OK, een kleintje dan, een piepklein introotje, omdat we het met z’n allen toch best wel missen. “’s Avonds bel ik een goede vriendin: „Maak jij de binnenkant van je theepotje ooit schoon?” „Nou zeg”, antwoordt ze, „wat een obscene vraag!”
Hedda Treffers was weer in vorm vorige week. Haar theepotikje viel in de smaak bij het lezerspubliek, dat moet gezegd. Door het gebruik van het woord “obsceen” ga je vanzelf de binnenkant van het potje met het vrouwelijk geslachtsdeel vergelijken, zei iemand. Sinds de publicatie van het ikje worden theepotjes anders bekeken.
Onbegrijpelijk blijft het dat die dingen niet met het mannelijk geslachtsdeel worden geassocieerd. Ad Hok: “Verdomd, dat was mij ook nooit eerder opgevallen.”
Een echt antwoord op de vraag kregen we niet. Maar Google zal wel uitsluitsel bieden. Ik ga gewoon door met het bespreken van de hoogte- en dieptepunten van vorige week, met de NRC-ikjes in de hoofdrol. Een dag verlaat vanwege heel grote drukte en andere dingen te doen, heb je weleens. Nou dan.
Er was ook nog een Prince-ikje vorige week, en wel over het purple grain brood. Melig werden ook onze reageerders. Een kleine greep: purple train, purple teen, purple speen, paarse steen, purple green, deep purple rain … met bijbehorende plaatjes, bekijk ze rustig eens zelf op de vorige ikjesdraad.
Verder werd een streekroman over een pastamachine (van Francesco van Mierlo) vakkundig tot de kern, en dus tot een ikje teruggebracht door de voltallige community. “Repen papier in plaats van pasta”, daar ging het om, met dank aan Pawi, die en passant klaagde over het gebrek aan bevestigingspunten voor bezemstelen in de moderne keukens van nu. Waarom zullen we nooit weten, maar bij Klare taal wekte dit associaties op met voorbehoedsmiddelen. “Bij bezemstelen moet ik altijd denken aan die grap over anticonceptie-voorlichting aan Afrikanen man/vrouw.
De voorlicht(st)er demonstreerde een condoom door het op een bezemsteel te rollen en raadde de vrouwen aan hetzelfde te doen bij de man.”
Drie nonnen in Amsterdam op een vrijgezellenfeestje
Na sluitingstijd kwam er nog wat vakantiemangezellighe-leed over 3G bereik op het Drielandenpunt binnen, en een waarneming van drie nonnen in Amsterdam op een vrijgezellenfeestje. De andere ikjes hoeven niet vermeld te worden. Deze en volgende week beter hopen we dan maar, hoewel de aanlevering wat stokt vanwege vakantie van de vaste leverancier.
Letterzetter maakte voorzichtig weer zijn opwachting en beloofde en passant om de community naar ongekende hoogten te gaan stuwen, niet met verhalen over ziekte en genezing, maar meer over het gewone leven “onder het schrikbewind van onze minpres”. Zijn nieuwe vriendin had hem toegevoegd dat “het plafond hoognodig gewit moest worden”, vandaar misschien.
Luvienna ging onder de schuilnaam Miriam Wesselink een eindje met haar man toeren. Het bloedstollende verslag van haar Tulpenrallye greep onze lezers zo aan, dat er een apart artikelvoor werd opgezet. Klare taal: “Veel genoegen en rij niet te wild daar op de autostrada!” Pawi: “Pilotenbril op, en karren maar”. Bertie: “Succes, ik zal aan je denken bij een bos tulpen.”
Heer Rozenwater deed weer wat plaatjes, organiseerde referenda over het weer in binnen- en buitenland en was lekker bezig, zonder echte diepte- of hoogtepunten. Of het zou nevenstaand plaatje moeten zijn met een wel heel treffende kop van Bertie.
Helaas moest ik hedenmorgen tot mijn schrik vaststellen dat het blog van bookmarkmijnboek weer eens door de auteur is verwijderd. Ik wens hem sterkte met het leven en rust in het hoofd.
Wil jij deze week ook actief gaan meedoen met al deze dingetjes? Ga dan wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, de krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan hier nog altijd met een fantasie-emailadres. En voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. De afleveringen van deze historische rubriek waarin alle hoogtepunten van alle afgelopen weken worden behandeld zijn elders op dit blog te raadplegen.
Reacties zijn welkom. Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan s.v.p. elders buurten.
Featured image (helemaal hierboven) is the aurora seen from Earth, captured by Jüri Voit in Estonia. Photo Courtesy of Jüri Voit and http://www.spaceweather.com.
Bas van Vuren, aangenaam 
Heb dank chef, een schattig mini-introotje.
Zal bookmarkmijnboek terugkomen denk je? Ik ben nog niet volledig op de hoogte met de gewoontes hier.
De grafschriftenrubriek is nu definitief ten einde, er komt niets meer bij. Daarom schreef ik het afscheidsversje.
Dank je, daar doe ik het voor.
Bookmark is niet weg, is nooit weg, hij twittert bijvoorbeeld als een bezetene, lult tegen iedereen en alles aan. Hij heeft helaas de onhebbelijke gewoonte om af en toe aan zich zelf te twijfelen. Da’s gezond, doen wij ook. Maar wij deleten dan niet ons levenswerk. Hij wel. Gezondheidsredenen kunnen ook een rol spelen, hij sukkelt een tikkie. We horen het vast van hem. Maar jammer is het, het was best een gezellig “Mark schrijft wat er bij hem opkomt” blog, met een aantal trouwe aanlopers waaronder ikzelve. Da’s nu allemaal dus weg. Had niet gehoeven.
Grafschriften moet je nooit definitief afschrijven. Plopje is wellicht ook even elders, maar dat gaat geheid weer lopen.
Nou moe, schrijf je daar op stel en sprong nog een introotje, reageert er bijna niemand. Laatste keer geweest! 😕
Iets anders. Raadseltje. Welke (voormalige) reageerder
wordtlijkt hier te worden beschreven?‘Zijn stijl was meesmuilend, minachtend, denigrerend, hij had de openlijke behoefte om een opponent te vernederen. Hij bezat geen goedaardigheid, geen empathie, en deed geen enkele poging het eens te worden, ‘
Geen idee, ik ben nog ’n beetje nieuw hier. Mijn eerste gedachte was W.F. Hermans ☻
Verder ga ik straks de zon ik en kom pas vanavond terug. Doen de anderen misschien ook?
Doeg!
Veel plezier buiten! 😀
Wat een verrassing! Een intro op de woensdag! Vroeger was dat gehaktdag, maar in dit intro wordt helegaar niet gehakt. Goed werk, meneer Dapie.
Dank je, pawi, daar doen we het voor.
Uitslag raadseltje: het was helegaar geen v/m reageerder!! Haha, gefopt. Nee, dit is de beschrijving van de heer Ted Cruz, die gelukkig heden uit de presidentsrace van USA is gestapt, hij schijnt dus nog erger geweest te zijn dan die Trump. De beschrijving komt uit een artikel uit de Volkskrant van heden. Gedaan door een “oud-studiegenoot”.
Maar ook deze mag er zijn: “Ik kan met bijna iedereen opschieten, maar ik heb nooit in mijn leven met een ellendiger klootzak gewerkt dan Ted Cruz’, zei John Boehner, Republikein en voormalig voorzitter van het Huis van Afgevaardigden,”
Opgeruimd staat netjes zeggen we dan. 😀
Dus toch nog een intro blogbaas, mooi gedaan en dank hiervoor.
Die engerd van Cruz is dus eindelijk opgehoepeld, maar nu zitten we dus wel mooi opgescheept met die kruising tussen Mussolini en Berlusconi.
Maar even wat anders: Apie, heb ik jou wel eens verteld hoezeer ik jouw wekelijkse samenvatting van het voorafgaande op prijs stel?
Dank je, Ad. Nee nooit. Doe eens?
Dank je, Klare taal!
Keihard en rauw
4 mei 2016
Zaterdagmiddagdrukte in de boekwinkel. „Ach meneer, u bent zo lang.” Een hoogbejaarde, zeer kleine dame vraagt mij om van de bovenste plank een boek van Özkan Akyol te pakken.
„Keiharde, rauwe roman”, lees ik hardop van het wikkel terwijl ik haar het boek aangeef.
„Keihard en rauw: daar hou ik van.” Ze slaat het boek open en constateert tevreden: „En een fijne grote letter, dat wordt vanavond lekker lezen in bed!”
Roeland Jansen
In afwezigheid van Pontius, heb ik maar weer eens leentjebuur gespeeld, met dank aan ene howdoe.
Voor de liefhebbers, zullen we maar zeggen. Zelf kan ik er geen chocola van maken.
Apie, je hebt er geen weet van hoezeer ik jouw wekelijkse samenvatting van het voorafgaande op prijs stel.
Vertel eens, Ad?
Dank Ad, voor het plaatsen, is de naam van de inzender ook bekend? Die deed Pontius er altijd meteen bij.
Wel grappig dit ikje, een frele oude dame die de harde en rauwe romans van Akyol in bed gaat lezen, hij schrijft in een soort straattaal.
Dit is een lief ikje.
Nee, de naam van de inzender heeft howdoe er helaas niet bijgezet.
En de boeken van Akyol ken ik niet, vandaar waarschijnlijk dat ik niet veel met dit ikje kan.
Verrek, dat was me nog niet eens opgevallen.
In de papieren krant staat dat de lange behulpzame man Roeland Jansen heet.
Het ikje doet me denken aan Roos Ouwehand, heb ik al eens verteld, maar zij was in Monte Carlo aan het oppassen, maakte kennis met twee oude dames, die haar vroegen om het manuscript dat zij hadden gemaakt mee te nemen naar Londen. Om het daar te laten uitgeven.
In het vliegtuig maakte Roos nieuwsgierig de enveloppe open en las het boek met rode koontjes uit. Pornografische literatuur, zo bleek.
Ad Hok, doe jij dat dan nooit eens: lekker lezen in bed?
@pawi
Juist wel. Daarom begrijp ik niet wat er zo bijzonder is aan dit verhaal.
Je snapt het of je snapt het niet 😀
Wanneer je iets grappig uit moet leggen,is het niet grappig meer.
Het contrast tussen “keihard en rauw” en “hoogbejaard en zeer klein” werkt grappig. Het onschuldige “fijne grote letter” benadrukt de leeftijd van het mensje nogeens. All in all zit de humor in het onverwachte. Uitgaande van de aanname dat hoogbejaarde dametjes allemaal onschuldig zijn en het liefste de hele dag haken en breien, werkt de voorkeur van het vrouwtje voor dit soort lectuur op de lachspieren. Humor is: op het verkeerde been zetten. C’est tout, en inderdaad, als je het moet uitleggen dan vervluchtigt het. Poef. Weg is het ikje.
Applaus! 😀 ☻ 😉
Lief en schattig
Zaterdagmiddagdrukte in de boekwinkel. „He klojo, geef jij mij dat boek eens aan. Ik heb geen zin om te bukken!.” Een grove vent met plofkop, een dikke hals en tatoeages over zijn hele lijf kijkt me brutaal aan.
„De wolf en de zeven geitjes”, lees ik hardop terwijl ik hem het boek aangeef.
„Sprookjes, daar hou ik van.” Hij slaat het boek open en constateert tevreden: „En veel plaatjes, dat wordt vanavond lekker lezen in bed”
Welk sprookje is dit?
Dat zullen we denk ik nooit weten.
Maar morgen komt er vast een hemelvaartsikje 😀
Een hemelvaart sikje:
Wat een lieve jongen! Douwe Bob toch? Gaan we kei mee winnen.
Je zult maar Douwe heten. Hij kreeg er dan ook een sik van.
En heeft zin om over het water te lopen …
Geef hem een douwtje
Test:
Joepie, test gelukt!
Lijk op Wurst, de mense zijn dol op deze mense met baard.
Nou vooruit, nog een keertje dan. Ik hoop dat Pontius zolangzamerhand weer terug is van vakantie. Deze keer met dank aan ene SdM (Sade de Markies?):
Puzzelen
Mijn nicht viert haar verjaardag. Ze nodigt ons uit voor een intellectuele uitdaging. We gaan een escaperoom bezoeken, waarbij je als groep wordt opgesloten en door het oplossen van raadsels weer uit de afgesloten ruimte probeert te komen.
Mijn vader houdt van puzzelen en zal zeker een verrassende kijk hebben op de raadsels, die we zullen moeten oplossen onder tijdsdruk. Hij heeft alleen geen zin. Toch probeer ik hem nog een keer over te halen.
Maar bij het horen van zijn antwoord betwijfel ik of hij het idee wel had begrepen: „Nee,” zegt hij.
„Ik heb geen zin om naar een darkroom te gaan.”
Vera Valkhoff
Vader weet verschil niet tussen escaperoom en darkroom. Daarmee is alles wel gezegd, lijkt me. Of ontgaat, me weer eens iets?
Als ik in gedachten mijn eigen vader dit hoor zeggen, is het erg grappig. Maar het blijft een gezinsgrap.
Tja, dat zal de clou dan wel zijn. “Kietel eens onder mijn arm”, zei mijn vader dan altijd.
😀
We testen nog heel even door. Is zo over.
Ik neem aan dat alleen mensen die op twitter ingelogd zijn dit gevalletje compleet met fotootjes en opmaak zien. En de twitterlozen alleen cursieve tekst. Iemand?
@Apie
Klopt. Ik twitter niet. (meer)
Klopt. Ik twitter.
Life is bitter without twitter maar ik zitter niet zo mee,
@Bertie 😀
Life is sweet without a tweet, missen doe ik het zeker niet.
De lol-icoontjes van de dag gaan naar Bertie en Ad 😀
Er is niet altijd heel veel voor nodig om een leukje te scoren op twitter, neem deze nou:
Wat is de grap? Arjen?
Bevrijdingsfestival
Mijn tweelingdochters van bijna 15 staan klaar om te vertrekken naar het Rotterdamse bevrijdingsfestival in het park bij de Euromast. Ze zien er prachtig uit. Hippe kleren, haren mooi gedrapeerd en ruikend naar een of andere popsterparfum.
„Veel plezier!”, roep ik enthousiast als ze op hun fiets stappen. „Vier de bevrijding!”
Zegt mijn oudste dochter droog: „Ja mam, de bevrijding van jou.” Lachend stapt ze op haar fiets om samen met haar zus van deze mooie, bevrijde en vrije stad te gaan genieten. Zo hoort het, denk ik.
Jeanine Poldervaart
Hopelijk is Pontius morgen weer terug.
Aardig ikje. Zal wel een liefdevol bedoelde opmerking zijn geweest van de dochter. In de betekenis van “was sich liebt neckt sich”
Komen de Duitsers via een omweg toch weer binnen…
Tja, de oudste van tweelingzussen kán natuurlijk, de een wordt een paar seconden of minuten vóór de ander geboren. Maar zoals het hier gebruikt is in combi met een tweeling word je van het verhaaltje afgeleid omdat je er even over moet nadenken, en dat is slecht voor de leesbeleving.
Komt op mij over als een nogal obligate bevrijdingsdag-anekdote met verplichte vrij- en blijheid.
Toch herken ik de grap, de kinderen zeiden iets dergelijks ook wel eens. Het was een geijkt familiemopje.
Jeanine voelt het haarfijn aan, wanneer ze welk ikje moet indienen. En de redaktie doet mee. Plaats eens een Sinterklaasikje! Verder niks mis mee, een vrolijk sfeermomentje van een blije NRC-lezeres. Laten we hopen dat Rotterdam nog keilang vrij mag blijven.
@Bertie, een kwestie van: ‘je had erbij moeten zijn’, dus.
Zoiets. Daarom zou ik het zelf nooit als ikje ingezonden hebben.
Dat geldt voor de meeste ikjes.
maandag 9 mei 2016
Handendroger
Dagje Wildlands Emmen. Na een sanitaire stop even de handen wassen en vervolgens in de vertikale Dyson airblade, om ze te drogen. Een dame kijkt vol interesse wat ik aan het doen ben en spiegelt zich aan mijn gedrag. Ze vraagt ietwat onzeker aan mij of ze iets niet goed doet want die van haar doet het niet. Ik zeg haar dat ze haar handen beter in de handendroger kan houden in plaats van de afvalbak.
Ingrid Rademaker-Idema
Grinnik 😀
We keuren uiteraard de sluikreclame voor de nieuwe Emse dierentuin af, maar ja, wat doe je ertegen? NIets. Locatie heeft geen enkele functie in het verhaal maar ach ja …
Misschien ’n beetje dom maar ik kan me geen voorstelling maken van de afvalbak. Zit die op dezelfde hoogte als de handendroger?
We zullen het nooit weten, Bertie.
Ach, snik…