Ouwe gescheurde spijkerbroek (308)

Over ikjes, een lekkere jeans om te scrollen en een lepeltje

Eigenlijk was het toeval dat Ronald Berkvens een nieuw overhemd aantrok op de dag van het kennismakingsgesprek met zijn nieuwe burgemeester. Want waarom zou je er ook aan denken wat je aandoet voor zo’n maf gesprekje met zo’n onbelangrijke figuur? Nee hoor, Ronald had er net zo goed in zijn onesie, of een ouwe gescheurde spijkerbroek heen kunnen gaan. Enfin, hij stond dus bij de burgemeester in zijn nieuwe kloffie, blijkt er toch ineens nog een speld in zijn kraag te zitten! Een stuk misschien ook wel, maar hoe laat het was vertelt het meeslepende verhaal niet. De pointe? De burgemeester zelve haalde de speld er “behendig en doortastend” uit. “Ik ben ook verantwoordelijk voor veiligheid.” zei hij er nog olijk bij en gaf Ronald een vette knipoog en een kneepje in de wang.

Photo by jasmin chew on Pexels.com – niet gescheurd en veel aangenamer om naar te kijken

Het hele voorval stond uitgebreid beschreven in de naar kopij hongerende NRC van vorige week. Alles is goed, zelfs verhaaltjes van lezers. Ze plaatsen alles en noemen het een vernieuwend concept: ikjes. Al bijna een decennium. Hier doen we er wekelijks verslag van. Wat we ervan vonden en zo.

“Ik verheug me op het ikje van morgen”

Het commentaar van Pawi op dit kleinood? “Ik verheug me op het ikje van morgen”. Maar Bertie snapte hem en de tijdgeest beter dan wij: “Rondlopen in nieuwe kleren met spelden of prijskaartjes is oudbakken of ik moet de enige zijn die dat regelmatig overkomt.” Best wel grappig ikje, vond ook Klare Taal en zo was het. Lummel kaartte wel een grove misstand aan. Bij de buren bleek van de burgemeester namelijk een vrouw gemaakt. Die verdraaide blogbaas bij de buren had van alle “hij”-en een “zij” gemaakt. Waarom dat zullen we nooit weten. Alleen Lummel had hem door. Voor deze site in ieder geval een “no go”, wij verminken geen ikjes, wij bespreken ze slechts. En villen ze ongeschonden.

De blogbaas van de buren is, zo wist Pawi naar eigen zeggen nog van vroeger, “mensenschuw’. Dat kan zijn, we weten het niet, en het is onvoorstelbaar lekker belangrijk allemaal. Iedereen is welkom, hier althans, mensenschuw of honderduitpratertjes (m/v). Als ze maar aangenaam zijn en het over dingen hebben die we hier interessant vinden. Niet daar.

Kijk, da’s nou echt een ikje

Inhoudelijk, qua slordig met kleding – zijnde de pointe van het ikje van Ronald – ging Pawi er vervolgens hilarisch dik overheen met een echt gebeurd verhaal. “Ik bracht laatst een jasje naar de stomerij, was wel eens nodig na een dik jaar gebruik. De man van De Gouden Schaar keek ongelovig en lachte: ‘Komt u daar altijd de winkels mee in en uit zonder dat het alarm afgaat?’” Kijk, da’s nou echt een ikje. Zo willen we ze zien, mooi opgeschreven ook. Maar dan moet Pawi hem wel even inzenden.

Een ikje dat wel in de krant kwam zagen we een dag later. Het was niet van onze Pawi maar van Marie-José Grotenhuis afkomstig. En die kennen we niet eens. Het was dan ook niet best, een schamel overdenkikje. Ze filosofeerde dat ze na de vaccinaties de lockdown nog weleens zou kunnen gaan missen. Het was namelijk zo’n geweldig excuus als je geen zin had in dat etentje: „Het is beter dat ik niet kom vanavond. Ik ben verkouden.”

Er was er ook eentje van Roos Carlier over “thuis-school” en de “thuiswerkjuf van groep 4”. Een van haar leerlingen begon pas om 22.30 uur aan de rekenles. Ja. Nou nou. Goh.

Ik zelf demonstreerde in een heel ander verband nog eventjes mijn weergaloze kennis van de Spaanse taal door binnen vijf minuten uit het blote hoofd de vraag van DSR wat visstick in het Spaans is bijna goed te beantwoorden (dankzij vijf jaren duolingo lessen). “Pescapales”, dacht ik. Het was volgens google translate “palo de pescado” en da’s dichtbij genoeg om het ook echt te krijgen van de winkelmeneer als je een pakje nodig hebt en het niet kan vinden. Met gebaren van een zwemmende vis en bluppende geluiden erbij desnoods, maar ik zal in den vreemde de winkel gegarandeerd met mijn vissticks verlaten.

Koud afdouchen om de afweer te versterken

De discussie alhier waaierde vorige week behoorlijk uit. Op een gegeven moment ging het over prikken en zo – helaas kwam er geen medisch-wetenschappelijk advies van Pawi dienaangaande – en hadden we het over wat de reageerders verder nog doen om geen corona te krijgen. Ad liet zich prikken, maar die woont in Amerika en daar gebeuren op dit moment heel veel dingen die beter onvermeld kunnen blijven. Koud afdouchen om de afweer te versterken, was een tip die zowel voor de coronabangerds als de Capitoolbestormers goed zou zijn. Vitamine D pilletjes kwamen ook langs. En DSR vermeldde trots dat hij elke dag een appeltje eet en “weerstandonderdrukkende blogs vermijdt”.

Voor DSR

Keiterecht dat hij daar het felbegeerde lepeltje voor de 100e reactie mee in de wacht sleepte. Het zijn rare tijden, dus het is niet 100% zeker dat ik hem kan opsturen. Ik bedoel maar, ik kom mijn postkantoor hier in Zwitserland bijna niet in. Met zo’n mondkapje voel je je een struikrover, zeker in de buurt van een hoop geld en een balie.

En alsof de wereld niet in brand stond zond de NPO een “saucijzenbroodjestest” uit terwijl het Capitool dus bijna in vlammen opging en plaatste de NRC een ikje over een “straatbieb”: een Billy-boekenkast gevuld met boeken. Eddy Koning had gezien dat die liefdadigheidskast onlangs weg was en de boeken in stapeltjes op straat stonden. Concept verkeerd begrepen, was zijn conclusie. Leuk, maar er was dus meer aan de hand in de wereld, koekenbakker!

Het ikje deed Ad Hok denken aan het verhaal van de man die bang was dat zijn fiets gestolen zou worden. Hij koopt een duur kettingslot, waarmee hij de fiets vastlegt. Volgende dag: fiets nog steeds daar, maar het slot is foetsie.

Laten we die categorie dan maar “wasje” dopen

De keiberoemde wetenschapper en Nobelprijswinnaar Martinus Veltman overleed vorige week. Traditiegetrouw vulde de NRC meteen de ikjeskolommen met anekdotes over de man, de een nog onbeschaamder dan de ander. Ik zal ze hier dan ook niet aanhalen, laat staan behandelen Zo langzamerhand moet ik wel zeggen dat ik over het overlijden van bekende Nederlanders sneller door de ikjes dan door andere uitingen in de media wordt geïnformeerd. Zonder uitzondering krijgen overleden BN’ers een ikje mee, posthuum. Laten we die categorie dan maar “wasje” dopen. Ze stellen meestal niets voor, is gewoon zo.

Op de valreep, eigenlijk na het zakken van het intro plaatste Pawi ineens nog een ikje van Mieke Kerkhof, waar dat vandaan kwam, op zondagavond om elf uur ’s avonds weet ik niet. En WordPress (die op San Francisco tijd zit) feliciteerde me ineens met de tiende verjaardag van dit blog. Hoera.

Wil jij net als Pawi, Bertie en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren

Bas van Vuren, aangenaam

Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas@basvanvuren.org

Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. 

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik stond in een toko, zo’n Chinese winkel met van alles en nog wat uit Azië. Poedertjes, chipjes, diepgevroren vleesjes, blikjes kokos- en tamarindesap. En de hele winkel geurt naar de gedroogde vis. Maar ze hebben ook non-food items. Potten, pannen, deksels en borden, bekers en eetstokjes. En oh oh oh wat hebben ze toch verstand van dieren. Dit zouden dus geluksvarkens moeten zijn. Dat haal je de koekoek! Het zijn katten. Man man man. Met je varkens. Razend en tierend liep ik de winkel uit. Volgende week zie ik misschien iets vrolijkers. Katten met een krulstaart, het zou zo maar eens kunnen.     
Foto: “Miauw miauw wij zijn varkens” © 2020 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

109 gedachten over “Ouwe gescheurde spijkerbroek (308)”

  1. Stage

    Even zit ik te pauzeren in de verpleegpost van de verloskamers. Ik geniet van een kop koffie en ik kijk naar allerlei kaartjes die op het prikbord hangen. Tussen de geboorte-annonces hangt ook een kaartje van een dankbare stagiaire.

    Of ze op deze afdeling de tijd van haar leven heeft gehad, valt te betwijfelen. Ik lees namelijk het volgende: „Lieve collega’s, Bij deze wil ik jullie bedanken voor de leerzame stage. Ik twijfelde of ik later ooit kinderen zou willen. Na deze stage weet ik het zeker. Ik wil geen kinderen. Groetjes, Emma.”

    Mieke Kerkhof

  2. Dank je, DSR. Het ikje van vandaag, of moet ik zeggen gedrochtje, was al gisterenavond laat beschikbaar. Mooi om het nu ook hier te plaatsen. En dan meteen te vergeten. Kerkhof ten voeten uit. Het is nu eens de vierde zin die overbodig is, zo merkte Ad Hok vannacht al op. Waarom het mensje dit podium mag blijven gebruiken ter streling van haar ego, is mij een raadsel.

  3. Iedereen die ooit enige interactie heeft had met de inzender is een potentieel doelwit voor een Ik-je -zucht-

    Aan zemelwoordjes weer geen gebrek. Wat wordt er weer genoten, de dankbaarheid kolkt weer door de straten.

    Opnieuw een verloren Ik-jesdag. Een ontmoedigend begin van de week.

  4. En de reactie van Pawi wil ik jullie ook niet onthouden. “Deze mag direct mee met de schillenboer. De man met de klepel en veel vliegjes rond zijn lijf. En in zijn karretje.”

  5. DSR neemt mild glimlachend kennis van al die goede woorden en wensen -extra milde glimlachicoon-

    Zelf houdt hij de felicitaties nog eventjes voor zich, tot 6 januari 2024 – het tienjarig jubileum van de Eindoordelenrubriek die dit blog vleugels gaf.

  6. DSR denkt een punt te hebben, maar de werkelijkheid ligt complexer. Zoals onderstaand jaarstaatje toont piekten de page views inderdaad in de jaren 2014 en vooral 2015. Reden daarvoor waren allerminst de Eindoordelen. Het waren de intro’s met vaak hoog oplopende discussies, het waren de Koppenrubriek en … het feuilleton van Timmertje waar bezoekers vaak tientallen reacties op achterlieten en er dan weer tientallen malen op klikten om te zien of ze gewonnen hadden (het winnende kopje, de ruzie, of een lach of like of duimpje omhoog). Die interactie stuwde het aantal clicks maar niet het aantal lezers omhoog. Nu is dat veel evenwichtiger, meer lezers dan ooit, maar met een normaal aantal views per dag, gemiddeld rond de 3 (in het jaar 2015 was dat het ongezonde aantal van bijna 10 per lezer).

    Ook het weren van zeloten en trollen heeft de statistieken de gewenste neerwaartse knauw gegeven, met name in de nachtelijke uren. Oftewel: ik ben keiblij met waar we zijn en hoe het gaat. Kwaliteit en aangenaamheid boven de clicks.

    Jaarstaatje: 2010 (nog niet begonnen) t/m 2021 (nog bezig). Jaren 2014-2016 springen er qua page views uit. De dikke balkjes onderin laten het veel belangrijkere aantal bezoekers zien: stijgende lijn in de laatste jaren. Ook het aantal volgers of abonnees (mensen die elke maandag een notificatie voor het nieuwe intro krijgen) is sterk aan het stijgen en loopt nu naar de eerste mijlpaal van 1000 toe. Kei! BLIJ!

  7. Enfin, het verandert niks aan de debuutdatum van deze rubriek. APD zal binnenkort vast een Feestcommissie oprichten om eea tekeningen luister bij te zetten.

  8. Zo is dat. De rubriek startte zeker in 2014 en dat viel samen met een opleving in het aantal page views, niet meer maar zeker ook niet minder dan dat.

    Tip: besef dat DSR heel lange perioden weigerde om Eindoordelen te maken. Tip 2: kijk dan of er een dip in diezelfde statistieken was. Tip 3: ontdek dat het helemaal niet uitmaakte of er eindoordelen waren of niet en geniet van het bewijs dat DSR weer eens uit zijn nek kletste. Tip 4: Maar blijf wel van hem houden, althans van zijn onnavolgbare schrijfsels en stijl. Tip 5: geeft met gulle hand als ik jullie een tikkie doe toekomen voor een jubileummok van mooi porselein, met hoogtepunten en een fraaie tekst ter ere van DSR. Giften zijn welkom, doe maar rustig, we hebben nog een kleine drie jaar de tijd.

    En geniet hier van alle driehonderdzoveel afleveringen tot nu toe, voorwaar ook een mooi tijdsbeeld, alleen al een snelle scrol door de koppen – als je die halve vrouw in spijkerbroek beu bent – levert evenzovele (een dus) glimlachjes op. Waar? Hier: https://basvanvuren.org/2014/01/06/ikjes-discussies-ikjesdiscussies/

  9. En toch ben ik er niet gerust op dat het goed komt, met zo’n tikkie op het laatste moment.

    Beter zou het zijn als iedereen hier altesaam gewoon elke maand een paar tientjes in de pot doet, per automatische overschrijving. Dat hoeven we over drie jaar niet op een cent te kijken, kunnen er misschien wel slagerskroketten vanaf.

    En je hoeft niet per se van plan te zijn om te komen om toch te kunnen bijdragen!

  10. Prima idee. En dan kan ook het blog advertentievrij worden. Ik ga een abonneesysteem uitwerken. Betalen per klik kan ook natuurlijk, maar dat vind ik altijd een beetje bewerkelijk. Heb ik bij de jaarlijkse BUMA/STEMRA afrekening altijd veel lol om. Holland Douze Points van Gerry Holland bijvoorbeeld: 0.39 cent in totaal via Spotify vorig jaar (noot: het nummer werd al na een paar weken gecanceld nog voordat de echte promotie op gang was gekomen, omdat de Eurovisie niet door ging, maar toch). Gelukkig deed Daar zijn we wel klaar mee het beter, vooral op YT en lokale radio. Maar echt een dikke boterham kan ik er nog niet van eten. Ik componeer door …

  11. Nu we toch trouvailles uit andere threads delen, heeft DSR er ook nog eentje – van een ander blog, nog marginaler dan dit, waar men regelmatig Ik-jes plaatst en soms zelf bespreekt!

    Ene Luvienna (wel naam, geen link – de servers zouden maar zo kunnen crashen) merkt naar aanleiding van de achternaam van de inzender op:

    “Eigenlijk wel een wat omineuze achternaam, voor een medisch werker.”

    Nou loopt DSR al een tijdje mee in de Ikkerij en hij kan zich wel voot z’n wijkende haargrens slaan dat ie hier zelf nog niet was opgekomen!

    Vooral dat indirecte, niet gewoon keihard pingelen en scoren…. nee, laat de mensen er maar even over nadenken. Daarvoor kijken we graag over het wat ongemakkelijke angliscisme ‘medische werkers’ heen.

  12. Felicitaties met het 10-jarig jubileum zijn zeker op hun plaats!
    Zo’n Jaarstaatje doet mij dan weer denken aan een opgestoken middelvinger, gekkie dat ik er eentje van jullie ben.

  13. Tja, dat is er eentje die wel zo voor de hand ligt dat je hem niet maakt toch? Maar laten we niet teveel stilstaan bij wat op andere blogs gebeurt, tenzij het interessant is.

  14. DSR bracht het ter sprake om inhoudelijke redenen. Ik-jesliefhebbers kijken over (blog)grenzen heen.

  15. Heer Rozenwater besteedt wel erg veel werk aan zijn reactie. Zo komt hij nooit in het volgende intro natuurlijk. Jaja, nu merkt hij het eens: het valt nog niet mee om echt iets lezenswaardigs te schrijven.

  16. Mooi intro gelardeerd met kleurige geluksolifantjes en ouwe gescheurde spijkerbroek met fraaie inhoud, jammer van de tatoeages.
    Het ikje van Mieke was weer een echt kerkhofje, een merkwaardig en bizar verhaaltje van een stagiaire op de afdeling gynaecologie die absoluut geen kinderen wil na deze ervaring. Geen doorsnee ervaring dus letterlijk noch figuurlijk.

  17. Bestudering van de grafiek, helaas zonder specifieke cijfers langs de y-as maar enfin, leert dat 2014, toen de Eindoordelen hier debuteerden, een zeer succesvol jaar was qua pageviews en bezoekers. Nooit meer geevenaard!

    Daarna wordt het beeld wisselend, komt de klad er wat in tijdens de jaren dat de blogbaas het conflict met DSR zocht, en zelfs het moderatiewapen bovenhaalde…. Het brede publiek stemde met z’n voeten.

    Maar dan de kentering ten goede in 2020…! De lijn naar boven is gevonden. De harmonieuzere verhoudingen werpen hun vruchten af.

    Wanneer de blogbaas DSR gewoon z’n gouden scharreleitjes laat leggen – en dolende vossen, bunzings en ander bijtgraag gespuis op afstand houdt- koersen we binnen no time weer af op de kijkcijfers van weleer.

  18. Je kijkt scheef vadermans, 2015 was het topjaar (tevens het jaar van de twisten met Kees de Jongen en consorten). Verder helegaar met je analyse eens.

  19. Mooi.
    De onbeletterde plaatjes werken natuurlijk dit soort misverstanden in de hand. Ik vind dat er zowel voor 2014 als 2015 iets te zeggen valt.

  20. Terzijde: de tussenstand in intro-waardige reacties van Heer Rozenwater is precies nul (schrijve 0). Alle begin is moeilijk. Hij hoeft de moed nog niet op te geven. Heer, kijk bijvoorbeeld eens naar wat reacties van Pawi, Bertie, Klare Taal, DSR, Ad Hok … zij halen het intro geregeld. Interessant. Origineel. Grappig. Gevoelig. Ad rem … dat zijn de trefwoorden waaraan zo’n reactie moet voldoen. Doe je best!

  21. Piemelmok

    Ooit kreeg ik van een goede vriendin een grote theemok vol met grappige illustraties van piemels in alle soorten en maten. Het is een fijne beker en ik drink er thuis al jaren thee uit. Ik heb hem nu zo lang, dat ik de geslachtsdelen niet eens meer opmerk. Totdat ik in een zoomvergadering een slok neem en mijzelf terugzie op het scherm.

    Hedda Treffers

  22. Tja, en nu ziet heel NRC-lezend Nederland het voor zich. Daar zit Hedda niet mee. Raar verhaal, rare mok. Als titel van het volgende intro wel geschikt qua click bait. Iemand een illustratie?

  23. Tsja… Als je je als man met de vrouwelijke tegenhanger van zo’n mok op Zoom begeeft, dan word je digitaal te drogen gehangen, mogelijk zelfs ontslagen.

    Piemel lijkt me trouwens een woord voor kinderen tot tien jaar en voor mensen die eigenlijk niet van piemels houden.

  24. Misschien kunnen APD en HR hun discussie via mail oid voortzetten? Als reageerder heb je niks aan dat blogbazenondermekaargedoe

  25. ‘Kom maar op m’n blog kijken, kun je een lul zien’, aldus HR.

    Goed, de waarheid mag gezegd worden maar zijn strijd om de kijkcijfers wordt altemet wanhopig.

  26. Nee hoor, het is geen discussie maar eenzijdige spierballerij, waar ik niet eens meer op reageer. In de tussentijd zou DSR misschien de discussies over Luvienna kunnen plaatsen op het blog waar zij reageert?

  27. Nog nooit zo’n piemelmok gezien, gaat dat zien op Rozenwater, de enige keer dat het daar de moeite waard is. Keurig diverse mok, ze staan er in alle kleuren, grootten en standen op. Voor de rest verwijs ik naar de laatste zeer intro-waardige reactie van DSR waar echt niemand meer overheen zal gaan.

  28. Hedda, nu zitten we al in het begin van de week met een dieptepunt! Had nou even gewacht met inzenden, dan was uitstel vast en zeker gevolgd door afstel.

  29. Nu even zonder gein.
    Ik zoek al heel lang naar een mok waarvan het oor aan de binnenkant zit. Of een plaatje ervan.
    Iemand?

  30. Kuttekop

    Ooit kreeg ik van een goede vriend een grote theemok vol met grappige illustraties van vaginas in alle soorten en maten. Het is een fijne beker en ik drink er thuis al jaren thee uit. Ik heb hem nu zo lang, dat ik de geslachtsdelen niet eens meer opmerk. Totdat ik in een zoomvergadering een slok neem en mijzelf terugzie op het scherm. Mijn cheffin zag het ook, en ontsloeg me op staande voet.

    Hidde Missers

  31. Ergens, ooit, las ik over de vele moppen die vorige eeuw de ronde deden over de Polen, in Amerika werden Poolse immigranten nogal eens voor dom versleten. Terecht of onterecht, dat weet ik niet. Ik wist alleen van de starre ouderwetse houding van ze. Met paarden de Duitsers te lijf, van die verhalen.

  32. Aha, een soort Belgen dus. Waarom zijn de bussen in België zo breed? Ze willen allemaal voorin zitten. Dat werk. Die mok had dus ook zomaar een Belgische mok kunnen zijn. En die bus Pools.

  33. Even off topic: ik heb zojuist de eerste aflevering gezien van Ruben Terlou’s nieuwe serie De wereld van de Chinezen. Ruben heeft het weer geflikt, een prachtige documentaire.

  34. Bedenkelijk

    Onze kleine dorpskantoorboekwinkel mag open omdat er ook een postkantoortje is. De man voor me legt twee boeken op de toonbank om ze te betalen. De verkoper kijkt bedenkelijk en zegt dat hij die eigenlijk niet mag verkopen. De man aarzelt even en zegt dan: „Maar ik verslínd boeken!” Hij mag ze afrekenen.

    Hans Mooi

  35. Tja, het zal zo gebeurd en gezien zijn, maar wat zegt ons dit ikje? Is het mooi beschreven? Kaart het een misstand aan? Is het een hilarische of glimlachopmerking? Driewerf nee. Stuur het dan niet in. Plaats het niet. En gaat over tot de orde van de dag.

  36. Willekeur en een flagrante overtredingen van de coronaregels! Bibliofielen staan niet boven de wet, ook niet als ze maar een klein boekje in een klein winkeltje voor een klein bedragje kopen.

  37. Type ‘verklik-ikje’. Met een hoog ‘moet je zien wat ze doen!’ gehalte.
    Morgen beter.

  38. Prachtig ikje in deze benepen en armoedige crisistijd. Deze man zou minstens een pakje kauwgum en een tijdschrift naar keuze gratis moeten krijgen bij deze levensgevaarlijke actie.

  39. Vertraagd

    Zakelijke gebruikers kennen allemaal de out of office reply als je mailt en de ontvanger van je mail druk is, of op vakantie. Deze out of office reply ontving ik van onze notaris en vond ik wel stoer en heel erg 2021: „Due to closure of primary schools, I am home schooling my kids during the day. The response to your email may therefore be delayed.”

    Jaap Pieters

  40. Jaja, alleen zakelijke gebruikers kennen de out of office reply volgens Jaap. Als je een persoonlijk emailtje stuurt dan herkent het systeem dat en verschijnt er een ander antwoord.

  41. Dat het automatische antwoord in het Engels is opgesteld onderstreept het zakelijke karakter. Geen ikje dus vandaag.

  42. Het is uiteraard een out-of-office reply, met verbindingsstreepjes. En de boodschap is weliswaar begrijpelijk maar het klinkt niet natuurlijk.

    ‘stoer en heel 2021’ klink dan weer ronduit infantiel.

  43. APD laat zich kennen als een ignorante nincumpoop die te hoog van de toren blaast. Van al die persoonlijke mailtjes in het Engels heeft hij kennelijk niks opgestoken.

    Hij kan beter even bijlezen over het gebruik van hyphens in compound adjectives.

  44. Heerlijk dat Google. Nincumpoop is een variant van nincompoop en betekent ‘foolish or silly person’.
    Ik ga nog even doorzoeken naar hyphens en compound adjectives.
    Anyhow (ja ik kan het ook een beetje) Bas en DSR zijn wel mannen van de polyglotte wereld, de een meer dan de ander, maar allebei jolly good.

  45. Dit heeft DSR met de beruchte T. van weleer gemeen: er komt geen googlelarij aan te pas.

    Hij deelt gul en minzaam van zijn nog dagelijks aanwassende eruditie en algemene kennis. -gul-minzame glimlachicoon

  46. Jaap Pieter heeft de juiste naam voor dit ikje met een hoog snob-en non valeur gehalte.

  47. Mopperen

    Als ik met mijn mondkapje op de bakkerswinkel instap, schrikt een oude heer op die bij de toonbank staat. „O ja, ik moet een mondkapje dragen.”

    Uit zijn broekzak frommelt hij een exemplaar. Met in de ene hand zijn tas en in de andere zijn portemonnee worstelt hij met het rechttrekken van het mondkapje over zijn neus en mond. Ik hoor hem mopperend in zichzelf mompelen: „Tijdens de oorlog was het tenminste duidelijk wie de vijand was, dat waren de moffen. Nu is dat iedereen.”

    Annette van de Wetering

  48. Pfff…. laten we blij zijn dat er in de oorlog nog geen Ik-jes waren. Gedoe met de knijpkat, bonnen, zwarthandel, surrogaatkoffie, voorkruipende NSB-ers…. zie je het voor je?

  49. Uitlaatklep voor zeikende Nederlanders, je zou ze bijna zo gaan noemen. Maar da’s niet aardig. Het scheelt vast een hoop ingezonden brieven en Facebook reacties en misschien ook wel oprispingen en ernstiger fysiek ongemak van onze Cor van der Laak medeburgers, en misschien wel stemmen op onderbuikpartijen.

  50. Hoezo ‘kennelijk’? DSR=DSR, niets meer, niets minder.

    Over inhouden gesproken: HR houdt zich hier, volkomen terecht, op de vlakte nadat ie wel eens ‘bewijs’ zou gaan rondsturen en publiceren. Dit is kennelijk een laatste oprisping.

    Hopelijk houdt HR op de lezers van dit blog lastig te vallen met zijn DSR-gestalk (kennelijk ter afleiding van de controverse die hij op zijn eigen blog is gestart met rare opmerking over ‘mongooltjes’ die zelfs bij zijn trouwe volgelinges tot verontwaardiging heeft geleid,- je verzint het niet).

    HR weet waar DSR’s email woont; dat ie daar dan maar gebruik van maakt.

  51. Een zelfde IP-adres kan ook op een huisgenoot of collega duiden, Heertje, dat jij dat niet weet! Bovendien heb je VPNen die door duizenden, zo niet miljoenen internetters worden gedeeld. Man man. En dat noemt zich blogbaas.

  52. “Hallo, hallo, HALLO!!!? Is daar iemand?”
    Het hek is los. Een paar kippen staren me emotieloos aan.
    Geit herkauwt. Fake camera faked.
    Mannelijk (?) gezicht achter vaal, guur, gordijntje.
    Trekt zich terug.
    “Hallo” nu fluisterend. Misschien had ik daarnet te hard geklonken. Kon er zomaar een lawine begonnen zijn. Een lawine van emoties, de emoties angst en wanhoop wedijveren om aandacht. Maar ook herinneringen aan plezier en losbandige etentjes hangen aan de nu verroeste BBQ.
    “Hallo, Bas?”.

  53. Persoonlijke gegevens zijn niet bestemd om openbaar gemaakt te worden. Veel weblogshosters verbieden dat zelfs.

    Als HR zo nodig met z’n billen bloot wil, al dan niet om ongegronde beschuldigingen te ‘bewijzen’, dan moet ie dat zelf maar weten. DSR bedankt zoals elk zinnig mens voor een dergelijk schunnig voorstel en hoopt dat HR zijn hersenspinsels laat varen.

    (Deze discussie had trouwens best via mail gekund, maar dan hebben we buiten HR’s drammige ego gerekend.)

  54. Oh-oh… als HR hier op ingaat, konden we nog wel eens een reprise krijgen van ‘de computerafdeling van de NRC’ van JdW…..

  55. Trolley was bij mijn weten zo’n beetje de eerste die ons, hobby-internetters, destijds inwijdde in het verschijnsel van de VPN, en maakte daarmee zowel op NRC als drasties als het Googlegroepje van ingewijden (door hem steevast de roedel genoemd) heel wat mensen wereldwijs. Oh, wat had hij een minachting voor mensen die het niet al wisten.

  56. JdW snapte er in ieder geval helemaal niks van, ondanks de tips van zijn maatje Heer Rozenwater en ene Vlad. Zouden ze elkaar nog mailen?😂

  57. Gefeliciteerd Huntelaar, ik had er geen idee van dat we al tegen de 100 reacties aanzaten, maar toen ik je naam zag opduiken, moest het bijna wel. Proficiat man. Scherp.

  58. The Hunter is mijn bijnaam. Leek me wel zo toepasselijk hier, maar als het een probleem is, houd ik het gewoon op Huntelaar. Ik denk dat het sowieso wel even zal duren voordat ik hier weer op kom draven.
    Lummel? Voor welke club speelt die?

  59. @HR
    Waarom ga je niet op je eigen forum rondvragen hoe men elkaars geestesgestelheid beoordeeld? Dat is toch geen kwestie waar zich men hier mee bezighoudt.

    Of draaf je rond voor iedere boodschap van je schaarse reageerders? Is de nood zo aan de man?

    Enfin, ook dit had HR DSR gewoon kunnen mailen.

  60. Lummel speelde ooit als spits in WVHEDW zaterdag 8 waar hij een jaartopscorer van het elftal werd met drie doelpunten.

  61. Geweldig nieuws, lummel.
    Daar steek ik maar bleekjes bij af met het winnen van de tweede plaats bij een wedstrijd rugzwemmen. Er waren twee deelnemers.

    Over het ikje van vandaag, jeweetwel, over de oude man en zijn mondkapje, is alles al gezegd door Bas en DSR. Ik wil daar toch nog aan toevoegen dat het slecht geschreven is, niet grappig, zonder pointe of clou, en geen bijzondere waarneming weergeeft.

    Maar aan de andere kant ook wel gemakkelijk zonder al die internetwetenswaardigheden van blogbazen, die elkaar de loef willen afsteken met hun kennis. Knap? Ja. Interessant voor de bezoeker? Staat te bezien. VPN, ik zoek het niet eens meer op…

    Ik wacht op Rutte IV.

  62. Date

    Gehoord: serieus gesprek op de fiets tussen twee mannelijke studenten.
    „Ben jij ook voor die avondklok?”
    „Ja joh, ideaal. Spreek je met je date rond 19.30 af. Zekerheid dat je tot 4 uur kan blijven!”

    Wendy van Dorp

  63. Geen ikje, maar een goeie tip van Wendy.
    En als het daten tegenvalt ? Dan een nachtje zwijgen, niks mis mee.

  64. Een avondklok kan heerlijk zijn. Toen ik in Addis Ababa woonde, was er een curfew van middernacht tot 05:00 uur. Meestal een goed excuus om rond half twaalf op te stappen, en zo nu en dan een mooie gelegenheid om ergens de nacht door te brengen.

Ik vind er dit van: