Nasputteren over Oudejaarsavond (184)

Vooruitlopen en terugblikken op ikjes en actualiteit

De week stond nog een beetje in het teken van het nasputteren over Oudejaarsavond. Het lijkt al weer maanden geleden. Die klok. Die oliebollen. Dat vuurwerk. Gek wel. Toch is het echt pas één week 2018. Een jaar dat nu al verloren lijkt.

Youp van ’t Hek (2017)

Klare taal wachtte met ons vanuit Spanje online op “Youp van het Hek, met zijn grote bek”. Net als Freek de Jonge niet een cabaretier die haar kan bekoren. Maar ook van de “nieuwe vrouwen” (Kathinka, Sanne, Sara, Pauline en Kennie of Kenny) wordt zij niet blij. “Na Kaandorp was het wel einde verhaal.”

Mopperkont had Youp van ’t Hek als cabaretier afgezworen, nadat deze in 2016 tijdens de nacht van NRC in de Doelen slechts flauwe grappen debiteerde, “gelardeerd met een serie nare vloeken. Zijn vaak geestige columns in NRC” zal hij wel met plezier blijven lezen. En da’s dus toch nog iets.

Daarboven een bol staande ouwe-mannenbuik met daar weer boven een pluk wit borsthaar – of was het Flappie ? – uit het overhemd.

Het was duidelijk, niemand op de site vindt Youp wat, en met name het om de twee minuten vloeken, daar houden we hier niet van. En verder, maar dat was een discussie op Twitter, houden we er niet van dat hij in een ouwe vieze kale spijkerbroek met bretels staat te oreren, een hand quasi-nonchalant in de zak, daarboven een bol staande ouwe-mannenbuik met daar weer boven een pluk wit borsthaar – of was het Flappie ? – uit het overhemd. De man zit duidelijk in een verlate midlife crisis. Het zij zo. Het kan ook zonder, concludeerde een wijze man (blogbaas alhier). En toen moest het Nieuwe Jaar nog beginnen.

Een kleinkindikje

Het eerste ikje van 2018 was afkomstig van Johan Beekman, en dat was dan meteen het enige dat we er nog van weten. Een kleinkindikje. Klare taal merkte op dat ze het altijd leuk vond dat haar kinderen blij waren als ze elke week naar hun grootouders gingen en daar “veel neefjes en nichtjes tegen kwamen die heel leuk veel lol met elkaar hadden.”

Ook ikzelve mocht niet klagen. Elke zondagmiddag drie kwartier heen en drie kwartier weer terug en daar tussenin een paar uurtjes genoeglijk samenzijn met vier opa’s en oma’s (twee paar). Het waren liefdevolle mensen van wie ik veel heb geleerd.Van de ene opa Jules Verne en muziek, van de andere dammen. Van de ene oma reizen, van de andere kaarten en pure liefde. De kenners van mijn oeuvre denken nu natuurlijk meteen aan het portret dat ik schreef over die ene opa.  Dat had ik ook, zie alhier, nog altijd het lezen waard, al zeg ik het zelf.

In een ander ikje ging het over een dochtertje van jaar of negen (van een vader) die in de rij stond voor een rekenmachine. Op de vraag van de winkelier welke het kind wilde hebben, viel er een korte stilte. Dat heb je vaak in verhaaltjes. In het echt meestal niet. Toen de korte stilte over was antwoordde het meisje resoluut: „De beste alstublieft!” 

Rekenlineaal
Rekenmachine Texas Instruments

De naam van de inzendster, Stephanie Poeliejoe Zewald, maakte nog het meeste commentaar los. Maar er werden ook herinneringen opgehaald aan de rekenlineaal (Ad Hok) en aan de rekenmachientjes, die volgens Bertie altijd van Texas Instruments waren. En dat was zo. Toch?

In de tussentijd googelde er een meneer of mevrouw op “mooi meisje met condomen” en kwam op deze site terecht. Fail dus. Het gebruikelijke overzicht van zoektermen van het afgelopen jaar laat nog even op zich wachten, maar het komt, en je valt af en toe van je stoel, van het lachen maar vaker van droefenis en afgrijzen. Nog voor het einde van de maand staat hij er op.

Op de een of andere manier moesten we ineens met z’n allen denken aan het mooie “Vluchten kan niet meer” van Annie M.G. Schmidt, die van de “hoe ver moet je gaan, in zaken of werk, of in discipline, in Yin of in Yang of in heroïne, in status en auto en geld verdienen”.

Zanger Frans Halsema is ons helaas veel te vroeg ontvallen, volgens Mopperkont al in 1984, “een groot verlies voor de kleinkunst” en dat was het.

Wees blij dat je net op tijd werd binnengeroepen voor de zenuwbehandeling.

Een enge opdringerige ex-conducteur van de NS viel een man in de wachtkamer van de tandarts lastig. Ze kenden elkaar niet, maar hij begon een praatje dat meer op een kruisverhoor leek. Nee, Frits Slijkoord, want zo heette die man, wees blij dat je net op tijd werd binnengeroepen voor de zenuwbehandeling.

Ene Mare Vendel werkt bij een callcenter en raakt in gesprek met een onbehouwen klant: “Ik ben er klaar mee. Na een diepe ademhaling leg ik in keurig Algemeen Beschaafd Nederlands uit dat ik zo niet wens te worden toegesproken en dat ik de verbinding ga verbreken als hij zijn toon niet aanpast. Het is even stil. Dan: „Dat is bijzonder. Dat zei dat andere meisje net ook al.”

“Heerlijk ikje!” riep Pawi enthousiast, “Van die Mare willen we er elke dag wel een.” En zo is het.

In het laatste ikje van de eerste week van het nieuwe jaar ging het opnieuw over een kind dat iets grappig zei. Dank G.J. Pruim. Hoor je ook weleens iets grappigs van een volwassene?

Om niet altijd muziekjes te laten horen die ik zelf ook mooi vind, hopla, deze kregen we vorige week doorgespeeld via Mopperkont. Tafelmuziek. Nou nee, niet mijn cup of tea, om over het eten maar te zwijgen. Maar misschien ligt het aan de dirigent.

Zet rustig uit als je wilt.

Wil jij ook kans maken om in het volgende intro voor te komen? Met iets leuks? Aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden uit het verre buitenland die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam

Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email van mijn voorganger apie@apiedapie.com of direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.

Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen week. Nou, jullie zien het wel. De banketstaaf was weer opperbest, helemaal uit Tilburg meegebracht door een paar lieve mensjes. Maar nu is hij op en ligt met verpakking en al in de prullenbak. Zonder de staaf erin dus. Op. Man man, hoe moeilijk is dat schrijven wel niet? Iedereen nog eens een mooi Nieuwjaar toegewenst, het wordt, denk ik, een heel leuk jaar voor veel mensen. 

Foto “Dag staaf, je was lekker” © 2018 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

150 gedachten over “Nasputteren over Oudejaarsavond (184)”

  1. De eerste reactie op dit nieuwe frisse weekoverzicht is -het zal niemand verbazen- een kinderikje.
    Maar wel eentje waar je nog lang over kan nadenken…

    Bericht

    Ik lees de krant.
    Kleindochter Ronja (5 jaar) kijkt ernaar.
    „Ekenemie”, zegt ze.
    „Economie”, zeg ik.
    Ronja kijkt nog eens goed.
    „Ja, dat staat er. Maar ze bedoelen Ekenemie.”

    Hans van Otterloo

  2. Ja, kinderikjes en kleinkinderikjes zijn in opmars. Niet gek als je bedenkt dat de jeugd zelve de krant niet meer leest (en geen televisie meer kijkt) en dus weerloos is overgeleverd aan wat hun ouders en grootouders over hen in de krant schrijven.

    Ik zou zeggen: sla terug met ouderenikjes, maar die zijn, afgezien van een enkele ongepaste demente-ouderbelevenis, toch veruit in de minderheid. Waarom? De jeugd van tegenwoordig is te gemakzuchtig om hunnies anekdote op te schrijven, liever doen ze (de jeugd, maar nu in het meervoud) het af met een selfie vanuit het ziekenhuis en een oneliner.

  3. Als het om de uitspraak van het woord economie gaat ben ik tevreden. Na 28 jaar in het Buitenbos en slechts sporadisch met Binnenbossers in contact schrik ik mij in Nederland een hoedje als ik mijn landgenoten hoor praten. In de winkel en op de televisie. Zelf heb ik een Amsterdamse tongval aan mijn jeugd overgehouden. Maar wat ik nu hoor kan ik niet plaatsen.
    Hier in Frankrijk ergert mijn vrouw, een Française zich er aan hoe er op de televisie Frans gesproken wordt. Opeens spreekt iedereen de klinkers uit zoals ze dat in het zuiden doen. Niet aan de jeugd overgehouden maar om modern te lijken. De intonatie komt overeen met die van de hoorspel acteurs in de jaren 50 en 60 : Onnatuuuuuurlijk? Hoe bedoelllu?

    PS: Je een hoedje schrikken betekent zich de tering schrikken ofzeau

  4. Het Intro heb ik met instemming gelezen op ‘zie alhier’ na, eerst mail wegwerrken.
    Over de uitspraak van het Nederlands maak ik me niet meer druk, alleen journaallezeressen doen het nog goed. Meestal. Zelf kan ik het ook niet. Mensen in mijn omgeving vinden mijn taaltje stads, Zaanse familie hoort er teveel Brabants in.
    Het zij zo.

  6. O wat heerlijk weer een nieuwe intro vandaag, ik was de hele week alweer vergeten zo snel vloog alles voorbij. Had nauwelijks tijd om even wat overpeinzingen te doen over het een en ander. Misschien later weer. Een soort robot die in een snelkookpan wordt opgestoomd tot de volgende actie, niet echt subliem.

    Maar gelukkig waren er mooie rustgevende beschouwingen, met name Lummel en Bertie die het helemaal niet eens waren over de uitspraak van hun taal en ook de francofone echtgenote van Lummel
    had bezwaren tegen de huidige prononciation van haar moedertaal die teveel naar de midi zou neigen.

    Helaas het verval sluipt overal ook in taal en uitspraak, laten we maar het beste ervan maken en gewoon doen wat we goed vinden en hopen dat onze mooie talen en dialecten blijven bestaan.

  7. Nog even over journaal -lezeressen gesproken, daar heb ik mijn twijfels over qua dictie en uitspraak zeer zeker.

  12. Bijbeltaal

    Aan de kerstmaaltijd leest opa nog eens het kerstverhaal uit de Statenbijbel uit het Evangelie van Lucas voor aan de kinderen en kleinkinderen. Als opa vraagt naar de betekenis van het woord Heiland wordt er lang nagedacht. Tot de 13-jarige kleinzoon het antwoord gevonden denkt te hebben: „Dat zal wel zoiets zijn als weiland maar dan met hei.”

    Helga de Boer-Kirchmann

  16. ☻☺☼ Nou moe, weer wat geleerd.

    “Ikkan mede meligheid voorstellen.” is zeker een goede kandidaat voor de titel van het volgende intro. ☺▬▬☻

  17. ☺☻♥♠♣♦•◘○○◘
    Sorry, ik was nog even wat andere dingen aan het uitprobeerselen. Fijn dat we nu een heel scala aan nieuwe icoontjes hebben om met elkaar te communiceren. 😀

  20. @ Bas 16:08
    Nou moe, aangehaald worden voor fouten, dat maakte ik alleen mee om voor schut te worden gezet. Door bepaalde leraren, bijvoorbeeld. Ik sta nog steeds bol van de complexen. 😥
    ps
    Een beetje met het toetsenbord spelen, een van de betere vrijetijdsbestedingen. Gnagnagna…

  21. Ja hoor, dat kan best, hier kan alles, dat weet je toch gekkie. Tenminste als het leuk is. En zeker op een blog waarin het over napruttelen over de feestdagen gaat mag dit kei!

    Ik kende deze nog niet. Dank voor het delen. Vermakelijk filmpje met lieve Finkerswoordgrapjes en een paar heel aparte visuele effecten van de tekenaar.

  22. Nee hoor, Bertie, we zetten hier niemand voor paal. Vermakelijke verschrijvinkjes, vaak door te dikke vingers voor te kleine schermpjes of door de autocorrect gemaakt, die zetten we te kijk voor het vermaak allenig. Liefdevol. En wetende dat het iedereen kan gebeuren en dat het niet erg is. We benne allemaal mensuh!

  24. Dag verplicht, ik heb net een kijkje genomen, de website bestaat nog altijd, zie http://www.drasties.com/ maar lijkt me verlaten. De naam Henk Hofman komt me vaag bekend voor, maar ik weet niet wie het is.

    Er duikt hier wel af en toe ene Henk als reageerder op, een wat vervelende man die zich ook met gelegenheidsnamen als Seri, Maduro en nog heel veel meer “tooit”. Ik hoop je hiermee toch een klein stukje op weg te hebben geholpen.

  25. Dag Bas, wel bedankt voor je reactie. Complimenten voor je website, en de persistentie in kwaliteit.

    Ik probeerde drasties.com en dat lukte niet. Een ping op drasties.com wel, dus hij is nog wel geregistreerd.
    Aan de hand van de link die je aanbood zie ik dat pawi heden 09jan nog reageerde daar, dus er is een foute conclusie door mij getrokken.

    Betreffende de discussie over youp van t heck kan ik opmerken dat ik zijn kwaliteit en originalieteit wel vind achteruitlopen, zeker als ik op youtube zijn oudere conferences bekijk. Desalniettemin zaten er wel een paar dijenkletsers bij. Goed we zitten inmiddels in 2018, ongeveer 25% van de Nederlanders heeft nooit zijn aankopen betaald in guldens.

    Zijn er hier nog figuren als SchrijvendRechter, Willem, DomBlondje, VerplichtVeld ,Puber, JammerendeJurk, HeerRozenwater en Afzender actief?

    Panta Rei

  26. Ach, die van Pawi heb ik dan in de gauwigheid over het hoofd gezien. Ik zie vooral spam in de rechterkolom en reacties uit 2017. Wel een Plopje van vorige week. Hm.

    DSR is hier niet meer actief, hopen we althans, hij doet zijn dingetje op een roedelsite, opgezet door Heer Rozenwater. Google op Rozenwater en WordPress en je komt er vanzelf.

    De andere figuren zeggen me niks. Jij bent vermoedelijk van ver voor mijn tijd bij de NRC?

  27. Ik heb een donkerbruin vermoeden wie er achter (verplicht) schuil gaat. Het zou me niet verbazen als hij meer van drasties weet dan hij laat merken. Misschien dat pawi hier even kan laten weten of het inderdaad zijzelve was die daar op 9 januari 2018 heeft gereageerd.

  29. Boeken

    Doordat de band waarop ik mijn bibliotheekboeken moest inleveren haperde stonden ook de boeken van de man voor me op de retourbon.

    Ik zag de man nog in de hal staan. Toen ik hem hier op wees, ontkende hij hevig. „Kijk maar”, zei ik, terwijl ik hem de bon wilde laten zien. „Nee mevrouw, dat kan niet”, was zijn resolute antwoord. „Ik stond niet voor u en dat zijn niet mijn boeken.” Daarna liep hij geïrriteerd weg.

    Benieuwd geworden bekeek ik op de bon welke boeken hij dan niet zou hebben ingeleverd: Faalangst, naar meer zelfvertrouwen, Faalplezier en andere leuke dingen en Destructieve relaties op de schop.

    Yontie Helders

  30. De facto lijkt me de voorheen zo prettige site opgeheven. Jammer. En zo onnodig. Nu een rommelterreintje met klapperende ramen.

    Hoeveel gigabites aan niet meer in gebruik zijnde websites zou het internet inmiddels kennen? Neen, ik wil er niet aan denken.

    De internetopzichters zouden sites zonder beweging na een x-aantal jaren moeten ruimen.

    Vind ik dan weer. Gek mannetje dat ik me d’r eentje van mezelf ben.

  31. Ja die Yontie, je met andere mensen bemoeien en wildvreemde passanten bepsychologiseren is dat typische Nederlandse trekje dat je pas opvalt als je er een tijdje weg bent.

    Kijk! Niet! Op! Die! Bon! Laat! Die! Man! Met! Rust!

    En nog een aangenaam etensmaal met spekjes daarin natuurlijk.

  32. @(verplicht)
    Drasties.com kan nog gewoon worden bezocht als je het via Google opzoekt, maar het is een achenebbisch zooitje.

    DSR reageert hier bij tijd en wijle nog wel eens, zo daar nut of noodzaak of geen van beide toe is. Maar meestal behoort hij tot de categorie ‘stille lezers’, waar de blogbaas tegenwoordig meer mee op heeft dan met actieve reageerders.

    Het lijstje van reageerders dat de blogbaas bovenaan de pagina publiceert, dateert uit de glorietijd van dit blog enige jaren geleden, maar is inmiddels volkomen acherhaald.

    Wat die ‘roedelsite’ waar DSR zich zou ophouden is DSR een raadsel. De term ‘roedel’ werd wel altijd gebruikt door de zich Trolley noemde reageerder, maar daar is al geruime tijd niets van vernomen.

  33. Op haar eigen lijstje stonden de volgende boeken: “Bemoei je er niet tegenaan’, ‘Moet dat in de krant’, ‘Ik zet mijn boeken op de band als het mijn beurt is’ en ‘Ik ga koken’

  35. Toch voor de zekerheid maar eens een screenshot gemaakt. Dit was de stand anno 10 januari 2018, hedenmorgen. Zo ziet een site eruit die door de eigen blogbaas eerst ernstig verwaarloosd is en nu in de steek is gelaten. Een monument voor later, dat wel. De site heeft een bloeitijd gekend die zijn weerga niet had in de Nederlandse expatbloggeschiedenis.

    Vanaf deze plaats toch een woord van waardering en dank aan Janneman, die ondanks empathische en communicatieve manco’s toch een plaatsje in mijn hart heeft. De teloorgang van de site is, zoals bekend, door mijn voorganger objektief en feitelijk en chronologisch met bronvermeldingen in kaart gebracht in een artikel dat niet meer dagelijks maar nog wel wekelijks wordt aangeklikt. Het staat alhier, voor diegene die het nog niet gelezen heeft of nog eens een keertje wil doorscrollen. De times they are a changing mensen.

  36. De naam “Blogsem” en het olijke “Iedereen die nog niet heeft gewonnen of meegedaan” is overigens laten we maar zeggen “overgenomen” van ondergetekende. Want ik blijf vriendelijk en ga niet meer spitten in een bijzonder onverkwikkelijke zaak, die voor mij een wake up call was, om niet zomaar iedereen op zijn blauwe ogen te vertrouwen, zullen we maar zeggen. Punt.

  37. Inmiddels uit de moderatie. Eens zien of het structureel is…..test!

  39. Toch, nu ik het nogeens nalees, een uniek document, die kroniek van de teloorgang van drasties. Mijn slotpassage (inmiddels bijna vijf jaar geleden geschreven) is nog altijd actueel:

    “Als je je eigen site als een vuilnisbelt bestempelt, dan moet je die inderdaad maar opdoeken. Beter voor jezelf en voor iedereen. En de achterblijvers zijn met deze slotzegen van hun websitebeheerder dus wastepickers geworden. Janneman: bedankt!”

    En hoe gek het ook klinkt, in al die jaren heeft de aangesprokene never en the nooit niet gereageerd op de feiten die ik heb aangedragen. Moeilijk soms, de waarheid. Plof.

  40. DSR, zoals al vaker, de moderatie slaat weleens aan (naast op andere dingen) op woorden die gebezigd worden in een reactie. Dat gaat volautomatisch. Ik krijg dan een berichtje en kijk er even naar. Ik vermoed dat het dit keer het woord “Trolley” was. De betreffende reactie was binnen een half uurtje gewoon doorgelaten.

    Ga toch niet elke keer zo lopen blazen man. Speciaal jou modereren dat ben je niet waard, daar ben je echt niet interessant genoeg voor.

  41. DSR blaast helemaal niks op – hij geeft in neutrale bewoording blijk van zijn ondervindingen.
    Wat een stekelbaars van een blogbaas toch, ’t lijkt wel alsof ie allergisch is.

  42. “Eens zien of het structureel is …” is niet neutraal, vadermans, maar een poging om me te framen als iemand die zonder enige aanleiding reageerders stelselmatig bant. Doe ik niet. Dat weet iedereen. Daar moe(s)t je voor bij janneman zijn.

    Hier wordT een reageerder alleen geband als er concrete aanleiding toe is, beweegredenen en stappen zijn in alle transparantie op het blog te vinden (zie de knop rechtsbovenaan) en is er bovendien een nette en volgens mij tamelijk unieke bezwaarprocedure met een Integriteitscommissie voor in het leven geroepen.

    “Structureel modereren?” Da’s een klein technisch moderatiemomentje aangrijpen voor framing. Opblazen dus. Punt.

  43. Ikjes, waarin de schrijver (m/v) uit wat voor motief dan ook een inkijkje verschaft in een minder fraaie inborst, zien we hier helaas veel te weinig.

  44. “Eens zien” wil zeggen dat men iets gaat beproeven en openstaat voor de bevindingen, that’s all.
    Geen problemen maken waar ze niet zijn, vaderman -milde glimlachicoon-

  45. …immers, als men wordt gemodereerd is zoiets ofwel incidenteel, ofwel structureel, een van beiden.

    Dat het incidenteel is, weet je wanneer je slecht eenmaal wordt gemodereerd. Of het structureel is, valt alleen vast te stellen door te kijken of een volgende reactie ook in de moderatie belandt. Pas daarna kan men conclusies trekken.

    De blogbaas nam dus aanstoot aan een neutrale weergave van een logische vervolgstap. Wat daarvoor de reden was, daar kan men over speculeren, maar het resultaat was fake news.

  47. Daar zul je vast wel een duimpje voor krijgen! -milde glimlachicoon-

  48. Als het kon wel twee ook 😀

    Hoe meer woorden men voor het gekronkel nodig heeft, hoe meer men zich met definities in bochten wringt, hoe meer men het eigen ongelijk aantoont. When in a hole stop digging … Het is algemeen bekend en het wordt maar weer eens aangetoond. Man man.

  49. Hey Lummel ! Leuke boektitels heb je ingebracht!

    Terzijde: het woord blogsem, daar werd een spelletje van gemaakt, toen er nog overal spelletjes van werden gemaakt. We moesten raden wie het had verzonnen. Er was nog een open einde, maar vandaag is het afgelopen met dit raadseltje. Jammer.

  51. Evenwicht

    Ruim voor de feestdagen doe ik inkopen. Ik ben een redelijk gezonde senior doch heb heel soms een evenwichtsstoornis. Toch neem ik de fiets. Met voldoende vaart blijf je in balans. Maar onverwacht, hartje dorp, moet ik remmen en kom ik ten val. Een paar dames helpen mij overeind. Een dag of tien later wandel ik naar de kerstkunstroute, een kilometer van mijn huis. Het is al laat én donker, en het lijkt of ik daar de enige bezoeker ben. Ik struikel over een obstakel. Een auto die toevallig langskomt, stopt. Een man en vrouw hijsen mij op. De vrouw bekijkt mij aandachtig en zegt: „Ik herken u. Ik heb u twee weken geleden ook al van de straat geraapt.”

    Rob van de Water

  53. Ach arme Rob. Toen hij jong was, werden mensen alleen “van de straat geraapt” als ze ladderzat waren. Daar draait zijn grapje nu om. Maar bijna niemand weet dat nog meer.

  58. Uitverkoop

    In een chique winkel zie ik een winterjas die ik al lang wil hebben. Nu deze in de uitverkoop is, ligt de aankoop eindelijk in mijn bereik. Er is slechts één maat beschikbaar. Als ik de jas pas, zit deze erg krap, waardoor ik twijfel over de aanschaf. De verkoopster bemerkt dit en zegt: „U hoeft niet te twijfelen. Deze jas is zo warm, daar hoeft u niets onder aan.”

    Benita Spronk

  60. Ik stond toevallig ook in die winkel en hoorde de verkoopster zeggen:’ al u vijftig kilo afvalt, zie ie als gegoten’.

  64. Beetje verliefd

    In het college Literatuur en Christendom hebben we het over bekeringen. Om de studenten tot een discussie te bewegen heb ik van tevoren richtvragen uitgedeeld. Ik leg de eerste vraag voor aan de aanwezigen: „Kun je je een beetje bekeren?” Enorme stilte in de zaal. Om de studenten wat meer tegemoet te komen breng ik de materie dichter bij huis: „Nou, kun je bijvoorbeeld ook een beetje verliefd zijn?” Antwoord achterin de zaal: „Volgens André Hazes wel!”

    Hans van Stralen

  66. Vóór Hazes was er Teddy Scholten. Daar won ze een beetje mee op een of ander Songfestival.

  70. Zou ik bijna het lied vergeten waar het allemaal mee begonnen is. Zelve hoorde ik het liedje voor het eerst ergens in Valkenburg, in een discotheek, ergens op een kruk. Toen vond ik het nog niks.

  71. Je wordt bedankt Bas ☻ Hazes was niet mijn favoriet maar Hyland nog minder. Op school vonden we alleen dat Itsy-zinnetje grappig en bleven het herhalen ondanks ergernis van een paar leraren. Of juist met opzet.😀
    De tekst en melodie van Teddy Scholtens Een Beetje had heel wat meer inhoud.

  72. Ik vond het itsy bitsy spider liedje het liefst. Dat spinnetje dat langs een sprietje naar boven klimt en dat het dan gaat regenen en dat hij helemaal opnieuw moet beginnen. Tranen!

  74. O ja Teddie Scholten en het songfestival, itsie bitsie tienie wiewie ( foneties gespeld natuurlijk).
    Een beetje van Teddie, wat een hit.
    Wij hadden pas net een t.v. denk ik, met tante Hannie die zwaaide .
    Toen ik dertien was kocht ik van zelf verdiend geld een pick-up, met twee plaatjes, een ervan was Milord van Corry Brokken (soort van Edit Piaff destijds).
    Mijn moeder was razend en verbood mij en mijn zus die ook meebetaald had om dit soort vulgaire liedjes
    in ons huis ten hore te brengen, onze liberale opvoeding was te ver gegaan .

  76. Komt me vaag bekend voor, klinkt niet gek.
    @Klare, vulgair… Zou een giller zijn in deze tijd. Vergelijk het met Teeuwen die nu op tv is, de vetkees.😑

  77. Danke schön

    „Dank je wel”, zegt onze kleuter netjes als de jonge, mooie en vriendelijke Oostenrijkse serveerster ons eten komt brengen. „Hier zeggen ze danke schön”, vertellen wij. Hij oefent de woorden een paar keer. „Danke schön!”, bedankt hij haar even later.

    Hij roept het opnieuw wanneer we het restaurant verlaten. „Daag! Danke schön!” Hij zwaait er enthousiast bij. De serveerster lacht en zwaait terug. „Wat vond je het leukst aan vandaag?”, vragen we na het tandenpoetsen, voorlezen en instoppen. Hij denkt even na. Dan zegt hij: „Dankeschön.”

    „Dankeschön?”

    „Ja”, antwoordt hij. „Gaan we morgen weer bij haar eten?”

    Ilse Geverink

  79. Doet denken aan een verhaal over de Poolse schaakmeester Kasimirz Makarczyk dat ik ook al eens op drasties heb verteld. Tijdens een toernooi in Duitsland zat Makarczyk in zijn hotel te dineren toen een andere heer de eetkamer binnenkwam. De man maakte een lichte buiging en zei: „Mahlzeit!“. Makarczyk, die geen Duits sprak, stond snel op en antwoordde: „Makarczyk“.
    Hetzelfde ritueel herhaalde zich de volgende avond en de avond daarna. Lichtelijk geirriteerd, informeerde Makarczyk bij vrienden of het in Duitsland de gewoonte was zich bij elke ontmoeting opnieuw voor te stellen.
    Eenmaal uit de droom geholpen, besloot hij de volgende dag zelf het initiatief te nemen. Toen hij de vreemdeling zag naderen, stond hij op en zei vriendelijk: „Mahlzeit!“.
    De man keek hem verrast aan, en antwoordde: „Makarczyk!“.

  80. Gul grinnikicoontje voor deze anekdote die ik toch al zeker voor de heelveelste keer lees, maar die daarom niet minder leuk is. 😀 😀 😀

    Wel heel erg vervelend is het om te moeten vermelden dat het nieuwe intro weer eens vertraagd is. Wat ik nu weer voor smoesje heb? Ik was vrijwel de hele vorige week in Brussel, ditmaal om de jaarvergadering van blogdirecteuren voor te bereiden, die daar over enige tijd gehouden zal worden en jawel, wat een eer, ik zit ook in de programmacommissie. Dat is een heleboel vergaderen en eten en drinken, want zo’n congres moet goed worden georganiseerd, niets mag aan het toeval worden overgelaten.

    De foie gras heb ik dit keer laten staan, maar een paar levende oestertjes heb ik niet aan me voorbij laten gaan. Alsmede een steak die man man man wel zo’n beetje de lekkerste steak was die ik ooit gegeten heb. Angus Rib Eye something. Ja ze kunnen smullen die Belgen. Verder veel wijn en chocola, maar dat spreekt voor zich. En gelukkig dit keer helemaal niet aan DSR gedacht. Pas in het vliegtuig terug naar huis heel eventjes, en dan kan het de stemming niet meer verpesten.

    Maar daarom dus even wat minder tijd kunnen steken in mijn hobbyblog. Weest gerust, die tijd komt er weer volop aan. Er zit ook weer een keinieuw vervolgverhaal van een schrijver van naam in de inbak. Dus dat komt allemaal goed. Blijf het allemaal kei volgen hiero! 😀

  82. APD denkt elke dag wel een momentje aan DSR, al zal ie het ontkennen -milde glimlachoon-. Als je zo opgeeft over al dat lekkere eten, heb je geen hap door je keel gekregen.

  83. Nee lieve Bertie, dat mag helaas niet. Er zijn er al zovelen die dat gevraagd hebben. Tenzij je natuurlijk de notulen zou willen schrijven, maar dat zal wel niet. Is erg saai.

    Het eten vindt trouwens plaats voor en na de vergadering, nooit tijdens. Nee, die dingen moet je gescheiden houden. Wat we weleens doen is tijdens het dessert bespreken waar de volgende vergadering gehouden zou moeten worden. In dit geval Lissabon. Daar waren we het snel over eens. Want dat is gewoon een fijne stad met fruitige wijntjes en weemoedige fado’s. Maar ook dan zal er van een intro schrijven niet veel terecht komen. Gelukkig duurt het nog even.

  84. Leuke anekdote van Ad Hok! Ik kende hem nog niet en heb hem zo goed mogelijk (met succes) doorverteld.
    In het NOS journaal hoorde ik eergisteren dat schaken erg populair is geworden op de basisscholen in NL. Zowel met het klassieke bord en de stukken, als via internet.

  86. Ja pawi, schaken is inderdaad populair geworden op de basisschool, alleen zijn het vaak de grootvaders die hun kleinkinderen met deze denksport in aanraking brengen, het hen aanleren en met hen verder oefenen en spelen. De grootvader gaat gewoon door bij zijn kleinkind als het bij zijn zoon niet helemaal in de smaak is gevallen.
    Het blijkt een succesvolle methode, generatiekloofje !

  87. Hier thuis gaat het met gewoon bord en stukken, terwijl kleinzoon thuis op i-pad speelt.

  90. Goed te horen dat ook in NL schaken op school populair is. Hier in de VS is het dat ook, met als resultaat dat ik vaak tegenover 8-jarigen zit. Leuk, maar het was ook wel weer eens prettig afgelopen zaterdag in een toernooi voor 50-plussers te spelen.

  92. Buitenwijk

    Op zondagochtend ben ik (56) in een onbekende buitenwijk op zoek naar de locatie van een schaaktoernooi. Ik zie niets wat ik herken en voel mij verloren in mijn eigen stad. In de verte loopt een ouder echtpaar, van dichterbij herken ik mijn oppas van 45 jaar geleden. De begroeting is warm en dan zeg ik dat ik verdwaald ben.

    „Zal ik je thuis brengen?”, vraagt ze.

    Paul van der Aa

  95. Wederom geen posts binnengekregen, de laatste was van 15 januari 14.59.
    Wat ik verkeerd doe, vraag ik me af. Ik ben toch echt een volgeling.
    Vanaf nu begin ik opnieuw. maar ga eerst laptop en tablet een schop geven.

  98. Noot

    Anna (9) speelt gitaar en moet voor het eerst een fis spelen. Bij het zien van het kruis vraagt ze verbaasd: „Mama, waarom staat er een hashtag voor deze noot?”

    Annette Kik

  102. Een kruisteken in muzieknoteringen zien als een hashtag, is voor de inzendster een revelatie blijkbaar.
    Ik hoor niet bij de doelgroep, het ligt dus aan mij, ik vind het geen leuk ikje.

    Met het lepeltje ben ik natuurlijk heel erg blij, maar net als Bertie wil ik de commissie beleefd vragen of er ook vorkjes en mesjes in het assortiment kunnen worden opgenomen.

    Tenslotte nog even iets over Ad Hok zijn opmerking, dat het schaken voor 50 plussers op zaterdag was 😆
    Je kunt op de site van Tata Steel zien wie zich hebben opgegeven voor deelname, en de inzender staat er niet bij. Makkelijk zoeken natuurlijk op Aa.

  104. @lummel, ik veroorloof me een klein huh-icoontje. Maar dan kan de eerste zin ook weg, lijkt me. De naam zou ik wel zo laten. The Kik, zo’n naam heeft weerklank.

  108. Adem

    Een man van midden dertig zit aan de behandeltafel. Hij heeft adem- en stemproblemen. Vier weken geleden is hij bij mij gekomen voor logopedische hulp. Het is een vriendelijke man, een kop groter dan ik en hij werkt in de bouw.

    We bespreken hoe het afgelopen week is gegaan. Zijn getatoeëerde onderarmen rusten op de tafel, de handen tot lichte vuisten gebald en hij vertelt over de drukke werkdagen die hij achter de rug heeft. Ik let ondertussen op zijn ademhaling en stem. Het ziet er goed uit – een rustige adembeweging – en zijn stem klinkt minder hees.

    Ik geef hem een compliment: „Het gaat beter met je adem.”

    „Ja”, zegt hij, „ik heb vanochtend mijn tanden gepoetst.”

    Saskia Eelman

  114. Kwou net zeggen…
    De man is wel erg herkenbaar in beeld.
    Ik zou het ook niet leuk vinden als ze achter mijn rug om intieme details over mijn tandenpoetsgedrag in de krant zetten. Lachen man!

  115. Dank je voor de moeite, Huil Baby, voor wie doe je dit?

    In Luviennas herschrijvingen zijn we hier niet geinteresseerd, zolang ze althans niet ondubbelzinnig afstand heeft genomen van oldtimer autoraces voor welgestelden in prachtige natuurgebieden in het buitenland. Volkomen waanzinnig en vervuilend tijdverdrijf, dat evenzogoed met de fiets of te voet plaats zou kunnen vinden. Zeg je haar dat even?

    Zelf heb ik al een stapje in haar richting gemaakt door vorige week resoluut een bordje foie-gras te weigeren. In plaats daarvan koos ik voor iets vegetarisch, dat met een hoop Japanse sojasaus en verse sproten van het een of ander nog best smakelijk was ook. Ik bedoel maar. Ook zij zou eens uit haar comfort zone moeten stappen.

  116. ‘We’? (S)preek voor jezelf, vaderman.

    Luvienna staan (voor zolang als het duurt, APD is nogal een schrappertje, zo hebben DSR en Boer’nsmurf ondervonden) nog wel bovenaan deze page als bijdrager. Desalniettemin bestaat dat lijstje grotendeels uit lieden die zich hier niet meer willen vertonen.

    DSR stelt er prijs op van iedereen te horen die de Ik-jes een warm hart toedraagt, of dat nu hier is of elders – daar zijn de mensen in geinteresseerd, niet openstaande rekeningen van jou, om nog maar te zwijgen van je vreetzame verhaaltjes. Voor dergelijk ge

  117. Ach, daar is opgewonden standje weer, kennelijk even een pauze nodig van zijn geenstijl gegluur. Gelukkig zijn z’n opzichte framingpogingen altijd simpel te weerleggen. Gaan we:

    Met “we” had ik zeker jou niet op het oog, DSR. Hoe ijdel kun je zijn … Carly Simon zong het al, you’re so vain, you probably think this song about you. Not dus.

    Zelf ga je overigens in de tweede alinea op dezelfde tour door te beweren dat “de mensen niet geinteresseerd zijn in mijn verhaaltjes”. De mensen? Hoor ik niet bij hoor, en het merendeel van de mensheid niet, kan ik je verzekeren.

    Luvienna’s verhaal en Luvienna’s eerder commentaar is gewoon op de site aan te treffen, daar slaat de bronvermelding op. Er wordt nergens gesuggereerd dat iedereen nog dagelijks hier schrijft. Hoe slecht kan iemand lezen …

    De grappigste bewering is echter dat het lijstje “grotendeels” uit lieden bestaat die “zich hier niet meer willen vertonen”. Hoe suggestief en grof kan een mens zijn … intrigantje dat je d’r eentje van ons bent. Tel je mee, er staan 16 “lieden” vermeld, we moeten dus tot 9 lieden komen die zich hier niet meer willen vertonen.

    Welnu:

    1) Bas van Vuren (is dagelijks hier)
    2) Pawi (is dagelijks hier, plaatst zelfs trouw elke morgen een ikje)
    3) Luvienna (is zonder enige discussie opgestapt toen ik het over mijn foie gras en haar oldtimers had, heeft nooit gezegd dat ze zich hier niet meer wil vertonen, maar weet kennelijk niet hoe ze zonder gezichtsverlies hier ooit nog kan reageren, en dat is ook inderdaad moeilijk, hoewel ik haar geen strobreed in de weg zal leggen, de schone lei is hier een bekend fenomeen. Let wel: ik heb (behalve van jou en Heer Rozenwater) nog van niemand gehoord dat iets dat ik verkeerd zou hebben gedaan een goede reden is voor haar gedrag. Sterker, mij bereiken (inmiddels niet meer dagelijks maar wel wekelijks, meest recent: gisterenavond) nog emailtjes waarin een reageerder stelt dat ik groot gelijk en zij groot ongelijk heeft. Je kunt niet als voorwaarde voor het reageren op een blog stellen dat de blogeigenaar zich aan jouw eetgewoonten houdt. Mag je doen, maar het is dan jezelf en niet de blogeigenaar aan te rekenen dat je je niet meer vertoont. Bovendien vrijheid blijheid, soms heb je het ergens niet meer naar je zin en ga je elders je dingetje doen, volkomen normaal en mag. Ikzelve had dat met drasties en recentelijk met Rozenwater. Ik kom daar niet meer. Maar reken dat noch Janneman noch Roosje aan.
    4) Mopperkont (nog wekelijks hier, soms met mooie muziekjes)
    5) TimmerArk (is voor zover ik weet overal verdwenen, heeft blogs geschrapt, twitteraccounts vergeten, dat hij zich nu juist “hier niet meer zou willen vertonen” is smaad.
    6) Plopje (was nog niet zolang geleden eventjes hier, is nergens een regelmatige gast)
    7) Ilona (duikt hier ook regelmatig op, en is zelfs bezig aan een feuilleton, houdt echter ook van kopjes verzinnen en dat wordt nu eenmaal hier niet meer aangeboden).
    8) Riverside Blues (voor zover ik weet overal verdwenen, maar in ieder geval weet ik niet van een bewuste keuze van hem om zich hier niet meer te willen vertonen).
    9) Klare taal (regelmatige gast alhier, soms op vakantie, maar dat mag).
    10) Heer Rozenwater (nog heden hier aan te treffen, haha, in your face dus)
    11) Lummel (ook regelmatig hier, en binnenkort zelfs met een brandnieuw feuilleton, ik heb de eerste aflevering gelezen, is voor jou te hoog gegrepen, maar voor vele anderen gaat dit fraai lees- en denkwerk opleveren).
    12) Ad Hok (regelmatig hier te zien).
    13)Letterzetter (in het verleden actief, vooral met kopjes, en met een verhaal, het begin staat hier, tijdje ziek geweest, geen idee waar hij uithangt, maar van een zich bewust hier niet meer willen vertonen lijkt me geen sprake. Zou niet weten waarom.
    14) Bertie (regelmatige gast, klaagt zelfs zodra ze geen automatische melding van een reactie krijgt, hoe trouwer wil je het hebben?).
    15) Indra (hopla, daar heb je nummer twee, schrijve 2, die aan je beschrijving voldoet. Mag en kan. Ook zij houdt meer van het snelle koppenwerk en dat mag en kan. Haar weggaan hier was van haar kant een tikkie ongeduld, heb ik al uitgelegd, ze had kennelijk een snelle en uitgebreide reactie van mij verwacht over mijn vakantie, terwijl ik het met een snelle onliner af moest doen vanwege een gesprek met collega’s. Kan gebeuren. Communicatiemisverstandje. Niet erg. Maar ik schenk je haar. Twee op de 16 dus.
    16) Apiedapie. Want APD is een geval apart. De site staat bol van zijn bijdragen en in de geest is mijn voorganger nog volop aanwezig.

    Twee van de 16, net iets meer dan 10%, noem jij “grotendeels”. Grinnik. Ik had graag een moeilijkere gehad, deze was heel erg gemakkelijk te weerleggen en door iedereen te controleren. 😀

  118. Tsss….stuur de executive summary even op, wil je? Of heb je geen bereik bovenop die kilometershoge kast van je. -milde glimlachicoon-

    Je blijkt er vreselijk mee aan te zitten, maar de conclusie is en blijft dat ’t bepaald niet overhoudt.

  119. Grinnik, ik had deze reactie van je al meteen na mijn solide antwoord op kunnen schrijven, je bent wel zo’n beetje de meest voorspelbare reagluurder die ik ken. Zodra je gebrabbel met feiten gelogenstraft wordt ga je niet op het antwoord in, ofwel met het smoesje dat het te lang is, ofwel dat het niet terzake doet, ofwel je suggereert dat ik (ik, niet jij!) het wel heel erg belangrijk vind …

    Maar jawel, je conclusie handhaaf je, ondanks de klinkklare weerlegging. Waarom zou je een onjuiste bewering corrigeren of afzwakken? Zo is dat! Met de staart tussen de benen weglopen noemen we dat in goed Nederlands. Op naar de volgende. Gaat al jaren zo. Gaap.

  121. Staart tussen de benen? Nee hoor. DSR lacht je met de duimen tussen de bretels overhartelijkst uit over 1) je opgewondenstandjesheid 2) je gegoochel met feiten & getallen, waarvan DSR de conclusie met een vrijmoedig gebaar verwerpt.

    Maar je eerder reactie richting L. blijft toch het parmantigst -milde glimlachicoon-. Lekker zit e.e.a. je zeker niet.

  122. Ach, daar komt de slippendrager ook weer opdraven. HR en DSR verschijnen van tijd tot tijd met zijn tweetjes als ze zich vervelen op het eigen blog en zin hebben in ruziemaken. Merk op dat ik dit zelf bij hen niet doe. Ik geef geen aanleiding voor dit sneue gedrag. Ik reageer niet op hun blog. Ik lees hun blog niet. Misschien is dat het wat ze steekt.

  123. ‘Hun’ blog? DSR heeft geen blog, beste APD.

    Wat DSR steekt, dat raakt ‘m niet, maar dat APD geprikkeld is, dat staat als een paal boven water -milde glimlachicoon-.

  126. En het duimpje voor Lummel is onderweg – morgen een recept voor zee-egel (portie voor alle vier reageerders)!

  127. Alsof het zo moest zijn, maar het is toeval, zojuist is het eerste deel van de prachtige (nou ja, dat moeten we nog afwachten, maar we hebben goede hoop) boekbeschouwing van Lummel gepubliceerd. Gaat dat zien, alhier, ICI. En luister er een lekker moppie Franse radio bij. Zelve ben ik zoals bekend meer een liefhebber van het gerelateerde FIP, een station dat nu juist lekker bijna helemaal niet kletst.

  129. Mijn vermoeden wordt steeds donkerbruiner (en was nooit de Wit).
    Sukses met de kettingzaag.

  130. Neen, Mr. Wit heeft nog nooit meer dan twee foutloos gespelde goedlopende zinnen uit zijn typemachine kunnen krijgen. Dislektisch blogbaasje dat het me d’r eentje van ons was.

    Maar degene aan wie Hok denkt is kinderlijk eenvoudig te imiteren, vergeet dat niet en verder weet ik het ook niet. Icoontje.

  131. Lunch

    Wij gaan onze pasgeboren kleinzoon bewonderen in het St. Franciscus Gasthuis in Rotterdam. Eerst wat eten. In de eetzaal/ lunchroom zien we bijna uitsluitend witte uniformkleding. Er zijn twee plaatsen vrij. Ik vraag aan een verpleegkundige: is dit alleen voor werknemers of zijn wij hier ook welkom? Het vriendelijke antwoord: „Ja hoor, patiënten kunnen hier ook zitten.”

    Bas L. Quist

  132. Laat dat St. maar achterwege, dat hebben ze eraf gehaald, ter ere van Mammon.

    Die Quist, wordt zomaar aangezien voor patiënt! Het moet niet gekker worden.

  133. @Bas: “Maar degene aan wie Hok denkt is kinderlijk eenvoudig te imiteren”.
    Da’s waar. Maar wie zou dat in hemelsnaam willen?
    We zullen er verder maar geen woorden aan vuil maken.

  134. Nee, dan houdt het vast wel weer op. Tot zover een aaneenrijging van oude meuk. Been there done that. Hoewel ik die Schrijvende Advocaat straal vergeten was, ene mevrouw Watson toch? Wie Is De Mol had je toen nog niet, dus toen was het spannend.

  135. Dat was volgens mij niet de Schrijvende Advocaat, maar de Schrijvende Juriste. Die hield het niet lang uit.

  142. Fase

    Mijn opgewekte en prima puberende kleinzoon van 14 jaar vertelde me dat hij tegenwoordig vaak conflicten heeft met zijn moeder. „Maar”, zo sprak hij vol vertrouwen, „dat gaat wel over als mijn moeder door de overgang heen is”.

    Janny Schuiling

  146. Lekker moppie muziek weer van Mopperkont. Ik ben er niet ingetrapt en heb het pas hedenmorgen beluisterd. Kom zeg, een “Wachet auf” posten om elf uur ’s avonds.

    Er is niks mis met het stukje. Fijn gezongen, mooi begeleid, een Introspectionachtige uithaal van beiderlei kunne na een minuutje of vier (weten we het nog, Thijs van Leder?), en een aandachtig luisterend publiek, wat wil je nog meer.

    Fijn rustig camerawerk. De heren met identieke strikjes. Bij de dames is er eentje stout. Ze hebben allemaal een naakte hals, maar er is er eentje die het durfde om een stewardessensjaaltje mee naar de kerk te nemen en dat vind ik hulde. Driewerf.

    Weg met die eenheidsworst.

    Ik wil een sjaaltje want ik heb een kriebeltje in mijn keel en het is altijd zo verrekte koud in die kerk, dan DRAAG ik dat sjaaltje, f**k you dirigent. Zoiets heeft er door haar hoofd gespeeld, zeker weten.

  147. Pingback: Exclusief: de Ikjesdiscussies die je elders moet missen – Bas van Vuren, aangenaam

  148. Allemensen, ik heb geprobeerd er sjokolade van te maken..wat doe je vraagt men hier..ik tijger door Apiedapie..moet je nier aandenken dat je in woordenbrij wordt opgenomen,,,,

  150. Pingback: Dit zijn alle weekoverzichten tot nu toe (archief) – Bas van Vuren, aangenaam

Ik vind er dit van: