We hebben het allemaal weleens gehad. Je zwaait naar iemand. Naar je moeder, je meisje of vriendje of deze of gene. En ineens gaan andere onbekende mensen een potje staan terug te zwaaien. Per ongeluk omdat ze denken dat jij naar hen zwaaide. Of uit ballorigheid. Wat een gezelligheid is het vaak op straat. Dat vond Frankje Couprie ook en ze stuurde er een stukje over naar de krant. De dienstdoende ikjesredacteur van de NRC, want over die krant hebben we het, plaatste het als “ikje” onder de treffende titel “zwaai”. Onze lezers gingen er spontaan ook van zwaaien. Het was zeker een dag lang echt berengezellig op de site. Nog berengezelliger dan het altijd al is.
Hij zat regelmatig op de pot en ging op een gegeven moment pannenkoeken eten
En dat terwijl onze meesterreageerder en topauteur Mark, die sinds kort ook de beheerder van het verrassende lifestyle blog “tramlijnacht” is, qua gezondheid niet zijn makkelijkste week had. Hij zat regelmatig op de pot, en hij ging ook op een gegeven moment pannenkoeken eten. Dit laatste is naar eigen zeggen in zijn positie “een vorm van euthanasie”. Later in de week kwam hij met het nieuws dat hij – ondanks dat hij zichzelf geen dikkerdje vindt – in aanmerking komt voor “een maagbandverwijdering of zoiets.” Echt heel erg goed opgelet bij die dokter had hij niet.
“Ik ben een atypisch te dik persoon” zei Mark, “want ik heb totaal geen zin in eten, nu niet en nooit niet. Je moet mij dwingen (…) Ik ben plots dik geworden van een reactie op cortisonen en in combinatie met diabetes en niet tot nauwelijks plots kunnen bewegen.”
Oftewel, dan heb je niks aan die band, dat was althans de overheersende mening van de Van Vuren Community.
Pawi vond er dit van: “Het verzadigingsgevoel zit in je hoofd, in een van die kleine onderdeeltjes in de diepe hersenen. Vlakbij zit het geluksgevoel, het depressiecentrum, en het amandeltje dat je agressief maakt of juist niet (..) Een maagband werkt alleen voor mensen die veulsteveul eten naar binnen schrokken. Dat doet Mark dus niet naar eigen zeggen. Hij brengt wel veel tijd door op de WC, dus heeft hij dan toch veulsteveul om af te scheiden? Lekker een half uurtje per dag op de Homie, weinig maar goed eten, vitamientjes niet vergeten….”
Dan maar even over andere patiënten. Anekdotes zat. Pawi: “Ik stond vaak in de lift met mensen op dieet, in een ziekenhuis opgenomen om af te vallen. Ze gingen even op en neer voor wat extra patat, frikadellen, kroketten. Naar beneden ging snel, naar boven wat minder.”
Voor wie er zin in heeft en vanavond niets te doen. Bereken even je BMI en meldt de uitkomst in het reactieveld (of zo je wilt via de email, dan geef ik jouw stand anoniem door). De mijne is 23.8. Zie je wel, je kwetsbaar opstellen is zo moeilijk niet. Hier ben je onder vrienden.
Je uitslag betekent het volgende:
< 18,5: ondergewicht
18,5 – 25: een gezond gewicht
25 – 30: overgewicht
30 – 35: obesitas
35 – 40: ernstige obesitas
> 40: morbide obesitas
En als we dan toch bezig zijn doe dan ook even de middeltest. Die gaat als volgt: je pakt een meetlint, start op je heup, brengt het hele ding (het lint, niet de heup) achteromlangs je lichaam, hoogte navel, en je ontmoet je andere hand op het vertrekpunt. Hou niet je adem in, en doe het lint niet te strak. Adem normaal uit, alsof je vliegtuig dreigt neer te storten en de zuurstofzakjes naar beneden klappen, zeg maar, en lees dan de eindstand af.
Ga niet langs start, en zoek de polis van je ziektekostenverzekering op
Kom je er halverwege achter dat je een tweede lint nodig hebt? Laat maar, ga onmiddellijk naar de dokter, ga niet langs start, en zoek de polis van je ziektekostenverzekering op. Maar breng je de oefening wel tot een goed einde, weet dan dat als je een man bent, en het hele gebeuren heeft lekker zacht aangevoeld, je veerde mee, het lint verdween af en toen in een plooitje, en je komt boven de 102 cm uit, je af moet gaan vallen. En wel nu. Je ziet er niet uit, je lijkt wel een peer.
Ben je een vrouw? Had ook jij moeite met je lintje en meet je boven de 88 cm? Val af. Of blijf zo, als je dat wilt, een beetje mollig is best lekker, zolang je je er zelf maar fijn bij voelt.
Maar andere mensen hebben weer andere problemen. Je zult maar een fietsbrug moeten ontwerpen bijvoorbeeld. Dat moest Bert Welmers (beroep: technisch adviseur). Er was niet genoeg plaats om de brug zodanig aan te leggen dat de scheepjes er onderdoor konden en de fietsjes er overheen zonder dat hun berijders (met de conditie van mensen zoals Heer Roozenwater of erger) te steil zouden moeten klimmen.
De plaatselijke wethouder had de oplossing en kwam ermee in de krant: het kanaal een paar decimeter uitdiepen. “Of gewoon de pont”, suggereerde onze eigen techneute en oldtimersleutelaar, Luvienna. Die wordt ooit nog weleens een wethoudster, de eerste voor de Partij voor de Dieren, wat ik jullie brom.
Net zoals Beatrice de Graaf de eerste Minister tegen IS gaat worden, voor de Christenunie. Ik kijk er naar uit. Wat gaan al die boze twitterende rechtse mannetjes dan lekker met hun wangen draaien de komende vier jaar. Soepele nekken krijgen ze ervan. En veel gezelligheid. Ik had vorige week nog een gekkie aan de lijn die beweerde dat de NRC in een hoofdredaktioneel commentaar tot een burgeroorlog oproept, tot moorden op rechtse mensen à la die op Fortuyn. Eng eigenlijk. Alsof er een patroon inzit, aan de andere kant van de oceaan aanvallen op CNN, en hier op de NRC.
Gaat dat dus zien op 17 september op het Amerikaanse oorlogskerkhof in Margraten
Een lekker kort koorwerkje leverde onze Mopperkont aan, de “Song of the Deported” van Olivier Messiaen. Deze Olivier is zoals we weten alweer een jaar of 25 geleden overleden. Volgens sommigen, en da’s niet allemaal familie, was het een keigrote. Hij is ook bekend van de vogelliedjes die hij in zijn composities verwerkte. Gaat dat dus zien op 17 september, want dan gaat het Brabantkoor van Mopperkont het werkje uitvoeren tijdens het jaarlijkse herdenkingsconcert op het Amerikaanse oorlogskerkhof in Margraten. Ook de Chichester Psalms van Bernstein worden dan uitgevoerd. Genoeg redenen om de vlucht naar Margraten snel te boeken. Lijkt mij tenminste. [tekst loopt door onder de video, klik aan, en lees lekker verder]
Mark vroeg zich af of Mopperkont een rekkelijke of strenge klassieker is. “Moet men geheel in het zondags half stikken van het stil zijn of mag er ook geluid gemaakt worden, gelachen worden en dan niet alleen om die koddige man met zijn stokje wanneer die er op staat?” vroeg hij. De aangesprokene verwaardigde zich niet om hier antwoord op te geven en da’s zijn goed recht. Hoewel aardig anders is.
„Misschien moet je staand plassen.”
Hanny Diemer stuurde een vertederend bejaardenikje in. Haar man en Hanny zelve doen hun best om af te vallen, nog zonder maagband. Bij haar man ging dat beter dan bij haar en ze zegt gefrustreerd: „Hoe kan dat nou, ik heb echt niet veel gegeten. Wat doe jij dat ik níét doe?” Waarop haar man droog opmerkt: „Misschien moet je staand plassen.” Mopperkont kan soms zo lekker venijnig uit de hoek komen: “Misschien moet Hanny geen lage aanhalingstekens gebruiken, dat scheelt ook weer een paar gram.”
Het Echte Grote Nieuws van vorige week was natuurlijk dat we eindelijk een begin hebben gemaakt met het plaatsen van Ilona’s Chinese Reisverhaal: “Dag China, tot ziens!”, een 19-delig reisverhaal dat in 2011 al eens op een wat minder bekende website is verschenen. Vrijwel alle foto’s, en dat zijn er nogal wat, zijn van de hand van Ilona of die van haar man.
In deze eerste aflevering zitten ze, net uit het vliegtuig gerold, in de spreekwoordelijke taxi naar het hotel. De taxichauffeur is er eentje van het smerigste soort, althans voor ons Westerlingen. Rochelen, krabben, roos en ongedierte van zijn jack afschudden, puisten uitknijpen … hij doet het allemaal onder het rijden.
Maar Ilona steekt er heel wat van op: “Het is nog een hele kunst de rochel nétjes te deponeren. Zo zagen wij in een theehuis een jongeman naar achteren snellen en in het voorbijgaan met een snelle hoofdzwenk zijn product in de kwispedoor mikken. Bij anderen, op straat, metro, etc. zag ik het ook. Met het achterste van hun tong, inclusief het geluid wat erbij hoorde”
Chinezen zijn erg schoon op zichzelf
“Hier gaat het portier open alwaar het jack nogmaals, maar nu grondiger, geheel wordt uitgeklopt. Het afval van hoofd en wang, inmiddels verzameld in de lange pinknagel, wordt er hier secuur uitgepoeierd; Chinezen zijn erg schoon op zichzelf.”
“Enig, je waant je meteen in China, zelfs krijg ik al aandrang in mijn keel. Voor mijn verjaardag vraag ik een kwispedoor.” zei onze reageerster Bertie. En ook de andere reacties waren unaniem blij verrast, lovend, aangenaam, positief, opbouwend en aanmoedigend. Nou, wat wil je nog meer? Bedoel ik.
Maar wil jij je ook eens lekker overal krabben of een lekkere rochel kwijt? Wil je kans maken op een fijn kopje? Een grappig mopje? Of zo’n vette welgemeende sneer? Misschien wil je wel een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of wil je kans maken op een vermelding in het weekoverzicht van volgende week? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Als dat teveel werk is, scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email van mijn voorganger apie@apiedapie.com of direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten, daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het ook wel de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van vorige week. De foto heet “Wat ons kopje ons vertelt” en is genomen vlak na het koffie drinken. © 2017 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Alweer een fijne weekaftrap-inclusief-terugblik. Wat is onze blogbaas daar toch consciëntieus in, op een enkel keertje vrijaf na. Het resultaat van de BMI-test (23,5) had ik al op het vorige draadje medegedeeld. De middeltest wacht nog even op het vinden van een meetlint. Ik heb overigens wel een keer te horen gekregen dat als meneer die bedoelde plek met zijn twee handen kan omvatten, dat een een prima uitslag is. Of het met twee voeten ook zo werkt weet ik niet.
O ja blogbaas: ergens staat ‘a là’; dat is waarschijnlijk een slip of the pen. Ik zou er ‘à la’ van maken. En als je dan toch bezig bent, is ‘smeer’ ipv ‘sneer’ zo vlak na Ilona’s zeer beeldende beschrijving van schone Chinezen 🤢, misschien wel grappig. Of niet, en dan laat je het. 🙂
Doortrappen
Het is woensdagochtend en ik breng mijn zoontje van acht en een vriendinnetje naar de sportdag van hun basisschool. Temidden van het drukke stadsverkeer fiets ik achter hen, om het overzicht te bewaren. Ze hebben de vaart er flink in, maar bij het beklimmen van de brug over de Singelgracht vallen ze bijna stil. Vlak achter een oudere dame, die duidelijk ook moeite heeft de brug op te komen. „Doortrappen!” spoor ik de kinderen aan. „Excuses, ik heb het wat zwaar”, antwoordt de dame.
Wouter de Vreeze
Mark,
Sorry, ik heb jouw vraag over al dan niet geluid mogen maken tijdens een concert over het hoofd gezien. Bij concertmuziek ben ik daar heel streng in. Geen enkel geluid tijdens de voorstelling en na afloop alleen klappen als daar aanleiding voor was en zeker niet gaan staan. Bij opera ligt dat anders. Bij een verbluffend mooi aria mag er tussendoor geapplaudisseerd of zelfs bravo geroepen worden, maar dat moet ook niet worden overdreven. Buiten Amsterdam wordt er bij operavoorstellingen te pas en te onpas geklapt en gebruld, alsof men wil aangeven dat men niet van de straat is en weet hoe het hoort.
Dank lieve Luvienna voor de correctie, inmiddels geïmplementeerd en gecursiveerd. De smeer doe ik niet, omdat ik zo van de sneer houd. Net als Mark. I love de sneer! Maar hij is goed. 😀
Qua BMI-uitslag kunnen we elkaar een hand (of twee, op een plaats naar keuze) geven, die van mij is 23.8 en da’s hetzelfde als 23.5, zo’n verschil valt weg in de marge, een keer je Brinta overslaan en hopla, je BMI zakt alweer een paar procentpunten.
Het ikje, ja, een klein gul hardoplachje. Is in feite hetzelfde soort misverstand als in het intro hierboven (eerste alinea, het zwaaien) wordt geschetst.
Mopperkont, hulde, zo zie je maar weer waar zo’n intro (ook) goed voor is. Vragen die even aan de aandacht zijn ontglipt worden gewoon netjes beantwoord zoals het hoort. Qua inhoud helemaal mee eens. Zowel bij bioscoop-, theater-, museum-, Albert Heijn-, trein- als concertbezoek moeten andere mensen hun kop houden. Behalve ik en mijn gezelschap zelve 😀
Een net leeggedronken kopje koffie, zou je daarin koffiedik kunnen kijken? Met een beetje goede wil zie ik er een drie-in-de-pan in. Nee, niet de drie-eenheid van sommige geloven. Drie kleine pannenkoekjes. Die voor je BMI niet mogen. Roken mag voor je BMI dan weer wel, en om een gestopte roker weer aan het roken te krijgen is niet veel nodig, zie de column van Marcel van Roosmalen vandaag. Niet doen! Ik bedoel: wel lezen, maar niet weer beginnen met roken.
Mijn meetlint is 150 cm. lang, de meeste huishoudcentimeters trouwens. Daar komt iedere gezondheidsmaniak wel mee uit, lijkt me. Buikvet is niet goed, behalve in de “procureur”, iets waar Lummel meer verstand van heeft dan ik. Er gebeurt wel ongelooflijk weinig op dat minstgelezen kookblog. De verhuizing naar de Champagne-streek zou toch aanleiding moeten zijn voor nieuws? Of is inductiekoken moeilijker dan gedacht?
Het ikje is weer helemaal actueel: allemaal aan de pedelec, oude dames eerst, helmpje op en hup: met rechte rug over de brug.
Politiek correct ikje, we weten natuurlijk allemaal dat die aansporing voor ‘de oudere dame’ bedoeld was.
Ja, Pawi, ik betrapte me ook op koffiedikkijken, vandaar de snelle foto. Rechts is makkelijk, da’s een stuk brood met boter. Maar links, da’s de Nespresso Voldinges (Volluto?) of de Lungo, de blauwe (Vulvio?) met een wolkje melk. Ik weet het niet meer, laat staan wat die vlekken voorstellen (twee kuikentjes die elkaar een kusje geven?) en al helemaal dat diepe wit erboven aan de wand. Een teken misschien? Maar van wat.
“Doortrappen, ouwe heks,” snerpte ik, want ik reed in Amsterdam en ik was altijd boos.
Weer een leuk en gezellig intro wat eigenlijk een uitro is, we kijken, net als sterrenkundigen terug in de tijd.
Ik zag eerst niets. Waardoor ik onder het vorige weekoverzicht vroeg of het wel goed ging met onze Bas. Ja Bas, je bent van ons, niet meer van jezelf laat staan van je vriendin, vrienden of familie. Wij zijn je familie en wij eisen onze familiejuwelen op tijd!
Enfin. Ben lichtelijk kapot van al jet fietsen en praten en net van twee glazen smoothie bestaande uit Bierenkool, Banaan en Peer. Had honing bij gemogen, we hebben een natuurlijke versie zonder toegevoegde suikers maar die waren we vergeten. Heel erg jammer. Toen kregen we ook nog eens van onze bovenburen een schotel Arabisch zoet, koekjes zoeter dan zoet en wat was ik blij dat ik de groene troep al naar binnen had gegooid. Nog bedank schat!
Morgen weer een dag. Nu is het nog geen morgen. Mocht ik straks wakker liggen of schrikken van een nachtmerrie dan kom ik nog wel ergens op terug, anders: geniet van het leven, en ook niet anders eigenlijk. Dag.
