De blaassectie van een jazzband is iets anders dan een blaasinfectie. Als je dit soort misverstanden leuk vindt dan is de ikjesrubriek van de NRC iets voor jou. Volwassen lezers schrijven die krant vol, nou ja de achterpagina, nou ja een hoekje daarop, met zelfverzonnen anekdotes. En hier bespreken we ze. Wie “we” zijn? De reageerders van de “Bas van Vuren, aangenaam” community, niet te verwarren met de lezers van het gelijknamige blog, want dat zijn jullie zelf. En – om wat voor reden dan ook – jullie gebruiken dat uitnodigende laagdrempelige reactieveldje onder dit intro niet. Mag. Kan.
Leuk woord voor het fluisterspel
Hidde Stradmeijer – de ikjesschrijver over die jazzband – wens ik succes met de band, als de kwaaltjes weer genezen zijn kunnen jullie weer naar hartenlust optreden. “Blaasinfectie”, verzuchtte Pawi, een van onze sterreageersters, “ … leuk woord voor het fluisterspel”. Klare taal, een andere sterreageerster alhier, gaf toe bij “blaassectie” in eerste instantie aan het verwijderen van of snijden in de blaas gedacht te hebben.
Onze eigen internettrol, De Schrijvende Rechter (DSR), kwam langs om Timmerark, een van onze bewonderde sterauteurs, af te zeiken. Dit keer maakte hij hem uit voor “clochard”, die hier dronken “gekkigheid uitkraamt” en dan zijn “roes uitslaapt”. Zelf heb ik volgens DSR “een groot ego, lange tenen, een klein hartje en high hopes in de schrijverij gepaard aan minieme verwezenlijkingen.” En opnieuw deed de trol, zelf niet geslaagd in het dagelijks leven, pogingen om mij, blije blogauteur en gevierde tekstschrijver, in een #metoo-verdachtmakingshoekje te stoppen, want ik was een “oude bok met midlifecrisisverhalen”. De reageerders, en vermoedelijk ook de lezers, konden er alleen maar van gapen.
Minimaantje van de grootte gelijk een biljart met keu
Ook de aangevallen Timmerark reageerde sereen en met klasse. “Een minimaantje van de grootte gelijk een biljart met keu”, zo bestempelde hij de trol, en krek dat hij de spijker op de kop sloeg. Waarom de trol zichzelf schrijvende rechter noemde, vroeg hij zich ook af, want “oordeeltjes geven over ikjes zie ik niet als schrijven. Als je zo gaat beginnen …” Krek, dat hij ook daarin gelijk had.
Timmerark zit vol verhalen, dat weten we, en af en toe deelt hij een flard. Vorige week haalde hij herinneringen op aan een taxitocht door Marokko. Om de paar honderd meter stonden daar mannen langs de kant van de weg die honkbalknuppels te koop aanboden. De chauffeur stopte niet. Waarom niet? Ja, je kunt er een kopen om je te beschermen, in de stad of onderweg, maar ook tegen de verkoper … “Dan is het wie is er het snelst … Het is net als met Schrödingers kat, maar dan met knuppel.”
Tussen neus en lippen door kondigde Timmerark groot nieuws aan. Hij gaat een nieuw blog publiceren, het gaat kennisvanlater.org heten en we krijgen binnenkort de primeur. Laat maar komen, Timmer. We zullen elke dag een screenshotje maken, want we weten …. het kan zomaar ineens allemaal weer weg zijn.
Een ikje van Kristine Groenhart over poireaux of poires op de weegschaal ergens in Zwitserland werd met de grond gelijkgemaakt. Zelfspot, maar dan zonder dat de schrijfster het zelf in de gaten had. Domheid dus. Ad Hok was het meest uitgesproken, zoals wel vaker. “Kut met peren, dit ikje” oordeelde hij kernachtig. En hij noemt zich niet eens De Schrijvende Hok.
Eward Hofstede had iets grappigs bedacht. Hij stopte met zijn vrouw bij hotel Van der Valk de Cantharel in Apeldoorn om zijn auto op te laden. Dat is al hilarisch genoeg, maar er gebeurde nog meer. Op het scherm bij de ingang stond dat in de Jachtzaal het “40-jarig huwelijksfeest van mevrouw Janssen” plaatsvond. Eward lag dubbel en moest door zijn vrouw weer bij kennis worden gebracht. Waarom? Hij moest heel hard om zijn eigen grapje lachen, dat als volgt luidde: “Wij hopen dat meneer Janssen ook welkom is”. Zijn vrouw keek hem uitdrukkingsloos aan, dus stuurde hij het maar naar de NRC.
Onze reageerders waren niet enthousiast. Het feit dat de plaats, tijd en vestiging erbij stonden werd niet gewaardeerd. Zo, de betrokkenen kunnen nu worden gestraft, merkte er een cynisch op. Het meest scherpzinnige commentaar kwam, zoals wel vaker, van Pawi: “Nu maar hopen dat mevrouw Janssen het leest en hier reageert. “Ik ben al veertig jaar met Hanneke getrouwd”.
… hoe we samen lachten om die laadpaal van Edward
Mevrouw Janssen reageerde niet, maar meneer Janssen gaf volmondig toe dat hij inderdaad niet op zijn 40-jarige huwelijksfeest was geweest omdat “hij bezigheden buiten de deur had”. Echt spannend werd het toen ineens ene mevrouw Pieterse opdook die doodleuk meldde “Hij was bij mij zaterdag”. Later bleek dat een jokkebrokje, althans volgens ene juffrouw Klaasse die beweerde dat meneer Janssen bij haar was geweest. “En ik weet nog hoe we samen lachten om die laadpaal van Edward. We waren boven aan het stoeien in de Cantharel”.
Photo credit: https://www.hotelplanner.com/Hotels/177515/Reservations-Van-Der-Valk-Hotel-Apeldoorn-De-Cantharel
We hadden het ook over corona. In Frankrijk hamsteren ze wc-papier. Mocht dat ooit ook in Nederland gebeuren, dan kunnen we bij Lummel terecht, die stuurt dan wel een paar velletjes op. Alsof iemand nog ouderwets met papier veegt, wij doen dat al jaren digitaal. “So much for the paperless society” (Ad Hok).
Wil jij net als Lummel, Ad Hok, en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie of gedachte zoals sommige mensen zeggen precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan hier onze dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Dit is helemaal geen offline leven! Het is een overzicht van de 120 accounts op Twitter waarmee ik de meeste interactie heb gehad de laatste tijd. De collage is gemaakt door Nederlandse Twopcharts. Die zijn op Twitter hier te vinden: @twopcharts_nl Als je Twitter hebt natuurlijk. Het is gezellig op Twitter. Tik tak hap snap, leuk, aangenaam, grapje hier, grolletje daar, bijna hoe het vroeger op de NRC ikjessite was, toen je nog mocht reageren op het ikje en op elkaar. Maar met veel meer mensen dus. Moet je ook eens heen gaan, je zult er geen spijt van krijgen.
Foto: “TopTweeps van Bas van Vuren” © 2020 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Grippe grave
Een leerling uit 4 havo vraagt mij, docent Frans, 60+, hoe ik denk over het coronavirus. Ik antwoord dat ik het zie als une grippe grave maar de aandacht ervoor overdreven vind. Hij wijst mij er nog even op dat ik wel in de risicogroep val. Merci beaucoup.
Jeanette van Ginkel
Jeanette realiseert zich dat ze 60+ is en stuurt dat nieuws naar de krant. Waarom dan?
Met je grippe grave …
Een docent… een vakidioot, natuurlijk. Ik herinner me ze nog.
Bedankt voor het intro Bas, mijn maandag is weer goed.
Lief Intro. Op mobiel ook lieve reactie zitten typen nu plots erg weg, half uurtje werk naar je of de chalamiesen.
Moet nu naar hospitaal
Dag
Ga twopchart.nl proberen.
Meer nieuws later.
Dank Bertie, ik herinner me onze docente Frans ook nog levendig … brrr …. opgewonden konijntje dat ze me d’r eentje was. Maar ja, de vroegrijpe leerlingen zaten allemaal helemaal vooraan. Ik had dat toen nog niet zo door.
Dank Timmerark, sterkte in het ziekenhuis, tot laters.
Gezellig overzicht van de week, goed geschreven en de mooie dingen even naar voren gehaald.
Het ikje is een willekeurige greep uit het dagelijks leven. Ikzelf doe niet meer aan zoenen en handen schudden, zo eng vind ik die grippe grave.
Niet meer schudden en zoenen moeten we er in houden, pawi, als we er niet in blijven.
Straks naar Hospitaal voor niet virus gerelateerd dramaatje voor mij en mijnen, een gewone dag op pijnpoli voor een ander.
Vraag aan mijzelf, mijn geliefden en iedereen met een mening:
Mondkapje op of niet? Zal geen deuren aanraken, geen toilet bezoeken maar wel mens(en) zien en spreken. Als het niet verdomd belangrijk was dan had ik het uitgesteld. Aangezien.
Italië had ik nooit bedacht maar tRump ook niet of Geert en Ezeltje, in de angstige jaren 1980-1989. Toen was de Rus nog een fijne vijand, achter zijn ijzeren gordijn, ooit opgehangen daar door J. Goebbels.
Nu is de Rus eigenaar van London en bezegelt her en der referenda en verkiezingen en vluchtelingen stromen en daar dacht Eric Blair vast niet aan in 1948 toen hij zijn Magnus Opus had geschreven. Geef mij trouwens maar Down and Out in Paris and London.
Mondkapje? Ik heb er veel ingeslagen toen ons virusje nog een Chinees Baby’tje was en ik een vooruitziende blik had; niet meer zo tentoongesteld sinds kerstmis 1965 toen ik 19 dagen eerder ter wereld kwam dan voorspeld. Altijd vrij op je verjaardag, leek mij wel wat.
50 kapjes voor 11,35 een week later voor 45,35 ik lieg dit niet.
Ik laat het vast nog weten en wens iedereen een gezonde maandag etc
Prettig dat overzicht. Anders had ik de hele reut van de vorige weken moeten doornemen en daar (sorry) heb ik even geen zin in. Ik heb me moeten behelpen met mijn krant en mijn eigen spitsvondigheden. Die waren er niet, zó verschrikkelijk niks vond ik die ikjes. Mijn hemel, dat dat niet stopt.
Vraag ik me meteen af: Bas, wat ga jij dan doen? Mogen de mensen die ikjes dan rechtstreeks naar jou sturen? Of verander je dan van onderwerp en zo ja wat dan. Heb je daar al eens over nagedacht? Want ik zie het einde van die ikjesrubriek naderen. Dit kan zo niet langer. Of heb ik nu last van de grippe grave? Ik zit met mijn 60+ ook in de risicogroep. Ik hoest namelijk, maar dat doe ik al zes weken, inclusief een lichte longontsteking. Toch kwam niemand toen op het idee om mij te testen op Corona, terwijl het toch alle inbrekers gemakkelijk van de deur hield omdat mijn geblaf leek op dat van een flinke Duitse herder. Maar ja, Corona was er zes weken geleden nog niet, althans hier niet. En nu hoeft het niet meer, want die herder is hooguit nog een tekkeltje.
Dank Pawi, ik doe mijn best. En ook ik schud geen handen meer, omhels nog slechts huisgenoten, en ben weinig meer in treinen en vliegtuigen te vinden.
Dank Jokezelf, ik doe mijn best, ook voor jou.
Weet je, we zien het einde van de ikjesrubriek al jaren naderen. Als de ikjes ooit echt zouden stoppen, dan zou dat best even wennen zijn hier, maar ik zou ze niet zelf gaan inzamelen. Er is dan namelijk een reden voor het stoppen: kwaliteit, daar verandert een andere inzamelaar niets aan. En recent is het Weeshuis van de ikjes opgericht, op Twitter, men fluistert door ene Mieke Kerkhof. Dat heeft inmiddels 13 volgers, inclusief zichzelf, het blijft dus anders dan het coronavirus een beetje steken op hetzelfde niveau. Maar Mieke timmert communicatief niet echt aan de weg. Mijn welwillend toegestoken helpende handje werd genegeerd. Mag en kan zeggen we dan.
Nou, en dan vinden we hier wel iets anders om over te kletsen. Misschien ga ik de ouwe rubriek “Verzin eens een mooie kop mensen” wel weer herintroduceren, weten wij veel, zeg nooit nooit zei de gek en hij verwende zijn varken.
Hoesten is op zich geen teken van Corona, je moet er ook koorts bij hebben en als het even kan met iemand uit Italië of Brabant (OHHH!!!!) in contact hebben gestaan. Hm, wie weet heb je wel een ongemeld coronaatje onder de leden gehad en hebben we de Brabantse patient nul bij deze te pakken? Teh tuuu teh tuuuu …
Update: ik kan het weeshuis van de ikjes niet meer op Twitter vinden. Ik vermoed dat de zaak is opgeheven, wel zielig voor die weesjes. Het initiatief had beter verdiend.
Pas nog opgericht, nu al weer weg:
Timmerark, ik ben geen deskundige maar ik zeg: mondkapje onzin. Wel niks aanraken daar in dat ziekenhuis, geen handen schudden, niet aan leuningen likken en wel een paar keer uitgebreid je handen wassen. Met gewone zeep. Het virus heeft een vetlaagje dat door gewone zeep kapot gemaakt wordt. Ik snap dan ook niet dat ze niet gewoon even alle treinen met groene zeep bespuiten, van binnen dan, paar keer per dag, kost niks. Maar nee, Italie op slot maar treinen uit Milaan komen nog lekker Zwitserland binnentuffen, zonder controle, en de Italianen (neem het ze kwalijk!) stromen eruit en verspreiden zich over het land. Zonder, ik herhaal, zonder enige controle, zonder enig inzeepwerk. Niet handig toch?
Tim kan z’n mondkapjes duur verkopen. Hetgeen waar ie high van is, houdt zelfs ebola op afstand.
Een doos pepermuntjes zou ‘m daarentegen goed van pas komen.
Zo-zo, APD kan dus, in tegenstelling tot vorige week, wel correct citeren!
Het venijn zal wel in het commentaar moeten zitten, maar hij geeft met graagte DSR’s bon mots weer, uit respect en waardering voor dezelve stylisch vermag -milde glimlachicoon-.
Waar APD zich vergallopeerd is het veronderstelde gapen van de andere reageerders. Op de site deed men dat niet en in de mail heeft DSR enkele warme adhesiebetuigingen aangetroffen. ‘Blij dat iemand het ‘m eens zegt, Bas raakt soms wat losgezongen van de werkelijkheid’, aldus een zonder toestemming geciteerde reageerder.
De midlifecrisisverhalen worden in ieder geval niet ontkend. Kan ook niet, APD heeft ze immers zelf geschreven. -milde glimlachicoon-.
Dank je Bas. Ben terug. En deze keer door uitmondigeid mijns een plekje op de OK gekregen voor morgen 14:40 want iemand had afgebeld tijdens mijn consult. En balieheldin gelijk dat plekje op slot gedaan mocht ik het nodig hebben en dat mocht ik. Kei he?
Zo een virus. Heb al eens opgemerkt dat GW wel refereert aan Athene en Rome om ons apart te houden van mohammedanen en zo maar de inwoners van deze steden/landen nu geen cent wilde geven/lenen-zonder-teruggave ook niet om ze te helpen met mensonwaardige opvangplaatsen van vluchtelingen voor oorlog.
Wat als een virus, een vulkaan, aardbevinkje of sprinhaanplaag onze buren treft en deze, gelijk de Noord-Italianen nu, een mens verschuiving oplevert zoals de hele geschiedenis vol van is. Sterker, ik stel: zonder welke er nooit een H. Sapiens zou zijn ontwikkeld.
Een griepje zoals een president van nooit meer dan nu niet Verenigde Staten, Ronald Bush Jr qua stompzinnigheid van de traptrede der domme geschiedenis afkukelend.
Sjezus ik blijf het zeggen wat schrijft het ballen op een takefoon. Gelukkig is er een nieuw exemplaar onderweg met het grootste beeld en dat voor een mens met maar drie vrienden om te bellen wat vaak niet lukt door dat bord voor mijn kop.
Want we zijn hier ter ere van ikjes.
Lerares Frans 60+ doet mij vermoeden dat ze geen les geeft aan VMBO kids in een van onze gehavende binnensteden. Waar ze volgens de ambassadeur der VS politici in de fik steken. Niet hun auto’s maar henzelf.
Lariekoek, die dat zou overkomen kunnen hebben al lang status verhogende bewaking geregeld door nutteloze haarzaaiers op den pikjes te trappen.
Weet je waar ik bang voor ben deze zomer of hittegolven? Reuzeteken of Tijgermuggen.
De plagen zijn losgelaten, gebeurd altijd wanneer een diersoort uit de klauwen is gegroeid en geen offers aan de duivel meer brengt.
Ik had in Frans altijd moeite met het verschil tussen grippe grave en grippe aigue.
DSR, dan begrijp je toch de betekenis van “gaap” niet. Dat betekent niet alleen dat de lezer het gebodene slaapverwekkend vindt, bijvoorbeeld omdat het een herhaling van zetten is. In internet/blogtaal betekent het ook dat de lezer er van afziet om zaken recht te zetten, te corrigeren, te ontkennen, toe te lichten, aan te vullen, zijn kant van de zaak laten zien, zoals het in een normaal en respectvol onderhoud gebruikelijk is. Het betekent al helemaal niet dat de lezer daarmee alles wat je hem op zijn vestje hebt gespuugd erkent, in tegendeel zou ik bijna zeggen. Bijna? Nee, ik zeg het! In Tegen Deel. Een geschatte 98% van je beweringen en insinuaties over mij zijn niet alleen laag bij de gronds en slecht en kwaadsappig geformuleerd, maar ook onwaar.
Minimaantje van de grootte gelijk een biljart met keu dat je me d’r eentje van me bent.
Hittegolven, reuzenteken, tijgermuggen, sprinkhanen, haatzaaiers en andere plagen, Timmerark heeft het er maar druk mee. Ik ben blij dat hij voor ons waakt. Sterkte met de operatie morgen, man, en gezond weer op, want wat moeten we zonder jou?
La grippe est une maladie aiguë virale très contagieuse, évoluant sur un mode épidémique, due à Myxovirus influenzae. Généralement bénigne, elle peut être grave chez les sujets ayant une comorbidité.
Maladie aiguë à apparition brusque et évolution rapide (opposé à chronique).
Een grippe is dus altijd aiguë maar niet altijd grave.
Zo toemaar even he, daar heb je niet van terug, Hok! Moi non plus.
En dat allemaal uit het blote hoofd!
Très bien, lummel!
Je zit er helemaal in, in dat Frans. Ik heb voor Le Monde bijna elke dag een woordenboek nodig. En jij schudt het zo uit je mouw. Om jaloers op te worden. Spreek je ook dat verhaspelde hippe Frans?
Kennis van Later: hou je haaks morgen. En laat je lekker sederen. Daar sudder je de hele dag nog lekker mee door, en de dag erna ook nog. Hoef ik jou niet te vertellen, weet ik toch.
Het verhaspelste coolste Frans dat ik destijds sprak was bon ap voor bon appetit. En va t’en voor rot op. Ik was er blij mee.
Wie de tekst van Lummel nogeens rustig wil nalezen kan hier terecht:
Klik om toegang te krijgen tot GlobalI82_LHE.pdf
Dat hippe frans versta ik wel maar spreek het zeker niet. Ik Sta niet graag voor gek.
Da’s een nobel streven.
Ainsi soit-il.
Strikt genomen is De Cantharel in Ugchelen gelegen maar indien dat terzijde, dan kom je met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid inderdaad wel in Apeldoorn terecht. Maar let wel, uitsluitend terzijde! 😉
Juistem, dat zag ik ook bi het zoeken van het plaatje. Maar ja, Apeldoorn bekt wat lekkerder. Dank voor je scherpzinnigheid. Ben je er weleens geweest? Gaat het er echt zo wild aan toe?
Laat mijn opmerking dat ik er ooit mijn huwelijksnacht had voldoende duidelijk zijn heer van Vuren… 😉
Dan weten wij genoeg en doen er discreet het zwijgen toe.
La mort subite kan dus in het ergste geval ook na alle genomen maatregelen toch nog toeslaan, hier in Brabant is men er “niet gerust op” en zijn de meningen verdeeld.
Ik had vanmorgen een afspraak in het ziekenhuis, die heb ik maar afgebeld, om op mijn kleinkinderen te passen terwijl hun ouders zich in de gevarenzone stortten.
Hou je veilig, Klare taal, heb je je mondkapje op?
Veel ziekmeldingen op scholen.
Zou ik ook doen als ik vijftien was. Of een vervelend baantje had. 😏
Dank Bas en dubbeldank pawi, of dubbel alcohol, drijvende maar wel lekke handbalbal (DmwLH)….???? DSR hihi
Pepermuntjes die doordenker wees uiteraard naar mijn adem die wel naar alcohol moet ruiken gelijk jouw lichaamsdeel welk deze en alle dansen ontspringt want laag, dik er op, een gaap op een zaterdagnacht in de nachtbus van ‘Daar beter niet heen gegaan’
terug naar
‘maar wel logisch gezien vertrekpunt alwaar nooit een lezer/es een ; vind via welk te ontsnappen op een zondagmarkt in de regen die deze minimaan immer omhult de keu te vochtig houdend voor ook maar een geslaagde stoot.
Gelukkig hebben we de pepermunt.
Pawi om u ben ik uit bed even gebleven. Sedereren. Ik lag de klemtoon geheel fout en staarde even koddig als kort langs drie denkbeeldige rolstoeltjes in onze haven.
De haven van our miscontent.
Weten jullie BTW dat of beter wie mij ooit eens mailde of ik minder spannend alhier op haar reageren kon want dat droeg het destijds puffend en zuchtend huwelijk niet.
Goede tijden. Maar ik kom hier vanaf nu zoals beloofd voor ikjes en zal mij niet laten afleiden door dikkus. Directeur van Circus Parkeerplaats.
PRF behandeling pawi, Zenuwwortelblokkade. Goede genade en slaap het er maar van.
KvL
Waarvan akte.
Ik zie geen tijd stempel etc
Dus:
“…, want wat moeten we zonder jou?”
En bedankt! Daar vliegt mijn nachtrust uit
nachtrust..
UIT stond hemeltergend dicht bij het rode plaats maar pijltje en dat gebeurd
KAT!
Maar nu net tien regels of meer gewist
Voelt vrij.
Rustig
Als mijn echtgenote en kinderen een week niet thuis zijn grijp ik mijn kans om ouderwets voor de buis Chinees te eten. Naast de afhaalchinees zit een kroeg waar je rustig een heerlijk koud biertje kunt drinken in afwachting van het eten. Na de derde herhaling van het ritueel gedurende de week, vraagt de barvrouw: „Zeg, weet je zeker dat je niet net gescheiden bent?
Marc van Ockenburg
De ikjesredactie heeft een email uit de jaren vijftig teruggevonden!
Wat een watje die Marc. Hij nam niet eens sambalbij
Verrek,ik zie dat nu pas. Mogen getrouwde mannen niet meer alleen biertjes in een café drinken? Ofalleen maar onder begeleiding van hun vrouw?
Gelukkig ten minste geen warm bier.
Heel Italië op slot. Wel leuk om daar nu op vakantie te zijn, wanneer je in een leuk hotelletje en in een gezellig plaatsje bent. Saamhorigheid.
Over drie uur onder het mes, nee, onder de warme injectienaald, vier minuten. Navraag gisteren leerde: mensen met het virus dragen mondkapje. De rest niet en raakt niets of niemand aan.
Groet
Getrouwde mannen mogen niet kunnen koken, maar moeten in volslagen paniek naar de afhaalchinees of snackbar als hun vrouw een paar dagen weg is. Stofzuigen, afwassen en bedden opmaken zal er ook wel niet van komen. Dat kunnen ze namelijk ook niet. Nu maar hopen dat het vrouwtje er gauw weer is. Man man. Een email uit de jaren veertig als je het mij vraagt.
Nogmaals sterkte, Timmerark. Geen pretje om nu in een ziekenhuis te verblijven. Maar het zal nodig zijn, je doet het ergens voor, en je komt er gesterkt en helemaal gerepareerd weer uit, dat ga je zien.
En weten nog steeds niet wat hij bestelde. Nasl goreng? Bami? Sateh? Nam hij ook een loempia mee? Vragen, vragen, vragen.
Het is een lulletje lampekatoen. 😆
Lokroep
Avondwandeling. Uit het speakertje aan mijn rugzak klinkt luid het melancholische „kuu” van de dwerguil. Af en toe zetten we het ding even uit, zodat we de horde uiltjes die op ons roepje af zouden moeten komen ook kunnen horen.
Niks natuurlijk.
Dan begint het bos naast ons te ritselen en te kraken. Een zwijn is ook leuk, denken we nog, maar dan stapt in het halfduister een man het pad op.
Op zoek naar de dwerguil die hij net nog zo mooi hoorde roepen.
Janna Maas
Haha. Not. Met je kuu.
Plots hielden we onze adem in. Achter het struikgewas hoorden we het ritmische owie owie van het vlaamse kronkelaartje. Vertederd gingen we kijken en vonden een frans stelletje dat aan het wippen was.
😂😂😂
😆 lummel
Ik geef toe dat ik een vooroordeel klaar had, bij die man die uit het duistere struikgewas tevoorschijn kwam.
Wat een anticlimax!
Pursies pawi. Toon Hermans (mijn favoriete grapjas) zong al: wat ruistdaar door het struikgewas.
Alarm
We kennen elkaar al een klein mensenleven. Hij was mijn mentor, coach en ook een beetje mijn vader. Nu zitten we voor de laatste keer samen. Zijn lijf is op en dit is ons afscheid. We hebben gekozen voor de lunch, een grote lokaliteit, net buiten het centrum. Halverwege ons gesprek gaat het ontruimingsalarm af. Een dwingende stem roept op om het pand zo snel mogelijk te verlaten. Om ons heen stuiven mensen naar buiten, er ontstaat wat paniek. Ik kijk hem aan en terwijl hij aan zijn garnalenkroket knabbelt zegt hij: „Voor die paar weken ga ik echt niet meer rennen”.
Hans van Dugteren
Tja.
Zo kunnen lummel en ik morgen lekker nog eens sluimeren.
En denken aan praten met een mond vol garnalenkroketknabbels. Aan de naderende dood. Aan rennende mensen die naar buiten stuiven. Aan paniek die blijkbaar niet nodig is. Aan dat virus, hopen dat het maar aan onze deur voorbij gaat.
Dat is raar. In de electronische versie staat bovenstaand ikje met de datum 11 maart en deze mete datum 12 maart.
Wie roert hier zijn staart?
Begrip
Ochtendspreekuur op de huisartsenpraktijk. Het is even wennen om geen handen meer te schudden en ik verontschuldig mij aan de patiënten die ik binnenroep. Hier is breed begrip voor. Totdat een dame met een hoofddoek met uitgestoken hand op mij afloopt en verontwaardigd reageert op mijn weigering deze te beantwoorden. „Zo, dan weten jullie ook eens hoe dat voelt”, zegt ze lachend.
Donald Pool
Ik kon helaas niet sluimeren pawi, maar toch lief.
Apart, de redactie maakt er een potje van. Verontwaardigd en lachend, het kan beide als iemand een grapje maakt. Hahahaaaaa!
Het erge is dat Pawi nu dus onwetend ligt te sluimeren, zo meteen in alle rust en misschien wel fluitend opstaat, op haar dooie gemakje naar de wc gaat, in de spiegel kijkt, gapend een kopje koffie inschenkt, misschien wel aan haar achterwerk krabt, de radio aanzet, tablet aanklikt en dan nietsvermoedend hier komt kijken, volkomen ontspannen. Nou, en dan ziet ze dit allemaal. Wat een begin van haar dag!
Nou moe!
Twee ikjes achtermekaar. Gelukkig had lummel geen tijd om te sluimeren.
De grenzen met de VS gaan dicht voor Europeanen. Dat is ook schrikken. Hoewel ik geen plannen had.
Het gaat alleen nog maar over dat virus.
Heel scheef, die maatregel van Trump. Het virus is ook daar allang.
Heel scheef, die aanbevelingen van Rutte e.a.
Iedereen moet thuisblijven met verkoudheid, keelpijn, hoesten, zonder nog koorts te hebben.
Maar als je werkt in de zorg met verkoudheid, keelpijn, hoesten, mag je pas met koorts niet werken.
Terwijl ook al bekend is dat je met verkoudheid al besmettelijk bent.
Dat zijn nou net de mensen, die in de zorg werken dus, die iedereen zouden kunnen besmetten, en veel in aanraking komen met kwetsbare mensen. Wat is dit nou voor gerommel?
Gerommel is het, dat roep ik al weken, maar ja niemand luisterde naar me. En nu is het bijna te laat “huiver icoon*
Landen waar ze een lockdown hebben ingevoerd, tijdig, daar is het virus onder controle. In Nederland werd vooral lollig gedaan.
Die beelden van een schaterende Rutten en daarvoor die beelden van die RIVM directeur die demonstratief tientallen mensen in de Kamer een hand gaf, die zijn de wereld overgegaan.
Ik ben zoals bekend geen Wildersfan, sterker nog het op bijna alle punten hartgrondig met hem oneens, nu zit ik bij elk woord van hem te knikken. Op de bank. Dat wel.
Enfin, Brabant zit op slot. Bijna, scholen mogen openblijven.
De eerste patient in de directe omgeving is gespot, zullen er wel gauw mede-lijders komen.
Zelf zit ik er warmpjes bij, voldoende wc-papier, aardappelen, uien, brood, kaas-boter-eieren en een krat wijn. Paar biertjes voor de visite.
Laat de boeren maar dorsen. 😏
Kloffie
Ver vóór de coronacrisis moest ik als analist in een ziekenhuis regelmatig in streng-geïsoleerde afdelingen bloed afnemen van patiënten. Daarbij gold een streng ritueel van omkleden, beschermende kleding, hoofdmasker, bril, mondkap, handschoenen et cetera. Dat moest bij iedere patiënt weer opnieuw. Op een zekere dag had ik me weer in mijn ‘ruimtepak’ gehesen, toen de koffiejuffrouw binnendenderde, gewoon in haar dagelijkse kloffie. Toen ik daar mijn verbazing over uitsprak, zei ze: „Ik kom maar heel even.”
Jaap Wolf
Ja daarom is zij koffiejuffrouw geworden, wil Jaap zeggen.
In haar gewone kloffie? Want normaal gesproken draagt ze een super sexy catsuit?
Daar ga je dan. Een onverschillig mens en de ellende begint. Toen ging het om MRSA, ook niet fris.
Niet grappig. Eerder treurig.
Nekschot die man. Nu moeten we aardig zijn tegen elkaar gvd!
Maar, hoeveel mensen komen hier? En heb je nog wcpapier. Vijf mensen dood. Nu tien. 800 besmet. Ze
Liever geen doodsbedreigingen hier, Timmerark, dank je.
Wat een site is this. Ben ik de enige?
Ja, doodsbedreigingen heb ik hier nog niet van anderen gezien. Laten we dat zo houden. Wat mij betreft zand erover.
Ooit wenste iemand iemand anders de pip geloof ik.
Ja, die hebben we toen meteen weggestuurd.
Kloffie
Ver vóór de coronacrisis moest ik als analist in een ziekenhuis regelmatig in streng-geïsoleerde afdelingen bloed afnemen van patiënten. Daarbij gold een streng ritueel van omkleden, beschermende kleding, hoofdmasker, bril, mondkap, handschoenen et cetera. Dat moest bij iedere patiënt weer opnieuw. Op een zekere dag had ik me weer in mijn ‘ruimtepak’ gehesen, toen een mevrouw binnendenderde, gewoon in haar dagelijkse kloffie. Toen ik daar mijn verbazing over uitsprak, zei ze: „Ik ben de kloffiejuffrouw.”
😂😂😂
Snuffelmarkt
De snuffelmarkt van De Paardenkamp, het tehuis voor oude paarden in Soest, gaat niet door, lees ik in de nieuwsbrief. Maar ze zijn wel gewoon open om „een bakje koffie te komen drinken en de paarden een knuffel te geven”.
Kun je toch nog ergens terecht om te knuffelen.
Renée Citroen Aerdenhout
Ja maar als niet knuffelen maar snuffelen jouw ding is. Wat moet je dan?
Hondje worden?
En de ballenbak is ook dicht.
Wat een raar ikje. Renée gooit snuffelen en knuffelen op een hoop. En de redactie ziet het door de vingers. Bleh.
Nee toch? De schrijver bedoelt dat je nu tijdens de coronacrisis niemand meer mag knuffelen, maar dat dus nog wel met een oud paard daar op die markt kan doen.
O, ik trek mijn reactie dan maar in. Het niet mogen knuffelen is in de lijn met het niet mogen handen schudden. Zo diep had ik niet nagedacht.
Ik las zojuist in de krant over een bordeel waar je de dame geen hand mag schudden maar daarna wel seks mag hebben. Waar schud je dan mee? vroeg ik me gnuivend af en surfte schokschouderend verder.
Ik word belemmerd SK mijn pogingen eindigen in lelijkheid op de plank
Het is een lichtpuntje in de coronaduisternis, hoop ik althans, maar zo meteen komt er een fijn nieuw introotje aan.