Wat sommige mensen voor zinnen kunnen schrijven! Man man. “Ik reageer via de website van de Engelse krant The Times op een artikel over The Lincoln Project, in 2019 opgericht door Republikeinen die niet willen dat president Trump wordt herkozen op 3 november maar liever de Democraat Biden als nieuwe president van de VS zien.” Yep, dit is een waargepubliceerde ikjesbeginzin (weten we het nog: een heel ikje mag maar 120 woorden bevatten), tjokvol met overbodige informatie.
Dat malle misverstandje maakte vorige week uiteraard nauwelijks iets los
Maarten van Doremalen stuurde hem naar de NRC en de NRC zette hem op de achterpagina. De pointe was – ik zeg het voor degenen die na de eerste zin afhaakten – dat iemand dacht dat Maartens naam fake was en afkomstig van een nepaccount. Dat malle misverstandje maakte vorige week uiteraard nauwelijks iets los, noch hier noch bij de buren.
Wij legden ons hier toe op een belangrijkere vraag, namelijk of Drenthe nu in het oosten, het noorden of het noordoosten van Nederland ligt. Kan allemaal, afhankelijk van je perspectief, zo bleek uiteindelijk. Zelfs het “zeer nabije oosten” is een mogelijkheid, aldus Bertie. Daar moet je dan een internationaal perspectief voor hebben. Het zuiden of het westen of het midden is het in ieder geval niet.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat dit plaatje uit de Wikipedia hiernaast me verraste. Drenthe ligt veel noordelijker dan ik dacht. Komt de Elfstedentocht daar dan ook? De Schrijvende Rechter ging vol op het orgel en bleef ook toen hij al lang met feiten en kaarten en citaten verslagen was napruttelen en pruilen. “Ga ze in Drenthe vertellen dat het oosterlingen zijn en je kunt ’n bos klapp’n krieg’n, voor of na ze je op de kop in de trekvaart hebben gezet.” Deze opmerking was natuurlijk de ultieme erkenning dat hij er geen verstand van heeft, want, zo verwoordde Bertie het algehele gevoelen: “De Drenthenaren die ik ken zijn vredelievende mensen. Het zal ze worst wezen hoe ik over hun ligging denk.” En ook Pawi weet er zoals bekend het nodige van: “In Drenthe zijn ze te aardig om eerlijk te zijn, zeggen ze. In Groningen te eerlijk om aardig te zijn. De Friezen? Allebei niet, die liggen graag dwars.”
Een rits ikjes van het supertrio
Deze belangrijke discussie werd gelukkig nauwelijks verstoord door het verschijnen van een rits ikjes van het supertrio: de drie veelschrijfsters die het NRC-ikjesveld al sinds jaren domineren.
Mieke Kerkhof beet het spits af met het zoveelste flauwe woordgrapje uit haar spreekkamer. Het ging over slachtofferhulp. Wij zijn hier wel een beetje klaar met Mieke. “De NRC heeft zolangzamerhand genoeg materiaal voor het publiceren van De Dikke Mieke”, grapte Ad Hok. “Mens, rot op …” vatte De Schrijvende Rechter zijn Eindoordeel kernachtig samen.
Toen was het de beurt aan Hedda Treffers, professioneel journaliste, freelance krabbelaartje voor diverse media, een tikkie op zoek naar erkenning, lijkt het wel. Haar geplaatste ikjes (die toch in feite ingezonden brieven zijn) zijn voor haar aanleiding om zichzelf op haar website op te voeren als “publiceerde in NRC en NRC Next”. En ze verkoopt – en dit is echt waar! – zelfs wc-posters met haar beste ikjes. Op gewoon papier ook nog, dus je hebt er echt helemaal niks aan.
Interessanter was het dat de hier in onmin geraakte Heer Rozenwater naar eigen zeggen het betreffende ikje als toeschouwer had meegemaakt. Ergens op een pont in Amsterdam zakte iemand door de hoeven, omstanders erbij, je kent dat wel, en jawel, thuisgekomen las hij een ikje over iemand op een pont in Amsterdam die flauwgevallen was. Dan komt het wel erg dichtbij. Zeker voor iemand die voorheen bekend stond als “de huilbaby”.
