We hebben de krant niet nodig volgens Bertie. Geen ikje, morgen beter, vond Pawi. Ikjes zijn eigenlijk meestal zijtjes, aldus Seasides, want ze gaan vaak niet over de lezer zelf. Suske heeft een abo op “kerk en leven”. Het papier van die krant is van zulke hoge kwaliteit dat je je goede boodschap makkelijk kunt doorspoelen zonder dat het toilet verstopt raakt. Onze Nederlandse Amerikaan, Ad Hok, noemt ons bofkonten omdat we vorige week alweer een vrije dag hadden. Inderdaad, het was Pinksteren, maar Lummel dacht dat het Kerst was die vroeg viel. Facebookgroep schrijf je volgens De Schrijvende Rechter (DSR) met een hoofdletter. Was dus niet zo, dat maakte onze (gewezen) tekstcorrector Ilona hem duidelijk. Een verwijzing naar een naam wordt altijd met een kleine letter geschreven, zelfs bijbelverhalen schrijf je dus met een kleine b. Klare taal oordeelde dat de nieuwe podcast waarin het intro wordt voorgelezen aan luisteraars die geen zin hebben om te lezen sfeervol is.
De ikjes en alle andere interessante nieuwtjes moeten besproken worden
Dit is eigenlijk de korte samenvatting van een hele prachtige week vol met reageerdersreacties. En de zon schijnt dus, ja, dan is het aanlokkelijk om het daarbij maar eens te houden. Maar dat doe ik natuurlijk niet. De ikjes en alle andere interessante nieuwtjes moeten besproken worden. En wel nu.
Sommige reageerders alhier hebben trouwens ook een eigen blog. Ik zette ze vorige week even in het zonnetje en jawel, je kunt ze eenvoudig vinden door op de widget onderaan de rechterkolom van deze post te klikken. Dan vind je het prachtige werk van Suskeblogt, Seasides, Jokezelf, Bertjens en Lummel en je vindt ook het blog van de Huilbaby, die zich liever Heer Rozenwater noemt. Gewoon eens even gaan buurten bij de eerstgenoemden, je zult er geen spijt van hebben. Daarna zie ik jullie natuurlijk wel graag weer hier terug.
Ook fijn was het experiment om een podcast te maken van het intro van de vorige week. Ging eigenlijk verbazend makkelijk, een keer luid en duidelijk voorlezen, wat muziekjes ertussen knippen en hopla de podcast staat erop, zelfs op Spotify. De allereerste podcast van Bas van Vuren, aangenaam staat op deze link. Of dit intro ook weer op podcast komt dat weet ik bij het schrijven nog niet. Je moet er voor in de stemming zijn. Je merkt het vanzelf aan het spotifylogo bovenaan. Of niet.
Lummel vond het een beetje “Carmiggelt”
Lummel
Mijn eerste podcast viel wel in de smaak. Klare taal vond het een heel sfeervolle bespreking van de ikjes, “aangename stem en passende muzikale entourage”. Ja, ik herhaal het nog maar even. Lummel vond het een beetje “Carmiggelt”. Ook niet verkeerd. Zelfs de altijd kritische Ad Hok vond hem leuk. Zei hij tenminste. En Pawi vond het mooi voorgelezen, “intonatie en alles klopt”. En het ging maar door. Zelfs DSR maakte complimenten. Het stemgeluid van de podcaster was “zoals altijd diep, rustig en beheerst”.
Al veel langer doet Miriam het. Wat? Podcasts maken. Ze gaan over iets wat ze zelf niet zo heel goed kan: schrijven. Maar haar lessen en haar podcasts zijn echt keigoed. Ga er maar eens heen, alhier, de heel beluisterenswaardige serie van singularity.
Lummel zei dat zijn stem ook op zijn blog te horen is, en verhip, dat klopte. Zijn zoetgevoosde, zeg maar gouden stemgeluid is te horen op een inspirerende video over zoete groenten. Hij legt daarin uit dat sommige koolrapen groter zijn dan hun. En Ilona heeft het over het meisje die … ik bedoel maar, voor je Nederlands hoef je naar dat blog niet toe te gaan. Wel voor fijn koken en goede muziek. Zo attendeerde onze literaire chefkok ons op een mooie song van Ian Dury, ofwel de Engelse Johnny Hallyday:
De Schrijvende Rechter (DSR) introduceerde een geheel nieuw genre: de geschreven podcast:
Ruiken mensen die
Zo graag hun eigen stem horen
Met dezelfde gretigheid
Ook hun eigen scheten?
Ook nieuw was het idee om een foto te plaatsen en de lezers uit te nodigen daarbij een onderschrift te bedenken. Belachelijk dat daar nog nooit iemand op gekomen is. De eerste aflevering getiteld “Bedenk eens een mooie kop mensen” (zonder komma tussen kop en mensen) staat op deze link. Het was naar aanleiding van een fraai geschoten foto van Ilona uit Winschoten. De winnende kopinzending kwam van Klare taal: “Aïe!”
En zo zijn we al heel ver in dit intro zonder nog maar een enkel ikje besproken te hebben. Dat kan niet mensen. Dat doen we in ieder geval Hedda Treffers niet aan, zij scoorde er weer eentje vorige week. Een collega op haar werk, “een oudere man”, vond dat Hedda (46-jarige vrouw die ikjes-wc-kalenders verkoopt) zich zou moeten aansluiten bij de facebookgroep “Ambitieuze Meisjes”. Onzin natuurlijk, want deze community met bijna 40.000 leden is bedoeld voor “jong vrouwelijk talent”. Niet voor Hedda, ook al loopt ze vermoedelijk nog zonder stok. “Die Hedda”, vond Ilona, “begint steeds meer naast haar schoenen te lopen. Stelt zichzelf graag tentoon in de etalage. Waar eindigt dit?” Tja, op haar WC dus, daar zit ze elke dag te broeden op de volgende editie van haar kalender.
“Het Ik-je is lulluskoekos met dikkos boteros”
De Schrijvende Rechter (DSR)
Marco van Velzen zit vermoedelijk wat rustiger, maar ook hij kon een gepubliceerd ikje op zijn levensloop bijschrijven. Mañana had hij hem genoemd en het ging over zijn Spaanse buren, dat ze elkaar aan het knuffelen waren en “nog net tussen de tranen door” ” tot morgen” toeriepen. Zoiets. Het commentaar van DSR mocht er zijn: “Het Ik-je is lulluskoekos met dikkos boteros, om het maar eens in DSR’s beste Spaans te zeggen.” En volgens Klare taal was er “geen woord Spaans in te bekennen behalve in de aanhef.”
Ene Riet Hoedemakers maakte het wel heel bont. Ze schreef over een tuincentrum waar een papegaai op zijn stok tussen het groen bij de kassa zat. De papegaai riep “Hallo!”. Ja, dat doen papegaaien inderdaad weleens. Pawi vond het wel een leuke anekdote, volgens haar nog waar gebeurd ook, en ze kon er wel om lachen.
Ook Bertie Harmsen-Van Goor werd door de NRC-ikjesredaktie verblijd met het plaatsen van haar ikje. Het speelt maar liefst vijftig jaar terug, toen ze in Twente de letter “ui” moest gaan doceren op een plattelandsschooltje bij de Duitse grens. Ze had een grote gekleurde ui op het schoolbord getekend. “En wat gaan we vandaag leren?”, vroeg ze enthousiast. De klas antwoordde in koor: “Een siepel!”
“Ach, die Bertie Harmsen-Van Goor”, schreef DSR, “Schrijfster van inmiddels meer dan zestig streekromans. En allemaal vaste prik op de reserveringslijsten van plattelandsbibliotheken. Wie kent nou niet ‘Geluk woont op zolder’, ‘Geesje in de pastorie’ en ‘Duizend siepels maken geen zomer’, met allerhande optekeningen uit de boer’nkindermond? Wist u dat er inmiddels van haar boeken meer in grootletterschrift zijn verkocht dan in de standaarduitvoering? Blij dat haar werk nu eindelijk onder de aandacht komt van het verfijndere NRC-publiek, want dat verdient ze!”
Ook Boer’nsmurf deed een duit in het zakje: “Weet ie wel waar as de belastingpampier’n op binn’n e’drukt? Op siepelschill’n! Telkens as ek ’t leze, spring’n de troan’n mij in de oog’n! Hahaha!”
„Dit is gele verf.”
ObsIdentify
De NRC sloot de ikjesweek af met het verhaaltje van Karin Schagen. Die had een “geweldige natuurapp” op haar smartphone: ObsIdentify. Die identificeert vogels, vlinders, kevers, planten, korstmossen, grassen en andere natuurverschijnselen. Op de stadsmuur vindt ze heldergele plekken met een korrelige structuur. ObsIdentify suggereert: gele poederkorst. En zeldzaam! Trots laadt Karin het resultaat op waarnemingen.nl. Een uur later krijgt ze een email: „Dit is gele verf.”
Ilona was gauw klaar met de app: “Ik heb die ObsIdentify even geïnstalleerd maar is volgens mij waardeloos. Mijn bluebell noemt ie Spaanse hyacint, mijn Japanse esdoorn een rode ganzenvoet (24%) of klein koolwitje (13%). De narcis in de knop (en een er bijna uit) blijkt asperges s.s. (34%), asperge (17%), of gewoon sneeuwklokje (13%). Mag lijen dat die van de inzendster geen verf maar gele korstmos blijkt te zijn. Toedeledokie!”
Ook DSR heeft ervaringen met een determinatie-app:
’t is niet dat ik me schaam
Toch is het ongemakkelijk
Het enig juist benoemde
Was mijn naam
Geen druiventros
Maar aambeien
Geen holenduif
Maar pindarots
En wat nog rest
Gekrenkte trots
Oftewel, het was weer een keileuke ikjesweek!
Wil jij net als Bertie, Pawi en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan het nieuwe interactieve Van Vuren Gezellige Reageerders Zoemuurtje ©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik houd alweer mijn woord. Vorige week verklapte ik dat ik vaak bordjes fotografeer met teksten die rijmen. Blijkbaar denken de bordjesplaatsers dat het zonder rijm niet opvalt. Maar goed, hier moet je dus oppassen voor de ezel. Ook zonder rijm wordt dat wel duidelijk als je tenminste tot het einde komt. Want je zou maar gedachtenloos je handje door het hek steken onder het lezen. Dan ben je een ezel, ja, maar toch. Misschien zie ik volgende week weer iets anders.
Foto: “Bordje voor ezels” © 2021 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Staande
In onze dorpskrant wordt een man van 90 jaar geïnterviewd. Hij werkt nog steeds als vakkenvuller in de dorpssupermarkt. Natuurlijk vraagt de journalist naar zijn geheim, hoe hij zo gezond blijft. Ik verwacht het gebruikelijke riedeltje: niet roken, weinig alcohol en gezond eten. Maar nee, het blijkt allemaal veel eenvoudiger. Hij antwoordt: „Altijd staande je sokken aan doen. Zodra je daarbij gaat zitten, word je oud.”
Emma Visser
Behoorlijk volledige samenvatting van de voorbije week. Fijn om te lezen.
Over het ikje: een interview van de ene krant naar de andere overbrengen, dat noem ik geen ikje.
Zo is het maar net. Het had op z’n minst kunnen starten met: “Nadat ik mijn sokken heb zitten aandoen ga ik naar beneden voor mijn eerste kop koffie. Ik lees de krant. Mijn oog valt op een interview met een man van 90 jaar … (…) word je oud.” En dan de verleiding van een laatste zin weerstaan. Dan heb je een ikje.
Heel erg mooi intro vandaag met een paar prachtige passages.
Ik drink altijd eerst koffie voordat ik mijn sokken aantrek. Maar dat z hrijf ik niet op en dat stuur ik al helemaal nergens heen.
Houdt de jarigen iet de plaats bezet van een jonge whippersnapper die wil sparen voor een bromfiets?
