“Haha, ik rook al weer negen dagen niet meer!”, riep Timmerark opgetogen. “Volhouden Timmertje, op naar de tien! Dit is er al met je gebeurd na slechts 10 dagen rookvrij” was mijn antwoord en ik plaatste het onderstaande motiverende plaatje van de Tobano app.
“Dit was echt de laatste keer. Altijd weer die excuses, die smoesjes, die overstaggaande klotemomentjes en die buurvrouw die komt lonken met haar aansteker! Yuk.” Timmer was er klaar mee, zoveel was wel duidelijk. Hoewel? “Wat gebeurt er trouwens dan wel allemaal niet na honderd dagen niet roken? Of duizend? Als dit allemaal al kan na tien dagen dan baal ik dat ik niet wat later ben gestopt. Had ik nog best even kunnen inhaleren.”
Klare taal: “Ik ben wel blij dat het risico op sudden death gestopt is, ik heb er inderdaad nooit meer last van gehad tot nu.”
Een conversatie, we pikken hem nu pas weer op, die op 6 augustus plaatsvond. Ik ben benieuwd!
Wie het 15-jarige dochtertje van Cyril Lansink nou het meeste miste, wilde derzelve weten. Het kind was immers op vakantie met paps en mams ergens in een prachtige maar ver van de bewoonde wereld gelegen gîte, met uitzicht op koeien en gehooide velden. Om te laten merken dat hij het afgelopen schooljaar goed had opgelet, vroeg paps wie ze nu het meest miste: Sophie, Carmen, Amber, Meeke of Guusje? Of misschien toch een van de jongens: Ids, Lucas, of Niels, die met die bril? Dochter keek hem meewarig aan en antwoordde: „Wifi”. En hoppa, Cyril belde het ikje al terwijl ze praatte door naar de NRC. Man, wat een geweldige opmerking, wat een geweldig verhaal. Die clou zag je van kilometers ver aankomen. Daar heb je geen gehooide velden voor nodig.
Lummel maakte korte metten met de ikjesschrijver: “Cyril heeft de namen van de vriendenkring uit zijn hoofd geleerd. Wat een empathie. Om toch de bewondering te krijgen waarop hij gehoopt had probeert hij de NRC-lezers te paaien. En volgende keer als je iets huurt beter controleren of ze wifi of 4G hebben, ldb”.
Pawi had de volgende raad: “Meisjes van vijftien willen niet in een prachtige gite ver van de bewoonde wereld zijn, tenzij met een vriendje/vriendinnetje. Wifi dus. Of een mifi kopen plus een 10GB kaartje.”
“Het lijkt geen gelukkig gezin en in ieder geval geen gelukkige vakantie.”
En Timmerark dacht te weten dat dochter wel graatmager zou zijn geworden als ze na een week pas bij het ontbijt verscheen. “Het lijkt geen gelukkig gezin en in ieder geval geen gelukkige vakantie.”
De 100e reactie was voor Pawi. Zij plaatste dit schattige ikje:
Competitie
Mijn kleindochters van twee en vier komen aanhollen. Bij aankomst zegt de oudste enthousiast: „Ik ben eerste.” De jongste komt aan en zegt even enthousiast: „Ikke niet.”
Marlies van Vloten-Gentis
Leuk toch? Ilona vond er het leuke plaatje bij. Schildpadfan als ze d’r is … Ze sleepte ook nogeens de 200e reactie binnen, dus het kon niet op.
Voor de rest was het de afgelopen weken een tikkie stiller op de site, vanwege persoonlijke omstandigheden. Ik schreef best wel een mooi stukkie, vorig weekend, maar dat was mijn afscheidsspeech voor mijn vader, aan wie wij de laatste eer mochten bewijzen. Such is life. Het liedje van Tommie draaiden we voor de kinderen, maar ook de volwassenen hoorden het in dankbaarheid aan. Een glimlach, een traan, zo moet een goede uitvaart gaan. Vind ik dan weer, gek mannetje dat ik me d’r eentje van jullie ben.
Naar een gedicht van Willem Wilmink
Het is niet fijn om dood te zijn
dat maakt me soms een beetje bang.
Het doet geen pijn om dood te zijn
maar dood zijn duurt zo lang.
Als je dood bent slaap je stil
Weet je, wat ik weten wil?
Als je dood bent droom je dan?
En waar droom je van?
Droom je van je eigen straat
dat je op de trommel slaat
dat je op een schommel staat,
dat die steeds hoger gaat
Dat je daar je moeder ziet
hoor je wel of hoor je niet?
Dat ze je geroepen heeft
Droom je dat je leeft?
Het is niet fijn om dood te zijn
dat maakt me soms een beetje bang
Het doet geen pijn om dood te zijn
maar dood zijn duurt zo lang
Ik maakte me weer veel te naar
Ik laat gewoon het lampje aan
Bij mij duurt het nog honderd jaar
voordat ik dood moet gaan
Wil jij net als onze Ilona en de andere reageerders (m/v/t) kans maken om in het volgende intro voor te komen? Met iets leuks? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden uit het verre buitenland die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email van mijn voorganger apie@apiedapie.com of direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen week. Nou, jullie zien het wel. Ik zat weer eens ergens voor me uit te dromen, met hier en daar een biggelende traan die zomaar onverwacht naar buiten moest. En toen nog één en toen nog één. Gaat wel over. En ze horen er ook bij. Opgroeien betekent dat je op een gegeven moment geen papa en mama meer hebt.
Foto: “Hoop doet leven” © 2018 Vader van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Mijn moeder vroeg altijd: Ben jij van IKKE, ikke en de rest kan stikke?
Natuurlijk kende zij deze rubriek toen nog niet.
Ik moet haar toch eens vragen wat zij van deze rubriek vindt.
Mijn vader was weer beter in JIJ-bakken.
Terwijl hij nooit in de keuken kwam ….
Vrolijke groet,
Goedemorgen Bas, Je gaat gewoon door. Heel goed.
De tekst van het Tommie-liedje is erg mooi, ik zie het nu voor het eerst.
Dat is een heel mooi liedje waar je stil van wordt…
Ik wens je nogmaals sterkte.
Ik was even uit de roulatie, naar het verre noorden: Grunn’n.
Aangezien lummel ook even verstek moet laten gaan, zal ik het ik’jegeplaats weer even op me nemen.
Erger
Ik weet niet wat erger is: het feit dat ik het een afknapper vond dat mijn vier jaar oudere skivakantie-scharrel in Oostenrijk naast mij op de bank het nieuws op nrc.nl aan het bekijken was, of het feit dat ik nu, een half jaar later, een Ikje instuur in de hoop dat hij mij nu wél volwassen genoeg vindt om over het nieuws mee te kunnen praten.
Noor Leenders
En in afwachting van verguld lepeltje nr. 3…
Poeh hee…
Ik weet niet wat erger is: het feit dat Noor een Ikje misbruikt om haar relatieproblemen met ons te delen, of het feit dat ze het hele verhaal in een enkele zin heeft gepropt.
Het ergste is het ikje zelf. Contactadvertenties … de NRC begint er nu mee.
Mooie tekst van Wilmink. Een zin stoort me: ” Ik maakte me weer veel te naar”. Had echt iets anders moeten zijn, in de trant van “Ik voel me toch een beetje naar”.
Beetje ziekelijk dit ikje, heel erg eigenlijk
Beetje raar.
We vinden dit niet raar. We vinden dit heel bijzonder! 🤣
Bijzonder raar. ☻
Nederland
Mijn zoon is met vier vrienden op vakantie. De reis begint in Bulgarije en zal eindigen in Athene. Onderweg met hun gehuurde busje spreken ze veel met de lokale bevolking en dan wordt er vaak gevraagd waar ze vandaan komen.
De reactie is dan vaak: „Aaahh, Marco van Basten, Ruud Gullit en Robin van Persie!”
Zo niet op een pleintje in Athene. De plaatselijke ober denkt even na en roept dan: „Aaahh, Jeroen Dijsselbloem!”
Irene Wendt-Hols
Fraaie tekst van Wilmink, hij weet altijd de juiste snaar te raken.
Mooi intro Bas, louterend imho.
Ja die Irene toch. Nog goed dat ze niet Geert Wilders scandeerden.
Cottleston, Cottleston, Cottleston Pie,
A fly can’t bird, but a bird can fly.
Ask me a riddle and I reply:
“Cottleston, Cottleston, Cottleston Pie.”
Cottleston, Cottleston, Cottleston Pie,
A fish can’t whistle and neither can I.
Ask me a riddle and I reply:
“Cottleston, Cottleston, Cottleston Pie.”
Cottleston, Cottleston, Cottleston Pie,
Why does a chicken, I don’t know why.
Ask me a riddle and I reply:
“Cottleston, Cottleston, Cottleston Pie.”
Geliefd
NRC kiest voor de krantenkop: ‘Geliefd bij Mark Rutte maar toch gestruikeld in Den Haag’.
Mijn vrouw monstert de tekst en verzucht: „Ach, die hadden ze nog liggen van de vorige drie keer.”
Bas Linders
Ondanks de fraaie voornaam van de inzender vind ik dit een bijzonder slecht ikje.
Begeleiding
Ik tijdens de pianoles: „Goed zo! We spelen het liedje nog een keer en nu speel ik de begeleiding mee.” Leerling (6): „Hoeft niet, hoor. Ik ken dit liedje nu zo goed dat ik daar geen begeleiding bij nodig heb.”
Petra Polman
Het lijkt me nu een trend: de ikjes zijn op.
geduld is een schone zaak
Wachet! betet! betet! wachet!
Seid bereit
Allezeit,
Bis der Herr der Herrlichkeit
Dieser Welt ein Ende machet.
Dubben
Hoewel ik mijn vrouw al dertig jaar denk te kennen, vind ik het nog steeds moeilijk om een cadeau voor haar te kopen. Na lang dubben in een boekhandel aan een Utrechtse gracht valt de keuze op twee boeken, één over design en de ander over architectuur. Op weg naar de kassa twijfel ik alweer maar zet toch door. „Inpakken alstublieft, het zijn cadeautjes”, zeg ik vastberaden. „Natuurlijk”, antwoordt de medewerkster vriendelijk, „voor een man zeker?”
Ben Schaafsma
Ja en als je dan niet stevig in je schoenen staat ga je een boekje over haken en breien halen. Of 50 tinten grijs.
Sommige mannen doen dat. Die denken aan moeders gebreide sokken☻
Pareltje
Waar?
Altijd al plank voor zijn hoofd of meer interesse in zijn ‘business-model’!
Nee, eigenlijk niet, die man twijfelt nog altijd, dat moet een goed huwelijk zijn.
😝🤣🤣
Mijn man bleef twijfelen. Ik mocht blij zijn dat hij mij accepteerde.😉
Naar huis
Voor de klassen 1 en 2 in het praktijkonderwijs (vmbo ) hebben we een kort en afwisselend introductieprogramma georganiseerd in de vorm van een carrousel. Het programma neemt tweeënhalf uur in beslag. Ik informeer na de instructie of er nog vragen zijn. Ogenblikkelijk steken twee leerlingen hun hand op: „Hoe laat begint de pauze mevrouw?”, de tweede vragensteller: „Wanneer mogen we naar huis?”
M. Brinkhuis-Duijzer
Ja, dat zijn terzake doende vragen. Merkwaardig dat die niet al in de instructie werden aangekaart.
ik vraag me af of er verder nog iets gaat gebeuren, meestal niets vmbo blijft meestal bij haar letterkeuze
en leuze vreselijk minimaal bijzonder onderwijs zonder resultaat.
Opgevoerd in een stukje over de dood, hoe toepasselijk.
Ben er wel lang stil van geweest.
Wat bedoel je, Timmer? Waar ben je stil van geweest, en wat is er opgevoerd?