Hoewel Ben Schaafsma zijn vrouw al dertig jaar denkt te kennen, vindt hij het nog steeds moeilijk om een cadeau voor haar te kopen. Na lang dubben valt de keuze op twee boeken, één over design en de ander over architectuur. „Inpakken alstublieft, het zijn cadeautjes”, zegt hij vastberaden bij de kassa. „Natuurlijk”, antwoordt de medewerkster, „voor een man zeker?”
“Nee, eigenlijk niet, die man twijfelt nog altijd, dat moet een goed huwelijk zijn.”
Ja en als je dan niet stevig in je schoenen staat ga je een boekje over haken en breien halen. Of 50 tinten grijs. Onze Bertie merkte instemmend op: “Sommige mannen doen dat. Die denken aan moeders gebreide sokken” Wat zo’n NRC-ikje – want daarover hebben we het – al niet los kan maken. Klare taal sloeg met een tweetrapsraket toe: “Altijd al plank voor zijn hoofd of meer interesse in zijn ‘business-model’!” schreef ze eerst. Maar een paar minuten later gaf ze zichzelf het antwoord, en dat was er eentje dat mij deed schateren. Maar ja, dat ben ik dan weer. “Nee, eigenlijk niet, die man twijfelt nog altijd, dat moet een goed huwelijk zijn.”
Voor de rest was het deze week hommeles op het ikjesfront. En ook de actualiteiten kwamen maar niet aan bod.
We wachten dus maar op beter (met dank aan Mopperkont).
“Wachet! betet! betet! wachet!
Seid bereit
Allezeit,
Bis der Herr der Herrlichkeit
Dieser Welt ein Ende machet.”
En zo is het, al sleepte Ilona wel een derde vergulde lepeltje in de wacht. Waarvoor? Waarom? Omdat ze er zelf om vroeg, puh-icoontje.
Wil jij net als onze Mopperkont, Ilona en de andere reageerders (m/v/t) kans maken om in het volgende intro voor te komen? Met iets leuks? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden uit het verre buitenland die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email.
Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen week. Nou, jullie zien het wel. Ik stond weer eens bij een spoorwegovergang. En ineens kwam er een oud treintje voorbij. Nou, dan pak je je camera tegenwoordig. De bomen gingen open, ik liep verder, en hoorde achter me de bomen weer dichtgaan. Krijg nou wat! Daar kwam hetzelfde treintje weer aan, maar nu van de andere kant. Je maakt wat mee vandaag de dag. Van dat terugrijdende treintje heb ik geen foto. Ik was te verbouwereerd.
Foto: “Ouwe trein” © 2018 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Korte intro, er ws ook niet veel te melden.
Toch bednkt Bs.
Verdorie, nou doen de a’s het weer niet….snik.
ps het moet kort intro zijn.
Goedemorgen trouwens.
Goedemorgen. De ’s doen het niet? Vlt toch wel mee? Bij mij wel hoor.
Stuur je toetsenbord dan maar op.
Fck! Oeps nou doen bij mij de a’s het ook niet meer. Oh, toch wel.
Even geduld aub… Ik zie de krant van maandag nog niet
Snel Ilona, ik moet wel naar mijn werk hoor. Ben al te laat
Wachten en bidden…
Ik heb dus nu een snipperdag moeten nemen. Dank je wel, NRC!
Moest nog effe rijpe
Rijpen
Onze puberzoon Bart gaat naar 6 vwo. De vakantie is bijna voorbij, dus hij wil de laatste week ervan maximaal genieten. In zijn geval betekent dat: uren op de bank liggen en filmpjes kijken.
We hebben het aan tafel over dit tijdverdrijf. Mijn vrouw zegt tegen hem: „Jij zou het liefst de hele dag op de bank liggen rotten met je telefoon.”
Bart antwoordt: „Ik lig niet te rotten, ik lig te rijpen.”
Maarten Bremer
Op zich een heel gevat antwoord. Kende het nog niet maar klinkt als een klassieker. Het wachten waard, Ilona, heb dank.
Zeer fraaie repliek van die puber, die gaat vast zijn eindexamen halen volgens mij.
Lekker slapen
Mijn dochtertje en ik zitten naast een bejaard koppel in de metro in Londen, waar we al jaren wonen. We maken een kletspraatje en de man vraagt waar we vandaan komen. „I only know one sentence in Dutch. It’s a clean one: Nu ga je lekker slapen.” Met een zwaar accent, verstond het gelukkig net. „Oh, that’s a random sentence sir, where did you learn that?.” „Well I worked in Rotterdam for a month as an anaesthetist.”
Quinten Francken-Bosman
Ja en toen?
Toen begon het zachtjes te regenen, zoals mijn vader zaliger dat vaak opmerkte
Jouw vader was een musicus die vele mooie momenten heeft veroorzaakt als ik me herinner uit jouw verhalen Ilona…
Misschien is momenten ‘ gebracht ‘ een beter woord in deze.
De hulde blijft natuurlijk.
Ik ben terug en opa. Morgen recept van beschuit met muisjes op lummel
Great, gefeliciteerd!
Dank je
Proficelat!
Merciekens
Mooi Opa en Oma, beschuitjes met muisjes, groot kado, enorme verrassing…..Proficiat..
@lummel
Goed gedaan, jochie! Sinds 20 maanden ben ik het ook, en ik kan het aanbevelen.
Natuurlijk, zuiderbadfontijnzitters ondermekaar
En nog gefeliciteerd Ad
Co Westerik
Gisteren hoorde ik op de radio dat de Rotterdamse schilder Co Westerik op 94-jarige leeftijd is overleden. Negen jaar geleden kocht ik, na jarenlang sparen, een schilderij van hem: Landschap met wolken.
Iedere avond kijk ik ernaar vlak voordat ik naar bed ga. De aanblik van een over het landschap zwevende lichaam verzoent me met de dood. Het is alsof het schilderij tegen mij zegt: ‘Het is goed zo.’
René Klomp
Schandalig dat dit soort obligate gedachtetjes van lezers een plaatsje krijgen. Het fenomeen “ikje” wordt ermee verkracht. Maar goed, da’s de nieuwe tijd. Alles van waarde mot kapot.
Haaa… van harte gefeliciteerd lummel.
Ik kijk uit naar je recept!
Ook Ad Hok gefeliciteerd!
Mooie woorden, klare taal. dank je wel.
Zo, deze oma is vroeg, kleindochtertje komt zo.
Stiefopa, telt dat ook?
Tuurlijk telt dat! Daar heb ik er zelf drie van. En jij?
René heeft kunst an de muur hangen. Voor de zekerheid even vermelden dat hij er lang voor gespaard heeft. Om de dieven die kunnen googlen om de tuin te leiden. Slim.
Hier een oma met twee kleinkinderen. Die zijn al groot.
En landschappem met wolken heb ik in alle vertrekken. Levende nog wel.
screensaver met wolken
Bertie,
Over levendige wolken gesproken:
Kleindochter had net haar luier volgedaan, voor ons.
Opa gaat op de lucht af en vindt haar, teruggetrokken achter de huiskamerdeur.
“Ik heb me verstopt”, zegt ze
@ Mopperkont
Bij mij zijn het gewoon ramen. 😀
@ Ilona
Zéér levendig. En geurig. 😀
Twee schatjes!
Schrik
Vandaag in Hoorn op volle snelheid gebotst tegen een afslaande fietser-tegenligger. Hij ketting eraf, ik slag in mijn voorwiel. We helpen elkaar overeind, kloppen ons af en nemen allebei de schuld op ons. „Gaat het goed met je?”, vragen we aan elkaar. Stuur recht, ketting erop, allebei weer op weg. Aardige gozer!
Henk-Jaap Batelaan
Ja. En wat gebeurde er toen? Of moet het tegenwoordig al in de krant als je niet uitgescholden of in elkaar geslagen wordt?
Het ikje lijkt wel een contactadvertentie, morgen weer op dezelfde plaats, onbekende?
Prick
Ik zit weer eens niet op te letten op de fiets en sla af naar links. Ik word vol geschept door een wielrennende triatleet. Ik blijf maar beleefd en riskeer nix. Het is ook mij fout hoor zeidie. Ok, laten we het maar zo.
Rare jongen.
Jaap-henk Toeteraar
Hoever kun je komen met een slag in je wiel
Jezus
Mijn zevenjarige dochter Victoria heeft twee jaar onderwijs genoten op een Britse basisschool, waar godsdienstonderwijs (Church of England) een belangrijk onderdeel van het curriculum vormde.
Dat de lessen van de zo geliefde dorpsjuf Mrs. Moon niet het gewenste universele effect hebben gehad, blijkt als we op vakantie in Frankrijk een dorpskerk bezoeken.
Vol verwondering staart mijn dochter naar het enorme houten kruis aan de muur. „Wie hangt er aan dat kruis mama?”, fluistert ze. „Jezus”, fluister ik terug. Waarop ze verbaasd uitroept: „Hebben ze die hier ook?”
Nienke Grootendorst
Klein grinnikicoontje ter aanmoediging. Te uitleggerig, te commentarig, that’s why.
Best aardig, jammer van die tussenzin. Waarom willen mensen zo graag hun taalkennis etaleren?
Het is net als met jam bertie, als je er weinig van hebt moet het uitsmeren
Bus
Ik, gepensioneerd, zat in de lokale lijnbus naast een meisje van een jaar of vijftien, onderweg naar school. Ze was uiteraard druk bezig met haar telefoon, belde daarna met een vriendin en vroeg of ze al wakker was. De bus nam een rotonde. Maar iets onder de bus ging niet goed. Er was een luide knal te horen. De chauffeur stopte en na inspectie besloot hij niet verder te rijden. Waarop het meisje tegen haar vriendin riep: „Ik ga gillen, de bus heeft een error!”
Peter van Driel
Je hebt weleens van die ikjes, dat je denkt, ik zeg maar zo, ik zeg maar niks. En waarom moest ik nou uitgerekend deze plaatsen? Maar ja, dan is het al gebeurd … en we nemen nog een cappucinno. Had ik dat al verteld? Nieuwe koffiemachine. Een echte Jura!
IK heb nog een ouderwetse filtermachine voor de ochtendslobber en twee gratis nespresso. Ik ga die jura effe googelen
Hier ook een antiek filterkoffie, voor de visite. Voor mezelfs is het nescafé.
De keuken begon op een machinekmer te lijken, toen heb ik alles in de ban gedaan. Van koffieduoapparaat enz. tot broodrooster en kan ik weer uit de voeten.
Koffieapparaten… de espressomachines gaan stuk. Dure kopjes koffie.
Wij hebben een kannetje uit voormalig Joegoslavië. Gekocht toentertijd omdat we altijd die verdraaide koffiefilters vergaten mee te nemen. Aldaar geleerd hoe ermee om te gaan: op het gas, water 3x op laten komen. Er gaat één mok uit.
Voor visite hebben we een glazen cafetière waarmee je zes koppen koffie tegelijk kunt zetten.
De eerste was van zeer dun glas. Die heb ik meteen maar gebroken. De tweede is van dubbelwandig plexiglas van Bodum. Niet zo mooi van vorm als de eerste, maar dat ben ik ook niet waard. Bovendien drink ik nauwelijks koffie.
Onze percolator, ooit gekocht in Italië, zijn we kwijtgeraakt door het op de camping te laten staan na de afwas. De tweede, ook al niet zo’n mooie als de eerste, raakte lek.
Voor straf sta ik ’s avonds na de afwas boven mijn kannetje Joegoslavische, of Turkse zo u wilt, te worshippen.
Bakkie troost voor mijn gedupeerde man.
Ik heb op een camping ooit eens koffie gezet met een sok
Ilona drinkt samen met haar man graag een duokopje koffie
Lummel, ik zal maar niet vertellen wat m’n vader gebruikte als koffiefilter. Behalve als je erop aandringt natuurlijk.
Foei lummel! Zulke woorden gebruiken we hier niet!
Nou krijg ik me toch opeens zin in aandringen…
Oh ja?
Nou, voordat de papieren zakdoekjes waren uitgevonden, droeg m’n vader altijd zo’n geruite katoenen zakdoek bij zich. Die werd meestal, als hij eraan dacht, op maandag, wasdag, gewassen.
Elke avond als wij, kinderen in de keuken stonden om de afwas te doen, kreeg hij steevast een niesbui.
Filters op? Geen probleem. Hij had genoeg zakdoeken op zak om dat probleem op te lossen.
Haha 😂
Ik heb ook nog van die prutkannetjes uit de jaren zeventig gestolen op vakantie in Joegoslavië.
Nu drinken wij heel decadent alleen nog nespresso dagelijks, bevalt prima overigens!
Misschien ben ik een koffiebarbaar maar ik vind een eenvoudige kop filterkoffie erg lekker, nescafé gold ook. Wat ik bij anderen proef is goed genoeg maar niet per se beter.
Schoondochter gebruikte nog lang een cafetière, dat smaakte niet slecht.
O my God , er zijn vele koffiezetters in de wereld, prutjes, filters, zakjes, totale apparatzkie, en vele nieuwe adepten van de nieuwe godsdienst in deze.
Voor mij gaat er niets boven de vertrouwde Moka Express van Bialetti. Wij hebben er een stuk of zeven, in verschillende afmetingen.
Graag roep ik de lezers op een fotootje van hun koffiedinges op te sturen. Naar het bekende adres, zie “Over en About”. Een Koffiespecial is nakende …
En ik geef het goede voorbeeld. Graag schuin dus. Keuken hoeft niet opgeruimd.
Een nakende koffiespecial, dat lijkt me tof.
Kort gedichtje (ik zocht een plekje bij Gedichtkes en zo maar kon daar niet reageren…zal wel aan mij liggen)
Snoeren
Matten
Moeder!
🤜🏻
Tis een 2/3 boodschappen en 1/3 Te Doen lijstje
Voor niet drukke mensen🤛🏻
Dank je, Timmer. Het wekelijkse intro is inderdaad de beste plaats voor random reacties, gedichtjes, bijdragen e.d. De rubriek “Rijmpjes en Versjes” is een snelkoppeling naar vooral eigen werk van de blogbaas en naar dat van Plopje.
Kom maar op met je gedichtje hoor, hier, of bij het nieuwe intro dat heden verschenen is.