Gaten in de weg (314)

Over ikjes en niet heel veel meer

Er zitten zulke gaten in de weg dat ik niet eens rustig mijn thee kan drinken.” Laaiend was de echtgenote van Michiel Krijvenaar toen ze vorige week thuiskwam. De gezinsauto wordt vooral door haar gebruikt. Ze zit er telefonisch vergaderingen in voor, ze overlegt met collega’s en met patiënten. Ze rijdt er misschien ook wel in van A naar B, maar dat vermeldt het verhaal niet. De auto dient ook als rijdend buffet “gelet op de afgekloven klokhuizen, bananenschillen en lege flesjes cola”, zoals haar man er fijntjes aan toevoegt.

Of dit huwelijk het volgende NRC-ikje gaat halen is ongewis. Maar goed, NRC-ikjes, daar gaat het hier over. We vatten ze samen, we bespreken ze en we geven tips aan de schrijvers.

Michiel laat ons weten dat zijn vrouw een hufter in de auto is

Met zulke praktijken voorzien zoevende zorghelden wel in hun eigen emplooi, allitereerde onze hoofdikjesbeoordelaar De Schrijvende Rechter bijvoorbeeld. En onze ikjesbeoordelaar uit Frankrijk, Lummel, was nog wat directer: “Michiel laat ons weten dat zijn vrouw een hufter in de auto is. Leuk dat we dat weten.” Maar het was Valentijn, dus misschien heeft de man nog snel een blos bloemen achterin de auto gekieperd.

Het vriendinnetje van de dochter van Charles Erkelens zei: „Toen hij jong was, was hij veel leuker.” Ze had het over de Franse acteur Omar Sy. Ze zat naar een aflevering van Lupin te kijken en haar vriendinnetje trad daarin als figurant op in een flashback naar diens schooljaren. Zodoende dus dat ze dat wist. Of zo. Ikjes zijn niet altijd makkelijk samen te vaten laat staan te doorgronden. Maar dat Omar een keigoeie acteur is, dat weten we al sinds het grootse Les Intouchables.

En toen kregen we ineens een wel heel erg akelig ikje voor onze kiezen. Gert-Jan van Rijn had gedroomd over een ontmoeting met een bekende. Toen hij wakker werd zat de vraag “hoe beoordeelt u de kwaliteit van dit gesprek” in zijn hoofd, inclusief de afbeelding met aanklikbare sterren. Gert-Jan moet dus hulp zoeken. En de NRC-redactie ook. Volgens De Schrijvende Rechter was dit zelfs het op een na slechtste ikje ooit. Het allerslechtste Ik-je ooit was natuurlijk de volgende:

Geert Mak: In Europa
IK: In Continent

Ene Youssef kwam een videootje promoten, mag hoor, zijn aanprijzing was: “SAAIE SHIT HIER!” Ja. Zo moet je dat doen. Not.

„Als jullie zó werkoverleg voeren, wil ik graag bij jullie solliciteren!” zei een “vrouw-alleen” in alle vroegte op het spiegelgladde ijs. Ze had gevraagd of ze zich bij de ikjesschrijver, Rob van Tilburg, en diens vriend mocht aansluiten en als antwoord gekregen dat de twee officieel wel aan een werkoverleg bezig waren. Wat een dijenkletser, en dat gewoon op het ijs. Wat is er toch een hoop komisch talent in Nederland. Na de lockdown een masterclass en dan moet deze vrouw echt haar eigen show krijgen. En vooral ook veel in quizzen optreden.

“Zal ik het even voordoen?”

Ook Leny Noordermeer kan zo op de tv, of in ieder geval haar nichtje van 8 jaar. Een radslag op school was verkeerd uitgevallen en het kind belandde op de eerste hulp. Daar vroegen ze hoe het zo gekomen was. “Zal ik het even voordoen?”grapte het kind. Nou nou. Zoveel oerslechte cabaretiers op de televisie, in de talkshows en quizzen, maar zovele zijn er dus gewoon in het land, in het wild, in het dagelijkse leven. Gelukkig biedt de NRC hen een platform.

“De ikjes zijn op”

Ik had eigenlijk het onderwerp oesters en zo willen vermijden, na de algehele afkeuring van mijn smikkelgedrag van vorige week, maar ja, de vriendin van Jeanine van der Kolff bestelde bij de viskraam een bakje zeevruchtensalade. Het viskraammeisje wist niet dat ze hiermee de seafood bedoelde. Kan gebeuren. Hoeft niet in de krant. “Die trut gaat ook naar de McDonald om een broodje vlees met kaas te bestellen”, verwoordde Lummel ons algemene gevoelen. En toen was de week uit, voorbij, over. “De ikjes zijn op” was de conclusie van Pawi. En krek, daar lijkt het op.

Wil jij net als De Schrijvende Rechter, Lummel en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren, aangenaam!

Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org

Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. 

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was best wel buiten geweest. Maar op de een of andere manier had ik nergens een foto gemaakt. Dat heb je weleens. Dan ben je in gedachten. Het is koud. Het regent. Je haast je naar huis, trein gemist, bus doorgereden bij de halte. Dan is het tegenwoordig weer prettig thuiskomen bij De Vooravond. Leuk programma. Leuke presentat(o)r(ice)s. Geen autocue. Geen haast. Gezellig babbelen. In arren moede heb ik toen dus maar een foto van de tv gemaakt, dan had ik toch nog iets om bij dit stukje te zetten. Volgende week zie ik misschien iets anders.     
Foto: “Screenshot van een brok gezelligheid” © 2021 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

73 gedachten over “Gaten in de weg (314)”

  1. Principes

    Niets nieuws onder de zon, als het om Shell in Nigeria gaat. Ook ruim twintig jaar geleden, toen ik als beleggingsadviseur bij een bank werkte, waren er berichten over wantoestanden. Op een dag belde een klant, in geagiteerde staat: „Die aandelen Olie, verkoop ze! Ik wil ze niet meer, het is bloedgeld! Hoeveel winst heb ik erop?”

    Marianne van Erp

  2. Beschaafd intro deze keer. Fijn dat je er toch iets van kon maken.
    En ja, ook vandaag blijkt weer dat de ikjes op zijn.
    Waarom doet deze inzending me aan Mieke denken?

  4. Die winst gaat natuurlijk, met vermeedering van het te genieten belastingvoordeel naar een passend goed doel, maar dat wordt er dan niet bijverteld.

    Beetje typisch trouwens, om de klant te drogen te hangen als je zelf de hele dag handelen in al dan niet dubieuze bedrijven faciliteert.

  5. Ze herinnert zich het gesprek zo goed dat ze de klant sprekend kan weergeven. Knap hoor, wat een geheugen.

    Het intro is een goedesamenvatting van niks. Zo kan uit niks toch iets voortkomen.

    Bang

  7. Typisch ikje geheel in passend in deze crisistijd waar toch vooral geld, aandelen en Shell voorop blijven staan.
    Heel mooi dat Bas in deze sfeer toch nog een kort en bondig intro uit de hoed weet te toveren zonder in wanhoop te vervallen. Chapeau!

  9. Medium

    Thuis op de bank herinner ik mij een pre-corona uitje.

    Mijn man en ik eten op een zonnig terras in Amsterdam-Oost. De garnalen die ik bestel, hebben groene randjes. Aan de jonge ober die ik mijn alternatieve bestelling doorgeef zeg ik: „Dan een biefstuk graag.”

    Hij draait zich al om en ik zeg snel tegen zijn rug: „…en medium graag!”

    De ober draait zich om, kijkt mij aan en zegt: „Ze zijn echt allemaal even groot mevrouw.”

    Liesbeth Groot

  13. Vorige week een droom, deze week een meditatie…..-bareuh-.

    Wat staat ons nog te wachten? Een drugstripje, een goddelijke openbaring?

  14. En nu ik het toch over Lummel had, hij hep weer een nieuw recep! Chiquetaille en Rougaille. Ingeleid met “Vandaag rijmen de recepten op aille. Dat zie je niet vaak op andere blogs. Toch?” Zeker weten van niet, Lummel, je bent hiermee kei-uniek op je minst gelezen kookblog ter wereld. Houden zo. Alles is me vreemd, deze keer, ik ken geen enkel ingredient. En het lijkt me niet eens lekker. In een restaurant, zelfs een pittouresque eethuisje ergens aan de kust van Portugal, zou ik het niet bestellen. Maar dat kan aan mij liggen. Ben niet zo zurig aangelegen.

    Die van Ilona wil ik jullie ook al niet onthouden, wat een service toch weer hier, we houden gewoon alle leuke blogs voor jullie bij en plaatsen alhier de hoogtepunten.

    Hij schreef een recept over aille
    Van chiquetaille en van rougaille
    Maar pak het niet beet!
    Cayenne is heet…

    Gelukkig, hij schreef ’t niet in braille

  15. Dit doet mij denken aan de les Nederlands :

    Een oude man in Gaasterland
    die nam een bronzen vaas ter hand
    en sloeg niet zonder tegenzin
    zijn goede vrouw de schedel in
    toen men hem naar de reden informeerde
    zei hij zonder plichtplegingen
    uit schoonheidsoverwegingen.

    Ik weet niet meer wat de lerares die dit voordroeg als stijlfiguur wilde zeggen.

  16. Mochten jullie eens perongeluk op Guadeloupe of op Martinique geraken, dan zou ik zeker de chiuetaille proberen. Heel fris voorgerechtje. Morue is gezouten kabeljauw. De Portugezen zeggen dat ze 365 recepten met morue hebben zodat ze het elke dag kunnen eten. Ja zo kennen ze in de gevangenis 365 recepten met water en brood. Maar die morue hebben ze mooi meegenomen naar de Antillen. Gelukkig maar, hoe zou een cocktail er daar uitzien zonder de heerlijke accra’s de morue ? (recept ook ergens op het minst gelezen kookblog).
    Ik heb nog nooit garnalen met goene randjes gezien. Boerenkool-garnalen schotel misschien?
    Oesters eet ik gewoon levend, met een beetje citroen of een azijn-sjalotten sausje. Dit is een beetje mosterd na de maaltijd opmerking. Ook de sauce chien (ook op het prachtblog) doet het prima.
    Panipwoblème zeggen ze in de Antillen.

  17. Mijn guilty pleasure is het lezen van recepten. Heerlijke gerechten, voor mij vaak onbereikbaar, hoe kom ik aan gezouten kabeljauw bijvoorbeeld?

    Het ikje met de groengerande garnalen doet me aan de blauwbilgorgel denken.

  20. Beter te vroeg dan jeweetwel…

    Blessure

    Ik bel de fysio voor een afspraak. Vraagt de telefoniste: „Voor dezelfde blessure aan uw bovenbeen?”

    Ik: „Ja, maar nu aan mijn andere been.”

    Telefoniste: „Gelukkig heeft u er maar twee.”

    Berry van der Ende

  23. @Bertie, men vraagt, wij draaien. Even zoeken leverde het volgende op, met dank aan Spencer Brandsen, 16 sep. 2010. Of het mooi is, moet je zelf maar zeggen.

    De aardappel

    De aardappel gaat bescheiden gekleed
    en komt uit de aarde, zoals u wel weet

    De schil kan men beter laten liggen
    die dient weer als voer voor de biggen

    Maar ook zónder zijn bruine jas
    komt de aardappel goed van pas

    Want na koken, bakken, of uit de frituur
    proeft men de rijkdom van moeder natuur

    Soms smaakt hij het best, al klinkt het wat cru
    geprakt met wat boter, of met een schep jus

    Maar ook zonder extra’s, dus puur naturel
    laat ík hem niet liggen, en lust ik hem wel

    Hij lijdt soms een weinig aan gebrek aan textuur
    maar wordt fijn krokant na verblijf op het vuur

    Tenslotte de prijs, die valt steeds weer mee
    voor slechts 1 Euro krijgt men een paar kilo mee

    Dus mensen, eet aardappels potverdorie
    en geniet met volle teugen van Holland’s glorie!

  25. @Ad Hok
    Hartelijk dank, dit kende ik niet, alleen de naam van de maker.
    Mooi? Mwah.
    Maar het is allemaal waar .
    Behalve de prijs, die is nogal gedateerd. 🙄

  26. ….en op een been kun je niet lopen, zeker…

    Publikumsbeschimpfung!

  27. DSR kopt ‘m maar in. Schoppen gaat wat minder… -uitbundige schaterlachicoon-

  34. Waar Bertie vreeslijk van geniet
    Een grote zak gevuld met friet
    Een flinke klodder mayonaise
    Gedaan is het met de malaise

  37. Hinkend kom je ook een heel eind.
    Heel vreemd ikje.
    Gelukkig veel troostrijke recepten. Is het aardappelkroketje al langs geweest?

  42. Wat een lul die Raoul. Hij bombardeert zichzelf tot een van de hoofdrolspelers. Je hoeft geen aangifte te doen van een kleinkind. En de week in het AMC was waarschijnlijk erg intensief voor de moeder.

  43. Aangifte

    Stadsdeelkantoor Amsterdam-Zuidoost. Na een intensieve week in het AMC melden we ons trots om aangifte te doen van de geboorte van onze zoon en kleinzoon. Bij de balie wordt ons gevraagd naar de reden van ons bezoek. Wanneer mijn zoon antwoordt dat hij aangifte wil doen van zijn zoon, is de reactie anders dan we ons hadden voorgesteld. De ambtenaar trekt een zorgelijk gezicht en vraagt: „Wat heeft hij dan gedaan?” „Geboren worden”, antwoordt mijn zoon.

    Raoul Vollebergh

  44. Aangifte doen van de geboorte van je kleinzoon, daar ging het al mis. Het kwam niet meer goed. Gelukkig dat het in Amsterdam gebeurde, anders had er niemand meer iets over gehoord.

  45. In eerste, vluchtigenlezing dacht DSR dat de inzender zowel de vader als grootvader was…. Inderdaad een aangifte waard.

    Niet dat de ware toedracht het er nu zoveel beter op maakt. In coronatijd in optocht naar de burgelijke stand, hoe verzin je het… De heren zeker in jacquet, zoals Opa in Jan, Jans en de Kinderen vond dat het hoorde? Daarna sigaren uitdelen op de kraamafdeling? Een vroeg hassebassie d’r bij?

    Maar allicht speelt er meer dan we weten. Niemand verblijft tegenwoordig nog een week in het ziekenhuis na een geboorte, tenzij er iets ernstigs aan de hand is.

  46. Huh? Ik zie dat Lummel om 8:54 uur het ikje becommentarieert dat pas om 8:56 uur, dus twee minuten later, geplaatst werd. Hoe ken dat nou weer??

  47. Ik zie het ook. Toen ik vanochtend reageerde stond ik achter het ikje en net voor dsr. WordPress wegen zijn duister en zelden aangenaam (vrij naar Bob den Uyl)

  51. Toen ik vanmorgen keek stond lummels reactie op de plek die hij bedoelde. Nu naarboven opgeschoven, zodat het commentaar het ikje voorafgaat. Rare jongens die van WP.

    Over het ikje: ik dacht bij de eerste zin ook dat het ging om een man die zowel vader als grootvader was van de baby. Uit nieuwsgierigheid verder gelezen. Heel slecht geschreven dus, en ook de clou is misplaatst. Ze deden aangifte op een gemeentehuis, niet op een politiebureau. Verzonnen dus. Raoul heeft tranen met tuiten gelachen om zijn vondst, en ik huil tranen met tuiten om dit ikje.

  53. Of Lummel heeft het ikje in de NRC gelezen en toen alvast hier zijn commentaar achtergelaten, maar ZONDER het ikje hierheen te kopieren. Dat zou me van hem tegenvallen, hoor. Had ik van iedereen verwacht, maar niet van Lummel. Zo leer je je reageerders kennen.

  54. Benauwd

    Recent heb ik het beruchte virus gehad. Maar ik ben weer volledig hersteld en hoe! Vannacht tot 4 uur keihard gewerkt op een drukke verloskamerafdeling. Na enkele spannende bevallingen duik ik het bed in om nog een paar uur slaap te pakken. Een korte tijd later word ik Spaans benauwd wakker. Het zal toch zeker niet, hè, denk ik, heb ik nu een mutant onder de leden? Begint het weer opnieuw? Het mysterie is snel opgelost. Ik ontdek dat ik het nauw sluitende chirurgische mondmasker nog op heb.

    Anneke van der Leeuw

  56. Had de inzender misschien veel te stellen gehad met de hyper-opa van gisteren?

  57. Het is nu vijf over elf. DSR haalt me de woorden uit de mond.
    Voortaan wel eerst even douchen als je naar bed gaat. Dan gebeurt dit niet.

  61. Een echt ikje. En een goeie!

    Als je tot ver na middernacht werkt en maar een paar uur hebt om te slapen, plof je met alles aan in bed.

  63. Kralenketting

    Me netjes aangekleed want ik ga dadelijk pianoles geven, online. Ter ere van het plotselinge mooie voorjaarsweer mijn turkoois kralenketting tevoorschijn gehaald. Staat een beetje tuttig, maar daar heb ik, zo bevestigt mijn man ook, wel de leeftijd voor.

    Mijn leerling Maya van zes ziet dat anders. Geïnteresseerd vraagt zij: „Is dat een snoepketting?”

    Mies ter Horst-ten Ham

  64. Me netjes aangekleed … mijn ketting tevoorschijn gehaald? Wat is er mis met ik en heb? Gaat dat met die pianoles ook zo, dat de leerlingen rustig hele stukken mogen overslaan?

  65. “Daar heb ik wel de leeftijd voor” bevestigd door haar man, mogelijk bedoeld als zelfspot, maar het klinkt een beetje droevig.
    Leuk ikje toch. De leeftijd speelt een rol in de clou.

  66. Kralenketting

    Me netjes aangekleed want ga dadelijk pianoles geven, online. Ter ere van het plotselinge mooie voorjaarsweer mijn turkoois kralenketting tevoorschijn gehaald. Staat een beetje tuttig, maar heb , zo bevestigt, wel de leeftijd voor.
    Ziet dat anders. Geïnteresseerd vraagt : „Is een snoepketting?”

    Mies ter Horst-ten Ham

    Heb nog wat overbodige zinsdelen weggehaald.

  68. 😆 😆

    Aangekleed, pianoles online. Kralenketting om. Leerlingetje ziet snoepketting. Zoom!

  69. Pianoles online, pyjama uit, turkooizen aan. Meisje ziet een snoepketting om mijn hals.

  70. Pingback: Dit zijn alle weekoverzichten tot nu toe (archief) – Bas van Vuren, aangenaam

Ik vind er dit van: