Ook vorige week kwam de staatsgreep niet. Hoewel velen hun best deden. Standbeeldomtrekkers. Boeren. “Covid/5G/gele-hestjesgekkies” (bron: DSR). De heren van DENK. Wilders, Baudet, Duk & Roos. En noem maar op. Ook bij de bewonersvereniging van Joke bleef het rustig. Maar schijn bedriegt.
“Ik zat te wachten op de covid-19 staatsgreep” onthulde ze exclusief voor deze site, “en die ging niet door, dat wil zeggen; er schijnt een geheime datum te zijn die ze aan niemand vertellen (heb ik uit betrouwbare wappiebron) om te voorkomen dat die greep dan verboden wordt. Maar de bewonersvereniging zit er ook aan te komen, denk ik. Het is een hete zomer!”
Verder gebeurden er de gebruikelijke dingen. Een Alfa Spider die niet op de handrem stond. „Hij rijdt nog”, zei een omstander. De eigenaar, Mels-Werner Dees, reageerde geprikkeld met een “natuurlijk rijdt hij nog. Die auto verkeert in topconditie”. Mooi om een naam als een automerk te hebben, een echte MWD.
Dit was de Alfa Spider in kwestie, voor en nadat de heren van het ikje waren uitgeschaterd. Photos Brian Snelson / CC BY
Harrie Kolsteeg heeft een naam als een peuterfietsje en schreef een deftig stukje onder de titel “Voiture”. Ze hadden een “autootje” gehuurd op Bordeaux-Mérignac, voor een bezoek aan “onze dochter” die met haar schoonfamilie “een château” bewoont. Ze verlaten een tankstation shop “via de sortie”. Een Fransman rookt buiten voor hun auto een sigaret en ziet hen instappen. „C’est ma voiture, c’est ma voiture!” gebaart hij. En zo gaat het door met een barst in de voorruit, een vreemde handtas op de passagiersstoel en een glimlachende vrouw. De pointe was al een tijdje duidelijk, maar Harrie wilde nog even doorschrijven.
“Maak je wel eens wat mee?”
“Nou nou”, verwoordde Lummel de gevoelens van onze lezers.“Maak je wel eens wat mee? Nee ik maak nooit iets mee. Ik zal je daar een voorbeeld van geven.” En Ad Hok meesmuilde dat het toch wel goed is te weten “dat dochterlief niet gewoon een maison bewoont. En dat de Kolsteegjes het tankstation niet via de entrée hebben verlaten.”
Een ander iemand – ene Maarten – had het over het Kralingse Bos, Pink Floyd, en de luierbroek en riep daarmee betogen op over de poeplap en de jongenskiel. Het was allemaal tergend slecht geschreven. “Wat wil die Maarten nou eigenlijk zeggen over deze fameuze optredens in de jaren zeventig?” schreef Klare Taal getergd. “Dat hij toen in de luiers zat en nu niet meer zodat hij met zijn moeder volgens de televisiegids naar een herdenking van dit festijn kan? Laatste kans misschien voordat de Mort Subite optreedt.”
Maar het ikje bracht wel onderstaand beste nummer aller tijden in de herinnering. Zelf zat ik toen in het leerlingenverblijf in het halfduister op stoffige kussens mijn tussenuren en lunches te vullen.
De namen van de ikjesschrijvers zijn doorgaans vele malen interessanter dan hun ikjes zelve. Ook die van Scato Laman Trip mocht er zijn. Zijn naam dan. Qua ikje schreef hij over de innig geliefde tante van een goede vriend. Ongeneeslijk ziek. Tante wilde na het zien van de coronapersconferentie van premier Rutte nog perse tot 1 juli in leven blijven, omdat er dan honderd bezoekers naar haar begrafenis mochten komen in plaats van dertig. Einde bericht.
Qua schrijfstijl merkte DSR onderkoeld op: “Er zijn enkele zelfstandige naamwoorden niet van een bijvoeglijk naamwoord voorzien. Slordig hoor.” En inderdaad, we noteren achtereenvolgens: innig geliefde tante, goede vriend, trieste mededeling, tweeënvijftigste huwelijksdag en laatste coronapersconferentie. Er zijn er maar een paar nodig, meneer SLT.
Wil jij net als Klare Taal, DSR en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie of gedachte zoals sommige mensen zeggen precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan onze dingetjes hier en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik ging er weer tegenaan. Niks wandelen en mediteren. Boodschappen doen en zuipen. Dat was het plan. Die corona, daar zijn we nu wel klaar mee. Maar ja, dan kom je daar bij de Spar, net over de grens helemaal aan de andere kant van Zwitserland waar ik even moest wezen, en dan zie je daar Mohrenbier. Compleet met een stigmatiserend logo. Kratten vol. Waarom dan, vraag je je af? Wat heeft het een met het ander te maken? Een beetje verdrietig verliet ik de winkel en ging op zoek naar een standbeeld. Volgende keer zie ik weer iets anders misschien.
Foto: “Mohren header” © 2020 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Frisse start van de week!
Beestje
Onlangs, tijdens een mid-weekje in het prachtige Zuid-Limburg, gingen wij lunchen op het terras van een bekend etablissement. Alles zag er uit volgens de voorschriften: tafeltjes op voldoende afstand, looprichtingen aangegeven, plexiglas bij de kassa en flesjes om je handen te ontsmetten.
Als het eten wordt gebracht, zegt de serveerster dat er net een lieveheersbeestje op mijn salade is gaan zitten. Ik zeg dat ik dat niet erg vind en dat ik die er wel even uitvis. Maar nee hoor, voordat het bord wordt neergezet blaast zij het diertje er vakkundig van af. Smakelijk eten, op hoop van zegen.
Herman van Muyden
Grinnik!😁😁😁
En hier nog een bijpassend versje natuurlijk. Uit de ouwe doos.
Nou! Zeggen en schrijven één (1) commentaar? Ban? Boycot? Verborgen camera? Apart is het wel. 😟
Hoe later op de avond hoe beter volk zou zomaar een dagsluiting van Dominee Gremdaat kunnen zijn, zal ik maar zeggen bij mijn late reactie op het voortreffelijke intro van vandaag.
Na het lezen ervan heb ik eerst nog eens naar de erin genoemde Pink Floyd geluisterd toen opeens de klad erin kwam en het uit was met mijn rustige mijmeringen zo rond het middaguur. Een kleine invasie volgde…
Pas nu kan ik de virtuele pen weer pakken om mijn waardering te uiten over de fraaie keek op de week en bovendien
ook nog een zeer geslaagd ikje vandaag.
Kijk, daarvoor kom ik nog even uit het hoekje waar ik stil zat te wenen. Het is weer helemaal goed nu. Snif.
Stereotypering
Voor een overvol rek met buitenlandse tijdschriften zoek ik naar een Franstalig blad. De hulp van een verkoopster is daarbij nodig. Op de vraag: „Waar vind ik de Franstalige tijdschriften?” krijg ik de vraag: „Wat zoekt u meneer?” Het antwoord: „Een Franstalig tijdschrift”, blijkt onvoldoende. Haar reactie: „Ja maar, ik bedoel opinie of roddel? Opinie vindt u rechtsonder en roddel linksboven bij de vrouwen.
Krijn Vermaas
Mijn Ipad is van het padje. Kon niet naar de nrc kon hier niet naartoe en kon mijn mails niet meer lezen. En vanaf mijn Iphone kan ik hier niet reageren.
Vandaar dus.
Mooi intro.
Een heel normale vraag van de verkoopster. Maar voor Krijn maakt het kennelijk niet uit wat hij leest.
Twee aardige ikjes, de week kan niet meer stuk.
Het nieuwe – ook aardige – intro bereikte me niet, ik weet niet waarom.
Ik heb site zelf maar opgezocht. Ik ben ook aardig.
Het is nog wel vroeg maar in het ikje valt mij op dat de verkoopster meldt dat de roddel bij de “vrouwen” staat.
Zij kent haar plaats en weet de weg.
De “damesbladen” werd dat vroeger genoemd. Mijn schoonmoeder las de Story, mijn vader de Nieuwe Revue (mijn oma de Margriet, mijn opa Het Beste).
Mijn moeder las “Vrouwen van Nu”, als ik het me goed herinner. Ja, dat was me d’r eentje!
Het varken
Aan tafel voor de zondagse maaltijd. Met een glaasje wijn. Een duik van de echtgenoot op zijn glas: „Getver, een fruitvliegje in mijn glas.”
Onmiddellijk een duik aan de overkant van de tafel op de schaal met vlees: „Getver, een varken op tafel.”
Elly van der Eijk-van Gaalen
Merkwaardige kop: “het” varken. Was het een bekend exemplaar, liep het van de week nog bij de van der Eijk-van Gaalens in de tuin te knorren?
De overkant van de tafel, leeftijd, geslacht, gezinsrol onbekend was wel adrem en heeft keigelijk. Pigs lives matter!
Inderdaad – hoe beter ze leven, hoe lekkerder ze smaken
Laat Luvienna het maar niet horen. Maar ook de gematigde burger en burgerin is, mede dankzij hullies kroost, aan het opschuiven, zo is mijn waarneming. Echt heel raar, als je er even over nadenkt, om een levend wezen, dat kan knorren, knipogen, trippelen, te zien als iets waar je een plakje van kan afsnijden en dat met een klontje boter braden. Laat staan die hele ribbenkast op de BBQ. Barbaren zijn wij, mensen, echt. Ooit zullen wij ons vertwijfeld hoofdschuddend afvragen wat ons bezield heeft.
Een heel merkwaardig ikje, en niet alleen omdat er geen enkel werkwoord in voorkomt.
Er wordt zoveel vlees gegeten in de natuur, daar is op zich niks barbaars an.
Iedere fijnzinnige geest voelt toch wel aan dat zwientientikken mogelijk best zou kunnen, palingtrekken dan weer beslist niet, en een ibericohammetje alleen op zondag?
Het lijkt me daar nou niet bepaald een aangename zondagse maaltijd met die getvers over een fruitvliegje en varkensvlees alsof dat ook besmet is of zo. Het is nog net niet strafbaar.
Wat raar dat Bas van Vuren daar opeens bij staat in een flits zag ik het voorbij vliegen
Mijn reactie hiervoor staat in de moderatie
Iets ging er fout, nu gecorrigeerd, misschien houdt het automatische moderatiefilter niet van ‘getvers’?🤪
Gadver?
Die kwam meteen door!
Boete
In de wachtkamer van de uroloog komt een bejaarde man met rollator binnen en vult een plastic glas met water. Hem was geadviseerd met volle blaas te komen. Opgewonden vertelt hij dat hij in de auto naar het ziekenhuis zo’n aandrang kreeg dat hij stopte bij de afslag van de snelweg om in de berm zijn blaas iets te ontlasten, voordat hij in zijn broek zou plassen. Een politieauto stopte en de agent liet weten dat dit ‘wildplassen’ is. Hij kreeg een bekeuring van 90 euro en mocht verder rijden. Hij liet ons weten die niet te gaan betalen.
Hanna Plantenga
Ik snap hem niet. Dat is toch ook wildplassen? Boete is toch terecht? Wat zie ik over het hoofd?
Biologisch-technisch kan dit volgens mij niet. Als je gaat plassen dan kun je dat niet een beetje doen, maar leeg je je hele blaas.
Als hij niet betaalt, is hij vast nog niet af van het gezeik.
Gewoon een praatjesmaker.
Dat kan dus kennelijk wel, daarom kwam die man ook bij de uroloog. Ouwemannenkwaaltjes.
Dat kan inderdaad best wel.
Ik zou het niet kunnen in ieder geval. Als ik moet dan moet ik en kan ik het echt niet halverwege afkappen (au!), afknijpen is een beter woord, … en bewaren voor later.
Ik moest een week of wat geleden, vanwege de tekenbeet, ter plekke in de polikliniek plassen (in een klein flesje en natuurlijk niet ter plekke maar netjes in het toilet), en ik heb daar 2,5 uur doorgebracht omdat ik net geweest was. Ik kreeg thee, koffie, liters water, niets hielp. Het personeel ging al naar huis, mijn dokter wachtte nog even en hopla, daar kwam het dan. Bedoel ik toch! Is de blaas leeg, dan is de blaas leeg. Punt.
Kwestie van ervaring. Baas in eigen blaas.
Komt nog wel als je wat ouder bent en de prostaat gaat opspelen, oude mannen kwaaltjes bestaan echt onherroepelijk!
Knap werk
Bij de instelling waar ik werkte, mocht ik voor het eerst een jaarplan met begroting maken. Ik werkte me een paar weken een slag in de rondte. Uiteindelijk leverde ik een boekwerk op van 150 bladzijden: aan alles gedacht, meetbare prestaties, keurig geordend, sluitende begroting, we konden het komende jaar met vertrouwen tegemoet zien, dacht ik zo. Tijdens de bestuursvergadering mocht ik het plan toelichten. Trots zag ik dat iedereen een exemplaar voor zich op tafel had liggen. „Een knap stukje werk hoor!”, zei de directiesecretaresse. Ik keek bescheiden naar mijn schoenpunten. Toen voegde ze eraan toe: „Ja, want Martin typt met maar twee vingers!”
Martin van der Jagt
Ego-ikje.
Een nagekomen bericht:
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/07/04/humor-in-de-krant-kan-leuk-zijn-totdat-het-lachen-je-vergaat-a4004959
Die Sjoerd … wat een lulverhaal met permissie. Maar goed, we houden er over op. Tot de volgende rel.
Op heerrozenwater.com leuke nostalgische pies en poep grappen. Gaat dat zien!!!
Gedaan, niks te zien, doorlopen maar.
Dan heeft men hier toch degelijker onderzoek verricht. d.w.z. het concentratiekampik-je als staande mop ontmaskerd.
Hopelijk haalt APD zijn neus niet op voor poepbespiegelingen. Zijn eigen werk in deze wordt nog aangehaald op het buurblog.
Wat wil je? Kwaliteitsblog, dat blijkt maar weer.
Ik zag trouwens Indra weer eens, ook zij denkt te weten dat er bijdragen van haar geschrapt zijn. Gelukkig hebben we Adje dan, zullen we maar zeggen. Dat Sinterklaasrijmpje (qua rijmelarij) staat niet alleen via het commentaar maar ook in een post een week later keurig op de site. Laster noemden ze dat vroeger, aantasting van goede naam, maar laat maar, we weten van wie het komt.
Alles op
Een wat oudere man komt met volle tassen oud papier bij het milieuperron aan. „Wat een troep”, zegt hij. „Alles gelezen zeker?”, probeer ik gevat. De man reageert niet. Even later sta ik een partij lege wijnflessen in de glasbak te kiepen. Opeens staat de man naast me: „Alles opgedronken zeker?”
Frans Stoks
Nou, wat een geinponums daar bij die glasbak zeg. Geef ze een eigen Late night show. Of laat ze @Op1 presenteren.
Gulle lach! Deze vind ik wel heel erg treffend, heur. De Huilbaby bijzonder raak en genadeloos getypeerd: “HR lijdt aan een redder/riddersyndroom ten opzichte van de dames: altijd voor ze op de bres, nog voordat ze zelf iets hebben kunnen zeggen. -milde glimlachicoon-
Een goedbedoelende mansplainer, een hele goede vriend voor velen ongetwijfeld, nooit te beroerd om even een handtasje vast te houden.
Heeft HHH zelf betere tijden gekend of moeten die überhaupt nog beginnen? -milde glimlachicoon” (DSR, bron: het zieltogende blog van de buren)
Waar staat “HHH” overigens voor? Die heb ik even gemist. Vast iets met Heilige Heer …. Huilbaby misschien? (c) 2019 BvV
HHH+HeerHolocaustHumor!
Op een mooie zaterdagochtend geeft hij te kennen dat een reactie van DSR hem aan de nazi’s doet denken die de joden opriepen om zich te melden voor de gaskamers oid.
Hierop aangesproken beweert hij dat het voor iedereen duidelijk is dat het hier om droogkomische humor gaat – en wie dat niet ziet, is een autist.
Jaja…
(Die reactie van DSR was een oproep dat iedereen die hij gekwetst zou hebben, zich maar moest melden -dat woord was de steen des aanstoots- zodat we konden zien of DSR het goed kon maken. Dit omdat HR beweert dat er her en der nog steeds slachtoffers getraumatiseerd zijn na een aanvaring. Het liep niet bepaald storm).
Enfin – je vroeg erom hoe het zat. Bij deze.
Oei! Wat een ongelooflijk foute opmerking. Humor? Dat haal je de koekoek. Kiesheidshalve doe ik er verder maar het zwijgen toe. Maar hierbij vergeleken verbleken alle foute opmerkingen van zijn maatje of alter ego JdW.
Wat zijn die ikjes toch leerzaam voor een expat. Milieuperron. Mooi, hoor.
Een milieuperron ken ik alleen als milieustraat.
Het onderscheid zal wel synchroon lopen met de friet/patatkloof.
Wij hier hebben milieuhelicopter decks.
Nou, ik zal het dan maar verklappen. Morgenochtend om een uurtje of zeven, half acht komt er weer eentje. Over ikjes, damesbladen en heel veel Brinta. HHH heel kort. Benieuwd wie er het eerst gaat reageren!
Ik zal de wekker zetten.😏