Ik heb een witte (297)

Vliegroest, bandentrapper … autojargon waarin we werden onderwezen door Maarten de Sitter, ondersteund door NRC Handelsblad via de ikjesrubriek. Aan De Schrijvende Rechter (DSR) was dit niet besteed. “Niets zo oninteressant als auto’s; ‘ik heb een witte’ is het enige dat hij te berde kan brengen. Volgende keer graag nadere informatie over aanschaf van een staafmixer.”

“Flauw uit de buitencategorie

Ene Lorelei, overgelopen van de buren, plaatste volgens Pawi het slechtste ikje van het jaar tot nu toe. Niet van haarzelve, het is immers een nimf die naar riviermatrozen zit te lonken, maar van Annelies Mazairac-Van de Burgt. Het ging over positief testen en daar per ongeluk blij mee zijn. Duh icoontje. “Flauw uit de buitencategorie à la bommelding en verassing”, aldus DSR.

Die van Rosanne Hage kwam ook in de buurt. Haar ikje ging over een grappig samenspraakje met “Hey Google”, en lag, mogen we hopen, al een jaar of vijf op de plank van de NRC. Daar waar ook het nooit ingezonden ikje van DSR ligt te verstoffen:

“1985: onze lagere-schoolklas is een week gefilmd en nu bekijken we de video. We lopen in een rij naar de gymzaal. De meester spoelt de band terug met beeld en wat moesten we lachen toen we onszelf achteruit zagen lopen!”

“Een gevoelig emo-meisje”

Yael Maso schreef een poëtisch ikje, waarin een caissière mijmert over mooie herinneringen die haar klant spaart in plaats van die afgelikte zegels. “Een gevoelig emo-meisje”, zo had DSR haar in zijn gedachten ”dat achter zo’n nare kassa zit te verpieteren.”

Ook die van Catherine van Pol mocht er zijn qua geluksmomentje. Ze stond op zaterdagmiddag tegen sluitingsuur in het Rijksmuseum en er waren geen bezoekers meer, alleen nog maar suppoosten. Die stapten bereidwillig buiten beeld om haar te plezieren en een “verstilde” foto mogelijk te maken.

DSR: “En Catherine heeft dan op haar beurt ons weer gelukkig gemaakt. Want geluk hou je niet voor jezelf, dat geef je door – jij in jouw klein hoekje en ik in ’t mijn!”

Martine Verboom deed het gelukzalige sfeertje teniet met een akelig verhaal over een “boerderijhond” van kennissen die dood ging en waar alleen maar op gereageerd werd met een “gauw een nieuwe dan maar”. Alsof er een fiets kapot gegaan was. Bertie kon er wel om lachen, dat hou je toch en het mag.

Ad Hok vertelde over de eerste nieuwe Ford Escort die hij ooit kocht. Volgens de autopapieren was de kleur “Champagne Gold Metallic”. Voor de monteur die de eerste servicebeurt mocht verzorgen was de kleur een mompelend “bruin”.

Wil jij net als DSR, Lorelei en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren

Bas van Vuren, aangenaam

Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas@basvanvuren.org

Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. 

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was eens een keer niet aan het wandelen. Sterker nog, ik zat uit te rusten voor de open haard, mijn voeten opgetogen wippend tegen de schoorsteen. Heb je weleens, dat er niets anders gebeurt in zo’n weekend dan dat je voor je eigen open haard zit te denken: zal ik nog een kauwgommetje nemen of niet? Dat is geluk. Volgende week zie ik misschien weer iets anders. 
Foto: “Kauwgom bij open haard” © 2020 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

96 gedachten over “Ik heb een witte (297)”

  1. Corona-app

    Op visite bij vrienden vraag ik hun dochter van dertien of ze ook haar corona-app aan heeft staan? „Nee”, zegt ze. „Ik had hem wel, maar ik heb hem verwijderd. Want ik kreeg helemaal geen berichten.”

    Hilde Lemson

  3. Maar goed, wat we van het ikje vinden vragen jullie? Mwah icoontje. Het kind heeft nog gelijk ook, dat ding daar merk je helegaar niks van. Alleen hier in Zwitserland (die in NL misschien niet) een wekelijkse samenvatting van hoeveel keer het appje een match heeft proberen te maken. Vruchteloos tot op heden. Gelukkig maar.

  4. Het doet DSR deugd dat APD de verwijzing naa dat lieve Kerstliedje heeft opgepikt.

    Als kaarsje tijdens de kinderdienst op Tweede Kerstdag, of bij de meer wereldgelijkvormigen sneeuwvlokje bij de Notenkraker – voor vele kindertjes het eerste optreden voor groot publiek.

  5. De pointe is me al te moppig….

    En de echte vraag lijkt me of je uberhaupt zo’n ding op je telefoon wilt. De Nederlandse overheid heeft niet zo’n beste reputatie als het om IT-projecten gaat, en een tamelijk lichtvaardige opvatting van het recht op privacy, als we recente vonissen moeten geloven. Met afstand-handen wassen-masker-thuisblijven lijkt de goede zaak me voorlopig meer gediend.

  6. Ik heb ze wel eens langer gezien. De intro’s, bedoel ik dan. Bas was zeker weggedommeld bij die open haard?
    Ook het ikje is kort. Dat mag ik wel.

  7. Het was een week van hoogte- en dieptepunten, zoveel wordt wel duidelijk.

    Het ikje laat zien dat die dochter er niet veel van snapt. Zou ik nooit insturen.
    Die corona-app schijnt goed te werken volgens de eerste berichten.

    Lummel heeft het misschien weer eens druk druk druk?

  8. Ha, die Ad, soms zijn ze te lang, soms te kort. Ik heb een voorkeur voor de laatste variant. Maar remember: het intro wordt door ons allen gemaakt. Zijn de reacties er niet, dan zijn de hoogtepunten schaars en het intro navenant kort.

    Qua corona app zijn er hardnekkige misverstanden, zelfs bij degenen die beter zouden kunnen weten. Het werkt op Bluetooth, niet op Wifi, er is dus geen sprake van dat je ziektebeeld ergens op een server komen te staan. Het enige dat gebeurt is dat er een code, anoniem, van jouw toestel naar dat van een ander gaat. Geen namen, geen locaties, geen graden koorts. Nul privacy risico dus. Tenzij je een complot wappie aan het worden bent.

  9. Nou-nou, met al die DSR-quotes springen we van hoogtepunt naar hoogtepunt. En aangezien DSR allesbehalve breedsprakig is, kon dat beknopt.

  10. Ik heb er dan ook geen probleem mee. Ik geef de hoogtepunten weder, los van de persoon, puur op kwaliteit of opvallendheid. Ik kijk niet naar de verdeling over de reageerders (zoals Heer Rozenwater weleens valselijk beweerd heeft, ik zou volgens hem de reageerders pleasen door een quote van hen in het intro op te nemen, nee dus, is niet zo). Maar ja, lummel scheelt een slok op een borrel. Bertie en Joke wat stiller, pawi zit op een feuilleton te broeden, dus laten we met rust. Timmer slaapt de laatste tijd goed. Dan heb je de verklaring voor een groot deel gehad.

  11. Qua blogbazen die hun evennaasten ‘completwappies’ te moeten heten,maar in feite ook maar wat roepen:

    Bit of Freedom heeft eea eens bekeken, samen o.a. met Amnesty International en concludeert:
    “De app voldoet aan de meeste uitgangspunten van Veilig tegen Corona – maar niet alle, waaronder de meer fundamentele”

    https://www.bitsoffreedom.nl/2020/10/09/moet-je-de-coronamelder-installeren-of-niet/

    Daarbij wordt er verwezen naar een genuanceerde uiteenzetting die kan bijdragen tot een afgewogen keuze, ter rechtvaardiging van zowel voor als tegen.

    Argumenten dus, ipv van de verdeeldheid zaaiende praatjes over wappies die de blogbaas opdist.

  12. Wat een zwak stukje in- en uitpraten zeg. We bevelen hem niet aan maar we raden hem niet af. Ja, nee of misschien. Zoek het zelf maar uit … Het staat er echt! De kern van mijn betoog wordt echter ondersteund, zie onderstaand screenshot.

  13. Mooi intro weer vandaag, terugblik op de ikjes- week van boulot en dodo (zonder metro wegens veel thuiswerk)
    Bas schreef vanuit zijn luie stoel zijn keek op de week .
    Over de corona-app heb ik zo mijn twijfels.

  15. 1985?
    Is die conservatief 10 jaar jonger? Doet mij mijn tred verlichten. Lummel is denk ik wel eens onblij met mij hier. Sorry lum. En dat cadeau heeft een lange tijd ingepakt klaar gelegen. Wachtend op port o.
    Tot ik dacht: je zit ws niet te wachten op die ouwe meuk.
    Gelukkig weet ik dat niet alles en alles niet om mij draait. Zeg ik. Ieder intro zonder mij is een mooi begin van de week. Hoef ik mij niet te herinneren wat ik nu weer fout heb gedaan. Vrije quote uit ‘Leon’.
    PS
    Toetsenbord app valt af en toe vies tegen.

  16. Tsja, het initiatief zelf bij de mensen leggen na ze geinformeerd te hebben ipv een mening doordrammen…. we zijn het niet meer gewend; APD al helemaal niet -milde glimlachicoon-

    Aan selectieve screenshots heeft DSR geen boodschap. APD laat drie groene punten zien, maar laat de drie rode en drie oranje zorgpunten achterwege. Dan neem je je gesprekspartners toch niet serieus?

    Of is APD soms een van die influencers die door de Nederlandse overheid wordt betaald om het covid-kuddeke de juiste kant op de drijven? -dikke grinikicoon-

  17. Wie of wat is conservatief?

    Tim met z’n doorborrelde Spekmanharses, shagbuidel in de borstzak en Aad van der Naad-strot is in ieder geval een tijdsbeeld. Een vlieg gestold in een klont amber.

  21. Gemiste kansen 1
    Ik had destijds naar ApieDapie moeten luisteren.
    Hij heeft achteraf gezien in bijna alles gelijk gekregen.
    Dat waren de beste internet jaren uit mijn leven.

    Word

  22. Ja die jongen was zijn tijd ver vooruit. Janneman had ook moeten luisteren, dan was hij nu keirijk geweest en dat wilde hij zo graag. Maar ja, gemiste kansen zijn er om opnieuw te beginnen. Voor Timmer dan. Niet voor Jan.
    Wordt wat?

  23. Hej

    Bij een groot Zweeds woonwarenhuis zie ik een wandvullend plakkaat: „Omdat iedereen wel eens van gedachten veranderd.” De dame bij de klantenservice ziet het probleem niet. „De verleden tijd van ‘veranderen’ is veranderde”, zegt ze, „het moet dus met een ‘d’.” Als ik daar anders over denk, moet ik haar dat maar eens uitleggen. Mijn poging daartoe heeft slechts gedeeltelijk succes: „Tja, dan valt erover te twisten”, zegt ze.

    Rob van der Sandt

  24. LOL, een groot Zweeds woonwarenhuis 😀 Ik was er dit weekend nog. De kottballah hebben ze nu ook vegetarisch, misschien dat ze daarom niet goed meer kunnen spellen? (het is bekend dat vegetariers gemiddeld slechtere cijfers voor taal hebben, las ik ergens in een of anders slagersvakblaadje althans).

    Gelukkig kan Rob zijn eigen naam wel keurig met dt schrijven. Maar hoe zijn klantenbon eruit ziet, daar wil ik niet over speculeren. * huiver icoondje *

    Overigens en terzijde, voer voor nadenkers, het valt me op dat complotwappies en anderen die tegen linkse dingen zijn (tegen Greta, immigranten, corona, stikstof) vrijwel zonder uitzondering de d’s en de t’s niet begrijpen. Hoe ken dat dan, zo vraag ik me af.

  25. Hm, mijn inbox stroomt dus onmiddellijk vol. Allemaal complotreageerders die denken dat ik “het verzin waar ze bijstaan”. Ik was dus echt wel dit weekend bij de Ikea. Man man. Bewijs onderstaand.

    En nee, ik heb er niet ingekeken, daar heb ik nu spijt van. Wie weet wat daar allemaal in lag.

  26. Goed gekozen kop ( van de redactie?).
    Ik snap die gevoeligheid van de inzender wel. Hoe vaak zal hij niet hebben gezegd : “met dee tee”?

  27. Niks polariserender dan taal, lijkt het wel. Sloddervossen en dramzakken, DSR’s sympahie hebben ze niet.

    Vraag me af hoe de inzender eea te berde bracht: als een gezellig praatje of als een halve klacht.

    Overigens is ‘veranderd’ uiteraard wel correct. Het woordje ‘is’ is dan wel weer weggevallen.

  28. Goed, en dit zijn de vegetarische balletjes. Noem mij maar een giechelende puber maar ik moet dus giechelen om die drol. Hoe haal je het in je hoofd? Hebben ze geen Nederlanders op de Nederlandse vestiging. Deze foto heb ik van het internet, maar ik zag de poster in de parkeergarage, ook al dit weekend, wilde hem nog fotograferen voor dit blog, maar ja, het was zondagmiddag en ik dacht: kom zeg, als iemand mij dit ziet fotograferen denken ze aan een giechelende puber dus deed ik het niet. Maar hier vind ik het niet erg. Jullie kennen me.

  29. Over de beste internetjaren van Timmerark gesproken, ja ja, ze waren goed, maar ze worden misschien nog veel beter. Als hij maar naar wijze raad zou luisteren. Zoals wel schrappen, maar niet weggooien. Wel doorschrijven, maar niets ongezien erop kwakken. Wel passie en creativiteit en Kunst, maar dan discipline en regeltjes en gogum zijn.

    Als eerbetoon aan een Groot Schrijver (eenmalig, haast u, het is zo weer weg):

    https://basvanvuren.org/2014/11/12/geboren-burnout-levensverhaal/

  30. Nog een tipje, uit eigen ervaring: vaar schrijftechnisch lieve nietr dan onder APD’s piratenvlag.

    Hij is ieder tot een Van Oorschot, ook als je zelf geen Hermans bent.

  32. Ha! Als DSR eens iets snedigs tot Tim zegt, dan verheft de blogbaas het onder snikkende schaterlachiconen tot de titel van het volgende weekoverzicht – maar als hijzelf aan de beurt komt, dan is het met het lachen gedaan en komen de beschuldigingen. Tikkie hypocriet, vaderman -milde glimlachicoon-

  33. Moordenaars

    Vrijdagmorgen, 7.15 uur, doe ik boodschappen tijdens het zogenoemde kwetsbaren-uurtje. Ik ben aan het inpakken als achter mij een tengere man, mondkapje onderaan zijn kin, met een blikje limonade bij de kassa staat. „U kunt niet pinnen vanmorgen door een storing, heeft u contant bij u?”, vraagt de caissière. „Ik heb mijn portemonnee laten liggen waar ik woon”, antwoordt hij. „Dan kunt u het blikje niet meenemen meneer.” „Maar ik woon bij HVO-Querido, kent u dat?”, zegt hij. Nee dat kent ze niet. De man vervolgt: „Daar wonen moordenaars en verkrachters.” En er achteraan: „En ík.” De caissière schenkt hem het blikje.

    Marijke Duyvendak

  34. Kijk, met zo’n titel heb je de aandacht meteen te pakken.

    Helaas is de pointe opgehangen aan kennis van de plaatselijke toestanden. Waarom geeft de kassiere uiteindelijk het blikje mee? Medelijden of angst voor iemand uit het moordenaars-en-verkrachtershuis? Ik had ‘m denk ie weerom gestuurd.

    ‘Mondkapje op de kin’ heeft inmiddels dus een signaalfunctie, ideaal voor de luie schrijver. Gaat goed samen met het vette Amsterdams accent en andere clichematige aankondigingen van onaangepast gedrag.

  35. Heeft zo’n kwetsbarenuurtje eigenlijk zin? Is het wel goed om, nog afgezien van het Spartaanse uur, al die kwetsbaren op de been te brengen op dezelfde plek?

    Is het dan niet beter om groepen waarin het virus juist extra hard toeslaat op een specifiek uur te laten winkelen. Zijn ze ook nog eens lekker vroeg uit de veren.

  36. DSR wordt nu bepaald bij het beeld van Tim die na een doorwaakte nacht mooi op tijd is voor het kwetsbarenuurtje en met z’n opgevoerde scootmobiel door het bierschap dondert.

  37. @Bas
    @APD mailde vlak voor publicatie van Blank Vuil, ongeveer dit…
    Waarschijnlijk alleen de schrijvende rechter zal moeilijk doen en je aanvallen maar als je hem negeert dan druipt hij wel weer af. Hij heeft moeite met feiten en fictie scheiden. (Het laatste is van mij)

    En dat kon ik niet, af laten druipen. Ik wil meer laten stollen.
    Dom van mij, want nu kreeg rechter de idee dat het mij iets deed. Waarom? Hij was en is uiteraard totaal mijn publiek niet, oninteressant, hoe aardig hij in het echte leven moge zijn. Hij is geen rechter dus wat moet je ermee?

    Die jenever dame die binnen een paar uur helemaal om ging, DAT was pas grappig. Details zijn vast nog te vinden.
    Niet naar APD luisteren, zou ik daar een do it yourself katheter cursus aan hebben over gehouden? Ik bedoel dat was pas klote! Of daaromtrent.
    Gelukkig waren en zijn er veel characters om van te houden hier.

    Voor hen een leuk stuk GOPropaganda.

    Veel haast moet vliegen.

  41. Correct citaat (d.d. 12 oktober): “Hoi, noch DSR noch ik neem ooit iets serieus. Alles is spel.” Dit in antwoord op zijn verzoek om weer te mogen reageren (overbodig, de goede man was nooit geband en was zelf briesend en tierend opgestapt).

  42. De vraag luidde als volgt: “Vraagje, denkt dsr echt dat ook maar iets dat ik aan hem adresseer serieus is? Alles maar dan ook alles is geschreven om hem in de maling te nemen. Dat hij denkt dat ik denk dat hij denkt dat ik denk dat hij mijn mening serieus zou nemen? Vraag met meer interesse iets aan een tegen een lantaarnpaal pissende hondepoot.”

  43. Op zo’n manier…. DSR is nog nooit op zo’n serieuze manier niet serieus genomen.

  44. Hij vindt het heel belangrijk hoe mensen over hem denken. DSR en Pawi, daar maakt hij zich om onnavolgbare redenen het meest druk om. En Luvienna en Klare taal in het verdere verleden. Geen idee waarom. Ze wonen toch niet bij hem in de straat?

  45. We are living rent-free in his head, zoals men tegenwoordig wel zegt.

    (Geen onverdeeld genoegen trouwens – ’t is nogal tochtig. Je zou geld toe moeten krijgen.

  47. De woonplaats van de inzender heb ik moeten opzoeken. Brutale gast, als je het mij vraagt.
    Er wonen vooral mensen die in de problemen zijn gekomen door schulden en/of verslaving. Niet voornamelijk moordenaars en aanranders, en hij. Alleen dat laatste zal wel waar zijn.

  49. @dsr
    Ik schrijf nooit over jou, andersom kun je blijkbaar je vingers niet bedwingen:

    Een obsessie is dwangmatig denken, een geestestoestand waarin een persoon bezeten is van een specifiek idee.
    Een bekende obsessie is stalken. Stalkers zijn geobsedeerd door een bepaald persoon en doen er alles aan om bij deze persoon in de buurt te komen.

    Einde

  50. Toch even de Van Vuren Fact Check.

    Te checken de volgende bewering van reageerder Timmer:
    28 oktober 16:37 “@dsr Ik schrijf nooit over jou, andersom kun je blijkbaar je vingers niet bedwingen (…)”

    Als check citeren we de volgende reacties (voor het gemak alleen die van deze maand):

    10 oktober 23:19 “@Schrijf … Denk jij dat (…) Ach wat doe ik nu? Vragen over wereldpolitiek stellen aan een provinciaal!”
    11 oktober 1:54 “… In tegenstelling tot wat jij en am cc paannemen ben ik en niet in Amsterdam geboren en woon ik daar al met al en ook zonder al weer enige tijd daar niet alleen.”
    16 oktober 6:12 … “Ze zette opnieuw een groot glas bier op het tafeltje naast het mijne, bedekt met lege garnituurtjes en met puzzelboekjes en bladen met borsten. “Kijk” zei ze “Dát is nou een schrijvende rechter!”
    16 oktober 12:00 PM … “@dsr wat een leuk twitter account, je zou denken dat het buiten jouw rechtse hoek ligt? Of is je imago van harde jongens lekker bananenbrood slechts voor deze bühne? Wat verberg je nog meer, linkse koffieleuten?”
    17 oktober 12:18 AM … “@dsr Ik stem al jaren niet meer (…:”
    17 oktober 18:33 “Heb altijd gedacht dat de schrijvende rechter ook een lezer was maar nee, een boekenclub of leesclub met hem wordt een hard dobberende klluif (…) Zo noem mij nooit meer niet betrokken jij die niet tussen regels lezen kan. De groeten.”
    18 oktober 1:21 “.. dat het statiegeld van een maand… Of zinnen die doen vermoeden dat beste @dsr de pot verwijt terwijl hij de ketel drinkt waarbij ik niet weet wie de pot is”
    18 oktober 10:33 “Uiteraard houd ik het, graag zelfs, bij de ikjes en hikjes en off deze, mits door blogbaas and friends aangedraagde, topics. Ik zag anders dan jaren eerder nergens ook maar ietwat vilein in de soms koddige reacties van medeblogbezoeker @dsr. Diens pogingen mensen uit een kroeg of eettent te lokken zijn tegenwoordig bijna poes lieve ..”
    18 oktober 14:25 “Doe er mijn best niet meer voor @dsr ..”
    25 oktober 19:48 “Heb af en toe droom van mensen in een sportschool en @DSR die binnenkomt met zijn Puma sporttasje met daarin een puddinkje (…) Tenzij je droomt over puddinkjes die aangevallen worden door schrijvende rechters.”
    28 oktober 15:02 “Dom van mij, want nu kreeg rechter de idee dat het mij iets deed. Waarom? Hij was en is uiteraard totaal mijn publiek niet, oninteressant, hoe aardig hij in het echte leven moge zijn. Hij is geen rechter dus wat moet je ermee?”

    Conclusie: statement is onwaar. Punt.

  52. En verkrachters zijn een graadje erger dan aanranders…slordig. Alweer sorry.

    Blank Vuil moge bewaard blijven tot in lengte der dagen. Bij vlagen hilarisch, soms melodramatisch, maar altijd goed geschreven en nooit saai.

  53. Día de muertos

    Mijn Mexicaanse echtgenote heeft besloten om dit jaar uitgebreider stil te staan bij de dag van de doden. Zo heeft ze veel tijd besteed aan het maken van een traditioneel brood genaamd pan de muertos. Met spierpijn van het kneden tot gevolg.

    Het hoogtepunt is de ofrenda, het altaar voor de doden. Hiervoor heeft ze prachtige bloemen van crêpepapier gemaakt. De slingers komen uit de Halloweencollectie van een discounter. De tekst onder de kleurige doodshoofden had ze alleen even gemist. Boven de foto’s van haar abuelito Plinio en mijn opa Frans prijkt nu de spreuk: ‘Bad to the bone’.

    Rutger Stutvoet

  55. Het Ik-je sterkt me alleen maar in mijn afkeer van Halloween en de manier waarop er hier vorm aan wordt gegeven. Spinnen op ooghoogte in de supermarkt, wanstaltigheden waar je kijkt. Bah.

    Ik heb DSR jr vanochtend met pijn in het hart in een of ander sinister gewaadje gehuld voor z’n schoolfeest. Dit strontfeest is de culturele variant van de halsbandparkiet en de Japanse duizendknoop.

  56. Ja, ik ben er ook niet blij mee. De eerste keer dat ik het mee moest maken was in Amerika. Brr. Lijken, bloed, afgehakte vingers, en dat allemaal in een “pretpark”. Vervolgens de hebberigheid van kinderen maar vooral hun ouders die op pickups van wijk naar wijk raceten om zakken vol zoetigheid te scoren. Haat en nijd, het feest der negativiteit.

  57. Als je om je overleden grootouders te herdenken papieren slingers met doodshoofden uit een feestwinkel haalt dan moet je je ogen uit je kop schamen.

  58. DSR herinnert zich al dan niet correct een eer kortstondig experiment waarbij inzenders hun Ik-je mochten ophangen aan een foto. Dat zou hier prima hebben gekund.

    Nog beter was het geweest zoiets op te sturen naar de buren voor de koppenwedstrijd.

  59. Over de Halloween-ellende hebben we het hier vorig jaar ook gehad (https://basvanvuren.org/2019/10/28/tieten-op-twitter/comment-page-2/#comments). Ik schreef toen:
    “Wij deden vroeger braaf mee aan het trick-or-treaten, maar de laatste jaren worden ladingen kinderen uit andere buurten per pick-up truck in de onze gedropt. Snel een zootje snoep ophalen, terug op de wagen en hup, door naar de volgende straat. Wij hebben de pijp aan Maarten gegeven, doen de lichten uit, en gaan lekker uit eten”.
    Dat laatste kan nu ook al niet meer.

  62. @Bas: wij zijn al sinds maart niet meer in een restaurant geweest. Zo nu en dan naar het drive-through window, dat is alles.

  63. Vanavond gaan we weer in de lockdown. Voor tenminste 4 weken. We moeten weer de straat op met een briefie van je ouders. Lummel moet boodschappen doen, met adres en tijdstip. Ik kan dus geen boodschappen in Parijs doen. Geen restaurants meer.

  65. Hier in Zwitserland mag je rustig naar een restaurant, als je maar aan een tafeltje gaat zitten. Duh, dat doen we meestal toch al. Staand eten doe je in de snackbar maar die heb je hier niet.

  66. Lummel hoe zit dat met je boodschappen in Parijs, je woont toch aan de Marne als ik me niet vergis, mag je daar niet meer uit zonder brevet , permission of zo?

  69. Hallo Klaartje en Bertie. Mijn hoofd zit nog stevig op mijn romp. Ik koop alles hier lokaal bij biologische boeren. Maar voor de kruidjes uit Asië moet ik naar Paris. En dat mag niet meer.

  72. De Romeinen

    Aan het ontbijt vraag ik aan Joep (9) of hij wel een beetje aardig is voor de nieuwe stagiaire. Bij de les geschiedenis over de Romeinen heeft hij in elk geval goed opgelet: „Ja hoor, we geven haar brood en spelen.” „Oh ja?” „Ja, we gooien brood naar haar en gaan vechten in de klas.”

    Jade van Beek

  74. Goedemorgen,
    Tijd (genoeg) om even een update’tje te plaatsen.

    Zoals inmiddels bekend is mijn situatie sinds 6 oktober nogal veranderd. Allemaal hartelijk bedankt voor de hartverwarmende steunbetuigingen.
    Een ongeluk komt meestal niet alleen, ongeveer een week na de uitvaart raakte ik, ondanks alle voorzorgsmaatregelen, besmet met corona.
    Ziekenhuisopname volgde. Minimaal bezoek van slechts één persoon was toegestaan, op voorwaarde dat die besmet was geweest. En dan in smurfenpak met bril en mondkap gehesen.
    (Eén klein verdrietig detailtje, ik herdacht daar mijn net niet gehaalde veertigjarige trouwdag.)

    Ik ben enorm opgelucht mag ik wel zeggen, dat het geen longaanval of -ontsteking heeft veroorzaakt. Sinds eergisteren ben ik weer thuis, in een leeg huis wel, en voorlopig nog met zuurstofvoorziening. Middels een convector en meterslange slang kan ik me door het huis bewegen.
    In geval de stroom uitvalt, wat gebeurde toen ik nog met ontslag moest en waardoor mijn kleine noodvriezertje ontdooide, staat er een grote zuurstofcilinder. Ik kan dus rustig ademhalen.
    Dit is allemaal behoorlijk wennen, alles gaat driemaal zo traag. Trap op en af met m’n handen vol en uitkijken dat je je nek niet breekt over de slang.
    Ik vraagt me steeds weer af waar ik allemaal zo spijkerdruk mee ben. Eigenlijk met normaal gesproken niks en toch noodzakelijke dingen. De routine moet nog komen.
    Er staat zo’n zes weken voor herstel, genoeg te doen.

    Allemaal nieuwe dingen: Afgelopen moeilijke jaar heb ik veel moeten regelen aan zorg. Nu komen er weer andere zaken op mijn pad.
    Maar ik sta er beslist niet alleen in. De kinderen zijn een grote steun. Familie, vrienden en buren staan voor me klaar.
    Tot ik het allemaal alleen kan rooien.

    Oké. Een nieuw avontuur.
    Sinds vorig jaar houd ik me vast aan (ja hoor!) Pippie Langkous’ motto (gek woord):
    “Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.”

    Liefs Ilona

  75. Ai, Ilona! Wat een doffe ellende. Hier kan alleen een sterk en opgewekt gestel helpen, en dat heb je gelukkig. Naast die buren en familie. In nood spreek je als mens een nieuw reservoir aan van levenslust, dat blijkt maar weer. Héél veel sterkte en kracht! En een heleboel virtuele en dus veilige knuffels.

  78. @I
    Diep respect voor de manier waarop je de toekomst met opgeheven hoofd tegemoet treedt, ondanks de omstandigheden. Veel sterkte toegewenst.

  79. Ha Ilona. Geweldig hoe je je opstelt in alle onaangename gebeurtenissen die je zijn overkomen. Wat een veerkracht. Het zal ook best wel eens tegenvallen, maar lees dan je bijdrage van vandaag nog maar eens terug. Een goed herstel en veel sterkte!

  80. Ilona, de manier waarop je met deze tegenslagen omgaat is bewonderingswaardig. Ook ik wens je veel sterkte. Met familie, vrienden en Pippi Langkous aan je zij, gaat het lukken.

  81. Ilona,
    ” Een sterke vrouw, wie zal haar vinden”, dat is precies wat jij nu laat zien, kracht en sterkte in deze tijd van verdriet en tegenslag.
    Ik wens je een spoedig herstel met de steun van familie en vrienden.

  82. Zonder kleren

    Mijn buurtbewoners Jan en Corrie treffen elkaar bij de kassa van de supermarkt. „Dag Jan”, zegt Corrie. Jan kijkt haar nadenkend aan en kan kennelijk niet direct op haar naam komen. „Ik ben Corrie”, zegt Corrie. Nu valt het kwartje bij Jan. „Ah, Corrie”, zegt hij. „Ik herkende je eerst niet. Dat komt omdat ik je altijd zonder kleren zie.” Corrie verschiet van kleur en haast zich de caissière uit te leggen: „Jan en ik kennen elkaar van de zwemclub.”

    Marianne Punt

  83. Oei, deze hebben we al een keer gehad. Ik herkende je niet met je kleren aan … Toen was het een badmintonsetje als ik het goed heb. Alleen Ad Hok kan dit verifiëren. Drastiestijd … Of Marianne dit mopje nog een keer heeft geplaatst of het dingetje weer eens verzonnen of misschien opnieuw meegemaakt, we zullen het nooit weten.

  84. Ach, met een simpel zoekopdrachtje op mijn eigen site diep ik het ikje in kwestie al op. Hij blijkt afkomstig van onze eigen onovertroffen Miriam Wesselink:

    https://basvanvuren.org/2015/08/17/ik-herkend-kleren-aan-85/

    En daar staat ook het hikje van Apiedapie, vooral bestemd voor gnuifmannetjes en -vrouwtjes:

    “Ons parenclubje, bestaande uit een tiental dames en heren van middelbare leeftijd, kent sinds kort ook een vrijgezel lid. Joep. Zelfde leeftijd, zelfde souplesse, maar zeer groot geschapen en een ontembare energie. Hij doet ons alle vijf tweemaal op een avond. En soms de heren er nog bij. Kortom; een welkome verschijning. Iedere dinsdagavond van zeven tot middernacht werken we hard aan onze conditie. Als ik later in de week in de bus stap word ik hartelijk begroet door een mij op het eerste gezicht onbekende heer. Plots begint het me te dagen: Joep! „Ha, die Joep”, roep ik enthousiast, „ik herkende je niet met je kleren aan!” De impact van mijn woorden wordt me duidelijk als iedereen me plotseling aanstaart en Joep zich blozend uit de voeten maakt. Nooit meer terug gezien. We doen het weer met elkaar.”

  91. Het Hikje van Ilona is inmiddels ook terecht:

    “Ons veganistenclubje, bestaande uit een tiental dames, kent sinds kort ook een mannelijk lid. Peter Janssen. Zelfde leeftijd, zelfde souplesse. Kortom; een onopvallende verschijning. Een uur in de week. Iedere dinsdagavond van zeven tot acht uur werken we hard aan onze conditie. Als ik later in de week in de bus stap word ik hartelijk begroet door een mij op het eerste gezicht onbekende heer. Plots begint het me te dagen: Peter Janssen! „Ha, die Peter”, roep ik enthousiast, „ik herkende je niet met je kleren aan!” De impact van mijn woorden wordt me duidelijk als iedereen me plotseling aanstaart.”

  95. Morgenochtend weer een verse

    Verse wat?

    Intro natuurlijk

    Wat anders?

    Het gaat over een toiletpot, ikjes, Pippi Langkous en nog zo wat dingetjes

    Morgenochtend gebruikelijke tijd

    Sort of

  96. Pingback: Dit zijn alle weekoverzichten tot nu toe (archief) – Bas van Vuren, aangenaam

Ik vind er dit van: