Plastic prikken (255)

Over ikjes, bomen en een schutting

“Hoera, ik ben de eerste liker”, zei Bertie precies een week geleden, toen ze de eerste was die het vorige intro van een waarderend tikje voorzag. Ik bedoel maar, de taal is in beweging. Had je dit tien jaar geleden ergens opgeschreven dan was je opgesloten in een gesticht.

Karen Mol misschien ook wel, ook nu nog, als ze althans op tijd opgepakt wordt. “Herfstgele grove confetti” dwarrelde er volgens haar door de lucht en het “knisperde onder onze fietsbanden”. Of blaadjes kunnen voelen, vroeg ze zich af. Volgens haar “kleine filosoof wél” (let op het accent aigu) en de blaadjes zijn “blij als ze herenigd worden met hun familie en vriendjes op de grond”. De grond is volgens Karen hun hemel. En “ineens is het bos bezield met dappere reizigers die de val naar de hemel aandurven”.

Ik wil benadrukken dat we niets over mevrouw Mol weten. Misschien is ze al heel ver heen, zit al ergens in een opvanghuis, en dan zijn we vertederd dat een verwarde vrouw dit heeft weten te knutselen. “Karen probeert poëzie. Een nieuwe herfst een nieuw geluid” vond Glasvezellummel.

Daar kun je een film van maken

Pawi (Pwi, Pwo) deelde geïnspireerd een videootje over pratende bomen. Ze communiceren via paddenstoeldraden en die sapstromen kun je hoorbaar maken. Daar kun je een film van maken en de trailer op Youtube zetten. Klik!

Prinses Irene deed het vroeger met een prachtig boekje (Dialoog met de natuur). “Een gulle gave, begrensd uitsluitend door de ontvankelijkheid van de begunstigde”, schreef Erik Hazelhoff Roelfzema destijds in zijn voorwoord bij de tweede druk. Dat was in 1995, We zijn inmiddels 25 jaar verder, maar eigenlijk dus ook weer niet. Benieuwd wat de komende 25 jaar gaat opleveren. Wat immers vroeger toverij of iets goddelijks leek, dat laat zich steeds vaker bewijzen met keiharde bètawetenschap. En dan mag je er wel in geloven.

Bertie vroeg zich af hoe die boom zou klinken als er net een hond tegenaan piest.

Timmerark merkte weer allerlei dingen op bij andere posts, sommige van jaren geleden. Dat komt door zijn WordPress (WP) dashboard. Ineens ziet hij iets opdoemen op een van zijn tablets, en dan … hopla … reageert hij erop. Deze was een grappige, omdat het een interview tussen mijn voorganger Apiedapie en mijzelve bleek te zijn. Ik was het hele stuk allang vergeten, maar toen werd dus de kiem gelegd voor alles dat erop volgde. Historisch!

Misschien heeft iemand anders mijn wachtwoord?

“WP doet af en toe raar of ikzelf dat sluit ik niet uit, maar ik heb dus diverse tronies. Hier, op mijn blog en soms ergens anders. Wie zegt dat ik nooit ergens kom die liegt dus. Of niet, getuige mijn verschillende mugshots. Misschien heeft iemand anders mijn wachtwoord?”

Hij heeft nog altijd een crush op Pawi. “Ik kan nooit genoeg sorry zeggen en het ergste is, nog erger dan het gebeuren wat dank goedheid niet gebeurd is, dat ik mij dat pas heel veel later ben gaan beseffen. We hadden beiden lieveheertjesbrood kunnen bakken, onder paddenstoelen liggend; bootjes in het vizier houden en allemaal in het betamelijke uiteraard.”

Mannen die dat laatste opmerken denken veelal juist aan het tegengestelde, waarvan akte. En het mag natuurlijk. Kunnen doet het ook.

“Ik kijk om en zie ’t nog net.”

Eddy Koning stuurde een weemoedig ikje in over een schutting die teloorging in Artis. Net toen hij er langs liep werd die gesloopt. Je hoorde zelfs het hout kraken. “Ik kijk om en zie ’t nog net.” Hier is een meesterverteller aan het werk, dat lezen jullie wel. [verhaal gaat verder onder de foto]

Foto: © 2013 screenpunk via https://www.flickr.com/photos/screenpunk/10291851894 Attribution-NonCommercial 2.0 Generic (CC BY-NC 2.0)

“Doet me denken aan een opstel in de brugklas, schrijvers nadoen,” was het weinig vleiende commentaar van Bertie. Ook Lummel was niet onder de indruk. “En toen veranderde Eddy in een zoutpilaar”. Maar goed, het was een aparte schutting, er stond een gedicht op.

Plaatsen van ikjes in knel?

Het plaatsen der ikjes zou wellicht deze week in de knel kunnen komen vanwege de staking in Frankrijk. Lummel is immers in “een ander buitenbos” en door dat “ellendige gestaak” kan dat weleens wat langer gaan duren dan nodig is. Dat moet er nog maar bijkomen. Dat ze de boel daar om het minste of geringste platgooien, moeten de Fransen zelf weten. Dit keer gaat het om het pensioenstelsel dat sinds Lodewijk XIV niet meer veranderd is. Boeien. Maar dat ze dus het plaatsen van de ikjes in gevaar brengen, da’s kwalijk. Laten we hopen dat het meevalt. Pawi Powi Piwi staat in de startblokken om de staking te breken. “Maar de lezers van dit blog kunnen niet rekenen op een vroege vogel. Komt door die donkere dagen, waar het licht zich pas om een uur of negen laat zien en om drie uur alweer vertrekt.”

Onze hobbykok uit Frankrijk plaatste voor hij naar het buitenbos vertrok een lekker recept van een parelhoen in een bananenkorst. Hoe je zo’n kip in zo’n banaan gepropt krijgt en hem vervolgens opbakt zien jullie hier. Zelf eet ik eerst een kip en daarna een banaan of andersom. Er hoort ook nog een verhaal van een soepkip bij, maar dat zullen we vanwege de staking wel nooit horen.

“Hij had een harde mijter, zij rook wat in zijn schoot.”

Het was ook dit jaar weer Sinterklaasavond in Nederland. Ik zie dat altijd aan mijn bezoekersstatistieken. Het scrabreuze Sinterklaasgedicht over Roodkapje en de Sint werd weer veelvuldig aangeklikt en gedeeld. Wat wil je ook met verzen als “De Sint die boog en kuste, zij was plots als de dood. Hij had een harde mijter, zij rook wat in zijn schoot.”

Ook bij onze lezers gingen de dichtaders vloeien en die drupten hier nog wat na:

hardhorend of hardhorig
en zwetsend of balorig
een site met zwier
die vind je hier
soms luid maar niet gehorig


Pawi

Als hij me daglicht heeft gegoven
zal ik in de sint geloven.


Bertie

“Ssst, die mensen zijn héél stout geweest en nu hebben ze straf.”

Ja, dat zijn pareltjes, hoor! En toen moest het allerbeste ikje van het jaar nog komen. Wat zeg ik? Misschien wel van de eeuw. Het werd op zaterdag in de NRC geplaatst. Het ging over een echtpaar op leeftijd dat aan een Cleanup meedeed- plastic zwerfafval prikken voor vrijwilligers – en met een oranje hesje trots in het park liep. Ze voelden zich keigoed totdat ze de spreekwoordelijke “moeder met een kind aan de hand” tegenkwamen. Het kind vroeg “Mama, wat doen die meneer en mevrouw?” De moeder trok het kind zogenaamd weg – voor het effect – en antwoordde: “Ssst, die mensen zijn héél stout geweest en nu hebben ze straf.” Hilarisch. We zien het voor ons. Professioneel geschreven. Echt keigoed.

Maar het ging verder, fantaseerde Lummel: “Blind van woede stak ik mijn prikker tussen haar schouderbladen. Ik houd me nu bezig met het schrijven van korte lezersanecdotes.”

Zowel alhier maar vooral op Twitter brak er een discussie los over het gebrek aan waardering voor schoonmakers, en dat was terecht. Zonder schoonmakers kwamen we om in ons vuil, mensen. Geef ze wat met de Kerst!

Maar geef niks aan de buurman die hier knipogend met “De Huilbaby” wordt aangeduid. Hij was de enige die – ziek van jaloezie – misprijzend commentaar over het ikje optypte. Niet hier, maar veilig op zijn eigen blog. Hij kreeg daar geen enkele bijval in. Niet zo vreemd, want hij meende het te moeten hebben over het uiterlijk van mij (de ikjesauteur in kwestie) en zelfs dat van mijn vrouw. Hoe sneu kun je zijn? Mijn goedmoedige tegensneertje werd van zijn site weggehouden. Zie onderstaand screenshot. En kijk dan bij wijze van hoge uitzondering op zijn site. Daar zul je de reactie niet aantreffen, want geschrapt.

Huilbaby claimt ook te weten hoe een “echte goede ikjeschrijver” het ikje geschreven zou hebben. Hij heeft er zelf nooit één geschreven en heeft me zelfs ooit toevertrouwd dat hij voor geen meter kán schrijven en stikjaloers is op mensen die dat wel kunnen. Ook Lummel was verontwaardigd over de reactie: “Weer een kans gemist om zijn bek te houwen, zeggen de Fransen dan.” Ik dank bij deze Ome Piet, die weleens geen oom maar een tante zou kunnen zijn …

Wil jij net als Lummel en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie of gedachte zoals sommige mensen zeggen precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren

Bas van Vuren, aangenaam

Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas.vanvuren@gmail.com.

Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan hier onze dingetjes en jij doet de jouwe daar.

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was weer eens aan het cleanuppen, oftewel vrijwillig plastic, papier, peuken en pizzadozen prikken, die weggepleurd zijn door andere mensen die gaatjes in hullie hoofd hebben. Enfin, het voelt goed, een beter milieu begint bij jezelf. Ook mijn zogenaamde vrouw was erbij en blij. Er ging wel iets mis met de foto, dat zien jullie wel. Volgend jaar beter.  


Foto: “Héél stout” © 2019 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

95 gedachten over “Plastic prikken (255)”

  1. Wat een discipline! Mooie samenvatting van de week, mijn complimenten.

    Ik denk dat lummel vandaag al op pad is. Ben zo terug met een heel bijzonder ikje. Actueel is het ook.

  2. Generatie

    De discussie over de nefaste impact van de babyboomergeneratie voeren wij ook met onze generatie Y-zonen. Toen ik hun onlangs een pro-boomer-stukje uit de NRC stuurde kwam het antwoord per kerende app: „Boomerblaadje.”

    Tjeerd Kimman

  3. Goedemiddag introducent, je hebt er weer werk van gemaakt. Hulde.
    Nog even over dat eerste like-je, worden daar geen lepeltjes voor uitgedeeld? Iets kleiners is ook goed, een borrellepeltje? taartvorkje, desnoods met 1 tand? half fruitmesje?
    Als blijk van waardering voor een b.v.w. zou het een mooi gebaar zijn.

  4. Dank je, Bertie. Daar doen we het voor. Qua suggesties voor lepeltjes en andere blijken van waardering: ook hartelijk dank. Meedenken wordt altijd op prijs gesteld. Betrokkenheid van de lezers en medewerkers aan de site ook. Ik agendeer het voor de eerstvolgende bestuursvergadering (mei 2020).

    In het verleden vond men teveel lepeltjes een te competitieachtig sfeertje aanwakkeren. Er zijn bijvoorbeeld hele veldslagen gevoerd over de duimpjes (die toen per reactie te geven waren). Man man, sommigen namen VPN’s, leegden hun cookies, gingen naar andere computers en treinden zelfs fysiek naar een ander dorp om maar een extra duimpje of sterretje te kunnen geven. Het gesprek van de dag ging op een gegeven moment alleen nog maar daar over. Over de likejes, sterretjes, duimpjes en helegaar niet meer over de inhoud. Maar we zijn misschien geestelijk allemaal wat verder, bovendien zijn de ergste ijdeltuitjes inmiddels naar elders vertrokken. Dus wie weet.

    Wat vond je van het ikje?

  5. Inmiddels is het alweer behoorlijk onaangenaam op het blog van de buren. Ik had niet anders verwacht. Ik onthulde hier immers iets dat de Huilbaby liever niet aan het licht had willen zien komen. Zelfs DSR lacht hem daarbij minzaam uit. Op zijn blog, zei HB altijd, wordt niet gemodereerd, en ik herinner me daar ellenlange verheven praatjes bij. Haha. Al eerder had ik al eens iets opgemerkt aldaar, altijd geruisloos verwijderd door HB. Maar ja, nu had ik dus een screenshot gemaakt. Dit is het hilarische, maar ook wel sneue antwoord van HB als die lieve, lieve DSR hem hierop wijst:

  6. En passant doet de Huilbaby ook nog een jokkebrokje. Zijn reacties worden hier helegaar niet verwijderd. Alleen die waarin hij persoonlijke privégegevens onthulde zijn destijds natuurlijk onverwijld geschrapt, maar zelfs die keurig met opgave van redenen en mogelijkheid tot beroep. Ook Trolley, zijn grote voorbeeld, pruttelde hierover, maar zelfs deze trol in het kwadraat snapte het op een gegeven moment. Moreel is T. overigens, en dat had ik in het begin niet door, mijlenhoog boven HB verheven. Het schrappen van mijn reacties door HB wordt immers ingegeven door een benauwende bekrompenheid, die T. voorwaar niet had.T. was een adelaar zeg maar, en HB een zieke mus.

    Inmiddels snap ik de journalisten die de Panamapapers onthulden. Het is een prettig gevoel om dingen aan het daglicht te brengen waarvan je weet dat de maker dacht dat hij dit onaantastbaar en volkomen onzichtbaar voor zich zelf kon houden. Not dus. In … your … face Babe!

    Goed, en vanaf nu maar weer een beetje aangenaam houden, althans hier. Wat er daar op dat blog aan treurigheid afgaat, daar houd ik me weer verre van. Was er zeker een half jaar of langer niet geweest en daar had ik gelijk in.

  7. Het ikje? Beetje uitsloverig.
    De uitleg betr. de b.v.w.* heb ik gelezen al nam het veel tijd in beslag. Maar ik ben eruit en reken nergens meer op.

    Nu gaak de prelude beluisteren.

    blijk van waardering.

  8. Voordat je pawi, als Appiedapie, op Noord-Koreaanse manier van je blog afhaalde (tijdelijk bleek later) was je achteraf gezien het meest te pruimen.
    En met iedereen met wie je later ruzie hebt gemaakt was je eerder voetjesverliefd. Iedereen op twee na. Gelukkig mag ik wel zeggen.
    Voer voor psychologen vroeger. Nu tweetjes voor eentjes. Door de bank? Nee, gewoon in bed.

  9. APD is qua moderatie geen haar beter als HB. ‘t zal me verbazen als dit er in een keer doorkomt.
    En een moreel voorbeeld is hij ook al niet, met zijn hatelijke poepje in een hoekje van een paar weken geleden, vittend op DSR – en om de aandacht proberen een relletje uit te lokken met HB.

    Ondertussen weten we dat APD het vermaledijde buurblog scherp in de gaten houdt, terwijl dat tegenovergesteld zeker niet zo is.

    Allemaal frustratie va APD, die zijn grootste ambities, met beweerdelijke contacten in het literaire wereldje, in rook heeft zien opgaan, door eigen halstarrigheid. Blaffen in eigen bubbeltje past hem uiteindelijk het best. En schermen met screenshots zoals de hyperreaguurders van weleer -milde grinikicoon-

  10. Nou, dan heeft het je dus verbaasd, da’s alvast het eerste foutje. Verder houd ik het dus niet in de gaten maar ging er net als de vorige keer even kijken n.a.v. een melding van lummel. De rest is hogere inlegkunde die mij niet boeit maar heel veel over DSR zelve zegt. Die heeft niet eens meer een bubbeltje! En komt alleen nog even opdraven als hij kan stoken. Wat vond je van het ikje?

  11. Na drie (schrijve: 3) uur in de moderatie, is DSR’s reactie er dan eindelijk doorgekomen…

    Je verwacht het niet.

  12. Is ook voor iedereen gewoon te constateren. Kijk maar naar mijn antwoord, het tijdstip. Dat kan ik niet eens geven voordat de reactie er zelf opstaat. Man man. Aan de Glühwein zeker?

  13. Hoezo, dat is voor iedereen te constateren? Als een reactie in de moderatie staat, dan is dat niet zichtbaar voor de buitenwacht.

    Kortom, Bas is een boefje met Trumpneigingen. Anderen beschuldigen van wat je zelf doet en d’r twee keer zo hard overheenschreeuwen. Oh-oh.. mild-bestraffende glimlachicoon

  14. Nogmaals, een zelfs voor jou lage poging. Je reactie kwam onmiddellijk door zonder moderatie. Dat weet je heel goed, maar het verpestte je hele slachtofferstukje. Kan ik ook niks aan doen. Bek me af, lach me uit, beledig me, moet jij weten, maar blijf wel gewoon eerlijk. Moeilijk?

  15. Als een reactie in de moderatie staat en later wordt toegelaten, dan kan hij niet hetzelfde tijdstip van plaatsen hebben als het antwoord. Zo simpel is dat. Deze is echt te doorzichtig, maar goed, DSR is al een tijdje zichzelf niet. Hij was al niet zo heel slim, maar de lat ligt nu wel heel laag.

  16. Maak maar eens een rijmpje over een aal in een wijwatervat, vadermans. -milde glimlachicoon-

    DSR houdt zich aan de feiten en een rein geweten is meer waard dan honderd getuigen. -vroom glimlachje-icoon-

    APD moet maar vooral doorgaan met persoonlijke beschimpingen & de volumeknop op tien. Zijn geloofwaardigheid lijdt onder dat soort taktieken. DSR toont dat het ook anders kan -bezorgd-belerend glimlachje-icoon-

  17. Veilig aangekomen in het andere buitenbos. Ik ben die generatiediscussie een beetje zat. Net als dat gezanik van dsr.

  18. Waardering

    Ik ben vrijwilliger tijdens de feestelijke opening van het Forum in Groningen en geef instructie bij de games op de virtualrealitybrillen, een drukbezochte multimedia- attractie.
    Een jongen van een jaar of 16 lijkt stomverbaasd als ik, zestiger, kalmpjes uitleg hoe je verse munitie moet laden of hoe je weer terug in het spel komt. Dat weten wij namelijk gewoon. Als hij weggaat, krijg ik een waarderende high five: „Ok, boomer!”

    Trees Roos

  19. Waardering

    10 december 2019
    Leestijd 1 minuut

    Ik ben vrijwilliger tijdens de feestelijke opening van het Forum in Groningen en geef instructie bij de games op de virtualrealitybrillen, een drukbezochte multimedia- attractie.

    Een jongen van een jaar of 16 lijkt stomverbaasd als ik, zestiger, kalmpjes uitleg hoe je verse munitie moet laden of hoe je weer terug in het spel komt. Dat weten wij namelijk gewoon. Als hij weggaat, krijg ik een waarderende high five: „Ok, boomer!”

    Trees Roose

  20. Ik wou dat ze nu weer eens ophielden met dat “geboomer”. We weten het nu wel.

    Qua DSR, ik ben nu eindelijk weer eens op mijn pc en niet op de telefoon. Ik zie dat mijn reactie op zijn reactie precies zeven minuten (7 minuten) later was. Mijn antwoord was triomfantelijk van toon, want anders dan hij dacht stond zijn reactie er meteen op, want de man wordt hier niet gemodereerd. Dat wilde ik hem even aanwrijven, zie mijn formulering. Voor de WP-kenners: allereerst is het met de mobiele app wat lastiger om reacties te modereren, je ziet niet alles, maar vooral: je kunt echt niet reageren op een reactie die nog niet is doorgelaten. Anders gezegd: als hij inderdaad gemodereerd zou zijn geweest dan was de time stamp van zijn reactie niet 21:36 geweest maar 18:36 of daaromtrent. Mijn eigen antwoord zou dan drie uur later zijn “geplaatst” (en had dan uiteraard niet zo’n triomfantelijk toontje gehad). Enzovoort. Je wint het toch niet van die man. Onkunde gepaard aan kwaadsappigheid.

    Vraagje aan de psychologen onder ons: gaat narcisme samen met het arme-ikjessyndroom? Dat DSR (althans zijn poppetje, hoe hij in het echt is, daar hoef ik niks van te weten) narcistische trekjes heeft, da’s door een blind paard te zien: alles draait om hem, hij is de geweldigste, hij moet complimenten krijgen etc etc. Hoeft geen betoog.

    Maar het arme-ikjesyndroom (jezelf constant maar in een hoekje zetten, waar je zogenaamd door iedereen gepest wordt, onrecht wordt aangedaan) lijkt daarmee in tegenspraak. Narcisme lijkt me jezelf superieur vinden, arme ikje juist inferieur. Of kan het wel samengaan?

    Bij DSR, het póppetje DSR (niet perse gelijk aan de persoon die zich daar achter verschuilt), komt het volgens mij beide voor. Hij moet en zal maar klagen dat hij gemodereerd wordt, terwijl het althans hier op de site niet zo is. Ik heb begrepen dat hij bij de buurman over hetzelfde klaagt, en we weten allemaal dat hij zowel op de NRC site als bij drasties punt en el ook regelmatig van de site werd geweerd. “Arme-ikjessyndroom” oh heerlijke ironie van het lot, voor iemand die groot “kuch” geworden is door het afurineren van andermans ikjes en daar nooit meer bovenuit is gestegen.

  21. Tsja, de mensen kunnen DSR wel zat zijn, maar hij werd er toch werkelijk door de blogbaas aangehaald. Aangezien DSR zich niet voor het karretje van dees of gene laat spannen, volgde een weerwoord van dezelve en dan ben je bij APD aan het verkeerde adres -milde glimlachicoon-.

    Wie waagt hem tegen te spreken, of opmerkingen te maken over het moderatiebeleid is doorgaans 1) een slecht mens – en altijd al geweest 2) dom – en altijd al geweest 3) geestesziek 4) aan de drank of drugs.

    Hele lappen uitleg over iets dat toch tamelijk simpel is, persoonlijke sneren… DSR gaat er niet in mee en houdt zich aan de feiten. Hij veroorlooft zich hooguit een -klein monkellachje- want wat laat APD zich weer gaan en weer kennen – milde glimlachicoon-.

    Foutjes toegeven -die moderatie was allicht niet expres, APD leeft altijd op als DSR zich blog met een bezoekje vereerd-, ergens boven staan…. het is aan APD niet besteed. Ik zou m’n geld van die zen-cursussen terugvragen -milde glimlachicoon-

  22. Trees moet wellicht overwegen om iets minder te gamen en wat Nederlandse taal gaan bijspijkeren. Met haar “virtualrealitybrillen” en “multimedia- attractie”.

    Ik hoor op dit moment bij toeval Freek de Jonge op NPO1 en moet meteen aan DSR denken. Niet dat deze maar een nanomillimeter in de buurt komt van Freeks multitalenten, maar het is hetzelfde verongelijkte toontje, hetzelfde teren op oude successen, dezelfde stuitende arrogantie die, zelfs als het deels een pose is, nu eenmaal wordt uitgekotst heden ten dage. Verder wens ik Freek alle goeds en dank hem voor het deels opfleuren van mijn studententijd. DSR dank ik nergens voor.

    Nogmaals, de claim dat een reactie van hem hier gemodereerd is geweest is onjuist en daar laat ik het bij.

    Nog afgezien van de vraag wat de man hiermee wil bereiken. Moet iemand hem nu zielig gaan vinden? Dat vindt iedereen hem al. Zieliger kan niet. Het is de allerzieligste trol op het internet, want zonder publiek.

  23. Uit ervaring weet ik dat het laatste lettertje meekopiëren een precies werkje is. Voor je het weet kopieer je veel te veel of veel te weinig.

    En verder is het ikje een toonbeeld van de in de introductie geroemde beweging van taal. Daar kun je maar beter in meegaan, Engels is en blijft onder ons, brexit of niet. Het was vroeger al niet anders. Kennen we niet allemaal ‘alle hens aan dek’?

  24. Morgen weten we het: is het de week van de boomer bij NRC?

    PS Timmer, je video van gisteravond is niet beschikbaar. Heb ik wat gemist?

  25. Zuster

    Ik zit op de tram te wachten en klets met een meneer. In de tram heb ik niet meteen een zitplaats. Uiteindelijk kom ik naast de meneer van het bushokje te zitten. Hij kijkt me aan en zegt: „Ik heb net met uw tweelingzuster gesproken.”

    Florence van Emden

  26. Klein maar fijn. We zullen nooit weten of het een grapje was van die meneer. Florence moet, zo zij daar zin in heeft, de cursus creatief schrijven weer eens downloaden. Het werkwoord zitten komt maar liefst driemaal voor, da’s knap voor een verhaaltje van vier zinnen 😀

  27. Boom

    Verbaasd zie ik bij een bouwmarkt aan de rand van het dorp een oudere man wankelend op zijn fiets stappen terwijl hij, de rechterhand vast aan het stuur, met zijn linkerhand een flinke kerstboom dwars over de bagagedrager in evenwicht probeert te houden. Wiebelend maakt hij enige vaart, ziet mijn bezorgde blik en roept me toe: „’t Ergste is nog dat als m’n vrouw ’m niet goed genoeg vindt ik ’m ook weer op de fiets terug moet brengen!”

    Marlous Mannaerts

  28. Ja, ik weet het echt niet, hoor, maar dit is toch een doodgewoon gebbetje dat mensen met elkaar maken? Of is Nederland al zo verziekt dat alleen al het feit dat iemand iets tegen je zegt – of dat je niet op je bek wordt geslagen als je iemand aankijkt – in de krant moet?

    En kijk nou toch hoe die eerste zin maar doorreutelt met zijn kommaatjes, zijn verbaasd, wankelend, rechterhand, linkerhand, flinke kerstboom, dwars, probeert … man man, ’t is dat ik zo’n opgeruimd kereltje ben, anders was mijn dag helemaal aan gort, nog voor de eerste koffie. Lekker zo’n site, word je vrolijk van. Not.

  29. Oh, en dan die tweede zin is al niet veel beter met zijn wiebelend enige vaart maken, bezorgde blik, afgesloten met een volzin die zo op een schutting in Artis kan.

  30. en hoppa! Wat ik vreesde gebeurde. Ik kan niet terug naar Frs. vandaag. Ik mag minstens één dag in Edimburgh blijven. Ik hoop voor de kerst thuis te zijn.

  31. Ik heb vandaag voor het eerst van mijn leven haggis gegeten. Voor het eerst in Schotland en meteen geprobeerd. Ik had er zo veel over gehoord dat ik het moest proberen. En het was overheerlijk. vanaf nu kan ik zeggen dat ik in Schotland geweest ben.

    Oja, haggis is gevulde schapenpens.

  32. Van de nood een deugd maken! Nog een tip: vanavond naar de Pub. Pint halen bij de bar en de hele avond live music. Mensen lopen in en uit, nemen hun muziekinstrument mee, en maken de avond onvergetelijk, zeker als je hun evergreens mee kan zingen.

  33. de haggis was echt vurrukkulluk. De pub vanavond zit er niet in. Ik moet al om 5 uur op het vliegveld wezen om de enige nog beschikbare vlucht naar parijs te halen.

  34. prachtige film trouwens. Ik vind het nu nog lekkerder.
    Raar eigenlijk omdat ik normaal gesproken geen hart, long en schaap lust. Maar het was heerlijk gekruid. Echt proberen mensen.

  35. Ik heb het geprobeerd, lummel, ben geen fan. Was in Edinburgh een aantal jaren geleden, voor de Tattoo en Fringe. In augustus dus, maar berekoud. We moesten truien en shawls kopen om ons enigszins warm te houden. Verder wel heel interessante stad. Ik hoop dat je Parijs hebt gehaald.

  36. Niet goed

    Wandelend naar de hoofdingang van een ziekenhuis passeer ik een gezin dat dezelfde kant opgaat. De moeder discussieert met haar dochter van ongeveer vijf. Het meisje wil dolgraag een ijsje. De woordenwisseling daarover loopt nogal op, tot moeder haar scherp toewerpt: „Het is wel goed met jou!” Waarop het meisje prompt repliceert: „Maar met jou gaat het niet zo goed, hè.”

    Anne Boomsma

  37. Prompt repliceren, dat hoor je vandaag de dag maar zelden!

    Hopelijk is lummel weer veilig en wel thuis, ruim voor de kerst.

  38. Dank Lummel voor het opsturen van de foto van je griezelgerecht, ik moet zeggen, zo op het oog valt het me nog mee:

    “Mijn bordje: met aardappel- en knollenpuree. Haggis and tatties and neep heet het daar”

    Fijn, ik ga met vakantie wel ergens anders naar toe.

  39. Hier eten ze nog steeds zure zult oftewel hoofdkaas, zwezerik, hersenen, uierboord, slakken. Sommige mensen zweren bij worst in echte darm. Eenmaal at ik kikkerbilletjes.(toen wist ik nog niet hoe ze die vingen).
    Dat klinkt ook niet fris.

  40. Bertie, hoofdkaas is toch van die vierkante plakken leverworst met een randje vet eromheen?
    Zure zult aten we vroeger thuis. Was vergeten hoe het eruitzag, totdat ik bij de vleeswaren plakken met stukjes worst in aspic zag. Dat dacht ik tenminste. Kocht het voor in het lunchtrommeltje van mijn zoon die op de basisschool zat. Wat was die geschrokken, en kwaad en woest op me toen hij uit school kwam….

    Gebakken bloedworst met appel eten we hier nog steeds.

  41. Hoofdkaas en zure zult is hetzelfde, een uitgekookte varkenskop. Iedereen had een eigen recept.
    Het smaakt niet slecht maar ik at het liever niet. Balkenbrij ook niet, dat was gemaakt van slachtafval maar bij het bakken ruikt het net zo lekker als bloedworst.
    Het is natuurlijk onzin om vies van te zijn van deze produkten. Toen ik bij Homburg werkte zeiden de worstmakers: als je wist wat er allemaal in rookworst zat zou je het niet eten. Al die fijngemalen belegsoorten zijn gemaakt van restjes, vet, bloem en zout.
    Het deed me denken aan een oud boek over de grote vleesfabrieken in Amerika. Upton S.Clair schreef het.

  42. Dat is zo. Gelukkig weten we niet wat we eten. Telkens als ik de Keuringsdienst van Waarde zie ben ik dagen van slag. Maar ‘hoofdkaas’ … nee. Geef mijn portie maar aan Fikkie.

  43. Oh ja, ik zie het. Dan hebben ze dat bij m’n ouders thuis vroeger (in Den Haag en het Gooi) helemaal verkeerd begrepen.
    Maar alleen door het woord lustten wij dat als kind gewoon niet. Later kwam er nog Friese nagelkaas bij.
    In frikadellen, zo werd verteld, zaten gemalen uiers en koeienogen. Zo kan ik wel even doorgaan.

    Gebakken bloedworst met gebakken appel en rode kool, noemde mijn vader karachi. Was lekker, totdat somige zusjes erachter kwamen wat het was.
    Ik vin ’t gewoon lekker. Stom hè

  44. Bloedworst heb ik van de zomer in Engeland weer eens geprobeerd, ik wist dat ik het vroeger niet wilde, ook mijn moeder serveerde het met appeltjes. Uitkomst: ik blief het nog altijd niet. Heb het zelfs naar de rand van mijn bord geschoven. Black pudding … da’s nog een heleboel graden erger. Vind ik. Heb heel veel andere dingen gegeten.

  45. Badkamer

    In de trein staat een vrouw bij de wc te wachten. Een conducteur die langsloopt, zegt tegen haar: „Verderop is er nog eentje.”
    „Boven of beneden?”, vraagt de dame.
    Doodserieus antwoordt de man: „De wc’s zijn allemaal gelijkvloers mevrouw, maar boven hebben we wel een badkamer.”

    Pieter Jansen

  46. Ik heb ook een hekel aan conducteurs die grappig proberen te wezen. Doe gewoon je werk.

    Ik ben ook gek op bloedworst en vooral de franse boudin noir. De antilliaanse versie ( pittig gekruid) is heerlijk. Zure zult was ik vergeten, ik was daar als kind gek op.

  47. Ik kan weer eens niet liken. Hierbij vraag ik iedereen zich geliked te voelen. Ik krijg wel tientallen advertenties van koffertjes en tassen omdat ik dom genoeg op internet naar een nieuwe tas voor mijn computertje gezocht heb. Ik kan namelijk niet naar Parijs omdat men nog steeds staakt.

  48. Met een hond….
    Er zijn ook presentators met een hond en artiesten en bee-enners.
    Zodra ze ermee voor de camera verschijnen gaan ze voor mij af.
    ps
    ik heb niets tegen honden.

  49. Lucky briljant? Kan. Vind het vanaf begin schoolkrant niveau jaren tachtig, onbegrijpelijk dat de VARA en een zogenaamd cultuurminnend programma als de wereld draait door zich daar mee inlaat. Maar ja, een programma dat serieus een item heeft over pesten of zo iets en daarna filmpjes laat zien over een paard dat struikelt, hahaha, of een meisje welk duidelijk een achterstand ergens in heeft en een paar woorden verkeerd uitspreekt, zo leuk! Staat al jaren niet meer aan. Kijk alleen nog VI, wat sinds ze door de Mol worden betaald en niet RTL een duidelijk FvD en PVV uitlaat heeft en kijk dus alleen nog maar met 1 oor en een tablet met Twitter USA. En American Pickers.
    Ik verlang weer naar een boek!

    O, ik zet mijzelf weer even voor lul: Ben gelukkig, weer aan het schrijven, doe al drie dagen over de eerste zin. Heerlijk die focus- Dat en ons bedrijfje draaiend houden en het puppy project, het leven is vurrukkulluk…
    Zelfs muziek komt er weer een beetje in.
    Moet alleen een lijstje bijhouden wat ik hier al heb mogen plaatsen.
    Dit is een leuk voor met de hond lopen deuntje. Geen hoofdtelefoon of oortje, gewoon lekker hard vanuit een binnenzak, flarden muziek en flarden wind. Puut genot.

  50. Heb je de mooie opbouw van de tekst beluisterd? Van normaal via hysterisch naar volkomen geschift. Verder prachtig klankrijm: pick it up, kiss it, lick it, stick a finger in it … iiiih!😂😂😁

  51. Die wijnbelevingslocatie? Denk het niet. Ben er geweest, Wijnlokaal Leven is geen wijnwinkel, maar een café met een bar, stoelen, tafels, en een pui met een zeil.

  52. Dit het laatste intro? Zo lang dus zit BvV weer in zijn happy bubble en ik heb hem daar het liefst.
    Voor hem. Wel veel scrollen en zo. Zag TimmerArk voorbij sluipen (langzame verbinding hier op de toendra van de Magbolen).
    Waar was ik?
    Weet je? Ik wacht denk ik weer wat dagen of nachten. Op bijdragen van deze of gene is er hier ook niet veel waar een wasbord als ik op woensdag reacties. Veel van verschillende items zullen toch in ieder geval geen gebruik worden. Die dromen internationaal al doet het pijn geen geld geen enkel probleem is dapper der dapperder dan het Blogisme van de 🐒
    De jonge 🐒 en niet oude kaas.
    Goede roede rode basis.

  53. Och Ach Arme die Angst voor de waarheid gA je dAarmee naar bed BAS Apie?
    Die moderatie
    Waarom
    Wees eens een vent hierom wordt je uitgegleden als een banaan aan crack.

Ik vind er dit van: