Opnieuw ruim baan voor de verwarde man in de NRC-rubriek “Ikjes”, oftewel de lezersanekdotes die al sinds jaar en dag een hoekje op de (virtuele) achterpagina vullen. Zo schreef lezeres Heleen Verleur – ja “Verleur” – over een man bij de Albert Heijn. Dit is een winkel, zoals we weten, waar ze wel vaker te vinden zijn. Toen ze begon te flirten en zei dat hij haar bekend voorkwam, speelde hij het spelletje mee, keek samenzweerderig om zich heen en zei met gedempte stem dat hij in een Facebookgroep zat “die de aanslagen van de afgelopen tijd als fake ontmaskert.”
Op Youtube zijn er volgens hem filmpjes waarin je ziet dat politiemensen razendsnel hun bivakmutsen verwisselen voor hun uniform. Heleen druipt gauw af en vraag bij de caissière om ruimteplaatjes. „Dat is ook zoiets,” zegt de man, “de ruimte, dat bestaat niet: de aarde is plat.” Vervolgens verzucht hij: „De wereld wordt steeds gekker.”
Nou, daar kan nog geen drie weken tramlijnacht tegenop. Heerlijk! Onze sterreageerster Pawi maakte het nog een tikkie leuker en fantaseerde de volgende slotzin van de verwarde man: “Wat bent u trouwens van plan met die tomatenketchup, dame?”
Een verwarde vrouw achtervolgde Tjeenk Willink op de fiets door Den Haag
Een verwarde vrouw achtervolgde Tjeenk Willink op de fiets door Den Haag en schreef er een verhandeling over. De krant publiceerde het nog ook, inclusief de precieze route die de bijna-ex-informateur nam en welke rode stoplichten hij negeerde. Bedankt Marion van den Blik!
Klare taal vermoedde dat Herman Tjeenk “zeker een glimlach” en “misschien wel een schaterlach” voor het ikje zou kunnen opbrengen. Zij ook. Onze Pawi schreef een geslaagde alternatieve versie, waarin Marion zich in het zweet fietst. Ook hier werd om gelachen, en terecht.
De eigenaar van het genoemde blog tramlijnacht, onze Mark, werd intussen wakker in zijn tuin met de iPad op schoot. Dat kan gebeuren. Hij zat er ook een paar keer mee op de wc. Wat moet dat moet. Hij had, en dat vinden we oprecht fijn voor hem, “vijf goede dagen achter de rug” en een nieuwe “stofdame” die hij “het huis en haar werking” had laten zien. Dus dat komt wel goed daar, in huize Marks.
Een selfie mochten we vervolgens dan weer niet zien, hoewel ter plaatsing ingestuurd. Maar wat in het vat zit komt er op zijn eigen lezenswaardige blog vast wel een keer uit.
Erg mooi vond ik de volgende verhandeling over het fenomeen “sneren”:
“Ik weet nog dat ik mijzelf uiteraard een sneer wilde geven. Weet trouwens niemand dat er in AL MIJN STUKJES een sneer naar mijzelf zit. Nee, ieder stuk, ieder deel van een stuk is een sneer. Ik ben een sneer. Ik ben een geboren sneer. Ik ben geboren met een keizersneer. Ja, die zag iedereen aankomen, dat weet ik ook wel (…) Sneer. Ik sneer, jij sneert niet want dat kan niet. Er sneert er in mijn blog maar een en dat ben ik en ik ga nu doortrekken en naar de bank. Nee, eerst naar de apotheek en dan lekker op de bank. Liggen. Zie je wel, weer een sneer.”
Een vierjarig jongetje, Boet genaamd, vroeg vanachter zijn knakworst wie er nu weer dood is, toen hij “het idyllische geluid van het klokje in de kerktoren” bij zijn grootouders hoorde. Vermoedelijk een kwinkslag van zijn vader. Is het niet, I. Storm te Apeldoorn (schrijver m/v van deze anekdote)?
We liggen in een deuk en laten zo gauw mogelijk ook ons huis schilderen
In het oosten van het land is er een huisschilder aan het eten bij zijn klant. „Ie bint knap druk ewès!” merkt hij bewonderend op als hij maar liefst negen foto’s van een zoontje des huizes op het dressoir ziet staan. Hij had misschien niet door dat het negen keer dezelfde was. Hahahaha, Marcelle Verberne, we liggen in een deuk en laten zo gauw mogelijk ook ons huis schilderen. Je kunt nooit weten.
De zoon van Guyette Delgorge, waar halen ze die namen toch vandaan, verwarde het woord “Bildung” met “debiel doen” in een interview in zijn schoolkrant. Geeft niet, het is een schoolkrantje, ons kent ons. Maar zijn liefhebbende moeder zorgde ervoor dat het in de NRC werd gepubliceerd. Fijn mams. Bedankt maar weer, he? Nu weet ik weer waarom papa bij je weg is.
Wil jij ook donderpreken en uitbundig gezang, helemaal voor jezelf? Wil je kans maken op een fijn kopje? Een grappig mopje? Of zo’n lekkere welgemeende sneer? Misschien wil je wel een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of wil je kans maken op een vermelding in het weekoverzicht van volgende week? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Als dat teveel werk is, scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email van mijn voorganger apie@apiedapie.com of direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het ook wel de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van vorige week. De foto heet “Sandalen met teentjes op kleine steentjes ” en is ergens genomen waar het zonnig was en ik lekker met mijn voeten en benen kon zitten bungelen. Het merk sandalen is Teva en ze lopen lekker, de sandalen, hoewel ze of misschien wel omdat ze een maat te groot zijn. Volgens mijn vriendin dan © 2017 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Die vreselijke witte kousen hebben gelukkig geen blijvende schade aangericht, voor zover we nu kunnen zien.
Fijn dat er nog wat hoogtepunten waren te ontdekken vorige week. Die over het sneren vond ik ook een van de betere.
Het ikje van vandaag heb ik drie keer moeten lezen voor ik doorhad wie wie was. Het was dus de zoon van de vriendin, hij heet Rif of wordt zo genoemd. En de geliefde leraar vroeg om een erratum (of misschien een rectificatie).
Een heerlijk misverstand. Debiel doen. Wie wil dat niet, zo af en toe?
Ja, eigenlijk best wel een aardig ikje. Voor de kijkers thuis, dat ikje staat in de hoofdtekst hierboven, niet in de commentaren. Dat heb je weleens. De volledige tekst staat alhier: LINK.
Gelukkig, het weekintro is doorgekomen. Ik was even bang dat de blogbaas weer een sabbaticalletje nam. Zoals gewoonlijk van de bekende kwaliteit. Het intro bedoel ik, die van blogbaas’ sabbaticals weet ik niet, maar ik heb het vermoeden dat dat ook wel snor zit.
En met een featured image van een stel welgevormde
onderdanensandalen, hulde! (Wederom: van het weekintro.) (Nee, die welgevormdeonderdanensandalen zijn dan weer van de blogbaas! 🙄)Wie noemt zijn zoon nu naar een gebergte zeker nu het aldaar wonende volk zo slecht in het nieuws komt (maar wel grotendeels waarschijnlijk in het gelijk staat).
Mensen, kinderen, lieverds, ik heb vandaag 3,333 stappen gezet. Meer uiteraard, maar doelbewust (als training en gemeten) dus 3,333. Van huis via park en kerk naar super en terug naar huis. Dat laatste stuk, met boodschappen in de rugzak was daardoor te veel en te zot. Maar het is een leuk begin en 3,333 stappen is evenveel als 2,333 kilometer.
En dan is thuiskomen, alle te bezwete kleding de tuin in en de laptop in de keuken geopend om het intro goed te lezen, na het eerder even snel gescant te hebben (altijd even kijken naar een sneer 😉 ) een prettig moment.
Ook omdat ik weet dat ik niet hoef te koken maar daar over vast nog wel een keer meer.
Voor nu, eet smakkelijk. Smakelijk eten mag je niet zeggen van de Koning.
Ha de kop van de week is er weer af met een zonnige foto van een paar Teva schandalen waarvan de kleur prachtig past bij de grond waarop zij rusten.
Aardig ikje breed uitgemeten door niemand anders dan Guyette Delgorge, een naam om te onthouden, ik dacht even aan Sansgorge, maar dat is iets anders. Ik reken op een zonnige en inspirerende ikjes-week en wens Ons lachebekje Dhr Zalm veel wijsheid bij het formeren van motorblok plus zijspan.
Over welke zoon heb je het, tramlijnacht?
Ja Klare taal, dat wordt lachen, gieren en brullen met die Zalm. Zucht. Maar een kabinet komt er vast. Ze willen het. En D66 gaat dat strijdperk gehavend in, want te vroeg onvriendelijk geweest tegen iemand die je nog zou kunnen tegen komen. Klassiek lesje. Ik hoop toch zo dat Beatrice de Graaf onze anti-terroristen Minister wordt. Zou zomaar eens kunnen! Want ze is van de CU.
Qua sandalen en onderdanen en intro, iedereen bedankt voor de mooie woorden, daar doe je het toch weer elke week voor. Ik wel. Hij die veinst absoluut niet te malen om lezersreacties hij is een Pinokkio. Ik pas de sandalen inderdaad aan aan de ondergrond. Voor het strand heb ik zandkleurige. Op het voetbalveld schatttige groenwitte. En in bad .. ach in bad … Geen! Ha, daar had ik jullie! 😀
Het ikje? Welk anders?
Beatrice for President! Ja waarom niet. Meteen maar doen hoor.
Bron foto: http://www.hpdetijd.nl/2015-11-25/een-beetje-worstelen-met-belijdende-beatrice-de-graaf/ Met ook een lezenswaardig artikel erbij. Ben het met sommige dingen eens, en met veel dingen oneens, da’s het mooie van een column en een vrije pers.
Ah, nu zie ik het ook. Rif. Ja, da’s een aparte naam. Zou het echt naar dat gebergte zijn?
Toch heeft Mark dat scherp opgemerkt. Rif is een naam die nog vrijwel nooit gegeven is. Een keer of vier keer maar in 2016. En het betekent ook nogeens niks. Althans niemand heeft nog ooit een betekenis doorgeseind. Naar deze gezaghebbende jongens- en meisjesnamenwebsite althans.
Dank je mooi artikel, vele meningen vele geloven, je kunt je geloof volgens mij (ik heb geen geloof ) niet uitschakelen tijdens beleids- en politieke werkzaamheden.
Verketteren van het een en ander is ook geen optie, met de mantel der liefde bedekken evenmin.
Ontkennen of niet spreken over moslimextremisme, terrorisme, bagatelliseren van jihadisme is in mijn ogen hypocriet.
Of naar zijn vader, Raf.
Die ken ik niet.
Rif Raf, beroemde vechtersbazen in de betere cafés van Tanger en omstreken.
Ah. Nooit van gehoord. Weer wat geleerd. Rif, Raf … is er ook een neefje Ref?
Ref is pietje precies. Altijd in een zwart pakje met een fluitje in zijn mond.
Dan zullen we het over Ruf maar niet hebben.
Nee, dan gaat pawi weer protesteren. Waar is pawi trouwens? Weer aan het reizen? Ik had een (medisch) beroep moeten kiezen toen ik nog hersens had.
En Indra. Mijn hart. Luvienna mijn geweten en pawi mijn trap onder de bips.
Iemand stuk gelezen over hoe Joop Sonneveld, nee, Wim, zijn publiek haatte? Gebeurde veel. Mozes, Zarathustra, die ene Duitser. De prins die onder de sneeuw overleed. Bokito.
Ik bedoelde die filosoof, schrijver, zeker geen gekke oorlogshitser, die van God is dood, kom niet op zijn naam.
Allez lekker genieten van…voor je het weet is het dinsdag hoor!
Vindingrijk
Het ontwerp voor de nieuwe fietsbrug over het scheepvaartkanaal leverde ons, technisch adviseurs van de gemeente, een lastig dilemma op.
We moesten voldoen aan eisen van Rijkswaterstaat inzake de doorvaarthoogte en aan verkeerstechnische eisen inzake de helling van het fietspad tegen de brug op. Maar de beschikbare lengte van het pad was te beperkt om aan die eisen te kunnen voldoen.
Eigenlijk zouden we het pad iets steiler moeten maken, of de brug net een paar decimeter lager dan de norm voorschrijft.
We legden het probleem voor aan de wethouder. Die kwam met een bijzonder vindingrijke oplossing: het kanaal ter plaatse een paar decimeter dieper uitgraven.
Bert Welmers
Tja icoontje. Dat zijn van dat soort opmerkingen, die maak je, die hoor je, je grinnikt en gaat weer aan het werk. Maar Bert stuurt het naar de krant. En de krant plaatst het. Die wethouder zal wel van de VVD zijn.
Het hele kanaal een paar centimeter dieper uitgraven, zou wel een oplossing zijn of een fietslift.
Grappig, met dit ikje buigt elke lezer zich over mogelijke oplossingen voor een probleem dat een beetje technisch adviseur eigenlijk zelf had moeten bedenken.
Ik denk aan een langere aanrijroute voor de fietser, zodat de helling over een langer traject verloopt en dus minder zwaar fietst. Of iedereen aan de fiets-met-trapondersteuning.
eerste zin loopt niet helemaal goed, herkansing:
…buigt elke lezer zich over een mogelijke oplossing, die een beetje technisch adviseur…
Of gewoon de pont.
Iemand deze al gezien en gedaan?
https://www.onlineexambuilder.com/nl/de-tussen-n-test/exam-70164
…is het dan “mogenlijke oplossing”? de spellingchecker wil er niet aan. Ook niet aan de tussen-s trouwens, spellingschecker mag van haar/ hem niet.
Dank voor de link, Luvienna, maar eerst een kopjen koffie.
Een heerlijke test die volkomen helder aantoont wat een krankzinnige regels er gelden voor die tussen n. Ik had maar 43% goed en moest het meeste op mijn gevoel doen. De regels zijn van elke logica gespeend. Echt. Lapzwanzen, wat kunnen een paar ambtenaren en omhooggevallen would-be wetenschappers toch een hoop kapot maken. Dit, dat een bovengemiddeld taalgeleerd en -gevoelig mannetje als ik in zo’n test maar de helft goedheb pardon goedheef komt in geen enkele andere taal voor. 😦
Ruf en haar broertje Rof zijn op reis en ik mag op hun kameel (lees Toyota 4×4) mee. We zijn nu bijna bij Ceuta en hebben al vele neefjes en nichtjes moeten teleurstellen. Ze klimmen op ons rijdende woestijndier, vallen, schreeuwen, huilen, maar In’s Allah, er is maar plek voor drie. Vier eigenlijk. De baby, die Ruf in haar armen blijft wiegen, is er ook nog.
Bab Septa, daar heb ik een dag vertoefd. Iets met een illegale stempel in een door de IND kwijtgemaakt paspoort. Daar was ik, voor een dag of twee een gehuwd detective.
De code was: de zon is op. In het Frans.
(uitvoering start minuut 3.55)
Olivier Messiaen, volgens sommigen de grootste nog levende Franse componist, schreef dit korte koorwerk voor immens koor en orkest in 1945 ter viering van de bevrijding van de gevangenen in de Duitse concentratiekampen. Mijn Brabantkoor zingt dit werk op 17 september tijdens het jaarlijkse herdenkingsconcert op het Amerikaanse oorlogskerkhof in Margraten. Ook de Chichester Psalms van Bernstein worden dan uitgevoerd.
foutje, Messiaen is gestorven in 1992.
Wat is dat toch met die mooie maar ook oude muziek Mopperkont? Heb je geen moppie uit de Jordaan? Of eigenlijk zou ik graag eens iets authentieks Rotterdams willen horen. En nu ik toch bezig ben, een stukje zang uit 500 voor of na die uit het gesticht ontsnapte belastimgontduiker (hulde aan de man, veels ge zwaar gestraft).
Doet er niet toe.
Mijn leven zou compleet zijn wanneer er een rocketship aan zou dokken bij ons space station, en daar een handvol cd’s af zou geven. Tja. En Mopper, ben je een strenge of een rekkelijke? Moet men geheel in het zondags half stikken van het stil zijn of mag er ook geluid gemaakt worden, gelachen worden en dan niet alleen om die koddige man met zijn stokje wanneer die er op staat.
Ach vragen. Ga iemand anders plagen, zou ik zeggen als ik kleinkinderen had. Denk ik.
Nu ik het toch over de zomervakantie heb, ik heb op mijn blogje een mooie overpeinzing geschreven over duiven en water en zes of zeven jaar oud zijn. En deze woord voor woord, goed, het waren er niet veel, fietsend onthouden, zo een dertien km lang. In het echt he, niet op Homie. Ja, dat stukje ga ik uitbreiden, er stak zoveel gevoel in (bij mij) dat ik daar wel een stuk tekst al la Het Dorp in zag. Kunnen zij ook eens iets van ons vertalen.
Nou, ik heb gezeten en geschreven, vriendin mij gemist en hard geschreeuwd. Waarom schreef je zo hard als je mij mist, vraag ik haar soms. Of ik ben weg, of ik ben dood. Beide gevallen kan en zal ik je niet beantwoorden.
Val dood, was het antwoord. In deze zaken is zij wat knieskeuriger dan ik. Om over andere zaken vannacht maar te zwijgen, vind u niet?
Alle spelfouten die grappig zijn zijn bewust alle andere per ongeluk.
Nog gepoept?
In België heeft dit een een heel andere betekenis, wist je dat? Daar betekend dat zeg maar de oudste beweging ter wereld. En, nee. Het andere gaat, gelukkig niet op en neer. Vanwaar deze belangstelling? Ik geloof dat ze er nu ook aandacht aan besteden op de lagere stoel, eh, school en dat lijkt me goed. Er zitten tenslotte toekomstige verplegers en verpleegsters tussen, artsen en wetenschappers. En voor henzelf is het ook goed om goed te poepen. We kijken ook jaloers naar iemand die goed geboerd heeft. Of slim gepaard (Maxima) of…(Alexander). Je het me trouwens geïnspireerd. Weet je dat het mij meerdere keren overkomen is dat ik de laatste twee jaar met een op krot ging en, beetje slaperig dat wel, naar het tijdstip boven in het midden zocht of de radio app aan wilde klikken en ik dommig maar mijn boek staarde? Echt.
Zwaai
Mijn moeder zwaait me altijd uit vanaf haar balkon als ik bij haar wegga. Tot het einde van de straat zwaaien we minstens drie keer naar elkaar. Deze keer loopt ze mee naar de auto. Ik draai het raampje open, rij weg en steek enthousiast mijn arm naar buiten. Een meneer met hond zwaait terug, verderop zwaait een jongen die wil oversteken en op de hoek van de straat zwaait een mevrouw op een fiets. Wat een gezelligheid.
Frankje Couprie
@Mark Ik vroeg het voor een medelezeres. De andere betekenis is me inderdaad bekend, maar die bedoelde ik niet.
De op een na laastste regel over dat “op krot gaan” en een tijdstip ergens bovenin het midden … is daar iets misgegaan. Wilde je iets schrijven? Met wat heb ik je geinspireerd tot wat?
Ja Frankje, mensen zouden wat vaker gewoon eens naar elkaar moeten zwaaien.
👋👋👋
Sommige mensen hebben dat, spontaan de vrolijkheid naar boven halen. Altijd feest. Of het nou een vrouw is of een man, Frankje heeft het ook.
Trump heeft een magazine van Time met zichzelf erop in zijn kantoor rondslingeren. Is fake! Nooit uitgegeven. Zelf gemaakt. Heel Twitter twittert erover. In US ieder geval, NL Twitter zie ik bijna nooit meer. Time heeft gevraagd het blad te verwijderen.
Jongen, jongen, jongen.
Bas, je inspireerd me dagelijks, deze keer weet ik even niet meer precies waarom.
Da’s mooi, jong. Houden zo 😀 Misschien wil je ook even zwaaien naar de mensen?
Verhip het is nog waar ook. Het moet niet vee sneuer worden met die Amerikaanse President die zijn ambt en land tamelijk snel aan het bezoedelen is. Man man man.
http://www.nbcnews.com/news/us-news/time-asks-donald-trump-s-golf-clubs-remove-phony-magazine-n777546
Ja hoor.
Nou, doe dan!
Kom Mark!
Nee kan doen.
Ouderen
Mijn beroep is gids en ik liep met een groep Argentijnen in Amsterdam. Het waren allemaal gepensioneerden. Een vrouw kwam naar me toe en zei: „Waarom zie ik helemaal geen mensen zoals wij rondlopen, oudjes van onze leeftijd?”
Ik wilde uitleggen dat onze ouderen lekker in het park of in hun tuintjes zitten en in de drukke toeristentijd niet naar de Dam of Bloemenmarkt komen, toen ze zei: „Oooh, ik weet het al, jullie doen aan euthanasie!”
YuLan Tjoa
Ja, dat heb je er nou van. Zo staan wij in het buitenland dus al bekend. Stickierokende jongeren, middelbare mannen elke avond naar de Wallen, en daarna hopla met z’n allen vroegtijdig met een pilletje de pijp uit. Holland in a nutshell. Vandaar ook die molens
Waarop ik antwoordde: “klopt, we hebben ze ook een tijdje boven zee uit een vliegtuig gegooid, maar dat gaf toch te veel rompslomp”.
De Nederlandse strategie om vergrijzing tegen te gaan.
Mopperkont 😆
De Nederlandse oudjes geven niet toe aan het oudjes-bestaan. Ze verven hun haar, ze lakken hun nagels (nee, niet met de commerciële troep rond arme Tijn), ze fietsen, lopen hard, zingen en reizen.
Die rare man van de D66 politica, die wil dat ze euthanasie krijgt hoewel ze, inmiddels dement, het leven nog veel te leuk vindt, die is een uitzondering op de regel. Het voltooid leven begrip wordt opgerekt naarmate de voltooiing nog fijne dingen in petto heeft. Het wetsvoorstel van Pia Dijkstra is absurd, heeft maar door een ongelukkig toeval de eindstreep gehaald, en er is geen enkele arts vóór. Dat zijn toch de mensen die voor het karretje gespannen worden.
wacht op moderatie? Mag oudje niet? Rare man? Arme Tijn misschien?
Er zat een kleine storing op de lijn. Inmiddels verholpen.
Qua Pia Dijkstra hartgrondig met je eens. Daar heb ik je een like voor gegeven. Een onwaardig voorstel en zeker voor een partij die niet van bedillen zei te houden. Van Mierlo zou zich omdraaien in zijn graf.
Ik weet het niet.
Wat weet je niet?
Echt. Stiefvader wilde niet dood maar moest. Dacht toen ik hem even verplaatste, zijn rechtervoet zat hinderlijk in beeld van de tv., dat zijn tijd gekomen was maar hij had nog ruim een dag. Waren we net thuis, op de fiets, was ie dood, konden we weer terug, die man heeft mijn leven verpest. Maar uiteindelijk wilde hij wel dood, zei mijn moeder, die niet door de huisarts werd geloofd. Ik was echt verbaasd dat ie niets op papier had staan. Als voormalig magazijn fuhrer hield ie enorm van papier.
Maar zelf wil ik kunnen besluiten wanneer ik weg wil en daar hoeft geen arts het eens mee te zijn. Maar zoals alles met dit onderwerp, ironie wordt niet herkend en al het ander is persoonlijk en wij gaan nu pannenkoeken eten, in mijn positie ook een vorm van euthanasie.
Tot later. Hoop ik.
Hangt van het beslag af
Das waar, en de mate van diaree van de kok.
Gisteren een programma gezien van een frisse tv kok uit GB, ene Ramsey McDonald, al is ie misschien nu wat ouder, was volgens mij ergens jaren tachtig in een klein Engels kustplaatsje. Man, wat zullen zij spijt krijgen.
Wie zullen spijt krijgen en waarvan?
Ik zou een Chinees verzendhuis , dat onder couvert levensbeëindigende middelen verkoopt, ook een levenseindebegeleider willen noemen. Met de factoren die ten grondslag liggen aan mijn eventuele verzoek heeft dat huis gelukkig niets te maken en de kans dat de Chinezen zullen proberen mijn stervenswens weg te te nemen lijkt me ook verwaarloosbaar klein.
Ja, Mopper dat lijkt mij ook.
Ik denk, Bassie, dat de Engelsen spijt krijgen ons continentje weg van hen te duwen. Wij, de Engelsen liefhebbbende, krijgen onze ogen geopend, tjee, niemand had het gedacht maar wij, van Polen via Duitsers tot Nederlanders aan toe (misschien het meest) worden gehaat door het queer eilandbevolkingkje.
Nou ja, door 51% of zo. Thuisblijvers niet meegerekend.
Pannenkoeken niet gedaan. Reden triviaal.
Misschien heeft Pia Dijkstra belangstelling voor je pannenkoek.
Morgen een verrassing.
Afvallen
Mijn man en ik doen ons best ons gewicht te beheersen en gisteren hadden we een balansdag. Bij mijn man hielp het wel, bij mij niet.
Ik: „Hoe kan dat nou, ik heb echt niet veel gegeten. Wat doe jij dat ik níét doe?”
Mijn man: „Misschien moet je staand plassen.”
Hanny Diemer
Misschien moet Hanny geen lage aanhalingstekens gebruiken, dat scheelt ook weer een paar gram.
Ook de streepjes op “níét” zijn ballast, Hanny. En op een willekeurige website of youtube kijken waardoor je leert dat mannen een hogere verbranding hebben (verhouding van wat erin gaat tot wat er uit komt, metabolisme). Je kunt dus niet hetzelfde programma volgen, althans niet met identieke resultaten.
Zolang ze maar geen belangstelling heeft voor mijn billenkoek.
Kaartlezen?
Teun (kleinzoon van bijna 6) komt vanochtend met een vulkaanachtige steen in zijn handen naar zijn moeder.
„Mam, dit is een oerknalsteen of het komt van de maan.” Zij: „Hmm, misschien is het wel een steen van een vulkaan uit Spanje of Italië …”
Teun: „Nou dat denk ik niet want ik zag deze steen zo van boven vlak voor mij vallen. En Spanje ligt onder ons.”
Josine Hinlopen
Tja icoontje
Als ie de steen echt van boven zag vallen en het is geen klein betwetend ettertje met een boze bovenbuurman kan ie wel eens veel geld in zijn kleine, vervelende kinderhandjes hebben.
Niet alle kinderen zijn vervelend en dom, ik heb ergens gelezen dat de baas van dit blog, tweede eigenaar, het schrijven al vroeg in zijn vingers had. Of heb ik dit gedroomd? Ik heb geen nachtmerries gehad maar wel een beetje nare drooms. Ik vind drooms leuker dan dromen.
Ik zit hier trouwens onder een lekkende parasol dus lang blijf ik hier niet nasidderen. Koffiemelk op ook nog. Poezen klagen weer eens over voedselaanbod. Het goede, eigenlijk keislechte, nieuws is dat ik, ondanks dat ik niet zo een, heel erg gezellig, dikkerdje ben, ik toch in aanmerking kom voor een maagband verwijdering of zo iets.
40% Gewichtsteductie zit er in. Het is niet, wat ik dacht, dat je palingglad de OK uit gerold wordt, je zult zelf moeten afvallen, er kan alleen veel minder in, en als je dit toch probeert dan ontplof je. Zo simpel is het.
Alle leuke en lieve mensen van hier, 08:45, indien lezend en schrijvend in dezelfde tijdzone, ik speculeer jullie nu, de een met een broodje jam, de ander met een glas water en een hoofdpijnpilletje, alhoewel, de hoofdpijner pur sang is gelukkig weg.
Ik ben een atypische te dik persoon want ik heb totaal geen zin in eten, nu niet en nooit niet. Je moet mij dwingen. Diabetes en nu niet kunnen bewegen, nog bijna niet, dat houdt mij te dik. Sneu niet?
Ga nu lopend koffiemelk halen, door de regen, dromen van wonen in Zeeland. Dag aardige types, tot later.
Dag aardig type, fijn weekend. Wanneer gaat die maag eruit? Niet echt prettig lijkt me. Maar kom je wel doorheen. Over de vroege jeugd heeft mijn voorganger uit de school geklapt in het diepte -interview met de Blogtrommel elders op de site.
Ik zat lekker met een broodje uit de oven met tomatenprut waar je normaliter bruschetta van maakt, en een kopje thee. Maagband is niet zo’n slecht idee, denk ik. Vervelend als je van veel en lekker eten houdt, maar jij doet dat dus niet. Maar waar word je dan dik van?
Het zou zal een ei lang traject worden met psychologen en zo. En mijn plan, welk ik ook zal bespreken is gedurende het praat traject door te gaan met trainen en gezonder eten (eten op zich zou al wat winst zijn, gezond en tijdig en zo) en misschien hoeft het niet, mag het niet want als mijn BMI onder de 35 komt, en de bedoeling is, dan kom ik niet in aanmerking. Maar wat velen na de operatie als zwaar en ingrijpend zien zie ik voor de rest van mijn leven (vijf, tien, hooguit vijftien/twintig jaar….met wat comfort) juist als een pre. Niet te veel kunnen eten kan er voor zorgen dat wat je eet erg gezond en lekker en duur en dus hopelijk mens, dier en graan vriendelijk gemaakt en verder ben ik dan zo slank dat overal waar ik goed gekleed binnen kom mensen, vrouwen voornamelijk maar evengoed mensen, licht achterover slaan en snel weer opkruipen, want wat heb je er anders aan, en deze types zullen mijn leven veraangenamen, althans, daar beker ik wel wat op. Moet nu vriendin beademen, ben zo misschien terug, O, dat is niet serieus bedoeld natuurlijk. Ze wil slechts een kus.
Ik had nooit van zo’n maagband gehoord, maar weet nu meer dankzij Google. Zesduizend Euro! En alleen voor mensen met ernstig overgewicht, BMI van boven de 40, bij wie andere afvalmethoden niet geholpen hebben. Ja Mark, ben nu ook benieuwd. Je drinkt niet. Wat eet je dan en wanneer? Zo je dit al wilt beantwoorden natuurlijk.
Dat klinkt goed allemaal. Vooral die spontaan in katzwijm vallende prachtige vrouwen overal om je heen. Heb daar ervaring mee, zonder maagband, maar ik kan je ook zeggen dat het op een gegeven moment gaat vervelen.
Soms, Lieve Luv, weet ik niet waar ik iets heb gepenpalt, hier of daar.
Ik ben plots dik geworden van een reactie op cortisonen en in combinatie met diabetes en niet tot nauwelijks plots kunnen bewegen. Mijn totale suiker strategie (dat is het enige goede uit de ellende oktober tot mei) was eigenlijk gebaseerd op veel wandelen. Net als anti downer en hulp tegen het roken. Nu weet ik dat het dus anders moet, voeding, en het bewegen erbij. Want als nu alles goed zou zijn zou ik maybe toch de komende jaren wie weet minder kunnen bewegen en dat is het weer Jan met de stok in zijn komt die de klappen op mag vangen.
Ik heb zo een zin om op een kotter verse garnalen of haring te vangen, schoon te maken en gelijk op te eten, allemaal dingen die ik nog nooit gedaan heb en ws ook nooit zal doen.
Wat is de wereld toch mooi, terwijl een papierenkrant op de mat ploft en ik bijna uitgezeeken ben.
Tja en de neuroloog zeide mij: die huisartsen die allemaal denken geld te besparen kosten de maatschappij vaak vele malen meer met hun geprik en geknutsel. Waarom niet eerst een foto? En een goed gesprek.
Zal ie niet herhalen bij een zitting dus ik laat het er maar bij zitten.
Weet wel dat ik erg boos was toen ik naar huis liep na de prik, die, voelde ik, niet goed geland was. Ik was woest. Op mijzelf.
Op mijn goedgelovige zelf, de eikel.
Welke prik dan? En waartegen? Of had je dat al ergens medegedeeld?
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/06/30/wat-zijn-de-beste-oordopjes-voor-een-concert-11367506-a1565097
Dit past wel in het thema De Wereld Wordt Steeds Gekker.
Vraagje aan Mopperkont: welke oordoppen beveel je aan om een van je concerten bij te wonen? En is het raadzaam ook blinddoeken mee te nemen om al die mensen die zich zo inspannen om iets moois te vertolken niet te hoeven zien?
Ik heb de PartyPlugs van Alpine. Geweldig, je hoort niks.
En wat ik als thuisdokter niet helemaal begrijp, qua maagband, is het volgende. De maagband is een ring die ze om je maag aanbrengen, zodat er een kleiner en een groter deel ontstaat. Je eet, het voedsel passeert de nauwe doorgang moeilijk, zodat je sneller een vol gevoel krijgt en ophoudt met eten. Hopla, die snap ik. Maar volgens de beschrijving van onze patient is hij dik geworden vanwege cortison, suikerziekte en weinig bewegen en heeft hij zelfs nooit honger, dus eet nooit (te) veel. Dan werkt die band toch niet?
Het verzadigingsgevoel zit in je hoofd, in een van die kleine onderdeeltjes in de diepe hersenen.
Vlakbij zit het geluksgevoel, het depressiecentrum, en het amandeltje dat je agressief maakt of juist niet.
Als je hersenen bestelt bij een gerenommeerd restaurant kan je die onderdeeltjes goed herkennen, voor je ze opeet.
Een maagband werkt alleen voor mensen die veulsteveul eten naar binnen schrokken. Dat doet Mark dus niet naar eigen zeggen. Hij brengt wel veel tijd door op de WC, dus heeft hij dan toch veulsteveul om af te scheiden?
Lekker een half uurtje per dag op de Homie, weinig maar goed eten, vitamientjes niet vergeten….
Ik stond vaak in de lift met mensen op dieet, in een ziekenhuis opgenomen om af te vallen. Ze gingen even op en neer voor wat extra patat, frikadellen, kroketten. Naar beneden ging snel, naar boven wat minder.
En de sneakies hebben het zoals altijd al weer gezien, zoals ik in de bezoekersstatistieken aflees: morgen komt er een nieuw weekoverzicht, hoera. De kop is al te zien op het bekende overzichtsblog, waar je inderdaad ’s zondags vanaf een uur of acht ’s avonds, en zeker op den maandagmorgen heel wat nieuwsgierige aagjes snel een kijkje ziet nemen. Mag. En kan. Leuk zelfs, die nieuwsgierigheid.
Het gaat morgen, zo tegen het einde van de ochtend, afhankelijk van hoe snel de technici werken, over gezond eten en de vitamientjes niet vergeten, over ziekte en verdriet, maar ook over een heleboel gezelligheid en muziek. Gaan jullie zien. En een koffiekopje dat iets tegen me wilde zeggen. Ben er nog altijd beduusd van.
Ik kan m’n nieuwsgierigheid niet bedwingen.
Nu al, op de vroege maandagochtend!
Zóóó benieuwd…
Ik ben niet al te duidelijk maar ben ook nog niet goed ingelicht. Het MC S. biedt een heel scala aan mogelijkheden om van overtollig vet af te komen, op verschillende manieren vergaard. Ik ben plots veel dikker geworden door die prik maar voornamelijk omdat en daarna echt van 2/4/6 km per dag naar nul meter ging en het was rondom kerst wie weet heb ik iets gesnoept maar dat is niet de voornaamste reden. Die is: flinke toename en geen mogelijkheid om dit snel er weer af te krijgen.
Ik moet nu weg, naar mijn intake, echt waar, voor een nachtmerrie therapie, op mijn blog zal ik daar over berichten.
Maar misschien komt er geheel geen maagwand verkleining (kom wel in aanmerking vanwege diabetes en artrose en BMI en geen BMW).
Zo, dus zo een flink stuk fietsen, heb mij al twee maal vijf minuten ingefietst, in de huiskamer, ik zal het het liefst zelf oplossen pawi, morgen fysio, en als het in een jaar of zo realistisch is…heel graag!
En voor woensdag moet ik mij inlezen, nee donderdag, want dan ga ik samen met mijn (nieuwe, 1 jaar plus een maand of vijf) huisarts de aanvraag invullen. En je kunt niet zelf geheel van te voren shoppen in de mogelijkheden. Bas kwam met 6000 euro, dat speelt ook mee, maar meer gaan ze met jou alle mogelijkheden langs ook om de terugvallen te beperken. Het MC heeft een erg goed resultaat, en dat is fijn. Maar, EN, toch en dus zijn er gesprekken met een psycholoog en een diëtist en iemand van Artis. Familieleden of partners worden er uiteraard bijgesleept. Ik zal in het algehele plaatje een van de magerste mensen zijn, ik heb geen twee vkiegtuigstoelen nodig, ik heb gewoon een enorme pens. Waar Hazes een jeugd voor nodig had duurde dus bij mij een maand of twee, drie. En het rare is, is dat je dit niet onmiddellijk door hebt. Pas wanneer broeken niet meer passen en T-shirts idioot strak staan arriveert de werkelijkheid.
Je bent over de vijftig en elf kilo boven de 100 and growing.
Iemand van Artis, Trammetje? Waarom dat dan?
Daar staat toch een standbeeld van Dikkertje Dap?
Graag even allemaal je BMI doorgeven. De mijne is 23.8
Ik schat die van Mark op 36.8, zonder zijn lengte te kennen. Maar 111 kilo op 1.75 m zou best weleens kunnen.
Bereken nu die van jou alhier. Of ergens anders.
En als we dan toch bezig zijn doe dan ook even de middeltest, nee, heeft niets met je favoriete gebaar in het verkeer te maken.
Pak een meetlint, start op je heup, breng het hele ding (het lint, niet de heup) achteromlangs je lichaam, hoogte navel, en ontmoet je andere hand op het vertrekpunt. Hou niet je adem in, en doe het lint niet te strak. Adem uit (normaal) en lees dan de eindstand af.
Kom je er halverwege achter dat je een tweede lint nodig hebt? Laat maar, ga onmiddellijk naar de dokter, ga niet langs start, en zoek de polis van je ziektekostenverzekering op.
Voor de eenlinters onder ons: wat is je getal?
Man: ben je een man, voelt het lekker zacht aan, veerde je mee, verdween het lint af en toe en meet je boven de 102 cm? Val dan af. Je ziet er niet uit. Man, je lijkt wel een peer zonder stengeltje. Dat willen we niet.
Vrouw: ben je een vrouw, had ook jij moeite met je lintje en meet je boven de 88 cm? Val af. En wel nu. Of blijf zo, een beetje mollig is best lekker, zolang je je er zelf maar fijn bij voelt.
BMI is 23,5. Voor de middeltest moet ik een meetlint zoeken. Ik hou u op de hoogte.
Ah ja, Dikkertje Dap, ik snappum.
Is alles goed, Beste Bas?
Ja alles kits achter de rits, tramlijnacht. En met jou? De discussie loopt inmiddels, zoals gebruikelijk, verder onder het nieuwe, kakelverse weekoverzicht, alhier.