Oeverloos geouwehoer (303)

Over ikjes en een heel spannend woordspelletje

De man van kakmadam Lucienne van Mierlo is achtendertig jaar huisarts geweest en nu in goede doen. Hij gaat in een trainingspak met de bekende strepen en een baard van een paar dagen naar de markt. Want Lucienne vindt dat hij met die baard op Sean Connery lijkt en hij doet zijn vrouw graag een plezier. Zijn favoriete kraam is die van de aardappelboer. Daar komt een dame naast hem staan. Die vraagt of hij vroeger ook marktkoopman is geweest. De man ontkent en vertelt dat hij huisarts is geweest. “Even valt er een stilte”. Waarom dan, en waarom even, en waarom valt zoiets? Maar goed, dan presenteert de onbekende vrouw de pointe van het ikje (want dat is het): “Dat is ook een mooi beroep”.

Geborneerde NRC-lezer ontmoet normaal mens

Geborneerde NRC-lezer ontmoet een normaal mens. De ikjes in deze categorie zijn op vele vingers van vele handen te tellen. Maar het mag van De Schrijvende Rechter (DSR) ook de categorie van “Oeverloos Geouwehoer” heten. En ook van Pawi mocht het ikje direct de prullenbak in. Het was erg jammer dat de ikjesweek daarmee vorige week moest beginnen. En veel beter werd het niet.

Tot overmaat van ramp overleed ook nogeens ons Hollands komisch talentje mevrouw De Bok, ook wel bekend onder haar echte naam Corry van Gorp. Ze kon zich vanwege haar klassieke balletopleiding geweldig laten vallen en dat had ze keinodig met een tegenspeler als André van Duin. Mijn favoriete stukje van het komische duo speelt zich af in een Japans restaurant (let ook op van Dusschoten als Mr. Spock). Het is met de kennis van nu stigmatiserend en kwetsend voor Japanners; Wim Kan zou het niet beter gedaan kunnen hebben.

Timmer plaatste een raadselachtig gedichtje, dat wellicht ter nagedachtenis aan zijn overleden moeder was, maar je weet dat bij hem nooit. Het was best wel mooi en apart eigenlijk.

Periferie van de koude grond

Weer licht er iemand op
Gebaard
Voor een weekje goed bewaard
Dicht je mond
Doe niet zo ongezellig
Zo op aarde
Zo weer waardeloos
Zout der gerecht
Ten eerste koud
Ten laatste oud
Er tussen in
Warm opgediend
Zo weer ontijdig
Onweer ⚡ en partijdig
Delf je graf
Een leven lang gestorven
Woorden onbedorven

Dag mama Ida
Brand in die kist

Mooi toch? Timmer, gecondoleerd als dit echt bij het overlijden van je moeder hoort. Deze hoort er ook nog bij:

Voor de hommel en de hemel
voor die morgen het vuur in gaat

We maakten ook weer wat reclame voor de nieuwe podcast en de site van Miriam Wesselink over hoe je moet schrijven, maar ze verwaardigde zich niet om ook maar een piepklein bedankje te plaatsen. Geeft niet. Dan niet. Het is in feite wat DSR zei: wanneer gaat ze die regeltjes “eens op d’r eigen schrijfsels toepassen?” Beetje scherp, beetje hatelijk, maar wel met een grote kern van waarheid. En het is misschien ook wel waar wat Pawi zei: “Schrijven doe je zelf. In je eentje (…) Het liefst zonder tips van wie dan ook.”

de aanhanger van de hovenier hoog opgetast weggereden

Onze sterschrijfster, Pawi dus, kondigde en passant een mogelijk begin van een nieuw feuilleton aan. De hele Van Vuren redactie zit al aan het inbakje te kluisteren. Het zou kunnen gaan over het blad van de paardenkastanje, of “de aanhanger van de hovenier hoog opgetast weggereden”. Nog net ietsje spannender lijken ons de andere onderwerpen die Pawi nog overweegt: makelaar, internet, caravan, regiomanager, uitgereden mest, gigantische trekkers, roekeloos, te smalle wegen en eenzame grasbeheerders die ’s ochtends om 10 uur al een kopstootje achterover sloegen.

Kampioen Privacyschender, Mieke Kerkhof, liet weer eens ongevraagd een patiënte uit haar spreekkamer opdraven. Dit keer “de vrouwelijke organist” met premenstruele spanningen. Als deze ongesteld moet worden dan laat ze “de bazuinen schallen”. Leuk om te weten. Oh, wat willen wij graag dat Kerkhof zich eens een hele tijd periodiek kan onthouden van het schrijven van ikjes. “Je zou er als Stalin de boel van bij elkaar vloeken”, stelde DSR kernachtig vast.

Voor onder de kerstboom

Hoewel de kwaliteit van de ikjes schrikbarend achteruit is gegaan wordt het fenomeen nog altijd schaamteloos uitgemolken. Nu is er dan weer een “Ikjeskalender 2021” te koop in de webwinkel van de NRC. Koop hem rustig als je dat wilt, maar je hebt er niks aan. Onze deskundige commentaren staan er niet bij. Althans, dat hoop ik dan maar. Mij is niks gevraagd. Voor onder de Kerstboom zullen we dan maar zeggen. Als hij te klein is en je hem op ooghoogte wilt krijgen zonder er ander oud papier aan op te offeren.

Ene Fiona Broese van Groenou wilde voor de Kerst geen kalender maar een zonnebril kopen. Waarom weet niemand. Ze past ze bij de H&M, zoals bekend echt een winkel voor brillen, en loopt dan door het detectiepoortje de straat op. De bril op het hoofd. Het alarm ging niet af, want Fiona Broese van Groenou is een lange mevrouw. Goeie tip, zei DSR, “kijken of dat ook met een nieuwe koffer lukt”. Fiona Broese van Groenou is, zoals Klare Taal schreef “in elk geval een vrouw van statuur en naam. Geen wonder dat zij door het poortje komt.”

Voor de wat oudere reageerders onder ons liet Ad Hok nog weten dat ene Co de Kloet is overleden, bedenker van het “legendarische” radioprogramma Tijd voor Teenagers.

Alleen Bertie gaf toe er nog een actieve herinnering aan te hebben. Lummel en Ilona misschien ook, maar die waren vorige week afwezig.

Boek

Naar aanleiding van een niemendalletje van Lotje Rap over een leerling van haar die thuis geen boeken bleek te hebben, hadden we het hier even over lezen. Misschien, zo vond Pawi, is boeken lezen uit de tijd. Zelf koopt ze de laatste jaren alleen nog maar ebooks. “Klassiekers op papier, paperback of gebonden, hebben we meeverhuisd na een grondige screening”. Ze heeft alleen spijt dat alle kinderboeken nu weg zijn. Daar had Klare Taal geen last van, want ze woont al 40 jaar in het zelfde huis en heeft vrijwel niets weggedaan. “Na mij de zondvloed dus …” sprak zij zonder mededogen. Maar het is een feit. Verhuizingen zijn erg slecht voor je verzamelingen boeken, tijdschriften, foto’s, speldjes, postzegels, cassettes, videobanden, olifantjes en souvenirs en leuke cadeautjes van her en der.

Merkwaardig. Wie doet daar nou eens iets aan?

Hans Andela sloot de armoedige ikjesweek af met een ouwehoerikje over zijn schoonmoeder die volgende maand 103 jaar oud hoopt te worden. Ondanks haar gevorderde leeftijd is ze bang voor de komende coronavaccinatie omdat je maar nooit weet of je er over tien jaar een nare bijwerking van krijgt. “Opoe bewijst maar weer eens dat een groot verstand niet per se noodzakelijk is om de leeftijd der sterksten te bereiken”, oordeelde DSR. Zelf stond ik er wat positiever in, omdat je juist met zo’n voorzichtige instelling dus weleens zo’n mooie leeftijd kunt bereiken. Ook Pawi vroeg om meer respect. Maar meneer Andela liet zich niet zien, lafaard dat hij me d’r eentje van ons is. Nu ik het daar toch over heb, de keren dat een ikjesschrijver hier eens reageert op ons deskundige en opbouwende commentaar zijn op de vingers van een hand te tellen. Merkwaardig. Wie doet daar nou eens iets aan?

Wil jij net als DSR, Pawi en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren

Bas van Vuren, aangenaam

Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas@basvanvuren.org

Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. 

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik liep weer eens over straat, ergens in Nederland, niet zo heel ver van Pawi vandaan. Ik zag een reclamebord en formuleerde automatisch een veel spannender variant voor de reclameslogan. “Kom in actie op onze rustbank!” mompelde ik voor me heen en bedacht dat je er maar twee woordjes voor hoeft om te wisselen. En zo ben ik eigenlijk altijd met taal bezig, gek mannetje dat ik me d’r eentje van jullie ben.   
Foto: “Spannend bankje!” © 2020 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

98 gedachten over “Oeverloos geouwehoer (303)”

  1. Ja, dat gedicht van Timmer was wel een hoogtepunt.
    Mooi verslag van de voorbije week. We beginnen vandaag kalmpjes aan.

  2. Kastjes

    Op de terugweg van het winkelcentrum, tas vol met leuke boodschapjes voor haar nieuw in te richten studentenkamer, heb ik het met mijn dochter over de inrichting. Boven de koelkast in haar mini-keuken zit een hoge kast. Niemand kan daar goed bij, maar zij met haar 1,50 meter moet echt acrobatische toeren uithalen om er te komen. „Wat kan ik daar het beste neerzetten dan?” vraagt ze zich af. Ik antwoord dat ze er vooral iets moet zetten wat ze niet vaak nodig heeft, dan houdt ze in de lage kastjes plaats voor échte gebruiksvoorwerpen. „Oh dat is een goed idee ja”, antwoordt ze vastberaden, „dan zet ik daar mijn schoonmaakspullen.”

    Judith Hendriksen

  3. Mooie intro weer.
    Het begint langzamerhand op een In Memoriam voor het ikje te lijken.
    Toevallig is deze van Judith wel aardig, iets voor familieavondjes.

  4. APD krijgt het hoog in de bol: wie niet bedankt voor het ingevraagd plaatsen van een podcast, krijgt een kat – en het deugt niet dat de Ik-jesschrijvers zich hier niet laten zien.

    Geef ze eens ongelijk. In hun plaats zou DSR zich ook niet verwaardigen om te reageren op een margeblog, gesteld dat men uberhaupt weet dat het bestaat, waar sommigen je voor de lol aan puin schrijven.

  5. Alweer zo’n allerlelijkste openingszin, met die boodschapjes erin gepropt -zucht-. Leest dan geen mens de regels der kunst die de deskundigen hier in de loop der jaren hebben gedestilleerd uit de drab dat we elke dag weer voorgeschoteld krijgen?

    Het lijkt wel alsof de studenten steeds infantieler worden. Lijkt, dus – DSR baseert zich slechts op wat hij hier leest.

    Alhoewel, toen DSR de open dagen afliep, was een aankomend student met ouder een bezienswaardigheid. Nu spreek je als voorlichter vooral met pa en ma.

  6. Koop voor zo’n minikind dan toch een opstapje of krukje, dan kunnen ze overal bij. Werkt prima bij de DSR-juniortjes.

    En een studente zal toch al wel weten dat je geen bleekwater moet drinken, dus je hebt er nauwelijks achterheenloop van.

  7. Uitgebreide keek op de week en een frisse kijk in het huidige ‘studenten’leven waar de ouders van nu een grote rol spelen
    blijkbaar.
    Mijn moeder kwam een keer onverwacht per trein afgereisd uit Brabant naar Utrecht eind jaren zestig.
    Zij vroeg zich af wat toch dat jacquetkostuum bij mij daar deed.

  8. Een goed begin van het studentenleven: een kamer EN een keuken EN een moeder die met je meedenkt. Schoonmaakspullen zijn überhaupt onnodig voor een student.
    Inderdaad moest je vroeger niet aan komen zetten met een pa of ma, maar ik ben blij dat ik wel mee mocht. En lekker samen boodschapjes doen, rijst, penne, borden, pannen en bestek. Voor condooms zorgden ze zelf wel.

    Tjee Klare taal! Wat deed dat kostuum in jouw kamer? En waar verstopte zich de drager?

  9. DSR neemt aan dat KT als roaring twenties manspersonage naar de carnaval ging; wat zou het anders kunnen beduiden?

  10. @DSR Diepe buigingen, door het stof, cadeautjes, tranen van geluk, dat hoeft allemaal niet. Maar als je nou hier zo welwillend genoemd wordt, tot tweemaal toe, met een leuke positieve recensie en oproep aan lezers om die nieuwe podcast eens te gaan bekijken, dan misstaat een klein bedankje, al is het maar een duimpje, niet. Kijk naar Lola hartje Champagne bijvoorbeeld, het hoeft helegaar niet, maar het is wel leuk. Meer is het niet. Beschaving. Respect. Attent zijn naar de medemens toe. Blijft dat uit, even goede vrienden, het gaat allemaal gewoon door. Wij zien niet om in wrok. Wij niet.

    En qua ikjesschrijvers, zelfde laken en pak. We sloven ons hier met z’n allen uit om hullie deskundig commentaar te geven, of op z’n minst een reactie (iets waar je in of op de NRC niet meer voor hoeft te komen), en dan is het best aardig om eens sjoege te geven. Hoeft niet. Is wel qua medemenselijkheid en -hartelijkheid een leuk gebaar. Blijven ze uit, even goede vrienden, het gaat gewoon door.

    Vannacht komt Timmer door, let maar eens op. Of op z’n laatst morgennacht.

  11. Het komt er dus kort en goed op neer dat APD in het introotje aan het sippen was vanwege het gebrek aan waardering/erkenning, zoals bekend zijn achilleshiel, van L. en de Ik-jesinzenders. En dat doet ie hierboven nog even over. Mag. -milde glimlachicoon-

    DSR zelve zit eigenlijk helemaal niet te wachten op besprekingen van podcasts op buurblogs. Als ie daar belangstelling voor heeft, dan gaat ie daar wel heel. Dat gebedel om een ‘klein bedankje, al is het maar een duimpje’ bevreemdt ‘m zeer. Just sayin’.

    En als Hoofdikjesbespreker van het het Internet laat het DSR koud of de inzenders daar nu wel op reageren. De besprekingen gaan er even soeverein om door.

    Nee, eea legt vooral de wanhopige neediness (sorry, maar dat woord vat de gevoelswaarde prima) van onze APD bloot. -milde glimlachicoon-. Maar goed, DSR wil wel even een duim naar ‘m opsteken als ie daar zo op zit te wachten. -dikke duim+supermilde glimlachicoon-

  12. Piccalilly

    Kan in de supermarkt de piccalilly niet vinden. Even de jonge vakkenvuller vragen. Piccalilly? Hoe schrijf je dat?

    Laat hem mijn boodschappenbriefje zien. Wat is het eigenlijk? Tafelzuur. Eten jullie thuis geen tafelzuur?

    Jawel: zuurkool.

    De dame achter ons: „Bovenste schap links.”

    Hans Heuvelhorst

  13. Oei, wat slordig geplaatst. Zonder naam van de schrijver. Je zou toch denken dat DSR dit nu zou kunnen. Te druk met sneren naar de medemens kennelijk.

  14. APD heeft het zelf te druk met sneren en handenwringend zegentjes afsmeken alvorens zijn verantwoordelijkheid als blogbaas te nemen door eea even recht te corrigeren.

    Maar het is ontegenzeggelijk een fout. DSR neemt dan ook zijn verantwoordelijkheid en treedt voor de rest van het jaar terug als Ik-jesplaatser. Dit forum verdient beter.

    Hopelijk komt het goed, want de blogbaas lijkt in luiheid te vervetten, zo is ie inmiddels gewend aan DSR’s hand- en spandiensten.

  15. Tsss… al meer dan een half uur constateerde APD het hiaat maar nog steeds is de blogbaas niet opgetreden, zijn grote mond richting goedbedoelde, werkzame reageerder ten spijt.

    Herinneringen aan JdW herleven. Binnenkort ook deze site niet bereikbaar?

  16. Zuur genoeg bij de inzender, tafelzuur en anderszins. Bij DSR idem dito, een aanval het ’t schompetanus, en dat vlak voor kerst – het spuit z’n neus weer uit.

    Enfin, opnieuw een geborneerd stuk bombarie dat naar de krant schrijft vanwege opnieuw een ‘jonge’ vakkenvuller. ‘Eten jullie thuis geen tafelzuur?’ Sodemieter op…..

    Enfin, het gevraagde stond kennelijk vlakbij. Oogjes gebruiken is er dus ook al niet meer bij. Waarschijnlijk hadden ze zich van schaamte zover zijwaarts gerold dat ze de oogkas van de inzender van de binnenkant bekeken.

  17. Ik laat de fout bewust staan ter lering, vermaak en hopelijk afschrikking. Dit gebeurt er met sneerdertjes die anderen de maat nemen maar zelf bepaald niet nauwkeurig genoeg werken. Zijn terugtreding is wel erg snel, het zou zo maar eens kunnen dat DSR gewoon inziet dat dit handwerk te hoog gegrepen is. Man man, een piepklein ikje volledig kopiëren, moeilijk hoor!

  18. Het is een raadselachtig tafereeltje. Dames voor, links, achter .. wie zegt wat en wie moeten we nou precies uitlachen? Enfin, we weten de schrijver (m/v) niet eens.

  19. En dat is dan ook nog eens de man die eerdere nijvere plakkers genadeloos de les las als er een witregeltje miste. Een witregeltje! Een hele auteur, dat is andere koek.

  20. De lering komt vandaag van DSR, die de hoge heren in Den Haag laat zien hoe verantwoording nemen nou werkt in de praktijk.

    Het vermaak wordt verzorgd door APD, de grafdansende farizeeer, die zijn hand weer eens schromelijk overspeelt en dan ook de indruk wekt als een koe op een ijsbaan.

    Want hij zakt er al krakend door: eerst klagen en simmen dat we hier nooit inzenders zien, om vervolgens keihard aan te tonen dat ie geen ene mallemoer om voorgenoemde inzenders geeft! Honest mistake bij het copy-pasten? Reken vooral niet op APD om het recht te zetten als ie denkt er iemand een loer mee te kunnen draaien! De inzender, die buiten de hele kwestie staat, heeft het nakijken.

    Zo wordt het natuurlijk nooit wat, met niks. Geen blog van betekenis voor APD, geen blaadje met culturele iconen, geen duimpjes en bedankjes van ongevraagd gefeteerde podcasters of inzenders. Kil en leeg als de ruimte is APD’s duistere hart, en ieder kaarsje ter opwarming aangestoken, blaast hij zelf uit.

    Dat licht aan het eind van de tunnel, vadermans, is JdW die je met uitgestoken armen staat op te wachten.

  21. Hans Heuvelhorst in zijn beste doen. Piccalilly zoeken, niet vinden, dan maar vragen…dat vergt een stap. En de jonge vakkenvuller die vraagt naar hoe je dat schrijft is mijn held van vandaag.

  22. Update: ik heb zojuist de naam van de auteur handmatig ingevoerd. Ik hoop dat DSR hiervan geleerd heeft. En natuurlijk mag die beste brave Hans Heuvelhorst niet de dupe worden van het broddelwerk van een oncapabele ikjesplaatser. Hans mag immers toch al zijn handen samenknijpen dat zijn werkje erin is gekomen, een volgende keer zit er vermoedelijk niet in, tenzij hij een beetje goed gaat schrijven.

    “Kan in de supermarkt …”. Wat is er mis met het persoonlijke voornaamwoord “ik”, zijnde het onderwerp van een zin? Man man, en dat in een ikje notabene. Lelijk om met ik te beginnen? Nog veel lelijker om met Kan te beginnen.

    “Piccalilly hoe schrijf je dat?” Volkomen overbodige informatie, c.q. zinloze vraag. De jonge vakkenvuller heeft de juiste spelling niet nodig om het goedje al dan niet te vinden. “Pikkelillie” had hij ook niet geweten.

    Hans volhardt, dat is dan wel weer consequent, met het vermijden van onderwerp en “ik” in het hele stuk. Lelijk zeg.

    De pointe is wezenloos. Zuurkool dus, haha, dat zet je ook op tafel en het is ook zuur. Dijenkletser. En die dame achter de joligerds met haar “bovenste schap achter”, ook al zo kortaf, zo bits, zo zuur. Stond daar dan de pikkelillie of de zuurkool? Zuurkool ligt by the way. Bovendien als je achter iemand staat dan wijs je het aan, dan zeg je niet zoiets algemeens als “bovenste schap achter”. Dat zou hooguit de bedrijfsleider kunnen zeggen, opgepiept en te lui om uit zijn kantoortje te komen.

    De conclusie is: apekool dit ikje, slechte pointe, slecht opgeschreven. Doet pijn aan de ogen. Eigenlijk maar goed dat de naam van de inzender meer dan een halve dag niet zichtbaar was. Heeft hem erger leed bespaard.

  23. Tsss…. beter ten halve gekeerd dat ten hele gedwaald, moet APD gedacht hebben nadat DSR hem een spiegel had voorgehouden.

    Goed zo, vadermanneke. Geen dank. -milde glimlachicoon-. Nu nog leren hoe een luchtige Ik-jesbespreking te schrijven.

  24. We zullen kijken hoe het nieuwe ikje er morgen bij staat. Opnieuw gehavend, of zoals het hoort. Grijp die kans, vadermans, en als je je revancheert dan zand erover. Ik ga daar niet ellenlang op terugkomen, zo ben ik niet.

  25. Dus APD denkt dat ie DSR met een milde glimlach en een trap na weer aan het werk krijgt? An DSR’s hoela!

    DSR schort zijn ondergewaardeerde plaatsingactiviteiten op voor onbepaalde tijd. APD mag weer zelf aan de bak. We zullen maar moeten afwachten of ie dat ook gaat doen…

  26. Als die hoge hakjes als belediging zijn bedoeld, dan ontpopt APD zich helaas als een diversiteitshatertje…

  27. Luisteren

    Ik zit in de trein uit het hoge noorden naar de Randstad. Tegenover me zit een leeftijdgenootje te telefoneren. Haar harde stem vult de hele coupé. Ze vertelt uitgelaten aan een vriendin dat ze dit weekend op een feestje was. Er waren ‘slechts’ vijftig anderen aanwezig. De drank vloeide rijkelijk en veel nieuwe liefdes kwamen tot bloei in het studentenhuis in Groningen.

    Terwijl ik dit verhaal ongewild aanhoor, verraadt mijn gezicht mijn gedachte.

    Dan hoor ik de dame in kwestie opeens zeggen: „Er zit een chick hier ons af te luisteren, echt bizar asociaal.”

    Duvera Herfst

  28. Zo, ik heb het ikje maar eens zelf geplaatst. Deze is qua lengte bijna niet te doen, en dan die witregels, en auteursnaam. Chef Sache, zoals de Duitsers zeggen. DSR mag het later nog eens proberen als er een makkelijkere komt.

  29. Het is altijd mooi als Groningen, die wond’re stad, weer eens wordt genoemd in een Ik-je, maar dan liever niet zoals vandaag.

    Enfin, al met al een verfrissende onderbreking na de stroom aan ouwelui die slechs de deur uitgaan om jong winkelpersoneel de maat te nemen.

    Het woord ‘leeftijdsgenootje’ doet DSR fronsen. Klinkt als collegaatje, uitsluitend gericht op vrouwen en letterlijk kleinerend. DSR is er niet voor om alle beroepen om te katten naar maatstaven van gendercorrectheid maar dit doet toch wel archaisch aan.

  30. APD probeert z’n vaandelvlucht naar voren te maskeren door het getetter van zijn eigen loftrompet. -milde glimlachicoon-

  31. Toch is het een feit dat Pawi, Lummel, vroeger Ilona en Mopperkont noch ikzelve ooit hele auteurs over het hoofd gezien hebben. Een witregeltje, een spatietje, een vetregeltje ok, da’s opmaak. En dan zien we het nog zelf ook. DSR plaatst de auteur er niet bij en merkt het niet eens zelf. Gaat andere dingen doen. Nee vadermans, het is dan wel niet betaald, maar een beetje zorgvuldigheid brengen wij hier voor elkaar en de auteurs op. Kijk anders nog eens tot het einde van het jaar hoe wij het doen. Dan probeer je het volgend jaar weer, met een klein ikje en een makkelijke auteursnaam, Mieke Kerkhof of zo, als beginnetje.

  32. GEVRAAGD IKJESPLAATSER (M/V)

    Leuke aangename site zoekt langs deze weg kennismaking met een ikjesplaatser (m/v). De werkzaamheden bestaan uit het dagelijks kopiëren en plakken van het NRC-ikje van de NRC-website naar het reactieveld van het bekende Bas van Vuren blog. Nauwkeurig, zorgvuldig en discreet werken vereist. De werkzaamheden vinden bij voorkeur in de ochtenduren plaats. Zondagen en in Nederland erkende feestdagen vrij. Geschat tijdsbeslag: 1-2 minuten per dag. Beloning in overleg (echt heel leuke cadeautjes zoals unieke mokken met opschrift en uitnodigingen tot etentjes en feestjes). Parttime of freelance behoort tot de mogelijkheden. De voorwaarden van de CAO voor margeblogs is op deze vacature van toepassing. Reacties uitsluitend via het contactformulier naar deze site, onder vermelding van “Vacature Ikjesplaatser”.

  33. Nee, dit is geen sollicitatie.
    Even reageren op het ikje, dat wel.
    Heerlijk zoet smaakt de wraak nu de inzendster haar ikje geplaatst ziet.

  34. ’t zou alleen maar zoete wraak zijn indien de antagoniste dit Ik-je zou lezen in NRC en zich aangesproken zou voelen – en die kans lijkt me klein.

  35. Onder de oude Eindoordelen van weleer zou er trouwens een puntje zijn afgegaan van een op zich niet al te belabberde score vanwege het ‘hoge noorden’, de ultieme randstedelijke geborneerdheid. Wie spreekt er ooit over het wilde westen?

  36. Zo zo, over geborneerdheid gesproken. DSR acht de kans klein dat de antagoniste de NRC zou lezen. Man man, alleen maar omdat ze een harde stem had, jong was en wat wilde? Of erger nog, in de trein zat, want NRC-lezers zitten in hun arreslee?

  37. Ik vind het ook nogal denigrerend, dat ‘hoge noorden’, zover is het ook niet weg, dat Groningen of Drenthe. Hoogste tijd voor een snelle treinverbinding van het overbevolkte westen naar het stadse leven, waar nog gemoedelijkheid hand in hand gaat met achterklap.

    DSR kent de vrouwelijke ziel blijkbaar niet. Zoete wraak is als je ikje in de krant staat en iedereen het met je eens is. Of die bitch het nou leest of niet, het punt is gemaakt.

  38. Het is maar hoe je het voelt.
    Als inwoner van het zuiden (import maar toch) merk ik dat ‘het zuiden’ ook niet altijd een positieve betekenis heeft.
    Niet dat ik er wakker van lig.

  39. Chocola

    De school van mijn dochter had gevraagd of we eten willen meegeven voor een inzameling voor de voedselbank. Ik kijk in de la en pak een grote chocoladeletter, zo’n lekkere van de banketbakker om de hoek. Mijn dochter van vier: „Nee mama, doe dat maar niet. Arme mensen houden niet van chocola.”

    Frauke van der Beek

  40. Ik moest hier echt om lachen hoewel dat natuurlijk moreel verwerpelijk zal zijn in bepaalde kringen.

  41. Het origineelste sinterklaasIk-je ooit! En iedereen kn er het zijne in zien, een spiegel voor de ziel.

    Had wel graag geweten wat er nou uiteindelijk met die letter is gebeurd.

  42. “… is er iets vergelijkbaars voor het oosten of midden?”

    Het Verre Oosten natuurlijk, of het Nabije Oosten, kiest u maar! En het middenste midden.

  43. Ik ook! Let je oor eens te luisteren in de samenleving, dan vang je dat soort geluiden op. Twenten spreken soms met gemoedelijke zelfspot over het Varre Oost’n als ze hunder leefgebied bedoelen.

  44. Fietser

    „Hoe sterk is de eenzame fietser die krom gebogen over zijn stuur tegen de wind zichzelf een weg baant…” Ik ben bijna aan de top van de hobbel waar ik iedere dag als een berg tegenop zie. Hij ligt op mijn vaste fietsroute. Ik heb nog geen sluipweg kunnen ontdekken. Regelmatig stap ik af om het laatste stukje met de fiets aan de hand te lopen. Maar vandaag ben ik vastbesloten. Ik zal deze berg beklimmen. De finish is in zicht als een jonge vrouw met wilde gebaren mijn aandacht vraagt. Ze oogt wat verloren. Ze houdt een papiertje in de lucht. Is ze de weg kwijt? Ik rem mijn eindsprint af, waarop zij zegt: „Heb jij Jezus al gevonden?”

    Ruud Douma

  45. Het Ik-je van vandaag is een poging tot kokette mooischrijverij waar de inzender ongetwijfeld veel werk aan heeft gehad.

    Songtekstje, beeldspraakje, mysterietje, cloutje…. jammer dat er in feite niks te vertellen viel.

  46. Aan mij is het wel besteed, die mooischrijverij. Wat zou er door Ruud heen zijn gegaan? “Jezus, mens, wat doe je hier?”

  47. Boekenclub

    Ik ben sinds ruim een jaar lid van een boekenclub waarin we elke zes weken een boek lezen en bespreken.

    Mijn 18-jarige zoon vraagt me of ik hem deze week met een aantal zaken zou willen helpen. Dat wil ik best doen, maar ik zeg erbij dat ik wel even moet kijken waar ik de tijd vandaan haal. Want binnen een week moet ik ook mijn boek uit hebben. „Joh,” zegt hij, „dat hoef je helemaal niet te lezen. Ik kan wel even een samenvatting voor je regelen!”

    Evelyne Ledeboer

  48. Evelyne heeft een slecht geheugen of heeft haar hele leven onder een steen liggen lezen? De samenvatting van een boek lezen is een veelvoorkomende actie voor als je weinig tijd of geen zin hebt in het hele boek. Suf gebeuren zo’n boekenclub lijkt me. Lezen doe je zelf, en in boeken die je zelf uitkiest.

  49. Mijn vrouw en ik hebben een tijdje in een boekenclub gezeten. Ik heb daardoor een aantal boeken gelezen die ik zelf nooit zou hebben uitgekozen, maar zeer de moeite waard bleken. Overigens bleek de club meer een excuus voor een gezellig avondje, met een hapje en een drankje. Het eerste kwartier ging de discussie over het boek, de rest van de avond werd er oeverloos geluld over allerlei andere zaken. Zo’n beetje als de ikjesbespreking dus.

  50. Een samenvatting kan nooit het boek vervangen. En in zes weken heb je toch genoeg tijd om één boek te lezen?
    Ik was ook een paar jaar lid van een boekenclub. In het begin hoopte ik op zoiets als Ad Hok heeft meegemaakt, maar deze club deed het anders. Een keer per jaar kochten twaalf mensen een boek naar keuze. Volgens een ranglijst bracht je dan jouw boek naar de volgende en kreeg jij het boek van de vorige op de lijst. Altijd de eerste van de maand. Maar erover kletsen, discussiëren, dat werd niet gedaan. Het was dus een financieel motief, zo las je twaalf boeken voor de prijs van een.
    Beetje jammer wel.

  51. Ha! Ik heb boeken die al jaren op mijn nachtkastje liggen en/of in mijn reistas gaan. Ongelezen. Zo’n boekenclub zou het laatste zetje naar een burnout kunnen betekenen.

  52. Goed, we hebben dus een reactie van Timmerark op onze condoleances, onze steun en onze bewonderende woorden over zijn gedicht naar aanleiding van het overlijden van zijn moeder. Ik citeer:

    “Ik zie oeverloos geouwehoer in combinatie met Aliedapie cq Bas van Vuuren en ik kan wel bedenken waarover het gaat, of over wie. Het zal wel. Ida was mijn tweede moeder, pawi.”

    Erg fijne reactie. Wat mij betreft een persoonlijk dieptepunt in de reacties van deze moeizame en vermoeiende reageerder (want lezer wil ik hem niet noemen).

    En nee, dat oeverloos geouwehoer ging nog niet eens over hem ook, maar over een ikje.

    “You’re so vain, you probably think this song is about you” zong Carly Simon al, dat ging over Mick Jagger. Wat een ongelooflijke ijdeltuit die Timmer; alles op het internet draait om hem in zijn beleving. We zijn constant maar met hem bezig, want man man wat is hij interessant voor iedereen. En hij kan nog niet eens zo mooi zingen als Jagger, laat staan Elvis. Einde bericht. Ik word er een beetje misselijk van.

  53. Volgens mij was de reactie op eea beperkt tot apd en een vraaf van P.

  54. De reactie was over de titel van dit blog “oeverloos geouwehoer”. Timmer had kennelijk geen tijd of zin om het blog te lezen, want hij wist het al: omdat dit het blog van Bas van Vuren is gaat die titel over hem, over Timmerark dus. Who else? Zeker. Het zal wel, indeed.

    Tipje aan een ieder: lees eerst en heb dan pas commentaar.

    In dit geval is het nog extra pijnlijk ook, omdat een enkeling hem nota bene condoleerde met het overlijden van zijn moeder en ik zijn gedicht een ereplaats had gegeven. Bijzonder pijnlijk. Voor hem. Dit is een blog dat draait om ikjes, niet om arme ikjes.

  55. Geen idee wat je bedoelt. Ik weet wel dat enkele lezers hier, uitgezonderd wellicht DSR, Tim gecondoleerd hebben met het verlies van zijn moeder. Is ook normaal en niets bijzonders onder beschaafde mensen. Dat je vervolgens een kat uit de zak krijgt, is – althans in mijn leventje – nog nooit vertoond. En dat niet Timmerark maar DSR je vervolgens gaat lopen uitdagen is zo mogelijk nog onbehoorlijker.

  56. DSR heeft het nog eens nagekeken maar APD is toh werkelijk de enige die Tim expliciet heeft gecondoleerd. Veel te mager om van ‘ons allemaal’ te spreken. Je moet het niet mooier maken dan het is.

    Suggereer vooral dat DSR weerspreking van je versie een onbehoorlijke uitdaging is, maar ik voel me daar niet toe aangesproken.

  57. Over dingetjes die in je leventje worden vertoond gesproken:

    Ik heb het mogen meemaken dat Tim op zijn inmiddels opgedoekte blog in een samenspraak met Indra zich afvroeg of ik mijn prive-omstandigheden – destijds in beperkte kring gedeeld en nooit expliciet op dit blog- wel waar waren, of dat ik het soms had verzonnen.

    Je zult begrijpen, beste doorleefde APD, dat ik geen enkele behoefte heb aan hartelijkheden van welke aard dan ook richting Tim. Niet dat ik kwaad met kwaad vergeldt, wie ben ik om Tim’s verhaal in twijfel te trekken of om anderszins zijn leed te bagataliseren – maar ik wens wel aan de zijlijn te blijven staan in deze situaite en wil dus zelfs niet worden betrokken in een al dan niet geensceneerd collectief rouwbeklag.

  58. Volgens mij valt er niks te zien in het blog van vorige week – of zie ik iets over het hoofd?

  59. Als jij over ‘ons allemaal’ spreekt, dan betrek je mij er ook bij, vanaf mijn zijlijn. Wilde ik dus niet.

    Ik heb de reacties gelezen. Alleen jij hebt Tim gecondoleerd. Wie nog meer volgens jou?

  60. Zoals aan de onafhankelijke lezer wel duidelijk zal zijn is de discussie, wat mijn bijdragen betreft althans, hiermee gesloten. Het is zaterdagavond, mijn beste, ga iets leuks doen.

    Maar om jou helemaal ter wille te zijn: hierbij is genoteerd dat DSR expliciet niet Timmerark wenst te condoleren met het verlies van diens moeder. Dat is genoteerd en wat ik daarvan denk zal verder zonder mijn commentaar blijven. Waarvan akte. Heel belangrijk voor, ja voor wie, alleen voor DSR dus. Het zal Timmerark een zorg zijn, het zal verder iedereen een zorg zijn. Misschien is het voor DSR wel 1:1 nu, of zoiets, want de ouwe koeien zijn toch maar uit de sloot gehaald. Heel fijntjes.

  61. Van zijn kant merkt DSR op dat APD niemand anders dan hemzelf kan noemen die condoleances heeft uitgesproken. Niks mis mee – maar als je dan als blogbaas hoof van de toren wilt blazen over en namens ‘wij allemaal’, en suggereert dat vele reacties dit ondersteunen, dan sta je in je hemd als het niet zo is. Exit blogbaasje met de staart tussen de benen. -milde glimlachicoon-

    DSR tekent aan dat hij nergens expliciet dit of dat wenst. Hij onttrekt zich alleen aan uitspraken die de blogbaas kennelijk ook namens hem deed. DSR voelde zich genoopt zijn op het eerste gezicht barse standpunt nader uiteen te zetten, toen de blogbaas zijn ‘beschaving’ in twijfel trok. En dat uiteen zetten heeft hij op kalme wijze gedaan, zonder onnodig op de persoon te spelen – een voorbeeld voor de blogbaas, die altijd anderen moreel de maat meent te moeten nemen.

    Wat DSR bijblijft is dat APD in constante staat van gepikeerdheid verkeerd. Met podcasters, Ik-jesinzenders en gecondoleerden, die hem niet genoeg eer bewijzen dan wel credits geven. Hij hakt dan ook keihard in op Tim, ondanks zijn omstandigheden. Noted. Nice.

    Enfin, blij dat het oeverloze geouwehoer ten einde komt. -milde glimlachicoon-

  62. Het motto van dit blog, ik herhaal het nog maar eens is, Bas van Vuren, “Aangenaam”. Een paar jaar geleden opgezet als tegenwicht c.q. vluchtheuvel voor blogs waarin de reageerders elkaar aftroeven, met elkaar afrekenen, willen winnen en gelijk hebben tot aan het gaatje. Je kunt enige onaangenaamheid niet helemaal voorkomen, we zijn allemaal mensen, maar ik probeer zo’n oplevend veenbrandje wel te smoren als het verkeerd gaat. Dit terwille van de sfeer waarin het bespreken van de ikjes nu eenmaal het beste gedijt. Dit kan er toe leiden dat een discussie eenzijdig wordt afgekapt, waarbij er dus geen duidelijke overwinnaars zijn. Het zwijgen moet dan nadrukkelijk niet worden opgevat als instemming laat staan nederlaag. Dit is zo’n moment in deze discussie naar aanleiding van de onaangenaamheden van een reageerder. Het intro van morgen, zo dat er al komt, zal voor de verslaglegging even aan het voorval refereren maar geen nieuwe elementen bevatten laat staan conclusies trekken. Het is klaar.

  63. Jaja, de APD is ons allemaal het loslatertje wel -milde glimlachicoon-

  64. Zonder jouw interventie was dit hele onderwerp beperkt gebleven tot een (schrijve: 1) reactie. Bemoei je je op straat ook met iedereen die je tegenkomt? Ga je ook gezellig bij een vechtpartij staan kijken, foto maken van een ongeluk?

    Probeer je met je eigen leven te bemoeien, zo is mijn gouden tip.

    Mijn interventie was functioneel, want ik run de tent hier en een reageerder – we zullen hem verder TA noemen – ging over de schreef. Hulp van omstanders heb ik daarbij niet nodig, en sneren over mijn slechte karakter al helemaal niet.

  65. Het wordt een beetje afgezaagd om APD met Trump te vergelijken. Inmiddels zijn we op het niveau van Giuliani aangeland. Feiten betekenen kennelijk niks meer.

    ‘Een vrouw kan drie dingen uit niets creeeren: een jurk, een slaatje en een ruzie’, aldus Truman Capote. APD ook. -milde glimlachicoon-

    We weten inmiddels dat APD buitensporig reageert op tegenspraak. En hij wil graag namens ‘ons allemaal’ spreken; DSR heeft eens eerder gezegd daar niet van gediend te zijn. Da’s alles.

    Binnenkort kan iedereen bij APD pincodes en stemkaarten inleveren. Wordt vervolgens voor ons allemaal geregeld -milde glimlachicoon-

  66. Ik vind het schuddebuikend grappig dat een reageerder die niets te maken had met het gedicht, de condoleances en de reactie daarop van TA er maar liefst 12 (twaalf!) reacties aan wijdt en dan als (hopelijke) afsluiting een video plaatst van “laat het los”. Een fraaier voorbeeld van het psychologische begrip “spiegelen” zullen we vandaag niet meer tegenkomen.

  67. Eind goed, al goed, zullen we dan maar denken -milde glimlachicoon-

    En we wachten het gebruikelijke privemailtje maar weer af, in de trant ‘natuurlijk had ik niet namens jou moeten spreken, maar dat kan ik natuurlijk niet in het openbaar toegeven’. Oid. -zucht-

  68. Dank, jouw emailtje net gelezen. Alles dus weer een grapje om er wat reuring in te brengen. Ik dacht dat je dat niet meer zou doen.

    Maar goed, excuses geaccepteerd.

  69. Goeie, APD! -milde glimlachicoon-
    Je lijkt erg gebrand op het Lepeltje.

    (10:55 ten tijde van plaatsing – oplopende vertraging, doorgaans de voorbode van moderatie …)

  70. Bedankt voor het doorlaten, APD, nu je voor DSR weer volledige moderatie hebt ingesteld…tssss

    Op hoop van zegen… als er verder geen reacties van DSR meer verschijnen, dan is bij deze bekend waarom dat is.

  71. Oops, deze reactie is geplaatst op 11:40, nu word ik me daar toch zelf gemodereerd zeg! Bizar. Dat moderatiefiltertje krijgt AI trekjes.

    Ook vanaf deze kant dus: mocht ik niet meer reageren dan is het niet omdat ik geen argumenten meer heb maar dan is mijn internet uitgevallen of ik ben aangevallen door mijn eigen moderatiefilter. Hopen dat het morgen over is.

  72. Ben benieuwd of Huntelaar er nog een dribbeltje uitsleept nu hij voor volgend jaar z’n vertrek heeft aangekondigd…

Ik vind er dit van: