Ikjes blijven aparte dingetjes. Het zijn piepkleine schetsjes, lezersanekdotes, en als ze goed opgeschreven zijn, met geen woord teveel en met een goeie pointe, dan zorgen ze voor een verwarmende glimlach. Temidden van het treurige nieuws van alledag.
Vaker echter krult de lip van de ikjesrecensent zich minachtend om. Dan betrof het een kinderikje, een ikje over een demente ouder of patiënt, iets actueels dat er bij de haren bijgesleept werd en had het dingetje een clou die je al in de krant van gisteren zag aankomen. We hadden ze weer allemaal, de afgelopen twee weken, zowel goed als slecht. Hier komen er een paar en wat onze lezers ervan vonden. Want in de NRC kunnen ze hun ei nog altijd niet kwijt.
Duurt niet lang meer en de treinen rijden waarheen de machinist zin heeft.
Er was een ikje over de NS welker conducteur vanuit de luidspreker zei: „Wegens een defecte trein bij Amsterdam Sloterdijk komen wij aan met een vertraging van … o nee! dat mag ik niet zeggen … komen wij 22 minuten later aan dan gepland.” En de hele trein zat te schuddebuiken, volgens Reinder Storm. Mag en kan, maar het is natuurlijk een teken aan de wand als je personeel je instructies publiekelijk belachelijk maakt. Duurt niet lang meer en de treinen rijden waarheen de machinist die dag zin heeft.
Er was een ikje uit de Volkskrant, want dat kan ook tegenwoordig. Ene Marc van der Holst, die ook wel onder het pseudoniem “mrcvndrhlst” werkt – nee, daar zou ik nou nooit op gekomen zijn, da’s een scoop – deelt mede dat hij “meestal drums speelt”, maar had even tijd om een clichégrapje over een schilderij met schedels op te dissen. Te flauw om te herhalen. Ga ik dus niet doen.
De nieuwe rubriek in de Volkskrant heet niet “Volkje” maar “prozagedicht” en de dienstdoende redacteur definieert deze literaire stijlvorm als volgt: “Kort proza in onder andere verhaal- en dichtvorm.” Ja, het staat er echt: “onder andere”.
De Schrijvende Rechter (DSR) vroeg zich in de verslagperiode regelmatig af of hij weer eens wat zou gaan zeggen, en deed het dan weleens. Heel mooi. Over het ikje van de dag zei hij nooit iets. Maar wel bijvoorbeeld dat het volgens hem nog best weleens wat zou kunnen worden met de nieuwe regering.
Luvienna kwam daar toen meteen pinnig overheen met een hoorspel van meer dan een half uur. Dat was misschien best wel interessant, maar niemand beluisterde het. Kom zeg. Een half uur naar iets luisteren, dat doen we niet meer. Jammer, want misschien was die Rudi en Freddie Show best het aanhoren waard, we zullen het nooit weten.
We namen afscheid van Vakantieman-gezellig-hè Frits Bom, ja, die dingen gebeuren, en ik had een zwak voor de man.
Er gebeuren geen lezersanekdotes meer
Er was een oma kwijt in de overvolle Jaarbeurshal in Utrecht. Dank je voor het melden, Annelies Goverts. Oh het was een opa. Ook erg. De inspiratie is op mensen, zo dachten we op een gegeven moment. Er gebeuren geen lezersanekdotes meer, riep ik zelfs wanhopig uit. Gelukkig kwam het later goed.
Want een best grappig voorval was die van de jonge vrouw die een van de “pubermedewerkers” in de supermarkt aanschiet om te vragen of ze ook “een toilet voor klanten” hebben. Ze vraagt dat verbeten op-en-neer wippend met de dijen stijf op elkaar, dus dan weet je dat de nood hoog is. Onmiddellijk gaat de jongen zoeken tussen de verschillende merken opgestapelde toiletverfrissers die hij aan het rangschikken is. „Als we hem hebben moet hij hiertussen staan, ” laat hij haar hulpvaardig weten.
Goed opgeschreven, George W. van Vugt. Zo willen we ze hebben, ik wel tenminste. Lekker beeldend. Lekker hilarisch. Lekker invoelbaar. En met een open einde (pun intended).
Ook al zo’n mooi dingetje was dat ikje over die 71-jarige man die het restant van een belegd broodje dat hij in de trein zag liggen stiekem meeneemt en in zijn tas stopt. Voor de vogeltjes thuis. Een jongeman met koptelefoon had het tafereeltje gezien en loopt hem op het perron achterna. „Meneer, meneer!” De man draait zich om en ziet dat de jongeman hem uit zijn open portefeuille een bankbiljet van 10 euro wil aanreiken … Ja, zo wil ik de ikjes echt hebben, en ik dank Simeon van den Berg voor het geven van het goede voorbeeld.
De reageerders hier geloofden trouwens in meerderheid niet dat dit voorval echt gebeurd was, en dat kan natuurlijk. “Si non e vero e ben trovato”, zei Pawi (“niet uit het raam spuwen”) en Luvienna hield het op een nuchter “je WIL gewoon dat het waar is”.
Mopper, onze klassieke dj, plaatste weer tal van mooie muziekjes. Deze vond ik aardig, misschien omdat het 2 songs voor de prijs van 1 zijn en een tikkie André Rieu, voor wie ik net als voor de Vakantieman een zwak heb. De groene jurk kleedt prachtig af. Meen ik.
Ook Pawi genoot met volle teugen: “Met de vertaling erbij is het een monument van , ja, hoe zeg je dat, van opoffering met tegelijk een beetje hunkering… Zonder ondertiteling had ik er niks van begrepen. Mooi gezongen, mooi aangekleed, liefdevol door de dirigent begeleid.”
Klare taal noemde het een “pareltje van muzikale geneugten op de late avond”. Ook Bertie luisterde “met genoegen” en vergat er zelfs de COUS-video over het bakken van hamburgers voor. Kortom, ga zo door Mopper. We zijn blij met je.
En hopla, alsof onze Mopperkont het wist, plaatste hij er een dag later een nog fraaiere video overheen. De Rosenkavalier van Strauss, alsof het niets is. “Deze oude opname uit 1984 heeft mijn voorkeur vanwege de afschuwelijke jurken, de vreselijke kapsels en die overdaad aan bloemen op het toneel, maar wat zingen die sopranen geweldig.” En dat doen ze.
We gingen ook nog even naar buiten vorige week. Daar gebeurt ook zat en je maakt het zelf mee. Onze lezers schrijven het vaak nog een heel stuk mooier op dan de gemiddelde ikjesschrijver (m/v/t).
Slank, baardje, duidelijke neus.
Zoals deze over de Pier in de wind van Pawi: “Door de harde wind veranderden de golven op het laatste moment in wolken van druppels, die met een enorme vaart de voetgangers en vissers onder sproeiden. Mijn favoriete visser was er ook. Zappa noem ik hem, omdat hij daarop lijkt. Slank, baardje, duidelijke neus. Altijd dezelfde spijkerbroek, laarzen, jas, hengel. Altijd alleen. Altijd alleen bezig met hengelen. Nooit een vis aan de lijn.”
De beschrijving is van Pawi, niet de wind natuurlijk. Althans we waren er niet bij. En zo kun je wel aan de gang blijven, maar nu roepen zowel “Ik vertrek” als “Draadstaal”.
Wil jij ook kans maken om in het volgende intro voor te komen? Met iets leuks? Wil je leerzame dingen leren in een ontspannen sfeer? Aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden uit het verre buitenland die voor je het weet je vrienden zijn? Wil je kans maken op een fijn kopje? Een grappig mopje? Of zo’n vette welgemeende sneer? Misschien wil je ook wel een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of wil je kans maken op een vermelding in het weekoverzicht van volgende week? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Als dat teveel werk is, scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email van mijn voorganger apie@apiedapie.com of direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten, daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen week. We kennen het allemaal, die toeristentraps uit de eigen omgeving. Je gaat er ondanks alles toch regelmatig heen. Waarom? Met familie, met vrienden, met collega’s. Ze willen het allemaal zien. Ik ben vroeger tientallen malen op de Euromast en Eiffeltoren geweest. Qua voorbeeld. En dus ook een hele hoop keren in het Café de Paris in Genève, waar je geen menu maar gourmetstelletjes op je tafeltje krijgt. Waar je je lapjes biefstukjes zelf bakt, drijvend in de signature kruidenboter (die lapjes, niet jijzelf). Of je eet als vegetariër een bak sla weg. En waar het een gigantische herrie is. Waar de glazen wijn en karaffen water aan de lopende band over en van tafels vallen. Over jassen. Hemden. Colberts. In tassen. Doen. Allemaal. Anders ben je niet in Genève geweest. Foto “Medium raar” © 2017 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Een adequate intro van de week/weken, dank aan de blogbaas.
Na al het klassiekemuziekgeweld plaats ik een iets minder klassiek maar wel uit vorige eeuw – tjonge, how time flies – stukje naar aanleiding van een docu over de betreffende artiest, laatst op BBC.
We zijn weer bij, dank je wel.
Volkskrant-ikjes, is nieuw voor me. Ook andere kranten hebben/hadden een dergelijke rubriek, ik zag ze bij Trouw en AD en misschien zijn er wel meer.
Goed overzicht. No sporgersi, is dat Niet spugen? Of niks uit het raam gooien? Of niet naar buiten hangen uit het open treinraam? De blogbaas is vermoedelijk beter in Italiaans dan ik.
Wat ook nog vermeld mag worden is het lied van de vrouw met de baard, een draak van een opera wat betreft libretto, maar mooie muziek en prachtig gezongen. De sopraan inspireert me voor mijn nieuwe avondjurk. Die baard laat ik liggen.
Johannes
Wij hadden de juwelier opdracht gegeven om in onze trouwringen de verwijzing „I Joh. 4:19” op te nemen. Een Bijbeltekst waar staat: „Wij hebben lief, want God heeft ons eerst liefgehad.”
Bij het ophalen bleek de juwelier ervan te hebben gemaakt: „Joh. 4:18”. Wij zochten de tekst op. Jezus in gesprek met de Samaritaanse vrouw: „Terecht zegt gij: ik heb geen man. Want gij hebt vijf mannen gehad en die gij nu hebt, is uw man niet.”
Theo Boer
Nou, we kunnen weer met de neus in de boeken. En eerlijk gezegd denk ik ook hier: si non e vero e bene trovato.
Niet met de baard uit het raam wapperen. Heb ik zojuist opgezocht. Ik was dus warm.
Zie maar eens wat erover wordt gezegd op http://www.heerrrozenwater.com waar een Echte Zwartkous duiding geeft.
Hoera weer een dijk van een intro die staat als een huis.
Het eerste ikje is ook niet mis dankzij een vergissing van de juwelier.
Ik benieuwd wat Theo Boer ervan vindt.
Weer een degelijke intro en ik ben verheugd dat mijn muziekjes in goede aarde zijn gevallen. Wees gerust, van de enige opera van Stravinsky The Rake’s Progress (de voortgang/omzwervingen van een losbol) uit 1951 zal ik hier nog sterke staaltjes laten horen.
Er was een ikje over de NS welker conducteur vanuit de luidspreker… Welker? Moet dat niet zijn: die de conducteur etc.
en Hoera weer een dijk van een intro die staat als een huis. (…niet die maar dat dat…) Weinig klare taal van Klaartje Taal helaas.
Ik weet het vermoeiende Henkie. Welker is bewust. Snap jij niet he? Dacht ik al. Daarom maar je vertier op andere sites blijven halen. Er zijn er genoeg voor jouw niveau.
Soms denk je ineens: ik hou van die blogmaster, die wapperende baarden uit vensters liever niet ziet. 😆
Dan denk je nog even aan Theo. Mag die wel vrij associëren , mag die wel een leuk ikje peuren uit I Johannes, zou hij geëxcommuniceerd worden? DSR schrijft op het bevriende burenblog dat gereformeerden humor hebben. Dat neem ik onmiddellijk aan. Wie niet? Dit grappige voorval, uit de duim of de ringvinger gezogen, zou dat van God hebben gemogen?
Herstel
Soms denk je ineens: ik hou van die blogmaster, die wapperende baarden uit vensters ziet waaien. Niks “liever niet ziet”, dat zou maar vervelende associaties opleveren. Zo was het niet bedoeld.
Pericoloso sporgersi. Niet zonder gevaar uit het raam hangen of uit een rijdende trein springen.
@ Siri, even van Dale raadplegen als je die al in huis hebt en kijken op pagina 1467 bij het woord intro: de (m).
Dus even ter verduidelijking : het woord intro heeft als lidwoord ‘de’ , dus wij schrijven ‘ de intro’ een mannelijk lidwoord.
Hahaaaa, die zit. Eat your heart out, Siri. Ja nu ben je stil hè? Waaaaaaat is die Siri stil, wat is die Siri stil (4x).
@ Pawi,
Ik was vroeger altijd al gefascineerd door dat ” periculoso sporgersi ” in de trein omdat ik als kind heel weinig in de trein zat , het is voor mij een soort gevleugeld woord mijn zusje en ik riepen dat steeds maar weer naar elkaar.
Voor He.. kuch Siri:
Barcode
Met een net gekocht slagroomtaartje loop ik de Action in om nog wat kleinigheden voor mijn feestje te kopen. Alles wat ik wilde, is ruim voorradig; op naar de kassa. De caissière is nijver bezig alles te registreren. Om mijn geld te pakken zet ik het taartje even op de band. Voordat ik een kik kan geven, pakt ze het taartje en speurend naar de barcode gooit ze het geroutineerd ondersteboven voor zich neer.
Yvonne Buijs
Ja best wel hilarisch ☺
Wij zijn hier niet zo van de hoekjes, Roos. Maar dank voor je meedenken.
Welk citaat van je zou in het intro hebben gepast?
Ah die! Nee, ik vond hem niet zo bijzonder. Serieus niet. En ik probeer het intro, zoals je zou moeten weten, zoveel mogelijk vrij te houden van intern bloggeneuzel. Dat mag in de reacties, zie ook het podium dat Siri, BlankvuilburnoutMark en anderen nog steeds krijgen, maar ik laat het in het wekelijkse overzicht zo min mogelijk terug komen. Gapend slaan mensen die reacties namelijk over, ik wil ze daar niet op maandag weer mee confronteren.
Nee, probeer eens iets interessants, iets grappigs, iets boeiends te schrijven, zonder dat het gaat over je eigen blog, je reageerders, of dat van mij en mijn reageerders. Er is zoveel meer in de wereld, gek menneke dat je me d’r eentje van me bent. Waar is toch die malle, originele, vindingrijke Rozenwater van weleer gebleven? Haal hem terug!
Best een leuk Ikje, en niet ouwe mensen/kinderen/medisch gerelateerd.
Meestal gaat het goed hoor.
Nik mis met ‘the be good tanyas’, maar daarvan gaan er wel dertien in een dozijn, een mix van folk en country. Ik mag ook graag nog eens luisteren naar linda Ronstadt of Emmylou Harris, maar daar ga ik de nachtvogels van drasties niet mee lastig vallen. Van rozenwater tot Rosenkavalier is kennelijk een stapje te ver.
Ja dat blog van Rozenwater is wat … hoe zal ik het vriendelijk zeggen … want voor je het weet gaat de meute van boze mensjes uit de bol en weer sneren en kwetsen … Aan de andere kant, het maakt niet uit, hoe je het ook zegt of bedoelt, het is zwartwit denken in die kringen, en ze gaan meteen tekeer als ze denken “aangevallen” te worden.
Laat ik het zo zeggen: het is daar de TROS met spelletjes en zo, tikkie plat amusement, en alles moet daar kunnen en alles mag gezegd worden, want dat is “vrijheid van meningsuiting”. Naar mekaar roepen. De camping.
En hier hebben we meer de VPRO. Ietsje selecter gezelschap, niet bang om normen en waarden zoals respekt hoog te houden. Goede omgangsvormen. Eerlijk communiceren, dingen uitleggen, de nuance zien.
Ik weet het: zij van Rozenwater vinden dat maar saai en bedaagd. Omroep MAX. Bejaardenblog. We hebben de beledigingen de laatste tijd gezien. Maar wij vinden het prima. Wij weten dat we niet saai zijn en zeker niet bedaagd. Het is een verschil in klasse, rijpheid, het zijn twee werelden. Wij begrijpen dat andere wereldje wel en willen er dus een beetje ver van blijven. En dat andere wereldje begrijpt ons niet. Prima. Mag. Kan. Laat dat vooral zo blijven.
Man man man, dat voortdurend maar ongevraagd adviseren en raad geven over wat hier zou moeten gebeuren. Doe ik daar toch ook niet? Ik laat ze in hun waarde. Maar dat schijnt voor hen erg moeilijk te zijn. Accepteren dat een ander anders is en dat daar niks mis mee is. Toch een teken van onzekerheid als je het mij vraagt. Maar je vraagt het me niet. Gelukkig niet.
Ik bedoelde natuurlijk ‘de nachtvogels’ van apiedapie.com
De blogbaas hautainiseert er weer op los, net als de Ik-jesinzender van vandaag, en beschimpt in adem door een groot deel van zijn eigen bezoekers die regelmatig voor onschuldig vermaak of een gezellig praatje bij de buren binnenwippen.
D’r zal wel weer een heel emmedittedatemmesusseso van komen, of niet. Laat hij een voorbeeld nemen aan het gedrag van zijn blogbuurman die zich niet verlaagt tot dergelijk afgeven.
De “eigen” bezoekers weten precies hoe ik het bedoel. Zij wippen aldaar vermoedelijk net als ik heel af en toe binnen om zich even in het volksvermaak te begeven. Zoals je ook weleens over de kermis loopt.
Heer Rozenwater heeft bijzonder vervelende dingen over mij, de site en mijn bezoekers gezegd. Zowel hier als achter mijn rug om op zijn eigen site. Is niet erg, moet hij weten, maar svp geen geschiedvervalsing dus. Over verlagen gesproken. Man man man.
Antidotum tegen het kermislawaai van Rozenwater
“eigen” bezoekers? Klinkt alsof APD denkt de mensen in eigendom te hebben.
Het verklaart zijn kribbige reactie out of the blue t.o.v. het buurblog.
Ik citeer jou. Letterlijk.
Tja, moest het nodig over wapperende baarden hebben een paar dagen geleden. Daar was er weer een. Op een fietspad nog wel. Met een vrachtwagen onschuldige toeristen neermaaien. Hoe laag kun je zinken. Niet goed.
Ben toch voor het eerst sinds een paar weken weer eens op Rozenwater gaan kijken. Ieder zijn heug zal ik maar zeggen. Racistische, dierenbeul en/of ongevoelige plaatjes worden gebruikt voor vermaak.
Die van die mannen die in de mijnen onder ondraaglijke condities moesten werken was wel het dieptepunt. En daar dan lollig over doen vanaf je kantoorstoel: diep- en dieptreurig.
Ben het helemaal met Henk van der Hoeven eens. Het doet denken aan de tijden van JdW en ook die was dan volkomen doof voor commentaar.
Nee, het was even vijf minuten. Maar ik werd er niet blij van.
Wind
Ik loop over de Waterloopleinmarkt in Amsterdam. Rukwinden teisteren de kraampjes. Overal geluid van rammelende tentstokken en wapperende zeilen. Opeens begeeft een kraampje het volledig. Een witte man versnelt zijn pas. Een zwarte man roept hem achterna: „En vergeet niet de gereedschapskist mee te brengen!”
Waarop de witte man geagiteerd terugroept: „Ja, wat denk je dat ik aan het doen ben? Slavendrijver!”
Kees Vlaardingerbroek
Amsterdamse humor. Next.
Ik heb het niet over je muzikale smaak. Was het maar waar. Het zit een stuk dieper. Lollig doen over mijnwerkers die in de hel op aarde moeten werken. Vaak met de meest vreselijke ziekten aan hun einde komen. Onvoorstelbaar.
Wat is je volgende plaatje? Een gaskamer uit de Tweede Wereldoorlog met het bijschrift “Schat, heb je het gas uitgedaan?”. Schaam je heel diep. Jij en mensen die hieraan dagelijks meedoen.
Jongens, de wereld is een troepie. Hou die er een beetje buiten.
Dat van die gaskamer is m.i. ver beneden peil.
Het zou inderdaad beter zijn als Heer Rozenwater zich voortaan op zijn eigen site zou concentreren. Daar hoort hij thuis.
Voor wie het nodig heeft, dit is de link naar de goudmijn in Brazilie, waar Heer Rozenwater heel lollig een mannetje in heeft gefotoshopt dat op zoek is naar zijn hondje.
https://rarehistoricalphotos.com/hell-serra-pelada-1980s/
Bedenk dat dit soort toestanden nog altijd voorkomt, bijvoorbeeld in Peru, Colombia, China, waar arme sloebers (die stuk voor stuk gewoon vaders, broers, zonen zijn, net zoals wij, of moeders, zussen en dochters) onder de meest afgrijselijke condities werken, waar moord en doodslag en prostitutie voorkomt, dit allemaal om het mogelijk te maken dat wij op deze computer of dit mobieltje typen, naar dit beeldschermpje kijken, ons gezapige gelukkige leventje leiden, met goed eten, rust, Pauw en DWDD, op zíjn tijd heerlijk naar Frankrijk op vakantie en in het weekend naar het museum of de kermis.
Het verschil tussen de mensen aldaar en ons? Waar wij ons geluk aan hebben verdiend, en zij hun misere? Zeg het maar.
Dat de wereld collectief een andere kant opkijkt, is treurig, het handjevol activisten niet te na gesproken. Maar op de een of andere manier kan ik dat nog accepteren, zij het met verbazing en ook zelfkritiek.
Maar om foto’s die hun ellende laten zien, gemaakt door fotografen die de wereld willen wakker schudden, het onbeschrijflijke leed delen in de hoop dat er eindelijk eens iets naar de publieke opinine gaat doordringen, eindelijk iets van mededogen gaat ontstaan en een begin van een oplossing en een menswaardig bestaan, dat juist die foto’s gedeeld worden met grapjes en lolletjes, daar zal ik me tegen blijven verzetten in de meest scherpe bewoordingen die ik daarvoor wens uit te kiezen.
Live with it? Hou er mee op, zou beter zijn, maar dat is tegen dovemansoren. Vandaar mijn hyperbool (een hyperbool is in deze context een bewuste overdrijving om iets duidelijk te maken) over de gaskamer.
Dat hij er door geschokt moge zijn en er dus van moge leren. Maar zoals gezegd, dat zal wel niet. Ook zijn compaan JdW plaatste af en toe de meest mensonterende plaatjes met lollige teksten. Zonder daarvoor op een normale manier verantwoording af te leggen. De wegkijkers en meedoeners mogen wat mij betreft allemaal zelf in hun eigen spiegel kijken en stuk voor stuk hun eigen conclusie trekken.
Ja, kijk ze maar rustig in de ogen als je dat durft. Ze zijn echt nul komma nul minder dan jij, hoor. Het zijn geen beesten, het zijn geen kermisattracties, het zijn mensen, medemensen.
Zand erover? Bas en Heer Rozenwater hebben beiden verklaard wat ze bewoog om het een of het ander te doen.
Om de zinnen te verzetten, hopelijk werkt de link. Romeo en Julia, Prokofiev, danse des chevaliers.
Dit moet muziek zijn die bij iedereen binnenkomt. Of niet soms?
Ja hoor, Pawi, wat mij betreft heb ik mijn zegje gezegd. Daar kunnen de heren iets van leren, of er verder over sneren. Hier of elders. Ik heb geen enkele illusie dat wat voor discussie dan ook ons op dit punt verder zal brengen.
De muziek ga ik vanavond beluisteren. Nu staat de Regeringsverklaring aan op NPO.nl, op een tabblad, en met de koptelefoon op. Fluit fluit … ’t is voorspelbaar, maar dat het voorspelbaar zou zijn was voorspelbaar. Wilders is in vrije val en da’s wel prettig. Helaas staan er al weer anderen te trappelen om het extreemrechtse gat op te vullen.
En toch nog even over die slaven. Het grootste verschil is dat we hier kunnen lachen om iemand die “slavendrijver” roept. Dat het een zwarte man was die dat naar een blanke riep, nou ja, dat maakt het voor de inzender grappig. Je hoort het ook wel eens van pubers, die een karweitje moeten opknappen in huis.
Wilders in vrije val, Klaas die weer de spijker op de kop slaat, het is inderdaad voorspelbaar. Over tien jaar luistert niemand meer met plezier naar dit soort redevoeringen. Maar Prokofiev, naar hem wel.
Neen, de witte man roept het naar de zwarte man. Dat viel de inzender op. Och. Tja. Next zoals gezegd. Amsterdamse humor, superieure humor. Denken ze.
Oja. Foutje. Behoorlijk fout eigenlijk. Ik bedoelde het natuurlijk wel goed.
Haar
Een vriendin van mij belt de kapper om een afspraak te maken. Het meisje aan de andere kant van de lijn vraagt haar door wie zij graag geknipt wil worden. Mijn vriendin antwoordt dat ze de vorige keer heel tevreden was over de kapster met de lange blonde haren. Haar naam weet ze niet. Het meisje aan de andere kant van de lijn vraagt mijn vriendin of ze nog weet wanneer ze voor het laatst geknipt is. Ongeveer twee maanden geleden, antwoordt mijn vriendin. Waarna we het meisje horen roepen: „Wie van ons had twee maanden geleden lange blonde haren?”
Clara Legêne
Grappige clou. Vervang “mijn vriendin” door “ik” en het is een echt ikje.
Ja deze is leuk. Die zou het intro en zelfs de titel weleens kunnen gaan halen. 🤣
“Ik vraag dit voor een vriend.”
Kijk: Mieke Kerkhof – ons allen welbekend van de Ikjes uit de spreekkamer van de dokter – over leven, dood en humor:
https://decorrespondent.nl/7561/podcast-geboorte-en-dood-er-valt-heel-wat-mee-te-lachen/552529571616-39875269
Mieke wordt het graf ingeprezen in dit kritiekloze vriendendienststukje van de NRC-spin-off.
@HR
Dus je werd recht in het hart geraakt door die slaven+hipster-foto?
Nog even over de waterspuwende vis (want ik heb indachtig Pawi’s wijze raad zand gestrooid over die mijnwerkers die HR zogenaamd in de ziel troffen … jaja, daarom heeft hij de foto natuurlijk ook geplaatst zonder dat hij zelfs maar wist wat het was … hij dacht zelfs aan een scene uit een film … hij dacht zelfs dat het atletisch gebouwde en sportieve mensen waren … hij dacht misschien dat ze aan de Amsterdam Triathlon meededen …? Die afbeelding trof hem dus echt eerlijk waar “in zijn ziel” en dat was de reden dat hij hem plaatste … I rest my case icoontje), over die vis dus:
Dus okay, als we Heer Rozenwater met een mannetje of acht van zijn fiets plukken, hem optillen, beetje pesterig heen en weer slingeren, zodat HR wellicht denkt dat zijn laatste uur geslagen heeft, dan is alles goed als we hem daarna weer neerzetten, en hij gewoon vrolijk zijn weg op de fiets kan vervolgen. Moet kunnen, geintje meneer Sonnenberg. He, daar komt een 17-jarig meisje op de fiets aan. Gaan we ook optillen. Wel weer neerzetten hoor. Alweer een I rest my case icoontje.
Mensen, pak rustig een kip op, als je die ergens in een kinderboerderij of langs de weg ziet scharrelen, laat het ding lekker kakelen, kijk hoe mooi hij met zijn vleugels klapwiekt en zich probeert los te wurmen uit je handen, zolang je het beestje daarna weer neerzet is er niks aan de hand. De kip kan dan gewoon lekker vrolijk weer gaan scharrelen. De kip heeft misschien zelfs wel een leuk verzetje gehad. Want kippen hebben maar een saai bestaan. Net als die vissen moet je ze af en toe een doodschrikmoment laten meemaken. Worden ze ook hard van trouwens.
Trek eens een spin een poot uit, ze hebben er acht, zolang hij nog kan lopen … niks aan de hand. Enzovoort. Zoals gezegd, I rest my case, met deze heer valt niet te discussieren. En hij leest, zoals we zien, toch al niet meer dan de eerste paar regels van een mening, alvorens daar doodleuk zijn eigen mening over te geven. 😀
“When faced with danger, pufferfish react with both a fast-start escape response and inflation behavior. The neural basis of these stress responses in the pufferfish has not been described. The present study reveals that during inflation behavior, the buccal cavity expands and compresses as a pump to control the direction of water flow and draws water in and out. The inflation involves a series of major anatomical modifications of the head. The greatly enlarged first branchiostegal ray and its associated hyohyoideus abductor muscle are the key mechanisms responsible for this behavior. The nerve branch innervating the hyohyoideus abductor muscle is highly developed, and its central origin at the motor nucleus of the VIIth cranial nerve was revealed by tract-tracing using the carbocyanine dye DiI. The central connections from its origin were found to be several motor nuclei in the medulla and the spinal cord, the nuclei of cranial nerve III and IV in the mesencephalon, and the pretectalis superficialis and periventricular preoptic nuclei in the diencephalon. Both the sympathetic cells and the parvocellular part of the periventricular preoptic nucleus might play a neuro-endocrine role in the rapid movement of the buccal cavity during puffing behavior in this species of pufferfish. The central circuit revealed by this study is hypothesized to mediate the C-start escape behavior and puffing behavior.”
Beetje lang verhaal, maar geloof me, al deze dingen doe je als kogelvis alleen maar als je echt in doodsangst bent. Normaal zwem je weg als je dingen niet vertrouwt. Als je echt denkt dat je laatste uurtje geslagen hebt, dan trek je aan deze noodrem. Diep- en dieptraumatisch, neem dat van mij aan. Gaat zo’n beestje niet in de kouwe kleren zitten. Maar gelukkig houdt hij er wel een leuk fotootje aan over.
Credits: https://www.eatliver.com/about/
@APD
Je preek is mosterd na de maaltijd, en sensationalistisch bovendien. Zo’n 17-jarig meisje dat wordt opgevoerd is slechts goedkoop effectbejag.
De HR-gemeenschap gaf met aanmerkelijk minder omhaal van woorden blijk van haar afkeuring, presenteerde een kop die HR niet kon weigeren (‘Niet leuk’) en ging over tot de orde van de dag.
Zou jij moeten doen. Of niet. Zie maar. -milde glimlachicoon-
Waarom staat die hele APD-tirade eigenlijk hier en niet op HR’s blog?
Ik denk omdat jij met linkjes, verwijzingen en commentaar, en Heer Rozenwater met ongevraagde raadgevingen en gekopieer van elders telkens maar weer hier over dat blog beginnen. Ik doe dat niet, lees maar eens rustig terug. Deze week begon je al binnen een paar uur na het plaatsen van het intro (dat over de ontwikkelingen op dit blog gaat).
Tot de orde van de dag was ik allang overgegaan. Maar ondanks de oproep tot “zand erover” van Pawi meende HR hier op dit blog toch nog een gekweld antwoord te moeten geven. Over die mijnwerkers, die hem “in de ziel hadden getroffen”, en ook over die vis, die hier niet eens aan de orde is gesteld.
Niet ik, vadermans, maar jij en je kompaan HR zorgen ervoor dat een wezenloze discussie hier en niet daar wordt gevoerd. En jawel, je blijft hem voeden. Zo meteen duikt Indra vast ook weer op, net als de vorige keer dat er mot was. Zoek ook eens in het woordenboek de betekenis van “tirade” op.
@APD
Nou nog mooier! DSR reageert gewoon op jou – jij voedt hem, zo is het. En dan dat gevit op Indra, die jou daar geen enkele aanleiding toe heeft gegeven….
Nee mannetje, jij bent stiekem blij dat je je hier eens kunt laten gaan, want gedroeg je je zo tegenover je collega’s en onderhorigen, dan zat je binnen de kortste keren met je koffertje op de boerenkar op weg naar ons goede vaderlandje.
Hm, iedereen die terugscrolt zal de waarheid vinden.
Ik vit niet op Indra, ik stel vast dat ze alleen opduikt als er hier mot is, vervolgens zegt dat ze geen tijd heeft voor reacties en dan dagelijks op een belendend blog te vinden is. Erg? Nee natuurlijk niet, ieder maakt zijn (m/v/t) eigen keuze en die respekteer ik. Maar ik mag het wel in alle objektiviteit en zonder te sneren opmerken, toch?
Jammer, ik ben volgende week in Brussel en had je willen uitnodigen op een etentje in het ons zo welbekende restaurant. Maar nu hoeft het voor mij niet meer.
@HR
Dus je laat de gelegenheid om een glaasje te drinken, of desnoods een gevulde aardappel weg te werken, schieten vanwege wat internetgekibbel? Ik had graag gezegd dat het me van je tegenviel, maar op donderdagen jok ik niet op doktersadvies.
Het gereserveerde bedrag kan naar de Cliniclowns worden overgemaakt.
HR moet APD zijn…..LDB!
Ja ga ook nogeens schelden. Nu weet ik het helemaal zeker.
Haha! Je oude trucje.
Enfin, na het fake news nu ook de fake invitation. Nephartelijkheid.
Your loss, sonny boy – DSR gaat volgende week op audientie bij de paus en had willen voorstellen je alvast zalig te verklaren. Kun je nu mooi vergeten.
Ik heb je dacht ik niet uitgenodigd en heb ook geen hartelijkheid geveinsd. Dus hou je vrome praatjes over fake en nep maar voor je. Ik ben juist altijd – pijnlijk – oprecht. Kan niet iedereen tegen . Verslik je niet in de hosti.
Een zwak sofisterijtje, mon brave. Je zou DSR uitnodigen, stond zogezegd op het punt om dat te doen.
Wie terugscrolt zal de waarheid vinden.
Ja dat lijkt me het beste. Van mij neem je de waarheid niet aan.
En als ze toch bezig zijn laat ze dan ook even verifiëren dat ik in mijn intro dat blog niet noem maar dat het steevast door twee heren in de reacties wordt aangekaart. Als ik dan reageer klinkt er een verontwaardigd: waarom hier?
Nepverontwaardiging en echte opruiing. Kwalijk maar ik weet van wie het komt.
APD pareert iedere lichtvoetigheid met de gratie van een klompendanser. Geen wonder dat ie als potentiële fantasietraktatie bij een melige aardappel uitkwam. -milde grinikicoon-
Een heerlijke querelle des voyeurs zullen we maar zeggen
Och heerlijk …..
Volle kar
De Jumbo bij mij om de hoek verbouwt, 2 weken. Dus op zaterdag met de auto naar de Albert Heijn. Onwennig zoekend rijd ik m’n blauwe karretje rond. Zie dat er best veel artikelen zijn met een blauwe bonussticker. Ik denk aan een gesprek met mijn zoon Max die in Groningen studeert: „Wat voor eten koop je dan?” „Wat in de bonus is”, antwoordt hij. Dat ga ik dan ook doen, waarom niet? Ik ga blij mijn hele volle karretje met veel blauwe stickers afrekenen. Dan vraagt de caissière om mijn bonuskaart.
Kees Verheyen
“Vergeten” had Kees kunnen zeggen. In ons dorp kom je daarmee weg, met korting en al.
Vanaf nu ben ik weer even off line. Hopelijk wil iemand het plaatsen van de ikjes overnemen.
Nou, daar moeten we het mee doen vandaag. Een karig ikje.
Veel plezier, Pawi, als het offline zijn met prettige dingen is verbonden. Zo niet dan sterkte.
Ik kan het me wel voorstellen. 😐
Op reis gaan is bijna altijd met prettige dingen verbonden. In mijn geval wel.
Veel plezier, pawi!
Een karig Ik-je? Toch niet veel kariger dan de bespreking hier!
Lees op het enige echte Ikjesbesprekingsblog van Nederland, bij de snorrende kachel van Heer Rozenwater, waar we de lichtpuntjes, ter waarde van een fraaie 7 (zegge: zeven) als Eindoordeel kunnen zien:
https://heerrozenwater.com/2017/10/30/ikjes-wijkplaat-week-44-2017/comment-page-1/#comment-10850
Luvienna dank voor de link naar Mieke K. in de mooie boekwinkel en voor pawi fijne reis gewenst.
Roos gaat steeds meer op Maduro lijken.
Ik weet inmiddels wel heel veel over de Bonuskaart. Tot op heden een onbekend fenomeen voor me. Erg leuk lijkt het me, al die winacties. Opdracht van het COUS-team: hoeveel van die winacties waren er in 2016? Ja makkie, maar het is zo weekend en de boog kan niet altijd gespannen staan.
Beschouwd is met een d.
En het is ik HEB mijn kaart vergeten. Hoop ik voor je.
‘beschouwt’, zoals HR schrijft, is daarentegen met een t.
Dat geverbeter, daar wordt een blog trouwens niet fijner van. Passief-agressief gedrag daar is de dalai lama ook hartstikke tegen!
Surrie voor het geherverbeteren, maar daar moet ik Bassie gelijk in geven: in ‘goed beschouwd’ is ‘beschouwd’ een voltooid deelwoord en dus met een ‘d’.
In plaats van muziek: Denkers van Heden en Verleden met Hun Wijze Lessen voor het Leven van Alledag!
Vandaag: Prof Jordan Peterson van de universiteit van Toronto over het opruimen van je kamer als heilzame bezigheid.
Re-do’s met Kermit de Kikker verkrijgbaar op aanvraag!
@L
APD zei dat ‘beschouwd’ met een d is. Inderdaad. En ‘beschouwt’ is met een t. Logisch. Sneek is met een s een n, twee e’s en een k.
Kortom, het schoot als verbetering nogal tekort, ook al was de bedoeling correct.
O ja. :-p
Liked by 2 people
september 11, 2017 om 11:03
Dank je, Indra. Bloos icoontje Waren er maar meer reageerders als jij snif. Ook kopjes kun je hier altijd kwijt. Gewoon willekeurig, overal en altijd. Foto of GIFje is hier niet nodig. Onze inspiratie komt van binnenuit.
Je oordeel over mij verschilt kennelijk per maand, cher Bas des Pays-Bas.
Ik heb je ergens begin oktober gevraagd of Henk jouw blog wel eens bezocht en verder ben ik me er niet van bewust dat ik pas tevoorschijn kom als er ruzie in de tent is. Maar wijs me de plaats delict aan en ik zal het gaarne toegeven.
En in de tijd dat Roos zijn koppen bij jou onderbracht was ik veelvuldig bij jou te vinden, omdat dat onderdeel me het meeste aansprak en nog steeds aanspreekt.
In plaats van wijze lessen (lees: open deuren) een lekker moppie contemporaine muziek van Wolfgang Rihm
Lol door hier nu op te duiken illustreert Indra mijn stelling. Van een discussie over Henk staat me niks bij, wel een semi-belangstellend “hoe was je vakantie?” tijdens een aanval van DSR. En toen het antwoord niet onmiddellijk kwam (ook ik heb weleens andere dingen te doen) een semibeledigde reactie afgesloten door een neerbuigend ‘dag knul.’ Uit het hoofd, uiteraard gaan we dit niet met linken uitdiepen. Ik ben gekke Henkie niet. En ik heb niks tegen deze reageerster, integendeel, ik beschrijf alleen haar reactiegedrag zonder waardeoordeel.
Geplaatst door Youp zelve op Twitter samen met zijn column. Kan ook.
Ja de zaterdagkrant is nog altijd zwaar. Was jarenlang de klus van het weekend om het allemaal voor zondagavond gelezen te hebben. Daarna handen wassen.
Ik heb regelmatig nog stukken ouwe zaterdagkrant liggen om nog te lezen. Soms gebeurt dat nog maar meestal gaat het uiteindelijk de papierbak in.
Dat alsnog lezen heeft dan wel als meerwaarde dat iedereen zo opgewonden praat of speculeert over zaken die nu allang letterlijk oud nieuws zijn. 🙂
Bas, als ik verondersteld word NIET te reageren op het moment dat jij met anderen in de clinch ligt, dan worden mijn reageermogelijkheden zeer beperkt. Maar als jij een belangstellende vraag zo negatief wilt interpreteren, het zij zo. Dan laat ik het hier verder bij.
Dat is goed meisje 😂
Heer Rozenwater
Ik hoorde gisteravond in de Verkadefabriek in Den Bosch het moderne muziekstuk No More Masterpieces (what’s in a name ?) van Wolfgang Rihm. Het Franse ensemble Intercontemporain (16 musici) maakte een uur lang lawaai op allerlei instrumenten (twee vleugels, slagwerk, violen, cello’s, bassen, blaasinstrumenten) alsof hun leven ervan afhing. Boven de dirigent hing een scherm, waarop een video werd afgespeeld, waar ook geen touw aan vast te knopen viel (boomstronken, steenkool, brandweermannen, sokken met afgeknipte tenen etc)
Er was veel publiek en het merkwaardigste is nog wel, dat niemand voortijdig wegliep en dat er na afloop een enthousiast applaus opklonk. Ik ben er nog niet helemaal achter of Wolfgang Rihm nu een begenadigd componist is of een charlatan. Dat ik met mijn net verworven wearepublic-pasje gratis naar binnen mocht was een pleister op de wonde.
En weer iemand weggejaagd- way to go, blogbaasje! Maar het zal wel weer aan iedereen behalve jezelf liggen….
Mopperkont, gezellig die Verkadefabriek, maar ik vond jouw laatste stukje van de contemporaine Rihm echt even wennen om het maar enigszins flatteus uit te drukken.
Ik luisterde vorige week met meer genoegen naar het Dudok Kwartet Amsterdam in de Speeldoos in Vught met als hoogtepunt F.Mendelssohn Bartholdy Strijkkwartet in f opus 80.
Ik heb niets miszegd.
QED
Het publiek van de Verkadefabriek kennende, omdat ik daar vaak kom, meen ik te weten dat daar veel jonge, hippe enzovoort vooruitstrevende, musicaal-begaafde en vooral zeer getalenteerde mensen van de sociale- en andere begenadigde art-academies komen die een notoir cultureel stempel op deze stad drukken met al hun vaardigheden en kwalificaties. Zeer te prijzen natuurlijk met tongue in cheek.
KT
Als Bosschenaar kun jij je hart ophalen aan deze oude foto’s van DB
https://www.facebook.com/oude.fotos.den.bosch/
Zeg maar wat dan, DSR. Ik heb reactiegedrag beschreven zonder waardeoordeel. Waar jaag ik precies weg?
@APD
Gewoon terugscrollen, dan vind je vanzelf de waarheid.
Dat bedoel ik. Gewoon terugscrollen. Ik heb haar niets kwalijk genomen, ik heb ook zeker niet gezegd dat ze iets niet mag doen, het is allemaal inlegkunde en eigen interpretatie. Maar misschien zocht ze wel naar een argument. In dat geval: graag gedaan! 🤣
@APD
De kern van de zaak is dat I. het reageren hier ‘erbij laat’ en dat naar aanleiding van jouw bejegening van haar.
En daarin staat ze niet alleen. Onder andere HR, DSR en Tim gingen haar in meer of mindere mate voor.
Het zou je te denken moeten geven – en waarschijnlijk doet het dat ook. Je antwoord hierboven klinkt in ieder geval ijl en schel -milde glimlachicoon-..
Mk.
Dank als Bosschenaar reeds sinds mijn afstuderen in Utrecht sedert de vorige eeuw ben ik nog steeds blij in deze mooie stad te wonen met mijn hele familie kinderen en kleinkinderen, lekker burgerlijk dat dan weer wel, zo is het nu gewoon.
Nee hoor, het is sereen. Ieder is hier vrij te komen en weer te gaan. Dat is echt prima.
Haha! DSR kent die sereniteit van je:
Dank je voor je commentaar, Heer Rozenwater. Fijn toch dat je dagelijks met me meedenkt over hoe ik deze site moet bestieren en in het algemeen met mensen moet omgaan. Het is beschuldigt met een t.
Qua Indra: ze leest oneindig meer in mijn reacties dan ik erin stop. Als ik een waarneming doe, dan lever ik er geen commentaar op, ik heb er geen waardeoordeel over en ik roep al zeker geen mensen op om iets te doen of laten. Waarom zou ik? Ik zeg ook nogeens een paar keer expliciet dat ik niks tegen het meiske heb.
Ergens heel ver weg, ga ik niet meer opzoeken, is de oorsprong van het door Indra zelfgekozen conflict te lezen. Ze vroeg me toen hoe mijn vakantie was. Het was in het midden van weer zo’n vervelend twistgesprek met DSR. Ik kwam net even op adem en zat inmiddels in het echte leven in een gesprek met echte collega’s notabene. Dus ik reageerde niet meteen. Al na een uurtje kwam er een verongelijkte volgende reactie: “Bas, ik stelde je toen en toen een heel normale vraag, waarom krijg ik geen antwoord?” Ik had nog altijd geen tijd noch zin in een gezellig keuvelantwoord, want nog altijd in werkoverleg en op de smartphone. Dus ik typte een olijk “Het was een fijne vakantie dank”. Daarna werd ze neerbuigend en nam afscheid van mij met iets in de trant van “’t Is goed knul”.
Mensen denken nog weleens dat ik 24 uur per dag klaar moet staan en moet reageren en ook constant maar mijn liefde aan hen moet verklaren. Doe ik dus niet. Het is hier vrijheid blijheid. Reageer je dan ben je welkom, mits je je aan de netetiquette houdt. Reageer je niet, dan is dat ook goed.
Ik kan me herinneren dat DSR in het verleden me ook wekenlang aan mijn kop heeft gezeurd, of zijn komst hier wel echt gewenst was, of ik wel van hem hield e.d. Wat een onzin. Dat vraag je toch ook niet aan de melkboer?
Ik heb trouwens niemand nodig als “bondgenoot tegen DSR”. Ik heb geen vete met de man, en kan het ook goed alleen af.
Wat een gigantische onzin verkoop je toch aldoor, Heer Rozenwater. Alsof ik in het dagelijkse leven voortdurend maar, zoals jijzelve kennelijk, bezig ben met hoe mensen over me denken. Ervoor aan het zorgen ben dat ze me mogen. Dat ben ik niet.
Ik heb een blog met een hoop gewaardeerde lezers en een handjevol reageerders. Ben ik blij mee. Daar doe ik het voor. Maar ik heb geen relatie met ze, ik mis ze niet, althans niet als ze drie keer per jaar langskomen.
Wie ik wel zou missen als ze ineens niet meer zouden reageren? De dagelijkse clan: Pawi, Luvienna, Klare taal, Mopperkont, Bertie en nog zo wat.
Indra, Keessie, Riverside Blues, Henk, Maduro, TimmerArk, mis ik niet. Reageren ze weer? Dan zijn ze welkom. Reageren ze niet? Dan is het ook goed.
Gaap
Wow! Dus Keessie, Riverside Blues en TimmerArk zijn volgens Heer Rozenwater “minkukels“. Ga er maar aan staan. En dat leest mij de les over vrede op aarde.
Keessie is geen minkukel, hooguit een gekwelde exgymnasiast, hij schreef een prachtige serie over de Grieken, de Romeinen en de Rolling Stones, deed kwetsbare ontboezemingen over zijn vrouw, de kleur van zijn haar, en zijn pogingen om de Portugese taal te leren. Daarna was het een beetje over, qua inspiratie en verdween hij met de noorderzon. Nog wel een venijnig haatblogje over mij achterlatende op zijn eigen blog. Waarom dat weet ik echt niet meer. Mag en kan. Maar ik zou hem zeker geen minkukel noemen.
Riverside Blues is een gekwelde jazzsaxofoonspeler in ruste, die zich nu op de Filippijnen met een internetcafe, de plaatselijke jonge bevolking en Facebook bezighoudt. Hij schreef wat chaotisch, maar dat hoort bij kunstenaars. Kwam soms wat bruusk uit de hoek. Verdween op een gegeven moment, ik kan me niet goed herinneren wat de precieze aanleiding was. Ik weet wel dat hij regelmatig klaagde over de opmaak alhier, en de vele kleuren en tussenkopjes. Het was wat te schreeuwerig. Hij werd heel erg op de huid gezeten door De Schrijvende Rechter. Een minkukel is Riverside zeker niet voorzover ik kan nagaan.
En dan TimmerArk, een gekwelde uitkeringstrekker (vanwege ziekte, niet werkloosheid, dus hij kan er niks aan doen) die in de ik-vorm een prachtig feuilleton schreef over het oplichten van de sociale dienst, zijn angst voor HIV, herinneringen aan zijn vroege jeugd. En dergelijke. Wat precies autobiografisch was en wat niet weten we niet en hoeven we ook niet te weten. Hij werd op een gegeven moment boos omdat hij als uitkeringstrekker werd aangesproken door De Schrijvende Rechter en mijzelve. Die boosheid is nog niet over. We kijken wel. Maar ook hij is absoluut geen minkukel.
Misschien is de enige minkukel in dit verhaal wel … de Heer Rozenwater. Een intrigant is het zeker, hij gaat in zijn gegraaf in de psychologie van iemand die hij niet kent oneindig veel verder en is daardoor pijnlijker (pijnlijk fout ook vaak) dan zijn maat in het kwaad De Schrijvende Rechter, die ook sneert, maar toch meer met de tong in de wang. DSR speelt een online rol. Heer Rozenwater lijkt me behoorlijk zichzelf. Mag en kan. Maar man man man, het is wel vermoeiend hoor. Blij dat ik een heel eind bij hem uit de buurt woon.
Om maar weer eens even te proberen de kou lucht te halen, een opkikkermuziekje:
Ik zie zojuist, nu ik het nieuwe weekintro aan het voorbereiden ben, dat Indra nota bene het 100e-reactielepeltje gewonnen heeft. Heeft iemand haar adres?
En nog een ouwetje, eentje waarvan gezegd wordt dat het een inspiratie voor/een vroege vorm van hip-hop is; ik waarschuw maar even. 🙂
Nou, het weer houdt niet over maar het is in ieder geval een muzikale zondagmiddag.
Zowel bij APD en HR is het wat DSR dit en DSR dat. Hou je maar liever bij je eigen zonden, hoort men dan wel eens zeggen. -zucht-
APD heeft gelijk – HR is behoorlijk zichzelf online. APD ook. Dat is in deze rol geen pluspunt.
En zo komt er dan langzamerhand een eind aan de feestelijke week waarin DSR’s naam bovenaan de thread en daarmee bovenaan iedere reactie prijkte! Dat het de lezers tot heil heeft gestrekt!
Ja, dat was wel apart. Maar het was je zeker gegund. Morgenochtend zo tegen het middaguur is het uit met de pret en worden het lange, blonde haren. Veel muziek ook met een beetje een griezelig einde.
Klare taal,
AHA, morgen weer een nieuwe visie, een nieuw geluid, ik ben benieuwd met wiens of wier lange blonde haren wij hier geconfronteerd gaan worden.
Ik vind dat zowel DSR als Indra hier hun gekibbel, polemieken is een te groot woord, moeten kunnen voort zetten. Dat houdt de vaart erin.
Maar goed ik heb hier niet veel te vertellen en houd me dus gedeisd en verheug me ook weer op de nieuwe kabeljauwse twisten tussen de twee enigszins blazende blogbazen, het moet wel leuk blijven natuurlijk.
Tja, ik krijg de neiging om de computer het raam uit te gooien, maar ik houd me in. Wat is er nu zo moeilijk aan om dit te begrijpen? Ik moet intussen wel drieduizend keer gezegd hebben dat iedereen welkom is om hier te reageren. Op de een of andere manier komt het niet over, of word ik niet geloofd. Echt om doodmoe van te worden.
“Indra, Keessie, Riverside Blues, Henk, Maduro, TimmerArk, mis ik niet. Reageren ze weer? Dan zijn ze welkom. Reageren ze niet? Dan is het ook goed.” Hoeveel duidelijker kan dit worden gezegd?
Als het kokosmatje met ‘welkom’ erop dan zo duidelijk bij de deur prijk, moet het je toch te denken geven dat zoveel verschillende mensen uit alle geledingen van de samenleving het hier uiteindelijk toch niet naar hun zin hebben, waarbij men veelal de bejegening door de blogbaas als hoofdreden opvoert.
Blogbaas, gewoon doorgaan voor mensen die het leuk vinden en laat je niet demoraliseren door vijandelijke troepen die een fnuikende werking op je mooie
blog willen realiseren.
DSR, ik verwijs naar het wijze commentaar van Klare taal en wens je welterusten en morgen gezond weer op. En probeer deze week eens “positief” en niet “destructief”. Gewoon voor de gein, kijken of dat bevalt.
Pardon? Niks geen destructiviteit van DSR’s kant. Medeleven, goede raad… ik jaag de mensen niet weg, beste man.
Onaangenaam draadje al met al. Blij dat er zo meteen een nieuwe komt. Ik zit inmiddels in Brussel aan de perentaart. Heerlijk.
Gaap. Je bent niet in de moderatie gekieperd, Heer Rozenwater, en dat weet je. Nogmaals gaap.
Pas d’r maar mee op. Het moderatiewapen keert zich niet zelden tegen de gebruiker.
Stel het huisartsenbezoek maar liever uit. Als vreemdeling zul je nog flink moeten dokken!
Alvast een prettig avondmaal toegewenst in de aardappeltent.
…niet de hele tijd reageren onder het eten hoor! Daar is zo’n peerje of aardappeltje veel te lekker voor en voor he tafelgenoten, indien aanwezig, is het ook wel net zo gezellig (of juist niet, in welk geval je beter hier je dingetje kunt doen).
Zojuist in The Wildgeese een kipje piri piri gegeten. Vanavond staat nog open. Als het maar met gezellige niet-snerende mensenmensen is. En die zijn er zat.