Als je van de kroonjuwelen maar afblijft, beste Mark. Bierenkool, dat lijkt me een super smoothie. Dank voor de aardige woorden, daar doet onze Bas het voor 🙂
Ik had je ieliger ingeschat.
Ielig als in iel mannetje
Ahit alles voor Niels
BMI 30,1 of 30,6
Omvang 130.
Alles grapjes en mooie zinnen zijn weg in cyber.
Bedankt Mopperkont.
Raar, meestal kan, kon je wel even de reactie ruimte verlaten om een woord te Googlen om te zien wat je verkeerd schreef maar nu verdween alles, niet heel veel maar even tijd voor een slaapplekje.
Bedankt Mopperkont is natuurlijk voor je reactie, niet alsof jij iets te maken had met het verdwijnen van mijn tekst. Toch?
Nou Moeder wat is het heet? Opeens is de tekst terug en lang niet zo goed als ik dacht…
Plaats het maar want de koekjes van boven hebben een kleine nederlaag geleden, nee, ik, zij hebben wat gewonnen. Maar dat mag nig in deze fase.
BMI 36,1. Buikomvang: mythische proporties…130 cm.
Weet je, toen ik 2 maart 2016 de peuken in de ban deed ben ik acht kilo afgevallen, tussen maart en september. Toen was ik rond de 92/93 en na de injectie en de maanden niet lopen kwamen die acht erbij plus 11/13 kilo extra. Nee, ik reken niet goed en ik heb geen data va die tijd, daar was ik te klote down voor.
Zielig he?
De Artis persoon die test de kandidaten voor de
maagband/wand/iets
verkleining/verfijning/ruimteinjectie
door ons op een stuk steen te zetten en dan stukken rauwe vis op te gooien en de gene die het meest OF het minst opvangt gaat door.
De grap is dat ze niet van te voren zeggen welke optie.
Lachen man.
Mopperkont, bedankt. Voor je uitvoerig en eloquent antwoord.
Er komt nog tijd voor ingaan op al je mooie en goede werk. Ik leer ervan terwijl ik het aandroeg, weinig tijd.
Nu 13.3 geloof misschien hoogst ooit. En veel erger, glucose eerst te hoog om te meten, H 1 krijg je dan, minuut later 26.1.
Gisterenochtend perfect tot vriendin echt per ongeluk heerlijke ijsjes meenam* daar kom ik hier of daar echt uitvoerig op terug. Gisteren ook goede ochtend, behalve weer gezeik met oude apotheek. Tweede recept en waar puinhoop. Heb er half uur op fiets naar VU erg buikpijn van gehad, werd niet triest, al zou dat mogen, meer boos want ben dit zat. Maar goed, ook daarna had ik niet te lang mogen liggen en slapen en eten. We aten dus (al beschreven?) Boerenkool ja wel, heb ik al gezegd.
Maar vannacht cola en cola. Tijdens het drinken leek het niet heel slecht. Zijn kleinste blikjes, neem een paar slokjes en gooi de rest weg. Maar dan heb ik even een lichte anti nachtmerrie impuls. Zo helpt dit with me.
Wil later lekker ikje lezen en reageren. We gaan samen naar H., de fysio die ik eerst erg mocht. Wel inteelt, hij behandelde al moeder van partner, nu ook partner en mij, en laatst vond ik sommige grapjes niet zo aardig en niet slim. Zo krijg je mij niet aan het werken. Maar dat weet hij nog niet. Hij weet ook niet…hij is voor de tweede keer wakker geworden onder een wasbak. Geen geheugen over hoe en waarom en, en, en….hij heeft het niet aan zijn vrouw verteld. Het is dus beter voor hem dat hij deze keer niet weer kritiek op mij loslaat waar T. bij is en die niet correct is.
Donald de Duk Trumpf reageert: fire with fire. Ik niet. Ik ben erg lief.
Zo lief dat je wist dat ik niet zo lief kon zijn. Maar alles liever niet want er is zoveel te bespreken en plannen. Want ben ik blij dat ik al weer een paar maandenin den Up zit. Hard werken maar het kan, dan ben je gelukkig van den kleinsten, zelfs kids. En goedbedoelende fysio’s.
En Beste Bas, ik ben om, zelfs een sneertje hier en daar mag in de toekomst de boog laten zijn, ik geloof, ik geloof ik geloof, in jou en mij, en Luvienna en pawi en Indra en iedereen die hier normaal is en doet. Voor mij is dit zeer van belang en hoopgevend.
Trouwens, apart, de Marokkaanse burgervaders krijgen steeds een kapot gebombardeerde stad, de Eerste door de Duitsers, de Tweede door de Jerry’s en de Yanks.
Mopperkont, dankzij jouw antwoord ga ik eens Struinen naar een leuke Opera. Is Carmen een Opera?
Cola laten staan en vervangen door gewoon lekker fris water. Da’s een makkelijke. Zeker ’s nachts. Ook geen vruchtendrankjes. Water. Heerlijk helder water. De beste drinkers drinken het.
Nu moet zijn: 113,3 KILO’s.
Tweede recept en WEER puinhoop.
In den Up zitten: iedere dag zaken herhalen zoals, schrik niet:
Het gaat goed. We zijn ondanks pijn en zo erg happy samen. Poezen gezond. Er is geld (was er niet altijd) en we geven weinig uit (deden we wel eens foutief om depressie weg te duwen. De dood, Ok, maar een depressie duw je nauwelijks lang weg door als een platjebool geld uit te strooien).
Dat soort zaken dus.
Liefde!
Liefde terug!
Diploma
Vanavond diploma-uitreiking in vwo-6. Straks zullen 106 leerlingen stralend de volgepakte aula binnen komen lopen over de rode loper.
Maar nu eerst de diploma’s tekenen. Vol verwachting komen ze het lokaal in. De meisjes in feestelijke jurken, vaak op torenhoge hakken; jongens strak in het pak, een enkeling nonchalant in korte broek en slippers. Het zijn geen kinderen meer, het zijn jonge volwassenen.
Volgens mij heb ik aan alles gedacht. De diploma’s zijn gesorteerd per mentor, er liggen pennen klaar op elke tafel.
Maar ik blijk toch nog iets belangrijks vergeten te zijn.
Snel delen we lege blaadje uit. Dan kunnen de leerlingen die dat willen hun handtekening nog even oefenen. Of er ter plekke een bedenken…
Margreet Braams
Een teder ikje. Hulde.
Mooi ikje. En tekenend voor deze tijd. Het oefenen van je handtekening? wanneer heb je die nou nodig? WhatsApp, FB, FaceTime, skype, zelfs mailen en WeTransfer zijn ervoor in de plaats gekomen.
Bovenstaande prachtfoto van Rotterdam tot en met de kust staat op Instagram. Mag je die zonder het commentaar van Leonardo di C publiceren?
Zekers een mooie foto. Instagram is een sociaal medium, ik denk wel dat e.e.a. gedeeld mag worden, mits met bronvermelding, maar zeker weten doe ik het niet.
Can I share other people’s photos and videos?
“Instagram is a way to share your life moments through photos and videos, but you shouldn’t share someone else’s photos or videos as if they were your own.
You own the photos and videos you post on Instagram. We ask that you respect other members of the Instagram community and don’t share content that isn’t yours. If you want to express your excitement over a post, it’s best to comment or double tap on the image to like it.” Bron: Instagram
Boekwinkel
Ik sta te snuffelen tussen de Engelstalige boeken in boekhandel Broese in Utrecht. Een medewerker leidt twee tienermeiden behulpzaam naar de titel die ze zoeken. Ze betasten onderzoekend voor- en achterflap. Een van de meiden grijpt haar telefoon: „Hoi, ik heb dat boek gevonden.” Ze vervolgt, licht verongelijkt: „In een BOEKENwinkel.”
Kaat Biesemans-Hoogewijs
tramlijnacht
Carmen is een opera en beslist de moeite waard. Mijn Hondurese kleindochter (vader is Hondurees) doet me vaak aan Carmen denken, maar hopelijk loopt het met haar beter af.
Voor een beginnend operaluisteraar kan ik La Traviata van Verdi ook aanraden. Op youtube zijn diverse fraaie vertolkingen te vinden. Uitersten zijn de verfilming (1983) door Franco Zeffirelli en de vertolking met Anna Netrebko (2005)
Snuffelen en luistervinken, laat dat maar aan Kaatje over.
En vrije associaties, daar ben ik dan weer voor: (hopelijk werkt de link)
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/06/06/alsof-de-maffia-een-pastarestaurant-begint-10938170-a1561753
“Dit is het dus, de boekwinkel van de toekomst. De grootste gemene deler. Een pronkkast met alleen maar overwinnaars. Er is geen ruimte voor losers meer. ” Tja, dat noemen we achterhoedegevecht. Online shopping is efficient, het brengt vraag en aanbod beter bij elkaar. Verspilling (dingen produceren die moeten worden weggegooid) wordt tegengegaan en ja’s, da’s minder romantisch. Terechtkomen in een rothotel, waar je meteen na het inchecken alweer weg wilt, die kans is ook minder sinds we niet meer hoeven te boeken bij een autoritaire reisbureaudame achter een groot computerscherm dat ze heeft weggedraaid van de klant. Maar minder verrassend indeed.
Heerlijk die teloorgang van de laatste uiting van beschaving: de boekwinkels.
Niemand leest, iedereen kijkt en ziet, alles of niets, blindelings op weg naar de ultieme verloedering.
Gelukkig zijn er nog boekwinkels die floreren. Die niet alleen de bagger van ‘literaire thrillers’ op de tafels hebben liggen, maar ook literatuur. Leesvoer. Ik heb het voorrecht in een slaperig provinciehoofdstadje te wonen waar nog zo’n winkel bestaat, waar het heerlijk grasduinen is…
Nou letterzetter, ben blij met je bijval , je mag wel gelukkig zijn dat je nog in een slaperig stadje woont waar je gewoon kunt doorlezen zonder bemoeienis van de diversiteit en andere kwaadaardige insinuaties.
Letterzetter,
Je woont toch niet in Zwolle, waar ik onlangs een schitterende tempel van boeken heb bezocht?
Carmen ongezien en meer nog ongehoord kocht ik een CDversie die heel goed aangeschreven stond in de VK, ik denk 1988 of 1989. Kocht de dubbel CD voor 99,99 gulden. 25% van huur. Nooit spijt van gehad. Sommige buren wel. Een maal draaide ik een nummer, zoek het later op, dat langzaam begint en aan het eind losbarst. Geloof De Liede is als een Vogel, of zo. Zette het nummer op repeat en ging even krant halen. 13:45… ach wat nou krant, de stad is leuker. Ik kwam rondom 03:00 thuis.
Aan mijn deur hing een groot papier. Nog net niet met een mes vastgeprikt.
Ja, het boek, je kunt er kasten meevullen, je hebt zelfs boekenkastbehang. Maar het fysieke boek zal wel blijven…
Trouwring
Na de bokstraining drink ik nog een biertje met de jongens, daarna met de fiets op het pontje terug naar huis. Halverwege de overtocht realiseer ik me dat ik mijn trouwring bij de training had afgedaan – veiligheidsinstructie van de trainer. Ik vis hem uit mijn portemonnee en schuif hem aan mijn vinger.
Dan vang ik de blik van een jonge vrouw aan de andere kant van de pont. Ze heeft gezien dat ik mijn trouwring weer aandeed. Ze blijft kijken, schudt langzaam haar hoofd. Ik glimlach onhandig en dat maakt het alleen maar erger. Mannen, zie ik haar denken. O, o, o, mánnen!
Gustaaf Haan
Boksen is nu eenmaal een mannensport.
Twee regels teveel, maar best een aardig ikje
Honi soit etc. Het idee om ringen af te doen om die vebinding te ontkennen…..Ben ik waarschijnlijk over heen gegroeid….. Oh, er is Fb dezer dagen, met de juiste insteek, kun je wereldwijd velen , die daar behoefte toe voelen, van je talenten, emoties etc laten genieten. Tot chatten aan toe. Er zijn er daar die stellen: Ik ben getrouwd. ( Ik heb ’n russische kunstenares als friend. Haar man post regelmatig ook, kan allemaal. ’n Andere insteek is de versierder, die wil scoren, maar oh mannen…. geniet van het leven……je partner schap staat toch niet op het spel? Ik vind ring af want……beetje ingewikkeld…..
Ringen zijn achterhaalde dingen
, net als handtekeningen en een geschreven brief. En het automatisch aannemen van de achternaam aan vaderskant ( in NL dan, in Spanje krijg je de namen van beide ouders, die allebei dus ook al twee achternamen hadden. Er wordt gekozen voor de namen van de vadersvaderen). Voor genealogen wordt het er niet makkelijker op, voor biografen evenmin.
Denk eens aan al die verontwaardigde mails van schrijvers aan hun uitgever, van componisten aan hun drukker, niet meer te achterhalen.
Lief maar niet meer van deze tijd, is als je een word-documentje aanmaakt en begint met “Lieve…”, dat wordt meteen aangevuld met “…ouders”. Of zou daar een vingerwijzing in begrepen liggen?
@ Klare Taal 5-7-17 22:05
Klopt, ik woon niet in Zwolle waar trouwens een prachtig museum staat dat een bezoek altijd waard is. Mijn residentie is de hoofdstad (sic!) van Drenthe, waar trouwens een museum staat dat een bezoek altijd waard is. En zo’n fijne boekwinkel!
Ik woon ook niet in Zwolle. Wat een lange draad met zo weinig geheugenruimte. Het is warm aan het worden terwijl het klam is. Vannacht meerdere keren in de tuin gezeten, heb weer flink te vloeken op huisartsen wat ik niet doe en boy, boy, boy.
Geen geluid tijdens een concert dan heb je mij er al uit voor ik er in mag. Kijken we hoeven bij de zgn Chinees niet te eten als die lui maar we hoeven ons ook niet aan te stellen als een stelletje Convertgebouw elkaars jurkjes bekijkende kakmadammes.
Nu moet ik zo weg. Zaken kopen, zaken doen, lijk die van Kaas wel.
Maar ja, sinds kwellingen mevrouw de partner ook vroeg doen opstaan en de tuin ingaan, ja sindsdien is een IPad te weinig.
Proost schat.
Later, lieverds.
@ Letterzetter,
Morgen ga ik eerst een paar weken naar Italie, de Veneto en Abano terme.
Daarna zullen we zeker eens jouw residentie Assen bezoeken met museum en fijne boekhandel!
Consult
Met mijn zoontje van 2 zit ik in de wachtkamer van het ziekenhuis. Een piepjonge KNO-arts haalt ons op. In zijn kamer doet hij zorgvuldig onderzoek. Bekijkt oren en keel met een lampje en stelt mijn zoontje gerust. Dan duikt hij achter zijn computer en begint ijverig te typen. Uit de lange stilte die volgt, begrijp ik dat het consult is afgelopen. Ik beweeg mijn zoontje zachtjes naar de deur en gebied hem op de drempel: „Zeg je dag, jongen?”
„Dag mevrouw!” klinkt het verschrikt van achter de computer. Met blozende wangen zwaait de arts ons uit.
Paula Harvey
Ik ben de komende twee weken in la Douce France (fietsen langs de Loire en met koor en orkest mooie muziek instuderen en uitvoeren) en zal waarschijnlijk niet dagelijks voor plaatsing van het ikje kunnen zorgen. Wie neemt het stokje van me over ?
Piepjong is intheeyeofthebeholder. Je bent al minstens dertig als je begint aan je KNO praktijk, beunhazen niet te na gesproken.
Wil je nog een plakje worst, jongen? Zeg eens dankjewel slager. En ja, de slager zegt dankjewel.
Dit ikje stroomt mee met de verontrusting over wachtlijsten in de ziekenhuiszorg. Wachttijden voor oogartsen en neurologen spannen de kroon. Ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken, dat die wachttijden kunstmatig op lengte worden gebracht, om de verzekeraars datzelfde vuur aan de schenen te leggen.
Klare taal en mopperkont zullen deze site nog gaan missen. Onwaarschijnlijk dat ze in La Douce France of La Dolce Vita niet af en toe komen koekeloeren. Veel plezier allebei!
Als de chaperon en ik de komende week in NL blijven (kans is groot) zal ik de honneurs waarnemen. En anders kan de blogbaas het zelf ook wel.
Dank voor de betrokkenheid, oh lezers en medemakers van deze mooie site. Fijne vakantie, kom gerust even kijken vanaf de camping als je wilt, en zo niet, ook goed, die ikjes, zoals Pawi zegt, die komen er wel. En als er eens eentje tussendoor mocht slippen dan is dat niet het einde van de wereld.
“Uit de lange stilte die volgt, begrijp ik dat het consult is afgelopen ..”. Wat mij betreft mogen ze zo’n jongen op staande voet ontslaan. Zo ga je niet met patienten om, koekebakker. 😦
JA! Nou niet gelijk ontslaan maar een maand of zes in de hoek van een gang, zo lekker in het zicht. Een leeg dossiermapke onder zijn arm.
Ik zou de laatste jaren hebben kunnenziekenhuishouden en eerlijk he! Echt, geen persoonlijk gevoelens. De co’s die het lijken te doen, doe krijgen een compliment en het werk van de in de hoek staanders erbij. Doen ze ook eens wat.., hjihjihji zwaar ironisch astmatisch lachje.
Vandaag gelezen, werd er vrolijk van, ik zat ook en enige maanden in deze richting maar meneer was me voor:
WW 1 WW 2 WWW
O, Poetin heeft ontkend dat hij naar was tegen Amerikanen. Kan hij makkelijk zeggen, hij weet vast geen teelbal van computers, net als Trump. Even kijken, de US secretaris van Staat, minister van Buitenlandse Zaken, was er, deze deed, is bekend, geen geheim. Zaken met Rusland, en waarschijnlijk gingen de Russen via hem arme failliete Trump een lenig aanbieden, en nog een en nog een en misschien een bed waar de Obama’s op hebben geslapen en Russische dames met een grote blaas en een film operator. Doet denken aan Smiley en vrienden.
Dus Trump hangt. Geweldig. En dat wisten iedereen. FBI, Obama, CIA, hiermee kunnen ze Trump en familie pakken en de hele Republieke Partij via de RICO wetgeving.
Marokkanen krijgen wel steeds de platgegooide steden. De een door de Duitsers, de andere door de Engelsen en Amerikanen, foutje.
O, het is bijna 22:00 en dan is het kaboutertje verberg je petje anders slaap je in een ander bedje. Of iets anders. Iets met hoeren. Veel. Of Porno en elfen. Bijna oud en nieuw.
Tot later.
Misschien kan ik wel eens een NRC NeXT ikje inwerken. We zullen zien.
Nu niet.
Dag mensen. Hele lieve mensen. Het is een Ace! Hij doet het dan toch, de vierde ronde lonkt.
Vandaag bijna een uur gefietst, binnen. Morgen?
Dat ikje van vandaag is me uit het hart gegrepen.
Hoewel ik gelukkig nog nooit een beroep heb hoeven doen op welk specialisme dan ook, maak ik me ernstig zorgen over de overbelasting van de gezondheidszorg in het algemeen, als ik de verhalen van kinderen, vrienden en kennissen hoor.
Dit is trouwens al jaaaren zo. De marktwerking in de zorg heeft haar funeste werk gedaan en is nu bijna kapot met fatale constructies als DBC’s totaal ondoorzichtig maar wel winstgevend voor de betrokken maatschappen.
De kosten rijzen de pan uit en niemand is verantwoordelijk of neemt verantwoordelijkheid en geeft uitleg over de totstandkoming van de absurde rekeningen die ons worden gedeclareerd.
Let op de ex- staats Gezondheidszorg krijgt een nieuwe baan bij jawel bij Haga,
in de stal van Schippers c.s.
Het is natuurlijk wel een stuitend staaltje van een brevet van onvermogen wat hier ter tafel wordt gebracht.
Pawi, zeer zeker zal ik hier af en toe komen gluren naar jullie belevenissen.
Sorrie , ik moest dit even kwijt op deze prachtige vooravond van onze tour morgen naar La bella Italia.
Schaakles
Toen mijn kleinzoon , Pim (net 5) een middagje op bezoek was, wilde hij wel leren schaken.
Ik zei dat hij dan eerst de namen van de schaakstukken moest leren.
Pim haalde het doosje met de stukken erbij.
Ik haalde de meest herkenbare stukken eruit.
„Dit is de koningin en dat is de koning, erg belangrijk.”
Vervolgens pakte Pim de pionnen uit het doosje en zei: „Dan zijn dit de prinsesjes.”
Kim Hamburger
Noot: die witte regels maken het een beetje kinderachtig, maar zo stond het op de digitale site
Een logische gedachtengang van kleine Pim. Hij is dan ook de eerste niet die dit ooit heeft gezegd. Wel de eerste die er de krant mee heeft gehaald. Ja, daar moet je voor bij de NRC zijn, de krant van de gewone mensen en het kleine nieuws. Jinek op papier.
Ik laat me de laatste tijd wat minder vaak zien hier, maar dat komt omdat ik me zorgen maak over mijn kat Buffy. Ik ontdekte laatst een bultje op haar buik, dat we voor de zekerheid hebben laten nakijken. Ik verwachtte een cyste, maar het bleek een kwaadaardig gezwel. Omdat tepelgezwellen zich razendsnel uitzaaien is ze met spoed geopereerd – iets waar ik tegenop zag omdat ze al 15 is, maar ze heeft de narcose en de operatie goed doorstaan. Er is zoveel mogelijk weefsel verwijderd en op de foto’s van o.a. de longen is niets te zien. Grote opluchting, kennelijk waren we er op tijd bij. Ze eet goed en spint als ze aangehaald wordt.
Maar toen kwam de dierenarts met de waarschuwing dat we niet te veel belang aan die foto’s moeten hechten, want kleine vlekjes zijn niet zichtbaar. Beslist geen garantie dat ze schoon is. Afwachten en in de gaten houden. Dat drukt de stemming nogal. Die ‘razendsnelle uitzaaiing’ gaat voortdurend door mijn hoofd. Ik vraag me steeds af wanneer ze symptomen gaat vertonen. En wanneer we het besluit moeten nemen dat mijn grote kattenliefde niet meer leven wil.
Op deze foto heeft ze een ‘hansopje’ aan dat voorkomt dat ze aan de hechtingen gaat trekken. Is beter dan een kap.
Wat een akelig nieuws, Luvienna. Ik leef met je mee. Zoiets kleurt je hele dag, voortdurend die zorgen of het goed blijft gaan. Verwen haar maar zo schandalig mogelijk.
Dank je wel, pawi. Verwennen doen we haar zeker! En ze laat het zich lekker aanleunen. 🙂
Aii, heel veel sterkte Luvienna. Zelve heb ik iets soortgelijks meegemaakt met mijn kat. Uitgezaaid etc, de enige remedie was een poot amputeren. Is jaren geleden, blij mee, het diertje weet niet beter en heeft het dagelijks nog prima naar de zin. Dierenarts zei destijds dat de meeste mensen voor afmaken (vreselijk woord, zeg dan maar beëindiging voltooid leven, maar dat kenden ze toen nog niet) zouden kiezen. Wij dus niet. Nogmaals sterkte.
Dank je wel, Bas. Onze dierenarts vraagt bij dure noodzakelijke behandelingen ook altijd of we willen dat hij die uitvoert. Geeft de indruk dat er toch regelmatig mensen zijn die nee zeggen. Maar ja, als je het niet kunt betalen is dat wel erg zuur. 😦
Sterkte Luvienna! Heb heel wat katten gehad. Ik voel met je mee.
Ben wel van mening dat als de kat zichtbaar lijdt, ik het ‘humaner’ vind om de ultieme beslissing te nemen.
Heb wat nare ervaringen opgedaan met een dierenarts die de zieke kat liever zag komen dan gaan, als je begrijpt wat ik bedoel.
Nog nooit zo teleurgesteld geweest in de ‘mensheid’ als toen.
Hoi Ilona, dank je wel. Een dier dat lijdt niet langer laten lijden: ja absoluut! Ik heb al veel van dat soort beslissingen moeten nemen. Maar er zijn ook vaak situaties dat het niet duidelijk is. Ja, het dier voelt zich niet lekker. Maar soms is er de kans dat het beter gaat worden. Soms is niet duidelijk hoe erg het is. Soms is er even een opleving. Dat zijn de momenten dat het extra beroerd is om het einde te bespoedigen.Maar het blijft altijd naar. Heel naar. Vooral omdat het dier niet weet wat er aan de hand is en jij de beslissing neemt. Aan de andere kant is het ook weer zo dat ze niet weten dat ze dood zullen gaan. Ooit vond mijn moeder ’s ochtends haar kat (die echt oud was maar voor zover we wisten niet ziek) dood in de kamer. Zo te zien zonder dat het diertje een doodstrijd had geleverd. Gebeurde dat altijd maar zo. Maar dan wel als ze heel, heel oud zijn.
Ja Lieve Luv, alles als ik aan die beslissing(en) denk heb ik spijt voor ze gekozen te hebben. Ze zijn op en top verzekerd maar ik ben dan ook bang voor de kleine lettertjes. Zoals Bas schrijft zo voel ik het ook. En zoals jij het voelt. Het zijn heel erge momenten.
Beestje ziet er wel stoer uit, met het Jack aan.
Hou ons op de hoogte, als je het kan.
Liefs en sterkte,
Mark en Tessa
Paula, & Het Groot Universum. Meneer de piepjonge arts, mag ik een procedurele vraag stellen. Hoort uw type werk bij mijn consult of….kunt u mij wel duiden? Hebben ze u op de universiteit niet geleerd dat uw werk zekere transparantie moet hebben? Heeft Paula niet gedaan. zitten wij met ’n Kerkhof variant.
Dan Klein- huisdier leed, van een der aanwezigen.
Geen Wimbedon vandaag, G Zoveel is afgelopen.
Iedereen naar huis. Ieder met zijn verhaal.
Volgende plaatje svp.
Is Heer Octaafklep daar.
– Ja, maar hij is nog even bezig……
Wil liever niet gestoord…….
Dank, Mark en Tessa. ‘Jack’ klinkt inderdaad stoerder dan ‘hansopje’. 🙂
Bas & Luv 8 juli, over te dure ingrepen. Ik vind dat als je om de juiste redenen dierenarts bent geworden je een dure, eenmalige met een kleine beetje nazorg, ingreep gratis moet doen wanneer de goede eigenaar (dat kan hij/zij best inschatten) het niet kan betalen. Dat betaald de dierenarts maar van de onnodige behandelingen die bij rijke eigenaren gedaan worden, bij hun beesten dan, helaas.
Wisten jullie (zuld hoogopgeleid, ws wel) dat tijdens de crisis dierenartsen niet alleen een van de beroepsgroepenw waren die geen last van de crisis hadden maar erger, de tarieven verhoogden! De rotdierenartsen. Want mensen, ook arme, willen het beste voor hun beestje. Ook als het financieel niet goed gaat.
En met fysiotherapeuten ging en gaat het slecht tijdens en na de crisis. Mensen stellen behandelingen aan zichzelf uit.
Wij hebben bewust dit jaar het maximum pakket genomen maar ik zal ws eind aan het jaar moeten bijbetalen, ik zit nu op tien van de achttien vergoedde behandelingen. Toch ga ik nooit meer bezuinigen op gezondheid. Ik ga verder in de tram waar ook een blogje voor jou staat Luv.
Vergeef de egofoto’s. Ze waren goed bedoeld. Dag lieve knabbelaartjes. Ongezouten nootjes. Prima stuf.
Voor het handjevol lezers dat (nog) niet op vakantie is: stay tuned voor een nieuw prettig intro later op de morgen. De kop zou zomaar een tekst van drs. P. kunnen zijn, maar is van Mark. Veel goeie ikjes en geen sneren dit keer. Het kan dus wel!