)”
“Bij opspuiten denk ik niet meteen aan een taart, maar eerder aan de tweede Maasvlakte.”
Volgens Mopperkont zou het een bijzonder ikje geweest zijn, als vader Bert ook een dag voor zijn verjaardag was overleden, “maar nu is het helemaal niks”. En “bij opspuiten denk ik niet meteen aan een taart, maar eerder aan de tweede Maasvlakte.”
En waar is dit het begin van, denken jullie? “Terwijl een maartzonnetje vrieskou uit de lucht probeert te drijven en de rijp op het weilandgras slechts heel langzaam verdwijnt, rijdt de trein door het platteland richting Arnhem. Een conductrice loopt door de wagons en drukt de ov-chipkaarten tegen de scanner.” Streekroman? Nee, een ikje van Steven Walter. Het resulterende samenspraakje tussen de NS-beambte en een passagier klassificeerde Apiedapie als “een gesprekje van vierentwintig in een dozijn met een pointe als een koeienvla.” DSR vond er niets van, dat gebeurt niet vaak.
Maar dat was misschien omdat hij al in de zenuwen zat over zijn verjaardag, die hij gepast doorbracht in het naar hem genoemde museum. “Onder belangstelling van de plaatselijke pers en enkele nieuwsgierige dorpsbewoners die op gepaste afstand werden gehouden” heeft DSR daar de Bokaal van de Reageerder van het Jaar 2014 uit de beveiligde verpakking gehaald. Wij wachten nu op de foto natuurlijk.
Het tweede deel van de droeve jongensjaren van Letterzetter in Groningen werd gepubliceerd. Het ging over de grote school, een mooie gemoffelde fiets, de Kinderbijbel en nog zo wat. “Als 
Moeder boos werd praatte ze plat Gronings. “Komst nait in hemel, jong!” dreigde ze dan.” Gronings is niet zo zangerig als het Sallands, lichtte de schrijver desgevraagd toe, “je kunt iemand figuurlijk neerknallen in het Gronings, Boer Geert is er niks bij”.
Er was ook een nieuw deeltje van een ander feuilleton, maar zie zelf maar waar dat staat en of je het wilt lezen of er op wilt reageren. Da’s absoluut geen verplichting hoor. Verder was de Kunstrubriek van Heer Rozenwater vorige week wat mat. Maar de kop van pawi mocht er zijn. Zij zond bij het bovenstaande plaatje (waar dit verhaal mee begint, helemaal naar boven scrollen) “ik voel me een beetje mat” in.
In de sector “los nieuws” noteren we dat Mieke Kerkhof niet alleen hier werd uitgekotst, maar ook door brievenschrijvers bij de NRC zelve. De Ombudsman – die eigenlijk aangesteld is om te oordelen in complexe kwesties – spaarde de kool en de geit en gaf deze natte wind ten beste: “Zeker bij medische anekdotes is, behalve zorgvuldigheid, empathie geboden. In dit ikje ontbrak die niet, maar het blijft een goede herinnering voor de redactie.”
Fijn dat er door hem en de krant zo attent wordt omgegaan met het groepje fans van het eerste uur, dat elke dag maar weer fijne commentaren en aanmoedigingen schrijft.
We kwamen wel te weten dat ene Arjen Ribbens het fenomeen ikje zegt verzonnen te hebben en er in 2003 mee begon onder het motto “lezers geven een portret van Nederland op zijn allerkleinst”. Fijn dat er door hem en de krant zo attent wordt omgegaan met het groepje fans van het eerste uur, dat elke dag maar weer fijne commentaren en aanmoedigingen schrijft, en mensen oproept om ook ikjes in te zenden. Met een mooi onderbouwd betoog ventileerde Apiedapie zijn verontwaardiging nog maar eens over het al een jaar of vijf geband zijn op de NRC, maar hij kreeg hiervoor slechts het 200e-reactielepeltje. En dat nog niet eens, omdat hij als medewerker van deelname is uitgesloten. Update: voor het eerst in een jaar of wat is een reactie van APDP doorgelaten. Overhaaste conclusies mogen hieruit niet getrokken worden. De zaak wordt onderzocht.
De 100e-reactielepel ging er wel uit, te weten naar DSR die een bonus bij zijn jeugdherinneringen plaatste, waarin hij verhaalt hoe hij als kleuter langs de huizen trok om over De Goede Herder te 
vertellen. Sleutelpassage: “In het laatste huis woonde de witgoedkoopman. DSR had hem zeker uit z’n dutje gewekt, want z’n haar stond rechtovereind. Halverwege het verhaal werd DSR weggejaagd, door een christenmens nog wel. Dat stond DSR niet aan, dus hij laadde zijn kruiwagentje vol met gras, eerder die middag uit het plansoen bijeengeharkt, en gooide het met wat kluiten door de brievenbus, die hij vervolgens flink deed klepperen.” De Duimpjesbokaal (met 10 up en nul neer) ging er bij deze reactie ook uit, wellicht een unicum in de geschiedenis. Lepel en bokaal in een doos .. bespaart een boel portokosten. Mooi! 
Nou, en zo gebeurde er nog veel meer opvallends. Uit de wondere wereld van Riverside Blues – die hier “primair voor het ikje” komt en niet teveel wil scrollen als andere reageerders het ergens anders over willen hebben en ze zelfs een “eigen hoekje” toewenst – nou, uit diens wondere wereld doen we slechts een piepklein willekeurig greepje. “Morgen krijg ik de voorlopig vertrouwelijke notitie, wat te doen als de Gerijpte Diabeet Man ouder dan 65 de Dames Gerief 
bezoekt.”
Verder een verhaal dat hij ooit met de “louche advocaat Doedens” van Seinpost Scheveningen naar Utrecht is gereden. “Ik herinner me dat ik hem de muziek wilde uitleggen, Meneer, dat is verspilde moeite ik weet precies welke noot u bedoelt, ik speel zelf. Onvergetelijk leuk.”
Hij deelde verder ook wat “losse aantekeningen”: “Zit ik wel in het Goede Lichaam?” Ik bedien u. Ik wil dit niet. Ik ben dit niet. Ze is ‘n vrouw. Fysiek, maar voor veel andere aspecten is ze ‘n man. De medicijnman heeft voor borsten ‘n groeiremmer ontwikkeld. Die neemt ze. Ze oogt, dat is ze ook, zo plat als ‘n dubbeltje.” Jammer dat we deze vorige week niet hadden bij de uitbundige viering op dit blog van Internationale Vrouwendag.
Maar een mooi moppie muziek werd door onze RSB ook aangedragen: Dim Kesber zaliger. “Het is millimeterwerk dit. Inspireerde velen, waaronder mij”. (Verhaal loopt – nog heel even – door onder de video)
We stonden ook kort stil bij het overleden van Terry Pratchett, een schrever die volgens Letterzetter “fantasy, realiteit en satire op een zeer 
humoristische manier in zijn verhalen en boeken” kon verwerken.
