Een spook is een ding (262)

Over ikjes, de Holland Douze Points ringtone en drs. P

Wat of het verschil tussen een geest en een spook was, wilde vorige week een brugpieper van juffrouw Carola Beumer-Siebert weten. Een mede-leerling gaf het juiste antwoord: „Een spook is een ding, maar dat bestaat niet in het echt. De geest is geen ding, maar bestaat wél echt.” Best wel diep, vonden we met z’n allen hier. Volgens de kleindochter van Joke (“en die kan het weten want ze is al vier”), Bassie en Adriaan èn de nieuwe Pipo de Clown bestaan spoken niet. Dat u het weet.

rammelende kettingen” en “duister boegeroep”

Geesten wel, die kunnen bijvoorbeeld in een fles zitten, wist Bertie. Ze zijn een mengeling van mentaliteit, intelligentie, karakter, kortom, van aard en aanleg. Verrotte geesten, grote geesten, en zo kon ze nog uren doorgaan. Maar een spook, daar horen “rammelende kettingen” bij, en “duister boegeroep”, en “lakens die over iemands hoofd worden geworpen”.

Een nieuwe carnavalshit was geboren:

Waar is dat geestje? Hier is dat geestje!

Loopt daar nou een spook?
Ik ben totaal van de kook
Spoken moeten zweven
Maar deze lijkt te leven (allemaal)

Heel toepasselijk heette dat “Lul”

Verder was er een ikje over “Lijmen slash Het been” (van Marit van Lenthe), een opa met Alzheimer van Hans Delzenne, en een teder ikje van Bert van Leuven over zijn overleden vrouw. Heel toepasselijk heette dat “Lul”. Schattig. Net als een verliefde Gerda J. van Cappellen die bij de Starbucks op haar koffiebekertje wacht. De man voor haar heet Khalid en is een “prettig uitziende vijftiger”. Weten we dat ook weer, volgende week is het Valentijn.

Dus qua ikjes is er niet zo gek veel gebeurd vorige week. Qua andere dingetjes bleef de gekte rondom het Holland Douze Points van de vrolijke Amsterdamse volkszanger Gerry Holland aanhouden. Je hoorde hem op elk radiostation, tot in België aan toe, en zelf heb ik het liedje nu zelfs als ringtone. Echt waar. En dan moet de videoclip nog komen. Die gaan ze a.s. woensdag opnemen. Benieuwd!

Een leuk interviewtje willen we natuurlijk nog tot in lengte van jaren terugluisteren. Het is vooral leuk als je Bas van Vuren heet bloos icoontje

Onze sterauteur Timmerark, schrijver van het prachtige levensverhaal “Ik ben geboren met een Burnout” vertelde dat hijzelf meer dan 100 songteksten geschreven heeft en 40 demo’s gemaakt. Waar die gebleven zijn, dat bleef in het ongewisse. Hij verbleef vorige week op het platteland. De avonden en nachten brengen soms “vreemde geluiden”.

Als jullie dit lezen dan weten we hoeveel doden, gewonden en gigantische schade horrorstorm Ciara (in Zwitserland ietsje vriendelijker Sabine genoemd) heeft veroorzaakt. Gerry zat er in ieder geval niet mee:

Dat dat geluk was, dat wist ik toen nog niet

Omdat de centrale verwarming ook moet roken plaatste ik vorige week ook nog een zogenaamde advertorial, da’s een stukkie op verzoek waar een vergoeding tegenover staat. Ik doe dat nooit, tenzij het onderwerp bij het blog past en ik de volledige vrijheid krijg om te schrijven wat ik wil. Dat was akkoord, dus ik plaatste een stukje over mijn tante op een houtvlot. Met prikkende oogjes haalde ik herinneringen op aan vroeger, toen ik schommelend op een eigengemaakt houtvlotje over de vijver voer. Onder takken door, het nauwe slootje in. Kroos in mijn haren. Eenden snaterend op de vlucht. Dat dat geluk was, dat wist ik toen nog niet. Mijn opdrachtgever was dik tevreden. En Lummel ging aan de gang met zijn fotocamera om een bos hout voor zijn deur te fotograferen. De foto is nog onderweg. En Bertie dook haar fotoalbum in op zoek naar acceptabele foto’s. Ook die zien we graag tegemoet.

Wil jij net als Lummel, Bertie en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie of gedachte zoals sommige mensen zeggen precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren

Bas van Vuren, aangenaam

Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas.vanvuren@gmail.com.

Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan hier onze dingetjes en jij doet de jouwe daar.

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik zat weer eens in een theater. Lekker dichtbij in Basel dit keer. Erik van Muiswinkel speelde speciaal voor ons, expats in den vreemde, zijn succesvoorstelling “Buigt Allen Mee Voor Drs. P“.  Was natuurlijk keileuk. En voor mij een throwback naar 25 jaar geleden toen Van Muiswinkel en Drs. P. (toen nog in leven) ook in mijn aanwezigheid op de planken stonden. Niet in Basel maar in de Leidsche Schouwburg en in gezelschap van Paul de Munnik en consorten om daar een van mijn allereerste liedjes ten doop te houden. Wat een jonkie was ik toen nog, maar ouder dan toen op dat houtvlot. Ook dat was geluk. En ook toen besefte ik dat niet.
Foto: “Diepe buiging voor drs. P.” © 2020 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

66 gedachten over “Een spook is een ding (262)”

  1. Opwarmen

    Onze zoon Casper (9) zit sinds kort op voetbal en leert spelenderwijs de beginselen van warm worden voor een wedstrijd tijdens een bescheiden warming-up. Bijvoorbeeld even met de armen zwaaien, knieheffen of stilstaand trappelen. In een weiland naast het voetbalveld zien we een paar meeuwen trappelen naar wormen. Casper snapt direct wat ze aan het doen zijn. „Pap, kijk, die meeuwen doen een worming-up!”

    Matthijs de Winter

  5. Leuk ikje vandaag, geestig en gewoon grappig, Casper die lol heeft in in voetbal en vogels.
    Verder heb ik met veel plezier het gesprek in de taxi gehoord met de zanger Gerrie Holland over douze points en Bas in de hoofdrol. Het songfestival is me nu een stuk duidelijker geworden en ik ga het eindelijk een beetje begrijpen en waarderen misschien ook nog wel.

  6. Dank je, Klare taal. Mijn maandag is pas een maandag, mijn intro pas een intro, als jij je hebt gemeld.

    Gerrie heeft de hoofdrol overigens, hij zingt, brengt, verkoopt de song. Van de meeste tekstschrijvers hoor je niet eens de naam, moet je op het hoesje kijken en een leesbril opzetten, dus dit is al best uniek.

    Het volgende nummer wordt ook heel leuk. Vinden Gerry en ik dan tenminste. Een zomerknaller. Jaja. Eerst nu maar eens deze storm uitzitten. Misschien waaien we allemaal wel weg.

    Tip: via deze site is de song (Holland Douze Points) keimakkelijk te beluisteren, zo je wilt een paar maal daags, via de rechterkolom. Net boven “Dit zei”. Gratis! De YouTube kan ook, maar is tot op heden nog zonder bewegende beelden, die komen binnenkort.

    Uiteraard is de echte warme geperste CD te betrekken bij de betere platenboer bij jou in de buurt, zo die nog bestaat. Met hoes van Robert Gort. Man man, daar trekken we weer een blik jeugdsentiment open. Uren kon ik door de mappen met elpees bladeren, grote koptelefoon op, en dan trots met de nieuwe LP op de fiets naar huis, urenlang de hoes bekijken, de binnenhoes, nog weer eens uitklappen, soms zat er een boekje bij met teksten of anekdotes. Kom daar nu nog maar eens om.

  7. Sterkte

    Opa is overleden. We vertellen het de kinderen in de ochtend en brengen ze een half uurtje later naar school. Zoon wil graag dat juf het aan de kinderen in de klas vertelt. Dat is goed. Juf is lief. Samen lopen ze de klas in. ’s Middags bij het ophalen, vraag ik of juf het nog verteld had, over opa. Ja dat had ze. En, waren er nog kinderen die iets liefs tegen je hebben gezegd? „Ja, één iemand. Dunya. Ze zei: ‘Veel sterfte’.”

    G. van der Geest

  11. Ik vind zulke kinderuitspraken ook nog steeds erg leuk. 😇 Komt nooit meer goed, vrees ik. Er zit zo’n geweldig eenvoudige logica in. En oja, niet naast je schoenen gaan lopen hoor Bas, met al die extra aandacht. Straks moet je nog incognito. 😎

  13. Lummel zijn grapje! De inzender noemt zich Van der Geest…
    Dit mag echt niet. Een ingezonden ikje verminken / veranderen.
    Toch moet ik erom glimlachen.

  19. Kathedraal

    Met kinderen en kleinkinderen van 9, 7 en 4 op familiebezoek in Frankfurt. Al wandelend kwamen wij uit bij de kathedraal in Frankfurt. De kleinkinderen zijn niet opgevoed met een geloof, maar wilden wel graag even dat grote gebouw van binnen bekijken. Onder de indruk een ronde in de kathedraal gemaakt. Toen ik aan Hugo van 7 vroeg of hij wist wie die persoon aan het kruis was, antwoordde hij: Vincent van God?

    Marcel Hoogeveen

  20. Ik dacht, ik help lummel even een handje.
    Een mager ikje, maar ja, die moeten er ook zijn.

  21. Dank je, Pawi, zeer gewaardeerd. Af en toe moeten we die man een handje toesteken.

    Qua ikje: ja, grappig hoe mensen schrijven. In de eerste zin zeggen ze dat ze op familiebezoek in Frankfurt zijn. In de tweede zin dat ze al wandelend uitkwamen bij de kathedraal van … Frankfurt! Ja, waar anders, Marcel? De kathedraal van Keulen? Dit is een ikje, dan moet je schrappend schrijven.

    Enfin, qua inhoud ben ik het met Pawi eens. Mager. Maar ik ga een stap verder. Dit is wat mij betreft geen schattig foutje van een kind, geen versprekinkje, geen vertederend onwetendheidje. Dit is een grove schande. Als je 7 bent en je geeft zo’n antwoord dan is er echt van alles mis geweest met je opvoeding en school. Met 7 hoor je dit echt niet meer te zeggen. Laten we hopen dat het nog goed komt.

  24. En in _____ klinkt zacht gegrom, het doet pijn aan je zintuigen want het ontstijgt de keel en het activeert de nekharen.
    [de rest gemodereerd vanwege verregaande onsmakelijkheid]

  25. Haast

    Mijn zoon (15) komt er opeens achter dat hij een lesuur eerder op school moet zijn dan gedacht. Hij haast zich om nog op tijd te komen. „Rustig fietsen”, zeg ik tegen hem. „Beter vijf minuten te laat, dan…” „Zestig jaar te vroeg”, maakt hij mijn zin af.

    Martine Voskuil

  28. Wat een inzicht heeft die jongen. Moet er inderdaad ingestampt zijn door zijn moeder: Kijk je wel uit? Let je wel op? Doe je je muts op? Wanten aan? Niet te wild hoor! De zestig jaar te vroeg komen vast van haar eigen moeder. (Leer mij moeders kennen, ik ben er zelf eentje, en die zestig jaar te vroeg vind ik en vondst. Ik zou hem zo overnemen).

  30. Ja, die houden we erin, beter vijf minuten te laat dan…vul zelf maar in al naar gelang je levensverwachting. Leuk!

    Verregaande onsmakelijkheid modereren, mogen we dat zelf niet doen, Bas? Of als we niet modereren, kunnen we het toch negeren? Veel erger dan poep pies en neuken kan het toch niet zijn?

  32. Maar natuurlijk als je dat soort teksten wel wilt lezen dan zijn daar websites voor. Mag iedereen voor zich beslissen natuurlijk. Maar hier? Niet.

  33. OK, die andere websites hoef ik niet, ken ik niet, wil ik niet. Dan hoop ik er maar op dat je die -naar jouw idee ranzige -reactie zelf kunt vergeten.

  34. Ja hoor, die was eigenlijk al weer uit mijn systeem. Nu weer even terug, maar morgen zeker weg. Ik bewaar ook niet wat ik wis, wel zo goed voor de geestelijke gezondheid. Het ging niet over mij overigens maar over een bekend persoon die hier voorzover ik weet echt niet leest en het had dan ook helegaar niets met het discours te maken. Anonieme vuilbekkerij. Niet. Hier. Punt.

  35. Leerpuntje

    Twee dagen voor Valentijnsdag zegt ze in het voorbijgaan dat haar „geurtje leeg is”. Ik, geoefend in het herkennen van impliciete boodschappen, weet wat me te doen staat: nu even niks zeggen en aan de onuitgesproken verwachting voldoen. Het meisje van de parfumerie heeft zoals altijd de nét iets grotere verpakking in de ‘speciale aanbieding’. Tevreden verstop ik thuis de aankoop. Als ze die avond thuis komt, gooit ze haar autosleutels op het aanrecht en zet een tasje van de parfumerie ernaast.

    Thijs van der Kaaij

  39. Het ging verder…

    Is het eten al klaar, klootzak, ik gier van de honger riep ze terwijl ze haar laarzen tegen de muur gooide. Ja hoor lieveling zei ik, ik heb alleen nog maar wat kardamon nodig. Als je maar opschiet riep ze.

    Wat ruik je lekker zei ik tegen de buurvrouw die naast me in het vliegtuig naar (vul hier uw lievelings Valentijnbestemming in)

  41. Valentijnsdag is toch om anoniem je liefde te betuigen aan een tot dusverre onbereikbare liefde? Die heb ik niet. Zij is bekend en bereikbaar gebleken.

    De Hollandse koopmansgeest is er in geslaagd om ook mannen die al tientallen jaren getrouwd zijn over te halen een lullig flesje parfum voor moeder de vrouw te gaan kopen.

  44. Een jaar of twee Bas. Een magnum wat langer en een milisimé (een champagne uit één jaar, wat langer. Die bewaart de champagneboer meestal voor je. Ik heb een sjampoepel uit 2009 (vorig jaar gekocht 18€) die echt uitstekend is.

    Dit hoorde ik van een champagneboer na een vraag van mijn schoonzoon. Zelf had ik me nooit afgevraagd of je het kon bewaren….

  45. Daar deden we nooit aan.
    Als ik serieus een valentijntje wilde krijgen zou ik zelf iets voor me kopen en opsturen. 😏

  46. Ik zag ooit mijn lievelingsparfum, niet meer in NL te koop, Givenchy, in een taxfree winkel in Montreal. Op bezoek bij Jammerende Jurk, mind you. Blij verrast, geen valentijn in de buurt, kocht ik het.
    Rook nergens meer naar. Dat flesje stond daar waarschijnlijk al jaren als winkeldochter, helaas nooit afgeprijsd.

  48. Dit leek een leuke site al begreep ik de fascinatie met de nrc niet zo. Maar het is dus de zoveelste incrowd blog waar je als niet geinviteerde niet mee magdoen. Wel jammer.
    Geen man of vrouw overboard. Lezen kosts niets.

  50. Al jaren niets meer van Jammerende Jurk gehoord.
    Geeflijn, het is van lang geleden, wat kan jou dat schelen?

  51. Ik lees weer nieuwe onthullingen over prins Andrew. En kan ineens de onsmakelijke reactie van De Vriendelijkheid Zelve plaatsen. Die weet dit soort dingen eerder. Maar dit blog blijft ongeschikt voor het bashen van gevallen beroemdheden. Tip: geen stijl (als dat nog bestaat).

  52. Hoge nood

    In de Stadsschouwburg speelt het Internationaal Theater Amsterdam, hoewel wij twee jaar na de naamswijziging nog altijd spreken van ‘Toneelgroep Amsterdam’. Dat wij niet de enigen zijn die moeite hebben met verandering blijkt tijdens de nazit. Een dame op leeftijd schuifelt zenuwachtig op en neer langs de toiletten. De nood is zichtbaar hoog, maar iets weerhoudt haar ervan de deur door te gaan. Op onze verzekering dat het echt de toiletten zijn, fluistert ze gegeneerd: „Maar ik ben geen transgender…” De toiletten in de Stadsschouwburg zijn sinds kort ‘genderneutraal’.

    A. Th. Meijer

  58. Nee vreselijk, is de verkeerde. Ging over een mannetjespoepsjen und ein vrouwtjespoepsjen tegen een buitenlander. Kan het niet vinden zo gauw.

  60. De lucht is stralend blauw, er staat een helder zonnetje en ik ga op het terras het boek van Charlotte van den Broeck :  »waagstukken » lezen. Warm aanbevolen. (Schrik niet er volgt geen bespreking)

  61. Ik zoek maar kan het niet vinden!
    Ah!, weggehaald natuurlijk. Maar je laatste reactie, geloof ik, ja die doet meer willen weten. Over die vieze prins. Geloof me ik ben heel open mindend (?) maar mishandeling en verkrachting maakt ieder normaal mens woedend.
    Ik moet steeds opnieuw inloggen vanwege mijn antipopup grazer denk ik. Het is het in the long run wel waard.

  62. Kennis, die reactie is niet weggehaald maar ingekort met uitleg. Dat jij je boos maakt op die prins is prima, je bent niet de enige. Maar waarom in die termen hier aanvallen? Hij leest hier echt niet mee en het heeft helemaal niets te maken met waar deze site overgaat. Hier gaat het over aangename zaken. Meestal.

    Voor volkswoede en aan de schandpaal nagelen van bekende mensen zijn er zoveel andere sites.

  63. O ja zag het.
    Je weet dat ik/sommige van ons na een reactie en daarna weer wollen reageren ik helemaal naar boven moet sjezen. Kan ik daar iets aan doen? Reageren van uit WP? Heeft veel nadelen. Enfin nu noem je mij weer Kennis en daarvoor TA.
    Kijk ik kan nu niet eens even snel lezen wat je schreef. Dat die persoon hier niet leest? Ja, als dat een criteria wordt dat wordt het scala mager.
    Boos worden? Ja. Maar als we niet weten wat weggejorist is ( zo heet dat toch bij GeenStijl? Wat een stomme domme site is dat. Nooit de belangrijkheid ervan gezien. Ha, dit is de enige site zeg maar die ik bezoek. Naast Twitter dan. Ik heb het hele begin van het bloggen gemist. Viel ook vlak voor het einde van het Volkskrant blog in. Dat was heel erg leuk maar ik besef mij dat ik heb bijgedragen aan het einde door pro Israël en anti Wilders te bloggen. Jammer. Ik doe nooit iets goed. Het is een gegeven. We zijn verhuisd maar ook weer niet. Ik kan niet makkelijk iets loslaten.
    Sorry weer voor de reactie. Kan je ook niet loslaten.

  64. Je blijft altijd welkom hoor Timmerark, Kennis van Later, de Vriendelijkheid Zelve. Ik verzin je namen niet, dat doe jij. Hopen dat de verhuisman (m/v) zich niet vergist.

  66. Pingback: Dit zijn alle weekoverzichten tot nu toe (archief) – Bas van Vuren, aangenaam

Ik vind er dit van: