Een wat wrang verhaaltje was het wel, dat ikje van Joep de Graaff, gepensioneerd leraar. Hij ontmoet een oud-leerlinge en zegt vriendelijk “Ik kom jullie overal tegen, jullie zijn allemaal goed terechtgekomen.” Zegt zij: „Ik denk dat u niet komt waar die anderen zijn.” Dikke huivericoon! Begraafplaats? Gevangenis? Afwerkplek ergens langs de snelweg? Tweede Kamer? Pawi dacht aan “onder bruggen en langs sloten (…) Leger des Heils, Voedselbank.” We zullen het nooit weten.
Aan onze meesterbeoordelaar, De Schrijvende Rechter (DSR), was de pointe niet besteed, “aardig” vond hij hem, “blijft omnieus in de lucht hangen”, maar “rolde nou niet echt van de tong c.q. pen”. Hij bedoelde vermoedelijk “omineus”, hetgeen dreigend, onheilspellend, een voorteken inhoudend, betekent. Dat krijg je ervan als je moeilijkere woorden wilt gebruiken dan je machtig bent. Dan schalt het hoongelach. Maar het viel mee, want het was niet zo druk op de site vorige week. Had hij geluk bij!
De lachloopplank uitleggen, heette dat vroeger
Het ikje van Yfke Huisinga was onschuldiger en ging over haar docent Grieks. Ze komt hem tegen in de supermarkt, op sandalen en met een bloemenzwembroek aan. Hij zegt dat hij het leuk zou vinden als ze de volgende keer bij de online lessen haar camera zou aanzetten. Een langslopende vrouw trekt volgens Yfke een raar gezicht, waarna de docent zegt: „Ja mevrouw, ik snap dat dit raar klinkt, maar ik ben hun leraar hoor!” Je moet er heel wat voor doen, ja, om zo`n plot voor te bereiden. De lachloopplank uitleggen, heette dat vroeger, in de woorden van Warhoofd zo ik meen.
De hamer op de kop sloeg DSR toen hij vroeg waarom het überhaupt een optie is om de camera niet aan te zetten? In de klas ben je toch ook gewoon aanwezig? Pawi verzuchtte verheerlijkt “wat zou ik hebben genoten van mijn leraar Grieks in een bloemenzwembroek en op sandalen. Ik zag hem alleen in jasjedasje, maar hij was evenzogoed een enthousiaste jonge vent.”
De pointe deed mij denken aan een hele ouwe, waarbij mensen die elkaar alleen kennen van badminton, of de sauna, dat kan ook, elkaar in de supermarkt tegenkomen en enthousiast roepen “Ik had je helegaar niet herkend met kleren aan!” Doorgaans vindt Ad Hok hier het ikje wel bij. Ik kan het niet terugvinden.
Men is ofwel racist, ofwel een links gekkie.
Ene Gotama Suryawan, allochtoon medewerker bij een cateraar, deelde een schrijnend voorbeeld van Discriminatie. Het “management” bleek stomverbaasd dat Gotama de krant las. Jaja. En zo kwamen er vorige week in het kader van de Black Lives Matter beweging duizenden stuitende of gewoon domme voorvallen naar boven. Het jammere is wel dat er geen grijstonen in het debat lijken te zitten. Men is ofwel racist, ofwel een links gekkie.
De grijsbesnorde Johan Derksen bijvoorbeeld, zeker geen racist lijkt mij, maar ik ken hem niet, moest een flauw mopje bekopen met echt idiote commentaren en sponsors en internationals die hem met pek en veren afvoerden. Noem hem gewoon een ouwe zak, een boerenlul met een jaren-zestig-pornosnor, een stomkop, maar geen racist, zou ik zeggen. Hij stond juist helemaal paf van een gek die bij een Black Lives Matter demo verkleed als Zwarte Piet een bord met “Zwarte Piet lives matter” stond op te houden. Derksen maakte de man met de grond gelijk. Maar goed, nuance en tolerantie en relativeren is niet voor iedereen weggelegd.
Net als gemeenten die om wat voor domme of luie reden dan ook Zwarte Piet nog tien jaar willen gedogen niet per definitie “het racisme nog tien jaar willen laten woeden”, zoals ik ergens las. Net zoals John Cleese natuurlijk geen racistische denkbeelden verspreidde, evenmin als Jiskefet en de meeste andere cabaretiers. Die nemen dat soort denkbeelden juist op de hak, zoals ze alle zwakheden en gekkigheden van mensen belachelijk maken.
Maar het is niet anders. We leven ineens in een tijd waarin standbeelden omgaan (zelfs eentje van Gandhi!), boeken worden verbrand, en TV- en filmarchieven worden opgeschoond. Net zolang totdat de generatie na ons niet meer kan zien wat er nu eigenlijk aan de hand was en hoe het debat zich heeft ontwikkeld.
Veel te grote woorden allemaal en het komt onze samenleving niet ten goede. Op Twitter kon het trouwens allemaal nog gekker, en we zagen een foto van een eikel in Zwitserland die verkleed als Zwarte Piet op straat Mohrenkopfen (negerzoenen) stond te verkopen. Dus dat je niet denkt dat dit allemaal alleen in Nederland gebeurt.
Maar daar ging het op deze site vorige week allemaal niet om. Wel bijvoorbeeld over de moeder van Karin Holthuis, het mensje is 90 jaar oud (de moeder dan) en zit in een verpleeghuis. Ze mochten elkaar voor het eerst sinds drie maanden weer zien. Karin wil een afspraak met de orendokter laten maken, want moeder nam de telefoon gedurende die drie maanden meestal niet op. Nu bleek dat ma de telefoon al die tijd in het vilten hoesje van haar zonnebril had gedaan. Dat vilten hoesje dempte de telefoonrinkel perfect. Jaja.
“…Maar moeder begrijpt nu wel waarom ze regelmatig een roodborstje meende te horen twinkelieren” merkte DSR op. Waar de zonnebril is zullen we wel nooit te weten komen, zo dachten we. “Op d’r hoofd natuurlijk. Aan douchen is men ook niet toegekomen” aldus diezelfde DSR. De man was in vorm.
Wil jij net als Pawi, De Schrijvende Rechter en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie of gedachte zoals sommige mensen zeggen precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan onze dingetjes hier en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik zei vorige keer dat ik geen schapen meer maar wel lama`s en andere dieren tegenkom tijdens mijn coronalockdownwandelingen. En daar is al een bewijs. Lama`s dus. In Zwitserland aan het water. Hoe gek willen jullie het hebben? Spugen hebben ze nog niet gedaan. Ik houd jullie op de hoogte. De woordspeling met de “schaap header” is inmiddels een woordspeling met “lama header” geworden. Een stuk minder, maar je hebt het niet voor het uitkiezen wat je tegenkomt. Volgende keer zie ik weer iets anders misschien.
Foto: “Lama header” © 2020 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Vakantie
De vakantieplanning is de laatste weken een veelbesproken onderwerp bij ons thuis. De oudste gaat op zeilkamp, de middelste op hockeykamp. Mijn jongste dochter van negen wil graag op ponykamp. Al surfend over het internet dacht ze nog een ander leuk kamp gevonden te hebben, speciaal voor kinderen die, net als zij, ADHD hebben. Een concentratiekamp.
Doortje Graafmans
Hier mag je volgens de razende burgers die momenteel door het land woeden vast geen grapjes over maken. NRC gaat adverteerders verliezen, voetballers laten zich niet meer interviewen en het standbeeld van de oprichter van de NRC gaat om!
Een stuitend gebrek aan opvoeding, zelfs voor een negenjarige, die met dat gesurf (wie noemt dat tegenwoordig nog zo?!) toch ook wel iets zal hebben meegekregen van wat daar gebeurd?
Ik zou me als ouder doodschamen in plaats van de vuiler was buiten te hangen.
Een familievakantie met iets met lering en wat minder vermaak misschien?
“gebeurd is” dus -zucht-
Laat DSR APD nou eens een pleziertje en met twee voeten in de val trappen: de lachloopplank bestaat niet; de lachband, waar DSR wel eens van spreekt, is daarentegen een gevleugelde uitdrukking in Ikjesbesprekingskringen.
Aha, volgens mij was een gevleugelde uitdrukking in de NRC-tijden wel degelijk dat de lachloopplank wel erg lang van te voren werd uitgelegd. Ik vind hem mooi in ieder geval. De lachband starten is iets anders, en ook best aardig, hoor.
Maar goed, ook hier zal Ad Hok als hij wakker is, binnenkort wel het bewijs voor leveren.
Lummel is nu toch aan het einde van zijn tweewekelijkse drukdrukdruk periode?
Het lijkt me een gevalletje epische verdichting.
Ha fijn weer een intro vandaag!
Het ikje past heel goed in de nieuwe vigerende tijdgeest, gewaagd, kan het of kan het niet, enfin van mij mag het.
Het meisje neemt haar dyslexie op de hak door de dubbele betekenis van het woord.
Geen idee wat dyslexie te maken heeft met ADHD.
Kom kom, het woord concentratiekamp is correct begrepen, in haar context dan. Je leert er je te concentreren, in feite best aardig gevonden. Weet zij veel over wat er honderd jaar geleden mee werd bedoeld.
Het ikje klinkt als eentje uit de moppentrommel. En jawel, hoor (al heet dat tegenwoordig een meme generator):
https://memegenerator.net/instance/39633664/philosoraptor-als-adhd-kinderen-op-kamp-gaan-is-het-dan-een-concentratiekamp
Oh, en “lachloopplank” lijkt mij een neologisme van Bas. Ik kon het slechts een keer eerder vinden:
https://basvanvuren.org/2019/06/11/stille-hoekjes-om-in-te-wenen/
Onafhankelijke feiten- en waarheidsvinding, je kunt er niet genoeg van hebben!
Bas vraagt, wij draaien:
https://basvanvuren.org/2015/08/17/ik-herkend-kleren-aan-85/
Best een aardig ikje zolang je niet weet dat het een oude grap is maar dat is toch vaak zo met moppen?
Het intro is ook goed al hoef ik er niet om te lachen.
Wat Derksen betreft, de boycot vind ik bespottelijk en triest.
En nee, ik ben geen volgeling van hem.
Dank Ad! Met mijn geheugen is dus weinig mis. Een ikje van Miriam nog wel, keileuk, kwam ze maar weer eens langs. En dat ik die lachloopplank misschien wel helegaar zelf heb verzonnen, da’s iets om op te drinken. Ware het niet dat ik vanwege een antibioticakuurtje even droog sta (tekenbeet, opgedaan tijdens mijn vele wandelingen in de natuur, waarbij ik telkens opzij moest, in het lange gras, vanwege langsrazende en langsdampende coronahoesters. Corona of borreliosis, dat was de keuze. Hopelijk geen van beide.
Dat ikje had Miriam netjes overgeschrevenvan een veel eerder geplaatst ikje.
Handicap
Een meisje van acht is in gesprek met haar oom. Het onderwerp is blinde mensen. De oom zegt dat blinde mensen vaak beter kunnen horen en voelen dan niet-blinden, juist omdat ze een handicap hebben. Wat aan de ene kant uitvalt, wordt aan de andere kant versterkt. Zo kunnen dove mensen over het algemeen weer beter zien. Ja dat klopt, zegt het meisje, als mijn achterlicht het niet doet, brandt mijn voorlicht ineens veel meer.
Anis El Malki
Lekker onpersoonlijk geschreven.
Er ligt iets op het puntje van m’n tong in de trant van “als je van voren Anis heet, dan heet van achter toch zeker..”, maar ik begin er niet aan.
Enig gegoogle leert dat is vastgesteld dat blinde mensen beter kunnen zien, maar dat het maar zeer de vraag is of dove mensen echt beter kunnen horen.
Als je trouwens in Google invoert “Kunnen blinde mensen beter”, dan is de eerste aanvulling “tegen alcohol”.
Als ik m’n bril opzet, kan ik beter horen.
Toen ik doofheid onder contrôle kreeeg kwam de staar opzetten.
Verbeteren is me teveel werk in deze warmte.
Ik verbeter ook het liefst in de schaduw. Koel briesje. Graadje of 21. Heerlijk!
@DSR 10:13
Toen ik “Kunnen blinde mensen beter” in Google invoerde, kreeg ik als eerste aanvulling “zingen”
Ik heb hetzelfde gedaan Ad. Ik kreeg ´dromen’
Bij mij vult google aan :
Kunnen blinde mensen dromen
Kunnen blinde mensen beter: dan zwijgt google bij mij…
Hun tastzin zal waarschijnlijk goed ontwikkeld zijn maar ja, dan krijg je een dubbelzinnig werkwoord.
‘Dromen’ volgde bij mij al na ‘Kunnen blinde mensen’
Mijn google zegt: zoek het zelf een beetje uit.
Niks aanvulling
Ja, de mijne ook, Ilona. Heb het dus zelf een beetje uitgezocht en het is waar wat oom zegt. Blinden kunnen beter horen en voelen, doven kunnen beter zien (en liplezen).
Nog leuker nieuws komt van een Chinees onderzoek uit Beijing. Wij kunnen allemaal richting ruiken. Dus als je bv pasgemaaid gras ruikt weet je zonder te kijken waar dat gras is gemaaid. Zelf ondervond ik dat ooit met bosbessen, ik rook dat ze links van mij waren, en ver vooruit. Klopte toen ik na een kilometer weer door de duinen via een andere route weer terug liep. Velden vol. Heerlijke geur.
Dus het oude gezegde op verjaardagen van ‘wie hem het eerste ruikt heeft zijn poepertje gebruikt” is onzin.
Klopt 😆
Je kunt met enige oefening wel vaststellen uit welke hoek de wind woei, als je het zelf niet was.
In Drenthe word je nogal eens misleid door de geuren die de boeren hier op of in het land proppen. Met reusachtige machines. Denk je , ha, rust op het platteland? Nou ja, vaak wel. Veel vogels te horen als die machines op stal staan. Denk je, ha, lekker schoon na die douche? Ga je toch twijfelen met zo’n mestgeur links of rechts.
Dat is volgende week voorbij. Dan …ik laat het nog weten.
Spannend! Hopen dat het dit keer goed gaat, Pawi.
Pawi, weet je zeker dat je niet in Brabant zit?
Anton de Kom
Hij kwam naar mij toe na mijn speech in Kamp Sandbostel. Hij zei dat hij een familielid was en elk jaar kwam. Hij bedankte mij. Zei dat het de eerste keer was dat een spreker het lot van Anton de Kom had benoemd. Ik was sprakeloos. Eerst van verbazing, toen van schaamte. Hij verwachtte geen antwoord en loste op tussen de anderen die zich voor mij verdrongen.
Ton Lansink
Nounou, wat een fout ikje in meerdere opzichten. Niks mis met Anton natuurlijk, daar gaat het niet om. Maar meneer Lansink en de toeschouwers die zich voor hem verdrongen na zijn verbluffende toespraak is een haast Trumpiaans beeld.
Een mooie documentaire over deze Surinaamse vrijheidsstrijder, die terecht in de Nederlandse Canon is opgenomen (maar onder het gelijktijdig verwijderen van Drees, huh icoontje) staat op YouTube. Zie
Een documentaire over Ton Lansink, ambassadeur in Tunesië, heb ik niet gevonden.
‘Nou, graag gedaan hoor!’, had een proeve van een antwoord kunnen wezen. De inzender is me een mooischrijverd van jewelste, uit dat literaire ei kruipt minstens een emu.
Had overigens wel verwacht dat eea genade zou vinden in de ogen van de blogbaas, die er zelf toch ook graag bekende mensen bijhaalt. Maar kennelijk is het een competatief wereldje -milde glimlachicoon-
Interessante documentaire over een bijzondere Surinamer die zijn plaats in de Canon zeker verdient, waarom Drees het veld moet ruimen is me een raadsel, een groot staatsman die het “trekken van Drees” heeft ingevoerd!
Ik vond de uitleg over het ruilen van Drees voor Klompe juist wel hout snijden.
Gewicht
Onze kleinzoon, Tijl bereidt zijn spreekbeurt voor. Wij geven hem nog enkele suggesties om die te verbeteren. Misschien kun je met een voorbeeld uitleggen hoe zwaar de bergduivel is? Vol verve oefent hij de spreekbeurt voor opa en oma. „De bergduivel is een reptiel die leeft in Oost-Australië. Hij is 13 cm lang. Hij weegt 35 gram. Dat is net zo zwaar als een bril, vier Pokémonkaarten en drie kleine magneetballetjes.”
Mária van Dorsten
Het is “dat reptiel”. Voor de rest zo gek als een deur dat mannetje. De nieuwe Hans Teeuwen komt eraan.
…oftewel een half pond lulkoek.
Vraag me trouwens af of oma zich voortdurend moet voorstellen als Maria-met-een-streepje als ze haar naam wil doorgeven. En hoe oud het kleinkind is.
Dank voor het waarnemen van hét streepje. Was nog niet zo eenvoudig.
Als je dat accentje volgens de regels uitspreekt, klinkt het alsof je de hik hebt, of over een kei rijdt.
De de jonge Tijl treedt al vroeg in de voetsporen van zijn illustere voorganger, nomen est omen .
Krek dat Klare Taal gelijk heeft, die Tijl Uilenspiegel, eeuwtje of vier, vijf geleden, die was ook zo gek als een deur, nam de hele tijd maar mensen op de hak, man man man, dat was me der eentje hoor.
Vak
De leerlingen in havo-4 maken een start met het profielwerkstuk. Het onderwerp moet bij een van de vakken passen. In duo’s zoeken ze een onderwerp en bepalen ze welke vakdocent hun begeleider moet zijn. Twee meiden willen mij, docent Nederlands, als begeleider. Ze hebben al een onderwerp: jeugdcriminaliteit. Ik laat de dames een poosje hun keuze uitleggen. Ze hebben al heel wat deelvragen bedacht: wat is het, waarom, welke straffen; alles komt voorbij. Ik demp hun enthousiasme noodgedwongen, want de link met mijn vak ontbreekt. Maar zonder een spoor van ironie of spot stellen ze me gerust: „Geen zorgen mevrouw, we doen het immers over jeugdcriminaliteit in Né-der-land!”
Jildou Popma
Zo is het, logisch toch?
Dus-niet-Fries!
Zucht. Opnieuw: Dus niet in Fríes-land!
Veel te spekkig! Uitbakken en opnieuw inleveren.
Jeugdcriminaliteit in de Nederlandse literatuur, dat is best wel een dingetje.
Er zijn voorbeelden genoeg, lijkt me. Even googelen…
https://www.bibliotheek.nl/catalogus.catalogus.html?d=dcterms%3Asubject%7CJeugdcriminaliteit
Nou, alles voor het oprapen. Hopelijk leest Jildou mee.
Hm. Ik zie de grap anders.
Zou ik te Brabants denken?
Signature dish
Zoon loopt stage op een kantoor in het centrum van Den Haag. De Engelse termen rollen moeiteloos uit zijn mond. Vanmiddag hadden ze buiten de deur geluncht. Allemaal in de rij bij dé slager van Den Haag. Op mijn vraag wat hij gegeten had, kwam alweer een Engelse term: „De signature-dish.” „Wat is dat dan?”, vroeg ik. Antwoord: een broodje bal.
Diana Dankers-Hagenaars
Tja, het is gewoon een correct gebruik van de term. Het gerecht waar de kok of het etablissement zich mee onderscheidt, beroemd om is.
Wijs me nu eens een jongmens van stageleeftijd dat géén Engels spreekt! Kan ie ook al fietsen?
Signature dish
Zoon loopt stage op een kantoor in het centrum van Den Haag. De Engelse termen rollen moeiteloos uit zijn mond. Vanmiddag hadden ze buiten de deur geluncht. Allemaal in de rij bij dé slager van Den Haag. Op mijn vraag wat hij gegeten had, kwam alweer een Engelse term: „De signature-dish.” „Wat is dat dan?”, vroeg ik. Antwoord: een broodje bal.
Diana Dankers-Hagenaars
Oeps mijn schermpje was niet upgedate. Sorry.
Geeft niets. Beter een keer teveel dan te weinig.
Twee broodjes bal, het kan niet op vandaag.
Beste broodje bal ooit bij slagerij van der laan in de Runstraat in Amsterdam.
Sportief, een week of wat geleden beloofde Lummel plaatjes van zwanen. Ik herinnerde hem er voorzichtig aan in een intro, maar we deden er verder niet moeilijk over. Drukdrukdruk als hij het had. Maar nu stuurde hij dan toch een plaatje van de sinds heel kort in zijn bezit zijnde Hobbelzwaan. Het is een prachtig ding.
Ik moest meteen denken aan een houten eend met een fles die bij mij op de bar stond, ooit eens, nu niet meer, maar kan het bijbehorende fotootje niet meer vinden. Misschien maar goed ook, want dat leidt maar van die zwaan af. Hier komt ie. En met die eend komt het ook wel goed. Ooit.
Qua zwaan willen we nog weten, wat ging er door je heen toen je hem besloot aan te schaffen, heb je afgedingd, en wie gaat er op hobbelen?
Oh, wat een gek mannetje ben ik me d’r toch eentje van jullie. Ik type toch nog even snel en tegen beter weten in het woord “eend” in de mediagalerij van blog dezes en hopla, daar komt hij al. Mooi ook best wel. Je kunt er niet op hobbelen, maar je wil het wel.
Toen ik die zwaan zag dacht ik: die is voor Lola. Ze komt straks en kan dan meteen gaan hobbelen.
Zwaan? Ik zie geen zwaan. Alleen een lelijke dronken eend.
We zijn benieuwd naar de hobbelzwaan van Lola!
Bijzonder. Ik dacht wat is er aan de hand met Ad en Pawi? Maar die zwaan bleek verdwenen. Toen ik keek en ook toen Lummel reageerde was hij er nog. Maar nu was hij weg. Ik heb hem teruggezet! Prachtig ding toch?
Breaking news. Lola heeft heerlijk gehobbeld. Eerst met papa en mama. En later helemaal alleen. Comme une grande.
Da’s inderdaad een puike zwaan. Elle a de la chance, cette Lola!
Heerlijk hobbelen schommelen lummelen op zo’n zwaan!
Je zou er zelf kind voor willen worden.