Op verzoek van Timmerark tot slot een citaat van blogbaas dezes die het krenentommende debat tussen Buma en Roemers vergeleek met het het kijken “naar twee op elkaar kruipende slakken op een grijze voorjaarsdag.”
Oh, en dan helemaal tot slot een wel zeer spannend nieuwtje (als het niet fake is). Pawi kondigde een eerste deeltje aan van een feuilleton van haar hand, met als titel “Het sterfbed van mijn moeder”. We gaan het zien. Of niet.
Nou, dat was dus weer een weekje schrijven en reageren op Apiedapie. Het overzicht van alles wat er vorige week hier op de site is gebeurd. De ikjes waren zoals altijd weer afkomstig uit de ikjesrubriek van de NRC, de krant die zo graag lezersanekdotes op de achterpagina plaatst. Maar de reacties van de mensen uit het land stonden dus hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex weten wij veels.
Stuur nu ook zelf eens een ikje naar de krant. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van deze dag losmaakt. Plaats een reactie. Een opmerking. Druk een duimpje in. Omhoog of omlaag. Een sterretje of vijf. Plaats een bekende of een nieuwe smiley. Voor je weet wat je overkomt, sta jij volgende week in het nieuwe intro. Inschrijven is niet nodig. Gewoon een reactie achterlaten. Mag met een fantasie-emailadres. Alle voorgaande afleveringen van deze rubriek, verzameld in het Ikjesdiscussieintroarchief, zijn elders op dit blog te raadplegen.
Feuilletons en levensverhalen of aanzetjes daartoe zijn welkom op apie@apiedapie.com. Kortom, het wordt weer een prettige week. Maar als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan vooral elders buurten.
Featured image: Salvador Dali
Bas van Vuren, aangenaam 
Gossiemikkie nou zeg, ’t toch ook weer veel te gek allemaal….een mens zou er verlegen van worden -bloosicoontje-. Maar ’t is beschreven zoals het is gebeurd, de waarheid is ons weer eens smakelijk voorgeschoteld.
Wat APD eerder al zei: een intro om in het DSR-Jeugdjarenmuseum op te hangen. Moeder heeft de daad al bij het woord gevoegd: ‘hij hangt boven ’t lege wagenwiel voor de taart!’. Oei-oei, een goed verstaander weet dan genoeg…
De toeloop vanwege de Bokaal moet wel heel erg de lucht in gaan, wil voor APD veilig zijn om bij zijn volgend bezoek weer daghap ‘Verrassing van de Curatesse’ te bestellen.
Enfin, ik hou me d’r verder buiten.
Boekenweek
Afgelopen woensdag bij de kassa van de boekhandel, terwijl ik de zoveelste sciencefictionroman afreken.
Het meisje vraagt: „Wilt u het boekenweekgeschenk erbij van Dimitri Verhulst?”
Ik kijk kennelijk heel vertwijfeld, want ze zegt: „Niet te hard praten, hij zit achter u.”
Karina Meerman
Ongeletterd en toch n de krant. Welkom in de eenentwintigste eeuw.
Bedankt hoor, inzender, voor het bevestigen van het misverstand dat literatuur niet aan de sci-fi-lezer besteed zou zijn.
Oh, pardon: Eindoordeel: 6.5 (zegge: zeseneenhalf), want de pointe is best dragelijk.
Leuk ikje en lekker beknopt opgeschreven, zo willen we ze hebben, ik wel althans!
Dimitri zit daar natuurlijk om het boekenweekgeschenk te signeren en een leuk gesprekje te voeren, gemiste kans dus.
Wederom een voortreffelijke intro en samenvatting van de afgelopen week door onze enig eigentse blogbaas.
Toch typisch verhaaltje, de koper rekent zijn zoveelste (de leukigheid is er kennelijk al af, hij neemt niet eens meer de moeite de titel te vermelden), sciencefictionroman af. Hij rekent ze af en leest ze tegen heug en meug. Zijn zoveelste roman van die dag? Heel raar. Maar ja, in de science fiction kan d’r heel veel in paralelle werelden en tijden natuurlijk.
Het wordt haast eentonig om te melden maar het is weer een Apiedapieblogwaardig introotje, blogbaas.
Overigens: dat de ooit genuttigde kalfstong niets te maken heeft met tongen: ja, dat dank je de koekoek, dat heb ik vermeld om ongelukken te voorkomen omdat jij dat met elkaar dreigde te verwarren. : roll :
@DSR 13:33
Nog eens goed lezen: ‘…voor het bevestigen van het misverstand dat literatuur niet aan de sci-fi-lezer besteed zou zijn’
Deze zin ligt als een handvol kopspijkertjes op het fietspad der redeneerkunst.
DSR zegt hier dat literatuur wél aan sci-fi-lezers besteed is, want de ontkenning wordt door hem als misverstand geduid. Toch?
Vervolgens leest hij in het ikje een bevestiging van zijn redenatie.
Dat haal ik er niet uit.
Als fervente scfi-fi-lezer lees ik naast Lectuur ook Literatuur, die verheven en eed’le schrijfkunst waarvan de smarten en vreugden slechts aan een elite voorbehouden is, teneinde die onder elkander te deelen.
Het is niet altijd aan mij besteed. O, wacht, ik ben natuurlijk een stereotiep. Of te dom om dat te snappen. Kunst.
Bah.
Lof, Eer en Prijs voor de blogbaas! Hij schopt kont met wederom een magnifiek intro.
Zullen we Apie voordragen voor de Nobelprijs voor de Literatuur?
@Letterzetter, Uh ja, apie kan een aardig introotje cq samenvatting (voornamelijk bestaand uit citaten) van het voorafgaande schrijven. Dat was al eerder geconstateerd. Maar verder volgt er dan niks. En magnifiek, magnifiek – ik weet niet waar u uw maatstaven vandaan haalt (de Action?) maar meer dan een aardig introotje was het niet. U bent wel heel erg gauw tevreden, dat is ook mooi natuurlijk.
@Let
De inzender voert zichzelf op als een cliche: SF-lezer die nog nooit van een bekende literaire schrijver heeft gehoord. En dat doet me fronzen. Is toch geen bah aan?
@ Henk 15:21
Verdiep je eerst eens in de sf voordat je een oordeel velt.
Isac Asimov schreef zo’n kleine 60 boeken en verhalen.
Jack Vance schreef meer dan 50 boeken en ongeveer 100 verhalen.
Terry Pratchett schreef zo’n 62 boeken.
Voordat je hiermee je boekenkast vol hebt…
Is dat allemaal origineel werk van Asimov? Er werd ook heel veel gebundeld en herbundeld.
@Letterzetter. U leest iets anders dan dat ik schreef. Mag. Ik vel absoluut geen oordeel over de sf-roman. De inzendster van het Ikje zegt zelf dat ze “de zoveelste SF-roman” afrekent. En dat vond ik een merkwaardig zinnetje. Klont een beetje vermoeid, blase. U maakt het er niet beter op door met aantallen te gaan schermen: alsof kwantiteit iets zegt over kwaliteit….
klont = klonk (tenminste, in dit geval)
Apiedapie voor de Nobelprijs van de Vrede!
Ah, en alweer meldt zich een Actionklant.
Ik heb nooit sf en verwante lectuur gelezen en ken(de) ook D. Verhulst niet. Welke conclusie trek je daaruit, Rechtertje? Heb ik een groot literator gemist? Ben ik geen literatuurkenner? Beide? Iets anders?
Aardig Ikje trouwens (een zeven), met de nodige zelfspot. En van sf-liefhebbers is toch bekend dat ze dat genre per strekkende meter lezen en dus kopen, net als liefhebbers van het detective-genre (not me)? Omdat ze er zo van houden, neem ik aan. Mooi toch?
@K
Aangezien DSR met maar zer matige belangstelling kennis neemt van deze vragen, die ook nog eens niks met het Ik-je te maken hebben, trekt DSR daar geen enkele conclusie uit, maar neemt hij hetgeen je te berde brengt slecht voor kennisgeving aan.
@Letterzetter, als er staat ‘misverstand dat literatuur niet aan de sci-fi-lezer besteed zou zijn’, lees ik daar niet per se uit dat literatuur dus aan elke sci-fi-lezer besteed is. Beetje het idee van: elke hond heeft 4 poten, dit dier heeft 4 poten, dus dit dier is een hond.
Probleem zit denk ik in ‘de sci-fi-lezer’ – alsof alle sci-fi-lezer identiek zijn.
@Tim
Door de jaren heen hebben stookmansen, we denken aan Arafat en Kissinger, de Nobelprijs voor de Vrede hebben ontvangen, maar daarom moeten we niet uit het oog verliezen dat ie juist bedoeld is om op de vrede te bevorderen.
L. heeft ’t zowaar eens begrepen! -pluimpje-icoon-
De Schrijvende Rechter maart 16, 2015 om 16:50
Kan er zelfs geen licht fronsje af?
Echt een leuk plaatje trouwens, boven dit Intro.
Deel een van mijn feuilleton is ter beoordeling ingezonden. Geen fake dus. Maar wel blijft gelden: we gaan het zien. Of niet. Het is nu in handen van de blogbaas.
pawi maart 16, 2015 om 17:15
Ik geloof niet dat ik begrijp wat dat beoordelen eigenlijk inhoudt. Je beslist toch zelf of het wel of niet geplaatst wordt? Ik zie Apiedapie geen feuilleton tegenhouden. Zeker niet als het van jou is.
Nee, APD die iets van Pawi zou tegenhouden- ondenkbaar! -grinikicoon-. Ben benieuwd!
@K
Jij wilt kennelijk graag befronst worden? Hoe heb je dat zo?
Zou dsr nog de ‘Verrassing van de Curatesse’ kunnen duiden? Ik vraag dit als amateur/liefhebber kok: wat is nou toch een Curatesse?
@I
Kennelijk ben je ook een amateur-lezer, want de curatesse is dde bereidster van het gerecht, geen ingredient.
Inderdaad, Kees, ondenkbaar dat APDP iets van mij zou tegenhouden
😉
Wissen kon hij als de beste. Maar dat is niet hetzelfde.
Dat alles is nu vergeten en vergeven, begrepen en vergeven, compris et pardonné.
Mijn deeltje een is wat aan de serieuze kant, en het zou best kunnen zijn dat de blogmaster het niet vindt passen op zijn blog. Het heeft geen haast, ik weet via andere kanalen al dat het op zijn vroegst volgende week wordt geplaatst, if at all.
Een curatesse is dus een kok. Kan dsr dan ff een linkje (van het woord/betekenis) geven?
pawi maart 16, 2015 om 17:46
Dat kan ik me niet voorstellen. De eerste drie deeltjes van mijn lopende feuilleton waren ook aan de serieuze kant, zeker het laatste. Alsof alles hier maar lollig moet zijn. Letterzetters eerste twee delen vond ik ook niet bepaald lichtvoetig. We gaan het dus zien, dat staat wel vast.
Volgende week dus. Laat ik dan net een wat luchtiger deeltje op stapel hebben staan. Mooi toch? Ondertussen zal Luvienna nog wel aan het friemelen zijn, ons Rechtertje theologisch in de slag met de heren dominees, Timmerark weer van alles en nog wat bij elkaar verzinnen en Letterzetter ons verrassen met nieuwe Groningse oneliners.
@I
Alweer fout. De betekenis van het woord wordt elders op deze site duidelijk.
Ondertussen heeft DSR vastgesteld dat je een zeurtrol bent, zodat verdere vragen niet in behandeling worden genomen.
Inzendster weet natuurlijk donders goed dat zelfspot hier zeer wordt gewaardeerd en daarom vermeldt ze dan ook het soort boeken, dat nu eenmaal niet hoog in de ranglijst van pieter steinz staat, als het uberhaubt al tot de literatuur gerekend kan worden. Dat ze kennelijk vertwijfeld kijkt wil ook niet zeggen dat ze nooit van dimitri verhulst heeft gehoord of hem niet onmiddelijk zou herkennen als hij vlakbij de kassa zou zitten. Dit ikje is zo overduidelijk geschreven om de redactie van nrc en de reageerders van apiedapie te pleasen, dat ik daar in elk geval niet in stink. Schaamteloze vertoning van die Karina Meerman.
dsr ontwijkt angstvallig de vraag. Dat zegt dus genoeg. Moet fijn zijn, zo’n grote fantasie te hebben.
Je moet toch wat als je niet bevriend bent met accuratesse.
@I
Het is ongetwijfeld fijner dan in zo’n geestelijke, vocabulair-beperkte dwangbuis als jij te verkeren.
Dit stukje is deels “Wat gebeurde er…?” Het andere stukje is bedoeld als commentaar op het “ikje” Na puntje 5 (vijf)
Voor hem of haar die voor de “glimlach”, dit stukje leest. Helaas, het is niet anders dan dat ik u moet raden, Misschien Morgen?
Voor de vasthoudende lezer: Ik bedien u:
Dank Heer Blogbeheerder voor het aardige prentje waarmede de tand des tijds wordt ver”beeld”.
Had ik eerder mijn reserve mbt kleurgebruik, “overdaad schaedt”
kleurstelling – onderwerp neigen naar het door mij zo geliefde cartoon-domein.
‘n Enkel woord over “Gisteren”
– 1 De NS deelt ‘n boete uit, aan ‘n veteraan, “ikje” onlangs geplaatst, deels authentiek, deels fantasie van inzender.
Dat heeft de redactie geweten.
Neen, geen link, ik las het gister kon niet nalaten ‘n gevoel van, onbestemde herkenning, mengen van 2 domeinen.
Met dit verschil dat ik ‘t niet naar de krant stuur.
– 2 In de mooie serie BzV worden mijn antennes door de “Ik heb met Jou (Andere lesbische loge, ze heet Esther) niets”. Er heerst daar ‘n wat kribbige sfeer. Geen wonder want Esther wacht, zeker (?) van haar zaak HET moment af. Zover is het nog lang niet.
In mijn omgeving is ‘n lesbienne, die ” ‘n Vrouw in ‘n Mannen Lijf ” is.
Leuk is anders. Er zijn wel 3 lesbiennes die om haar gunsten “gaan”. Gezellig is anders. Mijn kennis knipt, plakt regelmatig met succes, Lukt niet altijd.
Die 2 beelden “BzV & de lesbo in mijn omgeving”, die plak ik aan elkaar.
Toevallig is dat net na Internationale aandacht voor de positie van de Vrouw”.
Dat is in principe iets anders.
– 3 Eén uwer observeert dat de sopranen, “bescheidenheid” nauweljks kennen. Is de sopraan dan? Ik herken dat, Dezer dagen test ik de karakteristieken van tenor, alt, sopraan.
Je hoeft de sopraan maar “dit te geven”, het is niet om aan te kren. Millimeter werk.
Ik plaats dus ‘n stukje van hoe de sopraansax bespeeld zou kunnen worden.
– 4 de “louche” Doedens. Muziek verbindt soms. Ik maak geen melding van zijn juridische werk. Ik verleen op dat moment ‘n dienst.
Als ik gezegd zou hebben,: Zo Doedens, moet je weer zo nodig?
Ja , dan had ik kunnen weigeren. Ik wist het niet , ontmoet ‘n pedant pianist, Ik maak ze wel erger mee. Wat muziekanten betreft.
– 5. Ha , denkt u nog wat? Ik stel u teleur. Meer dan 4 (vier) zit er even niet in.
Oh wat heb ik me verbaasd over die Teeven-deal.
Dato Steenhuis onbereikbaar, maar er zjn wel 3 plaatsvervangers? Eén is berekbaar keurt goed. had ik nooit gedaan, zegt Steenhuis later.
Dan in Nieuwsuur het “bonnetje”. Dan valt het kwartje in de 5 % van de kelder waar we nog niet geweest zijnn? Zou daar?
We proberen het?
Voor 50 000 €, binnen 2 dagen is het bonnetje er.
Vindbaar, dat is 100 % anders dan wat de bewindsman stelde.
Het bedrag klopt niet. De bewindsman noemde ‘n ander bedrag, zit te veel verschil tussen.
Naar de Kamer? Ik durf niet meer,
Ik breng m’n afscheidsbrief naar de Koning.
Nu dan het “ikje” dus?
Ik bedien U:
Sommige mensen weten wat ze kopen, waar ze het doen.
Niet allemaal.
Herkennen is niet hun sterkste kant.
Was dat het.
Het is niet anders.
Dag, dag, Mooie Dinsdag.
Jaja, we komen hier primair om het ikje …. Enfin. Iets anders: inderdaad, eerste aflevering van pawi-feuilleton binnengekomen bij de redaktie en inmiddels gelezen, ziet er prima uit en past prima hier op de site. Niet alles hier is geginnegap, zoals Kees terecht laat zien. Volgens de huidige planning wordt het eerste deel van pawi ergens midden volgende week geplaatst. kan niet wachten icoontje
Hier zit de lieverd te tekenen. Fijn voor hem hoor. Ben helaas niet in Nederland, anders had ik vast ook met zo’n gratis boekje in een NS trein door het land gezoefd, zo ver mogelijk van noord naar zuid en weer helemaal terug. Gratis! Boek EN gratis trein, nou dat kun je niet laten lopen als je Nederlander bent.
En zo word je het meestgelezen kookblog van de wereld ….
Smakelijk
Als afstuderend student aan de opleiding pabo sta ik in verschillende klassen. Ondanks mijn voorkeur voor de bovenbouw komt het voor dat ik nu en dan in een onderbouwgroep sta, zoals een tijdje terug in een groep 3.
Rond 10 uur, na het zingen van het welbekende ‘smakelijk eten’, aten de kinderen hun fruit op. Een jongetje met een uiterlijk dat is te typeren als dat van Pluk van de Petteflet, loopt een aantal keer heen en weer naar de prullenbak. „Wat is er aan de hand?”, vraag ik aan hem terwijl hij met een vies gezicht zichzelf weer richting de prullenbak begeeft . „Mama heeft pitten in mijn mandarijn gestopt!”, brengt hij verontwaardigd uit.
Koen van Bokhoven
Het gaat al mis na het eerste woord. Er hangt een grauwsluier van lelijkheid over het Ik-je, met formuleringen ‘afstuderend student’, ‘opleiding pabo’, dat gesta, ‘welbekend smakelijk eten’, om nog maar te zwijgen over het ‘uiterlijk te typeren’ jongetje, ‘zichzelf begeven’, ‘uitbrengen’.
Hier is op gezweet, op iedere zin, ieder woord. Om maar leuk, mooi en gevat te zijn. Het is niet gelukt.
Beste scholier (want studenten treft men alleen aan de universiteit aan), ga door, want je hebt kennelijk oog voor de leuke dingen uit het dagelijks leven, maar as-je-blieft, probeer iets natureller te schrijven.
Eindoordeel: 5.5 (zegge: vijfeneenhalf)
Niet meegekomen – pardon:
Lees daartoe mooie boeken. Meer Elsschot, minder Dick Bos!
Leuke pointe, maar een onnodig lange aanloop. De hele eerste alinea kan weg, volkomen irrelevant. Trouwens: “komt het voor ” en “nu en dan” zijn ongeveer hetzelfde Koen. Heen en weer lopen, ja, is goed Koen, maar waarom dat herhalen met “begeven”? We hadden de beweging al door hoor.
Het bekende ‘smakelijke eten’? Huh, ik heb er nog nooit van gehoord. Dat zingen de kinderen kennelijk in Nederland? Liedje van Frans Bauer?
Maar de pointe is prachtig. Die had je moeten opschrijven, en laten stralen door een sobere, zakelijke, ingetogen, prettige en liefdevolle omlijsting. Dan had het een meesterlijk ikje geworden, waarin je het jongetje centraal stelt. Nu gaat het vooral om jou, Koen. Sterkte in de bovenbouw dan maar.
Iew!! Is het deze? Op de wijs van Vader Jakob en alle klokken luiden??
Dit klinkt al beter, affijn, we zullen het nooit weten vermoedelijk.
apiedapie
Ik was zondag bang, dat de treinen afgeladen vol zouden zijn met zuinige Hollanders, maar dat viel reuze mee. Alle buitenlanders, die op Schiphol waren ingestapt, keken wel vreemd op dat ik alleen maar met een boekje naar de conducteur hoefde te zwaaien.
Ik zie nu dat er een lelijk “aten” in plaats van “eten” in het ikje staat. Het hele ding staat in de tegenwoordige tijd, maar dat “aten” dus niet. Geen ramp, kan de beste overkomen, maar dat zo’n eindredacteur dat er dan niet heel eventjes uithaalt is onbegrijpelijk, ook al is het dan maar een “lezer”, het staat wel als content in je krant, hoor. En een ikje is al zo klein.
@APD
Ach, wat aardig – kreeg een flashback naar de kleuterschool.
@MK
Jij bent dus geen zuinige Hollander? Of heb je pontificaal een kaartje gekocht?
Tegen mijn gewoonte in. Snel dan.
Leuk verhaaltje, fantasie, droom, wens , verlangen, afschuw, spanning.
Ik word op diverse sporen bediend.
De woordefficiency kan beter, wat het dienst verband en student-zijn met de pointe te maken heeft? Zal wel.
Leuk verhaaltje. Leuk neergezet.
De wit regels , man doe je ’n beetje normaal?
Zelfspot, make-it-a-little?
Sta ik voor mijn klas , gaat me daar P van de Petteflat, het zal toch niet wel tot 2x toe naar de bak.
Mijn Mammie had haar dag niet.
Mandarijn met Pit. zeker met haar gedachten bij haar vriendje?
Ja, zie het te laat, ik moet de knop bijwerken meer gebruiken
DSR matigt zich dan wel een Eindoordeel aan, maar de echte duiding komt toch maar altijd weer van onze RSB.
Zijn veelvuldige klachten doen vrezen hem hier voor het laatst te hebben gezien, maar hij zal het nooit over zijn hart van goud verkrijgen om ons te laten stikken.
Het is een gestage stroom Pure Liefde die hij over ons uitstort – de ware reden dat de krokussen weer bloeien!
Bedoel je dat ik ook in mijn onderbroek moet gaan koken?
@dsr “Hier is op gezweet, op iedere zin, ieder woord. Om maar leuk, mooi en gevat te zijn.” Ach ja, it takes one to know one. En onze eigen zwetert, dsr herkent dit natuurlijk gelijk.
@I
Ja Ireneke, DSR moet elke dag zweten, op ieder woord – maar nog wel het meest van jou, met je mooie naam en peperscherpe woorden. Hij krijgt het er warm van, je doet hem gutsen! -knipoogje-icoon-
Hij zal ieder druppeltje opvangen en zich er elke dag mee bekruisen uit jouw naam, of heb je liever dat ik het per liter naar je opstuur?
Uh, ik heb liever een man die zich goed wast dsr, maar raaskal gerust verder met je verhitte fantasie.
@lummel, probeer het eens!
Ai-ai-ai, Ireentje, daar stop je al weer een verbale peper in DSR’s spreekwoordelijk r**t. Je moet het zelf maar weten, maar je doet hem klotsen! -knipoogje-icoon-
Ik zal het vanwege jou afgezwete inkoken en laten kristaliseren tot een nieuw mineraal met een zeldzaam sterke odeur van ui, knoflook en muskus, te noemen: Irenium!
Ek zegge mar zo:
Irene
Neem ’n winterpene
Dan goan alle frustroaties
Rap weer hene!
Ok lekker mit dat ui’jengoetien van De Skriemde Rechter.
Hahaha!
Uh, dsr, hoe kan een zinnetje dat ik schrijf nou verbaal zijn? Maar leuk dat u doet wat ik adviseerde: verhit voort raaskallen.
@ Boern’smurf 15.54:
❤
@ dsr:
nog vele jaren ❤
@lummel, koken in onderbroek? Mag ik u dan vanwege veiligheidsoverwegingen (dat mes komt anders wel erg dichtbij…) adviseren een tok onder uw onderbroek te dragen?
@Irenekeknoflookteneke
Als je het maar echt wilt, dan kan het! En DSR wil het zo graag dat je het kan voelen als de dampende waterval die jouw bericht nu langs zijn rug laat razen -klotsicoontje-
@I
DSR is ‘onze eigen zwetert’, je hebt ’t zelf gezegd! En DSR heeft uitgelegd dat jouw berichten hem in zweten doen uitbarsten, hij kan er niks aan doen…
DSR is dus vooral jouw eigen zwetert. -gutsicoontje-
Irene neemt het dsr niet kwalijk, want hij kan dat niet weten, maar Irene’s bijnaam in niet Ireneke o.i.d. maar om een bepaalde redenen die met hartstocht van doen hebben: Sireneke, vraag het de buren maar. En Sireneke knapt af op Smurf en het daarbij gesuggereerde formaat. Sireneke heeft toch liever wat meer, sorry dsr. En Sireneke heeft toch liever een man, sorry dsr, die op vrouwen valt.
Irene maart 17, 2015 om 17:02
Je valt anders aardig over ons Rechtertje heen. Of ie daarmee boft, is nog maar de vraag.
@I
In je eerdere manifestaties heb je je altijd als man kenbaar gemaakt. Eentje met een grote hangup met homosexualiteit, nog steeds trouwens. Niet aardig van je – de blogbaas is er immers niet van gediend.
Maar nu ben je een vrouw. Eentje die aangeeft opmannen te vallen. Die zich wassen, en op vrouwen vallen.
Mogen we je feliciteren met een geslaagde geslachtsverandering of probeer je juist je eerste lentejurkje uit?
Enfin, ‘Gender-confused persoon zkt hetero-man’, zo luidt dus je profiel. -grinikicoon- Het kan verkeren. Zet de koffie maar vast klaar, daar kon nog wel eens veel volk op afkomen.
Ondertussen doe je me zweten als een hoefbekapper – je kunt er friet in bakken. Door jou, voor jou. -vetzweeticoontje-
@dsr, Geen idee waar je het allemaal hebt knul, maar Irene zegt: wassen waar het stinkt. Succes!
’t lijkt DSR dat Ireneke voor vandaag uitgeluld lijkt (alhoewel…zijn/haar voorkeuren zijn nu bekend) – zijn/haar avatar heeft meer tanden in z’n mond dat zijzelf.
Dsr
Waaruit leidt je af dat ik geen zuinige Hollander zou zijn ? Het is mij, opgroeiende in de vijftiger jaren, met de paplepel ingegoten en een vrijkaartje zal ik niet snel afslaan.
Heel grappig Mopperkont dat jij in de trein alleen maar met je Dimitri-boekje hoefde te wapperen.
Wat een volkje toch die Hollanders, een voorbeeld voor de rest zouden die inreizers zeggen!
ik heb nog steeds mijn twijfels over dat vreemde ikje van die Karina,
met haar sci-fiction, die als een totaal vervreemde rondwaarde in een
boekwinkel waar Dimitrie en andere plezante Belgen hun overwinning vierden.
Wat is er nu weer mis met gratis reizen via de literatuur? Het is dat ik te ziek was anders was ik ook met het boekje op reis gegaan.
Niks mis mee, maar als je principes hebt en niet van Verhulst houdt maar van scifi, dan ga je niet met zo’n boekje in een trein zitten. Vind ik dan weer, raar mannetje dat ik er ben. En wie heeft er nog principes, inderdaad, wat u zegt. Plof.
Hoewel het er wel keigezellig uitziet.
Ambachtelijk
Bij de kaas- en worstkraam op de markt ligt een mooie stapel droge worst. Dochter Maartje heeft er wel zin in en vraagt of we er niet twee voor 5 euro kunnen kopen.
Aangezien ze glutenintolerant is informeer ik bij de koopman ook of er gluten in de worst zit.
„Wacht maar even”, zegt hij en scharrelt vervolgens achter een scherm van de kraam. Hij komt tevoorschijn met een plastic verpakking. „Ja”, zegt de koopman, „ik haal de worst er altijd even uit. Dat ziet er zo lekker ambachtelijk uit.” Gelukkig voor mijn dochter is de worst volgens de verpakking inderdaad glutenvrij, maar ambachtelijk…?
Laurens Hitman
DSR is een beetje slappe-clou, pedant-laatste-zinnetje en puntje-puntje-vraagteken-intolerant. Vroeger heette dat gewoon allergisch, of ergens niet tegen kunnen, maar tegenwoordig hoor je voor een of meerdere modieuze voedingsstoffen ‘intolerant’ te zijn.
Enfin, hopelijk schrikt men straks niet te veel als blijkt dat er ook nog vlees in die worst blijkt te zitten.
Eindoordeel: 4 (zegge: vier)
De twee laatste woorden had Laurens beter weg kunnen laten, was mijn eerste gedachte, nadat ik het ikje had gelezen. Dsr vindt het hele laatste zinnetje zelfs pedant, maar hij bedoelt waarschijnlijk ook het laatste zinsdeel.
Het enige aardige aan het ikje vind ik het gebruik van het woord scharrelen. Dat geeft de activiteiten van de marktkoopman goed weer.
Nou, wat een belevenis weer, dat moet echt in de krant! (not)
De hele laatste zin doet afbreuk aan het Ikje, dat zonder best in de krant had gemogen.
Nieuwe foto, k.? Beetje jammer van de schduw rechts
De voorlaatste alinea van de markt- koopman: ” ik haal de worst er altijd even uit. Dat ziet er zo lekker ambachtelijk uit.” tekent zijn vak- en koopmanschap.
Helaas is de laatste alinea van Laurens funest voor het ikje.
De Schrijvende Rechter maart 18, 2015 om 17:08
Rechtertje, die schaduw zorgt er juist voor dat ik niet al te herkenbaar ben, zodat ik nog steeds rustig over straat kan zonder lastig gevallen te worden door opdringerige handtekeningenjagers.
Trouwens die allergieen voor steeds meer ‘stofjes’ zijn ook een om zich heen grijpend yuppenverhaal.
Nee, hier geen politieke commentaren. Altijd leuk die verkiezingen, maar het blijft folklore. Keiblij voor de Partij voor de Dieren babes!
@K
Maar nu lijk je op Harvey Two Face, de Batman-antagonist.
@APD
Het is van tweeen een – een oproep om af te zien van politieke commentaren (zou niet weten waarom niet, ’t is niet voor het eerst): tot je dienst; maar om dan een dezelfde zin een politieke partij te steunen….
Oproep? Het was een vaststelling. Ik zou niet weten waarom ik zo’n oproep zou doen. Mits geen bladzijdenlang Wildersgezeur is over de politiek chatten altijd vermakelijk hoor.
Ook geen steun voor een politieke partij, maar gewoon een uiting van blijdschap. Of mag dat ook al niet? Mag je alleen blij zijn voor je eigen partij? Wat eeno nverdraagzaamheid toch weer in een paar regeltjes. Juich eens wat meer man, voor Buma, voor Brinkman desnoods (terzijde: Brinkman had een bitterbal in zijn mond tijdens zijn interview, jaja, ik herken dat!)
@APD
Tsja, zo kun je het ook lezen. Om dan meteen weer van onverdraagzaamheid te spreken, da’s pas onverdraagzaam.
Het ging DSR, binnen de context van zijn interpretatie, om de consistentie, iedereen juicht maar wat ie wil. DSR gaat als het in dat stadium is aanbeland liever met een mooi boekje in een hoekje zetten, net als tijdens het WK, want hij houdt niet van dolzinnigheid op afroep -beheerst glimlahcje-icoon-
Juichen om verkiezingsuitslagen is sowieso het verdriet in je huis noden.
Ik ken dat Kees, die vervelende handtekening jagers ook altijd. De prijs van hier mogen publiceren.
Traditie
Ik sta in de rij bij de Iraanse supermarkt waar ik mijn groenten en kruiden koop. Naast me vult een vrouw zakjes bij de notenafdeling. Tussen de macadamia’s staat vandaag een kom spartelende goudvissen. Ze kiest er twee uit en sluit aan in de rij.
Ik kijk haar blijkbaar vragend aan want de vrouw legt uit dat het traditie is. Wanneer de lente begint, wordt het Perzische nieuwjaarsfeest gevierd. De vissen staan symbool voor het leven. Ik vind het een mooi idee en wens haar een gelukkig nieuwjaar.
Ze rekent haar boodschappen af en ik vraag of het ook traditie is dat het twee goudvissen zijn.
Nee, antwoordt ze, maar na een dag of twee gaat er meestal één dood.
Lizanne Visser
Gelukkig, de inzender gaat naar de Iraanse supermarkt voor ‘mijn (bez. vnw, kennelijk noodzakelijk) groenten en kruiden.’ Dat we niet denken dat ze er komt voor een burka, een half onsje verrijkt uranium of een bidprentje van de ayatollah. Gerustgesteld vervolgen we onze lees-expeditie.
Bij de combinatie feest-goudvis-traditie verwachtte DSR niet anders dan dat de goudgele glibbers tot ontsteltenis van de inzender in de pan zouden verdwijnen, maar gek ver zat hij er toch niet naast.
Verkoop van vissen uit een kom, of het houden van die beestjes in een kom, zou overigens verboden moeten worden. Voor aanschaf eerst bewijs van een fatsoenlijke behuizing overleggen, met zegelgeld ten bate van de Nederlandse Hengelaarsbond, die hard werken om de visstand op peil te houden.
Eindoordeel: 5.5 (zegge: vijfeneenhalf)
Tja, op zich best wel een ontnuchterende pointe, niks mis mee, maar waarom, lieve Lizanne, schrijf je het zo rottig op? Al bij de eerste regel weet je als lezer dat het mis gaat. “Ik sta in de rij bij de Iraanse supermarkt waar ik mijn groenten en kruiden koop”. Nee! Stoppen na supermarkt. Als je daar niet je groenten en kruiden zou kopen was het je supermarkt niet. Overbodig. Dan de “spartelende” goudvissen. Nee! Goudvissen spartelen niet. Karpers wel. Goudvissen niet. Kijk maar eens goed.
Nog een overbodigheid in ikjescontext: “Ik kijk haar blijkbaar vragend aan …” Niet doen, Lizanne. Gewoon schrijven dat ze het uitlegt, we snappen zelf wel dat je vragend zult hebben gekeken.
De clou is – nogmaals – goed, maar niet velen zullen het tot daar hebben volgehouden. Blijven insturen.
Goudvissen spartelen als ze een mooie vrouw zien, of anders als ze water tekort komen.
In Thailand laten ze vogeltjes los bij een tempel, schijnt geluk te brengen (ook voor anderen dan de vogeltjes) Rare jongens die buitenlanders.
Eens met de commentaren van de heren Rechtertje en Apiedapie, hoewel ik een 5,5 wat laag gewaardeerd vind. We moeten rekening houden met de inflatie waaraan ook Ikjes onderhevig zijn, zoals we al tijden concluderen, en niet iedereen heeft literair talent. Daarom ga ik voor een solide 6+.
Door dit oordeel begrijp ik de bejubeling van DSR. Was mij eigenlijk ontgaan sinds ik ze hier lees, 12 november 2014. Misschien een winterdipje geweest? Bergipvol en schot in eigen doel icoontje.
TimmerArk maart 19, 2015 om 11:08
Zo is het maar net Timmer. Ik merk nu al dat ik regelmatig wat meewarig word aangestaard, hetgeen vaak gepaard gaat met een licht hoofdschudden. Vast empathisch bedoeld, want je hoort zulke mensen denken: “Dat is die man die zo’n droevige jeugd heeft gehad, de stakker”.
Vandaar mijn vriendelijke doch ook wel klemmende verzoek aan de blogbaas om het woord ‘droeve’ in de titel van mijn feuilletonnetje te vervangen door ‘dramatische’. Dat levert me ongetwijfeld afgunstige in plaats van medelijdende blikken van vreemden op.
Zoals pawi zegt: goudvissen spartelen als ze in ademnood zijn. En als ze anderszins pijn of ongemak ondervinden. Net als mensen.
Spartelen als ze een mooi vrouwe zien… als een mannenvis een vrouwenvis ziet, wellicht.
Luvienna maart 19, 2015 om 18:09
Omgekeerd niet? Je feuilleton suggereert dat anders wel.
Qua goudvissen: ze spartelen idd alleen in geval van nood, daarom een van de pointe afleidend detail (doodzonde voor een goed ikje) en bovendien doorzichtig onwaar en ‘mooischrijfpoginkje’ (mislukt en bovendien nog grotere doodzonde voor een ikje). Een ikje schrijven, lieve mensen, is werkelijk razend moeilijk, anders dan het huidig plaatsingsbeleid suggereert kan niet iedereen het. En gaat over tot de orde van de dag.
Het feest wordt rond 21 maart gevierd of zo.
Noroez heet het daar.
Wikipedia. Tekst en prentje alles staat er.
Neen, geen goudvis in wat voor euforie ook.
U denkt dat ik alles ga opnoemen? Dacht ik niet.
Het stukje over “Zo, ’n goudvis, zal ik je ‘ns vertellen?”
Daar gaat het niet om. Het gaat om het opfleuren van het huis op de 25e maart. Soms overleeft vis het niet: “Vis is Dood”: Dus ander visje op reserve.
Zouden er ook Luytjes zijn die ’n grote kom voor zeg 365 visjes hebben? Elke dag nieuwjaar vieren?
En wij mogen dit keer Kees de Jongen feliciteren met een precies getimede 100e reactie. Stof de schoorsteen maar vast af, kerel.
Zo, da’s andere koek 😀
Lekker gezellig, geen goudvis te zien?
Wel vis in kom! Alas, bij het vergroten, wat zien ik ? ’n Visje?! Iedereen blij.
Twee zelfs, Riverside, dat zie ik zonder vergroten en met het blote oog. Die kat ook …. Had je de goudvis in de post erboven wel ontdekt?
Ola , Ola, meneer mijn blog heerder. Klein grapje? Kan hoor.
Onder ons, ik vind nu wel ’n aardig “ikje”. Multicultureel. De ene focust op het huiselijke, de ander kakelt zijn kennis over het “vis’.
Kan bij dit verhaaltje.
Ik had geen idee over dit bij een zijn. Weer wat geleerd, het gaat niet eens over muziek. Ik sta midden in dit leven…Effe pilletje nemen. Ik ontmoet u later deze dag, nu slaapt u , want ik ben klaar wakker.
Volgens mij, kun je her best ’n HD tv slijten , ‘ ’n duo bankje misschien?
Het is vast ergens in Iran?
Waar is de Vriendin des Huizes?
@ Kees 18:09
Jazeker, andersom ook, mits smakelijk opgediend.
Stembureau
Langs straten waar ik normaal niet vaak kom, wandelde ik naar het stembureau in mijn buurt. Ik had besloten de keuze voor een partij uit te stellen tot in het stemhokje en dacht erover na waarom ik eigenlijk de moeite nam om te stemmen. In gedachten verzonken keek ik om me heen en zag ik op een straathoek mijn fiets staan, die dit weekend was gestolen. Hij stond op slot, maar nergens aan vast.
Triomfantelijk sleepte ik mijn fiets naar huis, zette hem in de berging en liep opnieuw richting het stembureau, nu met meer overtuiging. Stemmen loont!
Gijs Kunnen
Welja, waarom vantevoren weloverwogen een keuze maken voordat je gaat stemmen, nietwaar? Gewoon, lekker op je gevoel een hokje inkleuren, om wat voor reden dan ook.
Met zulk kiesvolk -voor wie stemmen verre van de vanzelfsprekendheid is die het voor iedere burger in een democratische rechtstaat zou moeten zijn- dat er maar wat met de pet naar gooit, is het geen wonder dat het land na iedere ronde onbestuurbaarder wordt.
In ieder geval doet de inzender ons een idee aan de hand om de opkomst wat op te krikken. Er moet kennelijk beloond worden. Een fiets voor iedereen lijkt me wat te gortig, maar allicht kan men het de volgende keer eens met mini-Marsjes proberen? Of suikerklontjes?
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)
Zou de inzender een broer hebben die hij tot nimmer aflatende hilariteit aanduidt als ‘de andere Kunne’? -milde grinikicoon-
Toen ik weer thuis was en de fiets in de berging wilde zetten, zag ik tot mijn stomme verbazing daar mijn eigen fiets daar staan. Toch maar iets minder gaan drinken .
Gijs Niet Schrijve Kunne …
Het stuk loopt net zo lekker als die fiets.
In mijn stembureau staat altijd een bak met snoep. Daar hebben ze kennelijk die andere Kunne op bezoek gehad.
@Mopper 😀
Hij noemt zich Gijs Kunnen.
Dsr nam misschien een voorsprong op zijn nog te maken grapje?
Ach, hier loopt onze Gijs, best wel sympathieke vent verder, wat zou die stemmen? Ik gok: VVD.
@Pawi
Oh, dan is die ‘n’ er net bij ingevoegd.
Blogbaas, kan het gewijzigd worden?
De opmerking @13.33 kan als niet-gemaakt worden beschouwd.
@APD
Eerder Partij van de Dieren – hij is toch als bij vekleed?
Nee he! Dan hangt ook mijn naamgrapje in de lucht. We gaan het corrigeren, want het ikje moet correct zijn.
Maar attentie dus: ook het grapje van 13:47 kan als niet gemaakt worden beschouwd.
Van “Vis” naar “fiets”. Waarom niet.
Het was is die dagen, dat ik tevergeefs op cameraploegen wachtte, als ik mijn stem uit breng. Altijd om de hoek, in dezelfde school.
Fietsen, horen bij mensen, die in woninkje hun “ding” doen.
Stemmen was ’n overtuigd, het is alles troebel, toch nr 1 rood maken.
mijn fiets, net als veel fietsen hier, staat in ’n schuur.
Zo eentonig was het. De camera ploeg is nooit gekomen.
In de cultuur waar ik nu zit, is stemmen 1 groot feest. Komt geen fiets aan te pas.
Jammer. dat er in de laatste zin geen zelfspot is.
Was ’t nog aardiger.
Oh, zegt u, terecht ingezonden?
Heeft u niet gestemd dan?
Van Iran’s nieuwjaar naar de verkiezingen.
Wat zal het morgen zijn?
’n Observatie, ik vroeg, ik kreeg antwoord?
Oh , de zon eclips? Ja warempel. Had u nog ’n bril op de kop kunnen tikken?
Hier spoort de klok naar zaterdag.
Dag, dag, mooie dag.
Vroeger ging dat associatie denken van RSB allicht op papier.
De komst van internet heeft waarschijnlijk het halve regenwoud gered.
Leuk “ikje” Aktueel. De wit regels scoort voldoende.
Me fiets, krijg nou wat, mijn rij-gerief?
Daar, kan me nog meer vertellen, Hij is Mj. Nu Monofocaal naar Mijn Schuur.
Joepie, Stemt, stemt. om de hoek misschien Uw vermiste auto?
Ik lig uren voor mijn buis voor de uitslagen. Ik ga naar het schuurtje.
Ik streel het zadel, het wiel, alle spaken. Als de 2e kamer verkiezingen komen, gaan we samen.
Tja, op een ouwe fiets moet je het leren.
De Schrijvende Rechter
MAART 20, 2015 OM 15:31
Hahaha!!!
Gijs kan niet
Gijs kan niet.
Zou de inzender een broer zijn van dsr die hij tot nimmer aflatende hilariteit aanduidt als ‘de andere Kunne’? -milde grinikicoon-
Goede Vrijdagviering
Als predikant van de Protestantse Kerk leid ik regelmatig een dienst in het zorgcentrum voor ouderen in onze wijk.
Gisteren liep ik een rooms-katholieke collega tegen het lijf, die in het zorgcentrum werkt.
„Ik heb jullie Goede Vrijdagviering gered!”, riep ze vrolijk. „Activiteitenbegeleiding wilde op de tijd van jullie dienst een patatmiddag houden. Ik vroeg: ‘Zouden jullie dat wel doen: een patatmiddag op Goede Vrijdag, tijdens een kerkdienst?’ Ze hebben het een week uitgesteld, maar eigenlijk zagen ze het probleem niet. ‘We serveren gewoon patat met een kroket’, zeiden ze. ‘Er zit geen vlees bij, hoor.’”
Udo Doedens
Tsja, als men het eigen geloof al niet meer kent en onderhoudt, dan is het een aflopende zaak met de Roomscherij in de Lage Landen.
Eindoordeel: 7.5 (zegge: zeveneneenhalf)
Garnalenkroketje had passender geweest op vrijdag.
De liefdeloze bemoei- en bedilzucht van de clerus kent weer eens geen grenzen. En bovendien, de hoeveelheid vlees in een kroket is te verwaarlozen.
Ja Mopper, we streven naar 0%! :-p
Om even weer terug te keren naar waar het om gaat;(
Ik wens iedereen een goed 2015.
Toch? Daar zitten we toch in…?
timmer
Ja, vrouwen komen en gaan, maar you got to hold on. Nieuwe ronde nieuwe kansen. Er zijn zelfs bewegende beelden van.
https://lummel.wordpress.com/2014/07/29/prachtig/
Voor timmerark
En voor alle anderen natuurlijk ook
Als ik morgen mijn diensten aan ’n nieuwe doelgroep wil slijten, moet ik zo af & toe netwerken.
Gisteren had je aan ’n microfoon voldoende, dezer dagen is daar het “event management” dat achter in de zaal alles regiseert. zo hoeft niets je te ontgaan.
Het is aanpoten, soms moet je multi-tasken , na afloop moet je met ’n goed gevoel naar buiten.
Is het allemaal aan te horen? Da’s weer wat anders, de verhouding kleur palet, zangkwaliteit is soms dysproportioneel.
Moonriver etc heb ik wel beter gehoord, maar als ’n kleine chinese zangeres, ppppffff, met eigen bandje, haar ding doet, gaan de handen op elkaar, de flitslichten buitelen over elkaar heen.
Dank je lummel, ik voelde me al uitgesloten
Moonriver, riverside blues? Dat dat nog serieus gespeeld wordt. Heb het toevallig met de nodige hoop echo vorige week nog in een karaoke gekweeld, maar my oh my, er zijn nummers die hun houdbaarheidsdatum hebben verloren hoor, chinees of niet.
De Rotay viert feest.
’n Gevarieerd programma.
Dus ook lekker, even ’n toertje doen? Waarom niet?
Als je “los wil gaan” is hier je kans.
De Rotary in deze landen, heeft ’n sterk dienend karakter.
Wat ze neer zetten, mag gezien & gehoord worden.
De “voorbeeld dansers” jagen de groep aan.
Veelal boeiend. Inspirerend. Leuk om naar te kijken.
Niet voor 3 setjes, maar voor zo’n 80 man, op dat moment “alles op z’n plek. Per groep van ’n man of 20, ’n aparte kleur.
Apiedapie
maart 22, 2015 om 16:38
Die houdbaarheidsdatum, heeft veel te maken met de uitvoering.
De Chinese, zong ’n liedje, wat ze tekstueel waarschijnlijk niet begreep.
Als je dan alles verkeerd invult, blijft er weing moois over.
Alas, het oog dan? Oogverblindend mooi.
Maar als je niet kunt zingen. Kom, geef dat kind ’n microfoon?
Er zijn er die klappen ervoor. Ook tijdens het testen van de audio.
Ik realiseer me, dat als ik mijn “Wat zou dit leuk zijn” lijstje wil doen.
Zal ik ook hier tijd aan moeten besteden.
Wij gaan over tot de orde van dag.
belasting op milieuvervuiling zou zeker wenselijk zijn.
Zo, nog een uurtje mensen en dan gaan we hier weer sluiten. De nieuwe weekopening staat klaar. Mooi diepzinnig citaatje van DSR in de kop. Prachtig portret van bekende cabaretier met hoog piepstemmetje. Een paar schamele ikjes, wat goudvissen, en de aankondiging van een mooi nieuw feuilleton. Heraankondiging, want we wisten het al. En ruim aandacht voor Timmerark. Gaat dat zien! Om een (zegge: 1) uur precies. Waar? Hier!