“Lieve mensen, ik heb begrepen dat het inmiddels usance is het even te melden als je hier een tijdje niet of weinig aanwezig zult zijn (…) Welnu, ik ben (…) aangekomen bij de startplaats van de Tulpenrallye, waar morgenochtend, ijs en weder dienende (sneeuw wordt verwacht) om 08.33 de 6-daagse rallye zal beginnen. Ik zal dus voorlopig wat minder aanwezig zijn, maar hoop ‘s avonds de belangrijkste gebeurtenissen op apiedapie.com te lezen.”
Slechts gehuld in een licht mantelpakje
Met deze eenvoudige woorden stelde Miriam Wesselink ons op de hoogte van haar bloedstollende avontuur. Slechts gehuld in een licht mantelpakje (’s avonds met een vestje) zat zij als bijrijdster in een gare ouwe vervuilende bak te tweeten uit verre oorden. Het ging dan ook gigantisch mis, zoals we nu weten. Ze liep een griep op, een flinke. En het karretje kreeg het aan zijn versnellingsbak of pienter pookje. We zullen het nooit weten. Maar het ding begaf het. Al op de tweede (schrijve: 2e) dag.
En zo kwam de jaarlijkse Tulpenrallye, die een lange stoet oldtimende Nederlanders vanuit een idyllisch oord ergens in Italië naar Noordwijk voerde, voor Miriam en Ruud tot een voortijdig einde.
Hieronder volgt het akelige verslag, vanaf toen het nog zo goed leek te gaan, tot het kille einde. Zie hier de basisinformatie over auto en berijders, route, klassementen en strafpunten.
Dit was de eerste update.
“Lieve mensen, korte update: ben doodmoe, beetje koorts na een enerverende Tulpenrallyedag. Heb een foto van de start van vanmorgen, maar kan die vanaf mobiel niet plaatsen. Komt later wel. Truste!”
En zo zag het er vanachter de motorkap uit. De foto konden wij bemachtigen via het twitterkanaal van Miriam, waarop zij ook een live videoregistratie van de rit bijhield. Je zag alles. Van minuut tot minuut. Bijna teveel. Zo weten we dat Ruud werkelijk bij elk stoplicht in zijn neus zat te boren. Volgend jaar niet meer doen, zo luidde het algemene advies.
Update 2 (3 mei) was al minder juichend:
“Uitgevallen in ieder geval voor vandaag. Iets met de koppelingsdrukschoen oid. Met (heel) veel moeite naar het hotel gehinkt. En het ging regenen, binnen erger dan buiten, en de telefoon verloor steeds verbinding, en het was koud en nat en we konden niet achteruit en we zaten in de bergen en het werd donker en we hebben lichtjes van 6 volt en ik klaag helemaal niet hoor. 😉 Ben nu wel door en door koud en rillerig en weer een beetje koortsig en ben naar bed gegaan. Truste”
Zoveel garages zijn er op dit uur van de dag niet meer open in Feldkirch
Pas nadat de verslaggever bleef aandringen met een herhaald “En wat nu?” en daarmee keihard door haar officiële positieve stellingname heen wist te prikken gaf ze uiteindelijk toe: “Tja, als hij hier niet (genoeg) gerepareerd kan worden wordt ’t ’t scenario van vorig jaar, vrees ik. Trax op trailer en huurauto.”
Nou, daar gingen we mee naar bed. Wat de dag van morgen brengen zou wisten we niet. Maar we waren keibang, zoveel garages waren er op dat uur van de dag niet meer open in Feldkirch. En ik kan het weten, pech als ik me daar ooit heb gehad met mijn Alfa Romeo, en een bodemplaat met een nietje te weinig.
We hinken nog steeds, maar de rallye is over
De mededeling die je wist dat zou komen was eindelijk daar, update 3 van 4 mei had het allemaal in zich, maar vooral de doffe ellende en berusting.
“We hinken nog steeds, ietsje minder erg, maar de rallye is over. Verder blijk ik volgens een aantal artsen-rallyerijders een griepje te hebben. We proberen vandaag de volgende pleisterplaats te bereiken; hinkend dus. Gaat dat erg moeizaam dan rechtstreeks naar huis.” [tekst gaat door onder illustratie]
Ze hadden ook al heel wat starfpunten verzameld. Stuk of vijfduizend, waarmee ze op het moment van ophouden op de 72e plaats in het tussenklassement stonden. En een dag later werd zelfs de magische grens van 10.000 strafpunten bereikt. En een 73e plaats. Knudde dus. Dikke knudde. Commentaar van de onfortuinlijke heldin:
“Wat de strafpuntenlawine betreft: je krijgt strafpunten voor gemiste controles die langs de ideale route staan, die je moet construeren met behulp van kaartmateriaal van de organisatie waar bijvoorbeeld punten en pijlen op staan. Verder krijg je strafpunten voor te vroeg of te laat bij de tijdcontroles aankomen. Dat laatste heeft ons de meeste punten opgeleverd, plus de gisteren gemiste controles uiteraard.”
Gevolgd door een berustend “Ik ga nu weer even slapen en dan vertrekken we naar Colmar. Hoop ik.”
Vind ik persoonlijk altijd wat kakkerig, zo’n lunch op een golfterrein.
En inmiddels trok de karavaan verder. Ze reden eerst een test op een circuit nabij Feldkirch, waarna de route westelijk vervolgde. In de morgen stond een aantal uitdagende navigatietrajecten ten zuiden van het meer van Konstanz (ook wel Bodensee genaamd) op het programma met aansluitend lunch op een prachtig golfresort in Zuid-Duitsland. Vind ik persoonlijk altijd wat kakkerig, zo’n lunch op een golfterrein.
Het middagtraject werd voornamelijk gereden in het Duitse Zwarte Woud. De finish op dag 4 was bij Hotel L’Europe in Horbourg-Wihr (nabij Colmar, Frankrijk). Alwaar Ruud en Miriam bij de ingang van het luxueuze parkeerterrein de andere deelnemers begroetten. Wat kan het leven toch een bitch zijn soms! Een schrale troost was het dat zij dit keer als eerste van alle deelnemers bij de finish waren [tekst gaat onder plaatje nog heel even verder]
’s Avonds laat werd echter duidelijk dat er een blaasontsteking of nierbekkenontsteking in het spel was. “Morgen direct naar huis” tweette onze dappere bijrijdster vanuit haar hotelbed en trok de dekens heel dicht over zich heen.
Bas van Vuren, aangenaam 
En we wachten op de volgende update. Niemand weet of ze daar wel tijd voor heeft. huiver icoontje
Hier checkt zij de uitslagen, het ziet er niet best uit. 56e en al meer dan 1000 strafpunten. En wij ons maar afvragen hoe je strafpunten kunt oplopen? Spugen? Lange neuzen trekken? Met een verouderde diesel door een Italiaanse binnenstad? We zullen het nooit weten.
Waar zijn ze vandaag?
Dinsdag 3 mei voert de route door Italië, Zwitserland, Liechtenstein en Oostenrijk. De route door Italië gaat over exceptioneel mooie wegen. De lunch is bij een kartcircuit waar de deelnemers ook een regularity traject rijden. In de middag gaat de route over een pass van meer dan 2.000 meter, een uitdaging voor auto en bestuurder! Na een stuk door Zwitserland met prachtige vergezichten gaat de route door Liechtenstein en Oostenrijk, landen waar de Tulpenrallye al velen jaren niet meer is geweest. De finish is bij het Montforthaus in het centrum van Feldkirch, Oostenrijk
Update icoontje: ze hebben pech! Foto volgt.
Spannend weekje voor Miriam. Ik volg het!
Ik hoop dat Luvienna ondanks de panne Feldkirch haalt. Een leuk plaatsje, waar ik decennia geleden nog geologie veldwerk heb gedaan.
Ja niks mis mee dat Feldkirch, ik heb er ooit nog weleens met pech gestaan. Bodemplaat van Alfa, nietje los, sleepte over het plaveisel. Hebben er lekker gegeten. Kom op Mir, laat je niet in de wielen rijden!
Leuke cabrio zo’n traction avant. Maar je moet er wel mee de alpen over.
Ik hoop dat ze het halen.
Luvienna heeft al eerder haar mecanicien-talenten laten zien, ik heb er alle vertrouwen in.
Hannibal haalde het ook, over die Alpen en ook nog op een olifant. Traction avant la lettre maar helaas heeft zo’n Citroen daar niks aan…
Duimpjes omhoog en maar hopen op een snel herstel!
Je kunt je natuurlijk wel afvragen, waarom iemand die zich geen nieuwe auto kan veroorloven zo nodig aan zulke verre tochten moet meedoen.
“All in the game” Ad, zullen we maar zeggen.
Ik sta in direkt contact met haar. Zojuist laat ze weten:
Je vraagt je dan wel af – maar dat even tussen ons, hoeft zij niet te weten, ze heeft het al moeilijk genoeg en dit gezeik kun je er dan even niet bij gebruiken – je vraagt je wel af hoe hun voorbereiding dan is. Wordt zo’n karretje dan niet heel grondig nagekeken? Proefritjes gemaakt? Eerst om het huis heen, dan om het dorp en dan geleidelijk steeds verder, totdat je er een paar keer een hele zaterdag mee hebt gereden? Voordat je zo’n ding aan zo’n rallye blootstelt, zeg maar, Maar goed, wij hebben niks gezegd hoor. Kan ook gewoon botte pech zijn (zeg dit maar niet tegen haar).
Zou heel jammer zijn…. non lascia ogni speranza…
Wie kent de serie, Minnummer Summers? Op zijn eigen manier de beste en slechtste Enhelse seriemoordenaarssite gemaakt binnen dit genre (moord-en wel meestal minimaal 3 per serie, wat goed nieuws is voor ons, misschien zullen wij ons ooit nog eens ergens kunnen kalifikeren) en altijd bij iedere bocht in iedere bos en bij iedere pint, behalve die diepe smerige donkere pint spul, ik denk dat het nazaat van een dronken Romeinse Soldaat (maar dan vast een die met zijn geboortecertigicaat heeft gekloot, was vast een Keniaan uit Hawaï of andersom) hoe dan ook bij ieder romantisch jedoch gevaarlijk punt denk ik aan Luviennna.
Ik lul te veel maar ik heb nu een excuus is zit op het toeliet en zoals men weet dat de goden de mannen na hun 50ste niet alles zomaar toelaat (ja, nu kon ik een spelfout ombuigen tot een poëtisch, laat het geen hoogtepunt zijn, een pispumt is het zeker.) Mag dit Klare taal? Van u hoor ik nooit mee wat, van uw tegenstreebster wel eens, soms zelfs kant en klare complimenteuze poëzie maar ook dit ging slijten, ja, zo haat dat met vrouwen, Dames zelfs. Of juist meer, ik heb daar geen studie van gemaakt, daar is de tuin der tijd te koel ledig boor ingericht.
Kijk daar ga ik al. Moet zijn koelbloedig en boor in plaats van boor.
Nee, voor, lul.
En pis nu eens. Zou beter zijn voor iedereen, het probleem is namelijk dat onze poezen rondom dit tijdstip dan denken dat zij ook klaarblijkbaaf de deur uit moeten om te pissen en net wanneer je in slaap Soest gaan ze staan zeuren om weer binnen te komen, en wie ben ik? Een man zonder hart? Nee, slechts iemand die ober dit klote stukje ongeveer 25 minuten heeft gedaan, simultaan niet plassend. Doe mij dit maar eens na. Ik denk dat ik net NL kampioenschap simultaan niet plassen en slappe Blogjes schrijven makkelijk kan winnen. Wie zijn mijn concurrenten? Nanninga? Umbra? Zwagerman? Tja dat zijn brouwen, die pissen op commando en schrijven altijd kut. Mannen? Moet zeggen dat ik ze niet ken. Dit gaat echt te lang duren, ik haak nu af en ga naar bed, tot morgen.
Trustuh Mark, heb je wel doorgetrokken?
Update, ze staan nu 74e en hebben bijna 4.000 strafpunten, wat dat dan ook mogen zijn. Maar ze zijn er dus nog! En morgen hopelijk fris weer aan de start. Als het autootje het nou maar doet ….. de Feldkirchse Werkstattjungs werken de hele nacht door. Gruess Gott!
Volgens mijn informatie (http://www.tulpenrallye.nl/results/?lang=en&cat=s) staan ze inmiddels 72ste! Met 5152 starfpunten, dat dan weer wel. Op de 71ste plaats staan Irene Blauwkuip en Marielle Vehmeyer met 4674, dus die moeten te pakken zijn. Gas op de plank, mensen!
Starfpunten! huiver icoontje
Ik besterf het bijna ☻
Maar ze gaan nog steeds!
We zullen het hopen en gaan het zien …
Lieve mensen, dank voor alle goede wensen en belangstelling! Update: we hinken nog steeds, ietsje minder erg, maar de rallye is over. :-(. Verder blijk ik volgens een aantal artsen-rallyerijders een griepje te hebben. We proberen vandaag de volgende pleisterplaats te bereiken; hinkend dus. Gaat dat erg moeizaam dan rechtstreeks naar huis.
Wat de strafpuntenlawine betreft : je krijgt strafpunten voor gemiste controles die langs de ideale route staan, die je moet construeren met behulp van kaartmateriaal van de organisatie waar bijvoorbeeld punten en pijlen op staan. Verder krijg je strafpunten voor te vroeg of te laat bij de tijdcontroles aankomen. Dat laatste heeft ons de meeste punten opgeleverd, plus de gisteren gemiste controles uiteraard.
Ik ga nu weer even slapen en dan vertrekken we naar Colmar. Hoop ik.
Lieve Luvienna, heel veel sterkte en de hartelijke groeten aan je broer.
Je toegenegen, HR
Wat een diepe teleurstelling moet dat zijn. Jullie mooie en bijzondere auto kaduuk, zelf ziek, niet meer meedoen met de rit…Ik heb met jullie te doen.
Het enige lichtpuntje dat ik kan bedenken is, dat het in NL erg mooi weer is.
Wat een doffe ellende. Ik heb het artikel hierboven integraal aangepast en volledig herzien. Heb je toch nog iets voor later. snif icoontje
We zijn zonder ongelukken aangekomen in de volgende pleisterplaats ((Colmar), ondanks een paar angstige momentjes op de snelweg. Voordeel: we zijn de allereerste (van de rijders; de crew is al een tijdje bezig alles te organiseren en op te bouwen). Foto volgt. Ik doe er ook een fotootje bij van mijn ‘instrumentarium’.
Dank Apie, voor het eigen draadje!
@HeRoWa, mijn broer?
Nu nog even met een pilletje te bedde.
PS foto’s komen via Apie.
Pfoe Luvienna, gelukkig heelhuids aangekomen. Morgen ook weer naar de volgende officiele pleisterplaats?
Als Ruud niet je broer is, zoals HR hoffelijk suggereerde, dan is het hopelijk wel een family-man.
Blijkbaar kunnen jullie weer meedoen. Wat een cliffhanger was dat!
PS Lees voor hoffelijk: ongelooflijk nieuwsgierig
Fantastisch dat jullie Colmar heelhuids bereikt hebben zoals het echte rallyrijders betaamt.
Kom er nu net in en lees van de wederwaardigheden Luvienna. Het gaat niet zo gladjes allemaal, jammer voor jullie.
Ongelovig zijnde zal ik toch een paar schietgebedjes voor je doen, je weet maar nooit.
Ben net door een van de artsen- onderzocht: heb een blaasontsteking of een nierbekkenontsteking. 😦 Morgen direct naar huis.
@pawi 16.52 🙂
Dank allemaal voor het medeleven en de goede wensen. Jullie zijn lief. ❤
Nou moe, en ik maar grappen maken over je mantelpakje, Luvienna. Morgen lekker naar huis, uitzieken in je vertrouwde bedje en volgend jaat met een nieuwe versnellingsbak (waar krijg je die voor zo’n ouwe bak?) opnieuw proberen. ❤
Sterkte Luvienna en voorspoedige reis naar huis.
En Frits Wester deed ook mee, hij maakte een filmpje van de heldhaftige actie van de Zwitserse politie die alle oldtimers op de bon slingerde vanwege te hard rijden. Echt gebeurd.
Tsssss……
Die Zwitsers toch.
APD, je bent werkelijk helemaal up to date, ik zag ook dat die lelijke Wester daar als deelnemer filmpjes maakte. Mag natuurlijk met zijn nieuwe verloofde, misschien dat Luvienna daar nog wat meer over te vertellen heeft, als insider, nou ja laat maar, ik wil het niet eens weten , wat een aanfluiting eigenlijk.
@Klare taal, nee, daar heb ik geen informatie over. Ik vind de heer Wester niet zo’n aangenaam mens en probeer dus uit zijn buurt te blijven. Gelukkig is dat niet moeilijk aangezien de Tulpenrallye de laatste jaren helaas erg massaal is geworden met veel te veel sponsors.
Test:
Joepie, test gelukt!
Ga je rechtstreeks tweets op apiedapie.com zetten, Apie?
Zo af en toe eens, zo daar aanleiding toe bestaat, Luvvie.
Leuk! 🙂
Wat heb je toch een zielige hoopjes mens op de wereld.
Ongelooflijk… 😦
Nu zie ik wel die Porsche…
Hmm, twitters wegen zijn ondoorgrondelijk.
Zag je hem eerst niet, Bertie? Was dat een ander apparaat?
Nu zit ik aan de laptop en zie hem weer niet.
Is dat ernstig?
Alleen op het tablet.
Het lijkt mij allemaal niet zo heel ernstig, maar goed, ik ben geen twitterdokter. Ik zou maandag even langs je huisarts gaan als ik jou was.
” Er blijft altijd een verschil tussen Laptop en tablet ” sprak de deskundige heel bekwaam.
Dat is duidelijke taal, Klare.
Eerst zag ik hem wel, toen weer niet, en nu weer wel. Die gele gestolen kar.
Vanuit Limburg kunnen de onderdelen gemakkelijk naar de omringende landen worden vervoerd. Geen haan die er meer naar kraait.
Tenzij de eigenaars een goed beveiligingssysteem hadden, met track and trace, of met “find my car” . Spectaculair diefstalletje. Hoe is het mogelijk?
Achterop de fiets, misschien?
En wij feliciteren Alexanderrr en Peterrr ….
Alexander Leurs en Peter van Hoof hebben de 53e Tulpenrallye gewonnen. Op de tweede plaats finishten Rinus Sinke en Bart den Hartog.
Het gele autootje (Porsche 911, 1965) van Charles Colton en Martyn Taylor is nog altijd spoorloos. De heren hebben een 43e plaats bereikt, met een recordaantal strafpunten op de beide laatste etappedagen. Da’s dus het minste wat die vuile autodieven hadden kunnen doen, even de route rijden, even de stempels ophalen, had geen haan naar gekraaid, maar zelfs dat was teveel. Binnenkort in Opsporing Verzocht.
Lieve Luvienna, we kennen elkaar niet maar staan elkaar toch na. Zeg je dat zo? Plopje heb ik in korte tijd in mijn hartje gesloten. Maar niet zoals jij. Jij staat bovenal. En dus, al bibber ik al sinds ik het voornemen heb opgevat de vraag te stellen, ik ken je niet zo lang en weet volgens mij pas qua rally’s dat dit de tweede is die, waarvan ik weet van heb, via Apiedapie. Is dit je tweede rally? Maar zoniet, en ik bibber over mijn hele lichaam nu, waarom gaat het telkens fout? Ging het telkens fout? Heb je ook overwinningen, waarbij niet uitvallen wat mij betreft als overwinning telt. Ik hoop niet dat ik je pijn hebt gedaan door dit te vragen.
Ik ga nu tv/radio/tablet aan slapen dus misschien hoor ik een antwoord, als die er komt, of niet. Je blijft mijn Taliban rally Baby.
@Boekie, dit was onze 22e Tulpenrallye. Van die 22 zijn we een aantal keren uitgevallen (maar niet eerder al op de 2e dag) en meer keren gefinished, waarvan een aantal keren als winnaar in de klasse waar we toen in reden, de Vintage. Dat was destijds een klasse voor vooroorlogse auto’s. Tegenwoordig rijden we Sport omdat de Vintage een spek-en-bonenklasse zonder echte competitie is geworden.
En morgen gaat deze kanjer van start in de 2017 editie. Hopelijk houdt de auto het. Hopelijk kleedt ze zich nu goed aan. Rondslingerende onderdelen, uitlaten en nierbekkenontstekingen, daar willen we dit jaar niet van horen. De overwinning, glorieuze intocht, ontvangst op Huis ten Bosch, hossen met Maxima en Willem, daar gaan we voor. Kom op Miriam en chaperon! 🙂
Veel succes en plezier! Zet je schrap in de bochten en laat je niet inhalen! Volgende week horen we graag hoe ver het was. En hoe warm.
En wij gewone mensen maar werken en belasting betalen en nog meer enge dingen. Blij to have you back pawi. Zou je graag iets willen vragen, achterlangs.