Liken (of “leuk vinden” zoals de Nederlanders zeggen) is minder onschuldig dan het lijkt. Het kan tot ernstige stress aanleiding geven, en zelfs tot ruzies. Weten we het nog? Hoe de duimpjes en bijbehorende Duimpjesbokaal hier
moesten worden opgeheven? Nou dan! *huiver icoontje* Het leek een tijd goed te gaan, maar nu komt onze nieuwe reageerster Bertie weer in de problemen. “Nog éénmaal over het gelike” schreef ze vorige week, “daarna zal ik niet meer zeuren. De functie doet nu helemaal niets meer, ook niet onder de intro en de sterren zijn verdwenen. Nu probeer ik het niet meer, ik wil zorgeloos kunnen slapen.”
Vandaar dat ik het liken heb opgegeven
Ouwe rot Klare taal bekende tot verrassing van velen dat ze ook weleens wat her en der had willen liken. “Eigenlijk weet ik niet eens wat het betekent en wat het inhoudt. Maar ik dacht, je vindt iemand wel aardig en denkt, kom op ik plus er wat tegenaan. Nee hoor, zo simpel is het niet. Je moet lid worden van een club waarover je al twijfels hebt (Facebook) en dan begint het pas. Vandaar dat ik het liken heb opgegeven en gewoon af en toe gewoon wat zeg in woorden wel te verstaan.” Nou, daar is geen woord Spaans bij.
Er is een heuse Facebook revival gaande
Het blog, sinds mensenheugnis bekend vanwege de vlijmscherpe ikjesbesprekingen en dito Eindoordelenwas al aan het evolueren richting servicepagina voor Kunst, Film, Musea, Reizen en TV-programma’s, nu is er ook een heuse Facebook-revival gaande. Daar waar de jeugd zich gigasnel van het medium afkeert, leert de A. Dapie Community het nu pas kennen. Dit alles onder de bezielende leiding van ouwe getrouwe Anders Paulson, die speciaal hiertoe zijn stalkstokken aan de wilgen lijkt te hebben gehangen.
“Zeg wie je bent” zo riep hij op, “verschuil je niet achter wat dan ook, neem stelling. Plaats er desnoods ‘n prentje bij. In het uiterste geval citeer je FB? Mijn FB is dus zeg maar langzamerhand ‘n verzameling van wat mij boeit. In FB kun je dan vragen aan degene die inzendt van hoed en rand? Op FB zijn er, in velerlei pluimage. Gelukkig. Beeld, tekst, geluid, kleur wat al niet.”
Hieronder staanonden de prachtplaatjes die Anders vorige week via zijn mondiale kennissenkring van interessante mensen met ons heeft gedeeld. [tekst gaat verder onder de ballen, in feite zijn we nog niet eens begonnen]
… de oproep om een poesje dat een ander poesje van de trap afslaat
Ilona was ook van de partij en gaf gehoor aan de oproep om een poesje dat een ander poesje van de trap afslaat te plaatsen, ze deed er meteen ook maar een paar hondjes bij, bedankt Iloon! [echt, de tekst gaat ook onder deze video nog door}
Kei- en keiveel likes waren haar deel. Dus een andere reageerder plaatste een “kleine hondjes zijn sneaky” video, ook heel aardig, al moet je er wel een keer extra voor klikken, maar dat de tekst hieronder doorgaat kun je een stuk makkelijker zien.
Femke Halsema, jaren geleden door Apiedapie ijverig geplugd als minister – iets dat hem toen veel hoon en gesneer opleverde – bleek dat dus ook echt bijna geworden te zijn blijkens dit mooie interview in de VK. Met mooie foto’s van Robin de Puy. Van wie de kledingadviezen waren staat er wijselijk niet bij. Er is een foto waarop ze er uit ziet als Pipo de Clown. Onze Femke, de beste Minister van Ontwikkelingssamenwerking en Handel die ons land nooit gehad heeft.
Pawi en Harremanz deden ook een duit in het zakje en gooiden er zelfs de Drieklovendam in China tegenaan, het moet niet gekker worden. Die dam zou de hele berekening in de war kunnen sturen, het is me wat, en oh, als dat toch eens het ergste zou zijn dat de Chinezen voor de wereld in petto hebben. Over die andere dam, die in Irak, die elk moment kan instorten, daarover bleef het stil.
In de trant van Facebook ging het vervolgens verder, toen er een serie ouwe videootjes over Pim Fortuyn werd geplaatst, met ondermeer het schandalige Lagerhuisdebat waar deze intelligente en gevoelige man “een uiterst minderwaardig persoon” werd genoemd door mijn v/h held Marcel van Dam, die dus bij nader inzien een domme botte nare hork bleek te zijn. Een mooie overzichtsvideo over het leven van deze opmerkelijke man, nee, Pim, niet Marcel, staat hieronder met de tekst die eronder dan weer doorloopt en over iets anders gaat:
Zie je wel? Geen woord meer over Pim Fortuyn hier. We blijven niet bezig. We zijn nu onder de video aangeland.
Maar Apie, waren er dan helemaal geen ikjes? Kom kom aagjes ongeduld, die komen nu.
Er waren ook nog ikjes
Zoals een ikje over een held, Nicol Kampert, die voorlopig geen oma zal worden en dus kan blijven genieten van haar rustige koffiemomentje. Er was ook een ikje over een jongeman die bij de tramhalte een oudere heer laat voorgaan. De heer in kwestie, Hans Mulock Houwer, vond dit zo opmerkelijk dat hij het naar de krant stuurde. Dan was er een ikje van Hilde Faber over twee vluchtelingen op een bankje die bij nadere bestudering twee universiteitsdocenten bleken te zijn. Het aloude techniekje van de plotomdraaiing werd weer eens met succes van stal gehaald door een niet nader te noemen, maar keigeliefde reageerder alhier. “Een buitenlands uitziend stel in het auditorium beklimt het spreekgestoelte, studenten wachten aandachtig tot het hoorcollege begint, en hopla, het stel vraagt in gebrekkig Nederlands waar de uitgang is.” was diens alternatieve pointe, tot algemeen genoegen.
„Zo dames! Alleen?”
En we moeten het ultrakorte Carmiggeltje van Noor Agter niet vergeten. “Na een week hard werken zit ik met vijf collega’s in een café aan de vrijdagmiddagborrel. Een beschonken man, zwanger van bier, komt aan onze tafel staan en vraagt: „Zo dames! Alleen?”
Coen van der Weiden plaatste een aardig ikje over een geestelijk gehandicapte medewerker op de gemeentewerf die klaagde dat er teveel geouwehoerd wordt in de wereld. Geef hem ongelijk. En Carolien Oosterhoff zag op de fitness een man van begin 70 met allerlei stoere shirtjes, die van zijn broer bleken te zijn.
