Een grippe grave, dat is wat het is, dat coronavirus. Een leerling uit 4 havo vroeg het aan zijn docente Frans (60+) en krek, dat was het. Grave. Zeker als je in de risicogroep valt en ze de curve niet kunnen flatten door social distancing.
Kokette Jeanette van Ginkel, zo heette die docente, deed onze lezers denken aan hun eigen Franse leraressen van vroeger. Nou, daar zaten heel wat opgewonden konijntjes bij, hoor. “De vroegrijpe leerlingen zaten allemaal helemaal vooraan. Ik had dat toen nog niet zo door” sprak er een spijtig.
Ad Hok had altijd moeite met het verschil tussen grippe grave en grippe aiguë. “La grippe est une maladie aiguë virale très contagieuse, évoluant sur un mode épidémique, due à Myxovirus influenzae. Généralement bénigne, elle peut être grave chez les sujets ayant une comorbidité” citeerde Lummel naar eigen zeggen helemaal uit het blote hoofd. We stonden paf, totdat ik hem de link naar het internet gaf en hij beschaamd stilviel.
Maar goed, je kon er niet omheen. We hadden het de hele week nauwelijks over ikjes maar wel over het grote coronaspook dat door de wereld waart. Pawi doet niet meer aan zoenen en handen schudden, ik bedoel maar, dat is niet mis. Je zult haar maar tegenkomen. Ze noemde het beleid van Rutte “gerommel” en dat was het.
Oh, nu heb ik er dus toch weer wat van gezegd. Foei.
Ik heb daar op Twitter en overal al zo over van leer getrokken, dat ik het er hier maar bij laat. Sleutelmomenten wat mij betreft: het demonstratief en jolige de hand schudden van de TV-verslaggever voorafgaande aan het gesprek met de minister-president, een paar dagen later schaterend de hand schudden van de RIVM-directeur, en nog weer een paar dagen later de lollige act voor twee heren die elkaar gierend ellebogen gaven, want man man wat moesten we in Nederland toch lachen om al die andere landen die drastische maatregelen namen, zoals scholen en restaurants sluiten. Beschamende vertoning, die ook in het buitenland niet onopgemerkt bleef, wat ik jullie brom. Oh, nu heb ik er dus toch weer wat van gezegd. Foei.
Klare taal zegde een afspraak in het ziekenhuis af en ging op de kleinkinderen passen. Joke hoest al zes weken en heeft een lichte longontsteking. “Toch kwam niemand toen op het idee om mij te testen op Corona, terwijl het toch alle inbrekers gemakkelijk van de deur hield omdat mijn geblaf leek op dat van een flinke Duitse herder.” Bertie zit er gelukkig warmpjes bij: “Voldoende wc-papier, aardappelen, uien, brood, kaas-boter-eieren en een krat wijn. Paar biertjes voor de visite.”
geen handen schudden, niet aan leuningen likken
Bang voor het virus is Timmerark niet, zo meldde hij. Wel voor hittegolven, reuzeteken en tijgermuggen. Hij ging vervolgens naar het hospitaal, niet voor het virus maar voor een zenuwwortelblokkade. We gaven hem wat tips: niks aanraken, geen handen schudden, niet aan leuningen likken. Hij werd op een gegeven moment binnengereden in de OK, en daarna hebben we niet meer van hem gehoord. Wel dat hij op aanraden van Pawi van plan was om zich eens uitgebreid te laten sederen, dus daar kan het aan liggen.
Het Weeshuis van de #Ikjes op Twitter is alweer opgeheven, het account bracht het tot 11 volgers, maar timmerde dan ook niet echt aan de weg. En automatisch helemaal zonder promotie lukt zoiets niet. Enfin, dag weeshuis van de #ikjes, aan mij heeft het niet gelegen icoontje. En Mieke moet het weer van boekjes in eigen beheer hebben.
Harremanz kwam opdraven naar aanleiding van mijn wilde verhaal van vorige week over seksboerderij De Cantharel uit Apeldoorn. Hij was er geweest en wist dat het etablissement in Ugchelen staat. Bij deze gecorrigeerd.
Er waren nog meer ikjes vorige week. Een korte van Marc met een C van Ockenburg met CK. Zijn echtgenote en kinderen zijn een week niet thuis, dus eet hij voor de buis Chinees. Naast de afhaalchinees zit een kroeg waar je een biertje kunt drinken in afwachting van het eten. Na de derde herhaling van het ritueel gedurende de week, vroeg de barvrouw: „Zeg, weet je zeker dat je niet net gescheiden bent?
