De lezers sputterden vorige week nog een beetje na over de Koffiespecial, maar ja, die was vorige week. We houden er over op. Iemand iets over thee te melden?
De ikjes scoorden bijzonder hoge ogen op de afgrijselijkheidsindex, er was geen ene normale bij. Slappe hapjes, pseudo-literaire beschouwingen, dromen, fantasieën, het zou zo allemaal ontsproten kunnen zijn aan een cursus “Schrijven voor Midlifies”. Maar wij hier op “Bas van Vuren, aangenaam” blijven criteria hanteren voor de bespreking en, het allerhoogst denkbare, voor een opname in het weekintro.
De beste van vorige week was een niet-gepubliceerd en zelfs niet-ingezonden ikje. Dat zijn wel vaker de beste. Deze was afkomstig van Lummel. Ik druk hem hier als eerbetoon in zijn geheel af:
“Een man vraagt aan een andere man hoe laat het is. Half vier zegt de andere man”
Ik zou er zelf nog een punt aan hebben toegevoegd, maar verder is hij perfect
Vooral de biologische fairtrade kokosolie was een succes
Het recept voor worteltaart mag uiteraard niet ontbreken in een overzicht van hoogtepunten van de vorige week. Zelf ben ik al dagen aan het bakken, daarom ook zo’n piepklein introotje deze week. Mijn huisgenoten zijn er blij mee. Njam njam. Vooral de biologische fairtrade kokosolie was een succes. En ze konden proeven dat het beslag met een houten lepel geroerd was! Nou, en toen was ik geroerd, dat snappen jullie wel. Ik gebruikte niet twee maar liefst drie gepelde bananen, eigenwijsje dat ik me d’r eentje van jullie ben.
Wat een fijne stem ook, en zo’n origineel muzak-muziekje, was zeker in de aanbieding, Allerhande?
O ja, Jack Apallius de Vries’ ikje wil ik toch even vermelden. Omdat het zo prachtig aantoont dat de man een ouwehoer is. Zijn dochter dacht dat het Hert-ogenbosch was, naar die lieve bruine kijkers van Bambi, in plaats van Her-togenbosch. En dat moest in de krant.
De beste foto van de week was van Pawi. De jury vond dat zij zich kwetsbaar durfde op te stellen, en gelijk dat ze hebben. In deze boodschappentas gaan al haar bokken- en varkenspootjes mee over straat, al jaren. Geen plastic, niks netje, ’t zit potdicht, niemand die het ziet als ze daar onschuldig voor zich uit neuriënd mee in de tram zit.
En ik weet niet hoe het bij jullie is, maar bij het afdraaien van het onderstaande stemmige werkje van Mopperkont, met allemaal luchten, komen er bij mij iedere keer advertenties voor keukenapparaten in beeld. Dwars door de video. Telkens als het spannend wordt en het koor uit zijn dak gaat qua jodelen, komt er een steamer door het beeld, of een driedubbele mixmachine met klopboor.
Pawi wist te melden dat ze in Rotterdam de Hart en Ziel Lijst hebben afgetrapt. Ze was erbij. Zelfs onze mooie klassieke radiozender moet van de NPO-zendercoordinator iets met het publiek doen, met een bus het land in, stemmen ophalen, youtuben en instagrammen, want anders moeten ze eruit, net als Felix Meurders.
Enfin, we mogen stemmen op ons favoriete muziekje, en dat gaan ze dan in oktober draaien, net als de Top 2000 dat in december doet. Stem dus lekker mee, als je wilt. Op Arpeggio, Mendelssohn, Schubert, of de Vijfde van Beethoven. Of doe eens gek en stem op zijn zesde, verdorie! Die willen we weleens wat vaker op de radio horen, toch?
Ik ben er nog niet helemaal uit, maar je mag nog de hele week stemmen. Ik denk dat het “Ik verscheurde je foto” wordt, van K. Alberts.
Wil jij net als onze Pawi en onze andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Met iets leuks? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden uit het verre buitenland die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen week. Nou, jullie zien het wel. Ik was weer eens ergens op de wereld op een vliegveld. Ik had honger, dat geef ik rustig toe. Soms heb je dat. Ik was op weg naar iets culinairs, en iets heel chiques. Met foie gras en zo. Maar man man, ik had het niet meer. Dus ik kocht een hot dog. Een hot dog! In de aankomsthal van een vliegveld! Man man. Maar goed, mijn honger was over en ik had nog best wel prettige gesprekken tijdens en na het eten.
Foto: “Of ik worst lust” © 2018 B. van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Een rustig weekje verdient een kabbelend intro. Bravo.
Die hotdog-foto, is dat een selfie?
Korting
Ik belde de Belastingtelefoon over het invullen van de formulieren voor loonheffingskorting voor de twee arbeidscontracten (één groter dan de ander) die ik tekende. Je mag maar één keer korting vragen, had ik gelezen. Maar voor welk contract?
