“Tot nu gaat het goed, maar misschien slapen ze nog. Of kunnen ze hun gordeltje, koffertje, gasflesje of wat voor moois ze ook maar bedacht hebben niet vinden en lopen ze nu met een droge mond door hun huis te mopperen.” Dit schreef ik gisteren, op de vroege zondagmorgen. Ik ben altijd weer blij als we weer een 9/11 overleven. Dit was de vijftiende verjaardag. Ik bedoel maar. Op naar de volgende *knock on wood icoontje* Wij kunnen hier voorlopig de ikjes uit de NRC blijven bespreken en nog heel veel meer. Mooi toch?
Daar was bijvoorbeeld de 87-jarige moeder van Anne Marie Heij die nog niet zo lang geleden in New York logeerde en dacht dat ze vanuit haar appartement de Hudson River zag. Dat was niet zo, het was de Atlantische Oceaan, zoals we weten dankzij haar lieve kleindochter die haar zo fijntjes te kakken zette in haar lijfblad. Pawi fantaseerde er een plaatje van het besje bij en verzuchtte “Zo oud worden, wie wil dat niet?” Oppassen voor teveel botox, waarschuwde Klare taal. En zelf mijmerde ik over lekker thuis zitten, stukkie wandelen, niet meer mailen, geen neiging meer hebben om alles wat je ziet, rivieren, vogels en auto’s te benoemen, maar gewoon naar het voortkabbelen te staren en plaatste daar een videootje van John Lennon bij.
Dus zo kan zo’n week gewoon niet meer stuk. De 16-jarige bleke zoon van ikje auteur (tijdelijk) deed ineens gezellig met het gezin, kletste zelfs met ma en pa, totdat hij zag dat de KPN-internetstoring was verholpen. Herkenbaar, actueel, te pruimen ikje.
„Ben jij nou gescheiden, of ben je nog een kind?”
Een andere “ikje auteur (tijdelijk)” (de NRC zet er tegenwoordig de auteur niet meer altijd bij), schreef over zijn 8-jarige neefje dat hem terwijl hij als zestienjarige voor het ventje in zijn ouderlijk huis een ei aan het bakken was vroeg: „Ben jij nou gescheiden, of ben je nog een kind?”
Een grappig eigentijds ikje, volgens Klare taal, en zelf zei ik vals: “Ja, dit is best een te pruimen kinderikje. Aan de schrijfstijl te zien is dit nog niet zo lang geleden.”
Afke Bohle maakt als hulpouder op een kakschool goede sier met kaneelbroodjes van de Ikea. De juf: “We hebben nog nooit zulke lekkere kaneelbroodjes gegeten. De kinderen hebben geapplaudiseerd. Mag ik het recept?” Mopperkont greep de gelegenheid aan om van zijn liefde voor het Ikea-restaurant te getuigen. Anita van Keulen zette intussen een fietskettingslot op Markplaats maar kreeg het niet verkocht. Je maakt wat mee als ikjeslezer.
En onze Luvienna scoorde haar 100-reactielepeltje met weer zo’n alerte kwaliteitsreactie waar zij het patent op lijkt te hebben.
Zondegeest kwam terug na een lange tijd weg geweest te zijn en verhip als het niet waar is, hij deed dat met een spectaculaire coming out. Hij bekende dat hij voorheen Timmerark en Bookmarkmijnboek was geweest en al zijn wachtwoorden kwijt was. Vandaar dus. Helemaal niemand had dit gedacht.
Onze Zondegeest keuvelde als vanouds over alles wat hij zag in het leven en op het scherm, maar nu niet meer in het koeterwaals en dus een stukje volgbaarder qua Nederlands. Misschien een nieuwe tablet of met wat meer rust op het toilet? Onze veellezer en veelkijker en veelluisteraar had het over de Olympische Spelen, de kinderwens van Eva Jinek, dat hij zin had in volle melk, zweet in de billenspleet, de voortgang van de doorstart van zijn Burnoutlevensverhaal, Joost Zwagerman, Bureau Buitenland van de VPRO, een koud glas melk waarmee hij hand in hand zat, zijn Ipad, zijn vergeten wachtwoorden, het roken van zijn “eerste peuken”, Kuzu, zijn vrouw met de boodschappen, badend in het zweet naar de radio luisteren na een rumcola, Trump, en een videootje van een lief zeehondje op een van zijn vele twitterkanalen. Deze hieronder is een andere, maar daarom niet minder cute.
Klare taal stond erbij en keek ernaar: “Oei een enorme boost van een herrezen geest. Opgestaan uit de duisternis, het hellevuur, opnieuw het licht gezien misschien … wij wachten af … alles moet immers blijken in het licht van de toekomst …”
Het ging ook over Hillary, met dank aan Ad Hok. “During the ceremony, she felt overheated …” zei CNN. Ja luitjes, dat was maar een paar minuutjes. Trump is altijd overheated en daar heeft niemand het over. *just saying icoontje*
Nieuwe Verhalen van Alhier
Pawi schreef deel 2 van haar Roemeniëvervolgverhaal. Het ging over Dracula en een nog veel enger echt bestaand heerschap: Vlad Dracul, bijgenaamd De Spietser. Die was wreder dan de gemiddelde Europeaan of Ottomaan. Hij hield bijvoorbeeld een groot feest voor alle kreupelen, dieven en bedelaars in de stad Târgoviște, liet de hal afsluiten en in brand steken. Wie niet gehoorzaamde werd levend gespietst, waarbij de dood pas na enkele dagen verlossing bood.
Klare taal zei er dit van: “Fraai stukje historie, vol wreedheden en gruweldaden met plastische afbeeldingen. IS kan er nog wat van opsteken. Huivericoontje.” Maar Mopperkont deed zijn naam weer eens eer aan: “Ik kan er geen touw meer aan vastknopen, maar misschien wordt het nog wel interessant.”
Moois van Elders
Bertie schreef weer eens heel veel moois op haar eigen blog. Bijzonder mooi vonden velen haar “Melancholie” mijmering.
Koeien en struiken vervagen tot losse delen net als geluiden tot je alleen het snorren van verre auto’s hoort.
“Ondanks het gemis van zomerse hitte (mopperend genoot ik ervan) mis ik ook de septemberavonden, waarin je je na het achtuurjournaal afvraagt of het de moeite loont om nog een poosje buiten te lezen. Meestal niet maar een kabbelend praatje of, als je zicht hebt op een mooie omgeving, simpelweg voor je uit starend, zomaar, misschien wat mijmerend, misschien een herinnering overdenkend, daar is dit een ideale tijd voor. Het klimaat is zacht en koel tegelijk, tegen najaarskilte voldoet nog een vestje. Wie op de weilanden uitkijkt heeft het beste beeld. Lichte nevel gaat aan de schemer vooraf, soms in slierten; koeien en struiken vervagen tot losse delen net als geluiden tot je alleen het snorren van verre auto’s hoort. Of is het de stilte? Neem het er van. Straks stormt het.”
Pawi plaatste er een zelfgeschoten plaatje bij van kantelenwolken die onweer voorspellen. Kijk, zo moet het, samen kunst maken. Het kan wel, een blog maken zonder te sneren, zonder je ten koste van anderen te vermaken. Gewoon met een open mind in de ander inleven en meedoen als je inspiratie hebt, niet ter meerdere eer en glorie van jezelf maar die van de ander.
Wil jij deze week dus ook actief gaan meedoen? Ga dan bijvoorbeeld eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, de krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan hier nog altijd met een fantasie-emailadres. En voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. De afleveringen van deze historische rubriek waarin alle hoogtepunten van alle afgelopen weken worden behandeld zijn elders op dit blog te raadplegen.
Reacties zijn welkom. Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar. En wij hier wensen dat alle levende wezens gelukkig zijn.
Featured image (helemaal hierboven) is een stukje van de prachtige plaat “Wind blown” van klassefotograaf Benny Jackson, die dit werkje via unsplash.com aan ons allen heeft gedoneerd.
Bas van Vuren, aangenaam 
Fijne samenvatting weer, zoals altijd, blogbaas. En leuke nieuwe hoofdstukjes: Nieuwe verhalen van alhier, en Moois van Elders.
Goed overzicht met de juiste krenten uit de pap, dat is mijn eerste (en tweede) indruk. Prima stukje.
Voor 9/11 hoeven we niet meer bang te zijn. Ik denk eerder aan 11/2. Vanwege de gelijkenis met het alarmnummer. Of was dat toeval?
Next
Het is vandaag ophaaldag. Papier, flessen en plastic afval staan aan de straat. Ik heb de ramen wijd open om de frisse ochtendwind binnen te laten stromen op wat een warme dag lijkt te worden.
Mijn aandacht wordt getrokken door een man die lege bierflesjes zoekt. Met de score van één leeg exemplaar blijft hij nog een moment stilstaan bij mijn papierbak. Om vervolgens weg te lopen met de woorden „Nee de Next lees ik niet!”
Saskia Mudde
Aan lager wal geraakte NRC-lezer ?
In zichzelf mompelen/mopperen overkomt iedereen wel eens.
Luid en duidelijk in zichzelf mompelen/mopperen overkomt alleen een aan lager wal geraakte lezer.
Wie was die man, en welke krant zou hij dan wel willen lezen?
We mochten eens denken, dat Saskia de ramen wijd open heeft gezet om de warme ochtendwind binnen te laten stromen op wat een koude dag lijkt te worden.
pawi
twee zielen ……..
’t Zal toch niet Mopperkont geweest zijn? 😮
Haha, het was misschien inderdaad een aan lager wal geraakte. een wakkere😆
Ik vond het grappig.
Apie, je weet er elke week wat van te maken. Wederom petje af, ster en een likeje.
Merci voor het plaatsen van het logje met Pawi’s foto. Een tweemans werkje, kan niet mis gaan.
Leuk, een ikje over Timmerark v/h Bookmarkmijnboek! 😀
Pawi! huiver icoontje Bedoel je 11 februari of 2 november?
Tis wel laat intussen, maar natuurlijk weer hulde voor de blogbaas die weer een prachtige intro produceert voor de nieuwe week die weer gaande is.
De nieuwe week, wij zullen zien, die kan nog lelijk tegenvallen, ivm een tegenstroom van lelijke sputteraartjes die hier de zaak willen overnemen.
Ik ga daar vol tegen in, net zoals onze min.pres.
Nederland overwint natuurlijk.
Bonne Nuit
Bon Soir, A tous !
Als 9/11 staat voor negen september dan is 1/12 één december en 11/2 elf februari. Die jongens hebben zo hun eigen humor.
De Turken en Chinezen die nu de zaken willen overnemen, hebben absoluut geen gevoel voor humor. Tja, wat wil je liever?
Door de voorspelling van Klare taal ga ik deze week extra opletten.
Ik mopper in mezelf “Blind Paard, 1/12 is twaalf januari en 11/2 is 2 februari”
Het duizelt me, met die getallen, gauw over naar de Chaconne.
Het is maar in welk land je woont, Amerika of een beschaafd, modern land.
En nog een ikje van gisteren. Zonder ondertekening. Met laatste overbodige zin.
Motivatie
12 september 2016
De eerste kennismakingsbijeenkomst met mijn mentorgroep. Aan de vooravond van de academische studie heeft iedereen een motivatiebrief moeten inleveren. Een brief sprong eruit. Als ik in het kennismakingsrondje de desbetreffende ondertekenaar een hand geef, kan ik direct mijn complimenten geven: „Wat een prachtige brief heb jij geschreven.” „Nee, heeft mijn vader gedaan. Ik kan dat echt niet.” Nog 17 studenten wachten op een hand en aardig woordje. „Zeg maar tegen je vader dat hij goed kan schrijven.” Het zou worden doorgegeven.
De vitaliteit van ’n blog wordt gekenmerkt door pareltjes :de juiste krenten die verwerkt worden Dit is ’n blog dat staat als ’n huis.
Oh, laat ze maar komen de blogs waar creativiteit , sober kleurgebruik troef zijn.
Het ikje van de onbekende inzender begrijp ik niet. Zal wel aan mij liggen. Maar wat mij betreft kunnen de laatste drie (3) zinnen weg. Of zijn die de clou? gooi maar in m’n pet icoontje
Motivatiebrief
De eerste kennismakingsbijeenkomst met mijn mentorgroep. Aan de vooravond van de academische studie heeft iedereen een motivatiebrief moeten inleveren. Eén brief sprong eruit.
Als ik in het kennismakingsrondje de desbetreffende ondertekenaar een hand geef, kan ik direct mijn complimenten geven: „Wat een prachtige brief heb jij geschreven.”
„Nee, heeft mijn vader gedaan. Ik kan dat echt niet.” Nog 17 studenten wachten op een hand en aardig woordje. „Zeg maar tegen je vader dat hij goed kan schrijven.” Het zou worden doorgegeven.
Els van Oosten
Dit is het ikje uit NRC van vandaag, met naamsvermelding.
Je had kunnen volstaan met de naam van Elsje, Mopperkont.
Maar goed dan: jouw inzending is beter.
Voor we allemaal gaan roepen hoe dat nou moet met de jeugd van tegenwoordig, zou ik eerst de vader willen spreken. Wie doet nou zoiets?
Wat betreft het ikje van vandaag, Elsje mag blij zijn dat vader, schrijver van de brief, niet op de introductieavond aanwezig is.
Er zijn al heel lang op de universiteiten introductie-dagen voor ouders van de aankomende studenten.
De clou van het ikje was wel zeer frappant, in andere landen zou die openhartigheid afgestraft worden.
L’Avenir, de laatste film met Isabelle Huppert is misschien niet haar beste, maar eindigt wel met een van de mooiste liederen van Schubert.https://youtu.be/trAUZ7qD2W0
ohne worte
http://www.volkskrant.nl/recensies/l-avenir-wint-je-bedrieglijk-makkelijk-voor-zijn-heldin~a4372382/
Internetprovider
Een vriendin werkt sinds vorige week bij de helpdesk van een internationale internetprovider.
Het bedrijf biedt meerdere merken aan. De eerste vraag die ze moet stellen is dan ook: „Who’s your internet provider?” Dat het script niet waterdicht is, blijkt uit het antwoord dat een Italiaan haar geeft: „My father, Michele.”
Jesper Verhoef
Ecco! Michele Ziggo!
Dank voor het plaatsen, MK. Ik zie deze nog niet op mijn NRC site staan. Misschien moet ik maar eens een andere internet provider kiezen.
pawi
Ik heb een abonnement op NRC en kan elke dag vanaf ca 1300 uur via NRC.nl de krant digitaal lezen. Ik copy/paste het ikje dan op apiedapie.com. Dat staat toch los van een internet-provider.
Italianen zijn misschien niet geweldig in vreemde talen, maar ik kan zo wel een aantal gebieden noemen, waarin ze beter presteren dan de gemiddeld Hollander. Wat een ontzettend flauw en slap ikje.
Ik kan zo wel een aantal gebieden noemen, waarin ze beter presteren dan de gemiddeld Hollander
Vertel….!
MK, dat rijkestinker abonnement heb ik ook en ik kan dag en nacht de krant digitaal lezen. Maar dit ikje stond er nog niet om vijftien uur drie.
pawi
Zeer merkwaardig, verzin een list, zou Heer Bommel zeggen.
@Pawi,
nooit beseft dat ik bij de rijke stinkers hoorde.. 😀
Leuk ikje, alleen het laatste woordje had niet gehoeven, dat Michele is overbodig. Kei overbodig zelfs.
Nog steeds niet, MK.
De papieren krant is hier al binnen, daar staat dat ikje al wel zwart op geelwit. De man die de krant bezorgt, gebogen door zijn zorgen en toch altijd maar weer op de fiets doorzwoegend voor ons rijke stinkerds, die heb ik het niet durven vragen.
Bertie is zonder het te weten een rijke stinkerd.
Maar daar staan haar….oh, vier woorden met dubbel a, hoe kom ik hier nog genadig vanaf?
Maar daar staan haar gewaagde naatuur verslaagen daags op haar eigen blaag tegenover.
Gaat het wel gaad met, Paawi. ?😯
…met je…
Wie kan er nog zonder Michele na dit ikje? Hij hoort erbij als het cryptogram in de lokale krant.
Lokaale Kraant zeggen ze bij ons in Utreg
Gelukkige kleinheden maar toch eerst testen of mijn VISA werkt.
Ja, bijna. Moest toch weer eerst mijzelf dubbel aanmelden bij WordPress. Omdat ik koppig ben verkoop, geef weg of sla er hard met een bijl op: volgend jaar zijn alle semi denkende, her en der aangemelde devices de deur uit. De enorme pc. De kleine, oude tablet en de iPads. En de smartphones? Dat weet ik nog niet. Printer? Nee, die is nog met een kabel verbonden en niet via WiFi. Camera is ook nog niet gegrobed door wifi.
Youp van het Hek! Zo zie je maar, twintig jaar geleden of zo het idee, de idee en rode draad van Freek gepikt en nu de denker voor de kleine man.
Maar goed. Als alles vervangen is dan moet ik ook, helaas, van provider wisselen om een nieuw IP adres te krijgen. En dan een klein boekje kopen en daar alles inschrijven. Email adressen en wachtwoorden, in code uiteraard, die schrijf ik dan in een nog kleiner boekje. Allemaal nieuwe accounts beginnen, bij de eerder genoemde winkelketens en jouwcrematoria.nl. Allemaal eenzelfde e-mailadres. En een wachtwoord dus welk onkraakbaar is. Iets biochemisch. Ik denk om een oog van mij en een oog van m’n vriendin te lichten uit de kas en op de een of andere manier in een stuk metaal en met glas en water of What iT takes, het mag wat kosten, en dan inloggen met onze twee ogen. Een oog voor een oog.
Ik heb geen tanden meer.
Ik wilde graag over het kleine geluk schrijven en ik vind dat ik goed begonnen ben.
Ik noemde mijzelf vroeger steenvast mantelverzorger maar dat is verleden tijd.
Wat is er met de mantel gebeurd, zondegeest?
O, ergens hier las ik een poging om te scoren over het gebrek aan ruggengraat van overleden, nee opgeheven pseudo persoonlijkheden, nee, internet gebeurtenissen, ach weet je, laat ook maar, het zal me niet harder doen schrijven. Ik zal overleggen met mijn raad van commissarissen en los van mijn verenigingsrechtelijke blablablabla ga ik nu ijsjes eten. Een prettige avond en hopelijk vruchtbare nacht voor ieder die dit wil.
Dat mag ik niet verklappen Apie.
Het zesde deel van Mopperkonts reisverhaal is zojuist verschenen, gaat dat zien, waar? Hie-ier! Gegoochel met 1 sultan, 2 eerste ministers en vuil ondergoed.
Safari
We reden alweer het vijfde wildpark in Zuid-Afrika binnen. We hoopten deze keer een leeuw te zien. Omdat we voor de vijfde keer op zoek naar dieren gingen, verveelden we ons al snel. We wezen voor de grap naar buiten om de mensen in de rode jeep achter ons te overtuigen dat we iets zagen. Ze pakten snel hun verrekijkers en tuurden het veld in. Grap geslaagd. Lachend reden we verder.
Even later zagen we een auto stilstaan, ze hadden wat gezien! In de hoop dat het een leeuw was, pakten we snel onze verrekijkers. Ik hoorde de motor van de auto voor ons starten. Toen ik opkeek zag ik net een rode jeep de bocht om gaan…
Ymke
Tja, Ymke vond dit kennelijk grappig genoeg om het in de krant te willen zien, en de redaktie was het met haar eens.
Ik schat dat Ymke op de achterbank zat en een jaar of twaalf is.
Tip: Pokemons vangen of tuigvloggen, Ymke! Dan verveel je je geen seconde!
Hoor je niet gewoon op school te zitten Ymke, die zijn weer begonnen hoor.
Afrika is heel leerzaam, interessant en vooral prachtig en wonderschoon
Mijn reactie was niet helemaal af, dus hier het vervolg:
maar voor jou is het meer een grapje met auto’s op zoek naar olifanten enzo , sprak zij vermanend.
Verkoeling
De weervrouw op tv adviseerde ervoor te zorgen dat huisdieren genoeg verkoeling krijgen met dit warme weer. Mijn al lang volwassen dochter vertelde dat advies zeker op te zullen volgen.
Niet veel later appte ze een foto van een geschaafd been met de tekst: „Ben uitgegleden toen ik Chico uitliet in het park.”
Ik appte terug: „????”
De reactie kwam snel: „Ik struikelde over een gladde tegel, viel met jurk en al in de vijver. Jurk is groen, ik ben blauw. Chico sprong mij enthousiast na en bracht behulpzaam een stok. We zijn allebei afgekoeld.”
Nen van Ramshorst
Het ikje zou nog leuker geweest zijn als de dochter van Nen zonder jurk door het park zou hebben gelopen.
Is het vandaag (al) (weer) de zestiende? Van september? Dat is erg toevallig, je zou het bijna niet vertrouwen.
Ach, drie weken geen NeXT kunnen lezen en 1 telefoontje en alles is weer fijn en goed en mooi. Behalve dat de lettertjes wel erg klein Zijn.
Zo direct even lekker met een windje en onder de wolkjes over het crematorium fietsen, even langs de papa van vriendin. Batterij leeg, toedeledokie.
Kinderen voor kinderen schrijft dus nu ook al ikjes.
Uitglijden over een gladde tegel kan iedereen overkomen, maar erover struikelen is een kunst apart.
Highheels kun je bij het uitlaten van Chico’s en/of Bruno’s beter eerst uitdoen, je jurk had je van Mopperkont al helemaal achterwege kunnen laten. Gelukkig had je de iPhone 7 al, de allang volwassen dochter van Nen. Kan je een tijdje mee onder water blijven, wist je dat al?
@ APD 1900h.
Dat was gisteren ook al het geval, gaat dus een hit worden, let maar op!
Als dit werkt eet ik mijn jurk op. Scheelt heel veel, nou ja, beetje heel veel inlogwerk. We zullen het zien. Of niet.
Ok, wij zijn nu even gevulde koeken, stromende bergbeken (Koot&Bie).
Nu is de overheid eigenaar van mijn organen???
Wat een bullshit.
Wie regelt donatie nu? Ronald MacDonald?
Jiskefet misschien?
Hondenbrokkenfabrikanten?
Hoe smaakte de jurk?
(mooi liedje en hij is vandaag jarig)
en nu een positief filmpje over de Turken
Dat die gewaden geen vlam vatten!
Nog een reden tot donatie
De nieuwe wetgeving over orgaandonatie levert een goede casus voor mijn lessen filosofie aan geneeskundestudenten. Familieleden van mensen die doodgaan hanteren soms een andere definitie van ‘dood’ dan transplantatie-artsen, leg ik uit. Dat kan leiden tot onbegrip en een gestoord rouwproces. In de ervaring van familieleden is hun geliefde pas ‘dood’ als hij zijn laatste adem heeft uitgeblazen, als hij koud is en het hart niet meer klopt. Biologisch ‘dood’, noemt men dat ook wel. Maar bij orgaandonatie wordt de definitie van totale hersendood gebruikt: iemand wordt dan ‘dood’ verklaard als er geen hersenactiviteit meer is en de EEG-scan dus ‘plat’ is. Er is dan geen bewustzijn meer en los van machines zou het lichaam ermee stoppen. Bij donoren worden de ademhaling en het hart door machines aan de praat gehouden om de kwaliteit van de organen goed te houden totdat ze worden uitgenomen. „O”, reageert een student, „als je donor bent, dan leef je dus eigenlijk langer?”
Simone van der Burg
Een lang verhaal ter introductie van een domme opmerking.
Prima jurkje, niks mis mee.
Heerlijk weertje.
Hoe kun je ook al weer een foto plaatsen hier? Of, serieuze vraag, wordt dit niet gewaardeerd? Zou kunnen, maar ik zou uiteraard nooit een ongepaste foto plaatsen.
De foto waar ik het over heb, realiseer ik mij nu, is niet gemaakt want ik had juist die dag geen device bij me, geen camera geen mobiel, zul je net zien. Bij ons natuur gebied heeft de GeMeente een stukje zand uitgebreid tot strandje. Heel leuk. En de hele zomer, ook als het warm was, was het rustig maar de afgelopen week, de warmste september ooit geloof ik, was het echt een gekkenstrand. Niet te filmen, om populair taalgebruik te gebruiken. Druk, en, de ene helft was blank en lag topless of zo hoed als, en de andere helft waren relatief nieuwe Nederlanders en hadden allemaal een BBQ bij zich waardoor soms het zicht door de rook ontwikkeling geheel weg was. Foetsie. Maar wat ik wolde fotograferen was: links zand=strand en rechts was er gewoon gras en daar zat niemand. Helemaal niemand. Een heel raar gezicht.
Ik wolde een andere hoed. Net goed.
Ik wolde een andere hoed in Zeewilde. 🙂
Bergbeken=TA=BoekenBoeien=Geestenzo voor de duidelijkheid, opdat niemand mij beticht van het voeren van een valse vlag!
Deze maal.
Op tinypic opladen en de link hier plaatsen, that’s all.
Het ikje van vandaag over orgaandonatie vergt wel enige overweging.
Allereerst ben ik blij dat niet zonder meer mijn organen, al dan niet bruikbaar wegens misbruik tijdens leven , zonder meer kunnen worden afgepakt en al dan niet worden gebruikt of misbruikt om verder levende personen, waarvan ik het voortleven niet op prijs stel, te verlengen.
@ Klare Taal,
Het is zeker een informatief artikeltje, goed door de beknoptheid.
Maar onder een ikje versta ik iets anders.
bertie
Het ging wel over reden tot donatie
Voor de goede orde weliswaar.
Ja. Een onderwerp waarover het lastig discussiëren is, zeker op andermans weblog.
Mooie volzin van Klare taal. Ze wil controle, over het graf heen zelfs.
Ik ben het met haar eens. Je moet er niet aan denken dat je longen naar een kettingroker gaan, je lever naar een verstokte alcoholist en je ogen naar een pornogluurder…
Het gaat over een kip vanmiddag. Verder wat ikjes, orgaandonatie en een lekker ding. Kortom: een nieuw intro staat klaar voor de start, alhier, vandaag, om 13:00 uur te belezen. verkneukel icoontje
Als het lekkere ding maar nier een chickie is.
Er zijn vier lekkere dingen, voor ieder wat wils, zo ik hoop.
Geen vleugels alsjeblieft, kam en pootjes lust ik ook niet.☻
Vleugeltjes heb ik er afgecropt, pootjes zaten er al niet aan. Helaas kan het niet zonder kam, want anders onherkenbaar. Kun je naast je bordje leggen.
We wachten af.
Da’s altijd goed. Kip moet je niet dwingen.