Bertie stuurde een “Toikje” in, een Trots op Ikje, oh heerlijke nostalgie, oftewel een ikje dat nooit geplaatst is en dat ook nooit zal worden. Het ging over een kind dat zich stokstijf achter een heel dun boompje verschool voor een rijtje overstekende koeien. Je moet erbij geweest zijn, of er had een Youtuubje bij gehoord, zo het niet al decennia geleden gebeurd was natuurlijk. Nu rest slechts de herinnering die het rijtje koeien steeds groter en het boompje steeds dunner doet lijken. Voor de gelegenheid tooide onze Bertie zich weer eens met een ander gravatarretje. Mooi hoor.
Pawi scoorde de 100e reactie, “tomeloze energie, geestig en eerlijk”, dat vond ze van Femke, en dat was goed voor het felbegeerde lepeltje. Ook als ze het een naar mens had gevonden, want zoals bekend gaat het bij het lepeltje uitsluitend om het rangnummer van de reactie. Bertie feliciteerde haar met een vrolijk “voortaan dubbel geroerde koffie voor jou”, maar dat kon niet verhullen dat ze keijaloers was.
Voormelde Pawi raadde een crowdfundingsite aan voor het nieuwe boek “Une femme” van Jeroen Kramer. Daar komen mooie foto’s uit Beiroet in te staan, een “poëtisch fotografisch narratief” gebaseerd op het leven van Monsieur Khiar, een oudere Libanese man. Als je het een en het ander aanklikt dan ontdek je dat het crowdfunden gewoon een modern woord is voor het ouderwetse “vooraf intekenen“. Enfin, Jeroen gaat mooi met de mode mee, en er is al meer dan drieduizend euro opgehaald, daar kun je heel wat boekjes voor laten drukken vandaag de dag.
de kont van maxima, kat opeten, stokbrood in je billen
De meest gebruikte zoektermen die reagluurders vorige week op dit blog terecht deden komen waren, geloof het of niet, maar het is echt waar, met dit slag mensen zitten jullie in de bus: “ja of ne billenkoek bij opvoeding, armando zero jaren60, de kont van maxima, kat opeten, stokbrood in je billen, henk van gelder paarden,
bloot kontje, strand foto vrouwen brasil, lijkvlekken bij levende.”
We hadden verder nog wat verseGrafschriften. Die van Bertie vonden we het aardigst:
Goedemorgen
maak je geen zorgen
er is hemel noch hel
hoogstens een graflibel.
Ook Luvienna ging toen van de weeromstuit beestjes plaatsen, te weten het Samuraikevertje dat zich oprolt bij gevaar. Joost mag weten hoe ze daar opkwam. Maar Apie dichtte snel:
“bij leven had ik vele vrouwen
en hoorde hoe zij kwekten
nu zijn zij aan het rouwen
en ik zit onder de insecten.”
Soms voel je het gewoon al weken aankomen: de verversing van de Kunstrubriek is nabij, meer dan 700 reacties zijn er inmiddels, het ding wordt topzwaar, het is scrollen door de stroop. Nevenstaand zien we het meest onschuldige plaatje van vorige week, een portretje van Fikkie Arnolfini. Het beestje had de onhebbelijke gewoonte om tegen het been van zijn baasje en diens gasten aan te rijden, een smerige gewoonte die later door veel andere kleine hondjes werd overgenomen. Het uitgestreken snoetje moet niet verkeerd worden geïnterpreteerd. Het beest wist dondersgoed dat het niet mocht. Maar verder mogen de plaatjes van Roosjes Kunstrubriek van vorige week zo snel mogelijk vergeten worden.
Nee, dan de Friese boerendochter Jildau uit Gorredijk, zij werd verkozen tot mooiste boerin van 2016. Zij melkt volgens het Algemeen Dagblad in haar dagelijks leven elke dag honderden koeien. Jildau, mail je adres even door, dan komt die bokaal jouw kant uit!
Wil jij deze week ook actief gaan meedoen? Met hier bloggen bedoelen we, dat meisje hiernaast laten we graag respectvol met rust. Ga dan eerst wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, de krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur dan zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan hier nog altijd met een fantasie-emailadres. En voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. De afleveringen van deze historische rubriek waarin alle hoogtepunten van alle afgelopen weken worden behandeld zijn elders op dit blog te raadplegen.
Reacties zijn welkom. Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan s.v.p. elders buurten.
Featured image (helemaal hierboven) is voor ons opgegoogled door Luvienna. Het is een kevertje dat zich net als een egeltje oprolt bij gevaar. Ceratocanthus aeneus heet ie op zijn deftigs. Waarom hij ineens in het nieuws was, weten we niet. Maar dat heb je wel meer op het internet.
Bas van Vuren, aangenaam 
Dat ik een aantal van de Ikjes waaraan de blogbaas in het wederom eersteklas intro refereert, niet herken, is vast een indicatie dat zijn analyse klopt dat het blog van besprekingen van Ikjes en Eindoordelen, evolueert naar die van Kunst, Film, Musea, Reizen en TV. Een gemakkelijke, vrijwel geluidloze transitie, en een natuurlijk verloop, versneld door het onbegrijpelijk strenge voordeurbeleid van de NRC.
Of ik word kort van memorie, dat kan ook.
Ja, allebei is ook mogelijk.
Overigens stond de naam van de stylist van Femkes opmerkelijke uitdossing wel vermeld, Apie. Ik weet niet meer wie en de kattenbak heeft zich al over het nummer ontfermd. We blijven hierover dus in het duister tasten. Voor zover we dat willen.
Dank je, Luvienna. Die stylist(e) kwam wellicht van rechts, we zullen het nooit weten. Het betreffende plaatje mag hier in de reacties wel even bekeken worden, oh huiver icoontje:
Hiephoi, morgen dubbel geroerde koffie!
De samenvatting van de afgelopen week is wervelend beschreven, en het beeld van het zich uitrollende kevertje is misschien wel tekenend voor de nieuwe richting dit dit blog lijkt in te slaan.
De outfit van Femke vind ik trouwens prachtig, en mooi gemaakt (let op de zakkleppen), maar meer geschikt voor een langbenige zeer slanke jonge vrouw. Of man.
En o ja, die intekenlijst van Jeroen Kramer- door hemzelf crowdfunding genoemd- die werkt niet. Jammer, dan maar geen collectors item dat ook nog mooi is.
Dank je, pawi. Ik moest aan de pandjesjas van Ollie B. Bommel denken, of de vader van Godfried Bomans/Pa Pinkelmans. Kortom, knipoogje van Femke naar de vaderlandse pers. Met ook dat olijke opwippende schoentje.
Maar de rest van de foto’s is keiserieus. Enfin, zoals gezegd, het gaat om de inhoud en die is meer dan ok. Een groot Politica, een groot Mensenmens, ons helaas ontnomen door die belachelijke hetze tegen de “linkse kerk”. Maar voor haar eigen gezondheid en quality of life een Godsgeschenk begreep ik uit het interview. Laten we haar de luwte gunnen.
Kan zij het Correspondentendiner van volgend jaar niet doen? Zo vlak voor de verkiezingen moeten we niet willen dat Rutte dit vrolijke avondje kan misbruiken. Ideetje voor Twan. Misschien leest hij hier mee.
Ik ga nu meteen proberen te klikken op die intekenlijst, kom zeg, iets gebeurt daar wel, want gisteren stond de teller op 3200 euro’s en nu op 3900.
Oh, excuus, dit kreeg ik toen ik op pandjesjas googelde, een verrassend resultaat en inderdaad met lange benen.
Update voor pawi: bij mij doet de link het wel. Tja, dat heb je weleens, misschien was de site overbelast.
Misschien ging je niet serieus bestellen. Pas aan het eind kreeg ik het bericht dat mijn regio (“Nederland”, was vooringevuld) niet werd herkend door het systeem.
Dat is waar, ik ben niet helemaal all the way gegaan. Voor je het weet zit je aan zo’n boek vast 😀 Ik hou meer van e-versies. Dat salontafeltje van mij dat ligt al zo vol.
Nederland niet herkend door het systeem, hoewel vooringevuld?? Ja, van die dingen, ik kan er soms zo moe van worden.
Lange intro en, zo ontroerend, mijn krabbel erbij. Met link nog wel en een grafdicht. Sorry hoor, ik moet even snuiten. Dat lepeltje heb ik nu niet meer nodig en jaloers was ik ook niet. Ik koop er zelf wel een☻
Evengoed bedankt.
ps
Geen idee waarom mijn tekst er zo vreemd uitziet.
De fbplaatjes zijn mooi, blij dat ik ze zelf niet meer hoef op te zoeken. Maar wat is er toch tegen mijn gravatars? Zelf vind ik ze prachtig.
Nu eerst wat eten.
Weer een uitstekende terugblik op de afgelopen week, verder een frisse introductie van de komende week.
De ikjes worden steeds trouw geplaatst door Pontius maar de bespreking ervan is een beetje in het ongerede geraakt sinds het vertrek van DSR en de tijdelijke afwezigheid van Mopperkont die in de sneeuw rollebolt.
Bespreking van boeken, reportages, politici, de toestand in de wereld, en vele andere onderwerpen komen aan de orde, kunst niet te vergeten onder leiding van onze kunstpaus Heer Rozenwater.
Ik hoop dat het een heerlijke lenteweek wordt vol verrassingen.
Ik vind je gravatars ook mooi, Bertie. Hoe je dat met die tekst doet? Geen idee. Je bent een klein mirakeltje, en dat ben je. Like!
Klein… hahaha…
Toch like om te horen. 🙂
[gemodereerd vanwege aanhoudend getreiter/nom de plume vandalisme]
@Gastrol, ja, dat heb je er nu van. Als je je hier niet zo onmogelijk had gemaakt, dan was je in een warm bad van medeleven terecht gekomen. Nu blijft het stil, zoals je ziet en kwijt alleen ik me professioneel van mijn taak. Vervelend te horen, Gastrol, en ik hoop dat je snel weer op de been bent. Jeetje zeg, wat erg.
Wat je zegt over de reageerder uit Goirle, dat is dan weer zo naast het putje. Die man heeft inderdaad geen behoefte om zijn schrijfsels op het internet van een pseudoniem te voorzien. Mag. Kan. Ik modereer dat dan ook niet. Wat jij doet is (a) vulgaire beledigingen met schuttingwoorden aan het adres van reageerders plaatsen, en (b) ook reageerders die prefereren onder pseudoniem te publiceren lastig te vallen door hun – vermeende – namen en woonplaatsen neer te kwakken. Niet om te waarschuwen, oh vader Theresa, maar om te etteren. Je hebt je ooit, een jaar of vijf geleden, illegaal onder een valse naam in een chatroom bij de buren opgehouden en kon toen ongestoord namen en IP-adressen noteren. Konden we allemaal hoor. Het verschil is dat wij het spelletje meespeelden en dus niets met die informatie deden. Waarom zouden we? Wij weten hoe je je in een groep gedraagt. En wij weten hoe totaal onbelangrijk het is.
Maar ook op het schoolplein had je al van die ventjes die er buiten stonden, vol met boosheid, en frustratie en zich niet begrepen voelen. Door zich op te dringen, door te dicht op de huid van de andere kinderen te zitten probeerden ze alsnog aandacht te krijgen. Ook meespelen. Ze hadden niet door dat ze het daarmee nog erger maakten.
Na die ene keer in de chatroom, vijf jaar geleden, heb je absoluut niets geheimzinnigs meer aan nieuwe gegevens vergaard, afgezien van wat simpel googlewerk en een paar keer – zoals iedereen dat kan – wat informatie van een enkel onvoorzichtig gravatarprofieletje van deze en gene gevist. Dus wat moeten we nu precies van je leren? We weten het allemaal, man. En we hebben met zijn allen huiveringwekkend veel geleerd van de wikileaks en aanverwante dossiers. Niet van jou.
Dat je bedreigd bent of wordt door “gekken, gestoorden, gefrustreerden die je coute que coute willen raken” betreur ik uiteraard. Zoiets wens je niemand toe. Maar reageer de machteloosheid en de woede die je daarover voelt s.v.p. niet hier af. Wij hebben daar nul komma nul mee te maken. Het ga je goed, vadermans.
dinsdag 8 maart 2016
Regels
Bussum, maandagochtend, half acht, straat langs het station. Ik zet mijn vrouw op de trein en gooi daarna wat lege flessen in de glasbak. Er komt een keurige mevrouw uit het huis tegenover de glasbak die mij erop wijst dat dat niet mag voor acht uur: „Het maakt zoveel lawaai.”
Ik: „Sorry, dat wist ik niet.” Zij: „Het staat op dat bordje. Regels zijn regels. De kinderen zitten meteen rechtop in bed.”
Ik: „Moeten ze niet naar school dan?” Zij (met een kleur): „Nou, we zijn net teruggekomen van de wintersport en we houden ze nog een dagje thuis.”
Erik van Zadelhof
Onuitroeibaar zijn ze, die ikjes van bij de glasbak.
Tja, als hij nu wat lege flessen op de trein had gezet en zijn vrouw in de glasbak had gegooid, dan was er misschien nog iets van te maken geweest.
Ja, of zijn kinderen op de trein en zijn vrouw te bed gegooid. Maar zo is Erik niet.
En zeker niet op de internationale vrouwendag.
Klare Taal
FB
Overdenking
Ooit leerde ik: het weer, de beurs, techniek, je kunt het niet tegenhouden.
FB heeft zich ’n onuitwisbare plaats verworven bij velen.
Wat gebeurt er eigenlijk?
In tegenstelling tot hier, meld he wie je bent.
Je geeft veel van wat je dierbaar is.
De ontvangst kant, wat levert het op?
Ik heb zo’n 2 maanden terug mij heel intensief bezig gehouden met. het creeren van wat men daar “friends” noemt.
Omdat ik sax speel was mijn focus primair, dat te melden.
In korte tijd had ik zo maar contact met muzikanten uit twee of drie andere landen.
Ook uit Nederland.
Zo hoorde ik vrij snel, dat het literatuur museum “on-line” ging.
Ik meldde dat op drasties, wat bleek? Eén van de reactanten hier wist heel snel welke controverses W.F. Hermans werk heeft opgeroepen.
Ik kreeg op transparante wijze te horen , dat WF, Hermans niet deugt.
Dat is de extrs dimensie, zeg maar.
Daarnaast is er ’n goede gewoonte, even te melden, dat je ’n foto gebruikt. Het levert nog wel eens extra ongedacht mooi werk op van de inzender.
Daar ben ik zuinig op.
Er zijn er hier, die plaatsen foto’s van mij via FB elders, zonder mij te informeren. Zo zijn onze manieren.
Per saldo,: Leer met FB om te gaan, het kost misschien wat tijd, het is de moeite waard.
Conclusie:
Probeer het, Gewoon doen.
Veel plezier.
’n Enkel prentje er bij?
Tocht naar het Onbekende
Het jongetje , dat ben jij.
Het hondje , dat met jouw is verbonden symboliseert trouw aan , waar jij voor staat
Zet je eigen koers uit
Kies je “friends” zorgvuldig
Geniet van veel…….
Zo ongeveer.
Conclusie
Centraal staat het leveren van ’n toegevoegde waarde, aan hen die dichtbij je staan.
FB is slechts ’n medium,dat alles vergaart.
Soms: Da’s waar…wat is er van hem/haar geworden?
Soms: Moet dat nou?
In het verlengde daarvan: Integrale afschuw over etc….
Maar ook: aanvullend op het wereldnieuws omdat friends info geven over…
Het aardigste print ik.
Ik wil over 3 maanden, het aardigste dat ik tegenkwam, terugzien in print , daarvoor maak ik dan foto boekjes etc. of terug horen.
Dat deel ik weer met mij dierbaren.
Dat is FB voor mij, ongeveer.
Conclusie:
Mijn aanvankelijke skepsis, is na enig testen, tasten, belandt in… in ja mits….
dag mooie dag
De glasbak
Aandoenlijk verhaaltje,
Er zijn culturen waar de verwerking van afval, glas, noem het op, door deskundigen, per deeltje wordt gesorteerd. Men trekt de wijk in , verzamelt.
Ik kan mij de dagen niet herinneren, op geschrikt door het heerlijk gekletter van versplinterd glas in ’n pas geleegde glasbak. Kippevel heerlijk.
Hier:
De experts, scheiden geluidloos , draadjes, moeren, glas wat al niet.
Neen geen prentje van.
Er is in Manila ’n wijk aan het water gelegen, waar vuil-experts gezellig bij elkaar wonen. Hier maakt innovatie geen kans.
De aanblik is troosteloos, armoedig. Wat ze doen, is zeer nuttig.
Gastrol 22:12
Tja, zo’n aanleunwoning is zo gek nog niet. Geen enge drempeltjes, geen overbodige rotzooi waarover je kan struikelen en zeker geen dakpannetjes die je kunt doen wiebelen. Ik zou bijna medelijden met je krijgen, bijna dus 😉
Je opstel van gisteravond was qua spelling bijna foutloos, op wat accentjes na, maar daar was je natuurlijk te moe voor.
Qua inhoud was het weer zwaar onvoldoende, met name de stukken over Ingries en Mario. Maar ach, dat weet je zo langzamerhand zelf ook wel. Misschien moet Drolley je wat vaker een spiegel voor houden.
Test
Visie: Het zou moeten kunnen
missie: aanhouder wint.
Uitvoering: Houdt mijn hart vast,
Ooopps…????
De portier is ’n invalide.
Natuurlijk WF Hermans: Eerste zin “Nooit meer slapen”.
Deze past in dezelfde categorie, natuurlijk broodschrijvers maar toch:
Mijn zus is doorgaans lesbisch maar heeft sinds acht maanden opeens een relatie met een man. … bron: nrc van vandaag.
Apie 23:27
Ik bewonder je eindeloze geduld met dit kwaadaardige trollenmannetje, die, onder het mom van helpen/waarschuwen er louter op uit is om anderen te beschadigen. Zeer professioneel van je maar het lijkt me ook doodvermoeiend. En iedere keer maar weer een intro verzinnen, ik begrijp niet waar je de energie vandaan haalt naast je werk.
Anders @7.03, dat plaatje van dat meisje met die hond, daar moet ik bijna van huilen.
Zeker mooie plaatjes van Anders, dat herfstbladerenstelletje mag er ook zijn. En dan te weten dat al dit moois binnenkort gedrukt en gebundeld verschijnt in een echt boek. Kunnen we intekenen, Anders, ga je crowdfunden?
@Indra, dank voor het medeleven. Het blog geeft me – sinds de schrijvende rechter weg is – juist energie en luim. Dat werk is dan een peulenschilletje. 😀
Grinnikicoontje! Arnon Grunberg in de Volkskrant naar aanleiding van Femkes uitspraak dat de aanvallen op de sociale media door onbekenden alle energie uit haar zogen:
“Het zou energie moeten geven als je wordt aangevallen op sociale media (…) Veel verbale haat (is) een liefdesverklaring van hen die onmachtig zijn om lief te hebben.”
Dan zal dat het wel zijn, Morgenwater houdt van ons. ❤
Apie 12: 50 😆
Zo is het, und was sich liebt, das neckt sich!
Ik voel me helemaal getroost.
@Indra Of, zoals mijn vader altijd perongelukexpres zei: was sich neckt das liebt sich. 🙂
By the way, ik krijg mailtjes dat we hier iets aan Vrouwendag moeten doen. Nee toch? Het is hier toch elke dag vrouwendag? Wat vinden jullie? (niet dat ik er tijd voor heb, dus ik hoop op een massaal nee). Ik zou hooguit dat plaatje van die boerin nog een keer kunnen plaatsen als eerbetoon aan ook de agrarische vrouwen die ons toch maar mooi van de hongerdood redden, en intussen ook de natuur nogeens helpen met paaltjes rondom nesten, expres niet ingezaaide perkjes en vleermuizen- en gierzwaluwgaten.
Zet gerust allemaal plaatjes van sexy boerinnekes en andere meisjes neer, Apie, daar heb je geen excuus als Vrouwendag voor nodig. 😉
Joepie! Daar is ze weer.
Onvoorstelbaar dat Heer Rozenwater dit een geil wijf noemt, het kind is gewoon aan het werk, met koeien, of schapen zoals sommige mensen zeggen. Die denkt daar in de verste verte niet aan, dat geef ik je op een briefje. Maar Heer Rozenwater wel, dat is de persoon die hier echt geil is! 😦
En gewoon in d’r dagelijkse werkkloffie!
test
Pfoe! opgelucht icoontje
Goede Apie,
Lees zo juist je open vraag over “vrouwen dag” .
Ik deel je optie, dat het hier elke dag “vrouwendag” is.
Wil ’n platform zijn, iets te melden , dat…..maar de site is armer vandaag, omdat er geen melding , is over.vrouwendag….?
Niets meedoen, volgens mij.
Dag, dag, mooie vrouwendag.
Sommige vrouwen zijn alleen aan de buitenkant keurig.
[gemodereerd vanwege aanhoudend getreiter/nom de plume vandalisme]
Dat boerinneke heeft een mooie overall aan, zal wel design zijn; dubbele like en vijf sterren waard.
Over vrouwen hoef je niets speciaals te melden hoor, wij weten immers alles al.
Ik vraag me af, Gastrol, wat je op dit blog zoekt, als iedereen hier zo onder je eigen niveau zit. Een goed gesprek is voor jou dus niet mogelijk. Dus wat hoop je hier te vinden? Superioriteitsgevoel?
@ Luvienna
Ons verheffen? ☻
@Bertie, ah, een nobel doel! 🙂
[gemodereerd vanwege aanhoudend getreiter/nom de plume vandalisme]
Reflectie
Anders in Wonderland.
Ik heb ’n vaag idee, dat ik over ’n maand of drie of zo, wat mij greep in compositie, kleur, onderwerp op het net, te verzamelen.
De laptop, al die programma’s er op, het is ’n schakel, in wat ik met mij dierbaren wil delen.
Als je – zoals ik in den Vreemde de Nachtwacht als poster wilt, dan is ’n mogelijk volgende stap, Da Vinci Het Laatste Avondmaal, zeer populair op de Phils.
Maar dan komt het:
Net als bij jou thuis, staart de hele club hier, naar zijn/haar tablet.
Erger nog, ’n vriendin, die je voor geen meter mag, gluurt naar je, Anders zwaai je even?
Veel agressiever moet het niet worden? Ik mag dat mens voor geen meter, zit ik in m’n eigen huis, moet ik zwaaien, naar ’n mevrouw in ’n tablet? Dit is mijn huis…!!!
Jullie kunnen allemaal het heen & weer krijgen:
Wat IK mooi vind ga ik op ’n tijdlijn ordenen,
Printer er bij, ik denk ruwweg 50 prentjes te printen.
Bij sommigen moet ’n verklarende tekst: Het beeld is zo dramatisch.
Anderen, krijg je terstond tranen van in je ogen.
Ik heb dat zelden of nooit in ’n museum.
Daar hangt ander werk , minstens zo mooi.
Als ik zondag ochtend wakker wordt en ik hoor Schumann als ’n post van iemand, die raad wat ik dat mooi vindt..:.krijg ik ’n warm gevoel.
Op mijn beurt zoek ik iets wat ik mooi vind, dank je wel, !!
Ik toeter de familie bij elkaar, vraag hen te luisteren.
Martha Argerich, Klimt, China, het onderweg zijn naar.
Maar ook:
Muzikale wensen? Vraagt ’n FB friend violiste te Verona, ik speel het wel, video aan.
Oh, wat ’n lef. Geen probleem.
Wat ’n wereld vrouw.
“n Bibliotheek medewerkster meldt: let op.
Het museum meldt, het orkest meldt…..Kortom te veel om op te noemen.
Daar gaat het snoeimes in. ’n frame is gewenst., anders wordt ’t ’n zooitje.
De top-10 moet naar top-3. Posters,
Dat komt in de woonkamer. Als je wilt dat iedereen met plezier bij je komt, men voele zich welkom. Moet je wat??
Zo simpel is het .
De “ikjes”: stelde ik eerder worden zo tot ” ’n Rijdende Tram, die Tingelingt, van het Goude Hooft naar het Voorhout.”.
Oh la, foutje?
Ja, die man met dat handeltje was niet de bedoeling.
Deze mevrouw had mijn voorkeur:
Zij maakt ‘;n keuze uit het aanbod lotussen. zij past beter bij mijn tekst.
Alas, wie heeft ’n foutloos parcours?
Voor Apie : Ik kan me ’t gevoel van meer vrijheid bij afwezigheid van dsr wel voorstellen. Wens je veel succes met ontplooien van welk verborgen ondergesneeud talent van jou ook.
Mijn aanwezigheid hier wordt ingegeven door het “ikje” primair. Het is zo oer – Hollands vaak.
Al naar gelang windrichtend, golflengte sla ik weleens ’n obegaanbare, louche zijstraat in.
Deze dame bedoelde zocht ik : Guggenheim
Alleen al om de sfeer?!
Dank voor de mooie plaatjes, Anders. Je hebt inmiddels een eigen rubriek gekregen, zie alhier.
woensdag 9 maart
Geen ikje te vinden in NRC-next of in de middageditie. Laten wij hier even om janken. Dan wel wenen.
Ik kan er niet mee zitten, Pontius, er zijn zat andere mooie dingen. Het Facebook Anders in Wonderland, de nieuwe AVV van Roos, ik noem maar wat, en dat is dan nog maar alleen hier.
Het kleine grinnikicoontje is voor de NRC, die nu in plaats van “geweldig, jij wilt weten wat er allemaal speelt” het volgende leugentje om bestwil ten beste geeft: “Genoten van de artikelen die we je cadeau hebben gedaan? Neem een abonnement en krijg onbeperkt toegang.”. Stout, ze hebben helegaar geen enkel artikel cadeau gegaan, wat je ook aanklikt, al is het dus een ikje, of een columnpje of een nieuwsberichtje … je krijgt altijd precies die tekst. En nee, cookies ga ik daarvoor niet leegmaken, ik heb wel beters te doen. Tralala, heerlijk naar het AD. Plaatjes kijken.
O de achterpagina inderdaad geen ikje maar wel een aantal oude brieven uit de rubriek achterwerk van de VPRO-gids. Deze vind ik erg aardig.
Een tak in bed
Hallo achterwerk, ik ben een meisje van 9 jaar en ik zit ergens mee, namelijk dat ik met een tak in bed slaap. Ik vind dat gewoon fijn. Ik denk ook dat de tak nog leeft. Ze heeft zelfs een naam: Ilona. Ze lag achter op het grasveldje bij ons en ik en mijn vriendin hebben haar meegenomen en schoongemaakt, daarna hebben we kettingen voor de tak gemaakt en in bad gedaan. Ik schaam me er best wel voor want andere kinderen weten het nu ook.
Een meisje (9) 2012
Ja, ach gossie, de Achterwerkpagina in de VPRO gids verdwijnt. Kinderen schrijven geen brieven meer. En belangrijker: het interesseert kinderen geen lor meer of hun dingetje wel of niet in de gids of in de krant wordt afgedrukt. Ze zijn allemaal zelf uitgevertjes geworden, met hun eigen publiek. De tijd, zij vliedt als een schaduw heen, leve de vooruitgang.
Je vraagt je wel af waarom iemand een tak “Ilona” noemt. Ilona, jij enig idee?
Pfoe, ik kon gelukkig nog net het grapje tegenhouden, dat het begrip “takkenwijf” daarmee wel heel erg dichtbij komt.
Ja, dat was het eerste waar ik ook aan dacht, Apie. Natuurlijk.
Takkewijven heten meestal Ilona; als ze gaan puberen, zijn ze vaak mager en schriel.
Deze was geen takkewijf, maar kreeg bijnamen als ‘gratenpakhuis’ of ‘getailleerde tl-buis’.
Gastrol heeft last van woorddiarree. In de beperking toont zich de meester, maarja, meneer hoort zichzelf graag breeduit lullen en gaat er vanuit dat de lezer het ook interessant vindt.
donderdag 10 maart 2016
Mieren
Mijn 95-jarige moeder werd, na de onvermijdelijke val in de badkamer, aan haar heup geopereerd. De dag na de operatie is ze heel helder. Wel vraagt ze of die zwarte puntjes op het plafond mieren zijn. Haar vraag wordt direct gemeld aan de dokter. Onmiddellijk gaan alle alarmbellen af en waart het spook ‘delier’ door de kamer. Ik kijk samen met haar omhoog: daar zitten inderdaad allerlei kleine zwarte putjes die horen bij het design van het plafond. We kijken duidelijk te weinig met de patiënt mee.
Bert Baas
Season’s Greetings
Het gevoel “het” te hebben gemist hier? Vrouwendag niets echt ’n item voor hier?
Klopt, geloof ik. Primair het “ikje”, hier & daar ’n steegje of zijstraat, maar hier om te monitoren of…….lijkt mij niet.
..The Day After , dan misschien? Kan. Hier zijn ze 2 celebs plus….
Ik heb noodgedwomgen tot ’n paar keer toe in ’n ziekenhuisbed moeten liggen.
Ik ben me van geen “design” bewust. Plafonds zijn zonder uitzondering egaal kaal.
Niet geheel onaardig Ikje, wat goed aangeeft hoe we door onze aannames en (voor)oordelen gestuurd worden.
Kom, ik gooi er eens een opwekkend liedje voor de donderdagochtend tegenaan:
Tja Bert, je was heel erg overtuigd van je superioriteit toen je dit voorvalletje beschreef. De “onvermijdelijke val”? Huh? Had je een draadje gespannen, het kleedje los gelegd, de boenwas extra lekker dik aangesmeerd?
Een post-operatief delier, tja, een willekeurig familielid denkt daar niet onmiddellijk aan, hoor. Oftewel, Bert is vermoedelijk zelf een ziekenhuismeneer, getuige ook zijn oneindig flauwe uitsmijter “We kijken duidelijk te weinig met de patiënt mee.”
Eindconclusie: Bert deed een Mieke-Kerkhofje vermomd als een bezoeker/familie-anekdote. Nog een graadje erger als je het mij vraagt 😦
Te bestellen bij Snijder & Co.
@Apie Op zo’n leeftijd zijn mensen na een operatie meestal erg in de war. En zo’n val komt op die leeftijd ook heel vaak voor. Statistisch haast onvermijdelijk inderdaad.
`Twee jaar geleden, dat akkefietje waarover ik schreef in mijn Jordaanverhaal, liggend aan de zuurstof, starend naar het plafond, begon er iets wits en ronds te draaien in het luchtrooster.
Het kwam ook lager en dan weer hoger.
De volgende ochtend vroeg ik aan dat verpleegster of dat ding soms stuk was. Later kwam ze bij me terug en deelde me mee: ‘U hebt te veel zuurstof gekrijgt’. Ja, zo zei ze dat.
Je hebt dus een zuurstoftrip gemaakt, Ilona! 🙂
O… juist. Wist niet dat dat bestond.
En dat was niet het enige.
Het was zondagochtend, ik hoorde dat er een kerkdienst werd gehouden. Hoorde een orgel en later een zangeres die zó verschrikkelijk vals zong!
Later bleek het uit het bed naast me afkomstig te zijn. Kamergenote mevrouw De Pouw die naast me lag te ademen…
@Ilona Als het niet bestond heb jij het dus uitgevonden. 🙂
Ilona! 😀 Moest je daar extra voor betalen of zit dat in het ziekenfonds?
Apie, volgens mij was het gratis; klantenbinding.
Dus als ik het goed begrijp haalde Bert eerst de dokter erbij voor hij zelf naar het plafond keek?
Nou we toch aan het facebooken zijn .. dit vind ik nou een mooi filmpie!
He! Het heeft eventjes geduurd, maar daar verraadt Meelindemond zich toch ineens! Henk, Ermel en consorten zijn weer onder ons! Je kon er op wachten! Trollen is moeilijker dan je denkt! Zucht! Bareuh icoontje
Pardon! Uitroepteken achter icoontje vergeten!!
Ha!Ha!Ha!
@Ilona
Die zuurstoftrip, vond je het de moeite waard?
Leuk filmpje, Apie!
Kei- leuk bezig weer Henk, socioloog van de kouwe grond!!
Wel op tijd intake gesprek aanvragen hoor en testjes goed invullen, anders word je opgehaald!!!
donderdag 10 maart 2016
Gillen
Mijn beste vriendin is twaalf jaar geleden naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd. Niet bepaald naast de deur. Drie kinderen verder, besluit ik af te reizen. Voor vertrek biedt mijn vriend aan cadeautjes voor de drie kleintjes te kopen. Het worden dvd’s zodat ze hun Nederlands kunnen oefenen, waaronder een van K3. Bij aankomst in Nieuw-Zeeland zie ik tot mijn schrik een rij dvd’s van K3 op de plank. Haar licht autistische oudste blijkt groot fan. Ik houd mijn hart vast als ze het pakje opent. Ik verwacht tranen. Ze begint te gillen. Van blijdschap. „Mama kijk! Nu hebben we hem gelukkig dubbel, voor het geval de ander stuk gaat!”
Walter Louman
Walter is een zeur. Wie is er niet “licht autistisch”? Pff.
vrijdag 11 maart 2016
Haast
Op weg naar mijn werk fiets ik over de De Clercqstraat in Amsterdam. Het fietspad is vol, het tempo ligt hoog. Even verderop wordt de fietserstrein gehinderd: een verwarde oudere heer dwaalt met zijn hond over het fietspad. De colonne schiet rakelings langs hem heen, het gaat maar net goed. Ongelukkig detail: de man is blind. Ik besluit hem te helpen. Terwijl ik de man naar de stoep loods worden we uitgescholden, maar dat deert ons niet. Als hij veilig staat zit mijn taak erop, en ik vertrek weer. Terwijl ik doorfiets slaat de twijfel toe: was de man verdwaald? Ik had wel even een praatje kunnen maken. Maar ja, die haast hè …
O.F. Wortel
Onduidelijk Ikje. Walter reist af – dus weg van de beste vriendin? Nee, ernaartoe, maar daarvoor moet je even verder lezen. Drie kinderen verder – ook daarvan moet blijken dat dat de kinderen van de beste vriendin zijn. Nou weet ik dat je voor een boeiend verhaal de lezer enigszins in het ongewisse moet laten, maar dit lijkt me niet de manier.
Op het Haast-Ikje had ik eigenlijk de klassieke uitsmijter: Maar ik wíl helemaal niet naar de overkant, verwacht.
@Luvienna
Het is vooral ingewikkeld: Walter heeft een vriend: “mijn vriend”. Hij gooit hier de ontwikkeling van zijn liefdesleven op tafel. Daar hebben wij geen oordeel over. Of liever gezegd: die heb ik niet.
Een autistenikje, nog niet eerder gehad meen ik. Hmprff. “Drie kinderen verder…”
Het meest opvallende aan het fietsersikje vind ik wel dat zo’n fietserstrein, terwijl ze zien dat er een verwarde man loopt, niet even inhoudt, maar er op volle snelheid langsheendavert. Erg trieste mensen dat. Maar goed, het is Amsterdam en daar ben je aan jezelf overgeleverd. Ook wel apart die naam O.F. Wortel … ikjes onder pseudoniem worden zogenaamd door de redaktie niet aanvaard. Next!
Zo druk was het helemaal niet in die De Clerqstraat, Wortel is een beetje aan het overdrijven.
Zijn ‘beste vriendin’ is, om het op z’n Sheldons te zeggen: ‘yes, she’s a girl, yes, she’s my friend, but no, she’s not my girlfriend’
@Apie, de fietstrein was ‘op weg naar mijn werk’ – spitstijd dus.
Belangrijker lijkt mij of Walters vriend ook van K3 houdt. Ik denk het wel.
So f***ing what, Luvienna, onderweg naar hun werk of niet. Da’s genoeg reden om een verwarde man van zijn sokken te rijden? Als die op het asfalt klettert, dan zijn de gevolgen niet te overzien. Dat is nergens mee goed te praten. 😦
En zoals je duidelijk op de foto ziet, zo druk is het niet in die straat, zelfs niet in de spits.
@Apie Niet zo f***ing aangebrand reageren, dit was een reactie op 13:37, niet op het van de sokken rijden.
Ja, dat zag ik ook pas later, maar toen was dat f***ing er al uit. (deze reactie is geschreven vanuit een stil hoekje, waar een blogbaas zachtjes zit te wenen).
@Apie
Hoezo “zijn de gevolgen niet te overzien”? Dan breekt de man zijn heup en gaat naar het plafond liggen staren onderwijl naar K3 luisterend. En zijn sokken worden door het ziekenhuis heus wel weer gewassen. Pff.
Zeker, da’s het eerste orde effect, Plop. Maar zijn bloedjes van kinderen, die vergat hij te bellen. Ze gingen hem zoeken tot diep in de nacht, raakten de weg kwijt en raakten aan lager wal.
@Apie 13:52 Je staat misschien net iets te scherp afgesteld. 😉
@Apie
Ook de overige orde effecten zijn dus te overzien. Dank voor het aantonen van je eigen ongelijk. Scheelt mij weer veel werk.
Graag gedaan, Plopje. Blij dat jij wel weet wat er vervolgens aan die lagere wal gebeurt. Vertel is?
@Apie
Ach, de lagere wallen kennen we allemaal. Niets dan K3 en ziekenhuis-ikjes. Plus uiteraard het vlinder-effect, inclusief opwarming der aarde en referenda om Rutte te pesten. Maar wél te overzien.
Juist, die vlinder, dat wilde ik horen. Die is kei-onvoorspelbaar.
Allemaal details. Houd alsjeblieft de grote lijn een beetje in de gaten. Over 4 miljard jaar of zo worden we door de zon verzwolgen. End in the end, the love you take is equal to the love you make. Geloof je dat dan wel? Ik niet.
@Plopje, dat rijmt wel maar klopt niet.
Test
@Apie, als de test inhoudt of de caroussel op FB het doet: ja.
Joepie, dat wilde ik weten. Maar ik denk alleen als je een Facebook account hebt en ingelogd bent. Anderen krijgen vermoedelijk een “wordt nu lid” popupje. We zullen het nooit weten. Dagen heb ik aan die video geschaafd.
Als je het “you” van Plopje als individu opvat dan klopt het niet, tenzij je in wederopstanding gelooft en dan kun je het dus niet bewijzen. Als collectief zou het wel moeten kloppen, aannemende dat liefde een soort van energie is. Als je het systeem maar groot genoeg definieert (heelal en zo) dan is het nu eenmaal zo dat je niet meer liefde kunt geven dan maken. Hopla en met dank aan ik denk J. Lennon, maar dat zou ik moeten nazoeken. Die speelde keiveel leentjebuur bij boeken en zo.
Hm, niet gedacht, Paul McCartney heeft dit fraaie diepzinnige regeltje gedicht. Dan neem ik aan dat het hem om het rijm te doen was, de diepere betekenis ontging hem zelf, deze “I say hello and you say goodbye” en Mull of McKintyre rijmelaar. J. Lennon zei er het volgende over, vernietigend scherp en tikkie gemeen, maar met hoog hahagehalte.
“That’s Paul again … He had a line in it, ‘And in the end, the love you get is equal to the love you give,’ which is a very cosmic, philosophical line. Which again proves that if he wants to, he can think.” Lennon misquoted the line; the actual words are, “And in the end, the love you take is equal to the love you make.”
Dat zou ons allemaal er niet van moeten weerhouden om zo veel mogelijk liefde te maken. 🙂
Voor wie houdt van Rock&Roll, hier een fraaie mashup: History of Rock.
En die iconendingetjes vind ik ook zo schattig, vaak zelfs met uitroeptekens om aan te geven hoeveel pret er wel niet is.
Blij dat je het allemaal zo leuk vindt, Meelindemond! genoegelijk knor icoontje
Het heurt ook niet. Weg gaan en dan weer terug komen. Alleen Beatles en Elvis (nu dan he) kunnen dit.
Ik niet.
Veel te onbenullig.
En niet alleen ik. IT takes two to tango en ik haat dansen.
Je bent nooit weggeweest, Mark. En zelfs al was dat zo, je bent nu defacto terug. Welkom. Geniet van alle liefde en warmte die deze site je biedt.
zaterdag 12 maart 2016
Guur weer
Het is guur weer, striemende wind, koud en nat maar de hond moet toch uitgelaten worden.
Op weg naar de vaste uitlaatplek aan de andere kant van het riviertje komt me op de voetgangersbrug een oude dame met een rollator tegemoet.
Halverwege het bruggetje stopt ze, kijkt me aan, zegt „Op naar de lente” en vervolgt haar weg.
Jules Steenhuis
Dit vind ik nou eens een goeie.
Een outdoor carmiggeltje.
Bijvoorbeeld.
Ik moet er niet aan denken, dat omdat ik aantrekkelijk oog, ’n vlotte doorstappende gang heb, mede-wandelaars zich afvragen, Man, hoe doe je dat, zo fit?
Gewoon, voor het geval dat, “Just the Message”, : Ja, eens ’t wordt zeker lente.
’n Aardig verhaaltje, de Almachtige dank, het kan dus ook zonder crocussen…..
Of door de ogen van
It has been raining all day long, and so windy. Spring is still not here yet, and no flowers…
Verse plaatjes (79 in totaal) staan op de speciale “Anders in Wonderland” pagina. Gaat dat zien. Fijne onderschriften gezocht.
Bij verhaaltje over rollators moet ik altijd een beetje huilen.
En een update over het boerinnetje van 2016, keiberoemd gemaakt o.a. via deze site: het is, zoals gedacht, inderdaad geen “geil lekker wijf” (citaat: Heer Rozenwater), maar gewoon een aardig Fries boerenmeisje, bescheiden, gezellig, en okay, er met openvallend blousje goed uitziend. Luister hier naar het diepteinterview dat iemand met haar had:
En in de sector: lezenswaardig op bevriende belendende bloggen:
“We zaten in de hoogste bomen; wat heet, in de hemel. De zevende …”
Lees verder op “Vogel vs mens”, van Bertjens. Alhier.
Zorgeloos wil ik kunnen slapen
maar slapeloos blijf ik zorgen.
Gisteren was al niet veel soeps
maar praat me niet van morgen!
Goed zo, Meelindemond, jij hebt hem ook begrepen. Die van jou is Bloem, die hierboven is Indra.
Opgave: probeer nu zelfs eens iets origineels te plaatsen.
Indra, ik raad De Wandeling aan met Hans Dorrestijn, op dit moment op TV (NPO1), of anders via Uitzending Gemist, als je er even tijd voor hebt. Die zegt het aan het einde van een lange wandeling heel mooi: het is ongelooflijk wat voor wendingen het leven heeft. Als een racewagen … Vandaag lijkt alles ruk, en morgen lacht het leven ons toe. Kan allemaal. En hij kan het weten, hij is 75 jaar oud en gelukkiger dan ooit. Hans, auteur van de vrolijke slagzinnen “De tijd heelt alle wonden maar slaat er nog veel meer” en “Zelfs Jezus aan het kruis had het beter dan ik thuis”. ❤
Ja, prachtig hoe de constant in mineur zijnde Hans Dorrestijn zo opgefleurd is. Hij lacht tegenwoordig zelfs!
By the way, waar is Timmerark eigenlijk? 😀
http://www.ad.nl/ad/nl/5597/Economie/article/detail/4262263/2016/03/13/Man-steelt-vier-dozen-moestuintjes-bij-Albert-Heijn.dhtml
Wonderlijk: op mijn tablet werken de likies wel, nu pas ontdekt. Dan zal het toch aan de instellingen op de laptop liggen.
Juist, ik dacht, ze komt er nog wel een keer zelf achter. Nou, liken dan maar, ga maar eens lekker los, je hebt wat in te halen.
Kan niet, tis voeiertijd.
Meelindemond 8:04
Moge ’t meel in je mond je beletten te spreken,
je kaken doen plakken in oneindige brei,
je wraakzuchtige zinnen, die jóu helder leken
transformeren in één brakke gelei.
Ben ik éventjes weg, meteen wat gemist en nu kan ik het niet meer vinden, iets over duimpjes en likejes. Is er iets gewist?
Nee gekkie, wissen doen we hier niet hoor. Misschien was het op een andere draad? Kunst, Anders, Plopje of het weekoverzicht?
Apie 8:31
Dank voor de link. Ga ik zeker bekijken als ik tijd heb.
[gemodereerd vanwege aanhoudend getreiter/nom de plume vandalisme]
maandag 14 maart 2016
Moestuintje
Met het oog op mijn naderende pensioen schreef ik me in voor een moestuintje. Ruim voordat Albert Heijn op het idee kwam om moestuinieren te stimuleren. De wachtlijst was toen drie jaar. Hoewel ik door de verhoging van de AOW-leeftijd geen haast heb, informeer ik of ik al bijna aan de beurt ben. Het antwoord: ik was nummer 22 op de lijst. Vorig jaar waren er vijf tuinen van eigenaar gewisseld. De mail eindigde met de mededeling dat er nu 701 mensen op de wachtlijst staan.
Saar Muller
Waarom het ikje niet vet is? Ik zou het niet weten. Bij de buren ging het wel goed. Mag Apie uitleggen. Als hij daar zin in heeft.
We zullen het nooit weten, Pontius.
Je hebt het gisteravond weer druk gehad met je kleuters, Apie.
Wanneer worden ze eens uit de ballenbak opgehaald? Ik betaal graag voor de afvoer.
Het valt wel mee, Indra. Laat ze nog maar even spelen, het houdt ze van de straat. En veel werk is het niet meer, ik moet er telkens dezelfde passages uitmodereren. Je krijgt er een oog voor 😀
Zo, het is weer een lekker weekoverzichtje geworden, was het maar vast 13h00 uur. Veel Klare taal vandaag, lentegevoel, een paar ikjes, een brief over een tak, een wat somber versje, maar een hoopgevende wandeling met een rasoptimist … voor elck wat wils. En veel heel veel plaatjes, want daar houden we van op het internet. See you on the flipside.
Nog 0 nachtjes slapen, Apie 🙂
Moestuintje. ’t Is dat? Kan je dan ……kan dat allemaal??
Doe mij er 2?
Heb ik eindelijk de chaos in mijn hoofd op rij , komen ze met moestuin?
Kan ik daar ook ….zeg timmeren?
Moestuin? Veel gekker moet ;t niet worden?