Dat was schrikken vorige week. Toen er wegens omstandigheden geen intro verscheen op maandagmiddagmiddag 13:00 uur. Er was van alles aan de hand, that’s why. Maar nu is het allemaal weer voorbij. En ik schets in dit stukje dus weer met veel plezier de highlights van vorige week, zodat deze week ook voor jullie nu echt kan beginnen. Vanochtend was nog even warmdraaien, zeg maar.
Laat ik aftrappen met wat opvallende ikjes. Zoals die van Roeland Jansen over een “hoogbejaarde en zeer kleine dame” die een boek van Özkan Akyol koopt – een „keiharde, rauwe roman” – als leesvoer voor in bed. Ja, dat was erg, maar het kan nog veel erger, getuige de anekdote over Roos Ouwehand die onze reageerster Pawi ophaalde. Die was ooit in Monte Carlo aan het oppassen, maakte kennis met twee oude dames, die haar vroegen om het manuscript dat zij hadden gemaakt mee te nemen naar Londen, om het daar te laten uitgeven. In het vliegtuig maakte Roos nieuwsgierig de envelop open en las het boek met rode koontjes uit. Pornografische literatuur, zo bleek.
C’est tout, en inderdaad, als je het moet uitleggen dan vervluchtigt het
Dit soort ikjes wordt door veel mensen als grappig gezien. Humor is immers op het verkeerde been zetten. Uitgaande van de aanname dat hoogbejaarde dametjes allemaal onschuldig zijn en het liefste de hele dag haken en breien, werkt een voorkeur van oudjes voor dit soort lectuur op de lachspieren. “C’est tout, en inderdaad, als je het moet uitleggen dan vervluchtigt het. Poef. Weg is het ikje.”
Een beetje van hetzelfde laken een pak was het ikje over de vader van Vera Valkhoff, die het verschil tussen een escaperoom en een darkroom niet bleek te kennen. Hij zal de enige vader niet zijn. Maar sinds vorige week vrijdag is hij nu wel de enige die daarmee te kakken staat in een landelijk – weliswaar niet veelgelezen – dagblad.
Als ik in gedachten mijn eigen vader dit hoor zeggen, is het erg grappig.
Bertie: “Als ik in gedachten mijn eigen vader dit hoor zeggen, is het erg grappig. Maar het blijft een gezinsgrap.” En mij deed het denken aan mijn eigen vader die in dit soort gevallen “kietel eens onder mijn arm” placht te zeggen.
Nog zo’n familiekringanekdootje was die van Jeanine Poldervaart over haar tweelingsdochtertjes met blijde rokjes op de fiets op Bevrijdingsdag in Rotterdam. “Was sich liebt neckt sich” grapte Pawi, ” … komen de Duitsers via een omweg toch weer binnen…” Een mevrouw die haar handen in een prullenbak steekt in plaats van in zo’n moderne Dyson handendroogblazer – plaats van handeling Wildlands Emmen where else – werd opgevoerd door Ingrid Rademaker-Idema.
Voormelde Bertie – jullie merken het al – was in vorm als nooit tevoren. De kwinkslagen en woordspelingen vlogen in het rond. Moeten we in de gaten houden. Talentje. Bezoekt ook allen haar eigenste blog alhier. Gewoon elke dag even kijken of een gratis abonnement nemen. Doen hoor!
“Life is bitter without twitter maar ik zitter niet zo mee”
TIP – het grote TwitterIntegratieProces – is voltooid. Verschillende testfases zijn met succes afgerond. Opvallende tweets van de A. Dapie Community (and nobody else) of tweets die verband houden met hun avonturen of mededelingen worden dus tegenwoordig zo af en toe direkt op dit blog gepubliceerd. Er werd getest met schuddebuikende Nico Dijkshoorns en dito Arjen Lubachs, rauwe live tweets uit de Tulpenrallye en nog zo wat meer.
Vooral reageerders die het dagelijkse meekletskanaal nog steeds niet ontdekt hebben worden hiermee in de gelegenheid gesteld een toefje sfeer te proeven. Tip: vooral tijdens televisieuitzendingen als #dwdd, #ikvertrek en #pauw vergroot twitteren de kijkvreugde multiproportioneel. Maar het achterhoedegevecht van Bertie (“Life is bitter without twitter maar ik zitter niet zo mee”) en Ad Hok (“Life is sweet without a tweet, missen doe ik het zeker niet”) zouden we ook voor geen goud willen missen.
@Apiedapie Haha
— Nico Dijkshoorn (@dijkshoorn) 28 april 2016
Oftewel, voor de niet bij Twitter ingelogden:
Verder heb ik omdat het mooi weer was het blogcolofon, waarin ook het moderatiebeleid wordt uitgelegd, maar eens frisjes herschreven. Er staan geen nieuwe dingen in, don’t fix a thing that aint broken, maar altijd goed om het nogeens op te schrijven en – ja, dit is een uitnodiging – om het weer eens te lezen. Dan blijkt bijvoorbeeld weer eens dat dit blog in principe open staat voor elke reageerder, of we haar of hem nu leuk vinden of niet, tenzij deze:
1. discriminerende of haatzaaiende praat doet;
2. (veronderstelde) privégegevens van reageerders hier of elders plaatst;
3. oproepen doet tot, c.q. gebruiksaanwijzingen plaatst van, of links zet naar illegale dingen.
Ook het Schone-Lei-Beginsel, weleens misverstaan en als een vrijbrief opgevat om zonder enige zelfrestrictie van alles en nog wat op de site (proberen) te kwakken is het waard om nogeens goed gelezen te worden. Zeker, “reageerders kunnen in beginsel elke week vanaf maandag 13:00 uur met een schone lei beginnen”, maar: ” … tenzij (…) er een hoge kans op recidive bestaat, bijvoorbeeld als de betreffende reageerder zelve en bij herhaling die schone lei niet heeft gehanteerd. In dat laatste geval is het “toedeloe tot in den eeuwigheid”. Hier is geen woord Spaans bij, wie de schoen past trekke hem aan en zoute op. Hier is het spel definitief en voor altijd uit.
Speciale aandacht besteedden we vorige week aan de Tulpenrallye. Op Twitter en op het blog. Waarom dan toch? De Tulpenrallye is toch een wat snobberig gebeuren voor happy Gooi-, Grachtengordel- & Golfballen? Kan. Mag. Maar er reed een bijrijdster uit de A. Dapie Community mee. En die deugt. Dus zal die Tulpenrallye ook wel deugen. Zie hier het integrale verslag. Spoileralert: het dingetje duurde voor onze heldin en haar chauffeur niet lang.“Morgen direct naar huis” tweette onze dappere bijrijdster al na een dag of drie vanuit haar hotelbed, en ze trok de dekens heel dicht over zich heen.
Het moet gezegd, Klare taal zag het als eerste aankomen: “Leuke cabrio zo’n traction avant. Maar je moet er wel mee de Alpen over. Ik hoop dat ze het halen.” Later bleek dit dus profetisch te zijn. Ad Hok: “Je kunt je natuurlijk wel afvragen, waarom iemand die zich geen nieuwe auto kan veroorloven zo nodig aan zulke verre tochten moet meedoen.” Ja, dat kun je je afvragen ja. Duh icoontje.
De Heer Rozenwater tenslotte. Ik probeer het zo positief mogelijk te houden. Het was er nog tot daar aan toe dat hij een tamelijk expliciete en dus dubieuze reclameslogan voor een huisje van plezier beloonde, zie nevenstaand werkje.
Ook het serietje Erdogantreiterplaatjes dat hij plaatste was niet echt prettig. Wellicht hoopt hij daarmee een rel te creëren omtrent zijn rubriekje en niet zijn maar mijn persoontje. Dansend als een travestiet, poepend op een steiger, verwerkt tot een paar sloffen, niets was hem te dol om het staatshoofd van een bevriende natie tot razernij te brengen.
En passant kondigde hij aan met zijn weerrubriek te stoppen, de referenda had hij al eerder aan de wilgen gehangen, zijn feuilleton nooit ten einde geschreven, oftewel, hieruit komt niet het beeld naar voren van een betrouwbare rots-in-de-branding waarop je kunt bouwen, ook als het eens tegenzit. Toch?
En uitgerekend hij begint er nu over dat hij redakteurrechten op het blog wil, rechten die zoals bekend een klein stapje zijn naar administrateurrechten
En uitgerekend hij begint er nu over dat hij redakteurrechten op het blog wil, rechten die zoals bekend een klein stapje zijn naar administrateurrechten, en dan kun je je blog wel schudden, we hebben elders gezien hoe zo’n site kan afglijden. En kijk ook maar eens op het blog waar hij de alleenadministratierechten heeft. Het staat vol met aanzetjes, plannetjes, ideetjes, halfafgemaakte rubriekjes, ongemodereerde reacties, niets is er echt tot een goed einde gebracht. Nee, hoezeer ik deze medewerker – die ooit ongevraagd kwam aanzwaaien – ook mag, het gaat hier moeilijk voor hem worden. Enfin, we gaan het zien.
Wil jij deze week ook actief gaan meedoen met al deze dingetjes? Ga dan wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, de krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan hier nog altijd met een fantasie-emailadres. En voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. De afleveringen van deze historische rubriek waarin alle hoogtepunten van alle afgelopen weken worden behandeld zijn elders op dit blog te raadplegen.
Reacties zijn welkom op apie@apiedapie.com. Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan s.v.p. elders buurten.
Featured image (helemaal hierboven) is mijn groet aan een lievelingsoom.
Bas van Vuren, aangenaam 
“Ik zal er zijn” dat klinkt geruststellend.
Alweer verrassend, een intro op maandag, zo kort na het vorige. Waar haal je het vandaan? De energie bedoel ik.
Van die Ozkan Akyol las ik pas een interview, niet over zijn boeken, maar over zijn ervaring met artsen. Hij slaapt niet meer dan drie of vier uur per nacht. Kreeg vele diagnoses te horen, maar geen oplossing, behalve een slaappil, maar die werd hem ook weer vaak ontraden. Wat een volk toch, die artsen.
Nu heeft hij er wel vrede mee, omdat hij zijn pasgeboren kind ’s nachts kan troosten e.d.
om=over
had ik maar een klein biscuitje in de zin van correctierechten…
Als vanouds wederom een maandag-intro dat verslag doet van een veelbewogen en spannende week.
Zelfs de ikjes die op sterven na dood bleken, leefden op als herboren.
Dank aan onze enthousiaste en veelzijdige blogbaas.
Hoera, ik ben de eerste die dit leuk vind. 😇
Beste bertjens, en zijn vast duizenden die dit leuk vinden maar te lui of te hoog geboren zijn om dit hier te uiten. Echt waar, ik hoor bij die groep.
Dank voor de positieve woorden en likejes. Bertie, je was maar een paar minuten voor Mark, manmanman, wat was dat spannend. Pawi,, zo’n klein correctietje dat doe ik graag voor je, hoor.
Mark, ik geloof zelfs dat je perse ingelogd moet zijn om hier te kunnen liken. Oftewel, het is een gewaardeerde geste, maar niet zaligmakend.
maandag 9 mei 2016
Moederdag
Na een sportieve dag willen we nog een hapje eten. Voor het restaurant staat op een groot bord dat het voorgerecht die dag gratis is voor moeders. Het is immers Moederdag. Mijn twee mannelijke metgezellen bestellen een heel menu. Als ik alleen een hoofdgerecht en dessert bestel, is het meisje dat de bestelling opneemt erg teleurgesteld. „Ach”, zeg ik troostend „ik heb ook geen kinderen”. Even later verschijnt het meisje stralend weer aan de tafel.„Ik heb het overlegd met de chef en het gratis voorgerecht is ook voor moeders zonder kinderen!”
Hella van Ockenburg
Ha, gelukkig, een weekintro op de maandag, precies zoals het heurt. Ik was al benauwd na dat anarchistische overslaan van de afgelopen week, al was dat maar een dagje. Of twee. Ik weet het niet meer, er gebeurde nogal veel, de afgelopen week. Zoals we dat gewend zijn van de blogmeester, weer een hoogstaand en accuraat stukje proza.
@pawi 13:54 Ja, zonder redigeerrechten is op de ‘Reactie plaatsen’-knop klikken een retespannend dingetje. Tien tegen één dat, zodra de point of no return gepasseerd is, je oog op een storende fout in je zo doorwrocht en snappy bedoelde bijdrage valt. Meestal ben je de enige die het opvalt, maar desondanks ergerlijk vervelend. De blogmeester houdt streng de hand op de knip met wijzigingsrechten. Check-check-en dubbelcheck, kan ik je alleen maar aanraden.
Bertens 16:55: vind = vindt
Had ik maar een biscuitje waarbij ik ook bij anderen kon aanschuiven.
Of had jij maar zo’n blogmaster die de kleine foutjes eruit haalt. Zonder dat je zelf moet checken en dubbelchecken.
Of ik verder niks te vertellen heb? Toch wel hoor.
Fijn dat Bookmark weer van zich laat horen, lui en hooggeboren gaat goed samen, dat blijkt maar weer eens.
Over het ikje: moeder zonder kinderen. Het kan. De sfeer wordt meteen wat onzeker. Gelukkig is daar het stralende meisje. Hoe zou Hella hebben gereageerd? Toch maar wel dat voorgerecht? Omdat het gratis is?
Bertens = Bertjens. Sorry.
Ja, ze moesten dat voorgerecht kwijt Hella. Moeders zonder kinderen … leuk! 😀
Nou die Bertjens die wisselt vaker van avatars dan ik van vriendinnen, zeg! 😀
@ Pawi, sorry voor de taalfout.
Ik vind het niet erg om Bertens genoemd te worden, weer eens wat anders 🙂
@ Apie, ik houd van afwisseling; als je me kende zou je dat weten.
@ Bookmark, ik ben vereerd dat een hooggeboren persoon aandacht aan me schenkt. Als is het dan een luie.
Over het ikje dan maar…wie waren dan die twee mannen, dat intrigeert me, niet echtgenoot en zoon, ze heeft geen kinderen, twee broers, echtgenoot en (schoon)broer, misschien dat we Snip en Snap met Ad Hok erbij moeten halen om dit prangende raadsel op te helderen.
De pointe was wel leuk, dat dan weer wel, moederdag met gratis voorgerecht zelfs zonder kinderen.
Ja, die twee mannen, die leiden af. Dat mot niet in een ikje. Die moet je recht voor z’n raap knal naar het einde lezen. Het zouden zomaar eens haar twee mannelijke broeders kunnen zijn, op stap dat ze een middagje was uit de inrichting.
Hé Boekie! Heb ik zomaar over je heen gelezen? Wat leuk dat je er weer bent . Blijf je dit keer wat langer?
Sssst, maak hem nou niet aan het schrikken ….
Sorry (fluisterend)
Ik ben bang dat Snip en Snap hier geen uitkomst kunnen brengen. Dit voorval had plaats na een “sportieve dag”. Misschien zijn de mannelijke metgezellen leden van Hella’s korfbalteam?
Of Jehovagetuigen.
Ik gok op kickboxen. Hella als ster in het midden, haar twee trainers als bodyguards ernaast. Maar we zullen het vermoedelijk nooit weten. Paaldanseres met twee monteurs zou ook nog kunnen.
dinsdag 10 mei 2016
Beamer
Ik woon al jaren in Engeland. Tegenwoordig kom ik weer wat vaker naar Nederland. Onlangs werd ik uitgenodigd om een lezing te geven in Leiden. Ik probeer mijn lezingen zo leuk mogelijk te maken met foto’s en illustraties. De dame die verantwoordelijk was voor de organisatie stuurde me een e-mail met de vraag of ik een beamer nodig had.
Een beamer? Be-amer? Bedoelt ze iemand die naast mij staat en af en toe zegt „Eric heeft helemaal gelijk”? Dat kan nooit kwaad, dacht ik.
Na een korte en verwarrende e-mailuitwisseling bleek het dat ging om een digital projector. Zo noemen we dat in Engeland.
een onzer redacteuren
(Noot van de redaktie: inmiddels is bekend dat de auteur van het ikje ene Eric Broug is, een gevierde man wijd en zijd bekend van o.a. bestsellende boeken, inspirerende workshops en Facebook waar hij een van de levendigste creatieve communities ter wereld zegt te hebben, zie update verderop, d.d. 14 mei.)
Bij gebrek aan behoorlijke ingestuurde Ikjes van lezers, plaatsen we iets van onszelf. Zo doen we dat bij de NRC.
Heel erg sneu dit. Het was een hoekje voor de lezers, niet voor lollige redakteuren. Bovendien ging het om iets persoonlijks (vandaar de naam:“ikje”). Een flutje van “een onzer redacteuren” is dus aan alle kanten fout.
Nog afgezien van de afgrijselijk flauwe woordspeling. Iedereen, werkelijk iedereen in Nederland en ver daar buiten – behalve dan wellicht in old Engeland – spreekt over een beamer. Al jaren. Al sinds het ding is uitgevonden. De redacteur in kwestie – Eric – moet zich schamen.
Geen ikje, geen zijtje, maar een onsje! Dat is, dacht ik, nog niet eerder voorgekomen.
Eerlijk gezegd ken ik zo’n ding ook als “projector” en niet als “beamer”, maar ik had bij het lezen wel meteen een vermoeden wat er mee bedoeld werd. En hoe “verwarrend” kan die e-mailuitwisseling zijn geweest?
Eerlijk gezegd dacht ik dat iedereen dit wel zou weten…
https://painfulenglish.wordpress.com/2013/05/08/your-office-is-too-small-for-a-bmw/
Dank je, Ad, weer wat geleerd. Hoewel het me niet helemaal duidelijk is hoe die woorden (handy, beamer) ooit door Duitsers verzonnen kunnen zijn. I mean: they sound very English, don’t they?
Gerenommeerde bedrijven als Google en Amazon en allerlei elektronicagiganten hebben het overigens allemaal over beamer. Er is zelfs een “beamer expert”, zie bovenstaand plaatje. Kortom, is mij een raadsel hoe de hele wereld foutief “beamer” zou kunnen gebruiken en dat niemand er iets van zegt.
Uiteraard zijn die woorden niet door de Duitsers verzonnen, maar overgenomen uit het Engels met een wat andere betekenis. Zie: https://en.wikipedia.org/wiki/Pseudo-anglicism
Ad, ik wil geen wijsneusje zijn, maar het woord “beamer” komt niet eens in je lijst voor, man. Wel even lezen voordat je hier een link dumpt.
https://en.wikipedia.org/wiki/Pseudo-anglicism#German
Vraag blijft: wie verzon het woord beamer, en had het te maken met “beam me up, Scotty”. Was het wellicht een marketingguru, een reclamefilmpje, we zullen het denk ik nooit weten. Ik ken ook nog het beaming in de zin van stralend (van plezier). Hebben we ook niks aan, nee.
@wijsneusje
Kijk eens naar het zesde woord onder Multiple languages.
Oh, ik zie het, Duitsers, Nederlanders en Roemenen (huh icoontje) hebben dit verzonnen. Beamer voor een projektor. Maar waarom, waarom dan toch? We googelen verder, vanavond.
Was getekend,
je wijsneusje
Apie, het zal mij verder sausage wezen. Het enige dat ik wilde zeggen, was dat ook ik de term beamer nog nooit in dit verband had gehoord. “Een onzer redacteuren” is dus niet helemaal van het padje. Alhoewel ik nog steeds niet begrijp hoe verwarrend zijn emailcorrespondentie hierover geweest kan zijn:
Eric: “Wat is een beamer?”
Dame van de organisatie: “Nou, jeweetwel, zoiets als een projector”.
Eric: “Oh, okee”.
Dag Ad,
nee, ik was je verjaren niet vergeten. Maar had geen internet tot de beschikking. En op Apie kan ik de verjaardraad niet meer vinden. Hoe ook: alsnog gefeliciteerd!! Met excuus voor de vertraging.
Oh, mij vertellen ze nooit iets!! Ad dus jarig? Gefeliciteerd. Kunnen we de hommage, het eerbetoon, de silngers, leukste citaten, volgend jaar doen? Fijn. Dank je. Ik wist het.
Zouden er mensen (in ieder geval op dit blog) dommer kunnen zijn dan ik?
Ik kan mijn Twitter account niet meer in, hoe, don’t bother. Ik heb veel problemen met vele van mijn mail accounts. Ik had, hoe THE devil only knows, een sms abonnement waardoor ik het risico liep 100 euro per maand Te betalen via mijn smarter than me phone. Dat is opgelost door een heel leuk, blond en bepierced meisje werkend bij de Kijkshop.
Nu heb ik een nieuw Twitter account aangemaakt en, waarom niet onder eigen vlag: ik denk dat als iedereen dit zou doen dit Twitter zou verschonen. Maar door eerder vermelde problemen (onder andere mijn telefoon helemaal terug moeten zetten naar zijn eerst dag op aarde) ben ik vele echte en namaaknamen kwijt. Ene APD die ken ik nog wel maar mijn geheugen is slecht. Als ik nu mijn Twitter account hier vermeld kunnen de leuke mensen die hier komen en ook bij BookMarketc kwamen zich aanmelden bij mijn nieuw account dan wordt het toch nog misschien een leuk leven. Miriam? Ik mis je nu al dagen, net als Harry, die ik helemaal niet ken maar zeer, zeer zeker waardeer.
Hebben jullie het trouwens gehoord? Nederland is aan het verdwijnen. Overal zogenaamde potwhores of hoe je dat ook schrijft. Straf om GW?
Het kan best in het Jeroen Bosch jaar.
@mptimmermp met daarvoor mptimmermans …ik weet niet welke belangrijker is.
Groeten vanuit de werkelijkheid
Ja, ik ben toch slimmer dan ik was, ik ben vanuit Apie zijn account gaan kijken wie ik kende en wil blijven kennen. Wat een genie ben ik eigenlijk!
Ad Hok, gefeliciteerd.
Hopelijk kan Indra (lees je nog mee?) aanwijzen om welke datum het precies gaat en of Ad Hok nou eindelijk mee mag doen aan de seniorenkorting bij het Openbaar Vervoer en in het Filmhuis.
Goh, wat aardig dat Plopje zich mijn verjaardag herinnert. Bedankt voor de felicitaties, ook Apie en pawi.
Ik wil de precieze datum liever niet verklappen, maar wil wel zeggen dat op mijn verjaardag altijd de vlaggen uithingen. Halfstok, dat dan weer wel. En senior citizen discounts krijg ik al jaren.
Tja, ik had je uitgebreid willen feliciteren maar als de datum geheim moet blijven houd ik het kort en de bloemen zelf..
Prfct n ng vl jrn
Perfect en nog vele jaren, nou daar doe ik het voor.
Bdnkt, Brt!
Proficiat… 😉 😉
Nou moe, dan loopt Plopje dus bijna een week achter. Enfin, evengoed van harte natuurlijk. Oh, had ik al gedaan.
@ Mark ik ben vanuit Apie zijn account gaan kijken wie ik kende en wil blijven kennen. Huh icoontje? Hoe kun je nou in mijn account kijken wie jij kende? Enfin, ik ben je eerste nieuwe volger, zo zag ik zojuist. Lepeltje?
En wij feliciteren onze Douwe ook natuurlijk.
Die is nog niet jarig.
Douwe Bob was op 12 december jarig. Hoe hebben we dat kunnen negeren? huiver icoontje
woensdag 11 mei 2016
Keuzes
Leven dient zich aan in vele vormen. Wij kregen een kind met het VCf syndroom. Verdriet overheerste, maar later gelukkig ook acceptatie. In de loop der jaren las ik veel over het syndroom, beangstigend waren de berichten dat op puberleeftijd psychoses konden voorkomen. Toen mijn zoon 14 was en zei: „Ik voel mij zo raar in mijn hoofd”, vreesde ik dat de tijd daar was. Ik probeerde kalm te blijven en spoorde hem aan het gevoel te omschrijven.
„Ja”, zei hij „Ik twijfel zo, neem ik nu een Mars of een Twix?”
Martine van der Reijden
Existentialistische Angst.
@Apie Hoe we dat hebben gekund? Ik had daar helegaar geen moeite mee.
Dutch Pseudo-anglicism
Oldtimer – (Dutch, German, Serbo-Croatian) – vintage car (or other “classic” vehicle)
Overall (Czech, Dutch, German, Norwegian, Polish, Slovak, Spanish, Swedish) – a full body boilersuit or jumpsuit, but not an overall.
Pickup (Dutch, Greek) – turntable
Playback (Arabic, Danish, Dutch, Finnish, French, German, Greek, Hungarian, Italian, Polish, Portuguese, Romanian, Serbo-Croatian, Spanish, Swedish, Turkish) – lip sync (in songs) / lip-synching in music
Slip (Dutch, French, German, Greek, Italian, Spanish, Turkish) – briefs
Smoking (Danish, Dutch, French, German, Greek, Hungarian, Italian, Polish, Portuguese, Romanian smoching, Russian смокинг, Serbo-Croatian, Spanish esmoquin, Swedish, Turkish) – dinner jacket or tuxedo, rather than a smoking jacket in the Edwardian sense
String (Dutch, French, German, Greek, Polish, Russian стринги, Swedish, Turkish) – g-string
Strip (Dutch, Serbo-Croatian) – comics, comic book or comic strip
Topfit (Dutch, German) – perfectly physically fit
Videoclip (or in some languages clip) (Arabic, Brazilian Portuguese, Dutch, Greek, Italian, Indonesian, Polish, Portuguese, Romanian, Russian видеоклип, Serbo-Croatian, Turkish) – music video
Zapping (French, German zappen (verb), Greek, Italian [ˈdzappiŋɡ], Dutch zappen, Swedish zappa) – (TV) channel-surfing, channel-hopping
Airco – air conditioning
Boiler – a water heater and not a central heating boiler
Box – a loudspeaker
Coffeeshop – a bar or cafe selling cannabis
Dumpstore – an army surplus store
Junk – a drug addict (in English that would be Junkie)
(Koffie)pad – (coffee) pod
Loverboy – a pimp who grooms (often very young) women to fall in love with him, in order to force them into prostitution.
Mobile home – Belgian Dutch for a campervan
Occasion – bargain (especially a car sold at a favourable price), or even: second-hand car. Originally a French loanword with the meaning of “bargain” and pronounced as in French, it is now often pronounced as in English
Pocket – small book, usually paperback, that fits in a pocket
Sheets – transparencies or computer presentation slides
Shovel – a loader
Songtekst – lyrics
Sweater – sweatshirt
Touringcar – a motor coach; not a touring car, which is either an obsolete automobile body shape or a classification of racing car.
Portuguese Pseudo-anglicism
Coffeeshop (a loanword from Dutch) – a store selling cannabis
Zoals bekend, Martine, mogen dat soort anekdotes wat mij betreft in de intieme familiekring blijven. Daar horen ze.
Dank Heer Rozenwater, deze stonden inderdaad op de link die Plopje deelde, of was het Ad Hok, in ieder geval hebben we ze nu hier bijelkaar. Er staan een paar heel leuke bij, sommige worden nu, oh ironie, veelvuldig gebruikt in het internationale Engelse verkeer, oftewel, de Engelstaligen hebben op hun beurt leentje-buur gespeeld. Of gaven het op om de non-natives te corrigeren.
Wat, of heb, ik iets gemist met deze lijst? Plopje wordt er mede aan gerefereerd dus het moet wel iets goeds zijn. Gelinieerd zijnde aan DSR heeft HR voor mij toch een tikje buiten spel doen staan. Van een Ajax speler naar een van De Graafschap, de zogenaamde Superboeren.
Mag ik deze mooie community iets vies ter overweging leggen? Nou ja, vies, meer om met een Amsterdams/Maastrichts Mafia Maatje te spreken, meer iets abjects, of eigenlijk ook weer niet; iets wat eigenlijk een heel gewoon menselijke uiting is, van pawi en zware taal tot de meest irritantste hakker, of nee, hoe heet dit soort ook al weer? Spoken? Bedriegelingen, strandhuisbewoners, kom, ik kom er echt niet op, het zijn meestal nare mannen met veel bier op en dus nog wel eens een natte broek. Ze worden overal graag geweerd maar hebben vaak technische mogelijkheden waardoor dit niet altijd lukt. Vergeetachtigheid is echt geen pretje en ik gooi bij deze de ring in de handdoek. Ik trek, nee, ik weet het weer, trollen! Dat zocht ik, ook trollen doen het. Zijn er in deze community ook lieden die, graag alleen, stiekem errug moeten grinniken van een hele, hele, echt super heel lange wind waar verder niemand last van heeft. Een die seconden lang aanhoudt. Misschien wel tien seconden? Is dat niet gewoon een genot overgeleverd van de kindertijd. Of zeg ik dit weer verkeerd. Het zijn moeilijke tijden.
Gegroet.
O, lieve Luvienna, ik weet niet waar ik het las maar ik schreef ergens dat er onder andere klassen zijn, luie en hooggeboren. Ik schreef niet dat ik bij beide hoorde. Integendeel. Ik ben verre van hooggeboren. Ik ben wel extreem lui. Je wilt niet weten hoeveel ik hier niet hebt gereageerd omdat op REACTIE PLAATSEN drukken best wel veel werk is.
@Boekie, misschien kun je daar een macrootje voor schrijven? O, maar dat moet je dan eerst schrijven… vermoeiend.
What de vrijpartij is nu weer een macrootje? Ik zal het uitvinden maar niet nu want het bed roept, of de wekker maar daar heb ik vannacht iets onaardigs mee gedaan, waarom weet ik niet. Het was half vijf, ik sliep op en aan of af al vanaf negen over negen (21:09) en daar is niets heerlijkers aan, zo lang kunnen slapen, want ik behoefde pas om 12:45 op te treden en toch vond ik het noodzakelijk om de wekkertijd van half tien naar 11:17 te verzetten waarbij het ding genadeloos op,de grond viel, twee poezen en een vriendin heel bozig naar mijmeren kijkend.
Maar goed. Een macrootje schrijven? Een microotje Allah, gewoon een klein hoofd(stukje)…
Nog een probleem, ik beantwoord dit via mij dashboard van een Blog, een blog welk geloof ik opgeheven is… Ach, wedden, als die ellendige zomer voorbij is en ik nog leef, dan weet ik opeens alles. Dan gebruik ik mijn Katie camera. Dan doe ik veel meer dan ik nu doe. Even de zomer overleven en en het leven gaat stralen. Dan ga ik live blogs, reacties schrijven (als ze WiFi hebben) in het trendy thee huis tegenover het Stedelijk Museum en heb ik al een scheidingsadvocaat.
Een macroadvocaat want er zal veel te scheiden zijn. Nu slapen. Wel te trusten.
Slaap lekker Boekie, en droom maar niet over scheiden.
En we laten nog maar eens een tweetje zien, dit keer de meest recente van het nieuwe boeiende kanaal van Mark. Kom mensen, volg die jongen eens. Hij hep een hoop te vertellen.
Oh Mark, over die wind, mijn antwoord is: nee, da’s me te warm.
En om in dezelfde sfeer te blijven, brisant is volgens mij explosief, kun je over een persoon zeggen.
Als ik nog twitterde zou ik een vrolijk brisantbommetje tweeten
@Mark
Ik sluit mij aan bij Apie, qua kinderpret. Blijf overeind.
Donderdag 12 mei 2016
Voorjaar
We lopen onder de bogen door van het Amsterdams Lyceum naar het Vondelpark. Her en der fietsen kinderen, op weg naar huis. Onze eigen kinderen zijn alweer heel wat ouder. Eentje zat hier ook op school. Het voelt als nog maar kort geleden. Dicht bij het park worden we ingehaald door twee meisjes. Een van hen draait haar hoofd opzij en roept ons toe: „Willen jullie mijn ouders zijn?” We moeten lachen en roepen: „Ja hoor!”
„Oké”, roept ze, „Tot zo!” Ze rijdt door, steekt haar arm in de lucht en roept uitgelaten naar haar vriendin: „Ik heb nieuwe ouders!” Dan verdwijnen ze het park in.
Addy van Overbeeke
Lente
De buren gaan op vakantie en ik krijg de stokoude kanarie te logeren, met instructies.
„Elke ochtend zeg ik ‘lululululululu’”, vertelt de buurvrouw, „maar Pietje zingt niet.” Of ik deze traditie desondanks wil voortzetten, want „je weet maar nooit”.
Verder moet het bad elke dag ververst, want „ze drinkt badwater” en gaat er ’s avonds een zwart doek over de kooi: „Gooi het niet in de was, want ze is gewend aan de geur.” De lap ruikt naar de zware aftershave van de buurman.
De tuindeur staat open. Het is volop lente. Misschien vergeet ik het deurtje wel te sluiten.
Mirjam Killian
Nou, we worden verwend. Twee ikjes vol jolijt. In Amsterdam schijnt werkelijk iedereen de hele dag luid lachend op de fiets te zitten en te geinen met andere weggebruikers. Wat een leuke stad moet dat zijn.
Die van Mirjam is een tikkie gemaakt literair, ze studeert wellicht voor Carmiggelt? Zonder die laatste alinea was die prima geweest.
Toch grappig. Of ik heb geen smaak, alles is mogelijk.
Het spijt mij ook. Ik weet niet waarom ik zo dom overkom. Maar hier is het gezellig. Het Nederturkje, zo noemt ze zich toch, is terug en die gaan we nu weer dagen op de radio horen. Nooit van gehoord en dat had mogen blijven. Ze noemt nu een favoriete Turkse schrijver van mij laf. Heb nooit veel respect gehad voor mensen die schrijven voor gratis blaadjes. Nou, nog een draadje voor nu en dan lokt de slaap. De heerlijke slaap. De slaap waarbij je wakker bent, DWDD aan hebt en daarna de radio en soms iets meekrijgt en vaker niet. Doen mensen hier ook aan? Ik moet er nog een woord voor verzinnen. Woonboot, dat is een woord en ooit verzonnen. Khadaffi met een stok in zijn kont, dat was ook een mooi moment. Ik ben weer eens warrig. Draadjesvlees, kan het niet meer zien.
@ Mark: “Heb nooit veel respect gehad voor mensen die schrijven voor gratis blaadjes.” Je wordt bedankt namens de hele A. Dapie Community. 👿
De Turkse columniste op wie je doelt, die van de Metro (tot voor kort had ik niets van haar gelezen), is geen groot schrijfster noch groot journaliste als je het mij vraagt. Ik heb nu een paar columns van haar gelezen, waarin ze in feite alleen maar scheldt en beledigt en boos is, zo’n beetje op iedereen. Er is er eentje waarin ze Ayaan Hirsi Ali verklikt. Mag. Een vroege klikturk dus.
Maar in haar tirades zie ik geen argumenten, ik zie geen betoog, geen verhaallijn. Mevrouw zou wat mij betreft beter ingezonden brieven kunnen gaan schrijven.
Of ik vind dat ze opgesloten had mogen worden? Nee. Aangeklaagd had mogen worden? Ja, iedereen mag aanklagen. Of ze veroordeeld zou moeten worden? Nee.
Ik hoop voor haar dat dit allemaal een beetje overwaait, zo niet, dan zit ze net als Wilders de rest van haar leven in een safe house. Dat heeft niemand verdiend.
Lekker toch, als je om half zeven ’s avonds als volwassen niet seniele vent kunt zeggen dat je gaat slapen. Zouden er meer moeten doen.
Mirjam Killian (ik tel in de gauwigheid 13 ikjes) schetst een akelig dilemma. Ruzie met de buren riskeren of medeplichtig zijn aan de vrijheidsberoving van een oude stomme kanarie.
Hoe groot is de kans dat de oude stomme kanarie deze Pinksterdagen in vrijheid overleeft? Maar eerst: hoe groot is de kans dat het beestje ontdekt dat het deurtje van de kooi open is?
We zullen het nooit weten, wel dat de kanarie binnen een dag morsdood zou zijn. Soms is gevangenschap beter.
Maar dit alles terzijde, waarom ik hier ben is namelijk om jullie te vertellen dat het 6e en laatste deel van Pawi’s Marokkoreisverhaal er vanaf nu opstaat. Het gaat over stoppen, over de zeevlam, met behoorlijk unieke plaatjes van het ontstaan ervan, dus ik zou zeggen, surf gauw naar Marokko.
vrijdag 13 mei 2016
Avances
Met mijn demente schoonmoeder ben ik aan het kijken naar de roeiwedstrijd waar mijn zoon aan meedoet. Ik kan eindelijk makkelijk met haar praten. Zij stelt 100 keer dezelfde vraag, en ik geef 100 keer hetzelfde antwoord. Toch vertelt ze nu ook iets over wat ze heeft meegemaakt: een man bij haar in het lotgenotengroepje had om haar adres gevraagd, een beetje avances gemaakt. Ze had hem fijn afgewimpeld: „Mijn adres, dat weet ik niet meer, en trouwens, jij kunt het toch niet vinden.”
Rian Los
Tja, ik blijf het zeggen, maar kennelijk is het nog niet bij iedereen doorgedrongen: dingen die je demente familieleden zeggen behoren niet in de krant, hoe supergrappig jij ze ook vindt. Die koester je.
Dank je. Maar helaas kan nog niet iedereen dat. Weet je waar dat door komt? Door de gemankeerde 24/7 economie. Ik ben wel de hele nacht op want ik heb luie poezen. We hebben muizen en poezen. Wat doen de poezen? Die gaan de hele nacht de hort op. Ze hebben dus nu al een paar nachten nachtverbod. En als je zelf dan probeert te slapen dan kun je dit vergeten, ze gaan op je hoofd zitten of op omze buiken springen. Van de een naar de ander. Tenzij je op je buik ligt. Vinden ze nog leuk ook.
Dit Blog, deze community staat in geen enkel verhouding tot die troep als Metro, de Pers (was geloof ik de enige goeie) en nog wat die je als treinreiziger je neusgat in geduwd werden en alleen maar bestonden bij de gratie van reclame. Dit is een….nou….ik kom superlatieven te kort om het verschil aan te tonen en daar doe je het ook voor, ouwe aandachtstrekker! Maar je beschrijving van die zelflikster die wel blij zal zijn, hoor je er ook bij, met wat bewaking (ik geloof dat deze keer de regering de werkgever er voor op laat draaien, dat is een goeie!). Aan de andere kant, Wilders zijn werkgever is al een kwart eeuw het parlement, dus wij allemaal, betalen er voor. Ach waar moet dat heen met deze halve rotte wereld?
Maar goed, het lijkt me een dom gansje maar ik zou mij kunnen vergissen.
@ Mark, ik heb ook met katten samengewoond. Goede relatie. ’s Nachts bleef de deur naar de slaapkamer dicht. Niet op tafel, niet op bed, niet op het aanrecht. Moeilijk?
O maar Apie, ik mag vaak bij een van mijn katten in bed liggen. Hoort bij mijn privileges.
Wat aardig van ze, Luvienna.
Een van onze katten sliep ook bij ons in bed. Als het hem te druk werd kroop hij in de kast.
Ze komen niet op tafel of aanrecht. Heeft mij al zes jaar verbaasd, nooit gebedeld ook. Nooit. Maar in bed is er een poes, Coco, goed voor mijn vingerreuma en vieze mensen mogen denken wat ze willen. De andere, Cleo, had, heeft het hele huis trouwens voor zichzelf geconfiskeerd dus het bed was wat over bleef. Er zijn twee poezen en dankzij een BBC docu, met ook camera’s in de nacht blijkt dat vaak poezen niet doen wat mensen weten en vaak verdelen ze het huis onderling, voor hun hele leven.
Totdat de andere, de dominante, opeens ook een plekke in het bed eist. En dan moet ik weer met tact optreden en met snoepjes en van alles iedereen weer naar de geëigende plaatsen lokken. Kinderen hebben lijkt mij makkelijker. Gewoon af en toe een schone luier en oordopjes en je bent van alles af. Toch? En je krijgt geen kattenbijslag. Ik betaal nu 12,45 per poes per maand en er is zorgtoeslag voor poezen. Ik heb wel al een familiegrafje gereserveerd. En als ik later dood ga dan zij (hoop het wel eigenlijk) en ik wordt rijk dan wil ik bij hen begraven worden. Tussen hen in. Misschien kan Plopje vast een grafdicht schrijven.
Kosten en moeite zijn voor eigen rekening, dank en drank niet.
Goh, allemaal over die beestjes.
zaterdag 14 mei 2016M
Insectenkunde
Het blad van een boompje in onze tuin zit vol met beestjes en de vraag is hoe we ervan af komen. In een plastic doosje neem ik wat blaadjes mee naar de faculteit Biologie waar ik werk. Toevallig is de eerste die langskomt een hoogleraar met internationale faam als entomoloog. Zeer geïnteresseerd houdt hij het doosje tegen het licht. „Tja, wat was het voor boompje? Oh, dat weet je niet. Tja. Nee, geen idee wat het is.” Diep in gedachten loopt hij verder. De volgende die binnenkomt is de secretaresse. „Zo, last van wolluis in je tuin? Het is een Peperboompje. Helaas, daar er is weinig aan te doen.”
Frank Hammecher
Geen idee wat hier opmerkelijk aan zou moeten zijn. De ikjes van “een onzer redakteuren” zijn kennelijk op?
Correctie: Ik word er inmiddels op gewezen dat het ikje van 10 mei, geplaatst door Pontius, niet van “een onzer redakteuren” afkomstig was maar van ene Eric Broug. Dit staat als zodanig dan ook pontificaal op de website van de NRC. Wellicht is dit later gecorrigeerd, of was voormelde Pontius op het moment van plaatsen een beetje kippig. We zullen het nooit weten en het is ook niet erg.
De reacties waarin onze reageerders zich ontsteld tonen over het feit dat een redakteur een ikje schrijft, in plaats van een lezer, kunnen in feite als niet-geschreven worden beschouwd, tenzij voormelde Broug een redakteur is. Ook dit zullen we vermoedelijk nooit weten.
Update, volgens zijn eigen website is de man keibekend en geen NRC-redakteur.
We zien teksten als “I wrote my first book in 2006. I wrote it in Dutch: Geometrische Patronen: Zelf Maken en Doen. It is now also available in Farsi, English, Turkish and Dutch. It has been the bestselling Islamic art book in English for several years.”
En: “I present all over the world. If you want to organise a workshop or invite me to give an interesting presentation at your event, please get in touch. I guarantee that I will offer fascinating new insights, inspire creativity and give audience members and workshop participants reasons to ooh and aah in wonderment.”
Oftewel, hij zet zijn licht niet onder de korenmaat. Kietel jezelf als anderen het niet doen. Het ikje over de be-amer komt binnenkort ook op zijn website onder “publicaties die Nederland op zijn kop zetten.”
Evenals Riverside Blues (waar is die man eigenlijk?) heeft Droug het erg naar zijn zin op Facebook: “My Facebook group has thousands of members from all over the world, sharing photos, ideas and inspiration. It is on of the liveliest creative communities on facebook.” Tjeempie indeed! 😦
@Apie, ik denk dat de clou van het Ikje van Frank is dat een entomoloog niet weet wat voor kriebelbeestjes het zijn en de secretaresse wel.
Tja.
Zou kunnen, Luvienna. Belachelijke discriminerende clou, stijl jaren vijftig. Alsof de hoge heren per definitie alles beter moeten weten, ze hebben er immers voor geleerd, en secretaresses domme tikgeiten zonder enig benul.
Een wat primair denkend mannetje deze Frank, maar dat wisten we geloof ik al, de naam komt me bekend voor. Een veelplaatser uit lang vervlogen dagen als ik me niet vergis.
Nou ja, van een entomoloog (M/V) verwacht je dat hij/zij insecten herkent, van een administratief medewerker (M/V) verwacht je dat minder.
Bestaat toeval? Bmmb eindigt met “beestjes” en Frank Hammecher begint ermee.
Goed ikje, hoewel, eigenlijk meer een zijtje. De hooggeleerde heer zoekt het in het hogere en de secretaresse weet gewoon hoe het zit.
Die beestjes zijn misschien weg te krijgen door met een sponsje met zeepsop alle takjes en blaadjes te behandelen. Frank kennende begint hij daar niet aan. De hoge drukspuit misschien?
Toeval bestaat niet. Mark zou best weleens in een soortement van trance kunnen zijn, waarin wat hij ziet ook waar wordt. Laten we hopen dat hij het ten goede voor de wereld aanwendt. huiver icoontje Douwe Bob, Mark? Wat gaat Douwe doen vanavond?
Maar weer eens een random tweet, sommige mensen beginnen wel erg vroeg met drinken. Vanavond gaan we natuurlijk lekker #eurovision kijken.
Nee hoor, deze ‘we’ gaat helemaal niet #eurovision kijken. Grantchester misschien, of Attenborough op BBC. Of geen tv.
Hm, lijkt me een verkeerde keuze. Douwe gaat winnen hoor! Als je maar wel je stem per SMS uitbrengt dan. En nebenbei je twitterkanaal volgt.
Wordt er gestemd door kijkers? Da’s nieuw voor mij. Maar nu heb ik ook voor het laatst in de vorige eeuw naar het songfestival gekeken.
Dat liedje van Douwe ben ik nu al zat, ondanks dat ik niet naar wat dan ook rond het songfestival kijk. Maar er is gewoon geen ontkomen aan.
Oh, ik dacht het wel ja, dat je kon SMS’en. Helemaal zeker weet ik dat ook weer niet. We gaan het zien.
Ik vind die 10 sekonden stilte in dat liedje wel apart.
Hm…als ik hierheen scroll schrik ik van het aantal bijdragen mijnerzijds. Ik kijk niet uit naar maandag. Of wacht, maandag is het, alleen in Nederlamd geloof ik, Tweede Pinksterdag. Dan ligt NL op heur gat en Apie toch ook wel?
Er werd net aangebeld door een blank, Nederlands meisje, West-Europees schat ik in. Mijn vriendin is thuis maar een leuk gesprek is altijd meegenomen voor mensen die weinig mensen zien als wij.
Maar ik werd gediscrimineerd. Ze wilde een interview afnemen maar alleen van mensen die van Noord-Afrikaanse of Turkse afkomst waren “en ik kan zo wel zien dat u dit niet bent”. Iemand anders zou er een ikje over geschreven hebben maar ik ben gewoon gekwetst, met echte pijn in mijn hart. Ik zit nu met mijn vriendin op de bank, hand in hand. Is het toch waar? Horen wij niet meer in ons land? Nou ja ons? Er is niets van ons, wij bezitten geen grond. Bezitten de Oranjes eigenlijk zelf grond, in Nederland? En hebben zij dat ooit legaal gekocht? Je ziet het, zo een kind dat aanbelt kan je hele dag naar de kloten krijgen.
Ik kan alleen maar hopen dat ik overgeslagen word, deze week en anders wordt het weer een week zwijgen.
Welterusten voor zo direct.
De stekker uit de telefoon en een stukje papier tussen een onderdeel van de bel. Wij zijn er niet.
Tot ziens. Het is een prachtige zaterdag en ik ga zo het laatste deel.van VI zien. Gaat over alvleesklierkanker dus er is vast wel ketste lachen.
Frank Hammecher is een oude bekende (minstens 13 ikjes)
Dit is niet een van zijn sterksten maar kan er best mee door.
Ik ben erg benieuwd wat weeromstuit (waar is die man eigenlijk ?) van dit ikje vindt.
mk,
grappig dat je aan weeromstuit denkt, ik herinner me dat hij in het noorden woonde tenminste een van de vier provincies aldaar en we spraken ooit over elkaar groeten, lang geleden hoor.
Gisteren waren wij in Gorssel en Deventer en Zwolle om het museum More te bezoeken en we stonden even te wachten voor het hotel om ons koffertje af te leveren. Iedereen die ons voorbij fietste riep Hoi of Hallo,van jong tot oud, een goede gewoonte die daar blijkbaar heeft stand gehouden.
Prachtige tentoonstelling in Gorssel, de realisten , oude Scheringa- collectie, maar heel aangrijpend en ontroerend was Ferdinand Erfmann,!901- 1968, bijzondere man, acteur, travestiet, die gehinderd door zijn familie en milieu nooit zijn weg heeft kunnen volgen maar prachtige en bizarre kunst heeft gemaakt.
Wat is hier gebeurd, Mopperkont in milde stemming en een chagrijnige Apiedapie ? Ik ben t er wel mee eens hoor. Naar de gestelde standaarden niet een heel sterk ikje, hoewel mijn buurvrouw het erg leuk vond. En leuke reacties van collega’s, maar ja die kennen de omstandigheden. Veel groeten !
Wie is weeromstuit nu weer? Je leert hier de meest vreemde figuren kennen, ben ik één half dagje afwezig… 🙂
In plaats van het songfestival wilde ik jeugdliefde Sean Connery bekijken als James Bond, RTL7. Maar het boek wat ik las was te spannend en nu is de film voorbij en zal ik Seannetje nooit meer weerzien snik
Groetjes, Frank! 😀 Blijven inzenden…
Tuurlijk. Fijn om te zien dat het jullie goed gaat !
Ik zag vanavond in het Chasse theater in Breda de premiere van De Storm (gebaseerd op the Tempest) , een geslaagde samenwerking van het Nederlands kamerkoor en actrice Hadewych Minis, deze maand nog te zien op acht andere locaties.
Ik heb heerlijk geslapen bij het #eurovision festival. Ergens rond de 5e zanger ingedut, maar nog net op tijd wakker geworden om op Douwe te stemmen. vergeefs icoontje
@Bertie Die zender (een commerciele, weet niet precies welke) zendt een hele serie James Bonds uit. Alle kans dus dat je je jeugdliefde alsnog terugziet. Wat een man, hè. Hij kon zo heerlijk ironisch en dwingend kijken.
Dank je Luvienna. Ik zal er op letten als ik het niet vergeet. Kwestie is dat ik liever niet naar de commerciëlen kijk omdat ze om de haverklap onderbreken voor reclame maar voor hem heb ik veel over.
Enige jaren geleden zagen we hem ook; echtgenoot merkte op: ‘Wat een snotneus was dat…’
In plaats van te protesteren weende ik in stilte.
Ach, hij is natuurlijk gewoon jaloers. :-p
Ja. Daarom liet ik het maar zo. ☻
Het was een snotneus! Net als wij destijds (zelve ben ik de Roger Moore generatie).
Ik ben heel blij met de huidige Bond.
Uiteraard was Sean een broekie maar evengoed knap, attractief, mooi, schattig, een droom, net als wij.
Roger Moore grijnsde te zelfgenoegzaam en de huidige Bond ken ik niet. Is dat die met dat Russische gezicht?
Zo dames, leven jullie je maar helemaal uit op de bovenstaande plaatjes. Wij bestuderen intussen een ander stukje filmgeschiedenis.
Die meiden zijn onveranderlijk bloedmooi, verlekker je er maar aan 😉
Googlend kwam Daniel Craig tegen; Interessant gezicht dat me aan Poetin doet denken..
Daarom noem ik hem Russisch.
Apie, je vergeet een paar Bonds: George Lazenby (eenmalige vergissing), Timothy Dalton (heel goed te pruimen) en de huidige Daniel Craig (blij mee).
Wat die Toby Stephens van het laatste plaatje met James Bond te maken heeft, weet ik niet. Of is hij jouw ultieme Bond?
@Bertie: Daniel Craig doet je aan Poetin denken? Nou je het zegt: er zijn overeenkomsten.
Jakkes, nou zit die vergelijking ook in mijn hoofd. 😮 😦
ik weet niet waarom, sorry.
Het doet niets af aan zijn acteerprestaties. 😀
Wat de Bnd girls betreft: ik vond Ursula Andress erg mooi. Pussy Galore is natuurlijk legendarisch net als Diana Rigg. Maud Adams en Barbara Bach vond ik vroeger beeldschoon maar daar ben ik van af. Teri Hatcher, beeldschoon, Denise Richards, sexy, net als Sophie Marceau. Hally Berry, beeldschoon maar niet sexy, Rosamund Pike, die iets ongrijpbaars aantrekkelijks heeft, de zwoele Eva Green, en de classy Gemma Atherton,
En natuurlijk onze eigen Famke Janssen, de infame Xenia Onatopp! Bond girls hebben vaak nogal suggestieve namen. 😛
Ik ben net als APD voor Roger Bond, als filmfan die ik toen begon te worden, ik was 13-15, keek ik ook achterom en Sean Bond vond ik ook stoer en het jaar dat ze beide bonden vond ik een super jaar. Mijn (helaas te vroeg overleden oom-zelfs surogaat vader) nam mij vaak mee en met hem zag ik mijn eerste Bond. Onvergetelijke herinnering. Ik had nooit war met die vrouwen dus wellicht toch homo. Kan veel verklaren. Zo nu naar de kerk.
Roger Moore? Dat was toch Ivanhoe?
Echt? ik dacht aan Rutger Hauer.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spectre_(2015)
Ik heb ze lang niet allemaal gezien, maar de laatste is adembenemend, vooral het begin in Mexico en het slot in het leegstaande gebouw van M16 in Londen met die prachtige Lea Seydoux.
https://nl.wikipedia.org/wiki/L%C3%A9a_Seydoux
By Georges Biard, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=40681615
@Apie 14/5 10:20
Ik weet niet veel maar wel hoe kippig ik ongeveer ben. Het ikje stond in de NRC-next met als schrijver “een onzer redacteuren” of zoiets en in de avond/middageditie met als schrijver Eric huppeldepup. Huppekee.
Dat klinkt naar een interne discussie van de NRC, waarbij de ene groep zijn zin gekregen heeft. “Jongens, ik zie de stapels ingezonden brieven over nepotisme al binnenkomen.”
@Luvienna
Ja, zoiets zal het wel geweest zijn. En uiteindelijk is men gezwicht voor dat argument. Maar toen was het kwaad al geschied en word ikje vervolgens voor stekeblind (of stekenblind?) uitgemaakt. Brr.
@ Pontius, voor “brr” geen enkele aanleiding. Dit schreef ik: “Wellicht is dit later gecorrigeerd, of was voormelde Pontius op het moment van plaatsen een beetje kippig. We zullen het nooit weten en het is ook niet erg.” Niemand maakt je voor stekeblind uit, niemand beweerde dat jij een fout had gemaakt.
Lezen is een vak zullen we dan maar zeggen. Tip, zoek de woordjes “wellicht” en “of” op in het woordenboek en lees en onthoud wat ze betekenen.
@ Luvienna, voormelde Toby Stephens speelde in 2002 in Die Another Day voor booswicht.
Alle James Bonds staan op deze link.
De weersvoorspelling was: koud, regenachtig, harde wind. Wie gaat er dan wandelen langs het strand?
Ik, ze de gek. En wat bleek? Het was koud, het regende soms striemend door de harde wind, zodat de druppeltjes aanvoelden als piepkleine hagelkorrels.
En zo heb ik veel gemist van deze draad. Ik loop even terug. Sean Connery is voor mij de enige echte James Bond, Roger Moore de enige echte Ivanhoe. Waarom horen we nooit meer wat van Toby Stephens?
Nog verder terug: het songfestival. De biografie van Woody Allen heb ik gevolgd tot en met Annie Hall, zijn eerste wat serieuzere film en die kende ik goed plus alles wat hij daarna heeft gemaakt. Dus even koekeloeren bij het songfestival. Ik viel in bij nummer tien.
Een jonge vrouw met een glitterende teutonenhelm op, een kort jurkje aan met veel korte petticoatjes eronder, kniekousen tot boven de knie, die we in NL alleen bij Aziatische meisjes zien. In kleine lettertjes stond links onderin het scherm “Germany”. Liedje uitgeluisterd, wat nog niet meeviel, en daarna de televisie uitgezet.
Niks gemist dus. Wel het politieke gekrakeel gelezen nu Oekraïne heeft gewonnen. Zonder dat had ik ook niks gemist, toch?
Dat kousjeskind, ik zag het later pas en kwam niet meer bij van het lachen. Het leek op cabaret.😂
We krijgen vakantiedagen. Dat is toch een gotspe. Begrijpt niemand het hele god gespuug waardoor we in een tredmolen kruipen onze leven lang. En er een einde aan maken is nog verboden ook! Ik zou er om moeten lachen zou ik mijn gebit niet hebben uitgeleend.
Leuk programma nu op radio1 over eenzaamheid.
Je krijgt geen vakantiedagen, Mark. Mensen die werken verdienen ze, net als geld om hun brood te kopen. Tijdens de dagen dat ze werken maken ze dingen waar andere mensen iets aan hebben. Zoals brood. Kort gezegd: door te werken kun je dingen krijgen die je zelf niet kan of wil maken. En af en toe rust je daarvan uit, dat heet vakantie.
Wegens Pinksteren en drukke bezigheden buitenshuis vooralsnog geen nieuw intro. Houd moed. Er komt vast wel iets.
Oh ja, Tweede Pinksterdag. Hier heet dat: Monday.
Veel plezier allemaal.
En morgen in de Zaanstreek nog Pinksterdrie, tegelijk met de kermissen in Jisp en Purmerend.
Hier in Oost-Brabant doen we normaal. ☺
Luilak, Ad Hok, ken je dat nog? Werd in en om Amsterdam gevierd in de nanacht van vrijdag op zaterdag voor Pinksteren. En in mijn regio (denk aan de driehoek Delft-Gouda-Rotterdam ook. Tot voor kort.
De bedoeling was mensen wakker te maken, met rammelende blikjes achter je fiets, ratels in de spaken, of met brommertjes zonder uitlaat. Dat vond ik altijd errug grappig.
Maar de mensen gingen klagen dat ze er wakker van werden (duh!) en de traditie werd verboden. Gelukkig hebben we die tweede dag nog behouden uit de historie, en in Oost-Brabant doen ze zoals ze alleen maar daar kunnen er nog een schepje bovenop.
In en rondom de Zaanstreek werd luilak ook gevierd. Later werd er e.e.a. georganiseerd door de scholen, kennelijk was er teveel baldadigheid. Toen woonden we er niet meer☺
Pardon Bertjens, verkeerd gelezen.
Die Pinksterdrie, geldt die voor jou nie?
Nee, ik woon in het oosten 😊
Ik denk dat luilak nu gevierd zou worden door auto’s in de fik te steken.
Pawi, jazeker ken ik luilak nog. Eerst een wedstrijdje om te zien wie van je vriendjes het vroegst de straat op mocht van zijn ouders, en dan lawaai maken, belletje trekken en heel hard “Luilak, beddezak” roepen. En natuurlijk luilakbollen halen bij de bakker om de hoek.
Ben nu blij dat ze dat hier, net als Pinksteren, niet kennen
Ik herinner me ook nog fietsen in lantaarnpalen hangen en iets met wc papier.
gisteren op radio 4 rechtstreeks vanuit de Catharinakerk in Eindhoven en nu ook op apiedapie, the black mountains songs, hoog vrije schoolgehalte
Bij ons gingen we dauwtrappen op hemelvaartsdag , vroeg in de ochtend lopen of fietsen een eind weg in de morgenstond.
Met enige vertraging staat het nieuwe weekoverzicht er nu dan op, alhier.