We kennen het probleem allemaal toch? We reizen ons suf. We zien verre landen, wonen er in als expat, of we dromen erover. Maar als je al wat jaartjes meeloopt, zoals veel van onze lezers alhier, dan wil je eigenlijk stiekum weten: waar ben ik allemaal al geweest?
Die schoenendoos met ansichtkaarten en dat plakalbum met bierviltjes en suikerzakjes zijn allang met de vuilnisman mee. Dia’s zijn niet meer te bekijken. Polaroids zijn verbleekt. De filmspoelen staan in een ouwe doos. Naast de viewmaster.
En die paar heel dierbare herinneringen, die mooie steen, die schelp, dat gedroogde takje, de staartveren van die duif, die schatten die je je hele leven zou bewaren, die liggen bij je ex. Had je in de gauwigheid over het hoofd gezien bij de boedelscheiding. Kom er nou nog maar eens om. Misschien heeft de nieuwe partner de zooi wel ritueel verbrand of over het balkon gegooid. Nee dus. Dat gaat niet lukken.
Die raken uit beeld en zijn heel erg ver weg.
En je geheugen dan? Daar moet al zoveel in. Pincodes vooral. Heel veel pincodes. En paswoorden. Login details. Accountnamen. Gek word je ervan! En de leuke herinneringen die zijn daarvan dus de dupe. Dat bedoel ik. Die raken uit beeld en zijn heel erg ver weg. Daar waar jij er niet meer bijkomt. Ergens onder je tenen. Krijg je niet meer omhoog. 
En als je nog piepjong bent, onder de dertig, zeg maar, dus hier nog niet meeleest, maar de godganse dag op YouTube en Netflix en Instagram zit te klikken en vegen, dan heb je het helemaal moeilijk. Het komt allemaal voorbij. Stralende types in spannende steden, grote zonnebrillen op bruisende stranden, opwaaiende zomerjurken in geurende Alpenweiden, en sixpacks met snorkels in lonkende grotten. Heel veel selfies. Maar jij bent daar zelf niet bij.
En dat kriebelt. Jawel. Jij wilt ook. Nou dat kan. Als het internet op is, of de stroom uitvalt, of gewoon als je zomaar opstaat met dat luie weke reetje van je. Je pakt een koffertje in, een kleintje, een rugzakje voor je laptop en wat andere dingetjes. Je stapt ermee de voordeur uit en de wijde wereld in. Je springt in de trein, net voor het fluiten van die man met die pet. Of je kruipt op de achterbank van een auto met gezellige mensen. Of je perst je in een vliegtuig. Ook dat kan. Nog wel. Doen dus. Voordat het klimaat op is. De wereld is groter dan je QLED TV 8K 85 inch Q900 Perfect Reality met Ambient mode en Intelligente Upscaling.
Misschien wel eentje waar je prikkertjes in kunt prikken
Maar of je nu jong of oud bent, als je terugkomt dan wil je niet weer uren in en op schermpjes gaan zitten koekeloeren en foto’s swipen en liken om je reizen her te beleven. Wat je eigenlijk wilt, geef het maar toe, is lekker op de bank met een drankje en een vriendje of vriendinnetje, je ogen rust geven, om je heen kijken, zonder oplichtende screens, maar naar een lekker behangetje, een fraai gordijntje of … een wereldkaart. Een echte. Aan de wand. Misschien wel eentje waar je prikkertjes in kunt prikken. Precies middenin het land waar je net vandaan komt. Ja, hè? Hoe weet ik dat toch. Hint: ’t is een gave. 
Yes, pinnen wil je, maar niet net zoals op TripAdvisor en de GoogleTravel en andere reisapps en – sites. Daar wordt elke klik, daar wordt elke blik omgezet in pixels en algoritmes, en voor je het weet krijg je nog maandenlang advertenties in de kantlijn om jou zonnebrillen en andere reisoverbodigheden aan te smeren. Overbodig, want je komt net terug. Daar wil jij niet aan meedoen. Jij wilt herinneringen ophalen zonder dat iemand anders die jij niet kent dat ziet. Lekker genieten. Thuis. Offline dus.
Nou, dat komt goed uit. Want een nieuwe interieurtrend die we de laatste tijd veel voorbij zien komen is de wereldkaart. Jawel. Echt waar. Ik wel in ieder geval. Ik heb er zelf ook eentje. Gekregen van mijn zoon voor mijn verjaardag.
En die wereldkaarten zijn er tegenwoordig in allerlei soorten en in allerlei maten. Je kunt eigenlijk wel zeggen dat je vandaag de dag voor elke inrichting wel een bijpassende wereldkaart kunt kopen. Is dat niet helemaal te gek? Man. Gauw verder lezen. Ik vind dit nu wel ineens een heel spannend verhaal worden.
Trend voor aan de wand: de wereldkaart
De verschillende materialen
Een wereldkaart kan op verschillende materialen afgedrukt worden, zoals op hout, aluminium of glas. Maar natuurlijk ook op grote canvas. Glas is lekker modern en strak. Hout is landelijk en puur natuur. En met een wereldkaart op aluminium laat je zien dat jij een techneut bent. Of je dat nou bent of niet. De mensen zullen het denken!
Unieke wereldkaarten
En ik maar denken dat er één (schrijve 1) wereldkaart bestond. Wist ik veel. Maar toen ging ik googelen. Helegaar duizelig werd ik ervan. Nog nooit zoveel werelden bij elkaar gezien. Een hele mooie vind ik bijvoorbeeld de historische wereldkaart. Lekker vintage.
Je hebt ze zelfs in een krasvariant. Je begint met een dichte kaart en krast land voor land open.
En het andere extreem is een trendy wereldkaart. Je moet er wel van houden: een wereldkaart met stippen, met een wordcloud, dieren, en dan ingekleurd met een normale wereldkaartprinter of (zogenaamd) met waterverf. Da’s art. Wereldka-art. Het gaat net als bij de gordijnen om het ontwerp, niet om wat er opstaat. Je hebt ze zelfs in een krasvariant. Je begint met een dichte kaart en krast land voor land open. Vet!!!
Maar normale wereldkaarten zijn er dus ook. Daar zie je gewoon net zoals vroeger in de klas de ligging van elk land met de namen en hoofdsteden. Zet een aanwijsstok in de hoek, en je kunt een hoop lol beleven.
De behanger komt ook aan zijn trekken
Een mooie manier om een grote wereldkaart toe te voegen aan je interieur is door middel van wereldkaartfotobehang. Een complete muur bedekt met kaart klinkt misschien heftig, maar het resultaat kan heel mooi zijn. Vooral wanneer je kiest voor een wereldkaart met rustige kleuren, zoals zwart en wit. Zeggen de mensen van de reclame dan, hè, want dit heb ik niet van mezelf. Ik ben ook maar een simpel googelmenneke. 
Wil je trouwens klein beginnen dan neem je gewoon een stadskaart. Hip en handig tegelijkertijd. Die was ik bijna vergeten. Steden zat, keuze zat.
Het zal nu wel duidelijk zijn. Ik ben helemaal fan van deze interieurtrend. En jullie worden het vast ook allemaal. Dat voel ik gewoon. En word je het niet, dan is het in ieder geval goed dat je nu de trend herkent als je binnenkort op visite bent bij mensen met smaak.
Nu willen jullie misschien nog wat makkelijke adresjes hebben waar of je die dingen gemakkelijk online kunt bestellen of zo? Mijn zoon heeft die van mij gekocht bij Wereldkaarten.nl. Fijne zaak met fijne mensen, zegt hij. Maar kijk zelf maar. Er zijn er vast meer, en ik ga hier natuurlijk geen reclame zitten maken.
Sturen jullie wel een fotootje op van je interieur met kaart, zodra het allemaal binnen, uitgepakt en opgehangen is? Gaan we er een wereldkaartenspecial van maken! Ook wie de meeste speldjes heeft.
Zie hier andere advertorials op deze site, aanvragen via het contactformulier of email.
Bas van Vuren, aangenaam 
Leuk verhaal, maar echt trensettend is het niet meer. Zoon en vriend hadden tien jaar geleden al een grote wereldkaart aan de muur, om aan te wijzen waar ze nu weer naar toe gingen of waren geweest.
En het heeft een hoog “die jeugd van tegenwoordig toch!” gehalte.
Evenzogoed bedankt voor dit vlot lopende blog en de link. Reclame of niet: het is een mooie site.
trenDsettend
Ik wilde alleen een pasfoto van mezelf aan de muur maar bij het uitvergroten werd hij te lelijk. De foto dan hè.
Geen slecht idee verwoord in een goed te lezen blog(je).
Als ik echte mensen zou kennen versus digitale nomaden zou ik dit blog zo delen via de APP: Whats
Eerst maar kijken of dit gepost kan worden met mijn gehavende smart vanuit de lobby. Waar heerlijke oosterse geuren vanuit de wereldse keuken mijn neus bevruchten met “kom eet hier, eet ons” verlokkingen.
Doe dan maar een wereldkaartje. In je pasfoto kun je geen prikkers prikken. 🤣🤣🤣
Indonesische rijsttafel? Of gewoon een sateetje van de snackbar op de hoek?
Was bij nwe huisarts, 4jr pas, moet altijd aan pawi denken, beide 💞.
“Niet op vakantie?” vroeg ik want hele praktijk wel.
“Nee, want dat mocht niet van u.”
Had ik gezegd toen ze wel op vakantie was geweest en apotheek weer trauma had veroorzaakt met faxfalen.
Top vrouw.
Buiten context.
4 jaar? Jonge huisarts hoor.
Dank je Bass.
Dit zijn de kaartjes bij mij aan de wand. Al jaren,
Had het maar gezegd.
Ach, ik mag dan een trendsetter zijn, ik sla mezelf niet graag op de borst.
Onze oude wereldkaart mocht niet mee verhuizen. Wel zoeken we een mooie globe. We weten al waar die komt te staan. Nu maar hope. Dat de poes het daar mee eens is.
Neemt je zoon je met zijn prachtige cadeau toch nog mee in de vaart der trendsetters! Heel goed dat hij zijn vadertje op mooie inzichten trakteert. Mijn complimenten.
Ik zal ze overbrengen.
Nog bedankt Bas dat je mij eropwees dat mijn BLOG TimmerArkTwo (was beter geweest: TimmerArkOOK ?) op slot zat.
Niet erg handig van mij.
Ik was natuurlijk bang voor Roger Stone.
Het is heugelijk te mogen onthullen dat als het klopt de deur weer op een kier staat. Dus AUB laat de statiestiekem weer omhoog pieken.
Doet me eraan denken dat ik al in geen weken bij HeerRozenwater ben geweest, toch ooit de door mij meest bewonderde auteur op DIT blog.
Op zijn blog is het mij veel te veel plaatsjes en zo.
Met een heel kra harige wind slaat de glazen plaat van de woonkamer tafel te pletter in de tuin. Die hoeft niet meer, nooit meer, schoongemaakt te worden.
Glazen tafels, mensen zoals ik moeten niet met glazen tafels samenwonen. Ik kan tegen geen vlekje. Ik ben een compulsieve vlekken wegveger.
Laten we nu eens goed luisteren naar een fan van Baudet