Heer Rozenwater was er zo van ontdaan dat hij de feedback op het ikje alhier bestempelde als “onwaarschijnlijk ziek en verzuurd commentaar”. In opperste woede voegde hij eraan toe: “Echt de allerlaatste keer dat ik hier een kijkje kom nemen”. Kom kom nou nou, we weten allemaal dat dat wel los zal lopen. Waar moet hij anders heen met zijn vrije tijd?
We zijn weer dikke vrienden en elkaars grootste fan.
Maar zijn reactie bevestigde wel iets dat achter de schermen al een tijdje aan de gang was: het begraven van de strijdbijl. Hij reageert nu weer hier, ik reageer weer daar. Hij wordt hier niet gemodereerd. Ik daar wel. “Maar goed, een angstig mannetje met een minderwaardigheidscomplex wordt niet zo snel een adelaar”, zo kon ik niet nalaten te prikken. Het komt wel goed allemaal. We zijn weer dikke vrienden en elkaars grootste fan.
Iets dat de lezers van dit blog overigens worst is, zo bleek wel uit het uitblijven van reacties. Tja, de adelaar sluit vrede met het amechtig fladderende kipje. Hoorde je ze denken. Lekker belangrijk. Maar kom lezers: doe niet zo flauw, ga daar nou allemaal eens kijken. Je vindt er nog altijd elke dag een fijne ondertitelingswedstrijd (“Verzin Eens Een Mooie Kop Mensen” heette die rubriek een jaar of tien, twintig terug, in de tijd van Janneman van drasties). Bij de buren kun je voor dat vermaak nog terecht, altijd leuk voordat je weer naar de bingo gaat.
Zelf deed ik er als geintje een keertje aan mee vorige week, en hopla, prompt won ik natuurlijk de dagprijs. Niet iedereen snapte de dubbele bodem van mijn deelname. “Kijk eens aan. Bas doet ook mee aan de bejaardensoosspelletjes, zoals hij dat enige tijd geleden noemde …Wat een concessie als je nog zo jong bent …” sneerde ene Bint.
Verder is er aldaar niets loos, en dat is niet onwaarschijnlijk ziek of verzuurd bedoeld. Zoals hier worden ook daar de ikjes dagelijks trouw geplaatst, maar daar is het dan zonder reacties, laat staan hilarische of leerzame discussies. Blijf daarvoor dus maar liever hier. Maar ach, plaats zo nu en dan eens een grappig bedoeld kopje. De spoeling is dun. Makkelijke woordgrapjes scoren, dus voor je het weet win je de dagprijs, uitgereikt door de nijvere Luvienna. [intro gaat door onder de illustratie]
DSR verpestte de prille toenadering bijna met een beledigd maar treffend: ‘Onwaarschijnlijk ziek en verzuurd”?! Waar gaat dat nu weer over? Kijk eens naar jezelf, zou DSR zeggen – maar bij de buren valt inmiddels niets meer te zien…” Ik heb daar in stilte om gegniffeld, achter mijn computertje, maar zodanig dat Heer Rozenwater dat niet merkte.
“Misschien ben ik Kitty van Vlaanderen wel”
En jawel, het derde ikje in de rij van het superschrijfsterstrio kwam van Kitty van Vlaanderen, zoals een dag ervoor al door Ad Hok voorspeld. “Ad is zeker met de helm geboren … ?” stamelde DSR stomverbaasd. En inderdaad, voorkennis, waarzeggerij, wat was het? “Misschien ben ik Kitty van Vlaanderen wel”, grapte Ad tot grote hilariteit van de hele site.
Op nine one one, de elfde september dus, werd een ikje van ene Laura Kieftenbeld geplaatst. Geen prettig klinkende achternaam, maar daar kan ze niets aan doen. Het gevalletje was niet gerelateerd aan de herdenking van de aanslagen in New York. Die komen blijkbaar niet meer binnen bij de NRC. Zij schreef over de coronatest en wat voor grapjes je allemaal te horen krijgt als je je daar telefonisch voor aan wilt melden. Over dat ikje konden we met de beste wil van de wereld niets zeggen, en al zeker niets onwaarschijnlijks ziek en verzuurds. Ook DSR was behoorlijk mild: “Wat een bagger-ik-je van begin tot eind – als je nog niet ziek bent, dan word je het wel -bareuh-. DSR had dit jaar nog geen aanval van het schompetanus gehad maar de maagsappen hebben zijn neusharen weer duchtig verschroeid, misschien dit keer wel voorgoed.”
We sloten de week af met een zaterdagoverdenking van Jannie Oskam. Ze verbaasde zich er in een lang uitgesponnen betoog over dat jonge mensen in Nederland “geen probleem” antwoorden als je ze ergens voor bedankt. Ja. Is goed, Jannie. Schrijf er een proefschrift over.
Wil jij net als Bertie, Pawi en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik liep weer eens buiten, maar nu in de stad, downtown Basel. Mijn oog viel op een buitenreclame. Nee nee nee, dacht ik meteen, die vrouw fluistert heel iets anders tegen die man! Ik ken die blik.
Foto: “Wil je … eh … ?” © 2020 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Wind
Tijdens de overdracht van de dagdienst naar de avonddienst in het ziekenhuis waar ik werk, ontvliegt een collega een wind. Gegrinnik en gegniffel vallen haar ten deel. Zij krijgt een rood hoofd, maar herpakt zich snel: „Je kunt in deze tijd in gezelschap beter een wind laten dan hoesten.”
Floris Bijlsma
We zijn hier natuurlijk allemaal superdiscrete mensen, vandaar dat niemand reageerder op de HHH-gerelateerde opmerking.
Maar eigenlijk is DSR tevens een nieuwsgierig oud wijf, dus wil hij wel eens horn hoe het zit. (Eerlijk gezegd dat hij dat de oude onmin nog steeds intact was gezien de stekeligheden over en weer.)
Maar goed, APD steek van wal en vertel maar eens hoe het zit!
‘Uit je broek hoesten’ wordt eea toch ook wel genoemd? Dan ben je weer terug bij af.
Enfin, scheetjessynoniemen als basis voor een Ik-je is wel erg dun, eigenlijk onacceptabel.
En het lijkt wel alsof er nooit meer geboerd wordt. Het ‘ah!-apenootjes!’ van de Hoefbekapper blijft onovertroffen, maar een dergelijke tegenwoordigheid van geest heb je alleen maar als zich regelmatig een gelegenheid voordoet, bv. door het dagelijks drinken van een kratje bier.
Een winderig openingsikje. Nou ja zeg, zit ze nog op kleuterschool?
Het intro is leesbaarder met veel informatie. Binnenkort buurtfeest?
Een klein feestje zit er zeker aan te komen, Bertie, maar een buurtfeest gaat wat ver. Het is nog pril. Verder past het niet om daarover mededelingen te doen, wat dat betreft is het net een formatie.
Dit ook in de richting van het oude wijf 😀 Onmin moet je nooit verwarren met stekeligheden, vadermans. Deed je dat wel, dan zouden DSR en ondergetekende in behoorlijke onmin verkeren en dat is toch ook niet zo? Integendeel zou ik bijna zeggen. Bijna ja.
Uiteraard zit de een wat lekkerder in zijn vel dan de ander, de een schreeuwt om zich heen, de ander is sereen, de een modereert de ander, de ander doet dat dan weer niet. Maar we zijn allemaal anders en dat maakt het leven zo mooi.
“Een boertje is nog veel beter”, merkt Heer Rozenwater op zijn eigen blog op, “Goed van Floris om ook eens de pluszijde van de coronacrisis te belichten!” Zo is het. Leuke reactie. Ook Luvienna laat zich in gelijksoortige bewoordingen uit. En dan heb je daar de ikjesdiscussie van de dag alweer gehad.
Dit (2 reacties, beide van de blogbeheerders zelve) is zelfs als een toppertje te bestempelen. Het is doorgaans minder (stekeligheidje, niet als onmin bedoeld).
Eerst doet APD sip omdat niemand vraagt hoe het nu met hem en HR gaat, en vervolgens gaat het slot op ’t mondje.
Enfin, we zullen er wel over lezen in het blad dat APD met diverse cultureel-literaire persoonlijkheden gaat oprichten -milde grinikicoon-
Oei, da’s wel heel lang geleden! Dat blad is er nu inderdaad, deels met hulp van wat ideetjes mijnerzijds, maar ik heb er geen bemoeienis mee. Ja vadermans, dat was een reële kans op iets moois die je destijds met opgetrokken neusje aan je voorbij hebt laten gaan. Maar goed, ik was het in ieder geval allang vergeten. Er zijn ergere dingen.
Dikke LOL! DSR stekelt wel eens vaker vriendelijk richting dat fantoomblad, maar we horen nu voor het eerst dat het bestaat!
Ik heb er zelfs onder een schuilnaam in gepubliceerd!
Ik ook! Wie was jij?
Kitty van Vlaanderen
-uitbundige glimlachicoon!-
Ik Zemeltje Windeweer, van de gebedslimericken. En Hedda Treffers.
Worst
Op een zonnige zaterdag sta ik in een overvolle Amsterdamse slagerij te wachten op mijn beurt. Er wordt een nummer omgeroepen, een man in volledig zwart kostuum met zwarte hoed stapt naar voren. De Jordanese vrouw achter de toonbank vraagt: „Nou Zorro, wat mag het wezen?” Ik pak een plakje leverworst om het te vieren.
Nils van der Feltz
Onbeschofte grap.
DSR vind ’t wel geestig, als je in de Jordaan winkelt, dan reken je toch op een goeie volksgrap. Misschien had die man er zich wel speciaal op gekleed. Maar eigenlijk slaat het zonder cape nergens op.
En dat plakje worst moet iemand me maar uitleggen. Ligt dat gewoon ter algemene bepotteling langzaam te verkleuren?
Maar nou nog anders: een”overvolle” winkel dus, in Amsterdam – die lieve coronahoofdstad van ons allemaal? Kan dat in Nederland inmiddels zomaar of trekt men zich gewoon nergens iets van aan?
Ja dat viel mij ook op. Overvol. Schande! Alhier liggen er vanwege de Coronacrisis geen plakjes worst meer op de toonbank trouwens.
Barbie
Tijdens een bezoek aan mijn ouders, haalt mijn moeder een kist vol barbies tevoorschijn – in de jaren tachtig mijn allergrootste schat. Hoewel mijn dochters (9) en zoon (7) nooit enige interesse hebben getoond voor dit specifieke speelgoed, begint mijn zoon nu enthousiast de minuscule, enigszins tijdgebonden kledingstukken te ordenen. Een felroze mini-jurk, een discopak, een gala-outfit inclusief boa met veren, een zakelijk broekpak en ga zo maar door. Bij wat eens de bikinitop van ‘surfshop Barbie’ moet zijn geweest, knikt hij begrijpend…: „En een mondkapje.”
Nienke Grootendorst
Ja, de times they are a changing … Grapjes ten overvloede van dit werk, zoals het kontkapje, ik zag ook al heel wat mannen (gelukkig niet in real life) met een mondkapje als schaamlapje door tiktokbeelden rennen .. dikke lol overal.
Ik snak naar iets met een kakker en een jonge ober die niet weet wat chatilly is ofzo ….-zucht-
chantilly… LDB!
Nou, DSR en ondergetekende schrijven de site vol vandaag de dag. Wat of er aan de hand is? Joost mag het weten. Prinsjesdag?
Tja, ik denk dat de ikjes niet echt insprerend zijn. Ik had nog wel een andere Zorro mop gegoogeld, maar vond hem eigenlijk te flauw (en te langdradig) om hem hier te plaatsen. Maar ja, te hebt erom gevraagd, dus bij deze alsnog:
Een dame stuurde ons een verhaal: Ik ging eens eten met mijn twee niet-getrouwde vriendinnen. Eén ervan is verloofd, de andere heeft een minnaar, en ik, ik ben al meer dan 20 jaar getrouwd. Wij waren wat aan het babbelen over de verhoudingen met onze mannen en besloten hen eens te verrassen door ze na het werk te trakteren op een show, in zwarte BH, zwarte slip, hoge hakken en een masker voor de ogen. Daarna zouden we onze ervaringen uitwisselen. En wat was het resultaat van deze uitspatting? Mijn verloofde vriendin: Nou, toen mijn vriend ‘s avonds thuis kwam, vond hij mij in een zwarte BH, zwarte string, hoge hakken en een masker. Hij zag me en zei : “jij bent de vrouw van mijn dromen, ik hou van jou”.En toen bedreven we de liefde, de hele nacht. De minnares: Ik ook! Ik zag mijn minnaar in zijn kantoor. Ik had alleen maar een regenjas aan met daaronder een zwarte BH, zwarte shorty, netkousen en hoge hakken. Toen ik mijn jas liet openvallen zakte zijn mond open en hij zei niets, begon te beven en we hadden ongelooflijk wilde sex, keer op keer, tot hij uitgeput en volledig bevredigd naar huis ging. En toen vertelde ik mijn ervaring : Vorige week kwam mijn man thuis en ik had alleen een zwarte BH aan, een zwart slipje, zwarte kousen, hoge hakken en een masker.En hij zei: “Zeg Zorro, wat eten we vanavond?”
Meer moppen: https://www.debestemoppen.nl
Een belegen mop maar ik geef toe dat mijn broer zou hebben gelachen. Vroeger.
😂😂😂
Waarom je broer?
Hij was niet wijzer.
Herkenbaar
Kennis
We lopen ons laatste avondrondje met de hond. In de verte, bij een kroeg, staan een jongen en een meisje verstrengeld in elkaars armen. Ze tongzoenen of zoals we bij ons in Den Haag zeggen: ze ‘kopkluiven’. „Dat ziet er niet echt coronaproof uit”, zeg ik. Mijn vrouw, vergoelijkend: „Vast één huishouden.” We zijn de twee genaderd, ze stappen op hun fietsen. Het meisje: „Hé, waar woon je eigenlijk?”
Diederick Kraaijeveld
Diederick heeft er zin van gekregen. Zijn vrouw hopelijk ook, dan is het nog gezellig geworden.
Nou, dat zijn een stelletje goed-integreerde talibanners. Zedenpolitie met hondje, we maken het mee.
De vrouw van Diederick weet wat ‘ r te doen staan: zwarte onderbroek, wiebelhakken en gezichtsbedekking naar eigen inzicht. Wordt nog een dolle boel.
En Den Haag gaat Amsterdam achterna, qua navel der schepping zijnde. Kopkluiven is alom ingeburgerd (maar gelukkig nog maar zelden gebruikt.)
Zorro! 😀
Volgens de wikipedia zijn er heel wat varianten op het aangename werkwoord tongzoenen (officiele definitie: zoenen met de tongen om en tegen elkaar). Ik moet bekennen dat ik ze niet allemaal ken:
afwassen, amandeltennissen, aflebberen, bekken, French kissing, huigtikken, kussen, kopkluiven, muilen, speeksel uitwisselen, speeksellepelen, snavelen, tongen, tongkussen, tongworstelen, lebberen, vijzen, zoenen
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Seksuele_volkstaal_en_eufemismen
Maar Ad Hok en Lummel kennen er vast nog heel wat meer. Of een andere trouwe (en wat oudere) lezer hier: Bint.
Ik vind bekpeddelen en huighockey wel aardig. Met dank aan Ensie.nl
De huig zit te diep om een rol van betekenis te spelen bij het tongzoenen. Weet je zeker dat er niet iets anders mee wordt bedoeld?
Ik weet niet precies waar de huig begint maar volgens mij heb ik daar weleens een onderzoekend tongetje tegenaan gehad hoor.
De huig is toch dat lelletje achterin de keel. Nooit geprobeerd, maar met een beetje tong moet dat te doen zijn.
DSR heeft Deep Throat gezien.
Oortje
Bij de zagerij van de bouwmarkt in Sneek. Ik zie in de afvalbak een stukje hout dat ik denk nodig te hebben voor het maken van een kastje. Ik vraag aan de jongeman of het inderdaad om afval gaat. Hij knikt bevestigend. Ik vraag of ik het stukje hout mag hebben. Hij weet het niet en vraagt het aan zijn chef via een microfoontje. Het antwoord via zijn oortje: „Helaas, het mag niet, want het is afval.”
Marco van der Bos
Lelletje, oortje, het is weer anatomisch genieten op Bas van Vuren!
APD en AH moeten wel lizard people zijn – wie kan huiglikken, kan solliciteren bij het circus.
APD heeft sowieso moeite met plaatsbepalingen. Drenthe lag volgens hem ook al aan de Middellandse Zee.
Uberhaupt lijkt me een poging tot eea buitengewoon onaangenaam – een tong tot aan je luchtpijp cq slokdarm, daar krijg je het toch benauwd van?
Deep Throath? Wie kijkt er nog zwart-witfilms tegenwoordig?
Wat een ongemakkelijk verteld Ik-je trouwens.
Zo is daar plots ‘de jongeman’. Had die al eerder zijn opwachting gemaakt?
Hm, na even googelen op plaatjes van de huig ga ik twijfelen. Hij zit dieper dan ik dacht. Ik was in de war met het verhemelte denk ik.
Nee, die zat in de afvalbak.
DSR zou graag eens zien wat een tekening van een poppetje door APD voor wonderlijk wezen zou opleveren – en hoe het hem zou vergaan in het landkaartspel van de Vakantieman.
Pawi, Lummel, Joke, Ilona, Klare Taal … ze zijn inderdaad allemaal afgehaakt. Gaat Bint dan toch gelijk krijgen? Met de helm geboren wellicht. Of er is een Toeval gaande, een Complot, een Boycot, of ik moet niet zeuren.
Hmm, curieus, heb e.e.a. in mijn dashboard geanalyseerd. De laatste reacties van voormelde reageerders (in het bijzonder Lummel en Pawi) dateren van 10 september! Ruim een week! En dat was precies de dag na de fatwa van Heer Rozenwater met zijn “onwaarschijnlijk zuur commentaar ik kom hier nooit meer” tirade. Wat een macht heeft die man dan toch. Had ik niet gedacht, maar solidariteit is soms ondoorgrondelijk, en ik schik me erin.
Hoi.
Verder geen commentaar deze week. De ikjes lokken niks uit, en het verwijt aan het blog van HR, dat er zo weinig gereageerd wordt, dat lot treft nu ook dit blog.
Volgende week beter?
Ik heb even iets anders aan mijn hoofd. Dat heeft niets te maken met wat hier of bij de buren gebeurt.
Wist ik toch gekkie!
Even off topic. Ik heb zojuist een zakje soja chips met aardappelsmaak gekocht. Ik heb het net opgegeten. Kroepoek met aardappelsmaak. Het moet niet gekker worden.
Dat bedoel ik, reageer maar even een tijdje niet!😂😂😂
Lieve Pawi, ik verwijt niets maar constateer en doe zelfs een oproep om er eens heen te gaan. Zie je het verschil? Gaat volgende week niet beter worden. Ik zin op maatregelen.
Droge hoest
Op de camping in Frankrijk stapt de dame uit de grote witte caravan naar de man in een kleine tent iets verderop. „Ik hoor uw droge hoest en wil u erop wijzen dat dit een van de verschijnselen van Covid is. Ik kom uit de gezondheidszorg.” De man antwoordt: „Ik kom ook uit de gezondheidszorg.”
Jammer genoeg laat hij het hier niet bij. Hij verklaart op een vriendelijke manier waar zijn hoest dan wel vandaan komt.
Peter Vader
Ja? Waarvandaan dan? Wat was het voor een man? Wat voor vrouw? Hoe ontwikkelde zich het gesprek verder? Had de ikjesschrijver een rol of een gevoel, een gedachte?
Vader komt woorden tekort. ☻
Misschien het begin van een nieuw fenomeen: het feuilletonikje. Maandag de ontknoping?
Dat krijg je nou van al dat gehuighockey.
Nou het moet toch kunnen een beetje tijd en ruimte voor de heren om in deze coronatijd vol beperkingen eens volop los te gaan. Allez y , tout est permis! Het is jullie van harte gegund hoor… (sic)
Autoloze zondag, lege wegen, verlichte geest…..en opeens snap ik het!
Die droge hoester liet natuurlijk een scheet! Of de inzender dit verhaal heeft verzonnen op basis van de eerder door DSR ingebrachte term ‘broekhoest’ moeten de historici maar uitmaken.
Droge hoest
Op de camping in Frankrijk stapt de vrouw uit een kleine tent naar de man in een grote witte caravan iets verderop. „Ik hoor uw droge hoest en wil u erop wijzen dat dit een van de verschijnselen van Covid is. Ik kom uit de gezondheidszorg.” De man antwoordt: „Ik kom ook uit de gezondheidszorg”.
Hij verklaart op een vriendelijke manier waar zijn hoest dan wel vandaan komt.
“Zeventien winden per dag is een acceptabel gemiddelde, mevrouw.”
LOL!😂😂😂