Een vrouw, een jonge vent, kijk maar (153)

Terugblikken en vooruitkijken op ikjes en actualiteit

Dit zou weleens het laatste intro van voor de oorlog kunnen zijn. Als woensdagnacht de verkeerde blijkt te hebben gewonnen, met een monsterzege, en donderdagmorgen dus de bommenwerpers opstijgen om Ankara te gaan platbombarderen, dan heb je de poppetjes aan het dansen.

Dat laten de Turken niet op zich zitten en ze maken op vrijdag in Rotterdam het karwei van de Duitsers af. Wilders reageert daar niet op, want hij vindt het niet leuk, loopt weg en laat het redden van het land over aan Jesse Klaver (2e geworden), die dit samen met runner up (nou ja, 3e plaats) Thierry Baudet, drie vingers in de neus en een baal lavendel in een paar weken tijd gaat doen. Want die jonge honden zijn me een partijtje daadkrachtig hoor, en ook Thierry kan zijn mouwen oprollen. Als het maar moet. Lekker met een glas rode wijn.

Iets waar ook het verrassend vierde geworden lekkere ding van de Piratenpartij (…) niets tegen kan doen.

Maar tot de overwinning en het terugkeren van het normale Nederland worden Nederlandstalige televisiezenders, linkse en rechtse media en blogs waar plezier en vrijmoedigheid hoog in het vaandel staan op zwart gezet door hackers van over de hele wereld. Iets waar ook het verrassend vierde geworden lekkere ding van de Piratenpartij (en ik bied voor deze slip of the pen meteen, hier en nu, mijn oprechte excuses aan) niets tegen kan doen.

… zolang het maar geen stropdas om heeft of zich laat piepelen door een partijvoorzitter met een trui.

Kortom, het kwaad daalt op ons allen neer en we hebben het er zelf naar gemaakt. Stem verstandig a.s. woensdag, meer zeg ik niet. Een vrouw, een jonge vent, kijk maar, zolang het maar geen stropdas om heeft of zich laat piepelen door een partijvoorzitter met een trui.

Joep Roozen zwaaide blijkens zijn ikje in de NRC vorige week vrolijk naar zijn fietsenmaker, maar merkte dat hij toch beter naar Specsavers had kunnen gaan. Het was een of andere griezel. En hij zat niet eens op een fiets, maar op een mannetjeskangoeroe met een roze dameszadel. Nou, dan ben je dus echt stekeblind. Volgens Luvienna had de goede man het makkelijk aan zijn eigen “weerspiegeling in een etalageruit” kunnen zien.

Ted Gersjes schoffeerde een “kennelijke drugsverslaafde” in Den Bosch door een appel naar zijn knijter te gooien, terwijl de goede man alleen maar om een dikke cheque had gevraagd om nieuwe manchetknopen te kopen. Ik bedoel maar, zoiets doe je niet. Normaal. Doen!

Luvienna: “Het is die kennelijke drugsverslaafde (…) zijn eigen schuld: hij had meteen een mobiel pinapparaat onder Tedjes neus moeten duwen.”

Klare taal voorspelde dat de bedelaarsbranche het helemaal gaat worden, marketing in deze wereld gaat zeer succesvol worden en zal duidelijk rendement genereren.

(c) 2017 Bas van Vuren

Lees hier rustig wat klassiekers terug over bedelen, eentje over wat een bedelaarster in Tunesië mijn voorganger ooit toevoegde, en eentje over wat hij zelve tegen een bedelaar in Parijs zei. Schaamrood op de kaken heeft hij er nog altijd van, zoals ik dit weekend zag. Hij maakt het goed en doet jullie allemaal de groeten trouwens.

Rebecca Smit ging intussen met haar driejarige dochter en een pop uit wandelen. De pop heette “Zonderpop”. Nou, mooi toch? Beter dan “Hoopstront”, om maar eens iets ergers te noemen.

En het brandde lekker en bleef nog lang gezellig in de hel.

Rosa Rexwinkel, 14 jaar slechts, ach gossie, die werd door een Jehovadame in de luren gelegd, op het Weena in Rotterdam, daar waar een paar dagen later die Turken tekeer gingen en het bloempotten regende. De heks vroeg of het meiske haar kon helpen met het openen van een video op haar smartphone. Zodra het lieve kind dat had gedaan, vroeg de bitch of ze nog even naar die video wilde blijven kijken. “Het gaat over de Bijbel en hoe ik mij kan bekeren tot de Jehova’s.” En het brandde lekker en bleef nog lang gezellig in de hel.

“Vuige trucs, van die Jehova’s” begon Luvienna de-escalerend, maar liet er op volgen: “Ik hoop dat Rosa de telefoon per ongeluk hard heeft laten vallen.” Ja, dan wordt het nooit wat met de naastenliefde. Ilona schaarde het gedrag “onder kindermisbruik”. “Laaghartige methodes” zijn het volgens haar en krek, dat ze gelijk had. Maar ja, je wint er wel de oorlog mee en da’s ook wat waard.

Het driejarige kleindochtertje van Marleen Wouters woont in New York en laat haar oma via facetime een prentenboek zien. “Bij een mens gekocht” zegt ze nietsvermoedend. Baf! Een dag later stond ze in de krant, in de zeik gezet door haar eigen grootmoeder. Die kan een live bezoekje aan New York op haar buik schrijven.

By Alias 0591 from the Netherlands (Daisy in the wind) [CC BY 2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0)%5D, via Wikimedia Commons
Een mooi gedichie zag het licht, net als vorige week weer prachtig geïllustreerd met een blommetje. Het heette “Tot stof zoals weleer” en het ging over de dood. Maar het eindigde kei- en keiromantisch. Wat een talentje hebben we daar toch in huis, met die dichter. Klare taal noemde het een “literaire opvlieger”, maar bedoelde dat positief.

Mopperkont deed een Rameautje en plaatste een bataljon blote billen op muziek van deze opvliegende Franse barokke componist. We vergeven het hem, hij was immers zijn koffers aan het pakken voor alweer een verre reis en dan heb je geen tijd voor het maken van een echt zorgvuldige keuze voor deze prachtige website, waar het altijd goed toeven is, zo je maar gezellig van inborst bent. [deze vreemde tekst gaat ook onder de video gewoon nog door]

Onze trouwe ikjesplaatser en levensgenieter kondigde aan voor “wervelende bezigheden” naar de Italiaanse Alpen te gaan. Het is niet anders.

By Indytnt (Own work) [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)%5D, via Wikimedia Commons
Laten we hopen dat hij met een koffer vol verhalen terugkomt. En een foto van zijn korte broek. Want nevenstaande blote knieen bleken niet van hem zelf te zijn. Ze hoorden bij het eerste deel van het minireisgidsje dat hij schreef over Roatan, een eiland in de Hondurese zee. Het trekt het hele jaar duiktoeristen aan, maar ook dagjesmensen. Die laatste gaan bovenop elkaar liggen bakken op West Bay, een “walgelijke opeenhoping van blote lijven, harde muziek en commercie’, volgens de auteur.

Er brandden trouwens op een en dezelfde middag twee voormalige locaties van een Apiedapiereünie af, te weten Dudok en Topkapi in Den Haag/Scheveningen. Wat dat betekent, dat weten we niet. Wel dat een volgende reünie zeker ergens anders gaat plaatsvinden, misschien wel ergens in het land. Groningen bijvoorbeeld, dat hebben ze wel verdiend. Daar waar de mene tekel (citaat: Bertie) geen kracht heeft.

Wil jij kans maken op een uitnodiging voor zo’n fijne bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Zo eentje waar je helemaal niets hoeft te betalen, maar uitgebreid getrakteerd wordt door de blogbaas? Wil je ook kans maken op een mooie vermelding in het weekoverzicht van volgende week? Blijf dan niet langer chagrijnen en doe aan deze leuke rubriek op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in.

Als dat teveel werk is, scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres. Het lepeltje is voor jou als het precies de 100e reactie is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in den eeuwigheid.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Ja, echt!

Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

A. Dapie

Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email van mijn voorganger apie@apiedapie.com of direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.

Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar. Moge alle levende wezens gelukkig zijn. Ja, jij ook.

De foto hierboven – wij vakmensen noemen het ook wel de featured image – komt weer eens een keertje van unsplash.com en heeft heel erg zijdelings met dit verhaal te maken. Ja, we zien een jonge man en een jonge vrouw, net zoals in de titel van het stuk, maar deze gaan trouwen. Volgende keer beter. Fotografen, met dank, zijn Zivile& Arunas, en ze noemden dit werkje heel treffend “Wedding”. 

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

109 gedachten over “Een vrouw, een jonge vent, kijk maar (153)”

  1. Donker

    Het schemert en ik rijd in de auto naar huis. Mijn jongste zoon van acht zit naast me. Plots knipt buiten de straatverlichting aan. Mijn zoon kijkt op de klok in de auto en zegt: „Ah, dus om kwart over zes gaan de lantaarnpalen aan.” Ik leg uit: „Nou dat verschilt, ze gaan allemaal tegelijk aan wanneer het donker wordt.” Mijn zoon knikt begrijpend. „Ah”, zegt hij weer, om kwart over zes wordt het dus donker.”

    Nico van Schoot

  2. Pessimistisch intro Bas.
    Voor alle zekerheid ga ik de kelder in orde brengen voor langdurig verblijf. En hamsteren, een maandvoorraad zal genoeg zijn. Hoop ik. ☻

  3. Na 15 maart gaat het beter worden. Echt. Ik bedoel niet deze vette site (sorry voor de hipsterspeak) maar de wereld, althans Nederland (wat volgens sommige mensen de hele wereld is). Want na rock bottom is de enige weg die omhoog. Ik hou dus goede moed en hoop van u hetzelfde.

    Oh ja: goeie intro weer, blogbaasvertegenwoordiger. Zij het ietsiepietsie pessimistisch, inderdaad.

    Oh ja 2: iets.

  4. Zeer actuele en bij-de-tijdse intro.
    Spannende en hectische tijden staan ons te wachten, sterker nog ze zijn er al.
    Gisteren ging de zelfbenoemde wereldheerser los tegen Nederland, een land van fascisten, racisten en nazi’s.

    We weten wie het zegt, eerst maar even de verkiezingen afwachten.

  5. Het heeft iets poëtisch, zo’n ikje. Er gebeurt niet veel en toch is er een dialoog omheen geschreven.
    De lampen gaan aan. Dat is de kern. Maar nog geen gedicht.

    Hopelijk gaan de lampen aan bij alle Willie Wortels in de politiek. Klare taal kon het niet beter zeggen, “we weten wie het zegt”.

    Angstig intro, nog net voor de oorlog getrouwd, nog net voor de oorlog geschreven…

  6. Op mijn hotelkamer-tv eindelijk op kanaal 411 een Engelstalige zender gevonden, zodat ik op de hoogte blijf van Nederland-Turkije en de laatste persconferentie in het witte huis. Hier in Madonna di Campiglio schijnt de zon ongegeneerd en verdwijnt er elke dag wel een krasse knar uit mijn gezelschap in de ziekenboeg.

  7. “uit mijn gezelschap in de ziekenboeg verdwijnen” doet denken aan wondergenezingen.
    Sta op, ga de ongegeneerde zonneschijn in, krasse knar, je kwam hier voor wervelende activiteiten, dit is je kans!
    Hopelijk neem je daar in je ziekenboeg ook een voorbeeld aan, mopperkont.

  8. Luv, je noemt me hier ergens “blogbaasvertegenwoordiger”, ik kan het niet vinden. Voor de factcheck: waaro is dat dan, niet dat ik het erg vind. Ik vertegenwoordig dit blog, niet de baas ervan want dat ben ik zelf. Maar toch, gekkie van me dat je d’r eentje bent!

  9. Naar de ziekenboeg. Ik ben dan wel in Italië, maar mysterieuze verdwijningen zijn hier ook zeldzaam.

  10. Som

    Ik ben de zestig gepasseerd, mijn (van oorsprong Engelse) moeder is zeer recent naar een verpleeghuis gegaan, mijn vader is overleden. Tijdens het mooie lenteweer heb ik de onvermijdelijke taak maar in gang gezet, het opruimen van mijn ouderlijk huis.

    Mijn oog valt op een briefje dat ik heb geschreven in mijn elfde levensjaar. „Daddy, ik heb u vergeten te zeggen dat ik som B van m’n huiswerk rekenen niet snap. PS het ligt op de boekenplank.” Was getekend: Chris van der Togt, Lijsterbeslaan 18, Rosmalen. Het antwoord van mijn vader zaliger ontroert me zeer: „Beste jongen, daddy heeft die nare som voor je uitgerekend. Als je hem begrijpt mag je hem overschrijven. Welterusten boy. Je daddy.”

    Chris van der Togt

  11. Ja, zo schiet het opruimen erbij in, zoals was te verwachten. Mooie herinnering.

  12. Rosmalen, Nederland, Europa, De Wereld, De Aarde, Het Heelal…dat kostte misschien teveel tijd.

  13. @pawi Dat is precies zoals ik vroeger ook mijn adres opschreef, maar met een andere plaats dan Rosmalen.

    O, en met het Zonnestelsel erbij. En de Melkweg. En zonder Wereld. En waarschijnlijk met een provincie – hoe nauwkeuriger in de trapsgewijze aanduiding, hoe mooier.

  14. @Bas 13 maart 13 22:16,

    O, dan was ik in de war. Ik dacht dat Apie nog steeds de blogbaas was en dat jij hem vertegenwoordigde. Maar het was dus een overname? Toch geen vijandige, hoop ik? Gedwongen door de aandeelhouders? Of was het nog steeds een familiebedrijf à la de Brenninkmeijertjes?

  15. Tante Kitty

    Toen ik elf was kwam ik bij Kitty Courbois. Tante Kitty, zei mijn vriendje Fons: ze was een vriendin van zijn ouders. Ze had geen deur: je stapte door het souterrainraam naar binnen op het aanrecht, haar Amsterdamse woonkeuken in. Het rook er heerlijk. Haar Hongaarse vrienden hadden gister gekookt, vertelde tante Kitty, als dank voor het aangenaam verpozen.
    Alle gasten waren vol lof. Zo koken, zulke exquise smaken, vlees dat smolt op je tong! Dat konden wij in Holland toch niet. Pas bij het toetje had Kitty verteld dat haar Hongaarse vrienden, overdonderd door de decadente westerse weelde, als vlees blikjes Kitekat hadden gebruikt.

    Nicolaas Klei

  16. Wat een bohemienne! Op het aanrecht lopen om in de keuken te komen, waar vind je dat nog?
    Kitekat voor Kitty, die Hongaarse vrienden hadden er wel lol in.

  17. Een Kitty-Ikje, daar kon je op wachten. Wel een aangename uitzondering op de gebruikelijke beroemdedodenIkjes.

  18. En morgen vast een lekker sappig verkiezingsikje. Ik verkneukel me al. Misschien wel iets met stemhokjes die omvallen, gordijntjes waardoorheen grappige domme dingetjes te zien waren, potloden met een gebroken punt, een kind met een grappige opmerking als papa en mama de verkiezingen bespreken, een Mieke Kerkhofje over een op sterven liggende patient die vlak voor de operatie opstaat om zijn stem te gaan uitbrengen, een Amsterdamse bouwvakker die op de fiets het stemlokaal komt binnenrijden en een grap rondbazuint, we kunnen van alles verwachten de komende dagen. Dat wordt smullen, die ikjes.

  19. Ik denk dat Bas gelijk heeft. De PVV is dan gelukkig niet de grootste geworden, maar Nederland is wel verrechtst. Bijstandsmoeders en andere minima zullen deze kabinetsperiode hun geluksbronnen uit iets anders moeten halen.

  20. Wat dan weer wel hoopvoller stemt (‘stemt’ gheeghe) is dat jongeren – scholieren, studenten en dertigers – vooral op de linkse(re) partijen hebben gestemd.

  21. Marianne Thieme heeft een uitstekend debat gevoerd en laten zien dat zij niet alleen over de dieren gaat.
    Zij heeft een zeer consistent wereldbeeld, haar partij gaat ook over de menselijke maat en solidariteit.

    Mijn beeld over haar partij is gekanteld hoewel ik niet op haar gestemd heb.

  22. @Klare taal Leuk dat je de ‘echte PvdD’ hebt ontdekt. Maar waarom heb je toch niet op ze gestemd?

  23. Wekker

    Mijn vrouw vraagt mij ’s avonds de wekker te zetten voor de volgende ochtend. Half acht graag.
    Om half zeven maakt ze me wakker. Je hebt de wekker een uur te vroeg gezet!
    Nee, zeg ik: dit zijn echte vogels, niet die van de wekker.

    Menno Smits

  24. Ik had ook misschien op Marianne gestemd als haar partij een minder belachelijke naam had en als ze ietsje minder gelijkhebberig (en dus samenwerkerig) zou zijn. Qua denkbeelden zit ik heel erg op haar lijn. Maar gelijk hebben en gelijk krijgen is niet hetzelfde.

  25. Dit is al in vele vormen eerder gedaan met allerlei natuurgeluiden. De koolmees was de oerversie, jaren geleden, Ad kom er maar in.

  26. @Bas Het is een hardnekkig misverstand dat de PvdD niet bereid zou zijn tot compromissen. Maar concessies doen aan principes doen ze niet, en groot gelijk hebben ze.

    Niet op een partij stemmen vanwege een naam die belachelijk zou zijn, vind ik nogal belachelijk.

  27. Concessies aan principes is een ander woord voor compromissen. Qua naam: je wilt het toch in de kroeg kunnen vertellen zonder de zaak uitgelachen te worden. Ik wel.

  28. Zo’n wekker had ik ooit ook. Zette hem zelf op de juiste tijd. Raakte de eerste keer ook opgetogen toen dezelfde geluidjes door het open raam naar binnen kwamen, nog voor de wekker ging. Daarna heb ik hem ingesteld op een loeiende koe.

  29. @ Luvienna 11.23

    Mijn gewijzigde visie op de PVDD was nog niet voldoende voor een stem op Marianne en nog een brug te ver.

  30. @pawi Dat klopt. Was en is. In tegenstelling tot wat Maarten ’t Hart beweert houdt Marianne Thieme haar geloof en haar partijschap gescheiden, conform het principe van scheiding van kerk en staat, die die partij aanhangt. Het bestuur, de leden en de aanhangers van de PvdD hebben uiteenlopende achtergronden, met allerlei religies en veel atheïsten. Wat dat bonte gezelschap bindt zijn de principes van die partij.

  31. @Bas Ja, als je bang bent om uitgelachen te worden moet je daarvoor natuurlijk je principes opzij zetten. 🙄

  32. Hm, dat verhaal van ’t Hart kende ik niet! Lugubere denkbeelden, noemt hij het. Tikkie zwaar aangezet. Vlees eten als zonde bestempelen gaat mij persoonlijk een tikkie ver. Dat ze de spoedige wederkomst van Christus verwacht, lijkt me niet zo’n ramp. Laat Hem snel komen, zou ik zeggen. Is Plan B ook niet meer nodig.

    Maar het verhaal is van tien jaar geleden. Bepalend voor mijn standpunt is of Marianne inmiddels is geradicaliseerd. Is hierover iets bekend?

  33. Haar debat was voor mij ook een eyeopener, toch heb ik niet op haar gestemd. Haar geloof, daar ben ik huiverig voor. Religies liggen me niet zo.

  34. “Door de Bijbel heen zien we dat God tien procent vraagt van de inkomsten van gelovigen voor zijn werk. De mens krijgt dat in bruikleen, en de Heer ontvangt het graag terug voor zijn kerk. Met dit geld kan de kerk mensen bereiken met Gods liefde.” citaat van de website van de Zevendedagsadventisten Nederland. Ik ken de Bijbel niet door en door, maar die tien procent klinkt me als goud in de oren, ware ik een zevendedagsadventistleider.

    Ik ben met iets veel leukers bezig: de dieren de in de Bijbel voorkomen, en hun rol in de verhalen. Van Aap tot Zeedier. Gerangschikt naar zoogdieren/vogels/insecten en spinnen/ tot weekdieren, vissen, kruipende dieren en wormen.

    Daar ga ik deze dagen graag eens uit citeren. Wordt vervolgd.

  35. Spannend! Ik weet alleen over de slang die Eva een happy end bezorgde, de vissen die zich vermenigvuldigden en de olifant of kameel die door het oog van de naald probeerde te sneaken. Au! Kop gestoten.

  36. Zo. Normaal doen.
    Spekman kst. Rutte is Erdogan zeer verplicht. Iedereen en z’n moeder wint, behalve Jan Roos, WittePieterpersoon en Bobbie & de rest. Democratie werkt niet altijd zoals je zou willen.
    Dus puzzelen maar met een verspieder. De eerste verkenner ontdekte een land van melk & honing maar die rookte niet. Wie gaat straks met wie? Wie luistert straks het Torentje af? Buigt trots voor macht? Worden principe’s ingeruild voor een vingertje in de pap?
    Weer politiek dus. Hm.

  37. Straks een stukje overtypen uit Dierenleven in de bijbel van Möller- Christensen en Jordt Jörgensen, maar nu eerst:

    Rollen

    In Frankrijk met drie vrienden op wintersport. Een van ons had zijn zoons Thomas (14) en Matthijs (19) meegenomen. Thomas, een clown en acteur, daagde Matthijs voortdurend uit. Na een mooie dag skiën was het opnieuw raak en weer moest Thomas dit bekopen. De worsteling in de sneeuw liep koud voor hem af. Even later in de supermarkt stond Thomas met een grote grijns en een enorm pak wc papier in zijn handen. „Zo!” riep hij, en zette het pak met een grote boog op zijn kop: „EN NU ZIJN DE ROLLEN OMGEDRAAID!”

    Michel Meewisse

  38. “Het is gemakkelijker dat een kameel ingaat door het oog van een naald, dan dat een rijke het Koninkrijk Gods binnengaat” (Matth.19:24).
    Jezus bedient zich hier van een uitdrukking, die het grote dier, de kameel, vergelijkt met het heel kleine naald-oog om te laten zien, hoe ongelooflijk moeilijk, om niet te zeggen onmogelijk, het voor een mens is zich los te scheuren van het aardse goed. Op overeenkomstige manier moet de andere uitspraak van de Heiland opgevat worden, die gevonden wordt in zijn rede tegen de Farizeeën:
    “Gij blinde wegwijzers, die de mug uitzift, maar den kameel doorzwelgt” (Matt.23:24).
    Hier vergelijkt Hij een van de kleinste dieren, de mug, met een van de grootste, de kameel. Jezus duidt hier op het gebruik, de wijn te zeven voor men die dronk om onreinheden te verwijderen, maar wijst er tegelijk op, dat bij de vele wetten en voorschriften, die het leven van de Farizeeën omgaven, het eigenlijke vergeten kon worden.

    Nou ja, er zijn vijf bladzijden gewijd aan de kameel.
    En honderdtachtig bladzijden aan andere dieren. De laatste is het zeedier, een “groten vis om Jona in te slokken; en Jona was in het ingewand van den vis drie dagen en drie nachten” (Jona 1:17)

    Aanbevolen lectuur, nog antiquarisch te verkrijgen misschien.

  39. De houtworm (en z’n vriendin) waren verstekeling op Noach’s ark, zoals beschreven in
    Julian Barnes ‘ Een geschiedenis van de wereld in 10½ hoofdstuk’.
    Hun verdere avonturen zijn bij mijn weten (nog) niet beschreven.

  40. Overigens een toiletrol op je kop zetten, die omdraaien, da’s een hele oude, maar dat is ons clowntje vanwege zijn leeftijd vergeten. Daar zit een nieuwe Peter Pannekoek in, wat ik jullie brom.

  41. Er zijn meer Judassen die in de bijbel genoemd worden, ik neem maar aan dat Judas Iskariot bedoeld is.

    Volgens de Statenvertaling (1618 – 1619) in Mattheus 27 vs 3-5:
    Toen heeft Judas, dien Hem verraden had, ziende, dat Hij veroordeeld was, berouw gehad, en heeft de dertig zilveren penningen den overpriesters en den ouderlingen wedergebracht,
    Zeggende: Ik heb gezondigd, verradende het onschuldig bloed! Maar zij zeiden: Wat gaat ons dat aan? Gij moogt toezien.
    En als hij de zilveren penningen in den tempel geworpen had, vertrok hij, en heengaande verworgde zichzelven.

    Tja, wat moet je dan als hoofdluis op een verworgen hoofd?
    Misschien dat DSR hier een exegese kan geven?

  42. Het gaat mij heel goed, meneer van Vuren!
    Ik hoop wat meer tijd te kunnen zoekbrengen op tinternet, ook op mijn eigen verweesde blogje maar dat heeft even tijd nodig.

  43. Ja, leuk Letterzetter, en fijn te weten dat het je heel goed gaat.
    Een luis op een verworgen hoofd springt al gauw over, als het even kan de pels in.

  44. De wc-rollen mogen dan zijn omgedraaid, het spreekwoord spreekt van omgekeerd.

  45. Vals

    Op verkiezingsavond oefenen we met ons amateurorkest. Over twee weken is ons concert. Halverwege de repetitie – we hebben even een paar maten rust – draait de aanvoerder van de altviolen zich naar mij om en vraagt: „Heb je wel gestemd?”
    Ietwat angstig is mijn antwoord: „Klonk het zo vals?”

    Hetty Stomps

  46. Inkoppertje. Toch schoot ik in de lach. ☺
    ‘ietwat angstig’ had ze weg kunnen laten.

  47. Ja, hier zou zelfs Ome Tinus met een flink paar neuten op niet mee aan durven komen.

  48. En hopla, de opmaakgansjes zijn al druk in de weer met het nieuwe intro. Vanmiddag ergens tussen 1 en 2 op de site, hopen ze. Het gaat over loeiende koeien, zingende merels en Letterzetter. Kortom, het is lente!

  49. NRC is er tegenwoordig vroeg bij:

    Koning

    Mijn zoon van acht kroop vanmorgen vroeg bij mij in bed. „Mama, waarom zijn er geen koningsverkiezingen?”

    Half slaperig antwoordde ik: „Goed idee, jij zou een heel goede koning zijn, lief, slim, eerlijk en grappig.”

    Zoonlief duwde onmiddellijk een dik kinderboek onder mijn neus: „Ok, ga me dan nu maar voorlezen lakei…”

    Hij kreeg een extra hoofdstuk.

    Friese Dekkers

  50. Zoontje stelt slimme vraag en krijgt een ontwijkende reactie van slaperige moeder. Zou dit een van de redenen zijn waarom jongens het op school minder goed doen dan meisjes.

  51. Burnout terug? Hoe zie je dat voor je Bas? Ik heb het niet meer…
    Maar voor het geval ik nooit meer ergens iets publiceer zou ik het fijn vinden om te lezen te zijn zolang dit blog bestaat.

    Hallo allemaal trouwens! Het wordt lente. En morgen is mijn favoriete nacht, een uur minder lijden is een uur meer genoten.

    Gegroet vrienden.

  52. Nou maar in de archieven van dit blog gaat niets verloren hoor. Ik ga dit weekend zoeken en voor je het weet hopla is je masterpiece weer daar waar het hoort : het volle licht!

  53. Nou dat zo mooi zijn. En alle onaardige woorden mijnerzijds aan wie dan ook en speciaal aan jou zou ik graag terugnemen. Opdat de toekomst een onbevlekte wordt.

    Misschien moet ik dan onder mijn eigen naam gaan reageren:

    Jezus van Amsterdam-Osdorp… moet ik nog even over slapen. Je hebt namelijk ook Tuincentrum Amsterdam-Osdorp en dat kan verwarrend zijn, niet?

  54. Ha bookmarkmijnboek.
    Gelukkig is er nog ergens (bij BvV dus) een kopie bewaard gebleven van je verhalen.
    Ik heb ze met veel warme belangstelling gelezen, en je stijl bewonderd.
    Ga jij ook opnieuw doen als ze weer boven water komen.

  55. Beetje laat maar gezien het onderwerp is dat wel weer passend.

    A: Hoe laat moet ik de wekker zetten?
    B: Nu.

  56. Op de tablet, al dan niet op de pot, maar wel op de pof, van de NRC nog wel, nou ja, van de jongerafdeling dan, is het wel lastig manoeuvreren op je vernieuwde site. O, hoop niet dat je dit als klagen ziet. Ik klaag niet.

  57. Opzaterdgdoetmopperkonthetnietalhier

    Poetsles

    Zoon, puber, hardnekkig dyslectisch en berucht uitvinder van neologismen, heeft het moeilijk bij het ontbijt. Hij moet naar de mondhygiëniste: „Stomme poetsles bij die vloskundige.”

    Hans van der Heijden

  58. De kinderikjes reeks van NRC deze week eindigt met een inzending van iemand die trots is op zijn zoon, en het op een stoere manier wil laten blijken.

    Sotme vloskumdoge dat tabmijn vader mijnook kennen leren.

  59. Goedemorgen Bas en vrienden. Weet niet of volgend zo beknopt mogelijk, waar gebeurd verhaaltje een ikje zou kunnen zijn, ik kan iig geen ikje schijven.

    Wij (Nederlanders of wij twee) zijn te aardig.

    We zaten in een taxi. (Waar we vandaan kwamen of heen gingen-huis- is denk niet van belang voor een ikje?)
    We stonden voor een stoplicht, achter een andere auto. Plots voelde we een klapje van achteren en reden we zacht de auto voor ons aan.
    Mijn vriendin stopte met het stoken van haar tanden. Sinds een paar weken deed ze dit fanatiek. Het was haar opgedragen door de mond mevrouw.
    De taxichauffeur en de chauffeur voor ons namen de ons aanrijdende vrouw op papier onder handen. Onze taxichauffeur bood aan een nieuwe taxi te bellen maar wij hadden geen haast. Vervolgens reed hij ons naar huis met de meter afgezet vanaf de plaats van het ongelukje.

    De volgende dag werd mijn vriendin wakker met een dikke wang.
    Na een telefoontje, een uur bij de mondmevrouw en 72 euro armer kwam ze thuis en zei ze: ik gebruik nooit meer houten tandenstokers en zeker niet in een taxi. Het puntje was afgebroken, heel klein, ze moesten wel twee foto’s maken om het precies te lokaliseren. Moeten we niemand aanklagen? Mijn gevoel dacht van wel maar mijn brein voelde er weinig voor. Vast veel werk.

  60. O, vergeet het steeds, nog bedankt Pawi en Luvienna voor de lieve woorden en Bas voor je grote hart. Of is het, voor je groot hart?

  61. Een ikje heeft een pointe, waarbij de lezer schatert, lacht, glimlacht, of de lippen krult. Of tenminste weet waarom hij verondersteld dat te doen. Dito voor droevige ikjes maar dan in het negatieve. En ja, ze moeten kort zijn, geen uitwijdingen over niks. Zelfdiscipline bij het schrijven. Een aanrijding leent hier zich doorgaans niet voor.

  62. Het is dan misschien geen Ikje maar wel een mooi verhaaltje. Ik zou die 72 euro wel aan de aanrijdende mevrouw doorbelasten. Ik bedoel maar: 72 euro, daar heb je bijna een tweedehands laptop voor!

  63. Graag gedaan, bmmb.

    Het drama van de tandenstokerspuntjes is goed in beeld gebracht. Bewijs maar eens dat het afbreken komt door de zachte botsingen van achter en van voor. Jullie zijn spekkopers, dat vind ik ervan. De aardige Amsterdamse taxichauffeur (waar vind je die nog?) die een andere taxi voor jullie wil bestellen (wat een schat!) en die zijn meter afzet als hij jullie alsnog naar huis rijdt (kan niet liever!).

    En dan de rekening. Tweeënzeventig euro voor een uur bij de vloskundige plus twee röntgen foto’s? Ik betaal voor een half uur zonder foto al vierenvijftig euro.

    Goed verhaal, bmmb. ’s Nachts kan je hart haar gram halen. Je brein en uitstellend vermogen doen de rest.

Ik vind er dit van: