Wat houdt de Nederlander toch van woordgrapjes. Hij (m/v) kan er geen genoeg van krijgen. De ongekroonde meester van het fenomeen was Seth Gaaikema. Over hem niets dan goeds. Op Twitter hebben we bol.com, krenentommende humor voor laaggeletterden. In het AD wint de woordspeling, hoe flauw en ongerelateerd ook, vaak de dagelijkse Uit de Kom cartoonwedstrijd. En laten we het maar niet hebben over “Bedenk eens een leuke kop mensen” van JdW en navolgers. Zelf bezondig ik me er ook regelmatig aan, de woordspeling, maar ik denk toch vaak nog liever ietsje langer door, zodat het ietsje minder plat en eendimensionaal wordt. Enfin, waar gingen we het over hebben? Oh ja, de ikjes van vorige week, het is weer maandagochtend (moeten jullie denken, voor mij is het zondagavond).
“Bedenk eens het eerste hoofdstuk van een streekroman mensen”
Mirjam Bruens sloeg vorige week maandag toe met een verhaal over twee meisjes van een jaar of negen. De meisjes hadden elk een hond aan de lijn. Ze stonden allebei voor een zebrapad te twijfelen of ze zouden oversteken. Niks van dat alles heeft met de clou te maken. Niks van dat alles had erin gemoeten. Het is immers een “ikje” uit de gelijknamige rubriek, daarin schrijf je als NRC-lezer een ultrakorte anekdote en je schrapt dus alles wat onnodig is. Vroeger was dat een sport. Tegenwoordig emmeren we met z’n allen lekker door alsof het een wedstrijd “Bedenk eens het eerste hoofdstuk van een streekroman mensen” is. Die clou? Het kind zegt dat ze in Tweehuizen woont. Ze bedoelt daarmee dat ze in twee huizen woont, een bij haar vader, en een bij haar moeder. Mirjam had dus een hoofdletter gehoord, die nooit is uitgesproken. Maar goed, de NRC plaatst het, Mirjam blij. Man of vrouw van Mirjam blij. Misschien wel de kinderen van Mirjam blij. De buren, collegaatjes, iedereen die Mirjam kent blij. Tenzij het een takkewijf is, dan zijn ze niet blij maar juist laaiend.
Intussen barstte in het werkelijke leven het carnaval los, ook in Oeteldonk waar Klare taal het geheel achter het raam gadesloeg zonder foto’s te maken. Misschien maar goed, want het schijnt dat er her en der in Nederland en België wat misplaatst gespuis rondliep. Niet dat we hier van het politiek correcte mierenneukleger zijn, maar hoe haal je het in je hersens om in een carnavalsoptocht met een boot vol bootvluchtelingen te komen. Chinezen, Mexicanen, indianentooien, nou ja, kun je over twisten, maar man man … wat leeft er toch allemaal voor ellende diep binnen in sommige mensen. Wat jammer dat dit niet zoals vroeger netjes wordt toegedekt, maar dat de stront tegenwoordig in alle openheid door de straten stroomt. Ga volgend jaar met carnaval gewoon eens als jezelf. Is dat wat? Iedereen is gek genoeg van z’n eigen! Alaaf!
De Schrijvende Rechter (DSR), nu we het toch over sommige mensen hebben, kwam weer eens parmantig vertellen dat hij hier “nooit geen Eindoordelen” meer zal plaatsen. Op deze mededeling volgde een hilarische stilte. Aandachtspooiertje dat het er eentje van ons is. Intussen stijgt DSR op de naburige site, voor drie lezers, tot onpeilbare hoogte als “Hannah”. Hij is er nog trots op ook en kan alleen maar bewonderende teksten over die naburige site verzinnen, bang dat hij ook daar zijn laatste lezers zal verliezen, amechtig heggemusje dat het er eentje van ons is.
Ze draagt voor de geile rijkaard te weinig mascara
Ene Rozemarijn van Struyck snoeft dat ze via een “exclusief datingbureau” op zoek is naar een man. Mag. Kan. Maar doe dit gewoon via Tinder en in stilte. Een “genuine gentleman zonder poeha zoekt sportieve authentieke vrouw”, da’s de advertentie die normale zielen snikkend van het lachen terzijde schuiven. Maar Rozemarijn staat al zolang droog dat ze daar een ongemakkelijke vragenlijst voor invult, en zich zelfs vrijmaakt voor een live gesprek met een “prachtig gestylde” bemiddelaarster. Live. Hoe wanhopiger moet je het hebben? Ze wordt bevraagd over haar vrienden, haar kennis van sterrenrestaurants, van kappers en daar waar normale mensen dan gillend weglopen blijft ze zitten. Uiteindelijk wordt het niks, want ze draagt voor de geile rijkaard “echt te weinig mascara”.
Hierbij moest ik meteen aan Ilonas mooie verhaal denken over uitgelopen mascara. “Ben jij clown?”, vroeg een rotkindje haar ooit. Een verhaal dat zo sterk is en zo beeldend beschreven dat je het niet vergeet. Anders dan dit ikje, Rozemarijn, ik heb het nu al vergeten en met mij alle NRC-lezers die geen familie van je zijn.
Bepaald onheilspellend was de tirade van een lezer hier op de site die schreef: “Wanneer snapt de “adel”, wanneer snappen de rijke stinkerds dat ze een uitloopmodel zijn en zich heel koest moeten houden. Het houdt ooit op. Net als slavernij, roken, stieren vechten, foie gras, de Tulpenrally, Zwarte Piet en metoo. Als ze geluk hebben hebben we het er dan niet meer over en hoeven ze geen verantwoording af te leggen cq excuses aan te bieden.”
Die van Ad Hok mocht er ook zijn, en was in zijn eenvoud nog een stuk venijniger: “Exclusief bureau? Selectiebezoek? Te weinig mascara? Sounds like a genuine asshole to me.”
Wel een echt problem had de volgende ikjesschrijfster te pakken, Nina Smit Duyzentkunst (nee, grapjes over namen zijn zo kinderachtig), had het namelijk over stinkende gele vaatdoekjes. Lummel – en met hem vele oplettende anderen – hebben die gele vaatdoekjes allang weggegooid, toch? De blauwe stinken een stuk minder, dat weet een kind. En Pawi gebruikt al helemaal geen doekjes die je moet of kunt wassen. Zij gebruikt iedere keer een nieuw doekje.
Kennis van Later (aka Timmerark) plaatste weer van alles, her en der over de site verspreid, soms bij verhalen van jaren terug. Er zaten goeie dingen bij. Maar voor het overzicht bespreek ik hier alleen de reacties op artikelen van vorige week, dat weet iedereen. Hij niet. Mag en kan. Voor de zoveelste keer vroeg hij naar de bekende weg over het modereren. En voor de zoveelste keer legde ik het uit. Maar binnenkort gaat hij het weer vragen, want hij plaatst wel, maar leest niet. En vergeet daarna ook zijn eigen reacties.
“Zo te zien heb je bij biologie wel opgelet”.
Simon Pols tekende een ouwe-mannengrapje op. Een oudere man wordt aangesproken door een jonge vader met “een beeldschoon dochtertje”. Het blijkt dat de vader vroeger een leerling was van de oude man, nu leraar Engels in ruste. Hij verontschuldigt zich voor het slecht opletten in de lessen van vroeger. Zegt de leraar met een blik naar het kleine meisje: “Zo te zien heb je bij biologie wel opgelet”. Echt aan alle kanten heel erg fout, deze opmerking.
Ergens op het platteland met de broek op de enkels
Maar goed, onze lezers gingen los op de herinneringen aan hun biologielessen. Lummel verklaarde dat hij zich de biologielessen “waar we leerden neuken” nog goed herinnert, vooral “de praktijklessen en het huiswerk”. Pawi kreeg in haar eerste studiejaar les in de houding van vrouwtjesdieren die willen paren. Bij bijna alle vrouwtjesdieren bogen de ruggen “onwillekeurig” een beetje door, “kontje omhoog dus”. Ik begreep niet hoe een dier iets “onwillekeurig” kan doen, en ook niet wat iemand aan deze wetenschap heeft, afgezien van een enkeling die ergens op het platteland met de broek op de enkels zijn vee aan het verwennen is. Lummel, maar dat heeft met dit verhaal niets te maken kondigde aan dat hij op maandag, dinsdag en woensdag geen ikjes kan plaatsen vanwege grote drukte.
Het ging ook nog even over het coronavirus hier op de site. Die van Kennis van Later (aka Timmerark) vonden we de leukste: ‘Halve marathon Parijs afgezegd vanwege virusdreiging’ … Nou, zeg dan die hele marathon af zou ik zeggen zeg.” Ook het muziekje dat hij deelde mocht er zijn, Johnny Cash met Hurt, we hebben die hier al vaker gehad, laatst nog in de versie van/met Sheryl Crow.
Oh nee, dat was Redemption Day, ook mooi:
Jullie worden maar verwend. Maar we moeten wat nu Mopperkont zijn oren en vingers definitief aan de wilgen lijkt te hebben gehangen. Een paar woorden van afscheid hadden er toch best wel van afgekund? Maar hoop loert overal.
Wil jij net als Kennis van Later (aka Timmerark), Lummel en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie of gedachte zoals sommige mensen zeggen precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan hier onze dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was vorige week weer eens in Stockholm. Keikoud daar. Sneeuw. Gelukkig had ik een muts meegenomen. Op een goede avond ging ik op mijn knieën voor het kleinste standbeeld van de stad. Wie het was dat ben ik alweer vergeten. Ze gooiden er muntjes op en die verdwenen langzaam onder de sneeuw. Om de hoek was het parlement alwaar Greta Thunberg haar heroïsche klimaatstaking ooit is begonnen. Was niks te zien, een muur, een poort, een hek, wandelaars, maar toch is het een plek van historisch belang. Gaan we zien. Muntjes lagen er nog niet, en het standbeeld komt er later.
Foto: “Klein standbeeld met muntjes in de sneeuw” © 2020 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Blaassectie
Als manager van een studentenjazzband huur ik regelmatig een busje om vanuit Groningen in alle windstreken van het land op te treden.
In een e-mail aan de verhuur vertel ik dat een aanstaande huurdatum komt te vervallen, omdat het mij niet is gelukt om mijn blaassectie voor die dag op orde te krijgen. Zonder saxofonist en trompettist kan het optreden geen doorgang vinden, is mijn gedachte.
De verhuurder laat weten in de annulering geen enkel probleem te zien, maar hoopt met zicht op de volgende reserveringen dat ik snel weer ben genezen van mijn blaasontsteking.
Hidde Stradmeijer
Beetje verwarrend verhaal. Beter was geweest om in de tweede alinea de zinsvolgorde om te draaien.
’t Is nog vroeg voor mij, sorry voor de verwarrende uitleg.
Leuke intro, Bas.
Laat me weer es lachen.
Ben steeds opnieuw geroerd als ik je bloemlezing weer tegenkom…
Dank je, Ilona!
En qua ikje: met veel omhaal van woorden een piepklein misverstandje uit de doeken doen, in het voorbijgaan ook nog even de autoverhuurder te kijk zetten. Wat Hidde niet door heeft is dat het misverstand door zijn eigen gebrekkige communicatie komt. Om een auto af te zeggen hoef je de reden niet volledig uit de doeken te doen. Dat het concert is afgezegd is genoeg. Of dat het komt vanwege een gebrek aan blazers, strijkers, het coronavirus, of een gevalletje van even helemaal geen zin meer hebben om weer helemaal in het donker het land door te crossen, dat zal de verhuurder van de bus jeuken.
Dank voor het plaatsen, Pawi!
Dit is wel weer een puik intro om het maar eens ouderwetsch te zeggen.
Kennelijk was ik niet duidelijk genoeg over die ruggen. Bijna alle vrouwelijke toehoorders bij het college seks bij dieren trokken hun rug onwillekeurig hol, toen werd uitgelegd hoe dieren dat deden. Soit.
Over het ikje: grappig misverstand, dat mag ik de krant. Blaassectie is makkelijk te verstaan als blaasinfectie als je slordig luistert en nog nooit van het eerste woord hebt gehoord. Een leuk woord voor het “fluisterspel”.
Prima intro, niks mis mee. Wel met het ikje. Daar had iets moois uit kunnen groeien.
Dank je, Bertie! Ik heb zoeven je avatar hersteld, je had een piepklein typefoutje in je emailadres gemaakt. En de Gravatar site is dan genadeloos en deelt je een random griezelfiguur toe. Maar nu kennen we je weer ….
(11:45) “In het AD wint de woordspeling, hoe flauw en ongerelateerd ook, vaak de dagelijkse Uit de Kom cartoonwedstrijd.”
Aggut – onze APD staat kennelijk al een tijdje droog. -milde glimlachicoon-
Gewoon blijven proberen.
Sommige random griezelfiguren laten geen gelegenheid voorbijgaan om te sneren. Amechtig kippenboertje dat het er eentje van ons is. 😀
Wat je gelijk hebt. Wordt DSR weer belasterd & besneerd in het introotje – en zo gaat het week na week.
In het intro kom je alleen als je vorige week hier iets hebt gezegd of anderszins bent opgevallen, vadermans. Je houdt het kortom zelf en met veel plezier in stand. Klein aandachtsschandknaapje dat je me d’r eentje van ons bent.
Belasteren en besneren … man man, wat een teer zieltje heb je toch. Wees blij dat je alter ega Hannah ook eens op een site wordt genoemd waar ze meer dan 3 lezers hebben. Ik zal zo eens gaan kijken of ze al niet te lang droog staat, dat zou e.e.a. verklaren.
Wat een vuige praat, APD… Hopelijk win je gauw weer eens wat, al is het maar met de bingo. Ook leuk voor de mensen om je heen, stel ik me zo voor. De bokkenlucht moet ondertussen ondragelijk zijn-milde glimlachicoon-
De drang tot erkenning zit diep, heel diep, bij APD -milde glimlachicoon-. Jammer dat het destijds met veronderstelde samenwerking met gerenomeerde cultuurdragers niet is doorgegaan. Je Napoleon-complex is er sindsdien niet minder op geworden. -milde glimlachicoon-
Dat je naast slinkse moderatie je toevlucht neemt tot het fout citeren van DSR in je introotje (“nooit geen” – dikke LOL) zegt al wel weer genoeg.
Voor nieuwe lezers: zoals jullie al aan de naam kunnen zien, De Schrijvende Rechter (DSR) is een anonieme figuur, die aandacht wil, oftewel een zogenaamde internet-trol.
Wikipedia legt het goed uit: “a troll is a person who starts quarrels or upsets people on the Internet to distract and sow discord by posting inflammatory and digressive,[1] extraneous, or off-topic messages in an online community (such as a newsgroup, forum, chat room, or blog) with the intent of provoking readers into displaying emotional responses[2] and normalizing tangential discussion,[3] whether for the troll’s amusement or a specific gain.”
DSR doet het hier en elders puur voor zijn eigen plezier, hij vindt het heerlijk als mensen kwaad, droevig, teleurgesteld zijn, hij ontleent daar een soort van bestaansrecht aan. Vanachter zijn computer heeft hij dan het idee dat hij macht uitoefent op anderen die succesvoller zijn dan hijzelve. Vandaar dat je eigenlijk het beste op niets van wat hij schrijft kan ingaan, want goed of fout, verstandig of dom, gemeen of lief, hij zal altijd blijven stoken. Het gaat hem niet om de inhoud, maar om de aandacht.
Qua eigen erkenning heeft DSR tot op heden eenmaal (1 keer) in een bloemlezing gestaan van de krant (de NRC), vanwege zijn gewoonte om lezersanekdotes die zij publiceerden af te katten. Omdat DSR zelf niet bij machte was om zo’n anekdote te schrijven, kreeg hij van die van anderen die dat wel konden en ermee in de krant kwamen het “schompetanus” en braakneigingen. Hij had het vooral op huisvrouwen en uitkeringstrekkers voorzien, die moesten van hem vooral niet schrijven. Hij stond daar ver boven. Ook ouders en grootouders die liefdevol anekdotes over hun kinderen deelden, kregen van hem de wind van voren. Verder heeft hij naar ik weet nog helemaal niets geproduceerd dat ergens erkend is. Geen liedje, geen gedicht, geen ikje, wel een gejat mopje (over een slager met varkenspootje), maar verder helemaal niets. Zijn commentaren op de anekdotes heeft hij daarom zelf tot “Eindoordelen” bestempeld. Dit geeft zijn gemoedstoestand wel aan, denk ik, evenals zijn diepe, diepe drang naar erkenning.
DSR werd op een gegeven moment van de site van de NRC verband. Vervolgens ging hij het op andere websites proberen onder verschillende schuilnamen. Voor zover ik weet is hij bij al die sites ook geband of in ieder geval ongewenst persoon (zoals bij de inmiddels opgeheven expat copysite drasties, de blogbeheerder was soms razend op hem, hij haalde hem dan ook het bloed onder de nagels vandaan; en ook op de site die in feite een doorstart was van drasties door een vriendje van de beheerder, de Huilbaby (HB), het is meer een persoonlijk blog met een handjevol reageerders, ouwe getrouwen die elkaar nog kennen van vroeger en verder niets wezenlijks te doen hebben, wij duiden dat blog hier meestal aan met “de buren” omdat het echt geen naam mag hebben).
Hier op de Bas van Vuren site tolereren we DSR wel, in feite omdat hij verder (onder de naam DSR) werkelijk nergens anders terecht kan en omdat hij toch, zij het met een minieme bijdrage, in de geschiedenis van het ikje thuishoort. Het ikje (dat is de naam voor de genoemde NRC lezersanekdote) is waaruit deze site oorspronkelijk is voortgekomen en we bespreken ze nog dagelijks op de site. En wat hij hier kan zeggen, zegt hij niet elders, hopen we dan maar, dus we dragen indirect bij aan een prettiger internetklimaat. Zoals gezegd, we tolereren hem hier, hij kan schrijven wat hij wil, en het grappige is dat dit hem nu juist irriteert. Hij zou veel liever gemodereerd of geband worden. Dat hij hier zo onbeduidend is dat hij mag reageren wat hij wil, zonder moderatie, maakt hem razend. Behalve ik reageert in feite niemand meer op hem. Hoewel er wel emailtjes naar mij komen als DSR weer eens te vaak hier opduikt, sommigen kunnen daar niet tegen en verdwijnen dan tijdelijk van de site.
Natuurlijk mag DSR op sites waar ze net zo zijn als hij, zoals geenstijl nog altijd zijn gang gaan. Hij doet dat onder andere namen. En zijn ongepaste taalgebruik valt daar niet eens op. In het verleden heeft hij ook hier de meest vuige begrippen geïntroduceerd aan het over het algemeen beschaafde lezerspubliek; dat ging om allerlei seksuele dingen die een gemiddelde burger niet kent laat staan praktiseert. DSR was van de meest bizarre activiteiten haarfijn op de hoogte. Maar ook dat ontkent hij c.q. ook daarvan spiegelt hij naar de ander: wij zijn het die hypocriet zijn, want wij doen dat soort dingen ook, wij knijpen de katjes ook graag in het donker. Welnu, nee dus. Driewerf nee.
Conclusie: laat de hele boel maar waaien, zet de zorgen aan de kant.
Voor de nieuwe lezers, als die er zijn -milde glimlachicoon-:
BVV, oftewel APD voor z’n moeder, was altijd zo’n compact mooischrijvertje. Echter kort na het overlijden van Fidel Castro werd de geest over hem vaardig, met bovenstaande ruimteverspilling tot gevolg. En dan is ie nog geeneens op dreef.
Maar hij voelt zich er goed bij als hij eens van zich afschrijft. Allicht scheelt het de de hond weer slaag vanavond.
Voor de rest is het een geval van groot ego, lange tenen, klein hartje en high hopes in de schrijverij gepaard aan minieme verwezenlijkingen. En vooral, vergeet dat niet beste toehoorders, bittere, aan haat grenzende teleurstelling dat hij het moet doen met het margepubliek alhier verzameld. Spreek de blogbaas eens tegen en wordt het zelf gewaar -milde glimlachicoon-
Geeft u hem een duimpje? -duimend glimlachje-icoon-
Hoe grappig! Die van DSR was verwacht, ik geef hem er een duimpje voor. 😀 Die van Kennis van Later (aka Timmerark) had ik niet zien aankomen. Een hoop oud zeer, maar het verhaal is behoorlijk te volgen dit keer. Nieuwe lezers: Timmerark (die zich van verschillende namen bedient) is geen trol, maar een begenadigd schrijver. Talentvol, en ja, dat heb je met veel kunstenaars af en toe in de war. Maar dus niet te vergelijken met DSR die alleen maar wil zieken maar zelf niets presteert. Zo nu iedereen weer in z’n mand!
Voor de geschiedenis (hahaha) de reactie hierboven hem ik nu pas gelezen, een beetje, met 1 oog. Mijn Beef met Bas is op eigen gronden en op eigen onkruid gebaseerd en alleen omdat beide heren, zeg maar, elkaar bekiften hoef ik nu niet, zoals mij gade gade slaat, met mijn overhemd in de artisjokkenpuree (valt tegen) te hangen. En/of kromme zinnen schrijven. BAH!
U ziet het, nieuwe lezers: geef APD een vriendelijk woord, d.w.z. maak gewag van duimpjes, en hij eet uit je hand.
Ere wie ere toekomt: zijn nachtasiel voor clochards als Tim, zoals Kennis van Later enige gewiste blogs geleden heette, verdient niets anders dan lof. Roes uitslapen, ’s morgens een ontbijtje en de spons over alle uitgekraamde gekkigheid. Tim weet wie ie te vriend moet houden.
Nou, en toen kwam alles dus weer gewoon goed. Tim en DSR samen ten strijde, hoe koddig (als je weet wat ze over elkaar zeggen). Pfoe, en nu weer alles over het coronavirus gaan lezen, da’s veel belangrijker. Kun je dat via een gloryhole krijgen, DSR?
Fraai intro wederom we zijn niet anders gewend van onze blogbaas!
Om even terug te komen op het ikje van vandaag -de core business van deze site imho-, ik dacht bij blaassectie in eerste instantie aan verwijderen of snijden in de blaas, maar gelukkig was dat niet aan de orde.
Zo is het, Klare taal, je zou inderdaad bijna dat waar het echt omgaat vergeten door al die aandachtshunkerdjes.
Via een watte?
De enige aandachtshunk hier is APD. Als die niet voortdurend DSR ter sprake zou hebben gebracht zonder om zijn gezelschap gesteld te zijn, dan zou dezelve ook geen reden hebben om zich hier te laten zien.
Maar de enige manier voor APD om wat smaak en kraak aan z’n introotjes te krijgen, is door DSR af te katten. Zodra ie daarmee ophoudt, is ie van DSR af. Aan hem de keus
Twee maal lulkoek maakt van een misbaksel nog geen ouwel of hoe die ouwe meuk ook heet.
Nee, dat slaat nergens op.
Schrappen Redacteur!
Ja vadermans, je kunt het ontkennen maar de betekenis van het begrip gloryhole hebben we toch echt van jou geleerd. Om over de nog veel ergere begrippen maar te zwijgen. Je weet heel goed welke ik bedoel. Man, wat heb je je daarmee leren kennen.
Glory days van Rick Springsteen! Good Rock.
Inderdaad – qua subtiliteit en suggestie kan DSR nog wat van APD leren. Die wendde dat talent dan ook vooral aan voor verhaaltjes in het ‘wat ik nou toch weer met de stagaire heb uitgevroten’-genre. Ver voor het #metoo-tijdperk, dat spreekt.
De toehoorders zwegen daar dan maar met een -mild-plaatsvervangend-schaamte-glimlachje- op, hooguit een ‘joh, leuk voor je’.
Maar dat vermocht de ouwe bok met midlifecrisis-verhalen niet te stouten. De op zeker moment algemeen gebruikte term ‘thuis tekortkomend likkebaardend gnuifmannetje’ vindt hier zijn oorsprong.
Gaap.
Maar is het eigenlijk wel een door de natuur vervaardigd object? Wetenschappers haasten zich om dat uit te zoeken! Vorige week kon je op Scientias.nl al lezen dat het ook een internettrol kon zijn. Wat een geweldig nutteloos wezen is dat toch. Toch? Nou nee, niets is nutteloos leert de quantumechanica. En voor ieder deel is er een antideel. En laat us eerlijk zijn, Bas is hier de positieve bal vol lust en kust en DST de antimateriele tegenpool zonder fut vol overlast.
Een minimaantje van de grootte gelijk een biljart met keu. Gaap, het is weer laat geworden, schrijven en schrijven en morgen weer schrappen. Nieuwe lezers, de nieuwe maat der dingen geloof ik hier momenteel, binnenkort overhandig ik ieder die het wil de sleutels tot mijn blog:
kennisvanlater.org Mijn eerdere blogs werden bezocht door 10duizend lezers en latere blogs, zoals tramlijn acht, Amsterdammers, mensen met Geschiedkunig besef, dus niet Mark Rutte bv, weten wat het lot was van deze na de oorlog opgeheven tramlijn. Welke oorlog? Ja, een legitieme vraag wanneer je geboren bent twintig jaar na twintig jaar na het einde van WO2. WO2 is noch een uitkering noch een club.
Dit stukje is veel korter geworden dan gepland en ook minder vloeiend en vlijend maar dat komt ervan na vijf nachtelijke schrijfuren. Nog even over een van de trollen, waarom in godsnaam de schrijvende rechter? Oordeeltjes geven over ikjes zie ik niet als schrijven. Als je zo gaat beginnen.
Daley Blind op de radio (ja ik heb nachten lang, tijdens slapen of schrijven langs de lijnen van het afgelopen weekend op. Weinig muziek veel kabbelend gepraat ideaal.
Daley Blind tegen interviewer:
“Ik begrijp de vraag…” een briljant antwoord.
En over brille gesproken, ik herleef plots een taxitocht in Marokko tussen mijn logeerdorp, waar mijn schoonfamilie aan de grondslag heeft gelegen (oogjes vallen dicht het is inmiddels 04:48) en een Narvik gelegen stadje. Langs de weg om de paar honderd meter staat een man die een soort van honkbalknuppel wil verkopen voor, jawel, bescherming. Heel apart, en dat is het Frans van mijn chauffeur ook:
Vertaald:
“Je kunt het kopen om te beschermen in de stad of onderweg maar ook tegen de verkoper maar dan is het wie is het snelst. Onwaar staat zijn vriend, broer, neef verborgen, nee, als Allah het wilt heb je geen knuppel nodig of juist wel maar hij vraagt Allah ook om hulp. Het is net als met Schrödingers kat. Maar dan met knuppel.”
Ik mis mijn tweede land, continent. Ik woon nu parttime in een Nederlands, als je Drente daartoe meeneemt, dorp maar hier kun je niet navigeren bij het licht van de sterren. En ook daar verkoopt met alcohol en leverworst in het trukkerecafe. WWW Derksen en co.
😂😂😂 “Een minimaantje van de grootte gelijk een biljart met keu” … Tim is op dreef (en gaat weer een nieuw blog openen, can’t wait!). Intussen zien we nog weer eens wie hier de schrijver is van de twee. Dat met die knuppel is ook fascinerend. Tell me more! 😎
Gewicht
Mijn zoon weet dat ik bezig ben om af te vallen. Vandaag voelde hij bij toeval aan mijn buik en merkte met bewondering en verbazing op: „Pap, je bent al echt afgevallen”. Waarop hij nog geen seconde later zegt „of heb je zo’n onderbroek van mama aan?”
Mathijs Brantjes
Oei, Mathijs zet zijn vrouw in de etalage. Benieuwd hoe dit afloopt.
Zelf houdt Mathijs wel van een biertje (zie Google). 🍺🍻🍺
Kijk APD eens blij zijn met een steunbetuiging van de reageerder wiens wartaal doorgaans wordt gemodereerd -milde glimlachicoon-.
Zeg mij wie uw vrienden zijn… etc.
En nu wil APD met Tim een schrijfwedstrijd aangaan? Je moet er maar zin in hebben.
Lezen is nooit DSR’s sterke kant geweest.
Franse les
Tijdens mijn Franse les in Zwitserland, vorig jaar, ben ik de klas uitgelopen: de docente bleef maar roepen dat ik mijn examen niet zou halen en ik had er genoeg van.
Het jaar erop ben ik gaan werken bij een buurtwinkel; hier leer ik pas echt goed Frans. Op een dag komt mijn voormalige juf boodschappen bij me doen. Trots kijk ik haar aan, zie, ik heb geen lessen meer nodig!
Vrolijk vraag ik haar of ze haar poireaux op de weegschaal wil leggen. Glimlachend kijkt ze van mij naar haar peren. „Poires”, zegt ze.
Kristine Groenhart
Soms heb je aan één voorval genoeg om iemand te duiden. Kristine liep dus de klas uit … Man man. En haar docente bleek nog gelijk te hebben ook. En … ze zet zichzelf in de krant te kakken. Veel zouter gaan we het deze maand niet meer krijgen, denk ik.
Aan Franse les uit Zwitserland heb je in Frankrijk niet zoveel, laat staan aan Duitse les uit Zwitserland in Duitsland. Het Frans maar vooral het Duits is een wat verouderde en versimpelde vorm van de hoofdtaal. Afrikaans en Nederlands zeg maar.
Het is een vorm van zelfspot zullen we maar denken.
De klas uitlopen is wel een staaltje van lef hebben. Heb ik nooit gedurfd. Ook niet toen ik van kostschool naar een gemengde openbare school ging. De jongens daar, die durfden van alles, sommige meisjes ook. Die braafheid van mij, die heeft nog lang aangehouden. Misschien wel tot op de dag van vandaag.
Het Zwitsers Frans, is dat nog een beetje te verstaan? Poires, spreek je dat uit als pwares daar?
Het Zwitserse is een soort slow motion Frans. Zonder melodie.
Jaja, maar zelfspot is alleen zelfspot als de schrijver het bewust doet. Vind ik dan weer, braaf mannetje dat ook ik me d’r eentje ben. Ondanks alle online beschimpingen van deze en gene.
Kut met peren, dit ikje.
😂😂 Cuut avec poires …
Foufoun aux poires of zezette belle hélène.
Dat was me een lange ochtend lezen zeg. Prachtig intro n lappen reacties. Nu koffie en de krant
Feest
Afgelopen zaterdagmiddag stoppen mijn vrouw en ik bij hotel Van der Valk de Cantharel in Apeldoorn om de auto op te laden. Tijdens het wachten lopen we naar binnen voor een kop koffie. Op de schermen bij de ingang staat aangegeven welk feestje in welke zaal is. In de Jachtzaal is het „40-jarig huwelijksfeest van mevrouw Janssen”. Wij hopen dat meneer Janssen ook welkom is.
Eward Hofstede
Duidelijker kan het niet, plaats, tijd en gebeurtenis.
Nou maar hopen dat mevrouw Janssen het leest en hier reageert.
“Ik ben al veertig jaar met Hanneke getrouwd”
Welkom terug Lummel!
Het ikje is geen feest. Maar goed, gelukkig staat de naam en vestiging van het hotel erbij zodat de betrokkenen gestraft kunnen worden.
Pawi!😂😂😂
Ik was inderdaad niet op mijn 40 jarige huwelijksfeest. Ik was op dat huwelijk trouwens ook niet aanwezig omdat ik bezigheden buiten de deur had.
Hij was bij mij zaterdag
Mevrouw Pieterse! 😀 😀 😀
Sorry Nel, maar hij was toevallig wel bij mij die dag!
En ik weet nog hoe we samen lachten om die laadpaal van Edward.
We waren boven aan het stoeien in de Cantharel.
Nou, jullie zoeken het maar uit. Intussen heb ik zaterdag lekker met mevrouw Janssen gesjanst.
😂 Leuk hoor, al die nieuwe lezers!
Honger
Tijdens het avondeten met onze drie dochters van 7, 9 en 11 bespreken we corona. Onze jongste speelt met haar vriendinnen proestend ‘coronaatje’ op school. Vervolgens hebben we het over wat we zouden eten als we twee weken thuis moeten blijven. Waar onze oudste dochter neigt naar vegetarisch, laat de middelste al jaren zien overtuigd carnivoor te zijn. Haar lievelingsdier, een forse kater genaamd Vladimir Poetin, ligt onder de tafel. „Als we twee weken in quarantaine moeten, hebben we altijd nog Vladimir als noodrantsoen”, grap ik. „Neeee!”, schreeuwt onze middelste dochter onmiddellijk. Waarop ze koel vervolgt: „Dat is veel te weinig vlees.”
Frank Koelemij
Verzin eens het eerste hoofdstuk van een streekroman mensen.
Onsamenhangend gebabbel. Is er echt nix beters ingestuurd met het woord corona?
Ja, hier kan ik ook niks mee. Vladimir Poetin dag en nacht in je huis lijkt me geen pretje.
Ik zie veel mensen grootverpakkingen WC-papier inslaan. Zou dat voedzaam zijn? Ik snap het niet.
In een noodsituatie (twee weken quarantaine) is dan de ‘grote nood’ richtinggevend bij het inslaan van voorraden?
Neem dan een abonnement op de thuisbezorgservice. Voor de deur afzetten, via internet betalen, zoiets kan toch ook?
O tjeetje had een leuke smutz maar die is jetz foetz.tttdd
Bddd3s, bezinka voor Douwe staal etc.
We gingen 31/12 allemaal N ER ER 6AAR JA
MEE NAAR JA?
MF
Smutz? Om over de rest maar te zwijgen.
Lekker slapen
Het is midden in de nacht. Al een half uur lig ik te woelen. Geen enkele houding lijkt comfortabel en ik kan niet stoppen met malen. Om me uit mijn eigen gedachtestroom te halen aai ik mijn vriend, die naast me ligt. Hij is laat thuis gekomen en naast me komen liggen toen ik al sliep. Hij beweegt.
„Hoe was jouw avond?” vraag ik hem.
„Leuk”, mompelt hij. „Maar ga maar lekker slapen.”
„Dat lukt niet”, zeg ik.
„Tuurlijk wel. Doe maar met me mee.”
Sterre ten Houte de Lange
Middenin de nacht een ikje schrijven lijkt me niet bevorderlijk voor de nachtrust. Succes met aaien van de vriend nog, Sterre. Heb je ook een hond?
Die andere was leuker. Met die vriend die verkouden was, alleen een shirt aanhad, en op de vraag “ben je Fokke of Sukke?” antwoordde “Vanavond niet, schat, ik ben verkouden”.
Datikje herinner ik me niet, maar die was wel leuk.
Om nog even terug op het pleepapier te komen. In Frs. Lopen weeen week of twee voor op Nl. De autoriteiten zijn nu onder de druk van de bevolking (wat doet de regering? Wat doet Macron?) we willen beschermd worden en ook goedkopere sigaretten. Dus gaan we over op symboolpolitiek. In twee gebieden zijn alle samenkomsten van meer dan 50 mensen verboden. Uitgezonderd openbaar vervoer, restaurants, trouwerijen, begrafenissen en natuurlijk voetballen. Als je de lijst goed bekijkt blijven alleen theaters en bioscopen over.
Dat wcpapier hamsteren is uit Australie overgewaaid.
Oops te vlug op de zendknop gedrukt. Maar het volk is gerust gesteld. Er wordt wat gedaan. In ons stadje willen ze de vrijdagmarkt (in de openlucht) verbieden. Maar de Leclerc en de Lidl blijven gewoon open.
Voor hunnie die geen wcpapier meer hebben: ik kan wel een paar velletjes opsturen.
Zelfde hier in Zwitserland, alles wat met vrije tijd te maken heeft wordt aan banden gelegd, maar de middenstand en het openbaar vervoer moet blijven verdienen. Wel lekker dat ik nu niet meer de hele dag kleverige handen hoef te schudden.
Wat ouderwets, Lummel, jij veegt nog met papier? Wij doen het digitaal hoor.
So much for the paperless society.
Als ik het niet dacht, dat ik er weer niet bij was. 😒
Voordeel is dat er nu aardig wat te lezen valt. En te lachen.
ps
Bas, dank voor het aanpassen. Gratis?
Ha, welkom Bertie! Aanpassingen verzorgen wij altijd helegaar gratis. Tot je dienst. Zorg dat je d’r morgen wel bij bent. Een keinieuw intro met allemaal leuke dingetjes en nieuwtjes.