Het zal je maar gebeuren zeg. Een ikjesschrijver stapt in een taxi in Peking. De chauffeur rijdt weg “met zijn neus bijna tegen de voorruit” en zegt tegen zijn klant “Ik moest toch die kant op. Ik ben mijn bril vergeten”. Of je belt met een helpdesk en na ellenlang doorverwijzen roept een andere ikjesschrijver vertwijfeld uit “Het lijkt verdorie Kafka wel” en dat dan de helpdesker zegt “Sorry mevrouw, die ken ik niet, ik werk hier nog niet zo lang”.
Of dan die ikjesschrijver die buiten op het terrasje wil pinnen, en dat dan het apparaatje het niet doet. De serveerster roept verbaasd “Wat raar! Er staat toch duidelijk op het display “Buiten gebruik”. En dan denk je dat je alles gehad hebt en dan ga je naar het postkantoor voor wat postzegels, je vraagt of ze zelfklevend zijn en de baliemedewerkster zegt “Ja hoor, u hoeft er alleen maar aan te likken.” Haha, kietel eens onder mijn arm, wat u 
zegt. Maar dit was echt de oogst van weer een weekje ikjes op de NRC. Lezersanekdotes zijn dat. Ja me hoella. Mopjes, opgeleukt en aangelengd, dat zijn het en toen ineens …. stonden ze in het landelijke dagblad. Dag blad, da-hag.
Onze reageerders, door de wol geverfd, met een gemiddelde van zeker zo’n vier, vijf jaar ikjesbeoordelen, maakten er gehakt van. Diep gehakt!
Over een op zich wat sneue man die met zijn ouwe Alfa Romeo Bertone naar een oldtimerrally in Italie is getuft en gewalmd en geknetterd. Bij terugkomst bij zijn niet-afgesloten karretje zag hij “een persoon (…) met zijn hoofd op het stuur.
Was er dan helegaar geen lezenswaardig ikje vorige week, eentje die je bijblijft, eentje waar je even een geluksmomentje bij had? Ja hoor, welgeteld eentje. Over een op zich wat sneue man die met zijn ouwe Alfa Romeo Bertone naar een oldtimerrally in Italie is getuft en gewalmd en geknetterd. Bij terugkomst bij zijn niet-afgesloten karretje zag hij “een persoon (…) met zijn hoofd op het stuur. Toen hij ons opmerkte, rolde een traan over z’n wang. We openden de deur en hij zei dat hij vroeger ook zo’n auto had, maar die moest verkopen door zijn financiële situatie.” Bravo Mik Kuiper, geslaagd ikje, hoe rottig je het dan ook maar hebt opgeschreven, met de gebruikelijke overbodige eindzin, het ding werkt. We zagen het voor ons.
“Dat maken wij Alfarijders wel vaker mee. Ik zelve sluit daarom het portier af. Maar ook dan moet je oppassen. Ze klemmen zich soms om de uitlaat. 
Heel vervelend, dan hoor je zo’n rotgeluid bij het optrekken. Alfa Romeo is denk ik het enige merk waarvan de auto’s mooier zijn dan de pitspoezen die erop liggen. Je hebt tijdens zo’n autosalon echt de neiging om te roepen, he, ga eens opzij! Dat heb ik met andere merken niet.” zei blogbaas dezes, die kei in vorm was vorige week. De Schrijvende Rechter was zoals wel vaker wat scherper in zijn Eindoordeel: “Alsof een lauwe pizza in je snufferd kletst, dat gevoel krijgt DSR van dit staaltje klefschrijverij, dat zo jammerlijk mislukt in de wanhopige poging sfeer te creëren. Eindoordeel: 3- (zegge: driemin)”
Ook bij dat verhaaltje over die helpdesk had hij al toegeslagen: “Het uitgekauwde thema, alsof de mensen niks anders meemaken. het verzoek tot doorverbinden dat uiteraard werd afgewezen, de sneer naar de medewerker, waarvoor de minachting al in de term ‘helpdesker’ beklonken ligt… alle verwachtingen werden bewaarheid in dit muisgrijze schrijfseltje. Eindoordeel: 3 (zegge: drie).”
