Mijn dochter is zo’n tien jaar geleden naar het eilandje Utila vertrokken om daar een opleiding tot duikinstructeur te volgen. Zij heeft daarna op het grotere Roatan werk gevonden bij een van de vele duikscholen (hier dive shops genoemd) Het eiland Roatan is omringd door koraalrif en trekt het hele jaar duiktoeristen aan, voornamelijk uit Noord- en Midden-Amerika en Europa.
Roatan, het grootste van de Bay Islands, die samen met Belize het vroegere British Honduras vormden, ligt ca 40 km uit de noordkust van Honduras en is goed bereikbaar door de lucht en over water.
De meeste toeristen komen met het vliegtuig of per cruiseship, maar die laatsten blijven slechts enkele uren. De locals en de backpackers nemen de goedkope snelle ferry (1.5 uur) vanuit La Ceiba op het vaste land.
Er zijn rechtstreekse internationale vluchten op Roatan oa vanaf Dallas, Houston, Atlanta, Miami, Toronto en Montreal. Zoals te zien is op de foto is de landingsbaan gedeeltelijk in zee uitgebouwd.
Het is een van de weinige plaatsen waar het koraal aan de kust ligt. Op de meeste andere plaatsen op Roatan ligt het koraal 200 à 300 meter uit de kust en dat rif breekt de vaak zware deining van de golf van Honduras. In de lagune is het prima snorkelen en spelevaren.
Een walgelijke opeenhoping van blote lijven, harde muziek en commercie.
De voornaamste attracties van Roatan zijn het heerlijke klimaat, het warme en schone water van de golf van Honduras, het niet ongeschonden maar nog wel fraaie koraalrif dat duikers uit de gehele wereld aantrekt en de tropische vegetatie. Dagjesmensen, zoals de cruiseshippers gaan naar West Bay en daar moet je dus niet zijn. Een walgelijke opeenhoping van blote lijven, harde muziek en commercie.
Maar de rest van het eiland heeft gezellige stranden zoals Sandy Bay, waar mijn dochter woont en ongerepte en stille stranden, waar we af en toe een picnic houden en ons in het paradijs wanen.
2. Opgeruimd staat netjes
De oorspronkelijke eilanders spreken onderling nog het eiland-engels of Creools engels, dat voor mij moeilijk verstaanbaar is. Op youtube staat een filmpje, als je perse wilt weten hoe dat klinkt. Ga naar youtube en zoek: Island English on Roatan Honduras.
Het eiland is ‘booming‘ sinds de komst van de cruise-ships, waarvan er vier tegelijk kunnen aanleggen en die een paar maal per week hun lading van bleekneuzen afzetten op de kades. Daar staan de eilanders in hun taxi’s, busjes, kraampjes en eethuizen te wachten om hen met flux de bouche de dollars uit de zak te kloppen.
Het vasteland van Honduras kent verder weinig toeristische attracties met uitzondering van de tempelopgravingen in Copan Ruinas aan de grens met Guatemala. In de avondschemering zien wij de als kerstbomen verlichte cruiseschepen (crucero in het Spaans) wegvaren aan de horizon. Opgeruimd staat netjes, denken we dan.
Ruimte genoeg dus, maar wel een machete meenemen als je in het bos wil gaan wandelen.
De republiek Honduras is onafhankelijk sinds 1821, heeft een oppervlakte van 112.000 vierkante km en ca 8 miljoen inwoners (Nederland 41.000 en 17 miljoen). Ruimte genoeg dus, maar wel een machete meenemen als je in het bos wil gaan wandelen.
De meeste inwoners wonen in de grote steden (Tegucigalpa en ‘murder capital‘ San Pedro Sula) en daar kun je beter helemaal niet gaan wandelen. De criminaliteit is absurd hoog met jaarlijks ca 100 gewelddadige doden per 100.000 inwoners (Nederland 1 op 100.000) en veel jongeren proberen – meestal zonder ouders – via de buurlanden Guatemala en Mexico de VS te bereiken. Dit lukt zelden, of ze worden meteen weer terug op het vliegtuig gezet.
3. Genieten van donderpreken en gezang
Je overleeft het meestal wel, als je zo verstandig bent om je zakken leeg te maken.
Roatan als melkkoetje van de staat is betrekkelijk veilig in vergelijking met het vaste land. Toch kun je ook hier ’s avonds in het donker beter niet over straat lopen wil je niet tegen het lemmet van een dolk of de loop van een pistool aanlopen. Je overleeft het meestal wel, als je zo verstandig bent om je zakken leeg te maken.
In het donker neemt iedereen een deeltaxi en die brengt je voor een handjevol lempira’s of paar dollar waar je wezen moet. Waar zouden we zijn zonder Toyota? Ze hebben hier ook een dienst met busjes tussen enkele dorpen en daarin kost een ritje slechts een dollar. Je loopt dan wel de kans dat je tussen twee big mama’s ingeklemd komt te zitten en dat bijna iedereen even moet uitstappen als er iemand van de achterbank uit moet.
Honduras is overwegend bergachtig en bedekt met tropisch regenwoud en zelfs met zeldzaam tropisch nevelwoud boven 1000 meter. Aan de noordkust liggen enkele grote vlakke rivierdalen.
Die bedrijven hebben de infrastructuur opgezet en arbeiders uit Midden-Amerika en Belize en Jamaica aangetrokken, voornamelijk Engels-sprekende protestanten. Aan de economische groei van Honduras hebben deze bedrijven weinig bijgedragen en de term ‘bananenrepubliek’ voor een zwakke en afhankelijke staat komt hier vandaan
Het barst hier op Roatan nog steeds van de sektarische kerkgenootschappen. Tijdens de diensten staan alle ramen en deuren open en kun je genieten van donderpreken en uitbundig gezang.
4. Hondurezen zijn niet voor een gat gevangen
De meest oostelijke provincie van Honduras, Gracias a Dios, beter bekend als de Mosquito Coast, is dunbevolkt en over de weg nauwelijks bereikbaar.
Niet minder dan 70 % van de landbouwgebieden, bruggen en wegen zijn toen vernietigd.
Het is misschien bekend, dat de orkaan Mitch die in 1998 dagenlang boven het land is blijven hangen, enorme vernielingen heeft aangericht in Honduras. Niet minder dan 70 % van de landbouwgebieden, bruggen en wegen zijn toen vernietigd. Tijdens mijn eerste fietstocht op het vasteland van Honduras in 2011 heb ik daarvan overal nog de sporen aangetroffen.
Maar uit onderstaande foto blijkt, dat Hondurezen niet voor een gat gevangen zijn. Het is ook niet het soort mensen, dat een ikje naar de krant stuurt, als het afval niet op tijd wordt opgehaald.
Auteur: Mopperkont
Meer lezen van deze auteur? Zie: Mopperkont fietst door Maleisië
Bas van Vuren, aangenaam 
Een goed begin Mopperkont, het maakt nieuwsgierig.
Ben jij het zelf, op de foto? Die man met het buikje?
Ik had nog nooit van Roatan gehoord. Zo zie je, je komt aan je kennis op de onverwachtste plekken.
Noot van de hoofdredakteur: tekst is van Mopperkont, foto’s zijn niet door hem maar door het internet aangeleverd. Een foto van Mopperkonts echte buik wordt echter zeker gewaardeerd, en kan in een van de volgende delen een plaats krijgen, mits relevant voor een goed begrip. Hij is een fietser, dus de kuiten mogen ook wat mij betreft.
Ook goed hoor.
Dan is het ook niet de dochter op die foto.
Goed begin van een avontuurlijk verhaal. Geen wonder dat je het daar een maand uithield. Maar wie weet komen er nog addertjes onder het gras vandaan…ik wacht met spanning op het vervolg.
Geen slecht idee om tijdens onze winter naar een tropisch paradijs te vliegen waar je dochter woont, ik ben zeer benieuwd naar je belevenissen.
Kijk, da’s nou aardig, de VVV van Roatan heeft het stukkie ook gelezen en tweet het door!
@ Bas, ik krijg geen tweets te zijn. Moet ik ergens op klikken? (heb geen twitteraccount)
Ah, nee, als je geen twitteraccount hebt, dan zie je ze niet, denk ik. Als ik eraan denk zal ik het anders doen: printscreentje maken. Houd moed! Of een twitteraccount aanmaken, is een kwestie van 1 minuutje, en dan gaat er een wereld voor je open en kun je rechtstreeks in gesprek met wereldleiders en cabaretiers. Uniek!
Tegelijk met fb heb ik indertijd twitter opgezegd. Ik laat het zo.
Ja, een printscreentje zou voor mij ook een uitkomst zijn. Tegelijk met fb heb ik indertijd twitter en LinkedIn opgezegd. Laat ik ook zo.
Ik heb geen fb, geen twitter.
Mag en kan, we proberen eraan te denken.
https://www.tripadvisor.com/TravelersChoice-Destinations-cTop-g291958
Zucht…. als ik het kon befietsen ging ik er vanavond nog naar toe.
Ik heb wel een paar Facebooks en Twitters maar ik heb helaaas geen dochter of zoon. Als ik dit lees ervaar ik dat pas als een gemis.
Een handige zoon of dochter (mijn tweede tochnietechtgenote hanteerde de elektrische zaag zoals ik destijds een shagje rolde, zij deed het zware zaagwerk, ik maakte de bomen netjes af met een gewone zaag. Met vrienden verplaatsten wij het tot kunst gemaakt hout. Zo gebeurd dit nu nog steeds, las ik eens recent, over een kunstacademie) zou dus handig zijn, ik heb recent een gordijn gekocht, lang over gedipt en uiteindelijk opgehangen waar het enige dagen hing.
Misschien is voor mij, zou voor mij een onhandige dochter of zoon beter zijn maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Ik zou trots zijn, beste mopperkont, met een dochter die dat doet en kan doen, en dat ben je vast ook! Maar ik zou ook soms triest zijn want je kunt haar wel af en toe bezoeken, of zij jou, maar er is toch, ondanks de moderne communicatie techniek, een afstand in het dagelijkse. Heb je een dochter, is ze ver weg. Of heb je er nog meer?
Ik (51) ben bewust kinderloos gebleven, mijn vriendin (38) zegt dit prima te vinden en dat hoop ik dan maar. Soms kan dit je toch opbreken, als je ouder bent. Ik heb drie vrienden gehad die moesten kiezen: of een kind of ik (zij dan) ga mijn baarmoeder achterna. Alle zijn ze gezwicht. Alle gooiden mij, als onderdeel van de deal uit het raam. Ik werd dus weggegooid met het babywater. Of zo?
Ben ook benieuwd, mopperkont, naar het vervolg. Dit is nog niet zo lang gepubliceerd? Omtrent 10/11 maart? Het zijn mijn favoriete verhalen, reis en weg zijn verhalen, waardoor je kunt wegdromen.
Een tweede deel bevindt zich momenteel in de opmaakfase.
En hopla, daar is het tweede deel al uit de opmaakfase en op de site! We leren een mondje Engels op zijn Hondurees, we leren waar we wel en waar we niet moeten lopen, en we bekijken wat slums, hoe mooi kan het leven zijn.
Het Island English is niet te volgen. Geeft niet, ik ga er toch niet naar toe.
De ‘murder capital‘ trekt me ook niet. Zonde van een land als het niet meer te bieden heeft dan een eilandje en wat opgravingen. Hondura is toch groot genoeg, zou je denken..
HonduraS
Mopperkont
Mooie aflevering weer van je verblijf op Roatan, het lijkt een paradijs op aarde qua natuur, strand en zee.
Maar jammer genoeg zijn de cijfers over andere minder aangename feiten niet erg aantrekkelijk.
Gelukkig heb jij elk jaar een mooie aanleiding om op zo’n goddelijk eiland te verblijven omdat je dochter daar woont.
Prachtig en aangenaam verhaal, dank je wel!
Klinkt als een eiland van uitersten: prachtige natuur en extreem geweld (alhoewel extreem geweld ook veel in de natuur voorkomt). Ik zou er niet zo snel naar toe gaan.
Wat ik wel eens zou willen weten is, of je inderdaad met een machete in de hand op stap bent gegaan, of dat je hem aan de stang van je fiets hebt meegevoerd.
Pawi, ik zie het voor me… 😁😁
Ik ook!
Een machete hoort bij een Hondurees als een zakmes bij een padvinder. Hij wordt gebruikt om het gras te maaien, een kokosnoot te openen of een boswandeling te maken. Op de fiets neem ik ‘m niet mee, maar dan heb ik wel altijd een bamboestengel bij de hand en een handjevol steengruis in mijn achterzak om loslopende honden van me af te houden.
Loslopende honden…. gruweldegruwel😠Ben je daar niet bang van?
Jaja, mooi vervolg weer. Waar gaat dit heen, denk je dan. Naar Roatan en weer terug, neem ik aan. We gaan het zien. Geniet van dit deeltje, stel je vragen, geef je commentaar en wacht in spanning op het volgende deel, dat er zeker gaat komen.
Een louche bende dus, gelukkig heb je daar nog je betrouwbare dochter. Hoewel, zou je haar daar wel willen achterlaten? Is die vent van haar niet een “foute man” (zie lijstje bij de buren)? Zorgen op afstand zijn dubbele zorgen.
Je beschrijving van het nevelwoud is intussen ook interessant. Heb je daar zelf ook gelopen/gefietst?
Bijna de nieuwe Roatan gemist. Mooi weer, Mopper. Nevelwouden, wauw!
Zo, en net als je denkt dat er niets meer komt, is daar hopla een nieuwe aflevering! Enjoy it mensen.
Hé kijk, een nieuwe aflevering van het Hondurasverhaal, leuk! Inderdaad, die Hondurezen zijn niet voor één gat gevangen. Ik hoop wel dat de Mosquito Coast uit de vernietigende handen van soja-, palmolie- en andere verbouwers blijft.
Mooi te weten dat de bewoners geen klaag- ikjes insturen maar de handen uit de mouwen steken.
De toeristen blijven komen met cruises tegelijk prima voor de handel en industrie natuurlijk. Hopelijk ook voor de bevolking in het algemeen en dat er enige structuur gaat komen en het land niet verder geëxploiteerd zal worden door genadeloze profiteurs…
Die laatste zin… 🙂 Schitterend.
Ja, da’s een mooi zinnetje … 😀
Misschien is Mopperkont wel in of op Roatan.