Karma komt voor de val. Dat bleek maar weer eens. Maakte ik me vorige week nog lekker vrolijk over de stilte op het blog van de buren, nu viel mij hier datzelfde lot ten deel. Niet fijn hoor. Nu begrijp ik waarom de buurman soms zo chagrijnig is. Ik had zelf de grootste moeite om er de moed in te houden en niet te gaan snerpen en snieren. Maar goed, dat houd je toch.
“Je kunt in deze tijd in gezelschap beter een wind laten dan hoesten”, merkte Floris Bijlsma op in zijn ikje van vorige week. Volgens De Schrijvende Rechter (DSR) wordt er vandaag de dag ook minder geboerd. “Het ‘ah!-apenootjes!’ (…) blijft onovertroffen, maar een dergelijke tegenwoordigheid van geest heb je alleen maar als zich regelmatig een gelegenheid voordoet, bv. door het dagelijks drinken van een kratje bier.”
Heer Rozenwater toonde zich op het andere keileuke blog een nijver lezertje van de reacties hier en had het ook over een boertje. Geeft niet. Zoals gezegd kunnen we de zon in het water zien schijnen en zijn we weer de dikste vrienden.
„Nou Zorro, wat mag het wezen?”
„Nou Zorro, wat mag het wezen?” riep een Jordanese slagersvrouw vanachter de toonbank toen een man in zwart kostuum met een zwarte hoed naar voren stapte. Want dat kun je verwachten in de Jordaan, anders moet je je boodschappen maar in Vorden gaan doen. Of in Asperen voor mijn part. Nils van der Feltz was getuige van het beschamende tafereel en lichtte de krant in. Ad Hok lust er ook wel pap van, zoals bekend. Van die echte Amsterdamse humor die op straat ligt. Hij googelde een vermakelijk mopje uit de online moppentrommel. Het ging over een vrouw die haar man wilde verrassen met een sexy outfit. Toen hij thuis kwam begroette ze hem, slechts gekleed in een zwarte BH, een zwart slipje, zwarte kousen, hoge hakken en een masker. “Zeg Zorro”, zei hij, “wat eten we vanavond?”
Toch gaan de hormonen tekeer in deze verontrustende coronatijd. Diederick Kraaijeveld kan er over meepraten. Hij liep met zijn vrouw en hond te wandelen en zag in de verte een in elkaar verstrengeld paartje. Ze tongzoenden, ook wel “kopkluiven” genoemd. “Dat ziet er niet echt coronaproof uit”, mompelde hij afkeurend. Zijn vrouw opperde dat de tortelduifjes vast in één huishouden woonden. Zegt dat meisje tegen de jongen “Hé, waar woon je eigenlijk?”
“Nou, dat zijn een stelletje goed-geïntegreerde talibanners” merkte DSR misprijzend op, “Zedenpolitie met hondje, we maken het mee. De vrouw van Diederick weet wat ‘r te doen staat: zwarte onderbroek, wiebelhakken en gezichtsbedekking naar eigen inzicht. Wordt nog een dolle boel.”
Bekpeddelen en huighockey
Waarna de hele site zich te buiten ging aan synoniemen voor tongzoenen. Ik noteerde: afwassen, amandeltennissen, aflebberen, bekken, French kissing, huigtikken, kussen, kopkluiven, muilen, speeksel uitwisselen, speeksellepelen, snavelen, tongen, tongkussen, tongworstelen, lebberen, vijzen, zoenen, zie verder Wikipedia. En bekpeddelen en huighockey, meer informatie bij Ad Hok die het weer van de Ensie heeft.
De huig zit te diep om een rol van betekenis te spelen bij het tongzoenen, dacht DSR te weten. Iets waar aanvankelijk niet in mee werd gegaan door de reageerdersschare. “Ik weet niet precies waar de huig begint maar volgens mij heb ik daar weleens een onderzoekend tongetje tegenaan gehad hoor”, zei er een verlekkerd. Ook Ad Hok had zijn twijfels. “De huig is toch dat lelletje achterin de keel. Nooit geprobeerd, maar met een beetje tong moet dat te doen zijn.” Maar toen DSR de huighockeygelovers voor “lizards” uitmaakte (“wie kan huiglikken, kan solliciteren bij het circus”) gaven ze zich snel gewonnen.
En hopla, ineens hadden we het over een oortje. Het was me het weekje wel! Echt jammer dat we maar met z’n drieën waren, of kwam het daar nou juist door? Een soort Veronica Inside onderonsje tussen drie gelijkgestemde heren? Klare Taal leek in die richting te denken: “Nou het moet toch kunnen een beetje tijd en ruimte voor de heren om in deze coronatijd vol beperkingen eens volop los te gaan.”
Dat oortje was trouwens een stukje hout in de afvalbak van een bouwmarkt te Sneek en had verder niets te betekenen. Dank gaat naar Marco van der Bos die het wilde hebben maar niet meekreeg en dat van zich afschreef via een ikje.
Na enig aandringen mijnerzijds meldden zich dan toch helemaal aan het einde van de week nog wat andere reageerders. Ze hadden al sinds 10 september of nog verder terug geen sjoege meer gegeven. Pawi had gewoon geen commentaar gehad deze week, zo zei ze, maar zei nu dan toch vriendelijk “hoi”, da’s al heel wat. Lummel had naar eigen zeggen even iets anders aan zijn hoofd gehad en ook dat moet kunnen. Later bleek wat dat was: een zakje sojachips met aardappelsmaak. “Kroepoek met aardappelsmaak. Het moet niet gekker worden.”
Hij had gewoon “woorden tekort”
Om de week af te sluiten introduceerde Peter Vader op zaterdag een nieuw soort ikje. Het ging over een droge hoest en twee mensen uit de gezondheidszorg op een camping die elkaar vertellen waar die vandaan komt. Die droge hoest. Volgens Ad Hok zou dit weleens een feuilletonikje kunnen zijn. “Maandag de ontknoping?” Vader mag het weten. Of hij had gewoon “woorden tekort”, zo opperde Bertie blijmoedig. En ook dat is mogelijk. Heb ik geen last van, zoals jullie zien. Het intro zit er al weer bijna op. Ik zal het deze week ietsje rustiger aan doen qua zelf ikjes plaatsen, het moet geen gewoonte worden, en ook wel qua commentaar misschien. We zien het wel. Op deze voet kan het niet doorgaan!
Qua reacties dan hè? Qua bezoekers en views zit het nog helemaal snor, zoals de grafiek laat zien (maandcijfers september 2019 tot en met medio september 2020). Reageren of lekker lezen en stil genieten, dat zijn heel andere dingen.
Een nagekomen hikje van Pawi, nadat het intro eigenlijk al gesloten was wil ik jullie niet onthouden:
Droge hoest
Op de camping in Frankrijk stapt de vrouw uit een kleine tent naar de man in een grote witte caravan iets verderop. „Ik hoor uw droge hoest en wil u erop wijzen dat dit een van de verschijnselen van Covid is. Ik kom uit de gezondheidszorg.” De man antwoordt: „Ik kom ook uit de gezondheidszorg”.
Hij verklaart op een vriendelijke manier waar zijn hoest dan wel vandaan komt.
“Zeventien winden per dag is een acceptabel gemiddelde, mevrouw.”
Maar wil jij net als DSR, Heer Rozenwater en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik zat weer eens aan het bier. Soms drink ik bier puur en alleen vanwege het etiket. Vooral de IPA’s kunnen er wat van. Nou wil het toeval dat ik dat ook vaak echt lekkere biertjes vind, dus dat komt best goed uit. Ik zet ze vaak op de foto, volgens de search functie in Google Photos heb ik er al honderden. Maar ik zet ze niet allemaal meer op de social media laat staan dit aangename blog. Behalve als het een functie heeft zoals nu. Proost!
Foto: “Biertje, alleen als tie ijskoud is” © 2020 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Nog een hele prestatie om zo’n lap te schrijven over bijna niets. Hulde! (wat we er als kind achteraan riepen zal ik maar niet zeggen, dan wordt het nog meliger).
Rijmt het?😂
Ja, ook dat nog.
Zorro, hahaha, hoe verzinnen ze het?
Grensgeval
Ik pas een aantal dagen op het huis van vrienden. Het staat op Belgische bodem, in Baarle-Hertog. Als ik ’s ochtends eieren raap in het kippenhok naast het huis, ben ik voor even in Baarle-Nassau. Da’s in Nederland. ’s Middags wil ik op de laptop de Tour volgen. De NOS meldt echter dat ze de beelden niet in het buitenland mogen doorgeven. Zal ik het bij de kippen proberen? Nee, toch maar naar binnen, naar de tv.
Eddy Koning
Met vpn komt de nos er niet achter dat je niet in NL bent. Dat kost bijna nix.
Tof intro. Hulde!
Smulde, lulde, gevulde ik vind geen andere rijmwoorden
Gekrulde
Lummel je was me net voor!
Ik zou voor het kippenhok hebben gekozen.
Puik intro trouwens, maar waar slaat dat ‘karma’ op?
De titel is een hoe heet dat ook al weer, twee dingen door elkaar verhaspelen. Karma, in de zin van iets op je bordje krijgen. En voor de val dus de hoogmoed. En dat dan door elkaar.
Eddy is in het buitenland en ontdekt wat daarbij allemaal komt kijken.
Ajasses, wat een gezellig gekwebbel ( “Zal ik het bij de kippen proberen? Nee, toch maar naar binnen, naar de tv.”).
Als de inzender zelf een ei had gelegd, dan had ie iets kunnen insturen.
Binnenkort vast iets over het drielandenpunt, corona en quarantaine.
Hulde, hulde, geef die vent een gulden!
Ja, toch?
Fraai intro weer Bas heel knap dat je gewoon doorgaat na de uitblijvende reacties van vorige week.
We waren waarschijnlijk wat murw en afgestompt door steeds nieuwe regels, meningen en praatjes van onze corona-expert tevens schoenen-fetisjist.
Prachtige anatomische plaatjes van de huig en omgeving, heldere inkijk in het een en ander.
Ik moest onmiddellijk terugdenken aan de jaren vijftig toen mijn broertje en ik drie dagen in het ziekenhuis waren om onze amandelen te laten knippen en we alleen pap kregen die ik als oudste mijn broertje liet opeten.
Ik kan niet geloven dat niemand dit kent:
hulde aan de man die lulde.
Ik kende hem niet.
Ik kon hem ook niet. Maar mijn rijmwoord staat erbij. Hulde.
Ik vind de mijne beschaafder. Waarvoor ook weer hulde. Zou ik toch denken.
Onbeschaafde uitdrukkingen moeten er ook zijn. Dan valt de jouwe meer op. 😊
Zeldzaam
De scholen zijn weer begonnen. Corona of niet – het gaat over diersoorten die met uitsterven worden bedreigd. Sarah (8, Engelstalige moeder) komt thuis en zegt peinzend: „I’m in danger. There’s only one of me.”
Saskia Ossewaarde
En we hebben een nieuw Slechtste Ik-je van het Jaar Totnutoe.
Wat heeft corona ermee te maken? Wat is de rol van de inzender? Waarom moet een op zich niet supersnuggere opmerking in de krant? Wat vindt Tetske ervan?
Zo is het Sarah. En dat geldt voor ons allemaal.
Sarah begrijpt het niet helemaal. ☻
Inderdaad. Nul bier. Nul bitterballen
Een mens is geen dier, en stel we waren het wel, dan zou het Wereldnatuurfonds geen collecte voor ons organiseren.
Heer Rozenwater meldt zojuist dat hij en APD hele geen dikke maatjes, grote fans of wat dies meer zij zijn.
Dan heeft APD laatst dus een hele intro uit z’n duim gezogen. Publikumsbeschimfung!
Nou, da’s nou ook niet vriendelijk! 😂 Elke betrokkene weet wel beter, maar …. laten we het over het mooie weer hebben.
Ik nam aan dat nu alles weer koek en ei was, ik dit blog wel kon noemen zonder censurering, maar niet dus.
Hoor ik bij de buren een haan kraaien…?
Schattig ikje, Sarah spreekt goed Engels, en heeft een Engels gevoel voor humor.
De mens als bedreigde diersoort, er is wel wat van waar. Enerzijds zelf veroorzaakt, anderzijds door virussen (viri?virus?).
De lockdown haalt niet het mooiste van de mens naar boven, nu het wat langer duurt. In het begin nog pannetjes soep rondbrengen, dat heeft plaatsgemaakt voor liedjes van Bekende Nederlanders die zich tegen de overheid keren.
Ja, ik hou het wel een beetje bij, maar de uilen, de buizerds, de zwaluwen etc etc leiden wel af.
Drie wielen
Op een mooie nazomerse middag ontmoet ik een jonge man in een rolstoel. Uitkijkend over de zee op de Meijendelse Slag genieten we van het mooie uitzicht. „Hoe kom je eigenlijk in die rolstoel?” vraag ik hem. „Ja motorongeluk op mijn 27ste. Na dagen in coma en revalidatie ben ik er toch nog goed uit gekomen.” „Ja maar hoe dan verder met een hoge dwarslaesie?” „Ik droom er zelfs van om weer motor te gaan rijden met zo’n motor met drie wielen.” „Ja maar…”, probeer ik nog. Heel monter onderbreekt hij mij en zegt: „Geluk zit niet in je benen.”
Theo Waaijer
Tja, die haan is misschien nog aan het napruttelen. Het is misschien even wennen om geen grote boze buurman meer te hebben die je van alles de schuld kunt geven. Komt goed.
Prima afgekapt tegen dit goedbedoelende nieuwsgierige Aagje. De man probeerde van het uitzicht te genieten, Theo. Aan zee. Met alleen de wind in het haar en de meeuwen en schepen in de verte.
Je zou als lezer nog in een rolstoel geraken door zulk tenenkrommend gedram.
In vroeger tijden zou de inzender misschien zijn geprezen vanwege de zelfspot door middel van het dreinige “ja maar,…” maar de smaak van het publiek is opgeschoven.
Overigens beweert APD dat DSR vorige week mensen “uitmaakte” voor “lizards”. Neen, DSR sprak over lizard people, een niet-onaanzienlijk deel van de Amerikanen gelooft daarin en schaart o.a. Hillary Clinton eronder . Dat gaat wel iets dieper dan de huig:
https://en.wikipedia.org/wiki/Reptilian_conspiracy_theory
Misschien goedbedoeld, en gelukkig op het eind de terechtwijzing van de rolstoeler.
Vreemd dat er ineens een ‘hoge’ dwarslaesie wordt ingevoerd. Doorgaans wordt daarmee bedoeld een verlamming vanaf de nek. Dan kun je letterlijk alleen maar dromen van rijden op de motor. De man had een motor op drie wielen voor ogen, dan heb je je armen hard nodig. En geluk natuurlijk.
Iew, DSR, bedankt voor de link naar die lizards theorie. Not. Nee, die mot ik niet aan mijn huig wat zeg ik binnen 1.5 kilometer afstand. Wat een rare complotgekkies heb je toch. Waar komt het allemaal vandaan vandaag de dag.
Nors
Een man in de spreekkamer kijkt nors. Op zijn T-shirt staat: „There is a fucking idiot staring at me.” Ik maak haast met het consult. Hoe sneller die boze meneer uit mijn spreekkamer is, hoe liever. Als hij mij, bij het weggaan, de rug toekeert, lees ik achterop zijn kledingstuk: „Still staring at me.”
Mieke Kerkhof
Haha, het is niet Miekes verdienste maar hier heb ik wel om gelachen. Geweldig T-shirt!😂😂😂
DSR vroeg zich al af of het wel goed gaat met vrouw Kerkhof, we hadden al zo lang niks van d’r gehoord!
Ook norse en/of slechtgeklede mensen hebben recht op aandachtig consult. We stoppen het in dossier voor de tuchtraad. (Trouwens, als vroetvrouw heb je toch weinig tot niks met mannen uitstaande? Gyneacologen verstaan als geen ander de kunst een man het gevoel te geven dat ie er voor spek en bonen bijzit, dus wat is het probleem?)
Melden dat je een frappante tekst op een t-shirt hebt gezien, of misschien wel een mal plaatje op internet – het is een beschamend genre zonder bestaansrecht. Passende t-shirtteksten zijn welkom.
Enfin, een nieuw Slechtste Ikje-je van het Jaar Totnutoe!
Goh – schrijft HR me daar:
“APD probeert blijkbaar reuring te creëren en daarmee aanloop. Wanhopig dat zijn megalomane ideeën op niets zijn uitgelopen.”
Waarom zou HR zo krampachtig doen over een toenadering? DSR wordt ginder nog steeds keihard gecensureerd als ie maar gewag maakt van dit blog. Maar waarom zou APD d’r om liegen.
Ik ben er een beetje van in de war, maar vooral erg verdrietig.
Laat maar gaan, zeg ik dan, en ik ga niet eens kijken wat er is gezegd en in welke context. Af laten glijden en doorgaan. #ikdoehiernietaanmee
Jaja – da’s wel erg gemakkelijk. Het was immers APD die met veel poeha intro’s weidde aan eea zonder dat er van gene zijde enige instemming te bespeuren valt.
Was APD d’r misschien vroeger zo eentje die zei dat verkering had met zus of zo, terwijl het maagien in kwestie nergens van afwist?
Dit voelt niet als verkering.
Ja – HR heeft het kennlijk uitgemaakt zonder jou op de hoogte te stellen.
Ik ga maar eens zo’n T-shirt bestellen
Hiermee gaat Mieke een grens over, zonder het te beseffen blijkbaar. Deze man herkent zich direct in het ikje.
Het blijft gevaarlijk, uit de spreekkamer klappen. Houd het liever binnenshuis!
Komt een man bij de dokter…je kunt er beter grappen over maken dan dit ‘watiknouweerhebmeegemaaktopmijnwerk’.
Tja, daar heeft Pawi gelijk in. Zoveel van die T-shirts zullen er niet rondlopen daar.
Had er net zo goed een kunnen zijn die ze op straat had zien lopen. Maar dat was dan waarschijnlijk niet interessant genoeg geweest.
Misschien hoor.
Waarom kunnen mannen niet bij een gynaecoloog terecht?
Toen ik eens op een verpleegafdeling gynaecologie lag, lag er naast mij een man v/h vrouw.
@Il
Volgens Wikipedia een een gyneacoloog gespecialiseerd in ‘vrouwenziekten’, dus de vraag stellen is ‘m beantwoorden.
Verplegen is in principe genderneutraal, al kan ik me voorstellen dat je je vooral als vrouw niet senang voelt tussen alleen maar kerels.
Pardon – had het v/h niet goed gezien. Maar da’s wel een niche natuurlijk. En horen we een man op weg naar het vrouwschap al niet als vrouw te beschouwen, m.a.w. deed de inzender niet aan gendermislabeling?
Zie nu eens wat er te doende wordt gebracht door een Ik-je dat eigenlijk beter niet geschreven had kunnen worden.
Excuus
Als wielrenner kom je wel eens in penibele verkeerssituaties terecht. In dit geval betrof het twee hockeymeisjes die al keuvelend breed het fietspad innamen, niet reagerend op mijn gebel. Dat onhandig weggedrag voortkomt uit onfatsoenlijkheid werd hier gelukkig ontkracht. Toen ik nog net een „pardon!” kon uitbrengen terwijl ik hen, half berm half weg, ontweek, kreeg ik op montere toon terug: „Maakt niet uit!”
Sjors Wijlhuizen
Mijn sympathie ligt bij de hockeymeisjes. Vreselijke mensen die wielrenners met hun gebel en gesnuif, Joop Zoetemelkje spelend op de openbare weg.
Onfatsoenlijk weggedrag van wie? DSR vindt fietsers die de weg als renbaan beschouwen pas storend. Het is die houding en niets dat voor ‘penibele verkeerssituaties’ zorgt.
Bouw lekker een velodroom achter het huis als je wilt sjesen! En hou je beide handen aan het stuur als je zo nodig met een rotgang moet gaan, in plaats van met je vingertje te wijzen.
Weet je trouwens wat je moet doen als je belt en de medeweggebruikers horen het niet? Afremmen. Stoppen. Simpel zat. Niet ertussen door wurmen. Of je nou gelijk hebt of niet. Of is Sjors er zo een die in zijn auto voetgangers die niet via zebrapaden oversteken rakelings passeert en het risico neemt ze aan te rijden? Wegpiraatje met z’n dikke buik en dunne bandjes dat hij me d’r eentje van ons is.
In Brussel heeft de fiets sinds Covid een grote vlucht genomen – da’s mooi maar veel mensen moeten nog leren fietsen. Zo leeft er het misverstand dat een fietser die belt altijd voorrang heeft. En dat mensen op de stoep aan de kant moeten springen als je een stukje stoep meepakt.
DSR hekst mensen die gedachte graag af, als hij tenminste niemand achterop heeft.
Typisch Nederlands ikje. Heel weinig wielrenners hiero, en al helemaal geen hockeymeisjes.
Hierbij hoort een typisch Nederlands deuntje uit de oude doos:
Mooi Ad. En tevens heb ik liever dat men me over mijn fiets belt dat dat men over mijn bel fietst.
Een oud grapje aangepast voor en net publiek.
Cadeauverpakking
Bij de slijter waar ik werk twijfelt een man tussen een grote fles drank en een iets kleinere, maar dan in cadeauverpakking met twee glazen. Uiteindelijk kiest hij voor de grote fles. Hij legt uit dat er al zoveel glazen in de kast staan, dat hij ze weg gaat gooien. Ik beaam dat het bij mij van hetzelfde laken een pak is en vertel dat ik ze naar de kringloop breng. Bij het afrekenen vraag ik routineus: en, spaart u voor de glazen?
Rian Los
Ha een zelfspotikje.
Nou nou,en wat gebeurde er bij de slijter waar Rian niet werkt?
Grappig. Ik zou ‘routineus’ vervangen door ‘uit gewoonte’ maar ze vroeg me niks.
Leuk met de billen bloot ikje.
Bij de slijter waar Rian niet werkt gebeurde misschien precies hetzelfde!
Tenzij Mieke dit ikje, (pawi 24/9 17:09) gewoon uit haar duim zuigt?
En heb ik het goed begrepen, de meneer was daar als man een klant omdat hij in transitie zat?
Of wilde gaan? En dan met zo een T-shirt daar rondlopen? Deze medemensen worden allemaal begeleid door onder andere een psycholoog. Zou deze openlijke uiting van agressie daar goed vallen?
Zou men daar ook maar enige jota mee te maken (moeten/mogen) hebben?
Gebruik ik ‘jota’ hier correct?
Prettige maandag?
Ik ga voorlopig onder de naam Timmer maar ik ben niet in transitie. Denk ik.
Wij wachten op het intro. Of is er iets tussengekomen?
Lidl
Ik loop met een winkelwagen door de Lidl. Het einde van het gangpad wordt plots geblokkeerd door twee jonge medewerkers die met elkaar in gesprek raken. Normaal was ik daar gewoon langs gereden, maar vanwege de anderhalvemeterregel blijf ik beleefd even wachten. Na een tijdje lijken de twee me nog niet door te hebben en vraag ik beleefd: „Zou ik er even langs mogen?” Het meisje werpt me een boze blik toe: „Vind je me dik ofzo?”
Vera Broek
Er is iets tussen het intro gekomen, inderdaad. Samenloop van prettige en minder prettige omstandigheden, afgesloten door een internetstoring van meer dan twee uur op de zondagavond. Toen gaf ik het op en heb Lubach gekeken via Uitzending Gemist. Het is niet anders. Zo gaan die dingen weleens. Houdt moed, doe ik ook.
Maar dit is toch vrijwel hetzelfde verhaal als die van de wielrenner van vorige week?!
‘Het passeren ging niet onopgemerkt voorbij’ – het blijkft een broodmagere pointe.
“Vind je me dik of zo?” doet mij vermoeden dat dit tokkiewinkelmeisje inderdaad een molenpaard is of pas geweest. En dan nog, zo reageer je niet op een klant. Was dit in mijn winkeltje gebeurd, dan zou het kind er subiet uitgevlogen zijn. Als ik een winkeltje gehad had dan.