Olijven prima te pruimen (150)

Terugblikken en vooruitkijken op ikjes en actualiteit

Flora Minis was de enige NRC-lezer (m/v) vorige week die een dragelijk ikje afleverde. De titel was al hilarisch en een echte klikbeet: “K-olijven”. 

Daar kwam het intro nogeens overheen: “Mijn bazin stopt mij een briefje van vijf in de hand. „Loop eens naar de markt voor zo’n lekker bakkie Kalamáta-olijven.””

Nou, en zo ging het dat hele ikje door, tot aan het einde waarin de markvrouw hartelijk om iets lacht.

Zijn eindoordeel: “prima te pruimen”

Reageerder Ad Hok was de enige die het “eigenlijk best eens een leuk ikje” vond. Het viel volgens hem “buiten de vaste categorieën die we door de jaren heen hebben leren kennen”. Zijn eindoordeel: “prima te pruimen.”Te olijven” haastte Bertie zich hem te verbeteren.

Ook een worst is heel goed te pruimen
Ook een worst is heel goed te pruimen

En toen was het al weer voorbij, de ikjespret, het is niet anders, het was een k-week voor ikjes. Die ene over de ouwe lullendagen gaan we al helemaal niet terughalen. Nee, doen we niet.

Live with it en hoop met mij op een betere volgende week. Hetgeen als jullie dit lezen “deze” week al is.

Er ligt genoeg eigen produktie van de Van Vuren Community op de leesplank: een zinderend verhaal van Mopper over Honduras, een steaming aflevering van Luviennas Liefdesavonturen, een mooie van Pawi over de bruiloft in Roemenië, en nog heel wat meer. Dus wat kunnen ons die ikjes schelen, nu jullie weer!

170220kamergotchie
Kamergotchi, Zondag met Lubach kamergotchi.nl

Dit zou weleens een van de kortste introotjes uit de hele serie kunnen zijn. Jammer, want het was de 150e. Ik had er meer van verwacht. Gelukkig heb ik Alexander nog.

Wil jij kans maken op een mooi verguld lepeltje? Doe dan aan deze leuke rubriek op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur dan zelf een ikje in.

Als dat teveel werk is, scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres. Het lepeltje is voor jou als het precies de 100e reactie is. Of de 200e, 300e en zovoort tot in den eeuwigheid.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden.

Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

A. Dapie

Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.

Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar. Moge alle levende wezens gelukkig zijn. Ja, jij ook.

De foto hierboven – wij vakmensen noemen het ook wel de featured image – heb ik helemaal zelf gemaakt, al reizend door de wereld kom je van alles tegen.  Ik dacht er toen iets bij, dat weet ik nog wel. Een worst als een pijler, het was onder een viaduct.

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

96 gedachten over “Olijven prima te pruimen (150)”


  1. Tweedehands

    Bij de nogal chique tweedehandskledingwinkel in ons dorp mag je alleen puntgave merkkleding inbrengen. Ze hebben daar een status op te houden. Ik bied de verkoopster een (ooit peperduur) jasje aan, dat volgens mij prima door de beugel kan. Ze inspecteert het zorgvuldig, met één oog kritisch toegeknepen, en zegt dan: „Nou nee, dat neem ik niet in, er zit een draadje los.” Terwijl ik het kledingstuk teleurgesteld weer in mijn tas stop, klaagt een meisje naast me over een net-gepast jurkje waarvan de rits kapot is. „Nou ja, mevrouw”, hoor ik dezelfde verkoopster met een stalen gezicht zeggen, „het is wel tweedehands hoor, dan mag je niet zoveel eisen stellen.”

    Trees Roose

  2. Tjongejonge Trees, je maakt wat mee, in chique winkels. Heb je die verkoopster nog op het matje geroepen?

    Kort introotje inderdaad, maar wel van de bekende en vertrouwde kwaliteit. Size doesn’t matter. 😉

  3. Kort en goed.
    Waarom zou je er meer van maken als er zo weinig te melden valt.

    Nog even over die Lubach-app.
    Waarom zou iemand een politicus willen verzorgen, vraag ik me af.
    Vertroetelen als het iemand van je geliefde partij is?
    Of juist verwaarlozen als het een gehaat figuur voorstelt? Pesten? Met naalden steken? ☻

  4. Goeie vraag, Bertie. Ik denk dat het voor de meesten (van de 150.000 kamergotchiebazen) geen van beide is. ’t Is nieuwsgierigheid, meedoen, tot het nieuwtje ervan af is. De grote fout van het geheel: je kunt niet kiezen welke fractieleider je wilt verzorgen. ’t Is puur afwachten. Ik bedoel, wat moet ik nou met Pechtold? Je kunt hem te eten geven, of niet, het maakt niet uit, hij blijft (beleefd) glimlachen. 😦 (updates volgen)

  5. Hij stond er raar op vanwege een code, de code “preformat”, ook geen idee hoe die er kwam. Heb hem nu verwijderd met jouw goedvinden. Impliciet dan 🙂

    Wat heb ik verwijderd? De reactie die me niet aanstond? Nee framende Rozenwater. Doe ik niet. Ik heb de speciale code van Berties comment verwijderd, zodat hij beter te lezen is.

  6. Nieuwsgierigheid. Nou ja, ieder zijn meug. En -gotchi 😉

    ik zie dat mijn voorlaatste reactie er nu normaal opstaat.

  7. Die reactie (ik heb graag het laatste woord ) kwam twee of drie keer niet goed door, daarom kopieerde ik het laatste gedeelte en plakte het er de laatste keer bij.
    Dat zal de oorzaak zijn geweest.
    Hèhè, nu kan ik rustig slapen. 😊

  8. Een felicitatie voor de blogbaas met zijn honderdvijftigste intro, kort maar krachtig en voorzien van een indrukwekkende kraam met kleurrijke k-olijven.

    Een lust voor het oog!

  9. Ik heb de laatste Lubach nog niet gezien, maar wel snel bijgelezen over de kamergotchis. Merkwaardig concept: de kiezer die voor een politicus zorgt. Zou dat niet andersom moeten zijn? Of is dat nu juist de grap?

  10. Het geheel is een grap, volgens mij vooral ook om uit te testen of men in staat is een x-aantal Nederlanders zo gek te krijgen om een jaren zestig spelletje op de smartphone te gaan spelen. Ik neem altha … oh, sorry, Alexander vraagt om een kroket, momentje, ben zo terug.

  11. Knus en kort, dat laatste wordt deels goedgemaakt door het gebruikelijke zeer uitvoerige nawoord.

    Inderdaad een felicitatie waard. Honderdvijftig keer! Met telkens een passend ‘feature image’. Gefeliciteerd!

  12. Het ooit zo peperdure jasje van Trees gun ik een herkansing. En wel door haarzelf.
    Even naald en draad, ducktape of de schaar erbij pakken en hoppa, gaan met die handel!

  13. Dat x-aantal Nederlanders staat inmiddels op 220.000, heb ik begrepen. Die Lubach timmert lekker aan de weg.

  14. Mooi dat Ad Hok daar in den vreemde toch het reilen en zeilen van onze politieke partijen hier goed in het vizier houdt.

    Grappig dat hij zelfs Lubach volgt, de ware expats met hart voor de zaak blijven ‘ op de hoogte’ .

  15. Ja, de tijden van weleer zijn voorbij. Toen ging je als expat nog emigreren, en hield je het nieuws over Nederland bij d.m.v. wekelijkse flinterdunne velletjes NRC-Weekedite, met het nieuws van een week geleden. Toen keek je alleen CNN en de lokale televisiezenders, en luisterde je naar de wereldomroep.

    Nu kijk je gewoon elke dag DWDD, het weer, journaal, jinek, en hoor je op radio 1 de filemeldingen, en elke avond Gutenacht Freunde. Neen, het is niet meer wat het geweest is, dat expatbestaan, we zijn niet stoer noch zielig meer. 😦

  16. ik vul hier even een ‘likje’ in, mondeling, bij gebrek aan beter, so can it be!

  17. Overigens las ik laatst een leerzaam weetje op die keigoeie site van de Schrijvers Online. Ik wist het in ieder geval niet. Die Engelse leenwoorden worden vervoegd alsof het Nederlandse zijn, hoe raar het er ook uitziet, en hoe het ook indruist tegen elk redelijk taalgevoel:

    De fout die vaak gemaakt wordt (en zeer begrijpelijk is), is dat we Engelse werkwoorden ook proberen te vervoegen zoals het op zijn Engels zou klinken. Maar de regel is dat we geleende Engelse werkwoorden vervoegen volgens de regels van de Nederlandse taal. Hiervoor kan ’t kofschip gebruikt worden.

    In de tegenwoordige tijd krijgen ze de uitgangen –t en –en, in de verleden tijd de uitgangen –de(n) of –te(n) en –d of –t in het voltooid deelwoorden.

    Voorbeelden

    Liken
    De stam (lik-) eindigt op een k, waardoor we het dus met t moeten vervoegen. Omdat er anders likt staat, zetten we er nog een e tussen. De juiste vervoeging is:

    Liken – liket – likete – geliket

    Stressen
    Engelse leenwoorden waarvan de stam eindigt met een dubbele medeklinker behouden deze medeklinker in de vervoeging alleen als dat nodig is voor de uitspraak. Bij stressen is na vervoeging die tweede s niet nodig om de uitspraak intact te houden, en daarom schrijven we het met één s bij vervoeging.

    Stressen – strest – streste – gestrest

    Streamen
    De stam van streamen eindigt op een –m, en daarom vervoegen we het met d.

    Streamen – streamt – streamde – gestreamd


  18. Op Lesbos

    In het donker sta ik patiënten in te schrijven. Onrust heerst in het vluchtelingenkamp, steeds meer mensen weten de medische post te vinden. Drie grote gespierde mannen uit Mali komen op me afgelopen en praten druk in onnavolgbaar Frans. Klungelig in het donker probeer ik hen in te schrijven. Overduidelijk zijn ze het niet eens met wat ik doe, ze kijken mij indringend aan en overleggen. Ik voel me niet op mijn gemak, maar ze lopen weg. Kort daarna keren ze terug. Gelijktijdig verschijnt een andere, nieuwe patiënt. „Attention”, roept een van de drie mannen en hij haalt een zaklamp tevoorschijn, die had hij gehaald om mij te helpen.

    Willemijn de Sonnaville

  19. Doet me denken aan mijn ervaring (Toi?) in een snackbar.
    dat ik bang was voor de donkere mannen die achter me stonden, omdat ik dacht dat ze een overval planden.

    Krijg trek in olijven. Hoe kan dat nou…

  20. Ja, maar jij wist dat goed op te schrijven, Ilona. Ik herinner me die nog, ja. En die had ook zelfspot. Onze archivaris Hok diept hem vast wel voor ons op.

    Willemijn wil vooral laten weten dat ze op Lesbos allemaal van die goeie dingen doet. Impliciet zit er een vervelend vooroordeel in haar verhaal. Ik vind het althans keinormaal, hoor, dat mensen je even helpen als je als vrijwilligster in het donker zit, bijvoorbeeld door zoals in dit voorval even een zaklamp te gaan halen.

    Willemijn kennelijk niet. Dat ze er zoveel misbaar en uitdrukkingen als “gespierde mannen” en “indringend aankijken” voor nodig heeft, geeft haar eigen gemoedstoestand aan. Ze vindt het eng om met die donkere mensen (ja, Willemijn, ze waren donker, je wilde het niet opschrijven, maar dat wilde je ons laten weten met je “uit Mali” toevoeging) op dat eiland te zijn. Want die donkere mensen doen vast enge dingen met een vrouw in het donker. Nou, zou ik zeggen, als je dat denkt, ga dan niet, of val in ieder geval ons niet lastig met jouw vooroordelen.

  21. Prachtig ikje. Met zelfspot en al.
    Doet inderdaad aan die van Ilona denken.

    Ik kan me goed voorstellen dat je als vrijwilligster op een medische post voor vluchtelingen bang wordt in het donker, bang voor grote donkere gespierde mannen die je niet kunt verstaan, en dat je opgelucht bent, als blijkt dat je vooroordelen je parten hebben gespeeld.

  22. Wat een geweldenaar is die vent toch, hij kent drasties uit zijn hoofd. Dus als die site nogeens uit de lucht gaat, dan is er geen vuiltje aan de lucht.

    Kijk zo moet je dus zoiets schrijven, te mooi om alleen maar op de link te laten:

    Overvallen

    Het is drie uur, ik heb nog niet geluncht en sterf van de honger. In de kleine buurtsnackbar wacht ik op mijn broodje kroket. Twee Arabische jongemannen komen binnen. Ze doen een beetje zenuwachtig, smoezen wat, en komen achter me staan. Ik begin me ongemakkelijk te voelen. Als ze iets in de zin hebben, nou, dan sta ik mooi ingesloten.
    Bij het: ‘Zegt u het maar’, vragen ze om een patatje oorlog.
    Já hoor, denk ik, daar heb je ’t al. Nu volgt zeker: ‘Dit is een overval!!’
    “Met uitjes?”
    “Oh graag!… lekker!”
    “Gaat u maar zitten, ik kom het zo brengen.”

    Ilona

    Mooi ingehouden geschreven zonder overbodige bijvoegelijke naamwoorden. Wel subtiel wat hintjes naar sterven, culminerend in een patatje OORLOG! En floef … daar wordt die spanning ineens afgebouwd in het magistraal onschuldige “Met uitjes?”

    Heel mooi. Zo moeten ze zijn, zo willen we ze hebben. Ik wel tenminste.

    De discussie eronder heb ik met stijgende verbazing zitten lezen. Maar ja, het is dan ook al weer zeven (schrijve 7) jaren geleden!

  23. De discussie hieronder, waar dan? Ik kijk naar beneden maar zie daar geen discussie. Uitroepteken icoontje.

  24. Eronder, Seri, niet hieronder. Zie de link die meneer Hok zo mooi voor ons heeft klaargezet en verbaas je over het discours. Of niet en dan is het ook goed.

  25. Beste mensen, voor de duidelijkheid: apiedapie, basje, ilona, ad hok, pawi, luvienne, klare taal, moperkont en bertie etc. zijn, ondanks hun gemekker, 100% blanke gassies.

  26. Aparte tegenstelling. Ondanks gemekker blank. Dus gemekker hoort volgens reageerder Seri eerder bij gekleurd? Ik denk dat hij op de verkeerde site zit o_O

  27. Ach ja, die Ad Hok! Wat een archivaris. Dank je wel!
    Die reacties: altijd leuk om weer even terug te lezen.
    Had het echt niet uit mijn duim gezogen. Was helemaal waargebeurd.
    Ik hou niet van verzinsels; daar ben ik niet voor in de wieg gelegd. Dat laat ik liever over aan de echte schrijvers.
    En dat ik ‘stierf van de honger’ is een ouwe uitdrukking van m’n moeder zaliger en had het helemaal niet geassocieerd met de rest van het verhaal 😀

    Op de kop af zeven jaar geleden, nou ja, op drie dagen na.
    En dank je Bas en Bertie.


  28. Couveuse

    In het kader van het project ‘Lentekriebels’ vertel ik kinderen in groep vier over mijn beroep (gynaecoloog). Getooid in mijn witte jas, zit ik in de kring met alle leerlingen om mij heen. Op mijn knie ligt een demonstratiebaby, compleet met navelstreng en moederkoek. Ik vertel ze over zwangerschap, bevalling en keizersnede. Het is een levendig, want interactief gebeuren. Dan vraag ik: „Soms wordt een baby in een glazen bakje gelegd, weet iemand van jullie hoe dat heet?” Fanatiek steekt een van de kinderen de hand omhoog en roept: „Dat is kindermishandeling.”

    Mieke Kerkhof

  29. Ach ja, ik wilde een bescheiden like’je geven, als aanmoediging, zeg maar, tot ik zag dat het la Kerkhof weer was. Wanneer houdt ze hier nu eens mee op?

  30. Het is en blijft een vrolijk mens, die Mieke. Van dit ikje spat het enthousiasme ook weer af. Een keizersnede uitleggen aan vierjarigen lijkt me trouwens nog een hele toer.

    Beetje jammer dat de clou in de titel is opgenomen.

  31. Mopperkont heeft het al druk genoeg. Wie weet bereidt hij een stukje Mattheus Passion voor, maar eerst graag de aandacht voor Robert Schumann, de romanticus, die zich in de Rijn wierp en werd gered door een Nederlandse schipper. Voordat dit drama zich voltrok had hij ozo mooie muziek gecomponeerd.

    Luister (en kijk) vanaf 9:08 en stop op 11:02.

    Ik kan er zo een film bij bedenken.

  32. Dank je pawi, nooit geweten dat hij, Schumann dus, zichzelve in de Rijn geworpen heeft, zijn muziek wordt er niet minder romantisch om, integendeel zelfs.

    Het ikje van de Bossche gynaecologe wordt steeds minder verteerbaar(imho).

    Ongelooflijk dat zij op scholen in groep vier haar kunstjes vertoont, die kinderen zijn helemaal niet toe aan dergelijke plastische baarmoederlijke vertoningen.


  33. Ballonnen

    Op de politietraining ‘Mentale Kracht’ deelt de trainer willekeurig ballonnen uit.
    De opdracht was de ballon driekwart op te blazen en er dan op te gaan zitten.
    Een vrolijke, volslanke, vrouwelijke collega, niet zonder zelfspot, voelde duidelijk enige weerstand om met haar volle gewicht op haar ballon te gaan zitten.
    Met gesloten ogen zette zij toch door en keek verrast naar beneden toen een knal uitbleef.
    Je kon een speld horen vallen toen de trainer haar vroeg of zij verbaasd was dat haar ballon niet knalde.
    Terwijl zij zichtbaar zocht naar een antwoord, werd de bijna ondraaglijke spanning doorbroken met een droog uit de groep klinkend: „Wij wel!”

    Leon Nederstigt

  34. Willekeurig lijkt me een verholen kritiek op de cursusleider en of zijn/haar -curriculum. Ik bedoel, wat hebben die ballonnen in alledingesnaam te maken met mentale kracht? Tenzij het allemaal overgewichtigen waren en dat is niet zo. Of wilde men testen hoe de cursisten de groepsdruk zouden weerstaan om er al dan niet op te gaan zitten? Maar er is vast over nagedacht en lang over vergaderd.

  35. Jackie, wat een overschatte film over de weduwe van een vermoorde Amerikaanse president, die hertrouwde met een bejaarde Griekse miljonair en zwijmelde bij de herinneringen aan het verloren droomland van Camelot


  36. Haute couture

    Al jaren verzamel ik haute couture uit lang vervlogen tijden. In mijn zorgvuldig opgebouwde collectie zit onder andere een asymmetrische jurk met ananasprint van couturier Frank Govers en een suède jumpsuit van de ontwerper Louis Feraud. Gelegenheden om met deze kledingstukken te flaneren zijn schaars en mijn kastruimte is beperkt, dus zet ik af en toe pareltjes op Marktplaats. Kopers zijn doorgaans eigenaren van exclusieve vintageboetieks of dames met een neus voor kwaliteit. De japon van het Franse modehuis Lanvin – okergeel zijde, ruches en pailletten – was binnen een mum van tijd verkocht.
    „Fijn dat je snel kon afspreken”, brult de gelukkige koper uit het autoraampje voordat ze met piepende banden mijn straat verlaat. „Precíes op tijd voor Vastelaovend!”

    Merel van Ommen

  37. Hahaha.
    Tikkeltje te sterk aangezet klasseverschil, met brullen en piepende banden, maar de boodschap is duidelijk, o.s.m. vieren geen carnaval. Of doen dat het hele jaar door.


  38. Roodborstje

    Na een lang weekend weg kom ik terug in mijn idyllische huisje op het Texelse platteland. Idyllisch is ook een ander woord voor oud en daarom laat ik de ramen gewoon open als ik weg ben. Deze uitnodigendheid lijkt te worden geadverteerd, want als ik in de badkamer mijn toilettas uitpak, zie ik daar een roodborstje op mijn wastafel zitten. De vogel schrikt op en gaat rondvliegen, waardoor ook ik schrik en de deur uitvlieg. Als ik later voorzichtig kijk, blijkt hij vervroegd uitgecheckt en heeft hij via het raam het pand verlaten. Airbnb, ik weet ineens waar het voor staat. Ondanks het abrupte einde aan zijn verblijf hoop ik toch op een positieve recensie van mijn gast.

    Henrike Brunsting

  39. Moeilijk om te bepalen wat het meest walgelijke “kijk mij eens mooi schrijven” zinnetje is. Ik denk het ” … waardoor ook ik schrik en de deur uitvlieg”. Lelijk. De pointe is gewrongen. Nee, zo’n ikje gaat bij mij meteen door de plee, met permissie.

  40. “Idyllisch is ook een ander woord voor oud en daarom laat ik de ramen gewoon open als ik weg ben.”
    Henrike is zelf steeds idyllischer en daarom laat ze de woordenvloed maar stromen door het open raam van de ikjesredactie.

  41. Geen wonder daf het roodborstje vertrok. Zelf al opgezadeld met een idyllische naam….😮

  42. Wel leuk dat we hier nu ook een beetje – om het maar eens positief te zeggen- aan het downsizen zijn begonnen.

    Ja, hm, het mag en wordt toegestaan door de directie.

  43. Pardon , downsizen is opruimen van rommel en overbodige dingen, daar ben ik niet goed in en stel dat steeds maar uit en laat het liggen . Lui dus.

    Ik bedoelde het begrip ‘ downplayen’ , dat betekent dus iets wat erg is en verontrustend en zorgelijk, en nog veel meer , met de mantel der liefde bedekken en ontkennen alsof het niet bestaat.

    Wegkijken dus. Dat is het parool.

    Vooral in het kader van de huidige verkiezingen, een ieder meent zijn uil een valk te zijn

  44. Och we gaan het vast nóg wel over de verkiezingen hebben. En Trump is al uitgebreid over de tong gegaan. Verder weinig verontrustends afgezien van het overlijden van Henk Elsink. Moge hij rusten in vrede, die gekke jeine Klohanna dat hij me d’r eentje van ons is.

  45. Grappig ja , iedereen gaat dood of bijna, ja zelfs Sonja Barend heeft weer een prachtige cyclus in het leven geroepen zodat we weer optimaal kunnen genieten van haar producties.

  46. Bertie , waarom zou je

    Houd je hoofd erbij, je bent van belang , jouw mening telt!

  47. Klare Taal, ik heb een geweldige hekel aan de mooipraterij die de partijen over je heen storten, het uitdelen van rozen, niet-na-te-komen beloftes doen enzovoorts. Die dingen staan me tegen.
    Mensen denken dat de showbizz een schijnwereld is, partijenstrijd is nog erger.
    En je ontkomt er niet aan.
    Om te kiezen lees ik liever de programma’s, niet dat die altijd de waarheid uitdragen ☻

  48. Bertie,

    helemaal met je eens , de gluiperige partijen van de rozen uitdelers en hun woordvoerders staan niet in mijn voorkeurs- pagina zoals dat nooit geweest is en zal zijn.

  49. Misschien niet. Ik probeer de partijprogrammas algebraisch te vergelijken, punten tegen elkaar wegstrepen en zo.
    Heb ik daar nog wat nut van. ☺

  50. Heeee, een feesteling. Beter dan carnaval.

    Luvienna, van harte proficiat. Smul van de dag en eventuele taartjes en plak er weer een jaar aan.

  51. Van harte, Luvienna! Komt dat even goed uit dat je verjaardag vandaag op zondag valt!
    Fijne dag met veel familie en vrienden!

Ik vind er dit van: