Moh zeg, zo wauw!! Merci!!” was de blijde reactie van LOLA♥ CHAMPAGNE op haar eervolle vermelding van vorige week. Kijk, daar ben ik dan weer blij mee, want dan doe je het allemaal niet voor de kat zijn kat. Maar ze heeft gewoon een hele leuke site, daar ging het me om. Als je het vorige week niet gedaan hebt, kijk dan gewoon nu (na het lezen van dit intro)-niet klikken had ik gezegd – en als je het vorige week ook al gedaan hebt, zoals Klare Taal ¨met veel genoegen¨, doe het dan nog maar een keer. Het ging vorige week over corona en de telefoon opnemen. Niet nu-huuuu.
Eerst wat er hier gebeurde, want daar komen jullie voor. Of alle kwikstaartjes, wit of geel, overwinteren in Senegal, was bijvoorbeeld een vraag. Van Pawi nog wel. En ik maar beloven dat ik het zou opzoeken. Not dus. Geen tijd voor gehad. Maar we hebben nog tot in de lente. UPDATE: de witte blijven hier, de andere trekken weg, naar Afrika en zelfs Azië. Einde update.
Qua ikjes was er niks te beleven vorige week. Niveautje opstel schrijven, niet vermeldenswaardig. Michel Wesseling bijvoorbeeld. Zijn vader zei voor de grap dat zijn moeder geen mens was. Haha. Not. En Lysan Wentze ging uit varen en toen viel de motor uit en toen kwamen ze in het riet te liggen en toen werden ze gesleept en toen was het verhaaltje uit. Goh.
Michel Wesseling moet niet verward worden met Miriam Wesselink natuurlijk. Laatstgenoemde lanceerde een fijne podcast over het mysterie van het schrijven. Want dat kun je van haar leren. Vraag maar aan die mantelmeeuw (dat hij of zijn zijn koppie heeft afgewend is pure concentratie, maar om dat te zien moet je net als ik een gediplomeerde ornitholoog zijn, de leek denkt aan desinteresse, nee dus, bij een mantelmeeuw zitten de oren aan de achterkant van zijn kop, vandaar dus die houding, dan kan hij beter luisteren dan als hij met zijn snaveltje naar het meisje zou zitten).
Marlou Dorgelo onthaalde ons op een staaltje onvervalst Rotterdams over dat je je moet laten prikken tegen de corona: “Pleur jij effe lekker op met je twijfels! Je zuipt al heel je leven. Alsof jij weet waar dat spul vandaan komt! Rot toch op joh, je steekt zo’n spuit in je poot en lult er niet meer over!”
¨Rood is de haarkleur¨
Willemien Wesentenk kwam de eer toe het allerlelijkste zinnetje geschreven te hebben. Ze wilde de kleur van haar haar beschrijven en schreef: “Rood is de haarkleur“. Ja. Het lag als een dode vos in haar nek vanwege een fors uitgevallen paardenstaart en er kwam een Surinaamse man naast haar rijden om haar daarop te wijzen. Man man man! Oh ja, ze schreef ook nog: “Al fietsend ga ik naar een afspraak …“
Voor DSR reden om een toepasselijk moppie muziek te plaatsen onder het motto “rood brengt het slechtste in de mens naar boven“. De tekst schijnt van de schrijver van het Koningslied te zijn, nou dan weet je het wel.
En dat waren dan nog de beste ikjes. Niemand kon vorige week tippen aan de verloren gewaande Timmerark. Het was de saaiste draad in jaren, vond hij in het holst van de nacht op zijn laptop tikkend, of iPad natuurlijk, iets dat te subtiel is voor zijn dikke vingers. “Rust is fijner dan een rode paardenstaart tenzij deze echt lang genoeg is voor semi-sadistische saterdagmiddagen fotograferen. Met een mobiel welteverstaan want het oordeel moet snel zijn net als de uploadsnelheid zodat de handjes naast rode oortjes gelijk uitgedeeld kunnen worden.(…)” En meer van hetzelfde.
Wil jij net als LOLA♥CHAMPAGNE, Klare Taal en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik had te lijden onder een nieuwe computer. Een Chromebook nog wel, van Lenovo. Man man, wat een ellende. Alles ging mis, het schrijven van dit intro was een marteling. En nog altijd is niet alles goed. Zoals die gekke puntjes op de plaats van de aanhalingstekens. Het is ¨niet anders¨. Ze zitten er gewoon niet op. UPDATE: nu wel, het bleek aan het knopje van het toetsenbord te liggen. Gelukkig heb ik daar een zoon voor. Maar misschien koop ik volgende week een andere computer. Ruilen mag binnen 100 dagen.
Foto: “Rottige nieuwe flutcomputer” © 2020 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Goedemorgen. Een kort intro maar wat valt er ook te zeggen over de ikjes. Het is voldoende.
Goed dat je Lola vernoemt, zij heeft een mooie site. Ik kende hem.
Sean Connery
Elke dinsdagochtend gaat mijn man naar de markt. Zo ook vandaag, gekleed in een trainingspak met de bekende witte strepen en een baard van een paar dagen omdat ik dat zo leuk vind en hij dan volgens mij de looks van Sean Connery krijgt.
Aangekomen bij zijn favoriete kraam, de aardappelboer, komt er een dame naast hem staan en vraagt: „Mijnheer, bent u vroeger ook marktkoopman geweest?”
Mijn man keert zich naar de dame en antwoordt: „Nee mevrouw, ik ben achtendertig jaar huisarts geweest.”
Even valt er een stilte en dan zegt ze: „Dat is ook een mooi beroep.”
Lucienne van Mierlo
’t Is me een raadsel waarom al die details erin moeten. Trainingspak, baard, favoriete kraam (hoezo de aardappelboer?) … waarom de vrouw aan een klant vraagt of hij ook koopman is geweest (dan heb je een trainingspak en baard of zo?) en wat dan de clou precies is. Huisarts, marktkoopman, het zijn beide mooie beroepen.
Lucienne kijkt, als ik het mag raden, heel erg op het vak van marktkoopman neer. Geborneerd gevalletje dat ze me d’r eentje van ons is.
Jammer dat de ikjes week zo moet beginnen, daar heb je dan je best op gedaan qua intro. Ik houd mijn hart vast voor die van morgen.
Sean Connery ziet de laatste tijd nogal bleek om de neus; ik zou niet graag met ‘m vergeleken worden.
‘Zo ook vandaag, gekleed in een trainingspak met de bekende witte strepen en een baard van een paar dagen omdat ik dat zo leuk vind en hij dan volgens mij de looks van Sean Connery krijgt.’ is het Lelijkste Ik-jeszinnetje van het Jaar Totnutoe in de categorie Oeverloos Geouwehoer.
(‘Rood is de haarkleur’ staat ook nog steeds, in de rubriek Klein maar Niet Fijn).
Ik denk niet zozeer dat de inzender neerkijkt op marktkooplui maar eerder Mijnheer de Dokter op een voetstuk plaatst. Het is in ieder geval vermeldenswaardig als anderen dat niet doen.
Dokter is een vak net als alle andere. Geen reden om wie dan ook op een voetstuk te plaatsen, tenzij hij het gratis of voor een schijntje doet. Zal wel niet, ze wonen vaak in prachtige huizen.
Ach, menig dokter draagt meer verantwoorelijkheid dan de gemiddelde kantoorklerk, laten we eerlijk zijn.
Maar dat is hoe dan ook geen reden voor de doktersvrouwe om naast haar schoenen te gaan lopen.
Zo, nummertje driehonderdtwee staat als een huis!
En de site van Lola is een bezoek meer dan waard.
Het ikje van vandaag kan direct de prullenbak in. Oeverloos Geouwehoer, goed gezegd!
En waar is de actualiteit gebleven bij de ikjes vandaag de dag? Sean ligt alweer een maandje onder de groene zoden. Is er onder de NRC lezers dan niemand die ooit Maradona een balletje hoog heeft zien houden?
Prima intro weer vandaag zoals we gewend zijn als verwende lezers!
Het eerste ikje stond ook al klaar dus een goed begin van de week.Beetje ingewikkeld wel dat ikje.
Een man gepensioneerd , met een baard van een paar dagen a la Sean Connery en in een trainingspak, gaat naar zijn geliefde aardappelkraam op de markt alsof hij een mud aardappels wil kopen en dan ……de mooie laatste zin!
En Corry van Gorp, Ad, ook al niet meer onder ons.
Oeverloos geouwehoer … De kop van het volgende intro zou zomaar eens al gevallen kunnen zijn.
Corry heb ik niet zo goed gekend, Bas. Kon die ook een aardig balletje hooghouden?
Corry kon zich geweldig laten vallen, had een klassieke balletopleiding. Het mooiste stukje dat ik me kan herinneren is die waarin ze als mevrouw de Bok met meneer de Bok een Japans restaurant bezoekt, zie:
Zoals de wind nu waait, zou maar zo kunnen dat Andre van Duijn nog eens excuses moet aanbieden voor dit soort vroeg werk.
Met Van Dunschoten als Mr Spock, hoe is het mogelijk.
Verhip, niet aan gedacht. Keistigmatiserend. Nodeloos kwetsend. Had Wim Kan dit maar mogen meemaken.
Nou een beetje onschuldig stigmatiserend en nodeloos kwetsend kan in deze barre tijden wel wat lucht geven….
Hm, geen fan.
Mag. Kan. Snobje dat je me d’r eentje van ons bent.
Andre van Duin vond ik leuk toen hij als 17-jarige de talentenjacht won. Daarna niet meer zo.
Periferie van de koude grond
Weer licht er iemand op
gebaard
Voor een weekje goed bewaard
Dicht je mond
Doe niet zo ongezellig
Zo op aarde
Zo weer waardeloos
Zout der gerecht
Ten eerste koud
Ten laatste oud
Er tussen in
Warm opgediend
Zo weer ontijdig
Onweer ⚡ en partijdig
Delf je graf
Een leven lang gestorven
Woorden onbedorven
Dag mama Ida
Brand in die kist
Oei! Gecondoleerd, Timmer.
Collega’s
Na anderhalve maand wachten kan ik eindelijk weer naar het Nationaal Archief om onderzoek te doen; ik heb een dag toegewezen gekregen. Alle coronamaatregelen zijn hier van toepassing, de dienstverlening is daardoor beperkt, iets wat hier bijna tegennatuurlijk is. Een van de gevolgen is dat er per dag ook minder medewerkers nodig zijn. Wanneer ik aan een van hen vraag hoe het hem nu onder deze beperkende omstandigheden vergaat, antwoordt hij: „Het is toch wel vreemd dat je op een gegeven moment naar je collega’s begint te verlangen.”
Jacques A.C. Bartel
Een Dorknoperig proces-verbaal met een losse flodder als ontknoping. Of beter nog een natte scheet.
Niet iets om voor de eeuwigheid te archiveren.
Nou nou, wat een gezwollen aanloop naar een pointetje dat opwarrelt als stof.
Een aardig inkijkje in een leven van thuiszitten tussen de boeken, onderbroken door een uitje naar een gebouw vol boeken. Je bent het converseren snel verleerd…
PS Timmer, wie was Ida?
Ik verlang in ieder geval helegaar niet naar mijn collega’s. De Van Vuren redactie werkt prima online samen, die kopjes koffie doe ik wel met iemand die ik zelf uitgekozen heb.
Ik neem aan, helemaal zeker weet je het nooit, dat de moeder van Timmer is overleden. Indien ja: de hartelijke condoleanties, Timmer. Indien nee: wie dan? De kat?
Must read voor elke schrijver of would be schrijver: Miriams podcast over het mysterie van het schrijven, zie de link in het intro. Je mag maar hoeft niet naar haar stem te luisteren, hij is er namelijk ook op schrift, alhier: https://singularity.nl/het-mysterie-schrijven/
Lijkt me vooral voor Timmer een aanrader. Maar ook Pawi misschien, wie weet, zij is qua techniek en alles een ster, maar … we wachten al weer heel lang op een nieuw feuilleton. En Miriam heeft de gave om de dingen goed uit te leggen en hoort bovendien wat je tijdens het lezen denkt!
“Regeltjes helpen om te leren schrijven. Veel lezen om gevoel voor schrijven te ontwikkelen helpt ook. Maar wat het meeste helpt is: schrijven. Veel en vaak schrijven. Zo ontwikkel je je talent. Maar wat als ik geen inspiratie heb, hoor ik je zeggen. Inspiratie is fijn en leuk. En helpt. Maar inspiratie is niet de kern, niet de gamechanger. De écht onmisbare eigenschap om goed te leren schrijven, is discipline. Schrijven, ook al heb je geen inspiratie en geen zin. Als het even kan elke dag, al zijn het maar drie zinnen.”
Hear hear read read ….
Nou, ben benieuwd of L. eea nog eens op d’r eigen schrijfsels gaat toepassen.
Schrijven doe je zelf. In je eentje. Zodra je de rust ervoor kunt vinden. Het liefst zonder tips van wie dan ook.
Het blad van paardenkastanje en eiken is nu zo’n beetje weg -zelf karrenvrachten vol verzameld en weggebracht- , de heggen en fruitbomen gesnoeid -aanhanger van de hovenier hoog opgetast weggereden- , wie weet begint mijn feuilleton volgende week.
Graag een feuilleton in 15 delen over alle soorten bladeren die je hebt opgeveegd. Zelve heb ik zojuist mijn rechtelleboog verrekt bij het ongelukkig tillen van een groene gftcontainer, te vol met bladeren van onbekende herkomst.
Hoe heet dat eigenlijk, de binnenkant van je elleboog?
De officiële benaming voor dit plekje van je arm is: epicondylus medialis.
De onofficiërle benamingen voor dit plekje zijn: elleboogholte en elleboogsplooi.
Dat weet toch iedereen.
Ik heb net even de podcast van Luvienna geluisterd ze heeft een heel aangename stem en het is een boeiend betoog.
Destijds in het verre verleden had ik ook al eens haar Singularity gelezen.
Ik dacht aan elleboog oksel, weer wat geleerd.
Epicondylus medialis en epicondylus lateralis om precies te zijn. En dan daarbovenop de spieren, de pezen, het vet en de plooibare huid. Voilá de elleboogsplooi. De oksel volgt als vanzelf uit deze anatomie. Wat zitten we toch mooi in elkaar! En hoe kwetsbaar ook. Al die dwarsverbanden zijn in no time ontregeld.
Les: niet meer golfen en geen groene containers vervoeren.
Vijftien delen, ik begin aan een opzet. Beuk, eik, paardenkastanje, heide, jeneverbes, zwarte bes, aalbes, aardbei, braam, peer, appel, pruim, hedera, meidoorn, beukenhaag…toegift bosbessen.
Of anders: makelaar, internet, caravan, wandelen, rentmeester, regiomanager, wandelen, ballotage, zon, uitgereden mest, gigantische trekkers, roekeloos, te smalle wegen, trage observeerders aan de overkant met alleen op zondag de luidsprekers op full tijdens een kerkdienst, eenzame grasbeheerder die al op dag een bestempeld werd als alcoholist (om 10 uur al een kopstootje!).
Bazuinen
Regelmatig ontmoet ik op de polikliniek vrouwen die geplaagd worden door premenstruele spanningen. Klachten als ‘een kort lontje hebben’, ‘de hele boel bij elkaar vloeken’, ‘zich als Stalin gedragen’ komen mij ter ore.
Vandaag ontmoet ik een vrouwelijke organist. Zij verwoordt het euvel als volgt: „Meestal ben ik als een hol pijpje, maar als ik ongesteld moet worden, dan laat ik de bazuinen schallen.”
Mieke Kerkhof
Mieke doet het weer. Zoveel vrouwelijke organisten zijn er niet hoor. Kan ze zich niet eens periodiek onthouden van het schrijven van ikjes?
De bazuinen laten schallen is toch slang voor grote winden laten?
Ha! APD is op dreef. -gulle glimlachicoon-
Ach, vrouw Kerkhof weer. Je zou er inderdaad als Stalin de boel van bij elkaar vloeken.
De voorgestelde periodieke onthouding van schrijven zou zich wat DSR kunnen beperken tot de niet-schrikkeljaren.
Hear hear
Bestel hem nu! Leuk voor onder de kerstboom. De Ikjeskalender 2021: https://nrcwebwinkel.nl/de-ikjeskalender-2022
Als surprise?? ☻
Wel apart dat er 2022 in het webadres staat. Ach ja, het is de ikjesredactie zullen we dan maar zeggen.
“Dagelijks beschrijven lezers van NRC Handelsblad in ik@nrc.nl in maximaal 120 woorden een opvallende gebeurtenis uit hun leven. Het is al jaren de best gelezen rubriek op de Achterpagina. Deze korte verhalen zijn ideaal voor de dagelijkse dosis grappig en soms ook ontroerend leesvoer. En welke vorm leent zich nu beter voor het dagelijkse dan een scheurkalender? De hoogste tijd voor een ikjeskalender dus! Met daarin de leukste en de mooiste ikjes verzameld.”
Aha, de best gelezen rubriek op de Achterpagina dus volgens meneer Ribbens. Welke andere dagelijkse rubrieken staan er dan op de achterpagina? Uit mijn hoofd zou ik het niet weten. Jullie?
En welke ikjes staan er op dat ding? De beste van 2020, 2019, verder terug en weten de inzenders ervan? Vragen, heel veel vragen. Maar kopen doe ik hem niet. Ik heb de nieuwe Loesje al.
De ikjespaus is er zo van in de war, dat zijn kalender in de shop staat, dat er vandaag geen ikje lijkt te worden gepubliceerd. Man man. De open haard in die kalender!
Als surprise, Bertie, maar ook als steuntje. Mocht je kerstboom te klein zijn uitgevallen dan kun je hem op een of meerdere ikjeskalenders zetten.
Hij staat er gewoon hoor. Zeker je bril vergeten…
Bril
Bij de H&M in Rotterdam Alexander pas ik zonnebrillen. Hm. Laat maar. Ik zoek verder en koop iets anders. Buiten op straat voel ik iets op mijn hoofd. Een zonnebril is moeiteloos de detectiepoortjes gepasseerd. Mijn hoofd stak erboven uit.
Fiona Broese van Groenou
Goeie tip! Een kijken of dat ook met een nieuwe koffer lukt.
Klinkt wel als een heel noodzakelijk winkeltripje, met de nodige terughoudendheid vanwege de aanhoudende coronagevaren. Of doen ze daar niet aan in Nederland?
Het is niet anders. Onderstaand het screenshot van als ik op deze pagina sta: https://www.nrc.nl/rubriek/ikje/
Hebben jullie een premiumabo soms?
Ik zie dat Co de Kloet is overleden, bedenker van het legendarische radioprogramma Tijd voor Teenagers. Nu moeilijk te bevatten dat je destijds een hele week moesten wachten op een uurtje popmuziek op de Nederlandse radio.
Ver voor mijn tijd. Wat ben jij toch oud, Ad!
Ja, ik verwacht dat misschien alleen lummel en Ilona weten waar dit over gaat.
Eh, ik ook.
Mooi!
Dus Fiona Broese van Groenou is een lange lijs (v). Lijzin? Ik zie een soort van slungelige tante Sidonia voor me, met een zonnebril op haar hoofd, parmantig dat kabouterwinkeltje uitlopend. Wat moet je met een zonnebril trouwens nu hartje winter en hartje corona? Wintersport zit er niet in. Het miezert en druilt. Wat een onzin-shopperij zeg.
Nou Fiona Broese van Groenou is in elk geval een vrouw van statuur en naam geen wonder dat zij door poortje komt.
Een boek
Mijn mentorleerlingen uit 5 havo zitten te kletsen. Ik vang een gesprek op over boeken lezen. Ik ben benieuwd. Een meisje vertelt dat haar ex-vriend soms, als ze samen waren, een boek ging lezen. Daar word ik nou blij van. Een ander meisje zegt dat ze dat boek meteen naar zijn hoofd had gegooid. De jongen in het gezelschap richt zich tot mij: „Mevrouw, bij mij thuis hebben we helemaal geen boeken.”
Ik kijk hem ongelovig aan.
„U mag komen kijken, en als u ergens een boek ziet, mag u het meenemen.”
Lotje Rap
En de pointe is ..? Uit het leven van Lotje, veroordeeld tot het aanhoren en opschrijven van de flinterdunne conversaties van 5-havoleerlingen.
Boeken lezen is misschien uit de tijd. Zelf koop ik de laatste jaren eigenlijk alleen maar ebooks. Klassiekers op papier, paperback of gebonden, hebben we meeverhuisd na een grondige screening voor en na. Spijt heb ik dat alle kinderboeken nu weg zijn, en een enkel ander boek.
Maar genoeg over om eens lekker te neuzen en iets uit de kast te trekken. Baudelaire! Vertaald natuurlijk…
Ja ja les fleurs du mal oftewel de bloemen van het kwaad, dat is me d’r helegaar geen onverdienstelijk dichtbundeltje hoor. Als je althans van het macabere en negatieve houdt. Zelve lees ik liever over madeliefjes en bloemetjes in de wei, zeg maar T. Hermans’ verzameld werk.
Tja die boeken hè ik woon al 40 jaar in hetzelfde huis, en heb behalve kinderboeken en af en toe wat versleten en vergeelde
exemplaren weinig weggedaan . Na mij de zondvloed dus…..
Ja, dat is het geheim van de smid. Verhuizingen zijn erg slecht voor je verzamelingen boeken, tijdschriften, foto’s, speldjes, postzegels, cassettes, videobanden, olifantjes en souvenirs en leuke cadeautjes van her en der. Na tig verhuizingen heb ik van elke categorie hooguit 0 – 10% over. Het ruimt wel op en wel zo makkelijk voor de nabestaanden. Dat wel.
Vaccinatie
Mijn schoonmoeder over de komende coronavaccinatie:
„Ik weet niet of ik het doe, want over tien jaar kan er een nare bijwerking ontdekt worden.”
Komende januari wordt ze 103 jaar oud.
Hans Andela
Ja Hans, met die instelling is ze zo oud geworden. Zuinig op zijn.
Beetje respect staat aardiger, meneer Andela.
Opoe bewijst maar weer eens dat een groot verstand niet per se noodzakelijk is om de leeftijd der sterksten te bereiken.
Juist wel dus. Voorzichtig opoetje, doet niet met alle gekke dingen mee, kijkt kat uit boom, is ze oud mee geworden.
Gewoon geluk gehad. En ondertussen het slechte voorbeeld geven aan de kleinkinderen.
Vaccinscepcisme is nooit een teken van gezond verstand, hoe oud je ook bent.
Grappig, die alternatieve zienswijze van DSR.
Maar ik vind het op het randje, een toespeling maken op de beperkte levensverwachting van je schoonmoeder. Je roept een acute hartstilstand over jezelf op, je weet maar nooit…
Ja, moet je voorzichtig mee zijn, dat soort uitspraken. Helegaar mee eens, met die Pawi. Zoals wel vaker.
Voor morgen staat er trouwens alweer een nieuw concept-intro klaar (concept, want er kan altijd vandaag nog iets aparts gezegd worden, gebeuren, je weet dat niet, het is pas een intro om middernacht). Maar het concept heeft de voorspelbare titel, die ik al aankondigde. Voor de insider altijd alhier al wat eerder te zien dan voor de outsider.
En het gaat over een paar armetierige ikjes, het was me dan ook een armetierig weekje qua ikjes, en verder wat andere dingetjes en zusjes en zootjes, jullie kennen het wel. Het leest heerlijk weg. Dat gaan jullie zien. Zet de wekker maar, morgen om kwart over zeven kunnen de eerste abonnees hem al lezen bij leven en welzijn.
Voor de hommel en de hemel
voor die morgen in het vuur gaat
Vuren is een vorm van oefeningen afkomstig uit de Cweb cultuur. Deze web is een verzameling van diepe en langzame bewegingen, met meerdere emotionele en fysieke voordelen. Het beoefenen van BvV is moeilijk op het eerste blog, maar de voordelen zijn de moeite waard. Bijvoorbeeld, van Voren helpt bij stressproductie en angstreductie.
De wetenschappers hebben gesteund het feit dat Bas heeft vergelijkbare voordelen als sommige wetenschappers geloven dat een combinatie van gerichte ademhaling en meditatie voordelen groter voren van dan enige andere vorm van lichaamsbeweging kan houden bas.
Ook, deze bewegingen hebben de neiging om de zenuwen te kalmeren en vormen een goede invloed op stemming-regulerende hormonen, wat leidt tot een beter humeur. En deze voordelen zijn behoorlijk motiverend om dit veld te raken, toch? Als je klaar bent. Dexter was een zielsverhogende serie. kijk of verlies.
Al deze websites bieden online cursussen, zodat u leren van uw huis!
4pawi
https://www.youtube.com/watch?v=sLSveRGmpIEdeenigeouwedooshierwaarikooitomgegevenheb
Ik zie
Overloos geouwehoer
in combinatie met Aliedapie cq Bas van Vuuren en ik kan wel bedenken waarover het gaat, of over wie.
Het zal wel.
Ida was mijn tweede moeder, pawi.
Wantrouwig mannetje toch die Timmer. Ging niet over hem, we hadden juist allerlei warme woorden voor hem. Moeizaam persoon.