Een afspraak met een gordijncoach. Een oud hondje dat “Turbo” heet. Een sticker op de binnenkant van het wc-deksel met “Let it go”. Een gezinsuitje naar de tandarts. Di-ethyleenglycol (DEG). Een chihuahua met een donker truitje aan.
Stuk voor stuk intrigerende verschijnselen. Wat of ze met elkaar gemeen hebben? Ze waren onderwerp van een ikje in de NRC van vorige week. Hier bespreek ik er een paar en nog wat meer. Zoals ook lappendekentjes en askegeltjes. Ondersteund door de steeds inniger en intenser wordende community van reageerders op deze site. Voel je vrij om mee te gaan doen. Vanaf vandaag. Dat kan.
Trees Roose schreef over haar splinternieuwe plisségordijnen die steeds maar kapot gingen. De klantenservice wilde ze niet zomaar vervangen maar wou eerst een gordijncoach sturen. Het zal je maar gebeuren. “Bood NRC maar eens een schrijfcoach aan bij twijfel aan de Ik-jesschrijfvaardigheden…” sneerde De Schrijvende Rechter (DSR) karaktervast in zijn rol als ikjesschrijvershekelaar.
De jongens en meisjes van rolgordijnen.nl spinden er intussen garen bij. Want daar kun je ze online ontwerpen en bestellen. Vooral ook een aanrader voor kniezers op leeftijd die de zon niet meer naar binnen laten schijnen.
Wandelen met of zonder hond wil ook nog weleens helpen om de donkere gespinsels uit het hoofd te verdrijven. Zoals ook Anke van der Meijde weet die zich gezellig met haar man door een oud, recent in eer hersteld parkbos in haar dorp bewoog. Nou, wandelen … naar eigen zeggen “kronkelden” ze over bruggetjes en zandpaden. Ik zag het voor me. Een oud hondje dat met zijn baasje aan het meesjokken was keek ook verwonderd om. Maar nijdig riep het baasje “Turbo, kom hier!”. En hopla, dan heb je alweer een clou te pakken van een NRC-ikje, dat kan vlot gaan hoor.
“Het bejaarde tempo van de hond leidt er niet toe dat de inzendster en haar man hem voorbij kronkelen. Turbo blijft ze voor. Goed zo!” riep Pawi bewonderd en gelijk dat ze had. Zo’n hond heet niet voor niets Turbo.
Tot groot plezier van de hele community voegde Lummel zich na een lange afwezigheid weer bij ons. Hij bleek een veeleisende cursus gordijncoach achter de rug te hebben. Wat een toeval, een beroep waar we het net over hadden gehad, soms zit het in de lucht. Ook op zijn eigen minstgelezen kookblog van de wereld is hij gelukkig weer actief, zie zijn recente recept voor “chut(ney) met peren”.
De kleindochter van tien van Karin Gouverneur is een bijdehand kindje dat een sticker van Frozen op de binnenkant van het wc-deksel heeft geplakt: “Let it go.” Verder heeft ze naast haar laptop een A4tje liggen met “IK DOE HET, IK DURF HET, IK KAN HET”. “Wat grappig” grapte DSR, “zo’n sticker-sloganhuishouden! Misschien was dat ‘Ik doe-durf-kan het!’-A4-tje wel van haar ouders’ nachtkastje gepikt.”
Liesbeth Kooyman schreef een anekdote op van haar bezoek aan de visboer met als titel “uitje”. Nou, dan weet je het wel, als het althans in Amsterdam was, dan komt er een woordgrapje over een haring met een uitje. Maar het was ergens anders en de uitsmijter was dat de visboer “met een big smile” aangaf dat hij de vorige dag met zijn hele gezin naar de tandarts was geweest, als uitje en hoogtepunt van de week.
Pawi vond het ikje een “aan elkaar gebreid lappendekentje”. Ze realiseerde zich wellicht niet dat dat dubbelop is, dacht ik slim te zijn, want een lappendekentje is per definitie aan elkaar gebreid. Nou, dat had ik beter niet kunnen opmerken. Man man man. De recepten voor niet aan elkaar gebreide lappendekentjes vlogen me om de oren. Je schijnt ze ook te kunnen stikken. Wist ik veel. Of naaien, lijmen, haken en “in een ikje weven”, volgens Pawi.
de laatste les van haar naaijuf
Maar voordat we daar met elkaar van gedachten over konden wisselen ging het alweer over iets anders, een levensveranderende Gebeurtenis van dezelfde schrijfster. Tijdens de laatste les van haar naaijuf viel er namelijk ooit “een askegeltje” van haar hoofd op het lappendekentje dat zij aan het naaien was. Nou moe, waar dat nou vandaan kwam? Het was waarschijnlijk eerder naar binnen gewaaid tijdens het roken met open raampje. “Dat kegeltje had een lange reis gemaakt, net als ik”, sprak zij diepzinnig, “waarom het net tijdens de les omviel?” Dat zullen we dus vermoedelijk nooit weten. Maar het houdt ons wel bezig. Het was nog in de tijd dat we allemaal in de auto rookten, in bed, in restaurants, overal eigenlijk behalve onder de douche.
“Gelukkig zijn zij die nooit rookten, hoewel ze het ritueel moeten missen van het openen van een pakje met tranentrekkende afbeeldingen (kinderloos blijven, impotent worden), eerst het cellofaan eraf, dan de banderol, daarna het beschermende zilverkleurige folie uit het kartonnen pakje trekken…pas dan kan de eerste eruit, en blijven er nog negentien over voor morgen en de rest van de week/maand.” Pawi zou zelfs een verstokte niet-roker nog aan het roken krijgen met deze prachtige beschrijving. Toch?
Rob Bakker (jr) was op bezoek bij zijn alleenstaande vader Rob Bakker (sr; 85, chemicus). Bij het wekelijkse potje Scrabble legde pa “DEG” op het bord. Dat is Di-ethyleenglycol, zoals we allen weten, C4H10O3, een giftig oplosmiddeltje.
En we sloten de ikjesweek af met alweer een ikje over een chihuahua. Wat is dat in Nederland, wordt het land ermee overstroomd? Jelis van Dolderen schreef dat hij (of is Jelis een zij?) zijn/haar hondje uit liet. Het was volgens hem/haar een “kleine chihuahua” die hij/zij tegen de kou een donker truitje aan had gedaan. Verder gebeurde er niet veel. Over dubbelop gesproken. Kun je die met het blote oog nog zien dan, kleine chihuahuas?
Maar hoe groot is de kans dat je in slechts één week tijd 2 chihuahuas ziet? Hoe groot dat ze iets anekdoterigs doen? En hoe groot dat ze het onderwerp van een NRC-ikje zijn? Ik vermoed een gerichte promotieactie van de Nederlandse Bond van Chihuahua Liefhebbers. Terwijl het toch zo simpel is: houd die beestjes in je jaszak, zoals ons Bertie twee weken geleden bij het eerste chihuahua-ikje al zei.
Ter afsluiting nog wel even iets bijzonders. Een pluimpje voor een kopje op een ander blogje. De buurman had een aantal zwart-witte foto’s gedeeld van beroepen die inmiddels uitgestorven zijn, te weten van de kegelopzetter, wekker, ijssnijder, vliegtuigluisteraar, rattenvanger, lampenaansteker, melkboer, boomstamvaarder, telefoondoorverbinder, lijkenopgraver en fabrieksarbeidervoorlezer en vroeg daar zoals altijd bij gebrek aan mensen die er inhoudelijk over wilden discussiëren (zoals hier wel zou gebeuren) een lollig fotokopje bij. Die van Ad Hok was in al zijn eenvoud weergaloos: “Alleen de melkboer wordt echt gemist”.
“Gefeliciteerd, Ad Hok!” schreef Luvienna
De kop stak eenzaam uit boven een paar bijzonder saaie lusteloze suggesties: “Das war einmal und kommt nie wieder” van Indra bijvoorbeeld. “Pin-up” van Thaddeus Plomp. Of “Niets is zo permanent als tijdelijk” van Luvienna. Hoe verzin je het, hoe durf je het op te schrijven, maar goed, gelukkig ziet niemand het daar. Die van Hannah “Van de baan” was dan tenminste nog wel iets. Een “hele scherpe kop” noemde Indra het, volkomen misplaatst natuurlijk. Het is een woordspeling, een aardige woordspeling, maar het heeft helemaal niets “scherps”. Nee, dan die van Ad. Voor de liefhebber en kenner een winner. “Gefeliciteerd, Ad Hok!” schreef Luvienna en dat was dan wel weer sportief. Ze weet kennelijk wel dat haar eigen talenten op een ander gebied liggen.
Wil jij net als De Schrijvende Rechter, Pawi en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Bas van Vuren, aangenaam
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik liep een standbeeld tegen het lijf. Zonder hoofd. Wel met benen en voeten maar die konden er niet op. Ik liep te dwalen in de stad en te prakkiseren over het intro. Het zou gaan over een lappendekentje, dat wist ik al. Ik zou een standbeeld voor het lappendekentje gaan oprichten zelfs. Want veel aandacht krijgen ze niet. En toen zag ik er ineens een: een standbeeld voor een lappendekentje. Vandaar. Volgende week zie ik misschien iets anders.
Foto: “Standbeeld voor een lappendekentje” © 2021 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Gaaf, zo’n standbeeld voor een lappendekentje!
Dat gekat over het blog van de buren heb ik eerlijk gezegd overgeslagen…
Grappig toch … als Heer Rozenwater hier komt katten dan is dat allemaal goed. Maar … ik mag niks terug zeggen, dan krijg ik de wind van voren.
Sla ik ook over.
Zal ik het ikje plaatsen vandaag? Even geduld..
Vlek
Als ouders van een vrolijk autistische zoon zijn we aardig getraind in helder en eenduidig communiceren. Toch glipt er in ons gezin met veel reuring weleens wat doorheen.
Een telefoontje kondigt onverwacht ‘hoog bezoek’ aan. Over een kwartier. Dus mijn man zwiert de ergste rommel het fietsenhok in en ik haal een natte lap over mijn kinderen en de kat. De jongste heeft een pindakaasvlek op z’n trui. Terwijl ik voor hem iets schoons uit de droger trek, roep ik naar boven: „Sytze, hoe ziet jouw shirt eruit?”
Stilte. Ik kan de kortsluiting in zijn hoofd bijna horen. Dan: „Ehh, blauw?”
Lucia de Souza Ferron
Een beeld van een lappenlijfje, mooier kan het intro niet beginnen.
Het ikje is niet slecht maar als buitenstaander kijk je er anders tegenaan dan eigen volk, of hoe ik het ook zeggen moet.
Mededeling. Heer Rozenwater komt hier op de site regelmatig in de reacties vertellen hoe saai het hier is, zowel het intro als de reageerders, hij deelt zijn eigen statistieken, praat tegen of over reageerders van zijn eigen site (Thaddeus Plomp, Timmerark) en zeurt over het privacybeleid alhier. Pawi zegt daar niets van. Ikzelf vertoon dit gedrag niet op de site van Heer Rozenwater en reageer ook hier nauwelijks op zijn misplaatste reacties. Maar als ik in het intro ook maar iets over of naar aanleiding van het blog van de buren schrijf, dan word ik daar door Pawi over aangevallen. Ik ben daar eerlijk gezegd een beetje klaar mee. Gelijke monniken gelijke kappen graag. Mijn blogplezier gaat er zo van af.
Na dat telefoontje is het onverwachte bezoek niet onverwacht meer. Onverwacht bezoek kondigt zichzelf niet aan. Niet per telefoon, mail, bedrijf of aapje.
Morgen onverwacht schriftelijk staat in mijn geheugen gegrift.
Nou, wat DSR betreft had Pawi het gekat over het blog wel kunnen overslaan.
En dat is dan de eerste reactie, het begin van de week – alsof er een hypocriete dweil in je gezicht slaat. Volgende keer graag een trigger warning.
Trouwens, hoe wist Pawi eigenlijk dat het gekat was, als ze het heeft overgeslagen?!
Zelf vond DSR de inzending van Thaddeus Plomp (pin-up, over de bowlingkegelkereltjes) het aardigste. Zelfs Indra, die altijd ’s binnensmonds een een paar 5-blade gilettes meedraagt, want je weet maar nooit, was er over te spreken.
Katten moet je niet met een lap schoonmaken.
Je hoeft geen autist te zijn om de vraag van de moeder onbegrijpelijk te vinden. Hoe kon hij weten dat zijn broertje of zusje een pindakaasvlek had? Beetje chaotisch huishouden lijkt me.
Nou nou, het was helemaal niet aanvallend bedoeld. Ik zal me er niet meer mee bemoeien.
Het agressief-pacifisme blijft een wonderlijke stroming….
Wie haar medereageerders selectief ipv consequent aanspreekt op hun gedrag kan daarop vanzelfsprekend enige terugkoppeling verwachten. Laat het een aanmoediging zijn tot een constructievere bijdrage aan het debat ipv een reden tot terugtrekken.
Slimme gast die Lummel maar niet heus. Het is oninteressant gezeur.
Lieve HR, laat zich casteren door z’n kwezelharem en presenteert de schamele opbrengst trots op een zilveren schaaltje.
Ik moet sterk aan dit mannetje denken. Je zult er maar op lijken.
“Er is altijd wel een Intrigant als Cassius in ons midden die zal proberen om onrust en tweedracht te zaaien om zodoende zichzelf te kunnen handhaven. Maar je zelf handhaven ten koste van anderen is een niet erg sociale manier van intermenselijke omgang.”
Daarmee overschat je HR’s sluwheid.
En dat is dan de eerste reactie, het begin van de week – alsof er een hypocriete dweil in je gezicht slaat. Volgende keer graag een trigger warning
Een feestelijker begin van de week kan je je haast niet indenken!
Hier zijn we ingesneeuwd. Niet alleen door de reacties, maar ook in het echie. We scheppen sneeuw weg waar nodig, we stampen sneeuwduinen van 80 cm hoog een beetje plat voor onze eigen paadjes, naar de afvalbak, naar de asbak, naar de schuur. En we kijken jaloers naar de enkele sneeuwschuiver die voorbij raast, die van de gemeente.
Goed zo. Altijd goed als het luie zweet er een beetje uitgaat.
Misschien wordt het nog wel wat met Nederland.
…maar mijn vraag aan Pawi wat dus of ze zich nu meer gebullied voelt door DSR en APD of gemansplaind door HR.
Haha, volgens mij beide. Dan kun je idd maar het beste gaan sneeuwschuiven. Heb ik zelf ook gedaan vandaag. Het helpt.
DSR geen van beide. Voor het debat dat je wilde aangaan zal je een ander onderwerp moeten zoeken. Bijvoorbeeld over perenchutney? Of over het “niet het scherpste mesje in de la” van Lubach?
OK.., dan maar wat victim blaming: als Pawi eens wat consequenter was, dan hoefden APD en DSR haar niet te bully-en en HR haar haar niet te mansplainen met alle uitlokkingen tot debat van diep. Gelieve daar rekening mee te houden!
Naar Lubach kijkt DSR niet en zo’n lelijk anglicisme nodigt zeker niet uit.
Lubach was niet best gisterenavond, misschien helemaal niet zo slecht dat het zijn laatste seizoen is. Maar ook Draadstaal haalde het eigen niveau niet. Ook de comedy heeft wellicht te lijden van de corona. Eens zijn de grappen op, zeker zonder publiek.
Woordenschat
Sinds kort werk ik in een bibliotheek. Vandaag leerde ik dat kinderen die een half uur per dag lezen zes keer meer woordenschat ontwikkelen dan kinderen die dat vijftien minuten per dag doen. Tijdens het avondeten vertel ik dit aan onze dochter van tien jaar. We krijgen haar moeilijk aan het lezen. „Dat interesseert me niets”, zegt ze. Op mijn vraag of ze eigenlijk wel weet wat het woord ‘woordenschat’ betekent, antwoordt ze: „Nee, en ik wil het ook niet weten.”
Deirdre Carasso
Aan de carriereswitch van de inzender, van museum- naar bibliotheekdirecteur, zijn hele krantenartikelen gewijd. Niet iemand dus die een Ik-jesplek voor de gewone man zonder diepgewortelde connecties in de cultuursector.
Verder is het bemoedigend om te lezen dat ook lieden bij wie de boeken allicht tot de zolder opgetast zijn moeite hebben hun kinderen aan het lezen te krijgen. Maar dat maakt Ik-je niet minder tot een losse flodder.
Tot de kleine rechters en rechterinntjes in het land zegt DSR: ‘Elke dag een heel uur lezen, desnoods op de wc als er geen stil plekje in huis is. Maar niet vergeten om achter de meiden (m/v) aan te zitten!’
Grappig ikje. De dochter is al vroeg aan het puberen.
Lezen doe je graag of niet, en als je het wel graag doet sluit je jezelf makkelijk af voor de buitenwereld, hoe lawaaiig die ook is.
Ik geef het je te doen, dat afsluiten, op een flatje met vier kleine broertjes en zusjes. Niet iedereen groeit op in een villa.
Ik deed het in een kamer met vijf broertjes en zusjes. En later in een zaaltje met dertig meiden tussen de 11 en 17 jaar.
Zoals gezegd, DSR geeft het je te doen.
Zelf had DSR 7 broers, zeven zussen, 2 halfbroers, 2 halfzussen, een achterneef, een grootmoeder en overgrootmoeder die altijd met hun stok op de grond stampten, 2 kakatoes en afhankelijk van de tijd van het jaar tussen de 4 en 6 zwien’n. Driehoogachter, in een vertrek. We woonden naast een kabelbranderij, dus je zat altijd tussen het drogende wasgoed.
Dan zoek je het huuske wel op hoor.
Ik stond er in mijn jeugd om bekend dat ik altijd onder een tafel zat te lezen, zelfs tijdens drukke, rokerige verjaardagsvisites.
Ooit kreeg mijn moeder een telefoontje van de plaatselijke bibliothecaris: ik had alle boeken gelezen, zij raadde een volwassenen-abonnement aan.
Gebrek aan een volwassen-abonnement en een draak van een bibliothecaresse maakten dat DSR zijn toevlucht moest zoeken tot een boodschappentas met dubbele bodem. Dientengevolge ligt het verzameld werk van Anais Nin nog steeds ergens in een donker hoekje van het DSR-Jeugdjarenarchief.
Nieuwe (*kuch) reageerder “Pummel” doelt wellicht op zijn reactie van gisterenmiddag, die er gewoon op staat, moet je wel even voor naar boven scrollen. Hij luidt: “Slimme gast die Lummel maar niet heus. Het is oninteressant gezeur.”
Nou, da’s zeker een reactie waar Pummel lang op heeft gebroed, onbegrijpelijk dat hier nog niemand op gereageerd heeft. Echt interessant. Zitten we echt op te wachten.
Probeer nog eens iets, P.? Dan graag zonder tokkietaal, anders is het van korte duur.
Dat gevloek en gesmijt met vleeswaren mag van DSR zonder pardon worden gemodereerd. Het doet afbreuk aan het cachet van dit blog.
Maar niet heus! Dat zeggen lagere schoolkinderen die ironie als taalvorm ontdekken. Na een beetje oefenen hoeft dat ´maar niet heus’ niet meer en kunnen ze aan sarcasme beginnen.
Leuke nickname trouwens
Hallo, allemaal!
Klopt, lummel. In de trant van neussie trek.
Heb jij trouwens nog leeservaringen uit de ouwe doos?
De vleeswaren die DSR terecht wil weren van dit blog, hebben enige connectie met Anais Nin denk ik zo.
Pummel en Hummel zijn vrij om te schelden, maar liever niet hier.
Hallo, allemaal! Klinkt nogal nep, hoax.
De meest intrigerende hoax imho, Liszt geeft les in Chopin en deelt een kusje uit …
Prikstraat
Ik rij buurvrouw naar de prikstraat. Op de parkeerplaats zet ik haar in een knalblauwe leenrolstoel, vrolijke verkeersregelaars houden met grote gebaren alle verkeer voor haar tegen. Een knappe jonge dokter doet de intake en binnen vijf minuten zit ze met ontblote bovenarm in de stoel. Er staan drie lieve medewerkers om haar heen die écht niet willen geloven dat ze al 96 is. Ze glundert en is voor eventjes de koningin van gang B, prikruimte 3. Ik rol haar weer terug naar de auto. Ze zegt: „Ik vond ’t eigenlijk véél te snel gaan allemaal.”
Trees Roose
Trees is op dreef!
Nou, DSR vond dat het Ik-je in ieder geval niet veel langer had moeten duren.
De ‘knalblauwe’ kleur als voorbeeld van een verzetje lijkt DSR wat vergezocht.
En je rijdt iemand in een rolstoel terug. Rollen doe je maar met biervaten.
Een vlotte schrijfstijl met talloze bijvoeglijke naamwoorden, om moe van te worden.
De anekdote is wel leuk en de pointe ook. Was Trees niet kort geleden ook present met een ikje?
Jaja, Trees was al eerder present, meerdere keren al, wellicht is de nieuwe Mieke Kerkhof opgestaan. Een buitenmodel.
Update: Trees Roose heeft sinds 2014 al 13 ikjes gescoord. Ze gaan vaak over bezoeken aan de supermarkt, over haar leven als vrijwilligster voor van alles en nog wat, en over Groningen. Niet over spreekkamers en zwangere vrouwen. Einde bericht.
Haar schrijfstijl kenmerkt zich door het invoegen van bijvoeglijke naamwoorden. Deze spande tot dusver de kroon: “Het is ochtendnevelig, in een warmgouden zon lichten de contouren van de eeuwenoude daken op, de majestueuze Martinitoren, het okergele minaretdak van Mendini’s museum.”
Maar je schijnt er ikjes mee te scoren. Ikjes, een format dat ooit nou juist het schrappen van woordjes propageerde “tot het pijn deed”. Dat was toen een vermakelijk en helegaar niet zulk makkelijk kunstje.
Mededeling: de zich Pummel of Hummel noemende reageerder is vanaf een minuut geleden van de site geband. Reden: onwelvoeglijk taalgebruik, onaangenaamheden, in intensiteit oplopend in plaats van afnemend. Voor dit soort lieden zijn er volop andere websites op het internet. Ik wens hem elders het beste en hier tot never.
Nou, dat gaat wel heel snel hier. Ik heb geen onwelvoeglijk woord gebezigd.
Ik heb hummel vanmorgen gelezen. Die is hier al eens eerder geweest geloof ik.
Trees had nog 2 bijvoegelijke naamwoorden meer kunnen schrijven. Voor ´verkeer’ stel ik ´ aanstormend ´ voor. Bij ´auto ´ had ´wachtende ´ gekund. Koningin had stralende kunnen hebben en minuutjes korte. Ze heeft ook prikruimte 3 en gang b vergeten te versieren.
Hummel of Pummel heeft ook nog reacties gestuurd die gelukkig niet door het filter zijn gekomen en dus niet op de site hebben gestaan. Sneuneusje en niet bijster origineel. Ook hij mag naar de buren en daar ongestoord verder stoken. Doorrrrrr ….
Ik zal hier dan ook wel weinig kans maken, ben ik bang.
Mooi dat de blogbaas optreedt! DSR had de vlerk gisteren al in het snotje.
Verder geen aandacht aan besteden en zeker niet sneren naar de buren, dunkt me.
Er sneert hier niemand naar de buren. Overigens is ook ene Krummel daar wel maar hier niet welkom. In beginsel willen we hier niemand die op Lummel rijmt.
Nou, daar kan Frummel het mee doen.
https://www.bing.com/videos/search?q=frummel+oudejaarsloterij+kat&docid=608038800002452191&mid=5F5A66471830A60721425F5A66471830A6072142&view=detail&FORM=VIRE
Geloof in geluk … wat een talentjes daar bij de scenarioschrijvers van de Staatsloterij 😂
‘Ook hij mag naar de buren en daar ongestoord verder stoken.’, laten we daar niet moeilijk over doen.
…over het feit dat dat een sneer is.
Nee, dat is geen sneer maar een feit. Een blogbaas die zegt mij persoonlijk te “haten”, dat laat ik dan maar voor wat het is. Ik wens Hummel en Frummel en Pummel en Bint en Thaddeus Plomp en Hannah daar veel blogplezier toe.
Burenhulp is heel welkom, vooral in deze barre tijden, waar de gevaarlijke ijsvlaktes lonken maar waar je zomaar vreselijk doorheen kan zakken. Tegelijk is de prachtige natuur op zijn mooist, vooral de door vele jaren straffe wind uit winterse oorden heel diep omgebogen jeneverbesstruiken, die met een voorzichtig sneeuwlaagje getooid wel lijken op wilde struiken met heerlijke witte bloesem. Zo wil ik ook wel mijn grandioos verjaardagsfeestje vieren als ik de mooie leeftijd heb van een geweldige 96!
Tja, zo kun je elk rotweer wel mooi laten lijken. Let us face it: het is te koud, veel te koud en je kunt bijna niets doen, niet eens warme chocolademelk drinken in een pannenkoekenboerderij.
Ik deed mijn best op bijvoeglijke naamwoorden.
Versnapering
Ik maak mijn auto sneeuwvrij en hoor een conversatie die gevoerd wordt bij een belendend perceel. Een buurkind vraagt aan zijn moeder: „Mam, mogen we iets lekkers?”
Via de voordeur roept de moeder: „Pak bij het fietsenschuurtje maar een ijspegel van het dak.”
Mieke Kerkhof
Een belendend perceel, via de voordeur, Mieke is overal.
Lijkt me een onaardige opmerking van die moeder, niet leuk om dat in de krant terug te lezen. En een ikje kun je dit ook niet noemen.
Inzender beoogt een droog-komisch effect dmv de zinsnede ‘conversatie die gevoerd wordt bij een belendend perceel. Een buurkind…’, maar de uitwerking lijkt niet het gewenste resultaat te hebben.
‘Don’t quit your day job’, is dan het gebruikelijke advies. Maar in het geval van deze inzender zou DSR desondanks een carriereswitch willen aanmoedigen. Met gejubel, bazuin en hoorngeschal.
Enfin, alles wat zich binnen het zintuigelijk bereik van de inzender bevindt, is kennelijk Ik-jesmateriaal. Je zult er maar naast wonen. Sommige mensen zouden nooit meer naar de wc durven.
Pawi’s bezwaar tegen de pointe deelt DSR niet. Tikkie onaardig van die moeder, so what? Dat viel toch wel mee en ’t klonkt best gevat. Wie weet had ze een punthoofd van het geschooi om snaai de ganse dag met de kinderen thuis van school. ‘..niet leuk om dat in de krant terug te lezen’ klinkt wel bijzonder kleinzerig en preuts. Kranten leven bij de gratie van dingen die niet zo leuk zijn om terug te lezen. Tegenwoordig is in dergelijke gevalln ook wel de term ‘snowflake’ in voege.
(En dat zegt DSR natuurlijk niet om iemand iets onaangenaams dat je niet leuk vind om op een blog terug te lezen toe te voegen, maar omdat het past bij de weersomstandigheden.)
@APD
Gisteren schapte je terecht reacties met vloeken en vulgair gescheld.
Zou je hetzelfde kunnen doen met reacties waarin dodelijke ziektes, waarvan iedereen de uitwerking bij een geliefde wel eens zal hebben meegemaak, als krachttermen worden gebruikt?
Brrr….allerakeligste Nederlandse gewoonte, een tijdje geleden wijdde The Economist er nog een column aan.
Een punthoofd zou je ervan krijgen, de ganse dag de om snaai schooiende kinderen thuis van school! Hogere inlegkunde als je het mij vraagt.
Een ijspegel van het dak trekken is niet zonder gevaar. Voor je het weet breekt er een andere los en priemt dan op een gevoelige plek, of erger nog: glijdt in je nek.
Reactie van Heer Rozenwater verwijderd vanwege onwelvoeglijk taalgebruik.
Goed optreden jegens de smakeloos-morbide HR!
Uit frustratie bant hij dwaalgast DSR voor een week -proesticoon- en ene Thaddeus Plomp, terwijl hij zint op maatregelen tegen APD.
Had HR elders gewoond, en meer macht gehad, dan liet hij nu een paar dorpen platbranden.
Hoe groot zijn de ijspegels ba drie dagen vorst, maatje pink toch zeker? Het verbaast DSR dat Pawi het zo naar haar zin heeft in de Griekse, waar overal gevaar loert -milde glimlachicoon-
Och, je hebt zijn taalgebruik gezien, dat was echt niet fris. Heel normaal om dat weg te halen. Vulgariteiten horen hier niet thuis. Period.
De spellingcontrole heeft ‘Griekse’ van ‘gribus’ gemaakt…..-zucht –
Jaja, geef de spellingscontrole maar weer de schuld!
By the way, ik heb de reactie van de Heer Rozenwater weer op de site gezet (zie hierboven) maar wel de ergste woorden gemodereerd door middel van ***’s. Kan een ieder voor zichzelf beoordelen of we zoiets hier op prijs stellen of niet. Ik dus niet. Draagt niet bij aan de goede sfeer alhier. Maar ik hoor graag jullie mening, zo het jullie al boeit. En zo niet, dan gewoon lekker doorscrollen en doorreageren en vrolijk en positief blijven.
Van mij mag het er alsnog af.
Die reactie brengt niks goeds in en HR heeft op zijn blog al aangegeven dit volkomen normaal te vinden. En wie dat niet vindt, gaat in de ban.
Wat hij op zijn blog schrijft zal mij jeuken. Ik kwam daar al heel zelden en sinds zijn haat outing nog veel minder tot nooit meer.
DSR kan als geen ander weten dat ik het mannetje persoonlijk geen kwaad hart toedroeg, in tegendeel. Schouder ophaal icoontje.
“Timmer haat APD, dat is een zekerheid …” Nee dus, ook dat is helemaal fout. Maar dat ga ik niet uitleggen 😀
DSR’s kennis van zaken omtrent de verhouding HR-APD is slechts een momentopname, van lang geleden. Sindsdien is er veel voorgevallen, en ook gemaild. Dat laatste is funest voor de goede verhoudingen, want het gesprokene vervliegt, het geschrevene blijft.
In zijn reactie neemt HR, allicht geschrokken van zijn eigen toon, wat gas terug (‘Haat ik APD?’). DSR kan je waarschuwend verzekeren dat HR jou, en DSR, hartstochtelijk haat. HR’s recente emails aan DSR leken wel geschreven door een Gilles de la Tourette-patient, zo bar en boos was het.
Het heeft HR een plaatsje op mijn email-blacklist opgeleverd, als eerste en enige ooit. Het getreiter hier zal daar deels uit voortkomen.
Ja dat emailtje was niet mals en heb ik snel verdrongen. Er zat een doodswens in, we moesten ergens in stikken.
Ik doelde op een eerdere uitnodiging voor een persoonlijke bijeenkomst vorig jaar waar HR geen sjoege over gaf. Niet alleen niet accepteren, want dat kan vanwege drukte of geen zin, maar ook geen reactie.
Kwalijk maar vanaf dat moment is hij dus op mijn emotionele blacklist gekomen. Zijn openbaring op zijn eigen blog dat hij mij haat was consequent. Zijn ontkenning hier volkomen hypocriet.
Pfff …!
Blijven puffen Ad, dan komt het er vanzelf uit.
Wie nog puf heeft, puffe voort….:
Sjiek
Op de hoek van de straat stonden ze met zijn vijven te kletsen en te roken, drie jongens en twee meiden van een jaar of vijftien. Toen ik dichterbij kwam staken de jongens net de straat over. Ik hoorde een van de meiden hen naroepen: „Sjieke broek, Atty!” Het was even stil waarna de ander riep: „En sjieke billen!”
Marie-Francé Gielissen
Dus Atty is een jongensnaam, of uberhaupt een naam? Doet me eerder aan een gekke tante denken die half en half in de kunst zit. De kraamzusrer zei vroeger al: ‘Geef je kind een nette naam, dat kost evenveel voor arm en rijk’.
Enfin, in een tijd waarin de wereld stilstaan, of zou moeten stilstaan, is zelfs het geritsel van de bladeren nieuws.
‘Maar DSR, eindelijk eens iets over jongeren ipv aldoor de ouwetjes, is het dan nooit goed?’.
Nee, kennelijk niet.
Sjieke billen, het zou zomaar een fijne titel voor een volgend intro kunnen zijn. Maar leuk dat de dorpsjeugd weer bij elkaar staat op straat en niet alleen online communiceert. Bij online kletsen zie je de billen niet. Je zou ze er ineens van gaan missen.
Doen we bij de Ik-jes aan dorpsjeugd? Die noemen een kont een kont. Of een reet.
Zal wel weer Amsterdam zijn…
De vraag is wel hoe sjieke billen eruit zien. Ik kan me wel een voorstelling maken van sexy billen, strakke billen, slappe billen, hangbillen … maar sjiek sjiek sjiek? Hangt er een horlogekettinkje uit, een parelsnoer, een sjaaltje?
Misschien vertaalde het andere meisje wat het ene meisje bedoelde.
Dat zou kunnen, Pawi. Zelve zei ik vroeger ook weleens bewonderend wat een leuke broek, rok, blouse een passerend meisje aan had. Mijn vriendin zei dan terecht dat ik het eigenlijk over het meisje zelve en niet over haar kleren had. Kan. Mag dus niet.
Ik ben zelf helemaal sjiekdekledder. Dus….
….mag het wel.
Heerlijke tijd toentertijd. Lekker kijken niet kopen, of wel als je er je zinnen op had gezet. En als er geen jaloerse vriend(in) meekijkt. Bij jou of bij mij?
Het was onschuldig. Als ik een mooie bloem zie dan wil ik hem toch ook niet perse plukken, zei ik altijd. Maar daar was ze het niet mee eens. We zijn inmiddels gelukkig gescheiden 😂😂😉
Held
De trouwe postbezorger, 60-plus met grijs haar en fiets, bepakt met twee dikke tassen post, ploegt door de sneeuwblub en ijzige temperatuur. Ik complimenteer hem met: „U bent een held.” Met een smile op zijn gezicht is zijn snelle antwoord: „Wacht maar tot je de blauwe envelop in de bus vindt.”
Paul Janssen
Als je gewoon je werk doet ben je al gauw een ‘held” in Nederland. Vroeger moest je daarvoor moffen of indianen omleggen, een boerenjongen uit het wak redden of een kat uit een hoge boom plukken
Met je vinger in een dijk het land redden
Het dek van je schip insmeren met boter
DSR ziet de blauwe enveloppe altijd weer met genoegen tegemoet.
De boekhouder heeft opdracht gekregen om geen aftrekposten op te voeren. Onze goede wegen, sterk leger en degelijk onderwijs moeten toch ergens van worden betaald?
Wees blij dat je belasting moet betalen, anders was je waarschijnlijk aan de bedelstaf.
En de inzender, met z’n held, smile en snelle antwoord is een neerbuigende kachelzitter.
HR is altijd bijzonder gespitst om zijn veronderstelde imago, met name tov ‘de dames’.
Maar wie mailtjes van hem krijgt waarin elke zin wordt afgesloten met ‘v**z* v***l* kl****z*k!’ of iets in dier voege, prikt daar doorheen….
En weer uithalen met ziekte en dood…-zucht- APD’s bewezen genade heeft HR slecht gestijfd in de boosheid.
t ware beter wanneer HR alsnog de kans kreeg om eens rustig te denken dmv een bannetje om bestwil.
C’est ici ou on peut gagner une petite cuillère en argent?
😆 😆 De helden die lummel en Ad Hok noemen zijn de echte. Misschien mogen Jan, Piet, Joris en Korneel ook meedoen?
Ik vind ze dapper, die mensen die onder barre weersomstandigheden hun buitenwerk blijven doen.
De grap over de vrees voor post van de belastingdienst maakten de gebroeders schoorsteenveger ook, toen ze na het vegen met een giga stofzuiger de restanten opzogen. “D’r zaten heel wat blauwe enveloppen bij!”
Oui Haller pour ceux et celles qui ne sont pas né.es. avec une cuillère en argent dans la bouche, ils/elles peuvent en gagner une ici.
Hestel: Jan Pier Tjores en Korneel, zo hebben de Friezen het ooit bedacht…
Raté, zut alors!
Ja Haller je stond 29 minuten buitenspel.
Haller heeft ‘m!😎
Oh, er is een hertelling aangevraagd. Hopen dat de uitslag voor het einde van de dag bekend is.
OMG wat heb ik gedaan? De hoop van Haller is vervlogen. Hoe is dit nog recht te breien?
Niet meer. Prijs ter beschikking stellen hooguit.
Ne t’en fais pas. Je suis majeur et vacciné. Félicitations, paoui!
Of voor één keer het lepeltje uitreiken aan de honderdeerste reactie.
Ter beschikking stellen zou ik onmiddellijk doen, maar dat zal niet iedereen op prijs stellen. Doet denken aan een afdankertje.
Gelijk heb je, pawi. Ik ken die jongen van Haller natuurlijk niet, maar hij heeft vast een prima contractje en zou een hele bak lepeltjes kunnen kopen, als hij daar zin in had. Het gaat hem, denk ik, om de eer, en hij wil waarschijnlijk laten zien dat hij niet onderdoet voor Huntelaar, die hier regelmatig scoorde.