Man met vrolijke oosterse tongval: „Stel je voor: je gaat boodschappen doen met twee karretjes, een normale en zo’n kleintje met een vlaggetje. Op welke zou je het liefst korting willen?”
Gwendolyn de Jongh
Selfie it is ….
Viel nog niet mee, want ik eet mijn hot dog normaliter rechts. Moest nu links. Was gelukkig zonder al teveel mosterd.
Vrolijke oosterse tongval, daar moest ik even over nadenken. Niet die van dat Indiase callcenter, dat fouten meldt van je Windows computer, niet van een Pool of een Bulgaar, die je vrachtwagen wil besturen. Veel te ver weg.
De tongval komt waarschijnlijk uit Hengelo of Enschede. Daar kunnen ze zelfs als ze bij de Belastingtelefoon werken vrolijk zijn.
Hoe klinkt een vrolijke oosterse tongval?? Is dat Herman Finkers of moeten we naar Oost-Europa, Rusland of China?
Een beter intro dan bij de buren waar een intro staat dat op het half vier ikje lijkt.
Gelukkig wordt er door de belastingen geen onvervalst Amsterdams gesproken.
Net even bij de buren gekeken, maar ben halverwege afgehaakt. Krampachtig proberen leuk te schrijven. Stijl: jaren-zestig corpsballenkrant. Die blogbaas is al ver over zijn midlife heen, daar zijn geen cursussen voor.
Merkwaardig dat hij zijn voormalige blogbaas JdW nog een trap nageeft: “Dat heb ik ooit nog geleerd van een narcistische blogbaas waarbij ik in dienst was. Een nare man maar hij wist verduiveld goed hoe je zo’n praatje moest opbouwen.”
Narcistisch, toe maar, nare man, toe maar … je zult het allemaal maar intypen, daar op je zolderkamertje in je suffe doorzonwoninkje met geveltuintje.
Ik ken Jan anders. Niet bijzonder getalenteerd, niet bijzonder communicatief, weinig zelfvertrouwen, maar narcistisch en naar … ik zou het mijn pen niet uitkrijgen en waarom nu, zoveel jaren later?
Bovendien kon hij als geen ander juist niet zelf praatjes opbouwen. Hij kon zelfs geen correcte inleidingen bij zijn van elders geknipt&geplakte blogs schrijven. In feite met de kennis van nu zie ik er vertederd op terug, in plaats van geirriteerd zoals toen ik het net ontdekte.
En hij dacht echt dat niemand daar achter zou komen. En laten we wel zijn, toen hadden ze die machtige zoekmachines nog niet, inclusief de “google image search”. Man, tranen met tuiten heb ik me achteraf gelachen, toen hij me opbiechtte, als een bijzondere insiders tip, dat hij de foto’s spiegelde … dan zouden ze niet gevonden worden …
Toen dachten we echt dat het internet een grote anonieme stapel informatie was, waar niemand echt doorheen kon kijken, en je dus aan de ene kant van de stapel makkelijk zat dingetjes kon schrijven en doen die aan de andere kant van de stapel nooit bekend zouden worden. Haha, die Jan! 😀 Maar het ga je goed, kerel. Met je makelaarskrantje en je makelaarsgrafiekjes …
Update: er schrijft daar nu ook ene “Ferd”, aan de warrige zinnen te zien met schuim op de mond. In ouwe tijden doken er ook altijd allerlei fantasienamen op die de blogbaas uit de wind hielden. We zouden het nu een “trollenleger” noemen.
Deze “Ferd” suggereert nu dat de huilbaby niet JdW maar mijzelve bedoelde met zijn gescheld. Nu hij het zegt …. Ik werd op het verkeerde been gezet omdat hij simpelweg nooit bij mij in dienst is geweest. Hij was voor zover ik weet alleen een jaar of wat in dienst bij JdW en hij maakt ook nog wat kleine amateur wordpress websites voor speeltuinverenigingen.
Bij Janneman had de huilbaby de inlogcodes, en modereerde en koekeloerde hij op het drasties-dashboard ijverig mee. Is hem bij mij gelukkig nooit gelukt, daar had ik toch wel een goeie intuitie voor, want man man, wat heeft hij het jarenlang geprobeerd. Gelukkig heb ik jullie gegevens kunnen beschermen.
Neen, kort en goed: bij mij was de huilbaby niet in dienst, maar een lezer/reageerder, net zoals vele anderen. Totdat het ging ruiken.
Na het korte bezoekje aan zijn site van deze morgen ben ik opnieuw bijzonder blij dat ik hem verwijderd heb. Voor het leven. Ik kreeg opnieuw een beklemd gevoel op de borststreek toen ik zijn haatteksten las.
Hij schijnt het nodig te hebben en dat is misschien maar goed. Anders gaat hij wellicht gevaarlijkere dingen doen. En ik zie het toch niet, tenzij iemand me er op wijst, zoals hedenochtend lummel. Wie weet wat er allemaal nog meer verschenen is daar. Maar ik kan me bedwingen hoor.
En nu ga ik over tot de orde van de dag.
Dag “Ferd” 😀
Zingen voor midlifies:
Dank je, Ad, ik was er net eentje aan het zoeken. Dit is een mooie. Een groot artiest is van ons heengegaan, maar zo gaan die dingen. Ze vallen bij bosjes. Eerst Koos Alberts, nu Charles, in de hemel zingen zij tesaam. Ja, daar kan het.
Tja, dan toch deze ook maar. Tikkie bekend. Maar da’s niet voor niets. Misschien scheelt het dat ik hem dit live heb horen zingen, daar waar het hoort, een keigrote concerthal in Parijs, bij het tippelaarsbos met de op-en-neerverende bestelbusjes, bovenop de ring. Klein menneke in grote hal. Maar zodra de mond openging was het een grote man in een klein halletje.
Ik weet niet meteen wat mijn lievelings Aznavour lied is. Ik denk er nog over na, er zijn er zoveel, zeker als je alles wat hij voor anderen geschreven heeft er bijbetrekt.
Palais de Congres. Daar was ik bijna ook heengegaan, maar ik moest werken.
Waar ben ik aan begonnen? Spotify geeft La Bohème en Deezer Emmenez-moi. Ik twijfel Je me voyais déjà, Mes emmerdes. Of toch Comme ils disent of Non je n’ai rien oublié.
Ik reken ze allemaal goed!
Hulp
Mijn nagenoeg blinde buurvrouw werd dagelijks geholpen door een thuiszorgmedewerkster. Zij was altijd blij als dat een bekende was, maar soms kwam er natuurlijk ook wel eens een ‘nieuwe’. Dat was blijkbaar gebeurd en de volgende dag vroeg ze aan de medewerkster: „Hoe heette die dame die hier gisteren was – ze had grote handen en ik heb haar naam niet kunnen verstaan.” Antwoord van de thuiszorgmedewerkster : „Dat was Willem-Jan”.
Jantien Jacobs
Krijg je bij de les in ikjes schrijven geen instructies? Dat het over een zelf meegemaakte gebeurtenis moet zijn? Dat je voor de vaart van het verhaal het liefst in de tegenwoordige tijd schrijft?
Ja, dat heb je weleens als blinde. Dat je niet meteen doorhebt of er een man of vrouw om je heen loopt. Als ze bijvoorbeeld weinig zeggen of niet naar man stinken dan wel vrouw ruiken. Ook de hoogte van de stem is niet altijd doorslaggevend voor de bestemming van de gender. Daarom hebben niet-blinden het makkelijker. Maar waarom moet dit in de krant?
Gisteren zag ik een interview van Ivo Niehe met C.A., die toen 88 jaar was. Slimme vent, charmant, eerlijk. Altijd bezig.
Pawi, wellicht is de buurvrouw inmiddels overleden, dacht ik. Huiver icoontje Misschien wel van de schrik, maar dat hoor je dan weer niet.
En Ivo was er kind aan huis.
De afgelopen week was ik er even niet bij maar ik mis niet veel qua ikjes. En die ik zaterdag in de papieren krant las ben ik alweer vergeten.
Misschien moeten we zelf iets verzinnen. ”Brutaal. Gisteren reed een fietser me voorbij en bijna van de sokken. Hij lachte ook nog. B. Zabra.’
ps het intro is prima.
God wat leuk, een dame die Willem-Jan heet. Dat hoor je niet aak.
Niet aak nee!
Vaak dus wouwikbedoelen
Merkwaardig, via Google naar dit blog gezocht en ik kwam binnen in een intro uit 2016.
Dat zag ik pas nadat de stoom uit en om mijn oren een vogelnestje had gevlochten, ik zag dat er iemand onder enige van mijn namen had gereageerd en door Bas werd weggezet als een veelschrijvende kunstenaar (idioot maar dat ga ik niet zelf herhalen).
Was dus nog maar 2016.
Wat is de tijd toch fijn, wanneer die wegrent van een graag vergeten verleden.
Vandaag weer een leuke column van Marcel van Roosmalen in de Next.
Goedendag verder.
Mijn favoriete nummer van C&A is het laatste welk ik heb gehoord, fijn, en nu hopelijk weer een heel lange tijd geen. Beste zanger of entertainer van de eeuw*? Bespottelijk! Ik denk dat Bas onder de douche een beter moppie neuriet. Schrijf je dat zo? Met mijn M.A.V.O. brein en het raam wagenwijd open (zuster! Moet het echt zo koud! Onzin natuurlijk, ze is mijn zuster niet en koude is speculatief. Eh, relatief. Moet er nog IN komen, NL.)
Leuk zo een stukje schrijven hier, geen begrenzing! Ben Potverdrie helemaal geconditioneerd door T.
Het laatste nieuws over die Amerikaanse Crimineel liegt er niet om, hij wel uiteraard. Afijn, een goede week gewenst.
*Andre Hazes👍🏼
*Raymond vh Groenewoud👊🏽
*Freddy Mercury🙅🏿♂️
*Elvis Presley👏🏼
Goeiedag Timmertje, en een kunstenaar dat ben je. Kei!
Onder de douche zing ik niet. Douchdrops keep falling on my head hooguit.
Dank je, wel wordt het oppassen, als de complimenten vallen is de herfst nooit ver weg en ik rook niet meer dus dubbel gevaarlijk.
Maar: eerst zeg je dat je nooit douched, nee, niet zingt onder de douche en daarna dat je het wel doet maar alleen in het Engels?
Dat wordt een wakkere woensdag by the way, eerst naar de tanden mevrouw en daarna naar de haren mevrouw. Het wordt weer een dagje van geven, geven en nemen we er nog eentje? Wie weet.
Ook gegroet, na Bas dus. lummel en pawi en wie nie…
Ja ik ben een kwikzilverige denker. Soms zeg ik iets en dan corrigeer ik me al terwijl ik het opschrijf. Moet je bekend voorkomen.
O, beste Bas, dit schrijf ik even gehaast vanuit mijn dashboard dus ik weet even niet PRECIES waar het landen zal:
Doen jullie van de BasvanVurenComm. nog aan verhaaltjes
Nou moe, nou is het weg, exkuus is kom er nog op terug!
Yesterday when I was young
Tijdens ’t koken luister ik naar twee mannen die in vervoering praten over een zojuist overleden legende. Ik hoor de muziek en herinner me de zanger die me ruim veertig jaar geleden toezong tijdens een diner met vrienden van mijn ouders in Lausanne. Ik voelde me opgelaten. Ik was 16 jaar.
Karin Stubbé
Zekers, Timmer, verhaaltjes welkom. Op dit moment wat rustiger. Het enige lopende feuilleton is dat van Ilona. Nieuw werk kan altijd worden ingestuurd. Of een vervolg (hoofdstuk 21?) op het oude.
Karin, niet het feit dat je de overledene weleens ontmoet of gezien hebt is interessant, maar wat je voelde, hoe het voelde, wat er voor bijzonders gebeurde, of de overledene een karaktertrek (liefst in het positieve want hij is per slot van rekening dood) had die we nog niet kenden. Niets van dit alles is in jouw stukje aan te treffen. Stuur het dan niet in alsjeblieft.
Of vertelt Karin hier omzichtig een #metoo-momentje?
Ja, wat wil ze weergeven? Dat ze destijds zichzelf onmogelijk ouder wordend voelde? Eeuwig zestien.
Want het opgelaten voelen kan qua tijd wel op het afwassen slaan maar dat slaat dan eigenlijk nergens op. Het slaat op de vrinden van haar ouders die nu wellicht gebitloos op hun avondmaal zitten te wachten. Niet opgelaten maar misschien wel voor het eten even uitgelaten.
Dit is een ikje als een houten bek.
Als de snor van Johan Derksen waar de sigarenvlekken zichtbaar zijn zoals de door een Hema truitje opdringende borstjes van een pubermeisje in Frankrijk die, het zal toch niet? Was het een gang en zang combi concert? Zong de zanger haar daadwerkelijk toe en werd ze daar opgelaten van? Zo een destijds al oude bok die…
👎🏼
Ach waar bemoei ik mij mee, tot over enige tijd weer.
Timmer zit al bij de kapper en tandarts
“Karin, niet het feit dat je de overledene weleens ontmoet of gezien hebt is interessant, maar wat je voelde, hoe het voelde, wat er voor bijzonders gebeurde, of de overledene een karaktertrek (liefst in het positieve want hij is per slot van rekening dood) had die we nog niet kenden.”
Hoe Karin zich voelde, wat ze voelde: ze voelde zich opgelaten. Wat er voor bijzonders gebeurde: ze werd toegezongen door een vijftigjarige man, toen al een legende. Welke karaktertrek hij had: zingen voor meisjes van zestien, en dan een zedig liedje, haar ouders zijn er tenslotte bij.
Iets te snel gereageerd, Bas?
Ik zou wel eens willen weten hoeveel Aznavour ikjes NRC heeft gekregen.
Ik zag ooit op de Franse TV een reportage over Aznavour die met een Franse rapper werkte. De rapper noemde hem Monsieur Aznáv. Vindt u dat niet erg vroeg de intervier aan Aznáv. Nee hoor zei die, ik ben begonnen als Aznavourian, werd toen Aznavour, vervolgens Aznáv, ik zal wel eindigen als A.
Grappig en zelf gezien
Prima ikje, lummel.
Nee hoor. Maar smaken verschillen. Er gebeurde niets bijzonders.
Het is geen ikje, pawi, heb het op tv gezien. Had de rapper het ingestuurd naar de rubriek ´ le petit je ´ van Le Monde gestuurd was het een leuk ikje geweest.
Eens met pawi, dit is wel degelijk een ikje. Ik lees niet dat haar ouders er ook bij waren. Mogelijk voelde ze zich daardoor extra opgelaten.
Niemand ontkent dat het een ikje is mopperkont
Stel
Ik zit in de trein van Groningen naar Den Haag.
Vlak voor Zwolle klinkt het uit de luidspreker: „Het volgende station is Zwolle. Het achterste treinstel blijft achter in Zwolle. Het is het stel met het nummer….” Het blijft even stil. Dan klinkt het : „Ik weet niet welk stel het is, maar als u hier over 10 minuten nog staat dan zit u erin.” Waarop de machinist alsnog maar even het nummer omroept.
Jan-Fré Vos
Wat doet een Amsterdamse tramconducteur in de trein van Groningen naar Den Haag?
Ik vind hem grappig!
Jammer weer van die anticlimactische laatste zin
Nostalgisch ikje, dat ook niet zou misstaan in Tussen De Rails. Grappig. Zonder die laatste zin was het spannender geweest, eens met Ad Hok, maar zou de NS weer op zoek moeten naar de machinist die het de reiziger moeilijk maakt.
Bestaat dat blad nog?
Gisteren las ik twee ikjes, mopperkont. Een van Karin, dat door Bas werd afgekeurd. En een van lummel, dat door hemzelf werd afgekeurd, hoewel het een eigen belevenis was, kijkend naar de Franse TV. En ook nog eens best wel actueel.
Hopelijk morgen eentje over een klantenservice.
of over de Stint.
of de Sint, ook weer in de belangstelling.
Niet bij ons. En die rare pieten nog minder.
Hutspot
Het is 3 oktober en in een supermarkt in Drenthe zie ik een wat oudere man met grijze baard bij de kassa staan. Hij koopt alleen een pakje jus. „Ja”, zegt hij veelbetekenend: „Voor bij de hutspot vandaag natuurlijk, hè”, waarop de caissière hem vragend aankijkt. Hoofdschuddend loopt hij weg: „Ze weten ook niets meer tegenwoordig.”
Ingrid van Dixhoorn
Hij had het na.elijk over Sjef van Oekels Hutspot met vette jus
Tja, het zal wel weer aan mij liggen. Is het niet normaal dat de kassamedewerkster hem vragend aankijkt? Verwarde man in de supermarkt. Je weet nooit of hij niet over de toonbank springt. Of zich uitkleedt.
Hoezo, verward? Lijkt me gewoon een man met historisch besef.
Volgens mij zijn ikjes niet bedoeld om te pronken met je kennis van de vaderlandse geschiedenis.
Historisch besef…. Van Oekel dan ook maar op de Canon van Nederland? ☻☻☻
Oooh! Ontzet van Leiden helemaal vergeten. Haring en wittebrood! Hutspot!
Van de weeromstuit maak ik dat laatste vanavond klaar.
🙂 🙂
Veels te warm voor hutspot hier. 24 graden vandaag. Met een koel glas aan de Marne gezeten en helemaal niet aan Leiden gedacht.
Ik ga aan de zuurkool vanavond.
Vanavond op NPO2 deel 2 van 80 jaar oorlog. Gaat dat zien.
Uit wikipedia: Beleg van Leiden (1573-1574)
Daarna keerde de wind, die stormkracht had bereikt, in de nacht van 2 op 3 oktober 1574 naar het zuiden en stroomde het water naar Leiden. Het water kwam zo hoog dat de Spaanse troepen vluchtten. Volgens de overlevering was het de kleine weesjongen Cornelis Joppenszoon die in het verlaten legerkamp Schans Lammen (nabij de huidige Lammebrug, aan de Cronesteynzijde) een ketel met hutspot vond en de burgers berichtte dat de stad was bevrijd. In een andere versie van het verhaal ging het helemaal niet om Joppenszoon, maar om ene Ghijsbrecht Corneliszoon Schaeck. De Leidse historicus Johannes le Francq van Berkhey (1769-1811) beweerde dat één van zijn eigen voorouders de jongen van de hutspot zou zijn geweest.[bron?] In de vroege ochtend voeren de geuzen over de Vliet de stad binnen met aan boord haring en wittebrood.
Als dank voor het heldhaftige verzet dat de stad tijdens het beleg bood, stichtten de Staten van Holland en Zeeland op 8 februari 1575 de Universiteit Leiden, fictief uit naam van Filips II.
Ik eet een römertopf kippetje
Foto! Heb jaren een römertopf gehad. Maar op een gegeven moment ergens kwijtgeraakt.
Klap
Aan de rand van ons dorp was ik getuige van twee tegen elkaar opsnijdende jongens van een jaar of acht die met wat palen en balkjes aan het slepen waren. Zegt een van hen: „Als je hiermee een klap tegen je hoofd krijgt ben je je verdere leven dood.”
Thea Stienstra
De een slaat de ander een oog uit. Zegt de ander: ‘Als je dat nog één keer doet kijk ik je nooit meer aan.’
Hij is eigenlijk best grappig. Maar we hielden hier niet van afluisterikjes. Ben vergeten waarom.
Moeilijke concepten, leven en dood, voor een achtjarige. Dat is goed te horen in dit ikje. Leuk ikje.
Het doet mij teveel aan moppenboeken voor de jeugd denken.
Oh, ze zijn nog gewoon te koop. Ik dacht dat het iets uit het verleden was. Koken als de Romeinen, zoals in het Archeon. Maar nee, het internet en de webwinkeltjes staan er vol mee. Wie heeft er een?
Ja, zo’n ding hebben wij ook. Nooit geweten dat het een romijnenpot was, staat er bij ons niet op.
Romijnen, romeinen, römer, do as they do when in Rome.
Ik snap dat lummel alle tijd van de wereld had toen hij dat kippetje bereidde. Eerst de schaal een half uur in koud water onderdompelen, dan vullen met wat je erin wilt, en daarna twee uur in een oven zetten, die in het begin ook koud is.
Alle tijd voor een koel glas aan de Marne.
Slow cooking kwam net in de mode, samen met die Topf. Voor ons was dat te slow. Kinderen willen spaghetti, pizza, pita…
Leuk zelf meegemaakt ikje trouwens. Alleen dat woord “verdere” hindert een beetje. Kinderen zeggen toch eerder “derestvan”?
Knorrig want weer een stief halve minuut van mijn leven kwijt geweest om de codes nodig om hier te verschijnen uit mijn hoge pet te toveren. Of zo iets.
Dacht dat alles knor en ei was, ik test deze reactie maar even
Goed het vereiste wel nog een appelschil maar die genomen ben ik er in.
Het (de problemen in driefout) zat hem vaak in de vele schillen aangenomen op verschillende devices en daar doet WordPress best wel eens lelijk om; een aantal daarvan gebukt onder alcohol en andersinds slechte adem die ook nog eens op de duim geslagen doorheb haperende geheugen waardoor vele conflicten uitgevochten werden IN MIJ, nog voor ik een voorzichtige teen in dit soms O zo welkome bad durfde te dippen. En als derde ellende, ach, daar heb je het al, het derde gebed is een gebed zonder einde maar met vele zijgebedjes.
En, Hallo Bas van Vuren, Aangenaam (ik wilde slechts lopen gaan en een snelle steek hier laten vallen), bij deze, mijn steek laat ik hier, mijn dood is de schuld van die perfide Albion. Zie hier, een heleboel woorden weer, die helegaar geen enige connotatie met elkaar kunnen vinden laat staan samen door een deur kunnen willen en als net punt bij het paardje komt zij zijn met uitgewipt.
Een vrijzinnige zondag voor wie hier lust aan wil beleven.
T A T
KORTOM SLAP GELUK , NEE , GELUL VAN EEN MAVO KLANT DIE ZICH EEN AURA VAN HERSENS WIL AANMATIGEN MAAR DIT HET BESTE DOET IN ZIJN EIGEN WOORDEN.
He boven mij gesteld tuig. De mazzel en laten we er ooit denkbeeldig drankje of heffen. Die rechter en die tuinman zal ik nooit ontmoeten, ook den Aap, de lummel en de bloedmooie pawi niet.
Alleen Luvienna en haar racer gaan wij nog mee uit eten, daar verheug ik mij op. Jij tracteer toch, LUV? Antwoord maar via de geijkte kanalen. Ik zal deze woorden ook daarlangs sturen want ik weet niet of je hier nog wel leest en zo. Vast wel.
Oud
Met wat rugklachten ging ik naar de plaatsvervanger van mijn huisarts. Die keek naar mijn rug en merkte op dat er een kromming in de wervelkolom zat. Geruststellend zei ze: „Maar op zich is dat echt geen probleem hoor. Je kan er oud mee worden.” Ik ben tachtig.
Ruud IJzerdraat
Ja, die dokter toch. De lolligste thuis en in de spreekkamer ook. Niet te beroerd om een klassieker uit het stof te halen, zo eentje met een baard van drieeneenhalve meter.
Qua nieuw intro overigens, maar dat dachten jullie inmiddels wel, blijft het vandaag stil. Het is niet anders. Het was mooi weer dit weekend.
Ik hoop dat die vervangster niet Mieke Kerkhof was, anders krijgen we dit ikje binnenkort nog een keer.
Ik heb (veel te lang) nagedacht over de bedoeling van de inzender. En vermoed dat het hem alleen maar ging om zijn leeftijd. Het schijnt dat je gaat opscheppen over je ouderdom als je eenmaal zover bent.
Zoals kinderen van negen zeggen dat ze bijna tien zijn.
Dat Ruud de opmerking van de arts verkeerd heeft uitgelegd valt gezien zijn leeftijd nog te begrijpen, maar dat de redactie van de ikjes-rubriek dit verhaaltje een plaats op de achterpagina waardig heeft geoordeeld is curieus. De stelling, dat je met een kromme ruggegraat oud kunt worden, lijkt immers bewezen door het bestaan van patiënt IJzerdraad zelf.
Inderdaad mopperkont. Zoals ik daar zelf ook over nagedacht had. Ben blij dat jij dit even hebt rechtgezet.
Misschien heeftie die kronkel pas sinds 14 dagen. Slachtoffer van het ruggekronkelvirus dat schijnt te heersen. Dan is het wel geruststellend dattie nog oud kan worden. 80 is ommers het nieuwe 50.
Ik heb me laten vaccineren (niet duur in frs, er is weinig belangstelling)
Er valt niet veel over na te denken, de man schept op over zijn leeftijd. Dat is alles.
Ik zie nu pas dat Pawi ook zoiets opmerkte.
De dokteres zag het meteen: niet gevaccineerd met dat goedkope Franse vaccin tegen ruggengratenmot.
Ze wist hem gerust te stellen. Die rugpijn verdwijnt mettertijd, oude man. Laat je alsnog vaccineren en 100 wordt het nieuwe 80.
En zo waar, als niemand het had verwacht, en ik al het minst, verschijnt me er daar een nieuw verhaal in de Ilonareeks over China. Man man man, en wat voor eentje, wat zeg ik, negentje! Gaat gauw kijken, dan geniet je het eerst.
Krant
Elke week liggen er voor mijn moeder bij de boekwinkel drie kranten klaar. Soms is ze laat met ophalen. Deze week is er twijfel over het stapeltje dat op haar ligt te wachten. „Geef maar”, zegt ze. „Aan de ikjes kan ik zien of ik ze al heb.”
Frankje Couprie
Nou dat is lief. Ikjeslezers, je moet ze koesteren.
Goed gespeeld, de ikjes rubriek in je ikje noemen. Slimmer dan de dooien advertenties.
Volgende keer een ikje dat iemand het leven redde.
Door het ikje van Frankje wordt de indruk gewekt, dat moeder alleen nog maar de ikjes leest of van de hele krant alleen de ikjes onthoudt. Van je kinderen moet je het maar hebben.
Ach, het is wat. Je moet ze de kost geven op die leeftijd die alleen de kruiswoordpuzzel invullen of hun neus erin snuiten.
Raadsel: leg drie kranten apart voor een moeder. Die haalt ze soms niet en soms wel op.
Welke kranten zijn dat? En kun je de ikjes in het Parool, de Trouw, de Telegraaf herkennen? en als het dan toch de NRC is, hoe kun je met drie kranten dan alle ikjes herkennen?
Waarom laat mams die kranten niet thuis bezorgen?
Maak Frankje vrij!
Generatie
Tijdens een familiebezoek lopen de gemoederen hoog op als de laatste ontwikkelingen rondom Kavanaugh en de situatie in Amerika worden besproken. Er wordt gediscussieerd over het contrast tussen de wereld waarin wij nu opgroeien en die van de jeugd van onze ouders. Een tante verzucht dat het toekomstbeeld met elke generatie meer kleur lijkt te verliezen. Het gesprek valt even stil van al die gedeelde weemoed, waarop mijn opa droogjes opmerkt: „Nou ja, ik zat in een concentratiekamp.”
Eden Lutz
Ja en we zijn blij dat opa dat kan navertellen. Next please, der nächste bitte!
Ben er toch wel even stil van. Wat een pessimistische tante. Wat een bewonderenswaardige opa, die haar opmerking in één zinnetje goed weet te relativeren.
Ja, we zijn er allemaal stil van. Maar ik moet ook zeggen dat ik het meer om me heen merk. Zo’n houding van: het gaat de verkeerde kant op met onze wereld. De fascisten zijn weer in opmars, de zeespiegel stijgt, de moslims komen, de vluchtelingen komen uitkeringen snaaien … Je zou er bijna somber van worden. Maar gelukkig is er nu Jopke van Jetten!
Oh, Rob Jetten dus. Bijna goed. Is het wat?
Dat was het laatste woord en ook het enige juiste in deze….
Nee dus, wat een totale zero, onmogelijk persoon, ongelooflijk en verder ook onaanvaardbaar.
Frans
Mijn zusje woont met haar tweede man Jim in Parijs. Jim is Iers. Door zijn accent is zijn Frans lastig te verstaan voor de (Franstalige) kleinzoons van mijn zusje. Kortgeleden kwam het bericht dat Jims aanvraag voor de Franse nationaliteit wordt ingewilligd. Kleinzoon Paul (6 jaar): „Ha, fijn! Dan kunnen wij hem ook verstaan!”
Piet Wackie Eysten
Ik heb een tante in Marokko en die komt.
Waarom moeten we weten dat Jim de tweede man van het zusje is? Ah! De eerste man was misschien wel Frans, daarom woont zus met een Ier in Parijs. Boeien …
’t Is wel een romannetje, dit ikje. Stoere Jim in zijn Ierse schipperstrui, de tweede man maar wel de betere, tengere Franse kinderen die hem eindelijk hopen te verstaan, oncle Jimme! ecoutez-moi!
Hoofdstuk 12
Na een drukke dag op het werk kom ik thuis bij ons gezin met een wat chagrijnige zestienjarige zoon. Een proefwerk scheikunde ging vandaag niet zoals gewenst. „Oh”, zeg ik, „wat was er dan?” Mijn zoon: „We moesten hoofdstuk 12 leren en maar vier vragen gingen over dat hoofdstuk!”. „Oh”, zeg ik weer, „waar gingen de andere acht vragen dan over?”. Mijn zoon: „Ja, die gingen over basiskennis, maar niemand had gezegd dat je dat moest leren.”
Michiel Sedelaar
Mooie opmerking. En zo gaat de mensheid tenonder. Alleen nog leren wat moet en dan liefst meteen. Waarna de oordopjes weer in gaan en de YouTube wordt opgezet.
Hoe anders waren wij dan….. 😆😆
Ja dat is ook weer zo! Wij doken zo snel mogelijk weer in de stripboeken 😉 En zagen uit naar ons wekelijkse uurtje Toppop op zaterdagavond. Met Ad Visser en Penny de Jager. We verdeden onze tijd daarmee, maar het werd getolereerd. Haha! Één uur in de week ontspanning.
Ik heb mijn hele schooltijd elk vrij uurtje gebasketbald. Op het pleintje en in de zaal.
Ja dat ook. En salamanders gevangen.
Hoe wist Michiel dat het proefwerk uit 12 vragen bestond? Is dat standaard?
Van een ikje mag je meer verwachten dan de opmerking dat het druk was op het werk.
Ja Ad, dat is standaard. Over hoofdstuk 1 krijg je 1 vraag, over hoofdstuk 2 krijg je er 2, enzovoort. Nog knap lastig bij dikke boeken.
Nooit gat
Heel Uw schooltijd
zet gij Uw leraar mat
met: ‘Oevewij niete kenne,
Ebbewij nooit gehad.’
Als na Uw einddiploma
gij blijft beweren dat
ge dit niet hoeft te kennen
en dat nooit hebt gehad.
Belastingformulieren
zie Wijzigingenblad
Oevewij niete kenne
Ebbewij nooit gehad.
Zucht dan achter tralies,
Uw cel van tranen nat,
Oevewij niete kenne
Ebbewij nooit gehad.
(Rollicky rhymes, 1957) John O’Mill
🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
Prachtig lummel…
Prachtig lummel…helemaal eens met Ilona.
Krek net en zo is het en blijft het ook, mooi toch wat wil je nog meer……….
Lezen
Een van mijn brugklassers, naar aanleiding van mijn enthousiaste verhaal: „Is het Kinderboekenweek? Ik háát de Kinderboekenweek.”
Ik, enigszins beduusd: „O, eh… En hoe komt dat zo?”
Brugklasser, met een vies gezicht: „Nou, dan word je de hele tijd voorgelezen.”
Ik zoek naar woorden om dit dedain te pareren. Brugklasser: „…en ik lees veel liever zelf een boek.” Zucht van verlichting van de juf. Gaat helemaal goedkomen met die jongen.
Mijke Pelgrim
Tja het zal dus wel Kinderboekenweek zijn. Ik wist het niet. De enige reden om dit ikje te publiceren, lijkt me.
Mijke kan niet eens haar eigen voornaam spellen!😁
Prijs voor het beste vreemdenwoordenzinnetje in een ikje dat over Nederlandse taal gaat (inclusief overbodige laatste twee zinnen):
“Ik zoek naar woorden om dit dedain te pareren.”
Ik ben trouwens fan van Kinderboekenweek, en kan niet wachten tot er weer kinderen om me heen dwarrelen om voor te lezen. Nee, niet aan brugklassers, die willen dat allemaal zelf.
Met het oog op onze verhuizing naar ons droomhuis in Frankrijk hebben we hier flink huisgehouden, maar de kinderboeken zijn er heel genadig vanaf gekomen.
Heel veel woorden omzichzelf te benoemen. En dan noem je jezelf juf. Op de middelbare school.
Kijkmijeenseengoeieleraarzijn ikje