Hans Roos zag vorige week een ikje geplaatst over de avond voor zijn verjaardag, toen hij achteruitrijdend een boom raakte. “Krrrak, zegt de auto”. Hierop paste slechts een droog “Auto’s zeggen geen “krrrak”. Auto’s zeggen zelfs helemaal niks. Dit in tegenstelling tot bomen” … en de Van Vuren Community die al sinds jaar en dag de ikjes van NRC-lezers fileert, ging over tot de orde van de dag.
De inauguratiehorrordag van a.s. vrijdag wierp vorige week ook op deze site zijn slagschaduw vooruit. Bertie schreef huiverend dat ze op sensatie hoopt, “een knokpartij tussen beide hoofdpersonen, met wat geluk gaan de echtgenotes ook mee doen, komt er een scheidsrechter aan te pas, sheriffs die meteen raak schieten en iemand die er een Hollywoodfilm van maakt…”
Onze Amerika- en grasmaaideskundige Ad Hok temperde de fantasie met een nuchter “op 20 januari is er slechts één hoofdpersoon. Helaas” en krek dat hij gelijk heeft. Waarop onze Klare Taal liet weten dat zij “de zorgen van Ad over zijn toekomstige Opperkoning” deelde, en ze liet er overvloeiend van sarcasme op volgen: “ … maar hij is wel verrassend en zorgt goed voor zijn familie.”
Mopperkont was zoals wel vaker wat kernachtiger en zei “Wat een onvoorstelbare hufter is het toch” na het nogeens bekijken van onderstaande video [tekst gaat onder de video nog heel eventjes verder]
V/m medewerker en grootste fan Heer Rozenwater kwam weer eens langs en kondigde en passant de “terminale fase” aan waarin de voormalig best leuke site “drasties’ is beland. “Lijkt me een duidelijk geval van uitzichtloos en ondraaglijk lijden.”
Niet geheel van het fameuze grafdansen (dixit voormalig schrijvende rechter) ontbloot was het volgende commentaar van blogbaas dezes: “Rugby league betting weet overigens niet wat een voor de verandering trefzekere analyse hij/zij met deze quote geeft: “Do you mind if I quote a feew of your posts as long as I provide credit and sources back to yor site? My blog is in the exact same niche as yours ….”
Voormelde Rugby league betting is met de Moslim dating site, Jammerende Jurk en Afzender nog zo’n beetje de enig overgebleven reageerder aldaar, naast de onvermoeibare blogbaas JdW. Ik zeg maar zo, ik zeg maar niks.
Ene Victor Hoynck van Papendrecht (bestaat kennelijk echt) had nog een appeltje te schillen met een boswachter die hem midden in het bos staande had gehouden vanwege een niet-aangelijnde hond. “Hij stapt in zijn terreinwagen en rijdt met een flinke dot gas weg. Ik sta in de zwarte dieselwolk en kijk de auto na, waaruit een brandende peuk gegooid wordt.”
Prachtig beeld, zelfs als het niet waar is. Bertie gaf aan een hekel aan loslopende honden te hebben “al kunnen ze daar zelf niets aan doen”. *gulle grinnik icoon”.
Dat was het al weer qua ikjes van vorige week, en verder gebeurde er niets. Wel zo makkelijk, want dan is nu het intro klaar.
Wil jij deze week ook actief aan deze leuke rubriek op deze leuke site gaan meedoen? Ga dan eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die leuke krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden.
Stuur zelf een ikje in. Als dat teveel werk is, scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden.
Heb je inspiratie nodig? Je kunt alle leuke afleveringen van deze rubriek elders op dit blog raadplegen. Vooral een aanrader als je er even tussenuit bent geweest. Zoals Plopje, Indra en Timmerark en al die anderen.
Reacties zijn welkom via de email van mijn voorganger apie@apiedapie.com of direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar. Moge alle levende wezens gelukkig zijn. Ja, jij ook.
De foto helegaar hier boven – wij vakmensen noemen het ook wel de featured image – die is dit keer van de public commons, en het stellen klompen voor en de fotograaf hoeft of wil niet worden genoemd, hetgeen wij respecteren want zo zijn wij wel.
Bas van Vuren, aangenaam 
Kort en krachtig. Die klompen, nodigen die uit tot een dans? Of bedoel je meer “gooi het maar in mijn klomp” ?
Het was een subtiele verwijzing naar het verval van drasties.
Oja. Vergankelijkheid hangt samen met verandering. Het was op drasties vaak leuk, soms scherp, meestal hilarisch. Tja.
Verbroken beloftes, afsplitsing, verkettering, egotripperij, liegen en framen … het blogwereldje weerspiegelt al langer hoe het er in de politieke wereld aan toe gaat.
De klompen verwijzen naar het verval van drasties? Heb ik tijdens geschiedenisles het roemruchte Verval der Klompen gemist, waarmee een nieuw tijdperk van de mensheid startte?
Kort en krachtig intro, inderdaad. Veel beter dan woorden vuilmaken aan onderwerpen die dat niet verdienen.
Even voortbordurend op het dure hebbedingetje dat de blogbaas zich afgelopen week cadeau deed: het was een vervoersmiddelachtig iets geloof ik. Dan is dit wellicht ook iets leuks voor je om de zuurverdiende eurootjes aan stuk te gooien:
https://futurism.com/a-new-jetpack-is-about-to-take-to-the-skies/?utm_source=Digest&utm_campaign=0b11098f51-EMAIL_CAMPAIGN_2017_01_16&utm_medium=email&utm_term=0_03cd0a26cd-0b11098f51-246163533
Heks
’s Middags kruipt onze dochter na het lezen van een Russisch prentenboek onder de tafel. Ze is bang voor Baba Yaga, de heks.
„Heksen bestaan niet, lieverd”, stel ik haar gerust. „Alleen in sprookjes.”
De volgende morgen opent Dionne Stax het ochtendjournaal met de boodschap dat „de Nederlandse regering zeer alert is op Russische hacks”.
„Russische heks?!”, roept onze dochter verschrikt.
Ze kruipt weer onder de tafel.
Dasha van Amsterdam
Luvienna! Dat moet het zijn. Ideaal om even langs te gaan bij vrienden of familie.
Hoi, hier ben ik dan!
Godsamme, jou hadden we hier helemaaaal niet verwacht!
Dasha kan mooie verhalen vertellen. Grappig ikje, goed gevonden, en als het waargebeurd is, nog mooier.
Die Baba Yaga komt in allerlei vormen voor, soms lief, soms gevaarlijk. Ze is de bron van inspiratie van menige muziek, van opera tot volksliedjes. En van sprookjes natuurlijk.
@pawi Ja hè? Ik zie hem al cool en statig aan komen zweven op een Bas van Vuren Communitybijeenkomst.
Heb ik al. Hier ben ik aan het oefenen. Het gaat lekker, binnenkort schuif ik de Haven van Scheveningen in, en via de Nieuwe Waterweg en Merwede en Hollands Diep en hoe heet dat allemaal op naar Den Bosch.
Het ikje is grappig, ook in mij was een woordspeling met hacks/heks opgeborreld, ooit eens met een glas wijn en borrelnootjes, maar ik kon er geen verhaaltje omheen verzinnen. Dit naar een lief dochtertje toeschrijven is prachtig en de laatste zin maakt het mooi literair af.
Kort en goed. Het intro bedoel ik. Niet alles is me de duidelijk inz. Drastisch maar dat geeft niet. Ik denk aan de klompendans en dat voldoet ☺
Mooi voertuig heb je, komt je daar echt mee naar Den Bosch? Spannend zeg, een sprongetje naar de Maas en je zit bij Grave, wel even uitkijken daar. Die sluizen, dat is daar heel complex.☻
Het ikje is grappig, het kàn dus wel, een kinder-ikje.
Het logo van drasties was een gebroken klompje. Nu hangen ze aan de wilgen, zoiets bedoelde mijn design team. Ik vond hem wel aardig, verder niet al teveel over nagedacht.
Hulde Bas, een fraaie intro die in weinig woorden de kern raakt.
Mooie berg met klompjes, vergane glorie, jammer dat het zo moet lopen.
Het ikje van vandaag is een pareltje, mooi geschreven heel plastisch en geloofwaardig bovendien.
N.B. met je jetpack als nieuw transport kun je zo landen op de luchtbrug van de Sint Jan en dan met de lift of trappen afdalen naar de Parade.
Ben ik dan echt de enige die dit eigenlijk maar een flauw ikje vindt?
Nee hoor
bas 14:39
Er waren ook romances. Op het blog en daarbuiten. Kom daar nog maar eens om.
Ad Hok, wat vind je er flauw aan?
Het is een van de meest overgewaardeerde ikjes van de week, zou T. zeggen.
Romances op het blog en daarbuiten, pawi? Vertel! Ik zelve had wel een schare hete volgeressen, maar dat was allemaal platonisch.
Verder deden verschillende reageerders het met zichzelf, dat kon op dat blog.
Haha, hacks, dat klinkt net als heks. Tja.
Ja, leuk toch Ad, zo’n klein meisje dat sprookjesboeken leest en in heksen gelooft.
Leuk dat dat nog bestaat, niet elk kind speelt de hele dag met een i-pad en praat maar over downloaden en angry birds.
Wanneer zijn ook al weer de Hoekse en Kabeljauwsche twisten uitgebroken op de diverse blogs en hebben tot een schisma geleid wat nooit reparabel is gebleken.
Pfoe! Het schisma met drasties is nauwkeurig opgetekend. Ergens hier op de site. Jaartje of drie geleden? Met Roos vorig jaar augustus maar door hem al maanden daarvoor voorbereid. Verder geen schisma’s bij mijn weten.
Nou ja, ik zeg maar zo, niks eigenlijk.
Status quo is zo en laat maar, prima hoor.
Keileuk om af en toe hier wat te melden en/of te opperen, wat dan ook weer onmiddellijk, indien nodig naar de prullenbak kan worden verwezen.
Zoals het hoort, imho.
Chacun son tour.
Krek. Ik zeg ook maar niks. Alhier zijn de sneuerds afdoende geweerd, hetgeen de sfeer aanmerkelijk ten goede is gekomen. De mokkerds halen elders hun gram en dat is goed zo.
Gaan we weer eens limmericken?
Er was eens een vrouwtje in Naardenmeer
Die had een vreselijk behaarde kop
Geen man kwam er klaarblijkelijk langs
Alleen een huzaarenslaatjesverkoper
Die had het geleerd bij de paardenslager in het dorp
Stagiair
Bij de organisatie waar mijn buurman werkt is, zo aan het begin van het jaar, een nieuwe stagiair aan de slag gegaan. Voor een van de dienstauto’s – een Seat – moest bij de dealer een nieuw onderdeel worden besteld. Werk voor de stagiair!
In de Gouden Gids had hij zelf het telefoonnummer opgezocht. De mevrouw van ‘Seats and sofas’ die hij aan de telefoon kreeg, had echter geen idee waar hij het over had.
Monte van Capelle
si non e vero e ben trovato
Het plintenladdertje opnieuw in beeld gebracht.
Er was eens een boertje in Laren
Zijn koe die bleef maar verharen
Hij plakte alles op
Zijn eigen kale kop
Hij is nu voor een date aan het sparen
Er was eens een man in het Franse
die was een verschrikking met danse
hij plette de tenen
brak allemans benen
maar man, wat kon hij goed sjanse.
Een kale knakker uit Vlijmen
Die liep altijd vres’lijk te slijmen
Op een dag was het klaar
Hij werd ineens raar
Nu zit hij gedichtjes te rijmen
Jullie kennen het Heertje uit Drachten waarschijnlijk.
Dat leerde een van onze kinderen ook, had de meester voorgedragen. Vierde klas LS.
Daar had ik eens mee thuis moeten komen 😉
Ikke niet!
Zoek maar op. Iedereen kent het.
Of ben je te jong? ☺
Bertie, ik ben heel benieuwd, het zal toch niet gaan over verkrachten ( pff, errug, maar je suggereert iets vreselijks, dus het moet heel erg zijn.)
Nou ja, verkrachten is inderdaad vreselijk maar dit is een limmerickje dat door niemand serieus genomen wordt. Kent echt niemand het? Komt’ie
Er was eens een heertje uit Drachten
dat wilde zijn dienstmeid verkrachten
maar o, wat een strop,
zijn knecht zat er op.
Toen moest hij nog eventjes wachten.
Vreselijk laag-bij-de-gronds, zou mijn moeder zeggen
Ah! Ja die komt me bekend voor.
Er was eens een vrouwtje in Urk
Die had van voren een kurk
Geen man kwam er door
Alleen de pastoor
Die ging achterom, de schurk
Lummel, zoiets hoorden we natuurlijk niet, wij – en de kinderen- zaten op katholieke scholen.
Ooievaarskuitenvet, emmertje lummelzaad en plintenladder zijn passé
las ik net op internet
Waarschuwing
Het is mistig en guur deze vroege maandagochtend. Het Rode Kruis waarschuwt dat we niet goed voorbereid zijn op de kou.
Op de fiets naar m’n werk blijkt de weg hier en daar nog verraderlijk glad. Fietsers en automobilisten begeven zich onzeker op straat. Wie heeft hier nu voorrang? Nee, gaat u maar.
Een groepje scholieren fietst mij tegemoet. Ik hoor een auto achter me. Een bonkige jeep weet zich nog net tussen mij en de fietsers in te wurmen. Achterop een grote sticker: ‘One life. Live it!’
Bedankt voor de tip.
Gert Jan van der Wilt
Fijn, een nieuw ikje. Eentje met gebalde vuist. Dat mag ook wel eens.
Het lijntje limericks, afgewisseld door het lijntje plintenladder, ligt helaas stil. Na twee of drie bijdragen reeds. Of zou er nog een vervolg komen, van die limericks dan? Het plintenladdertje heeft nog een doosje bougievonkjes in de la, maar dan houdt het op.
De hufters hebben de wereld definitief overgenomen.
Tja, wat wil je als je een opperhufter als president van de vrije wereld hebt? In dit verband deel ik graag de volgende bijdrage uit de Huffington Post. Merkwaardig dat dit zo weinig ophef heeft veroorzaaikt, normaliter is zelfs het kleinste vermoeden van een misstap bij een president of andere hoogwaardigheidsbekleder in de VS aanleiding voor enorm kabaal, en goed journalistiek speurwerk. Hierover blijft het griezelig stil:
http://www.huffingtonpost.com/lisa-bloom/why-the-new-child-rape-ca_b_10619944.html
Ik bedoel maar, zelfs als er maar 1% van waar is …
Dit vond ik altijd een leuke. En nog netjes ook – verhoudingsgewijs dan.
Een zekere Achmad in Bagdad
lag plat met zijn gat op zijn badmat.
Zo las hij zijn dagblad.
En iedereen zag dat.
’t Is raar maar in Bagdad daar mag dat.
En hierbij dat dat bekende limerickdeuntje – op naar de volgende.
Die kende ik nog niet. Een van de inventievere in het rijtje. En ach, ja, waar blijft de tijd, nu mag er niet veel meer in Bagdad. Je zou er bijna een limerick over Achmogt op verzinnen.
Deze van John O’Mill kon ik ook wel waarderen:
A terrible infant called Peter
sprinkled his bed with a geter.
His father got woost,
took hold of a knoost,
and gave him a pack on his meter.
@ Luvienna,
voor mij nieuw, erg goed.
Het ikje, tja… het zou grappig zijn in een lach-of-ik-schiet-filmpje
@Bertie,
De schrijver van het Ikje stel ik mij zo voor als de leraar Duits (van Bie (van Koot en Bie)) die zich inhoudt. 😉
Kwam die in hun programma’s voor? Kan ik me niet voor de geest halen.
Er was eens een man in Cairo
Die stuurde zijn sperma per giro
Zijn vrouw in Milaan
Vond daar niets aan
En zei doe jij het maar hiero
Dit is een nette: 🙂
Een dame uit Drenthe
was zeer op de cente
ze at droge broodjes
dronk water uit slootjes
en leefde met tweedehands vente.
@Bertie
O. (Otto) den Beste: een oud-leraar Duits, die op straat allerlei tirades afsteekt en steevast Duitse schrijvers zoals Goethe citeert. (Uit Wikipedia)
Zijn leuke filmpjes van te vinden op de jijbuis.
O, die gifkraal, ja die ken ik nu weer, erg grappig. Daar ga ik er nog een paar van bekijken.
Ik zie je link naar Bagdad 😉
Onze man in Honduras heeft wel wat anders aan zijn hoofd blijkbaar.
Hier dan het ikje van vandaag. Het biechthokje van de NRC.
Er waren vandaag twee ongelukken op de A13 tussen Rotterdam en Delft. Toeval?
Spin
Wandelend naar de supermarkt met mijn dochter van 8. Er staat een auto stil in de berm. Deur open, vrouw ernaast, in paniek. Ze wijst naar iets in de auto. „Meneer, kunt u mij alstublieft helpen; er zit in spin op mijn stuur en daar ben ik zó bang voor!”
Resoluut stappen we op de auto af. Ik grijp naar de spin, hij worstelt, valt en schiet weg onder de stoel. Ik twijfel en besluit. Mijn hand maakt een beweging alsof ik iets naar buiten gooi.
„U bent een held meneer.”
Mijn dochter vindt mij ook een held. Held met dochter zien vrouw met spin uit het zicht verdwijnen.
Rutger-Jan Zwijnenburg
Wat een merkwaardige inzending. Vol typefouten en slordigheden (“in spin”). En dan ook nogeens een spin die worstelt?? Rutger heeft een grote duim, en da’s moeilijk spinnen vangen.
Stille hoop
In 1953 schreef Annie M.G. Schmidt de kinderroman Abeltje, waarin de hoofdpersoon met zijn lift in Amerika terechtkomt. Ook een mottenballen verkopende handelaar reist mee. Op een gegeven moment wordt deze man op dubieuze gronden (zijn mottenballen zouden genezende krachten hebben) tot president verkozen. Hij verknalt echter alles doordat hij het volk niet begrijpt. Hij maakt zich zeer ongeliefd en wordt uiteindelijk door het volk afgezet. Zijn naam: de heer Tump.
Misschien had Annie M.G. Schmidt wel voorspellende gaven.
Arnd Wolvetang
Dan zou ze de naam ook wel goed gespeeld hebben
Misschien is het wel andersom. Misschien las het lot Annie’s verhaal en liet hij (zij?) zich erdoor inspireren. Paar decennia wachten en de naam een pietsie aanpassen, anders valt het zo op.
Ik zit nog steeds met die spin, die vanonder de bestuurdersstoel langzaam omhoog kruipt over het been van de vrouw terwijl zij goed op het verkeer moet letten.
Zou het een metafoor kunnen zijn? In ieder geval geen politiek statement. Vele spinnen in het Obama web blijven nog een tijdje aan, omdat zijn opvolger nog niet voldoende goeie mensen heeft om ze te vervangen.
het ikje van vandaag ga ik echt niet plaatsen, er zijn grenzen.
Je hebt gelijk, mopperkont.
God hebbe zijn ziel, net als die van alle andere beroemdheden die dezer dagen dood gingen.
Aan de andere kant: we won’t kill the messenger!
Plaats het nou!
Ja, toe nou! Eerst lekker maken met grensoverschrijdende Ikjes en dan niks doen, dat kan niet, hoor!
Hans!
Rond de millenniumwisseling ging het nog goed met de cd-verkoop, en werkte ik voor Hans Breukhoven in de Free Record Shop in het centrum van Haarlem. Hij kwam er eens op bezoek toen ik net pauze had in de ruimte boven de winkel.
Toen ik weer beneden kwam zag ik in de zaak eerst een vrouw, die later Connie Breukhoven bleek te zijn. Vervolgens zag ik een man achter de balie staan. Maar aangezien niemand behalve het personeel daar mocht komen, vertelde ik – een jaar of achttien met meer kennis van muziek dan zaken – de man dat hij moest ophoepelen.
Mijn collega’s stonden achter hem wild te gebaren en fluisterden met veel mimiek: „Hans!, Hans!”
Ik had niks door. Wat nou, Hans? Ineens viel het kwartje: Hans Breukhoven! Oei!
Maar hij reageerde vrolijk. Ik kreeg zelfs een compliment: heel goed dat ik iedereen wegstuurde die er niet hoorde.
Peter van der Ploeg
Ja, dit is triest. Het lijkt wel of NRC-lezers wachten op een sterfgeval en dan een onbestemd voorvalletje insturen, als de naam van de overledene er maar in staat. Hierin, lieve redaktie van de NRC, gebeurt niets opvallends. Het is ook niet apart opgeschreven. Het zegt allenig: ik, Peter van der Ploeg heb de overledene gekend, en hij heeft een keer vrolijk gereageerd op een misverstand.
Alleen Patrica Paay zou een nog erger ikje hebben kunnen schrijven, over wat er tussen haar en de Van Breukhoventjes ooit eens heeft voorgevallen in haar herinnering dan. Maar die zit vast maandag in De Wereld Draait Door.
Dat van Breukhoven- ikje vind ik helemaal niet zo gek noch beledigend. Eerder een eerbetoon aan die man die de hele winkel daar heeft opgetuigd en tot bloei heeft gebracht.
Hij werd weggezet door zijn vrouw en kinderen en is daar tot slot in Londen gestorven, natuurlijk niet zonder zijn ex- en alle geadopteerde en afvallige kinderen in weelde te hebben achtergelaten.
Dat het over een gestorvene gaat is niet erg, we grappen ook over Karel de Grote en Heintje Davids.
Wel vind ik het een flauw stukje. Dit voorval hoorden we op kantoor en werkvloer vaker; over de directeur, burgemeester, hoogste chef enzovoorts.
Bertie,
Misschien toch een misverstand, het was een flauw stukje en ging nergens over.
Ik wilde mijn waardering over Breukhoven, die ik alleen uit de pers en sensatie en zijn echtgenote kende,
duidelijk maken, nogmaals ik waardeer die man ten zeerste, en zeker zijn houding tegenover zijn familie.
@Klare Taal,
Geen kwaad woord over Breukhoven, ik kende hem alleen van de pers.
Mijn reactie gaat alleen over het ikje. Of de inzender.
Gute Nacht Bertie ,
So Long,
Dormez bien.
Gute Nacht Freunde
Dag Adèle, nu weet je het:
Doe mij deze maar:
Het was een heerlijk gek mens.
Ja, ik was ook best wel een fan van haar, met haar heerlijke nasale stem.
Alles gaat maar dood, tegenwoordig… 😒
Was het maar weer vroeger☻
Nouwwww… dat nou ook weer niet. En welk vroeger zou dat dan moeten zijn? Ik zou liever wat cherrypicking doen.
Geen. Liever laat ik de tijd met rust.
Nou nee….. ☺
k wil nog verder gaan: ook van mijn kant een eerbetoon aan alle ondernemers die hun winkel hebben opgetuigd en tot bloei hebben gebracht. Dus niet alleen voor de ondernemers, die miljoenen uit de zakken van hun klanten hebben geklopt, maar ook voor de sigarenboer op de hoek, die heeft moeten sluiten omdat bijna al zijn klanten aan longkanker zijn overleden.
Karen de Bok, Wim Brands, Joost Zwagerman, Herman Brood…
Ook zonder sigarenboer zijn ze allemaal dood.