Een e-mail uit de jaren vijftig teruggevonden
Oftewel, de NRC had een e-mail uit de jaren vijftig teruggevonden. Getrouwde mannen konden toen nog niet koken, maar renden in paniek naar de afhaalchinees of snackbar als moeder de vrouw een paar dagen weg was. Stofzuigen, afwassen en bedden opmaken konden ze ook niet. Maar gelukkig bleef moeder de vrouw nooit lang weg. “Het is een lulletje lampekatoen” vatte Bertie het kernachtig samen.
Een koffiejuffrouw die in haar dagelijkse kloffie een operatiekamer binnenkwam, volgens Jaap Wolf dan, die dat zag gebeuren en graag in de krant zette, deed de fantasieën van onze mannelijke reageerders stromen. “In haar gewone kloffie?”, likkebaardde Lummel, “Want normaal gesproken draagt ze een super sexy catsuit?” En Ad Hok was zo in de war dat hij het had over de “kloffiejuffrouw”.
Janna Maas liep ’s avonds in het bos met een rugzak en een apparaatje waarmee ze het melancholische “kuu” van de dwerguil afspeelde. Toen begon het bos te ritselen en stapte in het halfduister een man het pad op. Op zoek naar de dwerguil die hij net nog zo mooi hoorde roepen … Lummel schreef daar een wat spannender variant op: “Plots hielden we onze adem in. Achter het struikgewas hoorden we het ritmische owie owie van het Vlaamse Kronkelaartje. Vertederd gingen we kijken en vonden een Frans stelletje dat aan het wippen was.”
En daar hoort natuurlijk de klassieker van Toon Hermans bij:
De ikjes over corona waren niet te stuiten. Ene Renée Citroen Aerdenhout, maar het kan zijn dat hij van achteren alleen Citroen heet en in Aerdenhout woont, schreef over de Snuffelmarkt van De Paardenkamp die niet door kon gaan. Ze waren wel open om “een bakje koffie te komen drinken en de paarden een knuffel te geven”. Nou en? Denk je dan. Waarom moet dat in de krant? Wat is dan de lezersanekdote? “Kun je toch nog ergens terecht om te knuffelen”, schreef Citroen erbij, en toen snapten we hem. Haha. Not.
“Waar schud je dan mee?”
Dan hadden we nog liever een ikje gelezen over een bordeel waar je de mevrouw geen hand mag schudden, maar wel seks met haar mag hebben. “Waar schud je dan mee?” vroeg een thuis te kort komend gnuifmannetje zich af. Maar denk maar niet dat iemand, zoals bijvoorbeeld De Schrijvende Rechter (DSR), autoriteit op het gebied van sekspaleizen en loslopende dames, daar een antwoord op had.
Wil jij net als Lummel, Ad Hok, en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie of gedachte zoals sommige mensen zeggen precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan hier onze dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was aan het hamsteren. Nee niet waar. Speciaal voor dit blog was ik naar een supermarkt gegaan, op vrijdagavond, om lege schappen te fotograferen. Ik heb er veel gefotografeerd en op Twitter gedeeld. Maar weet je? Op vrijdagavond was dat nog leuk en apart. Maar inmiddels heeft de waarheid de grap ingehaald en is de wereld echt helemaal een tikkie vreemd geworden. Lege schappen zijn dan wel zoooo vorige week. Laten we hopen dat het allemaal gauw voorbij is. Qua voorspelling zeg ik: nog een week of twee mild griezelen en dan gaat het goed komen. Maar blijf weg van m’kaar. Doe het alleen met je eigen vrouw of man. En eet erna veel knoflook.
Foto: “Lulletje Lampekatoen in Kaufland” © 2020 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Zitten
Woensdag moet ik me melden bij de penitentiaire inrichting Ter Peel in Limburg om een jaar lang een oude straf uit te gaan zitten. Vandaag belde ik ze om te horen of de hele happening wel door kon gaan in verband met het coronavirus. Zolang ik niks hoorde, zou het gewoon doorgaan, zei men. En nee, op mijn voorstel mij een enkelbandje om te doen zodat ik, indachtig de aanbeveling van onze premier, alvast thuis kan beginnen met zitten, „kunnen wij ook niet ingaan”.
Jammer.
Vera Wunderink
Die Vera toch, om een jaar te moeten zitten in Nederland moet je wel iets heel sneus gedaan hebben. Hoe is het met je slachtoffer? Oh, interesseert je niet, het gaat om jou jou jou.
Mooi intro meteen mooie foto.
Het ikje zitwel snor
Vlot lopend verhaal, zowel het intro als het ikje.
Het zijn rare tijden, Slob noemt het ingrijpende tijden.
Het intro is weer goed. De foto is tekenend voor deze dagen.
Het ikje zegt ook iets over de tijd. Het gemak waarmee ze dit vertelt doet me denken aan vroeger jaren, je zou het niet in je hoofd halen dit openlijk te vertellen. De schande van een gevangenisstraf, je zou niet meer naar school durven asl het in de familie voorkwam. 🤐
….als…
Vandaag weer een verrassend intro met een fraaie afbeelding van de crisis in de supermarkt (met mondkapje).
Gelukkig hoeft er niet echt gehamsterd te worden dat is alleen voor de fanaten die het niet kunnen laten.
Wat mij vandaag bijzonder boeide was het ikje van vandaag. Heel intrigerend geschreven door Vera W. die heel openhartig vroeg waarom zij in plaats van een jaar gevangenis in Ter Peel in Limburg, klinkt heel gezellig trouwens, geen enkelband kon krijgen. Het zal wel geen wissewasje zijn geweest neem ik aan.
Ik heb vandaag twee potjes sambal gehamsterd. En een scrabblespel, version française, gekocht. Voorlopig zijn al mijn seminars naar later verschoven. Ik heb dus veel tijd om thuis te werken en te scrabbelen dus.
Ik had een extra zak aardappelen gehamsterd. Die groeien nu bij meters uit de verpakking😣
Ja, ook die mensen die met winkelwagens vol bananen naar huis gingen …. 😂😂😂
Ik ben verdrietig over dat hamsteren. Alle afbakbroodjes weg, ik hoefde ze niet eens. Bijna alle vlees weg. Had ik ook niet zo nodig, maar toch. WC papier, giga rollen essuie-tout, allemaal in de karren. Had ik ook niet nodig vandaag.
Wat een raar gedrag.
Het voordeel hier thuis is: geen belletjetrek (we hebben een heel aantrekkelijke trekbel, waar ik vroeger ook haast niet van kon afblijven) omdat de scholen vrijwel dicht zijn. En belangrijker: geen collectes meer aan de deur.
Rutte legde het virusbeleid goed uit, en de journalisten doen hun best om het nog beter uit te leggen.
Ja deed hij goed, hoewel de rommelige entourage met die boeken en foto’s ons hier deed schateren. Sorry. Maar het gaat om het verhaal en dat was goed.
Verdrietig maar ook ergerlijk. Overvolle winkelwagens, soms nog een krat er bovenop.
Filmpje al gezien hoe in gebarentaal ‘hamsteren’ wordt aangeduid?
Ja geweldig filmpje!😂😂😂
Thema: Spijt
GWBASIC
Script: komen enige van mijn namen in het intro voor, sla ik het over…
Ikje: 20:52 vergeten.
Leven: Ik heb spijt.
Droomde vandaag dat mijn moeder voor de deur stond. Maar het bleek mijn vader. Die al veel langer dood is. Ik schreeuwde mij wakker uit mijn droom waarin ik droomde en daar sliep ik door, in.
Droom: vandaag voor het eerst meer dan 30 meter gelopen. Misschien straks nog een beetje. Robin houdt rekening met mijn kwaal. Nu u nog.
Groeten en succes deze dagen etc.
Meer dan 30 meter lopen is voorwaar niet niks. Proficiat! Robin kan intussen rondjes om je draaien, komt hij toch nog aan zijn 3 kilometer — wel aan het eind hem in de goede richting naar huis zetten.
GEJNTJE!!!
GEWELDIG INTRO EN BLIJ DAT IK ER IN STA
DAT KUNNEN DIE 10.000 meelezers niet zeggen.
Kom.op.mensen
Hier krijg je geen virus
Misschien phishing maar dan tel.je mee?. Toch.nl
Mijn 2de reXtie is geollaats voorbij DIN dvan aloë za
MAW
Geplaatst
Voor
Ik die
Van
Apie
Zag
Jezus duimen. Kunnen jullie nieks!
@KvL: Zoals een oud Chinees spreekwoord zegt: een lange mars begint met de eerste 30 meter. Sterkte!
