D’r stond weer eens een meisje met zwavelstokjes voor de deur. Lekker ding. Klapperende knietjes, rank middeltje. Plukjes haar onder het mutsje vandaan. En van die vragende ogen. Of ik oude kranten had. Nee dus. Ook geen nieuwe. Maar ze kwam graag even binnen.
Of ik al een kerstboom had, vroeg ze. ‘Een piek en twee ballen!’ antwoordde ik. De boom zelf, daar was ik nog niet aan toegekomen. Te druk, te koud, teveel gedoe. Ik vroeg of ze iets wilde eten. Als het maar warm en kleverig is, knikte ze enthousiast.
Je bent dus op zoek naar warmte, stelde ik vast.
Je bent dus op zoek naar warmte, stelde ik vast. Met dat bijltje had ik vaker gehakt en ik verdween naar de keuken.
‘Fondue, je moet er maar opkomen.’ Ze was me gevolgd. Aan de keukentafel bewoog ze de stukjes brood met haar stokjes door de gesmolten kaas en bracht de hapjes naar haar lippen.
Zelf heb ik het zoeken naar warmte al lang geleden opgegeven.
Zelf heb ik het zoeken naar warmte al lang geleden opgegeven. Thuis kijk ik uit het raam, aai de kat en stof de televisie af. En buiten in de koude wereld laat ik graag mijn blik over het gewoel glijden. Als je naar de dingen kijkt net zoals je in een knapperend houtvuur staart, dan leer je geen nieuwe dingen en komt je geest heel mooi tot rust.
Krijg je daar nou voor, vroeg ik. Dubbeltje per kilo? Ze keek me blanco aan. Daar was ze niet voor gekomen.
Hou op met zoeken, hou op met de wereld te willen begrijpen, hoorde ik mezelf zeggen. Ga gewoon eens leven. Focus. Ze knikte en leek me te begrijpen.
Het had een toetje moeten worden, iets van een taartbodem met een pruimencompote, en daaroverheen wat reepjes bladerdeeg.
We stonden samen in de keuken door het deurtje van de oven te kijken. Het had een toetje moeten worden, iets van een taartbodem met een pruimencompote, en daaroverheen wat reepjes bladerdeeg. Het leek er niet op, we waren beiden afgeleid en de zwarte wolken blaakten al gauw door het vertrek. Ook met de oven uit en de ramen open blijft dat nog lang hangen.
Toen we de volgende morgen in elkaar verstrengeld wakker werden, begrepen we het meteen. Zij begreep dat je warmte niet hoeft te zoeken maar moet vinden. En ik begreep waarom ik altijd weer uitkijk naar Kerstmis.
Bas van Vuren, aangenaam 
Kerst en Seks, ik weet er alles van, is een mooi combinatie. Lekker geschreven. Mooi einde. De voorlaatste alinea. De laatste had je de lezer zelf kunnen laten bedenken, maar hoeft natuurlijk niet.
In ieder geval bedankt: ik heb zelf nu ook een beetje zin in Seks, nee, Kerst gekregen!
PS
Ik had nog een stukkie geslapen vanmorgen/middag (he! Ik sta tussen vijf en zes uur op!) en half wakker onbewust van het tijdstip opende ik de tablet en dacht, even Apies kijken en viel zo rond 13:01 om 13:05 denk ik met mijn neus in de roomboter. Pas toen ik mij realiseerden dat je om 13:00 je nieuw (Kerst) verhaal zou publiceren realiseerde ik de impact van het moment. Dit schaar ik onder een van mijn meest Historisch Ontwaken alles dagen. Moge de Kerst gedachte met U zijn, ja ook met jou! Indra, ook met jou…(ik weet zeker dat je anders echt wel op mij gestemd zou hebben en nu loop ik door jouw houding eerst 1 toen 2 en nu 3 stemmen mis en ik vind het helegaar niet erg, dat is de Kerst gedachte!)
Hier ruimte voor witte kerst, o, wacht, wie weet:☃☃☃ maar de realiteit is:💧💦☂☔️
Zo, zo direct oliebollen kopen. Mijn vriendin die gebruik wilde maken van mijn dutje werd gestoord…en
Vanuit mijn oorhoeken hoor ik iemand praten over stopcontacten op zee…nu zegt hij het weer! Zijn we gek geworden?
Aardig en origineel kerstverhaal, Apie. Ik begrijp dat je weer staat te wachten op de volgende lading zwavelstokjes? Wat doe je met al die dingen?
Die kunnen in de afwasmachine heb ik gemerkt.
Kerstseks. Compleet met afvallige naalden en een tot gort geslagen hulsttak in je rug, liefdevol gelardeerd met een paar toefjes druipend kaarsvet. Fifty shades of pinegreen, tot over de pijngrenzen van het betamelijke, kreunend als een halfgare gevulde kalkoen. Verplichte gezelligheid en gekunstelde tafelmanieren. Versierselen, breekbaar als glas en vuurwerk met een mogelijk te kort lontje. En van de prins geen kwaad tot aan Driekoningen. En pas dan, dan ledig ik volgevreten de zak, als die althans niet al naar Spanje was. Over uitstelgedrag gesproken…
Nee, wat ik met Kerst mis raakt me doorgaans onbehoorlijk…
Mooi Apie. Al herinner ik het mij allemaal iets anders. Maakt niet uit. David was ook gelukkig met mij. Iedereen tevreden. Meer kunnen we niet wensen.
Het raakt wel de kern van de Kerstgedachte, maar ik mis nog heel veel in dit verhaal.
Hoe zag ze eruit, wat had ze aan, deed ze haar schoenen uit toen ze binnenkwam of had ze geeneens schoenen?, wat doet die pyjama nou weer, de blogbaas had die toch in de was gedaan? en hoe droogde ze haar haren, haar zwavelstokjes, haar losgeraakte mantel? Werd er nog gezongen, had iemand voor een fijn haardvuurtje gezorgd, was het meisje echt heel arm of deed ze maar alsof, was het de auteur alleen maar te doen om zijn piek en ballen te etaleren of had hij romantischer ideeën? Uit betrouwbare bron weten we dat hij de meest sexy bovenlip van dit blog en dat van de buren heeft, zoiets zou ook wel terug mogen komen in dit hartverwarmende Kerstverhaal.
Gelukkig is Abisag er, om het mooier te maken.
@pawi
Precies, Apie heeft de best gedaan, waarvoor veel warme dank. Alleen is dit het nog niet helemaal. Maar het kan nog goed komen. Iets met samen een kersstal opzetten, het Jezuskindje missen en dan gezellig samen arm in arm naar marktplaats.nl. Hoe dat dan afloopt kun jij beter opschrijven dan ik. Zolang je de treinrails er maar buiten houdt.
En wij heten Harremanz van harte welkom, voor zover ik kan nagaan is dit zijn derde reactie van dit jaar. Nog eentje en ik moet hem ook al gaan opnemen in de lijst van de Verkiezing van de Reageerder van het jaar. wanhopig naar het hoofd grijp icoontje
Pawi, dank, het moest geen streekroman worden natuurlijk, denk er de rest maar bij. Die bovenlip zou toch tussen ons blijven? Ik kan je wel zeggen dat ook de onderlip er tegenwoordig mag wezen
Plop, het staat een ieder vrij om deel 2 in te typen natuurlijk, we hebben met z’n allen tijd zat de komende dagen en skien zit er toch niet in.
Ik zit er wel in.
En ik neem mijn eigen sneeuwkanonnen mee.
Misschien mag ik ook nog in de poll? Net als Harremanz? Of moet ik daarvoor ook een eigen sneeuwvertelling maken met kanonnen, omvergeblazen worden, plukken engelenhaar verwijderen van plekken waar zelfs Sancho niet komt, zoiets?
hoewel een fractie aan de flauwe kant, kan ik deze foodporn voor kerst wel waarderen.
Kom kom, Skien, we zijn Gekke Gerritje niet. En laten we het fris houden.
Hoewel te laat om nog in de Reageerder van het Jaar 2015 Verkiezing te worden opgenomen is sprakeloosid de eigenaar van een heel lezenswaardig blog. Gratis en voor niets elke dag keiinteressante artikelen, en aanbevolen door het blogmanagement van de A. Dapie Community. Beklik het alhier: https://sprakeloosverhalen.wordpress.com/
@ Skien, u hoeft naar mijn inschatting in dezes niet tot nauwelijks rekening met mij rekening te houden hoor, uitgerekend ik pas in de som der blogbaas inmiddels op mijn tellen. Daarbij heb ik hem reeds eerder, zij het langs andere weg die hem echter evengoed tot onder z’n ogen komen, al aangegeven dat een “Verkiezing Niet-Reageerder van het Jaar” mij persoonlijk vele malen spannender lijkt, en je kunt nu eenmaal niet aan beide competities deel nemen. Ongeacht of je nu wel of niet door een kerstgedachte bedwelmd bent…
Geïnspireerd door de meester van dit Blog, vorig jaar nog uitgeroepen tot BlogGod, maar dit bleek dit iets te veel van het goede, want Goden zijn onfeilbaar en ons Apie is ook gewoon maar een mens, een Aapmens weliswaar, gebleken…
Geïnspireerd door A. Dapie dus…heb ik ook een Kerstblogje geschreven. Het mijne speelt zich echter wel in de zomer af, maar een knieszeur die daar oog voor heeft.
Ik zal hier geen linkje plaatsen, ik denk dat de weg naar mijn blog wel gevonden kan worden. Wel een van de mooiste Nederlandstalige Liedjes ooit, in mijn bescheiden mening:
Ik hoop dat er een plaatje verschijnt en niet de lelijke link die ik nu op mijn scherm zie…
Ok, geen liedje dus, daarvoor moet je dan echt naar mijn blog gaan, doen hoor! Alleen maar voor dit liedje, ik hoop ook dat Indra en Plopje er steun aan ondervinden, en alle andere lieverds hier, en dat zijn er nogal wat.
@ Mark
Mooi nummer. Ik zal niet kniesoren over het zomergehalte, zo ben ik niet. Het kerstkindje ben je gewoon zelf. Ook weer opgelost. Klaar.
Nou ja, sprookjes bestaan niet!
Ik werd ooit door een vriendje “het meisje met de zwavelstokjes” genoemd als ik een bepaald kleding-esemble droeg.
Zo zie je maar, de groetjes aan plopje en voor jou ook een spetterend van alles!
Laat ik nou altijd gedacht hebben dat jij het meisje met de eierstokjes was, Fenny! Nou ja, ik ben je vriendje ook niet (dikke knipoog van verstandhouding). Desondanks fijne dagen!
Attentie: dikke knipogen van verstandhouding moeten worden uitgelegd of bij de beheerder ingeleverd. Op te halen bij vertrek.
===> >-< asjeblieft. Krijg ik wel een bewijs van ontvangst?
@Fenny ❤
Dank voor de groeten. Met jou alles oké? Zalig Kerstmis!
En uiteraard voor iedereen: Zalig Kerstmis! Kalm aan met drank & vlees.
Dank je plopje, het gaat goed met mij 🙂 Fijne dagen!
@ Letterzetter Voor jou ook hoor!
Gekte.
Lees ik dat er mensen zijn die vluchtelingen, die bijv. in rubberbootjes halfzverzopen het Midden-Oosten zijn ontvlucht gratis zwemles willen geven.
Of vluchtelingen uit het warme Afrika zoals Eritrea, schaatsen willen leren. Bij 14 graden boven nul.
Dan denk ik: zijn er geen andere, betere dingen te bedenken?
Of ben ik nou gek?
Letter
@ Mogen we nog blij zijn dat het gratis wordt aangeboden. Wat was het ook alweer dat Einstein zei. Even zoeken. Ziet:
Only two things are infinite, the universe and human stupidity, and I’m not sure about the former
Beidewee: ik wens iedereen een zalige tweede kerstdag.
Wat voor betere dingen dan? Mij komen helaas met name cursussen zelfverdediging en EHBO in het hoofd.
Jij ook Plopje, maak er wat van!
Eet hier wel eens iemand paling op toast en zo ja doe je er peper op? Heb de vraag ook bij de door mij zeer gewaardeerde stemmentrekker lummel geplaatst maar die is misschien waarschijnlijk rond dit tijdstip hard aan het koken en op dit blog komen vaak hoog opgeleide mensen die sich stierlijk vervelen dus dan heb ik dubbele kans. Ik schrijf toch hopelijk niet met dubbele vingers?
Ach, het leven.
Het is maar behelpen.
Veel mensen zijn dood.
Niet de minste onder ons, Napoleon, Jezus, Alexander, nee niet Pechtold natuurlijk, maar de Grote. Wat zijn wij, ik, vergeleken met die kanjers toch maar niets.
Wat lijkt mij Plopje toch een aardige kerel. Zal ik mij toch niet in vergissen, wat jij Apie?
Het is lekker. Doen.
Nee daar vergis je je niet in, Plopje is een keiaardige kerel. Paling eet ik nooit op toast en nooit met peper. Gewoon hap naar binnen.
Wat is lekker, en wat moeten we doen? Paling op toast eten? Neen, eet gewoon paling dus.
Paling is bijna uitgestorven, duurzame paling bestaat niet, netzomin als gekweekte, en paling wordt op een afgrijselijke manier doodgemaakt.
Toch nog een stichtelijke kerstgedachte op de valreep. Smakelijk.
@Luvienna
Zo is dat. Alleen zullen wij, vrees ik, Apie niet overtuigen. Dit is eerder te Katwijk ook aan de orde geweest. Daar werden Apie en ik het in ieder geval niet eens:
ze weet in Katwijk in haar kuil
hoeveel ik van haar houd
het laat haar kil en koud
ze laat mij kronkelen gelijk
een paling in het zout
By Plopje on 23/03/2009 – 2:51
Au!!! Een paling in het zout heeft pijn
daar wil je niet de gelijke aan zijn
het beestje verkeert in dubbele ademnood
en verlangt terug naar de boerensloot
waarin hij zich ooit zo lekker en vol lust
te goed deed aan rotte paardenkoppen, voor hem een echte must.
Plopje weet dus wat je zegt
vergeleken met dat van de paling is jouw lot niet slecht.
By Apiedapie® on 23/03/2009 – 3:03
Het ging alleen even om het kronkelen.
Ik heb ook iemand horen monkelen
dat het lijden zinvol wordt
als je opgegeten wordt.
By Plopje on 23/03/2009 – 3:13
Tja, ben je toch al dood gegaan
dan kun je maar het best met smaak naar den einder gaan.
By Apiedapie® on 23/03/2009 – 3:25
Zegt de ene paling tegen de andere paling:
zout is gelukkig slecht voor de bloeddrukdaling.
By Willem® on 23/03/2009 – 3:32
Je sterft niet zonder zin
zo troostte men de kreperende paling
want in jou, mijn vrind
daar zit een heerlijk maal in.
By Apiedapie® on 23/03/2009 – 3:58
Aaltjes zwemmen zich het leplazerus om paling te worden. Eenmaal paling zijnde eten ze rottende paardenkoppen/hoofden of ander rottend materiaal onder water. Smullen ze van, uren dagen weken maanden. Dan worden ze gevangen door Dik Trom en consorten, en trots naar huis gebracht. Kop eraf, velletje stropen, in de zoutpot.
Niks mis mee. Eten of gegeten worden, dat leert de biologie ons.
Tja, het is niet anders. Een lekker palinkje op zijn tijd gaat erin. Als expat betekent dat: hooguit een (schrijve 1) keer per jaar. Dus dat valt alles mee, heur. Als je het maar niet gedachtenloos en zonder dank en respekt naar binnen slobbert, dan is het goed (geldt ook voor foie gras en kreeft).
@ Letterzetter over gekte, zwemles en schaatsen:
Een lieve geste van het zwembadpersoneel, geef de mensen wat afleiding, heet ze welkom, leer ze zwemmen zelfs. Betere integratie is niet denkbaar. Geldt ook voor schaatsen. Wie weet “giet ut aon”.
@Mark 17:25
@Apie 18:10
Dank jullie
En Apie, sorry voor de oude paling uit de sloot. Ik ben er niet over begonnen.
Is best leuk om af en toe wat ouwe dingen uit de doos te lezen, dat we dit al weer een jaar of zes doen, ongelooflijk eigenlijk. Wat hadden we al niet kunnen produceren in plaats hiervan. Heel veel ben ik bang.
@Pawi 22:00
Niks mis mee omdat de biologie ons dat leert? Mijn conclusie is een andere: de natuur/biologie is vreselijk. Overal oorlog van alles en iedereen tegen alles en iedereen, niets dan wreedheden en leed. Er is alles mis mee. Die struggle for life is vreselijk.
Ja, ik blaas tegen de wind. Dat begrijp ik. Maar zeggen dat er niks mis mee is, hm. Leed en ellende blijven leed en ellende. Hoe “natuurlijk” ook.
God-hebbe zijn-ziel Armand zich vroeg het zich reeds af: maar hoe wil je het, hoe wil je het in godsnaam anders dan? Tja.
@Apie 22:39
Allemaal jeugdsentiment. O, jij denkt dat we onze tijd nuttiger hadden kunnen besteden. Welnee. Het is anderom: nu hebben we in ieder geval misschien nog iéts nuttigs gedaan: anderen wellicht een beetje vermaakt. Jij zeker wel. En ik (in veel mindere mate, want ik ben lui) ook soms een klein beetje, neem ik aan. Dus: nee, veel nuttiger dan dit zou het niet hebben kunnen wezen. Hoor.
@Pawi 22.00 “kop eraf, velletje stropen, in de zoutpot”
O nee, als het zo zou gaan, zou ik er geen bezwaar tegen hebben. Maar die beestjes worden levend in het zout gegooid, ziet:
Zoutbad
Bij deze methode strooit men zout op een levende paling, waardoor diens huid ontslijmd wordt en de kieuwen beschadigd. Je kan het vergelijken met brandwonden bij een mens. De paling spartelt heftig voor zijn leven. Als de paling niet meer beweegt, worden de organen verwijderd. Het dier is dan nog altijd niet dood! Tegenwoordig doden veel grote bedrijven de dieren machinaal, met behulp van stroomstoten, maar er zijn momenteel nog steeds vissers die palingen doden met een zoutbad.
Eerlijkheidshalve: er is dit jaar (2015) wetgeving tegen van kracht geworden. Maar ik weet niet of die ook gehandhaafd wordt.
Ik ben voor zulke wetgeving uiteraard, en ook voor wetgeving die foie gras verbiedt. Kreeft mag van mij met een zakmes op de kop worden verdoofd, net zoals wij dat vroeger bij voorntjes deden.
En blijf in afwachting op betere wetten en betere handhaving en betere mensen nog even lekker dooreten.
At jij vroeger Voorntjes? Zit daar vlees aan? En toch een gemiddelde lengte weten te bereiken?
Zo heb ik gisteravond (wat vliegt de tijd, nog maar zes uur geleden!) de volgende dieren of hun onderdelen met daarbij behorende gerechten genuttigd:
Zeven Gambia’s voorzien van een tweede knapperig krokant gefrituurd velletje, middelgroot.
Twee grote Chinese garnalen, ook weer op Chinese wijze omgeven door liederlijk lekker gefrituurd deegwaar.
Twintig Hollandse garnaaltjes in overheerlijke mayonaisesaus, als een hanenstaart.
Eén handgemalen krab, uiteraard ontdaan van poten, schild en scharen, opgediend op een bedje van lamsoor, de laatste op Zeeuwse wijze pijnloos gedood.
Vijf kleine maar dode delen van een kip, ontdaan van bot, veren en vel.
Acht sneetjes biggenvlees, vakkundig ontdaan van krulstaartje en guitige oortjes, krokant gebakken in zoetzure saus.
Diverse ongeboren kuikentjes, ontdaan van hun schil en gebakken met groente in zoetzure saus of gekookt en opgediend in kwarten, lichtelijk bestrooid met zeezout.
Natuurlijk diverse aardappel- en rijstgerechtjes, in kleine porties (Eet eerst het vlees op! zei moeder vroeger).
Eén geschilde rijpe banaan, overgoten met chocoladesaus en geflankeerd door twee bolletjes vanille-ijs en getopt met flinke dot geslagen room van melk uit weidemelkkoeien die nu op stal staan.
Eén kop koffie van eerlijk geteelde en fair verhandelde koffiebonen, ter ere van het feestmaal gezellig vermalen en overgoten met heet kraanwater.
Drie glazen zuiver mineraalwater, uit onverdachte bron ergens in België.
Burp.
Voorntjes zijn niet te vreten, behalve voor een kat. Allemaal graten en ze smaken naar Amsterdams grachtwater of erger. Wel een mooi sportvisje, vaste stok met 8/100e nylon, schuifdobbertje, licht gelood en haakje nr. 10 met daarop een taai kluitje deeg of twee maden. Tjoep!
Ik at ze niet, ving ze slechts.
@ Plopje®
De wettelijk vereiste minimummaat was 15 cm, maar dat was nog voor de €tijd. Of Apie toekwam aan 15 cm? Dat zal wel altijd een geheim blijven.
Ik zit ruim boven de 15 cm!
Dat zeggen ze allemaal… Laat je visakte maar eens zien!
@Letter
Graag ook photo’s van die schranspartij.
@Apie
Liever geen photo’s.
Geen kans op 😀
Plopje @22.44 heeft gelijk. De natuur is een en al leed en ellende. Des te meer reden om niet nóg meer leed en ellende de wereld in te brengen, onder het mom van: het is zo lekker, het is niet verboden, of: het is sport.
Als je weet wat je anderen aandoet, heb je daarmee verantwoordelijkheid gekregen voor je daden.
Ja, maar dan heb je een hele, dikke moot. Daar had ik geen gelegenheid noch geld voor…zondag? Nee, ik weet niet waar…maar zo,op toastjes was erg lekker. Mijn vraag was dom, proeven is de enige manier. Het was erg lekker met peper dus ik denk dat het zo kan, het hoort niet natuurlijk, ieder zijn eigen ding.
Ik had voor kerst oesters gekocht maar ben geen held met openen en heb ze dus maar weggegeven aan de vrind met wie ik ze bij mij thuis wou eten maar hij kon niet blijven… Mazzel voor hem…hoe eet jij oesters? Puur of doe je daar ook nog wat op? Heb ze al zeker vijf jaar niet gegeten… Weet ook niet of mijn huidige buik er blij mee zou zijn, die van mijn vriendin iig niet maar die eet ook geen mosselen…maat gelukkig wel haring. Ik weet het…wie zit hierop te wachten…volgend jaar minder, minder, minder!?
Oesters eet ik zoals bekend puur, rauw, zonder iets anders dan een druppeltje citroen. Wie het anders eet (met als dieptepunt gegratineerd) houdt niet van oesters.
Natuurlijk heeft Plopje gelijk. En ik voel me een met de natuur, ik eet en word gegeten, ik vecht en maak ruzie, maar minder vaak dan duiven of zwanen, en alleen als ze aan mijn kinderen komen.
Pawi toch! Is er al veel van je afgegeten?
Niet veel meer sinds ik onder een klamboe slaap.
@pawi
Als je echt zou worden gegeten, zou je anders piepen of liever: helemaal niet meer piepen. Ik weet niet wat dat betekent: één zijn met de natuur. Ja, wij zijn beesten & daar houdt het mee op. En tja, palingen zijn maar een voorbeeld van de manier waarop mensen met hun medeschepselen omgaan. Heb ik het maar niet over de manier waarop wij met kakkerlakken omgaan. En die hebben heel wat oudere rechten dan wij. Kortom:een zalige 4e Kerstdag allemaal.
Dit was dan mijn kersttoespraak van dit jaar.
Ik zie jullie bijdragen voor mijn kakkerlakken-opvangcentrum in dank tegemoet. Begin het nieuwe jaar goed en laat je hart spreken!
Ik wil wel wat kakkerlakjes bijdragen, Plopje! 🙂 Eenzame Piep in het achterhuis hou ik zelf.