Het ikje over het pinnen moest het doen met “DSR weigert dit verhaal voor waar aan te nemen, het wasemt aan alle kanten van moppige verzonnenheid. De aanval van het schompetanus is er echter niet minder om. Eindoordeel: 3- (zegge: driemin)” en ook Indra was niet blij: “Niet te geloven dat een zo duidelijk verzonnen plot, gebaseerd op een ouwe mop, door de ikjes-douane heen komt.”
Gelukkig was er ook nog ene artafterallart, we noemen hem Art. Hij strooide kwistig met linkjes, die naar mooie kunstzinnige plaatjes en dito verhaaltjes gingen, zoals eentje over zijn zeventigjarige zus, helegaar zelf geillustreerd ook nogeens. Een aanwinst voor de Apiedapie Community, als het een blijvertje is althans. Ook hij kon het niet laten om een flink blik consumentenleed open te trekken, maar ja, vroeger had je daar Frits Bom voor, en nu moet het dus hier. Al ruim drie jaar had onze Art een geschil met de belastingdienst in Goes, die hem absurde aanslagen stuurde. Leuk, zou je denken, laat 
maar sturen, maar hij ging er recht tegen in. Frontaal in de aanval! Pas toen hij zijn relaas alhier deed haalde de belastingdienst bakzeil. Vervolgens bedolven ze hem onder kennisgevingen van vernietiging. Maar ja, dat hou je toch, en Art was blij. Blogbaas dezes wreef vergenoegd in zijn handjes en merkte triomfantelijk maar oh zo terecht op: “De belastingdienst leest mee. We dachten het al een tijdje. Vermoedelijk in de baas zijn tijd, maar als het resultaat goed is, vinden we dat prima. Nu op naar algehele belastingvrijstelling en speciale belastingvrije voeten voor de Apiedapie Community!”
Een beginnersgelukje was het 200e-reactielepeltje dat Art op zijn naam schreef. Eerder had Ad Hok het 100e al gewonnen, met een reactie over de Amerikaanse verkiezingen. Ze zijn onderweg, heren! 
Het mocht geen verbazing wekken dat Art later in de week helemaal uit zijn bol ging met een zinderend overwinningsvers, “Onder de zwanenhelm“, dat hij eindigde met een plastisch “Zie: wij zijn de absolute meerderheid in getal, laten wij een scheet harder dan de oerknal, zitten we op een geheel verwoeste planeet, in de geldregen uit een kolossale hemelse reet.” Parapluutje op mensen, da’s niet prettig hoor. Geld stinkt, maar kleeft ook. Jekkie nog eens aan toe zeg. Het 300e-reactielepeltje ging er virtueel uit, namelijk naar blogbaas dezes die buiten mededinging meedoet en een volle doos met lepeltjes in de garage heeft staan.
Heer Rozenwater liet zijn photoshoptalenten weer eens zien door zijn autootje en de Pausmobiel van A. van treffende kentekenplaten te voorzien. Minder prettig is het verdriet dat hij nog altijd heeft van de Bewoners Commissie. “A. is weer op haar knie gevallen, knie zag er blauw en bloederig uit. De voorzitter lichtte toe waarom ze zich heeft 
teruggetrokken, samenvattend: ik ben de boosdoener die zijn mede-commissieleden onnodig kwetst.” En alsof dat nog niet genoeg was, kocht hij ook nogeens per ongeluk een Bavaria malt kersen. Om hem uit zijn dipje te halen plaatsten we een nieuwe aflevering van zijn Kunstrubriek, mooie plaatjes weer met dito koppen, bij-, onder- en bovenschriften.
Ook Letterzetter had allerlei consumentenleed achter de kiezen; over een ouwe Alfa Giulia, die nooit reed, en over interactieve TV waar ook wat mee was. Pawi zag de vierde aflevering van haar droeve jeugdjaren gepubliceerd, te weten “Zes kinderen en een shock” en dat was niks teveel gezegd. Prachtig onderkoeld proza weer. “Nooit had ik hem naakt gezien. Mijn grote sterke vader, zo onteerd door de situatie en zo deerniswekkend. Ik groette hem vanaf een afstandje en zette verontschuldigend de lippenstift op het glazen wastafelplankje.”
Riverside Blues zette zichzelf op rantsoen en ging nuttigere dingen doen: “Wat is je plan deze week? Nou 1x per week Apiedapie is voorlopig genoeg. … Maandag. IJsmachines bekeken. Monitoring. Da’s duidelijk maken wat je wilt. Wat kost die machine, hoe solide, betrouwbaar?”
Onze Timmerark leek er weer helemaal bovenop na zijn hartaanval, katheter, pop-ups naar datingsites en andere ongemakken.
Onze Timmerark leek er weer helemaal bovenop na zijn hartaanval, katheter, pop-ups naar datingsites en andere ongemakken: “De 75 euro waarvan ik dacht in de wachtruimte van de EHBO of in 
de behandelkamer (…) bestolen te zijn, of waarvan ik dacht dat ik die op de colamachine had laten liggen (…) heb ik net teruggevonden in een half leeg pakje klikpeuken.”
Ook was er even discussie over welke schrijver hier nu eerst was en wat nou eigenlijk een schrijver is. De uitslag (waarover geen correspondentie meer mogelijk is): 1. DSR 28 oktober, 2. Heer Rozenwater 29 oktober, 3. Timmerark 12 november, 4. Luvienna 28 januari, 5. Kees 17 februari, 6. Letterzetter 25 februari, en 7.Pawi 25 maart. En schrijver is zo’n beetje iedereen, als we het goed begrepen hebben.
De Duimpjesbokaal ging er deze week weer eens uit. Keiverdiend naar Letterzetter die DSR “snotneus” toevoegde (dertien up, en nul neer).
Nou, dat was weer het overzicht van alles wat er vorige week hier op de site is gebeurd. De ikjes waren zoals altijd weer afkomstig uit de ikjesrubriek van de NRC, de krant die zo graag lezersanekdotes op de achterpagina plaatst. Maar de reacties van de mensen uit het land kwamen van hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex-weten-wij-veels.
Stuur nu ook zelf eens een ikje naar de krant. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van vandaag losmaakt. Plaats een reactie. Druk een duimpje. Geef een sterretje. Plaats een smiley. Voor je weet wat je overkomt, sta jij volgende week in het nieuwe intro. Gewoon een reactie achterlaten. Mag met een fantasie-emailadres.Alle voorgaande afleveringen van deze rubriek zijn elders op dit blog te raadplegen.
Feuilletons en levensverhalen of aanzetjes daartoe zijn welkom op apie@apiedapie.com. Kortom, het wordt weer een prettige week. Maar als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan vooral elders buurten.
Bas van Vuren, aangenaam 
Quizjes zijn juist keigezellig, scheppen een band (waarschijnlijk weet DSR de antwoorden niet en is hij bang door de mand te vallen 😉 Maar heel goed dat jullie de antwoorden niet verklapt hebben. Laat art eerst eens ploeteren en zweten en voldoende inzet tonen. Meer vragen zijn overigens welkom. Drie vraagjes zijn veel te weinig om de schapen van de bokken te scheiden.
Aha! Een quizje is natuurlijk iets anders dan een examen waar HR als meester Prikkebeen rondwaart. En dan dat scheiden van schapen en bokken… van kunstpaus opgeklommen tot Onze Lieve Heer himself, die man maakt een stormachtige carriere door.
SNEU
Wat moet het sneu zijn voor wie een quiz bedenkt om hier welkom te kunnen zijn dat geen kandidaat zich aangesproken voelt.
STUDIO ARTaaa heeft al eerder een troostprijs uitgereikt aan een quizmaster, die ook nooit antwoord op zijn vragen kreeg. Bij hem wilden ze, met de mond stijf dicht over doping, alleen hun hoofd schudden. Zie: https://artafterallart.wordpress.com/2014/01/16/schone-ballen-hang-je-onder-je-blouse/
Het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagt het bedrijf i.o. vergunning te verlenen de loden balzak in een design-hanger om de nek van nog zo’n slachtoffer te hangen.
Wie de schoen past steke zijn nek uit en stuurt daarvan een selfie naar apiedapie.com. Ruim na de dodenherdenking vindt de ophanging plaats in een nog nader te bepalen kerkgebouw. Vanwege de benodigde zegen over een dergelijke vaak fatale gebeurtenis.
De RVD
@art
Dus het is koffietijd bij jou? Dikke plak lulkoek met boter erbij zeker? -milde glimlachicoon-
Het Ravensburgerschilderijtje waar art naar verwijst, is getagd als ‘Mart Smeets’, maar Joop den Uyl was beter geweest.
@DSR
Hoezo bij mij? Ik ben hier!
Ik lees idd jouw reacties tijdens het slurpen.
Zit jij echt in het land der blinden voor schrijvende rechter te spelen 🙂
@art
Maak eens een portret van Joop den Uyl. Met een beetje geluk lijkt het op Mart Smeets en daarna verwissel je de bordjes.
Voor het gemak het betreffende plaatje:
Ik moet zeggen dat ik er ook eerder een Joop den Uyl in zag, zo op het eerste gezicht. Maar wat maakt dat uit? Ik begrijp uit het begeleidende blog dat er toen iets was met Mart, het is alweer een jaar geleden, dus ik weet het niet. “Loden ballen” is het kernbegrip. Waaraan heeft onze sympathieke Mart dat verdiend? Deze welbespraakte superenthousiaste truiendrager? Ik mag hem hoor. Onze Mart. Maar goed, Joop mocht ik ook, op zijn manier, en in die tijd kwam je niet zo close bij die mensen, misschien was het wel een galbak. Met loden ballen breng ik ze geen van beiden in verband. Basketballen, ja. Toverballen, ook. Maar loden? huh icoontje
@DSR
Opdrachten kan ik niet aannemen, dat begrijp je toch wel?
@APD
Hij heeft zich z.g. suf gevraagd naar dopinggebruik, maar hij heeft niks gehoord of gezien. Terwijl andere journalisten, al jaren voordat de grootte van de schaal bekend werd, er over schreven.
Ach nee, he, dat ouwe verhaal? Meehuilen met de wolven in het bos dus. Er waren zat journalisten die het dopinggebruik van Lance en consorten niet hebben ontdekt, jarenlang, anders was die primeur er wel eerder gekomen. Met doorvragen “gebruik je echt geen doping, Lance?” kom je er niet achter hoor. Mart versloeg en verslaat wielerwedstrijden en laat zijn vonk van enhousiasme overslaan naar die delen van het kijkersvolk dat daarvoor open staat. Mart is nooit aangesteld als speurneus, Mart is geen Peter R. de Vries. Maar lekker makkelijk is het wel, om alles op Mart te gooien (en ook erg dom en onterecht, maar goed, waar hebben we het over, het is meer dan een jaar geleden). Nog meer zondebokken in de aanbieding voor alles wat er in de samenleving fout gaat, Art?
Gezichtsherkenning is wellicht lastig omdat ik zijn bril heb weggelaten (?)
Oordeel zelf:
@art
Haha – DSR heeft ‘m door, van die opdracht.
Ja, het is een passende accessoire die Mart omgehangen krijgt. Maar het siert hem dat hij jarenlang goede diensten heeft verleend aan Lance Armstrong, een van de grootste sportmannen ooit, over wie de geschiedenis aanmerkelijk milder zal komen te oordelen dat de mensjes van vandaag de dag.
Dan zijn rol in het Nederlands vrouwenschaatser, als onteerder van jongensdromen Ria Visser, wier sportieve prestaties eronder schijnen te hebben geleden, en naar verluid Yvonne van Gennip. Daarvoor is een loden bal toch een passende beloning.
OK, het lijkt beter dan gedacht, maar die bril had erbij gehoord (is best meoilijk natuurlijk) en de kabeltrui natuurlijk.
Je hebt in tekenprogramma’s een functie om van een foto een schilderij te maken. Levert soms aardige resultaten op maar hier dus niet.
Ach, daar komen nog meer roddels en achterklap op de site over onze Mart. Gelukkig maar dat dit allemaal op de oude ikjesdraad is en in het weekoverzicht van volgende week mag ontbreken. Mannen die een scheve schaats rijden met volwassen vrouwen, die neem ik aan niet vastgebonden waren, noch dronken gevoerd, waarom wordt heel mannelijk Nederland daar zo spinnijdig op? Ik kan er niet bij. Dat je zegt: zelf zou ik zoiets niet doen, akkoord, of, wat zoeken die meiden bij zo’n dikke uitgezakte paashaas, maar dat hele giftige … dan ga je bijna vermoeden dat degenen die het hardst schande roepen, ze zelf in het donker het hardst (zouden willen) knijpen. En gaat over tot de orde van de dag.
Ik zie er in de verte ook Planet of the Apes in. Komt door dat haar en die snoet denk ik. Weet die computer veel, hier is weinig mensen- laat staan kunstenaarshand aan te pas gekomen, lijkt het wel. Maar ik kan me vergissen natuurlijk.
@APD
Jouw Mart profileerde zich als journalist die daar wel naar zocht en wees wat al gepubliceerd was af alsof het dubieuze journalistiek was. Hij veegde daarna zijn straatje schoon met ik aanhaalde.
Ach, ik denk dat hij ook teveel een idool van die oplichter heeft gemaakt.
@APD
Roddel en achterklap? Dat zij verre. Allemaal ware feiten, in het openbaar door de betrokkenen, in ’t geval van Smeets met gnuivende trots, gebracht.
@art
Wat is nou je missie. Aanklager of kunstenaar? Of allebei.
En zeg eens eerlijk: die portretten die je maakt zijn toch voor een aanzienlijk deel overgetrokken? Eerst groot uitgeprint in de studio, dan op de lichtbak. Een soort grafische JdW, merkt DSR even als onderonsje op.
DSR veroordeelt bij deze alle toekomende ‘En gaat over tot de orde van de dag’-en.
Het ontwikkelt zich tot de grootste stoplap sinds de Godwin.
Tja, hij wilde niet poseren. Het moest allemaal echt zijn. Hoe hij toen, op dat moment, toen het hem gevraagd werd, keek.
Ik denk dat 99% van de journalisten en het publiek en de toerbazen een heel groot idool van Lance hebben gemaakt, artafterallart. Wat is het toch makkelijk met de kennis van nu iedereen van toen te veroordelen. Toon me eens een blog van pak em beet tig jaar geleden van jezelf waarin jij Lance aan de schandpaal nagelde. Dat bedoel ik. En je zult ze met lantaarntjes moeten zoeken.
Accepteer eens dat er in het leven weleens dingen gebeuren die niemand had gezien, dat mensen fouten maken. Nobody is perfect, en Mart zelve heeft al gezegd dat hij er de klere over in had toen het allemaal onthuld werd, dat hij zich schaamde, dat hij ermee op wilde houden, dat hebben niet veel wielerjournalisten gezegd, laat staan gedaan. Wat wil je nog meer? Pek en veren? In de diepste put met die vent? Aan de hoogste galg? En dat maar meteen met elke bekende Nederlander die een foutje heeft gemaakt?
Tip van Apie: kijk eens terug in je eigen leven, kijk eens naar iets dat jij zelf fout hebt gedaan, slecht gezien, verkeerd beslist .. en kijk dan eens hoe jouw omgeving erop gereageerd heeft. Misschien werkt dat louterend. Misschien ook niet, en dan weten we waar het vandaan komt.
Nou, voor wie zondag de preek heeft gemist… en zo vol d’r op…..- zucht-
Inderdaad – maar goed dat dit inmiddels een cal-de-sacje is, die niet terugkeert in het volgende weekoverzicht.
@APD
Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten. Dat was alles waar de troostprijs voor bedoeld was.
@Apie, je vergeet ‘ en gaat over tot de orde van de dag’
En ‘amen’.
Wie zijn billen brandt die moet op een paar extra ballen zitten? Schoon, van lood … ik vat hem niet maar ja, ik ben dan ook geen Kunstenaar.
En gaat over tot de orde van de dag.
Amen.
DSR, binnenkort komt er een mannetje langs, die schijnt bijna alle boeken op te kopen, ik heb al twee grote, rode, Dirk van de Broek tassen vol en ik moet nog een kast, en dan zal ik voor de tweede keer in mijn leven de biografie, tien delen, van de door mij zeer gewaardeerde Winston Churchill wegdoen. Niet om door heen te komen.
@APD
Het is zo simpel als je je geest niet in de ban laat van zijn grootheid en toch eens laat wapperen.