Overigens beginnen ze hiero ook wakker te worden, althans de lokale autoriteiten. Scholen dicht, evenementen afgelast, het is snel gegaan de laatste paar dagen. Uiteraard roepen er op sociale media nog steeds lui dat het allemaal flauwekul is, maar zelfs de Great Leader lijkt nu overstag. Vanochtend naar de supermarkt geweest: bijna alles volop verkrijgbaar, behalve, jawel, toiletpapier. Die hamsteraars kunnen mijn reet likken.
Maar doen ze dat ook, Ad?
Iew!!!!!!
Voorlopig heb ik nog voldoende tp in voorraad.
Ik
Weet
En
Wist
De
Oplossingen
Al
In
1983/84
En julie,?
Sopje
Al vijftien jaar haal ik iedere ochtend vers brood bij dezelfde bakker. Vanochtend sta ik er weer, met in mijn hand gepast 3,05 euro, de prijs van een heel waldkorn. Op een bordje lees ik dat – gezien de omstandigheden – de voorkeur aan pinnen wordt gegeven. Twijfelend vraag ik aan de bakker of hij liever heeft dat ik ook pin. Hij kijkt mij vorsend aan en zegt dan berustend: „Leg maar neer. U ken ik, maar er komen hier ook types binnen die ik sowieso door een sopje zou willen halen.”
Willem Heemskerk
Dat is vast in Amsterdam gebeurd!
Willem kreeg netals toen ik nog een lummeltje was het precieze bedrag mee voor een boodschap.
En de bakker denkt net als die duizenden Parijzenaars dat je niet besmet kan worden door vrienden, buren en familie.
Als ik nu boodschappen ga doen moet ik een briefje van mijn moeder bij me dragen. het formulier is nog niet Ik laat jullie dat later zien.
Beschikbaar
Timmerark, je andere uitlating – ook rond half drie in de nacht – waarin je op een onfrisse manier naar de Tweede Wereldoorlog en een volk dat daarin hard is getroffen verwijst, heb ik in de prullenbak gegooid. Wat je er allemaal uitgooit, kennelijk zonder enige rem, grenst aan het ongelooflijke en het sterkt me in ieder geval in het handhaven van de moderatie, ook als bescherming tegen jezelf. Tip: reageer hier niet na middernacht, niemand leest het, niemand reageert. Probeer het eens tussen 7 uur ’s morgens en middernacht. Tip natuurlijk. Geen gebod.
Ik betaalde al een hele tijd contactloos. Toch zijn het rare tijden. Ik bedacht me vanmorgen, zal ik nu dagelijks een intro gaan schrijven? Tot ik het idee schaterlachend verwierp, waar zou het over moeten gaan, inderdaad.
Een sopje voor de bakker svp.
Grappig ikje, dat blootlegt waar het mis kan gaan.
Lees ILPfeijffer, die schrijft vanuit Genua, en je weet genoeg.
Uit je ritme
Het is elf uur. Wij zitten achter een computer, thuiswerken. Sas ziet door het raam het oranje pak van de vuilnisman. „Heb je de vuilnisbak buiten gezet?” Ik hol naar buiten en ben net op tijd. Normaal nooit een probleem. Ik zie het tijdig genoeg als ik vroeg naar mijn werk fiets. Uit je ritme. De vuilnisman: „Rustig aan. Iedereen komt vandaag naar buiten hollen, in pyjama.”
Martijn Malessy
Pyjamas of oranje pakken, wat is het verschil.
In de ene slaap je lekker en in de andere niet.
Weleens geprobeerd dan?
In de ene sta je voor lul op de vuilniswagen en in de andere niet.
Weleens gedaan?
Mag dat nog zonder briefje?
Nee mag niet zonder briefje. Daar is geen vakje voor. Vanochtend kreeg iemand op straat de eerste boete van 135€. Die was niet blij. En dat lietie horen. Daardoor heb ik het ikje vroeger geplaatst dan voorzien.
Verbinding
Wat ik uit de werkkamer van mijn vrouw hoor komen: „Hallo? Hallo? Horen jullie mij? Ik zíe jullie wel, maar ik hoor jullie niet… Horen jullie mij? Hallo? Als jullie mij horen, kunnen jullie dan je duim opsteken….? Hallo? Moet ik nog iets aanklikken? Horen jullie elkaar wel…? Als jullie elkaar wél horen kunnen jullie dan knikken…? Wacht, ik hoor jullie niet, dus ik ga het gewoon nog een keer proberen, goed…? Dan verbreek ik nu de verbinding en dan zien jullie me zo weer. Goed…? Goed…? Oké, tot zo! Dan verbreek ik nu de verbinding… Hallo….? Hallo…? Héééé hallo!! Jaaa!! Hij doet ’t!!! Ja, ik hoor jullie! Alleen zíe ik jullie niet…”
Rogier in ’t Hout
Rogier had dit ikje beter naar youtube kunnen sturen. Dat scheelt een hoop uitroeptekens en punten.
Of facetime gebruiken, dan had dit ikje nooit bestaan.
Ik zat te wachten op een pointe, maar het is toch gewoon een uit het leven gegrepen gesprekje? Ik maak dit althans dagelijks mee in mijn homeoffice. Veel blogbeheerders kunnen nog altijd niet met web conference overweg, lastig voor onze vereniging, maar het wordt nu vast beter.
En in deze rare tijden draaien we deze maar:
Wat nodig is om dit ikje naar waarde te schatten, is of Rogier en zijn vrouw in quarantaine zitten.
Zo nee, dan is het een lekker roddeltje, over skypen of facetimen, of over haar problemen daarmee.
Zo ja, dan is het een ramp voor thuiswerkers, die te maken hebben met het falen van skype of facetime.
Ik heb steeds vaker problemen met mijn e-mail, berichten worden soms niet verzonden. En met whatsapp, die soms zonder reden 24 uur niet werkt. Het einde van de grens die servers aankunnen?
Het internet schijnt het te houden, gaat u rustig slapen, er is niets aan de hand. Alleen Netflix en andere streamingdiensten slokt een hoop verkeer op en ze gaan misschien, althans hier, de kwaliteit terugbrengen van gigasuperformiweldigeindefantakolossachtig HD naar gewoon HD. Niemand die dat ziet trouwens.
Verkoop
Op het Journaal een item over de gestegen boekverkoop sinds corona – ná de Boekenweek. In een winkel wordt een man uit de branche hierover geïnterviewd. We krijgen ook twee keer verschillende shots te zien van hem achter de kassa. Hij scant, in beide shots, de achterkant van een boekje. Ik zie het gezicht van Annejet van der Zijl, de schrijfster van het boekenweekgeschenk Leon & Juliette.
Ageeth Hoekstra
Ja? En?
Shots zijn filmopnames.
Of je een geschenk moet scannen weten de ingewijden. Zou best kunnen, om de voorraad bij te houden.
Misschien wel een ander boek van Annejet
Ik lees het boek ´waagstukken’ van Charlotte van den Broeck. Het boek beschrijft 13 zelfmoorden van architecten en het bouwwerk dat daar mee te maken had.
Gedownload want alle boekenwinkelszijn dicht. Bezorgdiensten zijn ook niet echt je van het. Mijn dochter ontving een laptop van haar bedrijf. Die werd tegen de deur op straat ´bezorgd’
Ook gratis boeken moeten gescand worden. Ik dacht dat iedereen dat wel wist. Waar hebben ze anders een streepjescode voor?
Nou Bas, waarschijnlijker is het (iets) dat je het niet begrijpt(hihi), zo ik je ken en brom. Laat onverlet dat ik al een week of twee zo goed als niet(s) slaap. Waar ik het doe is het rechtopzittend, (ach, wee) in een tuinstoel in de woonkamer of met mijn hoofd op de keukenvoedertrog. Ik zal niet zeggen omdat ik deels Jood ben mag
ik schrijven wat ik wil want ik mag schrijven wat ik wil, ongeacht uit wiens vagina ik kroop.
Over de aanklacht en feiten?(kan het mij helaas niet meer herinneren. Wel heb je mij, niet eens erg lang geleden mij ´verweten´ iets geschreven te hebben onder een andere naam, wat niet waar was (jajaja, mannetje, lees jijzelf nog wel eens al jouw eigen reacties onder de aan De Schrijvende Rechter gewijde intro´s, de eerste 200 of zo?) ! en waar ben je dan met je zogenaamde hoog en laag op de bodem van je toilet achtergelaten uitgefantaseerde mores over bloggemsbaasje zijn?)). Laat ook maar. Volgende keer of laten staan of weghalen zonder er woorden aan vuil te maken want nu ben ik een beklaagde zonder recht, een held zonder cape en een zakdoek zonder nies. Maar dat is misschien je bedoeling? Alles wat je nu terug zou zetten is discutabel want misschien fake en niet waar dus of in ieder geval met alle schijnwerpers er op gericht. Ja, die reacties van jou hebben wel veel duidelijk gemaakt. Vermakelijk hoe ze ook zijn, geen zinnig mens gaat ze nog eens allemaal lezen maar ergens reageertm ik meen DSR want HR is weggeveegd van de site? Of niet daar wil ik van af wezen, maakt mij ook geen bal uit. Hoe dan ook, September en geestesziekte daar waren veel mensen het mee eens, ook achterom.
Man, Waarom trek je toch iedere keer weer die broek van beklaagde kleuter aan. Het is sneu en onnodig.
Verder was het een zware week en dag en kom ik hier volgende week vrijdag wel weer. Of als ik omval van de nachtpijn. Op Netflix speelt een serie, The Big Bang en die is bij tijd en wijle grappig. Je doet aan een van de personages denken, als je de serie kent dat weet je wie. Ik wou dat ik gekweld door echt grotere pijnen dan alles mij aangereikt tot dusver op de alvleesklierontsteking na boeken kon lezen in plaats van domme Amerikaanse tv series bekijken. Maar je kunt er af en toe zo heerlijk bij wegdompelen. Dat en whisky.
O, en mocht ik iemand, of zelfs, toe maar, een heel ras beledigt hebben, of jou als moderatorzeefje, dan bied ik mijn onoprechte verontschulgigingen aan. DVVM rules!
Als je niet goed slaapt en dus oververmoeid bent misschien even ophouden met reactievelden op websites van anderen vol te kliederen? Het is maar een tip. Kijk verder eens om je heen hier, of je met dit soort reacties iemand een genoegen doet? Als je je eigen reacties niet eens meer kunt herinneren, waarom laat je ze dan achter op een openbare website?
Je biedt je onoprechte verontschuldigingen aan voor iemand beledigen? Zo zit jij in elkaar? Interesseert je allemaal geen zier? Verdwijn dan gewoon lekker van deze site, jongen. Zou ik zeggen als ik het voor het zeggen had. Oh, dat heb ik!
Niks
Voordat de school haar deuren sluit de komende drie weken, worden de leerlingen nog één keer in het gebouw verwacht. Zij moeten maandag hun kluisjes leeghalen. Een brugklasleerling mailt mij zondagavond: „Mevrouw, moet ik ook naar school komen als ik niks in mijn kluisje heb liggen? Alleen boterhammen.”
Sijtje Ledeboer-Meermans
Antwoord: “Nee, die boterhammen lopen vanzelf wel weg.”
Als het fabrieksbrood is is er nix aan de hand. Dat blijft jaren vers. Verschrikt kijkend icoontje
Antwoord dus: “Wat heb je d’erop?”
Nutella
Nou, kom jij dan maar je kluisje leeghalen
Alleen boterhammen met tevredenheid
die blijven het langste liggen
Hangt van de kant af.
Mededeling: er bereiken mij verontruste berichten, zo van, je gaat toch wel door in deze coronatijden, Bas? Juist nu hebben we een intro nodig. Tuurlijk, mensen, morgenochtend hoor, een lekkere verse. Met een rustgevend eigenhandig geschoten plaatje van schapen en wat bijbehorend gefilosofeer.
Een maandag als alle andere, moet het worden. Als dat eens echt waar mocht zijn. Maar aan ons zal het niet liggen.
Lummel, ik heb Waagstukken gekocht. Is het niet te somber?
Wij staan op het punt te verhuizen, met een lock-down komt er een gigantisch berenopdeweg probleem op ons af. Dus een vriendelijk intro is heel welkom.
Nee Pawi. Daarga je heel veel plezier aan beleven. Echt een boek voor jou en de chaperon. Gaat hetdoor? Naar Frs?
Alas, non. Heel verhaal over te vertellen, komt nog wel eens. Een huis in de Provence, bijna gelukt, een huis in de Dordogne, bijna gelukt. Bij beide huizen zijn we zelf afgehaakt. Komt in het verslag.
Een huis in Nederland gaat misschien beter lukken. Maar ik blijf LeMonde lezen, met een woordenboekje Fr/Nl bij de hand…
Waarom niet naar Wallonië dan?
De Peel… 😉
Ok Bas
Terug gelezen kun je mijn nachtelijke bijdragen makkelijk minzaam afserveren als zwak, misselijk en bovenal onnodig knap gewokwlsk
Gek genoeg gaan geniale gekwelde geesten begrijpen dat een bewustzijn van moderatie, gratis en gristus Mark stop dit gezeik.
Basta.