“Maandagmiddag klokslag 13.00 uur, het nieuwe intro van Apie: check. En dat in vakantietijd, wat een plichtsbetrachting, daar kunnen labbekakjes (…) een puntje aan zuigen. En wat een fraaie samenvatting wederom van de hoogtepunten van de afgelopen week. Hè, was het maar vast weer maandag 13.00 uur.” Dat zei onze trouwe reageerster en zelve ook schrijfster Luvienna. En wat een heerlijkheid. Het is immers weer maandag 13.00 uur. Haar liefste wens is dus vervuld. Ja, zo zijn we wel, hè, altijd in om mensen te pleasen, aldus het visboertje, ook wel blogbaas dezes genoemd.
Maar waar ging het om? De ikjes! De hoogtepunten van de schrijfsels zelve en de reacties daarop van de reageerders. Maar man oh man, wat was het weer een treurige week. Het zoveelste terrasikje waarin een ober wordt afgezeken, dit keer nota bene van een pannenkoekhuis. Hoe haal je het in je hersens om daar te gaan eten en dan een “ober” te verwachten die je knipmessend bedient. Wees blij met het rondje gebakken beslag dat je op je bord krijgt, Tessel van Aast! „Nee, niet te vreten.” voegde haar vriendin de bediener toe. Tja, dat zou zelfs in een patattent voor verstoorde blikken hebben gezorgd. Enfin, het staat vereeuwigd in de v/h deftige NRC, en de vlag is uitgegaan in huize Van Aast. Luvienna: “Volgens mij is dit een oudekoegrap. Los daarvan vind ik het mweh.”
Ook een zoveelste ringtone-ikje, dit keer vanuit het crematorium. Leuk en respectvol, Cees PanneWittekoek, dat je je daar in dat stille zaaltje onmiddellijk op de dijen slaat en denkt ‘hahaha, die ga ik naar de krant sturen.‘ Heb je het conceptikje onmiddellijk per app gestuurd, of heb je nog wel eerst een minuutje aan de overledene gedacht?
“Volgende keer graag een oehoe die door een steenarend wordt gegrepen.”
Ook ene Ben Schattenberg was keiorigineel; hij kwam zonder schaamte met de zoveelste variant op de kat-vangt-prooi-natuurobservatie -in-tuin-van-NRC-lezer. Het ging dit keer over een kikker. Zeker, het is weer eens wat anders dan een muis of een vlieg. De Schrijvende Rechter (DSR): “Volgende keer graag een oehoe die door een steenarend wordt gegrepen. Eindoordeel: 3 (zegge: drie).”
De andere ikjes waren het vermelden niet waard. Zoek ze rustig op in de betreffende rubriek. De spanning moest vorige week van de reageerders zelve komen. Zoals van voormelde DSR die op het punt staat zijn geloofsfeuilleton te hervatten, maar daar nog wat spreekkoren voor nodig heeft. Pawi verwoordde het algehele gevoelen het mooist (zij het dat de tekst een tikkie te lang was voor een spreekkoor): “Bij dezen mijn dringende verzoek om je geschriften weer beschikbaar te stellen aan belangstellende lezers, waaronder ik me schaar. En als het niet teveel gevraagd is: je feuilleton van een vervolg te voorzien.” Ook Luvienna was eerlijk en oprecht. Zij slaagde er wel in om te schreeuwen: “DSR, onze allerbeste Schrijvende Rechter, wil je ALSJEBLIEFT ALSJEBLIEFT je prachtige schrijfwerk met ons delen? Anders zijn we allemaal doodongelukkig.”
Kees fakete desinteresse; dit zal naar vermoeden ons schrijvende aandachtsorgeltje uiteindelijk over de streep halen. “Ons Rechtertje moet maar zien wat ie met zijn schrijfsels doet. Er is nu ook weer geen wereldliteratuur aan verloren, al las het wel lekker weg.” Heer Rozenwater zat er heel Nederlands te dicht bovenop, en drong daarmee DSR in de hoek. Da’s vaak niet de beste plaats voor een aangevallene om daar uiteindelijk minzaam knikkend weer uit tevoorschijn te komen. Maar het komt wel goed, denken we. “Helaas, HR”, zei onze gevierde schrijver, “DSR heeft het geloofsfeuilleton inmiddels compleet, met het soort passages waar jij altijd zo van moest kirren.” Voor de vorm voegde hij eraan toe dat het in de archieven zal blijven, verbrand zal worden, per post kan worden verstuurd etc, maar het verkneukelen is bijna hoorbaar, en wij voorspellen: nog deze zomer weer op dit blog. Zo waar als ik A. Dapie heet.
” … voor de haai weer een keer kraait laten we een boer …”
Timmerark was weer eens terug op het oude nest – *joepie icoontje* – met een karakteristiek ” … maar ons kent ons, we keren de wang toe, en voor de haai weer een keer
kraait laten we een boer, een wind en is alles ongezegd gebleven.” Hij scoorde een 100e reactie en dito lepeltje maar deed alsof hij dat niet begreep. Het lepeltje blijft daarom in het magazijn.
Riverside Blues plaatste eindelijk weer eens iets normaals *joepie icoontje* “Het is toch niet altijd Bach?” zei hij tegen Mopperkont, “Je herkent zijn magische handschrift” en hij plaatste een linkje naar een concert van Paul McCartney in New York. [tekst loopt nog even door onder video]
Een Voorbijganger was minder in zijn sas met dit blog en wilde dat laten weten ook “Reactanten wensen elkaar goede reis en behouden terugkeer. Dat zijn zij, die vaker hebben gereisd (…) Wel eens heerlijke spruitjes gegeten? Zo iets ongeveer. De geur heerlijk. Ik loop ‘n blokje verder.” Dat mag natuurlijk, graag zelfs, voor diepgravende beschouwingen en levendige discussies over de Griekse crisis en de vastgoedsituatie in Nederland moet je inderdaad bij de buren zijn.
Timmerark had visite gehad van een Amerikaans paartje: ” … En zo fucking preuts! Mijn hemel. We wonen klein dus dan loop je wel eens tegen elkaar op…foute boel.” Hetgeen de blogbaas verleidde tot een goedmoedig geintje, in de trant van “Timmertje loopt dus swaffelend door zijn appartementje. iew icoontje”. Een verwijzing uiteraard naar het nog altijd veelvuldig aangeklikte item over diens eigen volledig uit de hand gelopen swaffelavontuur in Parijs, zie alhier.
Nu we het toch over Frankrijk hebben. Mopperkont was op de fiets onderweg naar Vendome, Beaugency en Le Lavardin, waar hij deze week volledig uitverkochte concerten gaat geven in kerken en kathedralen. “Met koor, orkest en solisten gaan we drie uitvoeringen geven van klassieke werken van Pergolesi, Britten, Bach en Gjeilo.” Dat we daar op het internet niets van terug kunnen vinden, niet in de uitgaansagenda van Vendome, noch in die van Beaugency, noch in die van Le Lavardin, mag de pret niet drukken. Het is vast echt waar.
Op de nationale Franse feestdag de 14e juli was hij nog onderweg: “Vandaag de hele dag gefietst langs het canal d’ Orleans, de oeroude verbinding tussen de rivieren de Loing/Seine en de Loire. Als kanaal niet meer in gebruik, maar voor de fietser een paradijs. Geen uitlaatgassen en eindeloos heuvelend boerenland, maar een vlak en slingerend kanaal met oude ecluses, prachtige flora en fauna en bij invallende hongerklop nooit erg ver verwijderd van een restaurantje.” Juist, dat restaurantje is nooit ver weg bij ons Moppertje.
Het toeval wilde dat blogbaas Dapie op diezelfde dag in Parijs was en live verslag deed van het vuurwerk op en om de Eifeltoren. De volgende dag schreef hij vanuit een trendy restaurantje, waar ze voor het eten eerst op een dakterras mojito’s in plastic bekertjes serveren. Hij mocht daar twee uur op zijn eten wachten, uitziende op mooie interessante mensjes en onderwijl luisterende naar een fraai concert.
Het Kunstblog van Heer Rozenwater kende een aantal missers, maar ook een ondeugend hoogtepuntje in de vorm van een stout verzuchtinkje van Letterzetter op nevenstaand “Hold Still” plaatje van Alex Garant. “Hopelijk is de rest niet zo…” was de kopsuggestie, helaas niet als kop van de dag uitverkozen door de kunstkenner.
Dit was het overzicht van wat er vorige week hier op de site is gebeurd. De ikjes waren zoals altijd afkomstig uit de ikjesrubriek van de NRC, de krant die zo graag lezersanekdotes op de achterpagina plaatst. De reacties van de mensen uit het land kwamen van hier, aangeleverd door de A. Dapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex-weten-wij-veels. Stuur nu zelf eens een ikje naar de krant. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van vandaag losmaakt. Plaats een reactie. Mag met een fantasie-emailadres. Druk een duimpje. Geef een sterretje. Plaats een smiley. Voor je het weet, sta jij volgende week in het intro.
Voorgaande afleveringen van deze rubriek zijn elders op dit blog te raadplegen.
Feuilletons en levensverhalen of aanzetjes daartoe zijn welkom. Kortom, het wordt weer een prettige week. Maar als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan vooral elders buurten.
Featured image (helemaal hierboven): is weer van Ed Gregory van stokpic.com. Keigoeie vent is dat.
Bas van Vuren, aangenaam 
Goed nieuws, van de feuilleton die deze zomer nog op het blog komt!
De samenvatting van wat er de afgelopen week hier te beleven viel is weer helemaal gelukt. Terrasse ouverte! Wat een veelbelovend uithangbord. Hoe heet dat restaurantje met levende muziek nou? Ik kan het net niet lezen…
Een van je beste intro’s, Apie! Ik kan niet anders zeggen. 😉
“Het is vast echt waar” – wat een langs-mijn-neusweg vilein opmerkinkje. 😉
Wensen
Wij hebben jarenlang buitenlandse jongeren in huis gehad voor een uitwisselingsorganisatie. De meesten hebben in een jaar aardig Nederlands geleerd en ook enkele Nederlandse gewoonten, zoals het zingen van verjaardagsliedjes. Ze leren dat natuurlijk op het gehoor, schrijven is een stuk moeilijker.
Deze week was ik jarig, en kreeg uit allerlei windstreken lieve wensen in soms niet helemaal correct Nederlands. Maar deze, van mijn Amerikaanse gast, die alweer een jaar terug is, was correct geschreven: „Langzaam te leven, langzaam te leven, langzaam te leven in de Gloria!”
Rian Los
Een Mamma Appelsapje/Lady Mondegreentje. Nou, joepie.
Heb dank, Pawi. Het restaurantje in kwestie heet La Bellevilloise: http://www.labellevilloise.com/le-cafe-restaurant-de-la-halle-aux-oliviers/
Het ikje deed me glimlachen, en da’s meer dan elk ikje van vorige week kan zeggen. “Langzaam te leven” is qua diepere betekenis een prachtige verjaardagsspreuk.
Zoals gebruikelijk vormt de intro weer een adequate samenvatting van hetgeen vorige week ter tafel is gekomen.
Helaas zien we wel weer hoe makkelijk te mensen op het verkeerde been te zetten zijn. APD speculeert over een mogelijke terugkeer van DSR’s feuilleton en Pawi schrijft er vervolgens over alsof het een gedane zaak is! -tsss-icoontje-
Ook DSR moest glimlachen van het Ik-je, op zo’n ‘de bengels hebben opoe’s as door de koffie geroerd, maar ik laat me niet kennen’-manier.
Tipje: als je de spanning van een toch al voorspelbaar stukje nog enigszins wilt vasthouden, geef dan niet in het midden de clou al weg met dat ‘Ze leren dat natuurlijk op het gehoor, schrijven is een stuk moeilijker.’ Die conclusie zal de lezer, indien hij het uithoudt tot het eind, zelf wel trekken.
En je zou toch denken dat non-native schrijvers hun tekstje eerst even door Google Translate gooien, of hebben we hier met een pre-digitaal werkje te maken?
Eindoordeel: 4+ (zegge: vier)
http://hetmooistegedicht.blogspot.nl/2012/01/m-vasalis-tijd.html
Ja, ik kon het ook hier niet laten…
Dat van die bonuszoon, dat is me toch ook wat! Gelukkig hoeft het onderschrift bij de foto van HR met zijn gecertificeerde vriendin en hun bonuszoon geen correctie. Het is dus hun stiefzoontje. Hoe dat precies zit, lezen we waarschijnlijk in het volgende feuilleton-deel van Rozenwater zelf.
Liefst ook nog deze zomer…
@pawi, dat zijn e Rozenbottels met Roosje.
😆 Luvienna.
Ja, dat zegt hij. Er staat in ieder geval een bonuszoon op de foto. Die Rozenbottels hebben elkaar pas later leren kennen misschien? De natuur is soms zo onvoorspelbaar.
Heerlijk die zomer en die zomerfeuilletons. Ik krijg weer zin in een nieuwe Pawi (coming soon), een nieuwe Keessie (waarom stuurt hij geen nieuwe?), Letterzetter (kom op man!) en ja, Luvje toch, hoe gaat het verder? Misschien effe te warm om over na te denken, laat staan om het op papier te zetten. De Burnout en het Geloof, dat komt goed, dat komt als het komt, en komt niet als het niet komt.
(ook Roos heeft nog iets voor ons in petto, de evaluatie, zo rond de Kerst schat ik in)
(en de Burnout weiger ik Blank Vuil te noemen, zoals jullie zien, geen prettige titel dat BV, maar nieuwe afleveringen voor BO altijd welkom).
Misschien ook wel een idee om een Rozebottelfeuilleton te lanceren; de bonuszoon, ontstaan uit kruisbestuiving of begonnen als stekje, liefdevol bemest, op tijd verpot en gesnoeid, zorg van luis en meeldauw ontdaan, vaak met hulp van lieve lieveheersbeestjes.
Zorg = met zorg. Of zorgvuldig, net wat je wil.
@L
Stel je een soortement van interactief kettingfeuilleton voor?
Nee, dat deed ik niet, maar is misschien wel leuk.
Vaak zijn die dingen erg slecht, maar misschien is de A. Dapie Community de uitzondering die de regel bevestigt.
’t hangt er natuurlijk vanaf wie er meedoet. HR is op zich ee prima onderwerp.
Het zou leuk zijn als HR de eerste aflevering zou schrijven, ja. Ik wil dan wel de tweede voor mijn rekening nemen.
HR moet zich d’r buitenhouden. In zo’n eerste aflevering wordt immers de toon gezet en dan krijgen we weer zo’n Keesschie-achtige geschiedenis ener voortreffelijk jongetje.
Nee, dat willen we niet. Wie moet er dan de eerste aflevering schrijven? Luvienna?
Het was haar idee, maar haar aanzet was weing veelbelovend. Zij is als feuilletoniste eigenlijk nog in de leer.
Och, in de leer, het mag er wezen hoor wat ze tot op heden heeft gepubliceerd. Een wat neutralere auteur zou misschien goed zijn. Maar ja, wie is er neutraal t.o.v. Rozenwater? Bertje?
Het wordt moeilijk
Dat het moeilijk zou worden wist HR al. De interactieve kettingfeuilleton begon direct met onenigheid, uiteraard geëntameerd door DSR. Wie anders! Zo’n kettingfeuilleton werd natuurlijk niets maar HR was een sociaal type en besloot daarom toch een eerste aanzetje te geven. Ze zochten het verder maar uit, hij had zijn plicht gedaan.
@APD
Zie niet in waarom zou een neutrale auteur beter zou zijn.
@HR
Helemaal geen onenigheid, gewoon een gedachtenwisseling.
Waardeloos aanzetje trouwens, echt superondermaats. Een valse start.
Pisvlek
Op Wieringen dachten ze nog steeds op een eiland te wonen, zelfs nadat het in 1924 aan de rest van Noord-Holland was vastgeplakt. Een slag apart, Enakskinderen die het leven hun wil opleggen, zo zagen de bewoners zichzelf het liefst. Buitenstaanders viel vooral de grote, geeluitgeslagen tanden op, nog verder uitstekend dan in de rest van de provincie.
In 1918 had de komst van de gevluchte Duitse kroonprins Wilhelm de genenpool tijdelijk verrijkt, maar eenmaal afgesneden van de zee hernam het door inteelt ingezette verval van de dorpelingen onmiskenbaar zijn loop. De lange, slungelige armen stonden naar de netten en het zeilgetouw, maar waren ongeschikt voor de bollen, laat staan dat ze gedienstig konden zijn in een stoomfabriek. Wieringen was verzand geraakt in de nieuwe tijd.
Wilhems vele bastaards lieten zich voorstaan op hun afkomst door een martiale snor te laten staan en hun schouders te rechten, om zich tijdelijk een paar centimeter boven hun mededorpelingen uit te laten toornen, trots op een verondersteld voorrecht dat door geen eigen inspanning of kunde verkregen was.
In hun gewaande suprioriteit keken ze des te meer neer op het gezin van Tjobbe Roos, die zo nodig een vrouw uit een ander dorp, ‘van de klai’ zoals het heette, had moeten trouwen – eentje die naar men fluisterde voor haar huwelijk van geen enkele kerk was geweest.
Hun zoon was een kop kleiner dan de gemiddelde Wieringer en had een fijnbesneden gelaat met een lichtbruine, bijna gele tint. Hij stond ingeschreven als Arend, werd door zijn moeder Aartje genoemd, door zijn klasgenoten ‘Pisvlek’ en door zijn vader helemaal niets. Want net als iedereen geloofde Roos sr. wat grinnikend werd beweerd, namelijk dat Arend niet van hem was, maar van de uitbater van Chin Ind Rest Welcome onderaan de oude tochtdijk.
Nadat hij zijn vermoedens niet langer had kunnen onderdrukken, had hij zijn vrouw in verhoor genomen en haar toen ze zweeg stevig door elkaar geschud, nog het meest verdriftigd door haar waardige houding. Hij had zelfs op het punt gestaan haar af te ranselen, maar ze had het vleesmes gegrepen en hem keihard ‘Nee!’ toegebeten, waarbij het niet duidelijk was of ze zich daarmee teweer stelde tegen zijn optreden of juist zijn beschuldigingen ontkende.
Sindsdien werd er gezwegen, over het voorval, over Arends afkomst, over alles – behalve op woensdagavond. Dan moest Arend voor babi pangang met bami en een loempia naar Chin Ind Rest Welcome, waar hij nooit hoefde te betalen. Na de maaltijd liet Roos de Bijbel brengen, waaruit hij op gedragen toon de Wet voorlas. Hij keek Arend daarbij strak aan, terwijl hij met gierende uithalen sprak over de “ongerechtigheid der váááderen” die wordt “bezocht aan de kìììììnderen, aan het derde en aan het vierde geslacht van hen die Mij háááten”, terwijl hij het vervolg over de “genade aan de duizenden van hen die die Mij liefhebben en Mijn geboden onderhouden” oversloeg.
Daarna klapte hij de Bijbel dicht en bitste “zo, en nou wegwezen” tegen Arend, terwijl hij een hoofdgebaar richting trapgat maakte.
Nou, fraai beginnetje hoor. Wie volgt? Apie?
DSR, 21 juli 3.25 uur
! ❤
Ik vind het maar een naar begin van wat een leuk initiatief leek, ik moest gelijk denken aan ouwejaar en ApieDapie, zoals ie toen nog gewoon heette. Qua initiatief dan, he, A. Dapie? Niet qua begin. Maar dat is het nadeel van het begin in handen van een door rancune gevoede auteur. Ik kan me nog herinneren dan ene Bergsebeken Heer Roozenwater een betere schrijver vond dat DSR, waar is ze trouwens? Weggepest denk ik. Ik vind en vond het verhaal van HR ook beter, fijner om te lezen, maar beide goed geschreven.
Hoe lang is deze fittie eigenlijk aan de hand? En wie is er begonnen? Ach, dat lijkt mij duidelijk.
Maar goed, het is toch echt Blank Vuil hoor A. Dapie. Bekt en verkoopt vast beter. En dekt de lading het best. Ik, Blank Vuil. En voor de serie:
Blank Vuil in Marokko. Blank Vuil in het ziekenhuis en Blank Vuil, de jonge jaren. En voor de zelfhulpboeken: Blank Vuil weet het beter, Blank Vuil: alle kanten op. Blank Vuil, zo licht je instanties op!
Ben blij dat ik niet uitgenodigd ben om aan de ketting mee te schrijven. Blij dat men mijn schrijvers blokkade respecteert, of mij gewoon vergeten is, dat mag ook.
Voor wie het trouwens wil weten (Kees, Indra, Luvienna, Pawi?) naast impotentie heb ik nog veel bijwerkingen, napijn aan mijn maand in het ziekenhuis overgehouden. Op het moment heb ik mijn arts, dokter K (als je er Uils voorzet heb je hem) gevraagd zijn arm uit mensen hun rectum te trekken en mij vanaf de afdeling endoscopie te bellen want het is hier ondraaglijk. Blank Vuil gaat door de grond, zogezegd en de morfine alleen is niet meer genoeg. Het is me wat mensen, waar heb ik dit aan verdiend? Is dit de wraak der belastingbetaler?
@Tim
Als je je zo beroerd voelt, kun je het maar beter op je vriendin of eventuele huisdieren of kamerplanten afreageren, dan een RSB-achtig haattoontje aan te slaan tegen iemand die na het opperen van een idee de verantwoordelijkheid voor de aftrap heeft genomen.
Tipje: als je nog eens wilt trollen moet je schrijfstijl enigszins aanpassen om onmiddelijke herkenning en naderhands chagerijn te voorkomen.
Bij deze ben je uitgenodigd om een volgend deel te schrijven -milde glimlachicoon-
(Noot aan de blogbaas: DSR’s reactie die door een vertikking in de moderatie staat, hoeft niet geplaatst te worden).
Beste DSR ik heb geen haattoontje gebezigd. Lees jij ieder puntje van kritiek als HAAT? Man wat vermoeiend lijkt mij dat…
De uitnodiging wijs ik om mij moverende reden af. Zonder spijt.
@Tim
Je geeft geen kritiek, je spuit alleen maar allerlei ononderbouwd ongenoegen met DSR als onverklaard middelplunt. Pis liever over je eigen schoenen als je ergens op wilt richten.
Dat je de handschoen niet opneemt, is jammer maar te verwachten. Sportiviteit en incasseren zijn niet je sterkste kant.
Absoluut een prachtig begin maar de enige die dit verhaal naar behoren kan afmaken is DSR zelve, vrees ik.
@HR
Nou geef je al op nog voordat het begonnen is! DSR heeft een aantal aanknopingspunten aangereikt, anderen kunnen er nog weer andere aan toevoegen en/of er op voortborduren.
Laat je verrassen.
DSR legt de lat meteen wel hoog, zeg! Een verhaal dat loopt als een trein, waarin de begrippen bonuszoon en opgroeien tussen de leugens van de gereformeerden worden geintroduceerd.
De bijbelkennis van Heer Rozenwater is geloof ik even groot als die van DSR.
Als lezer vermoed ik dat Pisvlek een gouden toekomst tegemoet gaat, en hoop ik dat hij zich ontworstelt aan de minachtende blikken van zijn omgeving.
Jammer, TimmerArk, dat is een gemiste kans!
@Pawi
HR’s Bijbelkennis is groter, want hij is ouder en meer verknocht aan het geloof der vaderen dan DSR ooit is geweest.
Klantenservice
Het is vrijdagavond. Door een blikseminslag is onze modem defect. De modem kan op zijn vroegst volgende week dinsdag worden omgeruild, door een monteur, zegt iemand van de klantenservice aan de telefoon. Een alternatief is er niet.
Ik vraag of ik niet in een van de winkels van de provider de modem kan wisselen. Dat kan niet.
Zaterdag ga ik toch langs. Zonder probleem wissel ik de modem om. Als ik de klantenservice bel om de afspraak met de monteur af te zeggen, wordt naar de reden gevraagd. Ik vertel dat ik de modem heb omgewisseld in de winkel. De reactie: „Nee, mevrouw, dat kan niet.”
Saskia Knoop
Diepe zicht bij het zien van de titel. Het moest niet kunnen.
Eindoordeel: 2 (zegge: twee)
En nog een diepe zucht ook -zucht-icoon-
@DSR, ik heb er helaas de kracht en het talent niet voor maar anders zou ik met alle plezier een vervolg aan je verhaal breien. Het spreekt me zeer aan. De Bijbel gebruiken om je frustraties te spuien, “ongerechtigheid der váááderen” die wordt “bezocht aan de kìììììnderen..”, dat is genieten geblazen.
Een zijstraatje maar ik moet nu denken Mohammed (vzt). Die kreeg zijn kennis en opdrachten via zogenaamde juist-in-time openbaringen. Bijvoorbeeld de keer dat God hem openbaarde dat hij meer dan vier vrouwen mocht hebben. Aisha zijn vrouw zette daar de nodige vraagtekens bij: “I feel that your Lord hastens in fulfilling your wishes and desires.” (al-Bukhari Volume 6, Book 60, Number 311).
Die Aisha had een verfijnd gevoel voor ironie. Als ik niet al atheïst was dan werd ik moslim. Zeker weten.
Dat je geen talent hebt, is niet waar – anders had je niet zo’n fraai vakantieliefdesgeschidenis geschreven. Qua kracht, ach, iedereen is wel eens slapjes.
Wat ’n schitterend verhaal. Je moet er toch niet aan denken dat als wij als organisatie, ’n lijn uitzetten , de consument daar iets bij verzint?
Iemand schrijft ’n diepe zicht. Heb geen idee wat as je commentaar op anderen hebt zef niet zo leesbaar , begrijpelijk schrijft.
Iemand van de reactanten misschien?
We lopen hier toch oorbij Apaiedapie?
Oh, ik word gemodereerd. Snel naar ’n pagina waar het observatievermogen scherper geformuleerd kan worden.
Wist Apiedapie dat men mij met haat taal associeert?
‘Is de moderatie daarvoor? Tsjonge.
Voorbijganger, is het hier? Ze zeiden het.
Wat zeg je, iemand aan ’n infuus?
Hij zou daar bescheiden mee zijn. Het is ’n creatviteit-infuus. Pillen , zalfjes het drankje ’t helpt niet.
’n Paar zinnen ’n cijfertje dat is het. . Geen groei, geen zijwegen.
Je zou van willekeurig enige Belgische Barbier beter verwachten?.
De spruitjes op de deur? Nog niet. Zeker niet aan toe gekomen?
Kom ga je mee? Blokje om.
Naar het internationae kompas.
Het lijkt me een goed idee om naast RSB ook ‘Voorbijganger’ maar te modereren. Wie zit er nu te wachten op een rancuneuze haatparia die alleen maar langskomt om te schimpen?
Ik lees RSB en zijn alias Voorbijganger telkens weer met ingehouden adem. Zou het leesbaar zijn? Zou er iets in staan dat verder gaat dan wartaal? Soms is dat zo, zie de intro van A.Dapie deze week.
Vervolg op 19 juli 3:25, een bescheiden poging althans:
Ik was een beetje verliefd op Pissie
Elke dag zagen we hem aansjokken, op zijn klompen dwars door de polders van het Wieringemeer. Hij en zijn oudere zusje en zijn jongere broertje werden elke dag, behalve op zondag, naar school gestuurd, als ze eerst de beesten hadden verzorgd. De koeien gemolken, de kippen gevoerd, een trap tegen de vos. De haren gespoeld in de regenton, het gezicht gewassen in hetzelfde water. De voeten konden beter hun nachtwarmte houden, ze moesten immers bloot in de klompen worden geschoven.
Ik zat nog niet in de klas van de Bovenmeester, Pissie wel. Hij kon goed leren, dat wist iedereen, en hij kon o zo mooi vertellen over het Oude Testament. Dat, samen met zijn raadselachtige verleden, zorgde ervoor dat ik hem op een dag aansprak. Het was een zondag, het regende, de Kerk liep uit. Tussen alle kerkgangers viel het niet zo op dat P en ik even samen opliepen, dachten we. Niet wetend dat er uit veler ooghoeken werd geloerd op onze wandeling.
We liepen over de kreekrug, ik hield mijn rok zedig tot op mijn enkels, mijn leren laarsjes zakten af en toe in de modder. Het kon me niet schelen of ik er straf voor zou krijgen. Hij hielp me af en toe de zuigende modder uit. Zijn klompen hadden een bredere basis op de zompige aarde.
Zijn gelaat kwam af en toe dichtbij, ik kon zijn adem ruiken en tot mijn schrik: zijn tranen zien. Wat rook hij heerlijk, die Rooszoon. Wat voor den drommel maakte hem nu aan het wenen?
Fraaie vervolg, pawi! Met een spannende cliffhanger; wat voor den drommel, inderdaad.
Fraai, Pawi! Je dacht toevalligwijs al in dezelfde richting als DSR, want Roos en de meisjes kunnen natuurlijk niet onbesproken blijven.
Vraag me af of de blogbaas het spontaan volksinitiatief nog gaat ondersteunen, bv. door de verschillende chapitertjes onder te brengen op een aparte thread, al dan niet verluchtigd met een of twee passende illustraties.
Jazeker, de verschillende hoofdstukjes worden keurig netjes op een afzonderlijke draad geplaatst. Gezocht: een betere aanduiding dan “ketting feuilleton”.
‘Vervolgfeuilleton’ (nee, da’s niet logisch, maar het bekt lekker)
‘Interactief gemeenschapsfeuilleton’
Kettingbrief.
Community story (qua exportkansen wellicht niet slecht?).
Crowd sourced serial.
Eerst nog maar eens een vervolgverhaaltje inwachten en dan daaruit de titel van het lieverozenlezersfeuilleton kiezen, lijkt me.
Crowd telling
Schrijven kan die dsr wel, maar het blijft toch een beetje luchtfietsen. Ik heb me de afgelopen dagen uitstekend vermaakt met verlovingstijd van Maarten ’t Hart. Daar kan dsr nog een puntje aan zuigen.
Apie heeft de websites van Vendome, Beaugency en Lavardin tevegeefs afgezocht op berichten over een Nederlands muziekgezelschap dat vanaf as donderdag aldaar gaat concerteren. Dat heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat de Fransen te chauvinistisch zij om enige aandacht te besteden aan een Nederlands gezelschap, dat voornamelijk muziek van niet-franse componisten ten gehore gaat brengen. Het straatbeeld van Vendome wordt in elk geval al dagen beheerst door onze posters, die de burgerij oproepen om van dit muziekfestijn getuige te zijn.
Maar dan heb je zo’n poster toch wel effe voor het thuisfront gefotografeerd, mopperkont?
Apie
Kijk even in je mailbox
MK komt weer rancuneus uit de hoek.
DSR wilde slechts de aanzet geven voor een uit aard der zaak luchtig verhaaltje.
Jawel, de poster! Nabestellingen op deurposterformaat gaarne via dit blog.
En het nieuwe community feuilleton, inclusief een gloednieuw derde deel van blogbaas deze, heeft zijn eigen plekkie gekregen: alhier.
@MK
Zeer vereerd dat je DSR en Maarten ’t Hart in een adem noemt. Uiteraard verbleekt DSR’s sterretje in Maarten’s helle licht, absurd om ons naast elkaar te plaatsen.
De Schrijvende Rechter JULI 22, 2015 OM 00:17
Niet zo bescheiden Rechtertje! Zo geweldig is die Maarten ’t Hart nu ook weer niet. Zijn laatste boeken en verhalen vond ik ondermaats.
@K
Dat waren ze, maar die man kan toch maar mooi van de pen leven.
Zie dat er lichtelijk is gesnoeid in het aantal posts. Verstandig, scheelt ook nog weer een sneer aan DSR. -grinikicoon-
Studie
Mijn ouders brengen mij naar Cambridge, mijn nieuwe thuis voor een eenjarige masterstudie. Vermoeid van de rit en het verhuizen belonen we onszelf met een Engelse pubmaaltijd. We wandelen door rustige idyllische straatjes terug naar de auto. Daar aangekomen ontdekken we dat er een zijruitje is ingeslagen. Camera weg.
De volgende dagen bestaan uit bezoeken aan de politie en de automonteur. Bij de garage kan er snel een tijdelijke noodruit in. Kletsend over koetjes en kalfjes vertellen mijn ouders waarvoor ze in Cambridge zijn. „Wat leuk, wat gaat jullie dochter studeren?”
„Criminologie”, antwoorden ze schaapachtig.
Suze Hageman
Beh!
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)
Bweh!
Je moet Maarten ’t Hart ook niet beoordelen aan de hand van zijn laatste werken.
Aha! Dus je geeft ook toe dat ’t onder de maat was?
DSR beoordeelt Maarten ’t Hart dan ook niet. Wel zijn laatste werken. Of staat je afvallige held op zo’n voetstuk dat dat ook niet mag?
Kom je aan Maarten dan kom je aan mij. Aardige man, weet ontzettend veel, ook van tuinieren. Een schatje is het.
2009 – Verlovingstijd, roman
2011 – Dienstreizen van een thuisblijver, autobiografie
2012 – De groene overmacht
2013 – De dorstige minnaar, verhaal (oplage 50 ex.)
2015 – Magdalena
Bron: wikipedia
Van de laatste werken heb ik de eerstgenoemde, de tweede en de laatste gelezen, de eerste zelfs tweemaal, en daarvan weer ontzettend genoten. Ik zie niet werkelijk een kwaliteitsverschil tussen deze werken en eerdere. In Magdalena zitten een aantal situaties, die hij al eerder heeft beschreven, maar dat lijkt me geen groot bezwaar. Hij toont zich in Magdalena weer een grootmeester in komische dialogen.
Dsr
Dank dat je me gewezen hebt op de onverstandige plaatsing van het verhaal van mijn broer. Ik zou na borreltijd eigenlijk niet meer moeten posten.
oeps dsr’s sterretje, daar heb ik liever geen beeld bij, getver.
Hoe doet dsr dat trouwens, z’n sterretje bleken, is dat pijnlijk?
Ikje: ik sluit me aan bij de voorgaande commentaren.
Ron: ja, hoe fijn, hoe onvoorspelbaar deze reactie. ahum icoontje
@HR
Aardige man maar een aartsluie schrijver. Moet je los van elkaar kunnen zien.
@Ron
Bleekwater met amoniak mengen en op een nat washandje bijten, net als jij elke zaterdagavond.
voor dsr….
https://idealbody.nl/behandelingen/schaamstreek/anus-bleken
Gaap icoontje, Ron. Oud nieuws, het anusbleken was een jaar of wat geleden al uitgebreid in het nieuws, was toen in Nederland een van de meest voorkomende schoonheidsbehandelingen. Toen uiteraard volop bespot in de social media en elders. Nu laat je je wel heel erg als een provinciaaltje kennen.
@Ron
Vertel eens iets nieuws, Ron. Ongebleekt kom je geen glory hole meer in.
dsr spreekt uit ervaring…., sterkte
Dank je, Ron. Het is geen pretje, maar je kijkt na afloop weer fris de wereld in.
Zon
Wat zat ik zaterdag te balen: de hele dag mijn dienst draaien als arts in het ziekenhuis terwijl buiten de zon scheen. Met de lunch ging ik toch maar even voor het ziekenhuis op een bankje zitten.
Toen kwam er een jongetje in een rolstoel met hier en daar een slangetje, met zijn moeder naar buiten. Zijn reactie was hartverscheurend; wat een blijdschap! Hij was sinds zijn langdurige opname nog niet buiten geweest. Ik liep weer naar binnen en werkte nog even verder. Uiteraard zonder te klagen.
Marlies Maatje
Allemachtig, wat een smartlap! Het ontbreekt er nog maar aan dat het jongetje tussen de chemokotsgolven door het vers ‘Mei’ van Gorter voordraagt.
Slecht geschreven ook. Onvolwassen (‘zat ik te balen’) taalgebruik, streektaal (‘met’ in plaats van ‘tijdens’ de lunch), een onnodige komma in de eerste zin van de tweede alinea en verveloze lelijkheid (‘met hier en daar een slangetje’).
Een op zich prachtige gebeurtenis is schromelijk tekort gedaan, niet in het minst door de allerakeligste pointe, waarbij de inzender zichzelf met opgeheven vingertje in het zonnetje tracht te zetten.
Eindoordeel: 2 (zegge: twee)
Oh, en niet te vergeten: de reactie van het jongetje lijkt me eerder hartverwarmend dan hartverscheurend.
Tja Marlies, dat heb ik nou zo vaak als ik een gehandicapt medemens in een rolstoel en/of met slangetjes voorbij zie schuifelen. Een soort van dankbaarheid dat ik zelve gewoon kan huppelen en springen en schreeuwen als ik daar zin in heb. Verder het besef dat ik dat nergens aan verdiend heb, althans vast niet meer dan die arme medemens, en dan een gevoel van mededogen met de gehandicapte, zonder er zelf depressief van te worden, want, tja, dan blijf je bezig. Overigens, maar ook dit is een open deur, zijn heel veel gerolstoelden helegaar niet zo ongelukkig als de blije lopers wel denken. Hun geluk zit weer ergens anders in, de geest, de creativiteit, het blij zijn met kleine dingen. Invaliden zijn niet per definitie ongelukkiger dan validen.
Maar dat jij, Marlies, als arts in een ziekenhuis deze realisatie die je daar in dat ikje beschrijft pas nu hebt, da’s merkwaardig, dan heb je wel heel erg diep in je microscoop, stethoscoop, borstzak en navel gestaard tijdens je studie, coschappen en begin van de loopbaan. Of is dit je eerste week? (zal wel niet).
Enfin, het licht is je nu opgegaan, ik wens je nog vele prettige en gelukkige uren, dagen, maanden en jaren toe.
@APD
Je verhaal over het geluk van gehandicapten kan waar zijn, maar in dit verhaal kwam het niet te pas. Het gaat om een ziek jongetje, niet per se om een gehandicapt jongetje,
Het schijnt dat ieder mens, na welke uitzinnig verrukkelijke dan wel hartverscheurende niet-hartverwarmende rampspoedige gebeurtenis dan ook, vrij snel weer terugkeert na zijn eigen standaardniveau van zich (on)gelukkig voelen.
Voor zover hij/zij na die rampspoed nog leeft, natuurlijk. Daarna blijft hij uiteraard diep ongelukkig (in de hel) of diep gelukkig (in de hemel). Tenminste, zo denken sommige mensen. Laat het hen tot troost (of leedvermaak) zijn.
Tja, DSR, maar dat doet aan mijn verhaal niets af. Ik zeg duidelijk dat ik zelve een soortgelijk gevoel als mevrouw Maatje ervaar bij het aanschouwen van een gehandicapte. Ik kom niet zo vaak in een ziekenhuis, dus zieken zie ik nauwelijks. Maar het gevoel lijkt me hetzelfde.
Luv, je zegt daar een waar woord, triest als het is. De mens heeft een enorme middelpuntsvliedende kracht. Schijnt de zon, dan wil hij regen. Regent het dan wil hij de zon. Op vakantie aan zee wil hij naar het bos, op vakantie in het bos naar de zee (ik moest vroeger weleens lachen in de file op de rijksweg, waar mensen uit Den Haag/Scheveningen op weg naar de Veluwe waren, en mensen van de Veluwe op weg naar het strand). Jaja, we lachten wat af in die dagen.
Ook uit de kansspelhistorie is het verschijnsel dat je beschrijft bekend; laat een arme sloeber de Jackpot van 10 miljoen of Straatprijs van 20 miljard winnen, na verloop van tijd is het een rijke maar chagrijnige sloeber, zonder een sprankje geluk. Enfin, toch zou ik dat zelf eens willen testen, vandaar dat ik al jaren meedoe met de Euromillion.
Ja Apie, ik wacht ook al jaren op de kans om die theorie, wat het houden van uitzinnig geluksgevoel betreft, eens uit te testen. Dan weten we het maar zeker, he?
@APD
Ja maar de inzender ziet geen gehandicapte maar een zieke. We weten dus niet hoe ze op een gehandicapte zou reageren. Waarschijnlijk anders, want het is niet hetzelfde.
DSR, ik denk dat ze exact hetzelfde zou hebben gereageerd.
Vlees
Op weg naar Marqt moeten wij ons langs studenten vechten die ons een goed doel of een krant proberen te verkopen. Deze maandag loop ik eerst langs de glasbak voor ik de supermarkt inga. Naast me staat een werkende vader die ook rond zes uur nog even inkopen moet doen. Driftig gooit de man zijn lege flessen in de glasbak.
Terwijl de laatste fles van het weekend in de bak verdwijnt, vraagt een student met een tas vol folders aan hem: „Eet u wel eens biologisch vlees?”
Na een korte stilte blaft de man: „Nee, nooit en daarom ben ik nogal agressief.”
Bob van der Sluis
Tja, Bob, die man had gewoon zijn dag niet. Moet dat in de krant?
Qua Marqt .. daar ben ik fan van! zwijmel icoontje
Bob had overigens heel goed “Op weg naar de supermarkt” kunnen zeggen. Zou Bob soms ook een fan zijn?
Ja, en/of Bob wil graag laten weten hoe hip en verantwoord hij bezig is.
Is er ook een Marqt in het buitenland, Apie?
Dacht het niet, Luv. http://www.marqt.com/winkels-en-openingstijden/
Overigens een nogal onduidelijk antwoord van de aangesprokene; eet hij geen vlees? Eet hij alleen nietbiologisch vlees? Heeft Bob nog uitleg gevraagd?
Voor de Apie weekly of de Apie Twitter: ik zag Wouter Bos vandaag. Hij keek schuldbewust weg. Gelijk heeft hij.
Maar hoe dan ook, ik prefereer vanaf nu het VU boven het SLAZ ziekenhuis. Wat een pijnpoli! Ze kunnen uiteraard(niet dus) niets voor je betekenen wanneer je rookt maar ze snappen wel dat het invloed heeft op je klantbeleving (pijnbeleving) en dat het nu, hier niet onmiddellijk de plek is om je te laten afkicken. Nu was ik net een week of twee gestopt met roken maar dus nu blijmoedig weer begonnen…want er is een heel leuke (dat ze mooi is doet er niet toe) verpleegster die avonddienst had en rookt.
Behalve die zonde heb ik mij keurig gedragen, niet rondgezworven, een model patiënt. Een Blanke, Vuile model patiënt.
Was ik dan echt de enige die hoofdschuddend het enthousiasme van het lieve deel dezer site aanzag ten aanzien van het tot falen gedoemd feuilleton waarbij de Zeurder inter Pares bij betrokken is?
Zip doet er om, en het Aapje en zijn dames (bewonderend icoontje) trappen er keer op keer kirrend in. Dat heeft natuurlijk zijn charme, dit in tegenstelling tot ziekenhuis eten. Ik heb bijna altijd zin, wanneer ik opgenomen ben om te wippen en te wokken. Uiteraard kan beide niet. Op mijn vijftiende (lees Blank Vuiltje) heb ik wel gemasturbeerd toen ik in het Lucas lag, op zaal met elf mannen, waar toen nog gerookt werd. Zou men mij toen hebben laten roken? De wereld was toen (1980 of zo) minder met regeltjes behept.
Nog iets. In het SLAZ zou ik vandaag ontslagen zijn, na uren van onzekerheid. Hier vroeg men mijn mening. Maandagochtend leek mij fijner. Waarom haasten? Nu lijkt de dosering (en veel, heel veel belangrijker de holistische benadering van pijn en de rits aan afspraken allemaal in het teken van de eigen verantwoordelijkheid…kom ik nog wel eens op terug) hoe aan te slaan maar dat is pas 1 dag. Ik ben compleet pijnvrij maar zeer voorbereid op de nare bijwerkingen. Ik heb hier geleerd (lijkt kots maar echt, het helpt): ik genees niet maar ik wordt wel beter…
Heb zelfs zeer veel zin om te schrijven, dus bedankt A. Dapie dat je altijd het vertrouwen in mij hebt gehouden? Dat is toch zo? Of verwar ik mijzelf met Grunberg en jou met de Arbeiderspers. Ook daar is trouwens voor gewaarschuwd.
Bezoek. Kut.
Timmer, er zijn bepaalde dingen die niet iedereen wil weten
Vrolijke vervanger
Halverwege een weekje Wenen floept een inlay uit een van mijn kiezen. Na thuiskomst blijkt mijn vaste tandarts met vakantie, maar bij zijn vervanger kan ik dezelfde dag nog terecht.
Bij binnenkomst vertel ik deze, mij onbekende, tandarts hoe blij ik ben dat hij mij zo snel wil helpen en dat ik niet snap dat de inlay eruit is omdat ik onlangs nog op controle ben geweest.
„Snap ik wel”, zegt hij, „want op een foto zie je niet als het cement loslaat.”
„Oh”, zeg ik „op den duur lost cement dus op.”
„Ja, alles lost op”, zegt hij, en gaat vrolijk aan de slag.
De inlay wordt er snel en keurig weer ingemetseld en ik bedank de tandarts opnieuw uitbundig. Omdat ik niet weet hoe het met de rekening gaat, vraag ik met een theatraal gebaar:
„Moet ik verder nog iets doen.”
„Neen”, antwoordt hij, „maar u moet wel voorzichtig oversteken anders heb ik alles voor niks gedaan”.
Selby van Dedem
Selby vraagt met een theatraal gebaar: „Moet ik verder nog iets doen.” De vervanger denkt: Zo, dat is een druistig type, die moet uitkijken bij het oversteken.
Zou dat de clou zijn van dit Ikje?
Leuk verhaal, maar dat theatrale gebaar had er van mij wel uit gemogen. Wilde Selby laten weten dat ze zich wat gegeneerd voelde of zo? Is dat relevant?
Snedige tandarts trouwens. Had chirurg moeten worden.
Nou wat een popie jopie hulpverlener weer, ons Hollanders bent gezellig, we zitten hier gezellig en we zitten hier ok. Brr icoontje. 😦
Wat een hoop overbodige prietpraat, het fenomeen “ikje” wordt onteerd. De volgende ik had wel gekund, qua vorm, maar is inhoudelijk nog altijd niet echt om over naar huis te schrijven:
Ik ben bij de tandarts voor het vervangen van een inlay. Hij gaat vrolijk aan de slag. De inlay wordt er snel en keurig weer ingemetseld en ik bedank de tandarts. Omdat ik niet weet hoe het met de rekening gaat, vraag ik: „Moet ik verder nog iets doen?”
„Neen”, antwoordt hij, „maar u moet wel voorzichtig oversteken anders heb ik alles voor niks gedaan”.
Pas bij het schrijven van zo’n weekoverzicht merk je hoe mager het ikjesweekje was. 😦
Ik heb mijzelf vanmiddag ontslagen (had weer een ruzie met een arts) zodat ik morgen om 13.00 achter mijn thuispc (there is no pc than your thuispc) kan zitten…
Geen baan, toch ontslagen worden.Daar moet je Timmerark voor heten. -grinikicoon-
Het is een talent, maar niet komen aanwaaien hoor!
Nee. ’t zal inderdaad hard werken geweest zijn.
Het zit hem ook in de genen. Blank Vuil, niet alleen de Koning heeft zijn positie aan het gescharrel voor hem te danken.
Komt dat in de genen door eeuwenlange veredeling of kun je de natuur een handje helpen door bv. in een gifwijk te gaan wonen?
Dat hangt er denk ik van af wat je onder gifwijk verstaat.
Nu woon ik in de Wijsgerenbuurt. Met kolossale bomen, die men in het stadsplan, het plan gepresenteerd enige jaren geleden om de buurt op te knappen (renovatie was toen blijkbaar goedkoper dan nieuwbouw) en welk ook een moestuin, in wat ooit het grasveld (uitzicht) grenzend aan mijn tuin was, behelsde voor het luttele bedrag van 55.000 voor elf tuintjes, de poortwachters noemde en die de storm gelukkig hebben doorstaan. De Hofstad zou ik een gifwijk noemen, en vele vrinden van jou Brussel. Twee ervan, de echte [gemodereerd] zijn vannacht weer op de radio te beluisteren.
Waren zij er 20 jaar geleden dan was de windbuil Wilders vast overgewaaid en had Pimmetje nog geleefd.
@Tim
De nazi’s zoals je ze noemt, zijn al enkele weken uit elkaar. Jan Roos heeft een andere baan.
Lakmoesproef: wordt jouw nazi getolereerd? Van mij mag je, al ben ik het volstrekt niet met je eens, maar de blogbaas vindt verwijzing naar de NSB al te ver gaan.
@Tim
Met gifwijk bedoelt DSR een oud fabrieksterrein oid, waar allerlei chemische bende in de lucht en in het water komen en tot mutaties lijden, van superheroes tot degeneres.
Waar in een generatie een nette burgerfamilie kan vervallen tot Blank Vuil.
En jawel: een Nazireferentie ivm met een radioprogramma die Tim in het verleden heeft gebruikt, is nu opeens niet meer toegestaan. Om DSR een hak te zetten, voert APD censuur in.
En niet alleen vergelijkingen worden geschrapt, zelfs het gebruik van de woorden ‘Nazi’ en ‘NSB’ worden gecensureerd. Welke termen zullen morgen niet meer voldoen aan het hyopcriete fatsoen van de blogbaas? Kunnen we nog spreken over de goelags, de Culturele Revolutie of de Rode Khmer?
Een programma als de Echte Jannen (blijkbaar bestaat het gelukkig niet meer) Echte Nazi’s noemen…mag dat niet meer? Ik zie het probleem niet…Mag je het woord Nazi’s niet meer gebruiken? Volgens mij sla je een beetje door A. Dapie. En beloon je juist die gene die je wilt opvoeden. Dit gaat nergens meer over. Ik maak bij deze excuses voor alle excuses die ik heb gemaakt. De mazzel allemaal.
Nee Timmerark, mensen “nazi” noemen mag hier niet, heeft hier ook nooit gemogen overigens. Heb ik al eens eerder uitgelegd, toen snapte je het wel. Jij ook de mazzel natuurlijk.
A. Dapie JULI 27, 2015 OM 14:07
En als het nu echt nazi’s zijn, mag het dan ook niet? Want ze bestaan nog steeds hoor, echte nazi’s. Sommigen zijn er zelfs trots op.
Als het echte nazi’s zijn, dan mag het wel, Kees, mits het onderbouwd wordt en het on topic is. Ik had het over “tenzij in context“, heb je misschien overheen gelezen.
In het algemeen lijkt me het aanwijzen van veronderstelde nazi’s echter geen onderwerp voor dit blog. Ik zit er althans niet op te wachten. Als je er eentje ziet, ga er dan maar mee naar de politie.
Echte NSB’ers zijn er, voorzover ik weet, niet meer. En mochten er nog een paar in leven zijn, dan ook graag hen aan de bevoegde autoriteiten melden. Deze site is daar niet voor.
Wil je iemand beledigen omdat hij bijvoorbeeld je daden zichtbaar heeft gemaakt voor een groter publiek, dan is de benaming “NSB’er” echt niet goed. Als je echt wilt schelden, en het niet met argumenten afkan, gebruik dan maar een alternatief zoals “klikspaan”.
@APD
En iemand nou behept is met een overdreven nivelleringsdrang? Mag je die hier communist of bolsjewiek noemen?
’t is maar om te laten zien op welk glad ijs je je begeeft als je eenmaal aan het modereren slaat.
Ja, modereren is mensenwerk, DSR.
Dat is het zeker. Niks wisselvalligs dan een mens, niet waar.
Ik zie dat de blogbaas wat betreft de Rode Khmer op zijn schreden is teruggekeerd -tevreden glimlachicoon-. Excuses zullen , en hoeven, er niet in te zitten, vergissen is menselijk.
Nu nog graag herstel van de teksten in de gevallen waarin de termen ‘nazi’ en ‘nsb-er’ zijn gemodereerd, waar ze later wel weer zijn toegestaan. Je verbiedt iets of je verbiedt t niet.
En dat ‘nigger’ staat er ook nog altijd. Is dat werkelijk de bedoeling?
Zie nu pas dat APD Timmerark heeft weggepest met z’n gecensureer! Heeft ie nou z’n zin?
Die Rode Khmer was inderdaad abusievelijk verwijderd en heb ik dus weer teruggezet, nu ik even wat tijd had. Kan gebeuren, zeker als je met iets anders bezig bent, daar zijn zeker geen excuses voor nodig, er is niemand mee gekwetst of benadeeld.
Ook DSR vergeet (evenals Keessie) dat voormelde woorden niet zijn toegestaan tenzij in context. Dat betekent dat als je ze gebruikt om anderen te beledigen het niet mag (althans hier niet), maar er over praten in een context kan wel. De context is hier: praten over het modereren, wat kan en wat kan niet. Zo simpel is het. Je had Heer Rozenwater een “klikspaan” kunnen noemen, dan was er niks aan de hand geweest. Begrijp je dat?
Het woord nigger daar houden we absoluut niet van. De context waarin de reageerder het hier gebruikt is echter aanvaardbaar, namelijk om aan te duiden dat een bepaalde reageerder gediscrimineerd wordt zoals vroeger de “nigger” in Amerika. Het is een vergelijking van een verschijnsel, niet van personen. En het is geen ondersteuning van de term, juist het tegenovergestelde.
Ik neem deze gelegenheid graag te baat om een van mijn alltime favorite songs van John Lennon te plaatsen, waarbij hij hetzelfde deed met “de vrouw”. Ook toen waren er wat onnadenkenden die er bezwaar tegen maakten, tegen precies de verkeerde dus!
Let op de scheurende saxen. En ja, let ook op de discussies die dompies eronder voeren. Lennon stond juist aan de kant van de onderdrukten. Het was een elpee gemaakt toen hij in de wat linksige hoek zat en zo’n beetje tegen al het onrecht demonstreerde dat hij zag, van politiegeweld tot discriminatie tot oorlog. Ja, en dat deed hij vaardig, met zijn talent voor taal, muziek, show en publiciteit.
DSR, modereren betekent dat je als blogbeheerder ingrijpt als een reageerder de regels overtreedt. Dit staat keurig beschreven op dit blog, zie alhier.
De reacties op moderatie zijn verschillend, al naar gelang de persoon. Sommigen gaan krijsend nog harder te keer, sommigen blijven dagenlang hun gelijk zoeken, sommigen gaan met veel misbaar en sommigen gaan stilletjes even, een tijd of voorgoed elders kijken, daar waar hun taaltje wel gewaardeerd wordt of op z’n minst op de site blijft staan. That’s all in the game. Oh, zou ik bijna vergeten, en sommigen denken een volgende keer wat langer na voordat ze verkeerde taal op de site slingeren.
@APD
Ik heb de pest aan jou door persoonlijke wrevel gedreven willekeur, met je watch lists, hypocriet-preutse, prekerige en formalistische praatjes.
Daar stel ik me tegen teweer, of je dat nu aanstaat of niet.
Te lezen na willekeur: ‘ige censuur’
De mazzel betekend gewoon: veel geluk. En het lijkt mij dat iemand die zoveel tijd en goede wil in een site als deze stopt, gratis en voor niets, dit wel kan gebruiken wanneer een gast zich zo vaak blijft misdragen. En dan heb ik het eigenlijk over kinderachtig zijn. Schelden mag van mij, beledigen ook, vergelijk mij maar met wie je wil, het is de eigen onmacht die je er mee ten toon spreidt.
Ik ga verder geen tijd verspillen over waarom Nazi of Navomaatje wel of niet mag en of omgekeerd, who cares! Het is A. Dapie zijn site en wij zijn de gasten. Verbazing uiten is natuurlijk van een andere orde.
Waarom DSR, waarom doe je zo je best om gehaat, geminacht te worden, nou vooruit, verbazing op te wekken? Wat is daar de meerwaarde van?
Aan de andere kant, voor zover ik mij kan herinneren is het bal met jou, en is dit dus blijkbaar je rol hier…wat in de postkamer niet kan dus…
Foei, nu doe ik het ook (weer). Excuses bij deze, en een appeltaart met slagroom wanneer het pijn doet. En ik trek de excuses ook maar gelijk in, anders moet ik daar later weer op terugkomen. Ik ben gewoon te aardig voor deze wereld, maar waar moet je heen? Kepler zus en zoveel is te ver weg.
Over pijn gesproken: ik ben vandaag nat geregend en het zou mij niet verbazen wanneer iemand die de omgekeerde weg (van mijn moeder naar mij in plaats van andersom dus) gefietst heeft kurkdroog is aangekomen. De bui dreef met mij mee. Dat is toch onrechtvaardig?
Waar moet ik dit betoog trouwens plaatsen? Overal waar je komt sart ZIP je tegemoet.
Timmerark,
Ik had de buienradar ingezoomd en heen en weer gefietst naar de supermarkt. Het is me gelukt in precies een uur tijd om droog over te komen.
Ilona JULI 27, 2015 OM 16:47
Ja dat is ook de functie van die buienradar Ilona. Heel handig.
‘@Tim
‘Waarom DSR, waarom doe je zo je best om gehaat, geminacht te worden, nou vooruit, verbazing op te wekken? Wat is daar de meerwaarde van?’
DSR doet zijn best voor geen van deze dingen en ziet er ook de meerwaarde niet van in.
En geen enkele reageerder van goede wil kijkt met haat, of minachting naar DSR en men verbaast zich tegenwoordig nergens meer over. Je staat dan ook moederziel alleen in je poging DSR een alternatief naampje aan te willen smeren. Dat proberen de karavaanblafhonden al sinds de NRC-dagen, dus alweer bijna zeven jaar.
Dat je nog eea nog zo ervaart komt omdat je nog zo bleu bent ls een smurf en zo groen als gras.
Blij te horen dat je nat geregend bent. Hopelijk ben je ook nog in de hondepoep getrapt en kwam je daar pas thuis achter.
Ja Kees, op JULI 27, 2015 OM 17:54
Heel bijdehand vond ikzelf, al jaren, eigenlijk.
Ben geheel en al afhankelijk van mijn fiets op doordeweekse dagen.
Had erbij moeten zetten: “Ideetje?”
Maar heb het te druk efkes, 😉
Kinderen moeten in een zwembad uit de buurt van roosters blijven en lange haren af laten knippen. Want niet weten is niet weten.
Timpie, je hebt helegaar gelijk, ik vraag me alleen af waarom je dit hier plaatst, wat heeft je geinspireerd, de regen?????
Probeer overigens DSR maar niet te begrijpen, dat heeft iedere reageerder van goede wil al jaren geleden opgegeven. Maar het wordt er niet beter op. Jou wil hij graag in de hondenpoep laten trappen, mij voegt hij toe dat hij “de pest aan me heeft” .. hij heeft het kennelijk nodig. Er loopt hier buiten een vrouwtje – al jaren – die voorbijgangers en zelfs voorbijrijdende auto’s uitkaffert, ze staat werkelijk keihard te schelden naar alles en iedereen. Zo komt zij haar dagen door. Inmiddels is de buurt van haar gaan houden, alleen mensen die haar voor het eerst horen kijken nog verstoord.
Pawi weet wellicht wel hoe dit qua aandoening heet?
Neenee, APD – DSR heeft niet de pest aan jou maar aan de wijze waarop je je gedraagt.
Hij haat de zonde, maar heeft de zondaar lief, en zo hoort het -milde glimlach-
“Er loopt hier beneden een vrouwtje..al jaren…etc”
Hoe dat qua aandoening heet? Ik zou het zwanenwaan noemen.
Hier in de buurt brengen zwanen hun nest groot aan de rand van doorgaande polderwegen. Elke automobilist, elke fietser, elke wandelaar krijgt er van langs als ze er langs moeten. Ook al doen ze dat met een beleefde en voor henzelf of hun koetswerk veilige afstand.
hun jongen. niet hun nest, dat was al groot. excuses.
Volgens mij heet dit ZakZeikerdsZyndroom, waarbij mensen, veelal mannetjes van gevorderd-middelbare leeftijd al zich al kwaadsprekend bemoeien met iedereen die niet voor ze buigt als een knipmes binnen het door hun afgebakend terreintje.
DSR (21:25): En dat zegt degene die op mijn opmerking dat hij een “minderwaardige reactie” had geplaatst reageerde met een furieus “noem je ouwemoer minderwaardig en behandel je reageerders met respekt”. Hoe inconsistent kan een mens zijn, ik weet het zo langzamerhand niet meer.
@Gill en pawi, die antwoorden lijken me niet juist. De eerste niet omdat mensen met dat syndroom volkomen willekeurig scheldwoorden zeggen, zelfs als ze op TV geinterviewd worden, het is haast een reflex. De tweede niet omdat er voor die zwanen een aantoonbaar gevaar lijkt te zijn voor hun nest en kroost. Dit vrouwtje kijkt passanten aan, wijst ze aan, scheld ze uit (niet te verstaan wat ze schreeuwt), loopt dan weer door, soms draait ze zich om en tiert nog wat verder naar de inmiddels doorgelopen stelletjes. Maar soms is het mensje ook heel lang stil, zit te lezen, voert de eendjes …. en vaart dan weer UIT met een stem als een orkaan.
@APD
Da’s appels met peren vergelijken, APD. Zie ook niet in wat ’t precies met een en ander te maken heeft.
DSR heeft dus niet de pest aan je, dat is gezien, je verontwaardigde reactie eerder, toch goed nieuws?
Maar let wel: ik heb de stinkende builenpest aan de wijze waarop ik ben gecensureerd. Daarmee heb je me onrecht aangedaan.
DSR, je verwijt me dat ik de zonde en zondaar verwar, de reactie en de reageerder; zelf deed je precies hetzelfde. Maar goed, dat dat gewoon appelen en appelen zijn daar moet je voor kunnen lezen en denken.
Het doet me eerlijk gezegd niets of je nu wel of niet de pest aan me hebt. Ik doe hier gewoon mijn werk, c.q. mijn hobby, en probeer de site een beetje aardig en smetvrij te houden. En dat gaat niet onaardig. Tot op heden zijn uitlatingen zoals jij die naar reageerders zoals ik (maar ook naar Roos) hebt gedaan – mensen die je in het werkelijke leven face to face hebt ontmoet – gelukkig achterwege gebleven, met uitzondering dan die van jou. Ik hoop voor je dat je snel bij zinnen komt, c.q. na een welverdiende vakantie weer een tikkie normaal gaat doen.
Je getier heeft zolangzamerhand zelootachtige proporties aangenomen. Zij het dat ik het van een zeloot beter kan hebben, omdat die allereerst de mens achter de knoppen niet kent, en bovendien een afwijking heeft (namelijk anoniem andere mensen beledigen en kwetsen).
@APD
Dus dat gejammer over dat DSR de pest aan je zou hebben (‘het zal je maar gezegd worden’) was dus maar effectbejag voor de buhne?
DSR krijgt volgens jou zelootachtige trekjes. DSR daar tegenover dat jij steeds meer dictatoriaal-autocratische trekjes krijgt. DSR isoleren met een speciaal op hem toegesneden scheldbeleid, creepy klinkende maar nooit nader toeglichte ‘watch lists’ en als klap de vuurpijl censuur a la carte.
Net als in de oude Sovjet-Unie probeer je je tegensprekers, niet voor het eerst kalt te stellen door hun geestelijke toestand in twijfel te trekken.
Uiteraard op jou geheel eigen glibberige wijze, met op het oog gemoedelijke praatjes over welverdiende vakanties. Maar iemand die ‘bij zinnen moeten komen’ is een patient, niet goed bij z’n hoofd, in de war. Een excuus om hem niet serieus te hoeven nemen. In een later stadium volgen dan vaak insinuaties over drankmisbruik.
Hou dat soort praat asjeblieft voor je. Het is misselijkmakend-hypocriet.
En die censuur zul je in ieder geval deels moeten terugdraaien. Je bent als een dolle tekeer gegaan in mijn teksten, daarmee de indruk wekkend dat ik me schandelijk heb misdragen. Maar het gaat om zaken – bv. opsomming, in tegenstelling tot vergelijkingen – die elders gewoon worden toegelaten.
Ten slotte: als het wat jou betreft schuurt omdat je me face to face hebt ontmoet, stuur je me maar een e-mail (zonder gescheld hoor, denk d’r om), maar doe er hier niet moeilijk over.
En als HR vindt dat ik hem onheus hen bejegend, zal hij dat toch zeker zelf wel kenbaar maken?
Welterusten, DSR, slaap lekker en morgen gezond weer op (heb net naar interview met la Sonja Barend geluisterd, vandaar). Je hele verhaal glijdt gelukzalig van me af, omdat ik een schoon geweten heb, en omdat ik weet dat alles gewoon op de site op de verschillende threads is terug te vinden, zodat iedereen die daar zin in zou hebben zelf zijn gevolgtrekkingen mag maken over dat “dolle tekeer gaan” en nog meer fraais. Waarom zou ik jou in hemelsnaam een email moeten sturen? Dat doe je naar iemand met wie je nog op zijn minst door een deur wil. Wil ik niet. Laat dat duidelijk zijn. Je bent een grens overgegaan. Je mag lekker doorsputteren, je maakt alleen jezelf belachelijk.
Dat zal wel, dat gelukzalig afglijden, anders had je je in je laatste mail niet zo nijdig gemaakt en je niet zo laten kennen. Je bent lang niet zen, vaderman -grinikicoon-
Dat gevolgtrekkingen maken zal nog niet zo makkelijk worden op een gecensureerd blog. Maar dat is ook niet je bedoeling.
Ben in ieder geval blij dat je je weeiige masker met geveisde goede bedoelingen laat vallen. Je ware gezicht is weliswaar lelijk maar een stuk minder hypocriet dan we gewend zijn.
Op mails zit ik niet te wachten, begrijp me niet verkeerd, maar zoals gezegd is dit hier niet het juiste gremium om aan real life gerelateerde ongemakken te berde te brengen.
Dus we kunnen niet meer door een deur? Een betere illlustratratie van het feit dat je niet tegen tegengeluiden kan, is helaas niet mogelijk. De schone lei staat dus inmiddels voor het censuursponsje -grinikicoon-.
In het verleden heb je bepaalde reageerders, bv. Pawi, wel eens volkomen geband en gedelete. We wachten het maar kalmkes af.
Voor de goede orde: DSR blijft maar suggereren dat we er ook een parallele emailconversatie op na houden over dit onderwerp Dit is niet waar.
Mijn meeste recente email aan hem dateert – uit het hoofd – van meer dan een maand geleden, en die ging toch echt over heel andere dingen.
@APD
-zucht- Neen, dat beweert DSR juist niet…
Er staat iets in in de trant van ‘als je dan zo nodig… dan stuur je maar…’.
Zo bot heb je DSR’s woorden zelden verdraaid en dat wil wat zeggen.
Nee DSR, er staat (01:28, nota bene 1 reactie hierboven): “Dat zal wel, dat gelukzalig afglijden, anders had je je in je laatste mail niet zo nijdig gemaakt en je niet zo laten kennen” . Maar ja .. het was laat … en nu is het vroeg.