We leerden vorige week het woord “dierenoverall” kennen, oftewel een “onesie”. Het kledingstuk werd in een familiekleedkamer na het zwemmen aangetrokken door het vijfjarige dochtertje van Marcel Brosen. Haar broertje van 3 noemde het een “kleer”.
Een grappige vondst voor een lelijk woord en dito kledingstuk, aldus Klare Taal. Huispakje had ook gekund, aldus Bertie (foto rechts).
Verder dacht ene Margaret Timmerman-Van de Wetering, onderweg met twee “lastminute moeders” in een witte Tesla sjans te hebben met vier stoere jonge mannen in een 3-deurs Ibiza. Of het nog wat geworden is, weten we niet. Jullie begrijpen het al, ik heb het hier zoals elke week over de ikjes uit de NRC en de reacties daarop, zie link helegaar onderaan.
Het resultaat was twee Eendjes met blikschade
Onze ikjessterauteur Frank Hammecher sloeg vorige week weer ongenadig toe. Dit keer met een waargebeurd verhaal over zijn zwager die een touwtje aan het stuur van zijn auto heeft bevestigd voor als het koud is. Lummel legde meteen de vinger op de zere plek, natuurlijk heb je twee touwtjes nodig om goed te kunnen sturen. Tenzij het een keiouwe auto is die scheeftrekt, merkte dan weer een ander wijsneusje op. Pawi biechtte op dat ze ooit probeerde met haar rechtervoet te remmen en met de linkervoet gas te geven. “Gekruiste benen dus”. Het resultaat was twee Eendjes met blikschade.
Frank zelve kwam even opduiken, zoals altijd als er een ikje van hem is geplaatst, om een minzaam woordje tot ons te richten. Hij sprak zijn tevredenheid uit over het feit dat alhier “de ikjesradar nog steeds aan staat”. Maar goed, zonder hem en mensen als hij, die soms tegen beter weten in maar ikjes blijven insturen, zou deze site het moeilijk hebben.
We hadden ook nog een komisch bedoeld misverstandje, opgetekend door Ineke Liberg, over veldertjes versus velderwtjes. Het leidde tot een lekker recept van Ilona op het minst gelezen kookblog, alhier.
Een mooi pannensetje om de erretjes in te koken werd voor ons gevonden door Mopperkont, gewoon bij bol.com te koop dus en voor nog geen 20 euro.
Intussen beweegt onze bovenste beste Timmerark, auteur van het beroemde onvoltooide feuilleton Burn-Out, zich weer voorzichtig op de site, kennelijk om uit te proberen of we hem nog of weer mogen. Soms, zo zei hij, zou hij wel terug willen keren naar “deze korf”. Of er een referendum mogelijk zou zijn? Wel wis en waarachtig. Hier komt ie:
Spannend wordt het niet, want de adhesie was in de commentaarvelden al ruimschoots aanwezig. “Timmerark mot terug” (Lummel), “Blijf alstemblieft” (Pawi), “Timmerark moet blijven” (Ilona), “JAJAJA” (ik), “Fan van George Harrison, so what’s the problem” (Ad Hok), en da’s nog maar een kleine greep uit het meerstemmige spreekkoor dat onmiddellijk opging en tot op heden niet tot zwijgen is gekomen, als een groep zingzwanen op het meer. Maar graag nog even een bindende bevestigingsstem via het bovenstaande polletje. Please?
De 100e reactie was voor Ad Hok, die een stemmig videootje van George Harrison plaatste. “Ahi viene el sol” zingt de beste brave man daarin, moge zijn ziel rusten in vrede.
Carla paste intussen op het vrouwtjeskonijn van Jeanette den Engelse. Zelf heeft ze een mannetjeskonijn en ze moet dus wel oppassen voor ongewenste intimiteiten. Toch werd het beest zwanger. Ja, wie had dat nou gedacht? Mannetjeskonijnen doen zoiets immers niet?
Om achter de waarheid te komen werd een vaderschapstest gesuggereerd, nog helemaal niet makkelijk vanwege het onmiddellijk doorbijten van het staafje van de wangslijmtest (“Ha, worteltje!”). Een oortest, bij een konijn volop aanwezig, zou misschien beter zijn, volgens Lummel, die naar verluidt erg veel verstand van konijnen heeft, aangebraden met een uitje en opgediend met rode kool. Pawi beval een haaranalyse aan, ook ruimschoots voorradig bij het konijn. Mijn voorganger Apiedapie, met wie het goed gaat, was zoals bekend geen voorstander van konijnen, zie zijn bijtende hekeldicht alhier. “Konijn, ik zie je ’t liefste in de grond, waar je ooit je worteltjes vond ..”.
De Onrustige Geest waarde ook weer rond, vooral, zo het schijnt, om een vete met Klare Taal te beginnen. Hij verzocht ene “heer Van Buren” (mij niet bekend) zijn teksten “NIET in enige intro van u te vermelden.” Bij deze.
Wil jij net als onze Onrustige Geest en de andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Met iets leuks? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden uit het verre buitenland die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email van mijn voorganger of direct bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen week. Nou, jullie zien het wel. Ik was weer eens in Berlijn, de stad van de Huilbaby. Ik heb ditmaal geen moment aan hem gedacht. Wel een stukkie muur gekocht, een echte authentieke met echtheidscertificaat, en ik heb me nooit meer toerist gevoeld in Berlijn dan toen ik bij die toonbank stond. Maar je moet iets overhebben voor een gebbetje tijdens het aanstaande Kerstdiner. Hebben jullie je Kerstinkopen al gedaan?
Foto: “Muurstukje” © 2018 B. van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Mooi intro. Broeva. Haro. Oordal die regel over.
hij die nietgeciteerd mag worden’
Oordal moest vooral wezen, en het lukt me niet op het padje aanhalingstekens te plaatsen.
Geefnie, de message is overgekomen! Veel geluk vandaag en pas op voor gele hesjes.
Gelukkig weer een intro, en nog zeer lezenswaard ook.
Ach, die muur. Wat waren we toen eventjes hoopvol gestemd. Heb je ook een foto gemaakt van de grafitti?
Post
Omdat ik naar het buitenland verhuisd ben en de post er vanaf hier erg lang over doet, stuur ik mijn opa in plaats van een geschreven kaart een verjaardagskaart via de Nederlandse Hallmark-website. Een geprinte kaart met een foto van ons samen. De dag na zijn verjaardag krijg ik bericht „Bedankt voor de mooie kaart, hij was helaas een dag te laat, maar hij moet ook van zo ver komen!”
Julia Verbist
Geen beste beurt van Hallmark. Maar misschien was opa op zondag of maandag jarig? Dan wordt er in NL geen post bezorgd.
Wie wordt er trouwens bedoeld met “ons samen”?
Ha, weer een intro. Een lang stuk nog wel, dank U.
Die opa van Julia kreeg van mij geen kaart meer.
(Sorry, mijn lontje wil maar niet groeien.)
zo’n zeuropa benniknie.
Wordt zo’n kaart per email verzonden? Of wordt die ergens in het buitenbos uitgeprint en dan verstuurd?
Lummel, ik ontving ooit een printkaart in het ziekenhuis. De zender stuurt een kaart naar het e-mailadres van de ontvanger alwaar het ter plekke wordt uitgeprint. Gaat sneller dan tante pos kan fietsen.
Pracht van een intro overigens!
Dank voor alle lieve woorden, daar doe ik het voor zoals bekend. En eeuwige roem natuurlijk. Vergeten jullie niet om even de Timmerarkpoll aan te klikken? Tot op heden een voorzichtig ‘ja”, maar het mag duidelijker.
Pawi, ik heb keiveel mooie foto’s van de muurgraffiti, ik ga eens kijken.
Qua ikje: ja opa’s hebben soms nog moeite met het doorgronden van e-mail. Mijn vader zei ooit op mijn vraag of mijn broer mijn email al had gekregen: nee, maar misschien is die nog onderweg 😙
Even opscheppen; moet het toch even kwijt.
Kort na de val van de Muur, zou een collega naar Berlijn gaan. Voor de grap vraag ik haar een stukje Muur voor me mee te nemen als het er toch ligt. Beetje gênant idee eigenlijk maar tja.
Eenmaal ter plekke waren de mensen druk met het hakken en werd haar zelfs een bijl aangeboden.
Ben sindsdien in het bezit van twee historische stukjes beton. mét grafitty.
Wow! Ik was daar zelve ook in die tijd, maar heb er nooit aan gedacht om een stukkie mee te nemen. Ik had rijk kunnen zijn. Oh, ben ik al, maar nog rijker dus. Het stukje dat ik vorige week kocht kostte 15 EUR en of het authentiek is weet kein Mensch echt zeker.
ik was daar toen niet. Ik werd net vader. Ik bleef gezelli in de jordaan
Piet
Mijn nichtje van 8 is helemaal trots dat ze bij de grote mensen hoort. Ze weet namelijk sinds kort dat Sinterklaas niet echt bestaat. Haar oma wil haar nog meer bij de grotemensenwereld betrekken en vertelt over de zwartepieten-discussie. De argumenten van de voor- en tegenstanders worden uitgebreid doorgenomen. M’n nichtje kijkt vertwijfeld, ik zie haar denken en het is even stil. Duidelijk wordt dat ze meer informatie wil om haar keuze te kunnen maken. Dan vraagt ze: „Wat vindt Zwarte Piet er eigenlijk zelf van?”
Pien Kooy
Actueel ikje.
Heel mooi ikje.
De diepere boodschap spreekt me aan. Laten we nou eerst eens aan het vermeende slachtoffer zelf vragen of hij of zij beledigd en boos en gekwetst is alvorens om plaatsvervangend op te winden en met rotte tomaten te smijten. Ook van toepassing op het Derksendossier, op zogenaamd seksisme, racisme …
Verrassing
In het begin waren we bang voor hem, omdat hij zich als een echte haan gedroeg, onze Adrihaan. Maar nu de twee kippen zijn gestorven, zijn we maar wat blij met hem. En hij met ons, lijkt het wel. Hij vliegt op de picknicktafel voor het raam zodat hij ons binnen aan tafel kan zien zitten. Maar ook hij leek gevlogen en sip staarden we een paar dagen naar het lege hok.
Vanochtend in alle vroegte aan de ontbijttafel: een luid gekraai. Oorverdovend, maar ons klinkt het als muziek in de oren.
Maartje Wildeman
Ging het er nou alleen maar om om te laten weten wat een originele naam ze hadden bedacht voor de haan?
Had ik ook ooit wel een ikje in kunnen sturen over onze logeerdwerghamster van onze zoon, die hij nooit meer terug wilde omdat hij vond dat ik hem anders te veel zou missen, onze Willem van Hamsterdam.
Of over de hond die we bde naam van echtgenoot wilden geven omdat we graag wilden roepen: ‘P, heb je alweer in de kamer gepiest??’
….de…
Ja, zo kan er een heel ikjesarchief volgeschreven worden. Ik denk nog even aan onze kat waarvan we overwogen de naam van een arrogante buurman te geven
Tja, de plot is wat dun. Haan zit op tafel, is een paar dagen weg en is nu weer terug. Verder gebeurt er niets toch?
Onze haan was zo vaak weg, tot leedwezen en wantrouwen van onze kippen. Nou, en dan kwam hij weer terug, kraaide zich de longen uit zijn lijf en betrad de dames met dubbele energie. Hij heette Napoleon.
Maartje Wildehaan terug.
😆 mopperkont!
Ondertussen vraag ik me af wat de buren ervan vinden. In de wintertijd (nog zestien dagen te gaan) kraait geen haan voor vier uur in de ochtend, maar straks!…(nog ongeveer hondernegentig dagen te gaan)…
Eh….oeps….eh…jee, lief, bedankt….en eh….we hadden dus lekkage….ja, zelfs lichte koolstofmonoxidevergiftiging in de maak.
Socialisme in de Hoofdpijnstad. Zes mensen van drie bedrijven over de vloer in tien dagen. Vier, vier zeg je? Ja, vier man kwamen zonder te weten waarvoor, hadden dus geen materiaal of tijd en ook geen LADDER!
En een dode muis. En dinges. Schimmel. Stank.In Rommel. Ruzie met de Woningbouw, over een dode muis en een ladder, of beter, geen ladder.
Maar ja, oeps, jee en jeetje. Goh, das erg lief. Geen haat of nijd? Staat natuurlijk voor dit intro, of erachter, ik moet nu reageren voor er iets fout gaat.
Haat of nijd dat kennen we hier niet. Daar moet je voor bij de buren zijn, die zwelgen erin 😙
“Had ik ook ooit wel een ikje in kunnen sturen over onze logeerdwerghamster van onze zoon, die hij nooit meer terug wilde omdat hij vond dat ik hem anders te veel zou missen, onze Willem van Hamsterdam.”
Die snap ik niet. Wie logeerde bij wie, wie wilde hem niet terug, wie zou hem missen en wat vond zoon daarvan?
Onze hamster had geen naam, geen koosnaampje, niks. En hij had niks te doen, behalve een beetje in de tredmolen lopen, en niks te eten omdat we de schilletjes aanzagen voor “nog genoeg te eten”. Na een logeerpartij zag hijofzij er ineens heel anders uit, dikker, lichter van kleur. Heeft helaas niet zolang geduurd.
Jouw buren dan toch mijn buurvrouw heeft klasse en als je haar een old-timer noemt geef ik je een oliebol of je neus…😂🤕🤙🏻😲☝🏼🤫🤭
Ook geweld of dreigen met geweld wordt hier niet getolereerd, tenzij op vette ganzen.
Vette ganzen dat is vast iets niet leuks, iets onaardigs of een steek onder de bedpo?
O, eh, ff nadenken:
De baby is geboren uit de baarmoeder van een donor
Wat een zin, viel me op vandaag. Eigenlijk was dat het enige wat ik mee wilde delen tot ik het hoe heet het zag, die peiling. Sloeg er steil van achterover. Ik reageer nu vanuit mijn dashboard (nu we het daar toch over hebben, wat vind je van de boycot van het kerstnummer-nummer uit een kerstfilm-: Baby it is cold outside mag niet meer volgens sommige want het is a kind of a rapey nummer…
Nou, zei ik tegen Jurgen, dan kun je Paradise by the dashboardlight ook wel verbannen, en dan nog wat!)
en zoals je weet, nee, dat weet je misschien niet als zijnde een sterblogger, vanuit een dashboard van WordPress reageren op jouw reactie op mijn reactie, dan weet ik niet waar mijn reactie in jouw reactieveld, je draad landt.
Slaap lekker en morgen weer koud op.
Liever warm. Wat vind je van de tussenuitslag van de peiling?
Wat ik van de tussenuitslag vind? Nou, helemaal fijn, tenzij deze is veranderd sinds ik voor het laatst, en eerst, keek.
Ik las wel even vertoornd iets over DSR die hier toch weg was dacht ik?
Ik zie Luvienna nergens, is dat een hele dichte deur geworden? Niet Luvienna natuurlijk maar de situatie?
Zal haar eens peilen. Of mag je dat niet meer zeggen…ach weer te veel woorden.
Leuk, Bas, echt leuk en lief, dat vind ik ervan.
En jij?
Helemaal blij.
Tegenwoordig mag je meisjes alleen met hun expliciete en schriftelijke toestemming peilen, meen ik.
Jonger
Samen met mijn zoon en dochter kijken we naar het Jeugdjournaal. Bij het item over Emile Ratelband veert mijn dochter op. „Dat is net als bij mij: ik ben 5, maar ik voel me 4!”
Frederiek de Heer
Ja, het kind heeft het nieuwsitem begrepen. So what?
Ritueel
Ik pak een maandverbandje en trek daarmee de aandacht van beide dochters. „Moet je een luier?” vraagt Ferra (2 jaar) geïnteresseerd.
Arwen (4 jaar en al iets beter bekend met de luiers van mama) komt aangesneld en roept: „Mag ik de sticker eraf halen?”
„Ik ook”, gilt Ferra en duikt samen met haar zus richting mijn onderbroek. Allebei een helft. Zo, moeder is verschoond.
Evelijn Robbemond
Sommige dingen wil je gewoon niet weten.
In het frans heet opvoeden élever. In het engels to raise. Je taakals ouder is je kids naar een hoger plante brengen. Niet jezelf naar beneden te halen.
Evelijn Evelijn, had je hier niet beter je robbemond over kunnen houden?
ik had hiervan ook verschoond willen blijven
LOL!🤣🤣
Smakeloos en schaamteloos dit ikje, de redactie had Evelijn beter tegen zichzelf kunnen beschermen door dit ranzige ritueel niet in de krant te zetten.
Rangorde
Enige tijd geleden is mijn schoonmoeder overleden. Vanmorgen werd ik gecondoleerd door onze lieve huishoudster. Of het goed ging met mijn vrouw? Want het verlies van een moeder was heel, heel erg. „Ja”, antwoordde ik, „het is erg verdrietig om afscheid te moeten nemen van je ouders.” „Wens haar sterkte”, zei mijn hulp. En terwijl ze de emmer uit de gootsteen nam, hoorde ik haar mompelen: „Vader, pfft, jammer. Maar moeder… moeder… dat is anders.”
Cees Kniestedt
Ja dat is de persoonlijke mening van die vrouw kennelijk. De een houdt meer van de moeder, de andere van de vader, de meeste van allebei. Enfin, gelukkig ging het niet over haar onderbroek.
NIx te pfff. Ik mag dit weekend oppassen op lola
Wel wonderlijk dat dit ikje door de schoonzoon is geschreven, hij is (was) dus de ideale schoonzoon en zeer ‘ politiek correct’ bezig in zijn oordelen over de hulp.
Lummel,
Leuk hoor dat oppassen als opa of en oma , nieuwe wereld in zicht.
l
Lekker brabbelen Lummel, geniet er van!