En krijgt ie het minimumjeugdloon?
Alweer maandag met een voortreffelijk intro, ik zit nog een beetje met mijn hoofd in de vorige week na een weekend je weg!
Maar niets aan de hand, alles is vloeibaar en loopt in elkaar over. Tenslotte komt iedereen weer terug, vertelt het een en ander met of zonder podcast, commentaar op een ikje of anderszins, alles kan immers hier.
Verder nog dank voor mijn gekozen kop AÏE! daar kun overal mee terecht immers. De kop is er weer af (van de week dan).
DSR heeft wel eens betere introotjes gezien. Het is een selectieve oplijsting van de aanmoedigende bijvall, terwijl de opbouwende suggesties buiten beschouwing blijven.
Een tegenvaller ook dat er geen nieuwe aflevering van de podcast is. Zoiets moet zich door regelmaat een plekje op de luisterlijst, en in het het hart, veroveren. Onregelmatig binnenvallen komt alleen te pas bij een jolige oom die zeeman is ofzo, en die een aap meebrengt.
Nu lees ik het intro voor de tweede keer en het is nog steeds goed. 😏
Van de podcast heb ik get begin geluisterd, vanavond verder.
Je hebt les gehad van mijn vroegere lerares, kan niet anders. Niet overdreven diep ademhalen, goed articuleren, de juiste accenten, tijd nemen om rustig te spreken…. 🙂
Na drie keer lezen is hij op zijn best, heb ik weleens gehoord. Driemaal daags, in het weekend rust.
Er zijn ook robots die in allerlei accenten je stukje voordragen.
Ja die robot heb ik uitgetest, maar … hij spreekt Engels. Dus zo’n Nederlandse tekst komt er heel bijzonder uit.
En ook deze episode is weer ingesproken als podcast. Tweede testversie. Op Spotify en alle andere platforms. In deze versie heb ik rekening proberen te houden met jullie commentaar: de zoetgevooisde diepe stem heb ik zo gehouden, ook de rust, maar qua geluidsterkte zijn de muziekjes nu als het goed is beter in balans met de gesproken tekst. Verder heb ik wat minder verschillende muziekjes gebruikt. Naar een meisje dat samen met mij de podcast wil inspreken wordt nog gezocht. Binnen enkele minuten op spotify en de andere platforms, maar nu al hier:
https://anchor.fm/bas-van-vuren/episodes/Lulluskoekos-met-dikkos-boteros-Bas-van-Vuren-Podcasts—2-e11tne5
Nou, lekker hoor, alle muziekjes en geluidseffecten blijken uit de podcast te zijn gevallen. Het is niet anders, ik ga het niet nog een keer doen. Zuchterdezucht!
Net de podcast beluisterd , prima de luxe, mérite un détour, nu ga ik mijn avondwandeling maken.
Prima de luxe, podcast met goed gedoseerde muzakjes, niet te luid en bescheiden genoeg om de inspreker goed te laten uitkomen.
Joepieeeeeeee, we gaan vooruit.
Kippenvel
De gepensioneerde journalist is meer dan dertig jaar patiënt in mijn tandartspraktijk in Rotterdam. Ik vervang een oude amalgaamvulling die wat randlekkage vertoont. Als de man van de stoel opstaat zegt hij: „Dat was dan de laatste vulling van tandarts Van Dam uit Schoonhoven.” Spontaan kippenvel op mijn armen. Zonder het te weten heb ik een vulling verwijderd die ruim vijftig jaar geleden door mijn grootvader werd geplaatst.
Regien te Voortwis
Nou nou, wat een gebeurtenis zeg.
Randlekkage na vijftig jaar, en dan met een oerdegelijk amalgaamvulling! Geld terug en excuses gemaakt neem ik aan?
Waarom over een gepensioneerde journalist gesproken? Als het van belang is dat er een notabele in de stoel ligt, ga dan al the way en noem z’n naam. En DSR is van de oude stempel het houdt het bij kippevel.
Het is alweer een tijdje geleden dat we van APD een echte Ik-jesbeschouwing hebben gelezen.
Het blijft steken bij nou-nou/poeh-poeh/’t is wat. Zeker te druk met de zoveelste poging tot uitbouw van zijn margeblog tot multimedia-imperium.
En dat terwijl we vandaag eindelijk weer eens een anecdote hebben die inhoudelijk gezien de moeite waard is.
Ik bied het platform waarop het vooral de reageerders zijn die mogen stralen.
Maar als je dan zelf ook reageert, weest dan een zonnestraaltje
Ik reageer met mijn oordeel op een ikje, zonnig of bewolkt, dat hangt alleen van de kwaliteit van het ikje af en niet van een neiging tot pleasen van het reageerdersvolk, of een te overdreven wens om met mooie maar soms gezochte formuleringen in het komende intro te komen. Helpt allemaal niet, dit is een objectieve integere site waar het alleen om de pure inhoud gaat.
Bovenstaande is weer een ouderwets-snarky sneer van APD, wiens ijdelheid en onzeker o zo ongemakkelijk in elkaars verlengde liggen en geen woordje kritiek kan velen. Wat een teer, teer bloemeke is het toch…. -milde glimlachicoon-
Geluukig heeft hij inmiddels wel door dat de zaak hier inhoudelijk volkomen drijft op de bijdrage van de inzenders. Alles is inderdaad beter dan zijn eigen humorloze boetepreken als ie weer eens opgewonden raakt. -milde glimlachicoon-
DSR heeft slecht geslapen?
‘Een vraag aan een ander is vooreerst een vraag aan jezelf’, zei Vasalis al. -geduldig-milde glimlachicoon-
De inzendster kan trots zijn op opa. Een vulling die pas na vijftig jaar een beetje gaat lekken aan de randen, dat lijkt me vakwerk. Ik vermoed dat de vullingen vandaag de dag niet zo lang meegaan. Top.
Familiebedrijfje. Opa heeft goed voor zijn nageslacht gezorgd door kleine tijdbommetjes in de monden van zijn patienten te verstoppen.
Lulluskoekos is trouwens Catelaans. In het Castiliaans is het lulloskoekos
Spontaan kippenvel op mijn armen … woordje teveel, kippenvel kan alleen maar spontaan zijn, anders deden het er wel meer. Dan liepen we de hele dag tegen allemaal kippenvellen aan te kijken. Neen, het is altijd spontaan dus. Nooit gepland. Einde medeling.
Ik houd niet van kippevel en niet van kippenvel en ik wil het woord niet lezen, het begrip niet kennen.
Liever denk ik terug aan mijn tandarts van toen ik elf of twaalf was. Hij repareerde mijn gebroken voortand zo goed, dat elke tandarts na hem er even aan trekt om zijn werk te controleren. Nee, laat niet los, nee echt niet, zit al jaren stevig, blijf er nou maar vanaf.
Fijne dag
Ik word zo langzamerhand wel een beetje kregel van dat „Fijne dag!” waarmee bijna elke conversatie wordt afgesloten. Maar ja, het is makkelijk uitgesproken, iedereen zegt het, ik doe het zelf ook.
Vandaag belde ik met het RIVM met een vraag over mijn tweede vaccinatie. Die werd netjes beantwoord door de medewerker, die vervolgens vroeg: „Is alles zo duidelijk?” Na mijn bevestiging gevolgd door: „Fijne vaccinatie!”
Evert Lamfers
Mensen zijn zeikerd….-zucht-
En fijne zelftest! Fijne sneltest! Fijne PCR test!
Fijne quarantaine! Fijne opname! Fijne uitvaart!
En nog een prettige dag verder, hooooor…
Nee nog nooit gebruikt dit misbaksel, ik krijg het mijn strot niet uit excusez le mot!
In Frankrijk is sinds een paar de morositeit hoorbaar bij het weggaan: je kijkt elkaar meewarig aan en zegt ´courage ´ . Ik heb helemaal geen courage nodig om de rest van de dag door te komen.
Vroeger als kind hadden wij nogal eens Belgische familie op bezoek en als ze weer afscheid namen regende het : allez bon courage.
Het leven is kennelijk erg zwaar als je elkaar constant “sterkte” moet wensen. 🤣
Zo had ik eens een Belgische directeur die elke ontmoeting begon met: “Ça va? Ça marche? Ça boom? Quelles bonnes nouvelles?” Vermoeiend. Daarna kon je wel wat “courage” gebruiken.
We beginnen elk gesprek met een dooddoener en we eindigen er ook mee.
Dat is al eeuwen zo.
Zijn de dooddoeners aan mode gebonden?
Mocht ik ooit met pensioen gaan, dan zou ik graag de geschiedenis van deze taalhandelingen onderzoeken.
Je reinste sociolinguistique wat ik u brom
Ja Lummel, eens linguist altijd linguist dat zit erin gebakken.
En, heel typisch uitgesproken door grrristen-zeggers: “Fijj-ne zondag”
Als er iemand wordt geïnterviewd wordt nadat er iets ergs is gebeurd, en dan wordt bedankt, zegt men vaak ‘Graag gedaan’. Zou niet moeten dat je zoiets graag deed.
Het ‘Tot uw dienst’ is uit de tijd.
‘Geen dank’, kan nog wel.
Maar het juiste antwoord heb ik nog niet gevonden.
Na een interview over iets ergs past een kort, ingetogen knikje waarbij je de ogen sluit, net iets korter dan wanneer je een laatste groet brengt of een krans legt.
Het stond eens in een ikje, Ilona, dat jonge mensen vaak zeggen “Geen probleem.”
Ik herkende het met terugwerkende kracht.
Heel veel van die uitdrukkingen komen uit andere talen en worden bewust of onbewust als ´moans ´ gebruikt. Bijvoorbeeld als je met een hamer op je duim slaat roep je dan Auw, Godverdomme, Kut , Shit of iets anders? Hoe is dat geprogrameerd?
Ik heb ooit gepoogd om een budget van de UvA te krijgen om sexual moans te bestuderen.
Ik had het budget vooral nodig om veldonderzoek te doen.
Ik had vooral veel gebudgeteerd voor participatief veld onderzoek.
Als u wilt weten wat participatief veldonderzoek is doet u maar een beroep op uw eigen voorstellingsvermogen. Vette knipoog icoon.
Hiero is het antwoord op “Thank you!” vaak “No problem!”.
Sorry, zag nu pas pawi’s reactie van 16:09
16:19 dus, LDB
Je zou niet zeggen dat Ad 6 uur vroeger leeft (of hij zit gewoon wat vroeger aan de sherry dan wij).
Ach, Ad is een beetje in de war. Hij las zojuist dat Herman Stok is overleden en werd daardoor een beetje nostalgisch. Kijk, jongens en meisjes, zo ging hetvroeger op de Nederlandse televisie:
Mooi stukje jeugdsentiment uit de jaren zestig /zeventig , wij spraken zijn naam wel eens achterste-voren uit.
Herman is wel mooi 93 geworden !
Exit fijne Herman.
“Zo daar zitten we dan” is ook zo’n dooddoener om een gesprek te beginnen. Of “He he, ik zit”.
“Wij gaan weer met de trein naar Amsterdam. De andere mensen gaan naar Zwolle” waren zijn laatste woorden in dat prachtige fragment met de Stones. “Fijn fijn, ik vind alles van de Stones wel fijn”, zei me daar nog een meiske ook. Maar wat of Herman daar nou mee bedoelde? Welke andere mensen gingen naar Zwolle en waarom dan wel, wat was er in Zwolle?
Nou, nog een klein stukje dan? Daarna beloof ik nooit meer iets van Top of Flop te plaatsen:
Vloeken
Mijn vrouw en ik zijn gek op germanismen. We kijken ook graag Duitse krimi’s. We zetten dan wel de Duitse ondertiteling aan vanwege de Duitse dialecten. In een zo’n krimi vloekte een inspecteur: „Verflucht!” Het werd keurig ondertiteld met „Verflucht.”
Ik las daar echter het Nederlandse verf-lucht in.
Dus vloek ik nu in het Nederlands met: verflucht!
Ben Uijtjens
Nou, nou, het is me wat. En gaat over tot de orde van de dag.
DSR op juni 2, 2021 om 16:07: Ik verzuimde erbij te zeggen dat ik de interviews op de radio bedoelde. Ik luister graag naar Met Het Oog op Morgen. (Ze zeggen nu vaak ‘Van’ Morgen. Daar ga ik dan ook weer van wakker liggen. Pfff… wat houdt je zoal bezig.)
Bas, over het ikje van nu. Ik denk da hij de trein vanuit Hilversum bedoelde. Op het ene spoor, 2B meen ik, stond je voor de trein richting Amsterdam.
Op spoor 2A ging je richting Amersfoort, Apeldoorn, Zwolle, Heerenveen.
Nee, goedemorgen! Niks Ikje, over Herman Stok natuurlijk!
Dan krijgt een kort, ingetogen knikje waarbij je de ogen sluit een heel andere dimensie, Ilona. Zelve luisterde ik regelmatig naar het Oog, in bed, en ook Klare Taal is getuige haar “Gute Nacht Freunde” een fan. Nu lig ik om die tijd nog niet in bed dus luister niet meer.
Ik zie nu ook dat Herman Stok het programma vanuit Almelo presenteerde.
Nou ja. ’t Is nog te vroeg voor me, geloof ik.
Misschien gingen er vanuit Almelo ook wel treinen naar Amsterdam en Zwolle, wie zal het zeggen? Hebben ze daar wel een treinstation en zo ja, hoe kwam je dan vanaf het station in de studio. Stonden er koetsen klaar? Met paarden ervoor en menners van de omroep met hardklappende zwepen op de bok? We zullen het vermoedelijk nooit weten.
Goedzo, inzender! De Bond tegen het Vloeken is op de hoogte gebracht en zal Verflucht in de Nederlandse uitspraak binnenkort aan de lijstje Rodondenderon! en Zand,Zeep&Soda! toevoegen.
Enfin, fijne Urlaub!
@Ilona
Op de radio zou je het kunnen laten bij een oprecht klinkend maar nietszeggend mompeltje (en nee, dat is geen sneer naar APD’s podcast). Iets als ‘akkuwel’ in een reutel van een halve seconde.
Als Herman Stok met Herman Brood getrouwd geweest zou zijn, zouden ze allebei Herman Stok Brood hebben geheten.
Dat had zomaar gekund hoor. Had een leuk stelletje geweest!
Niet waar! Een van de twee zou Herman Brood Stok zijn geweest.
Nee hoor, vroeger als je getrouwd was dan heette de een meneer A en de ander mevrouw A-B. Vroeger toen de wereld nog wat simpeler in elkaar zat. Meneer A zou zich nooit of te nimmer de naam van zijn echtgenote aanmeten.
Qua ikje: publieksbeschimping!
Alleen de witregels van dit ikje kunnen ermee door.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_germanismen_in_het_Nederlands
Een linkje naar veel voorkomende germanismen. De schrijver en zijn vrouw zijn daar fan van.
Hij had het dus beter metBen Siepelchen kunnen ondertekenen
Dus
Mijn vrouw heb ik leren kennen in Thailand. Behalve Thais, spreekt zij goed Engels, Bahasa Indonesia en Portugees. Zij heeft een universitaire opleiding gevolgd. Toen wij in Nederland kwamen wonen, vroeg de ambtenaar van de inburgeringscursus haar in zijn gebroken Engels: „Where you come from?” Mijn vrouw antwoordde: „Thailand.” Waarop de man zei: „Dus.” En hij schreef op: analfabeet.
Pieter A.M. Schreuder
…maar dat was ze dus helemaal niet! -opgetogen glimlachicoon-
Alles goed en wel natuurlijk, maar waar het echt om gaat is of die mevrouw wel harinkies van de staart eet, EK-juichwappies spaart bij de AH en een uitgesproken standpunt heeft over Zwarte Piet. De rest is allemaal bijzaak.
Krampachtig lijkt Pieter te vermijden zijn ikje met “ik” te beginnen. Hoeft niet toch? Zijn vrouw heeft hij dus in Thailand leren kennen. Wie niet? Zijn man? Zijn opoe?
Ze spreekt dus “Indonesia”? Misschien moet Pieter maar eens op taalles.
Ze spreekt Bahasa Indonesia – dat bestaat, google toch eerst…
Oh, Google zou verboden moeten worden, hadden we vroeger ook niet.
Oh, gelukkig had ik toch gelijk met mijn kritiek en sneer: “Het Indonesisch (Bahasa Indonesia, letterlijk “taal van Indonesië”) is de officiële taal van Indonesië” (Wikipedia). Oftewel, Pieter doet duur. Hij had gewoon “Indonesisch” moeten schrijven. Hij schrijft toch ook Portugees en geen English? Man man. Hombre hombre nog eens aan toe zeg.
Als dit verhaal waar is, verdient deze ambtenaar een harde schop onder zijn kont.
voor de wat jongere lezertjes: De Tielman Brothers was de eerste het Nederlandse Rock’n’roll band.
Ja, die Tielman Brothers konden er wat van. Maar mag er een beetje sambal bij, asjeblieft?:
Kippevel en een traantje?
Wanneer gaan we weer eens lekker zoemen? Komm maar met een datum en een tijdstip, dan zet ik een sessie op. ik ben net naar de kapper geweest, er is dus haast bij.
Leuk, zat ik ook net te denken. Woensdag 9 of vrijdag 11 zou wel gaan.
Ik herinner me vaag een ‘in memoriam’ concert voor Andy Tielman waar ik bij was, in Den Haag, maar lang geleden. Keigoeie muziek, dat wel.
Ik krijg net door dat Ad vrijdag zwemmen heeft. Dus misschien woensdag. Ik kan ook.
Ik ook!
Over het ikje. Een Thaise academisch gevormde vrouw, die vloeiend vreemde talen spreekt! Punt voor Pieter A. M. Dat hij haar niet weghield van de inburgeringscursus snap ik niet. Was ze geen kennismigrant?
DSR beschreef de doelstellingen van de cursus treffend. 😆
Met Ad Hok ben ik het eens, die ambtenaar verdient een schop onder z’n kont.
De chaperon zegt: je hebt gewóón domme en héél domme ambtenaren.
Wanneer en hoe laat zoemen we overigens?
Zwemmen is geen excuus, je kunt zoemen met een badmuts
Ps het clipje van Andy Tielman heb ik geplaatst om het Indonesisch te horen. Ik spreek helaas alleen keuken Indonesisch
Ik ben blij dat je dat clipje geplaatst hebt, want eerlijk gezegd was ik de Tielman Brothers glad vergeten. Het clipje dat ik plaatste was net iets pittiger, dacht ik, maar er was inderdaad geen woord Indonesisch bij.
Ik hoop dat Simon Tamahata de 100 erin schiet
Nou, vooruit dan maar!
Wow, hij doet het toch maar. De 100e!
Helpen
Als fulltime huisarts met 34 jaar ervaring melde ik de GGD te willen helpen bij de coronavaccinering. Een vriendelijke GGD-dame was blij met dit aanbod. Echter wel pas na aanlevering van een verklaring van goed gedrag, een ‘e-learning’ Covid-19 en aanmelding bij uitzendbureau Randstad. Mijn kanttekeningen dat ik dagelijks Covid-patiënten zie, het om niets wil doen en een uitzendbureau duur is, vonden geen weerklank.
Vorige week kreeg ik bericht van Randstad: „Hallo Willem, volgende week kun je wc’s schoonmaken op de camping.”
Willem van Walsem
Als je ‘melde’ schrijft moet je misschien niet al te hoog van de toren blazen, dokter.
Hallo Rantstad, ik ben dockter in de geneesknudde en wilt graag mensen prikken ik doe het voor nix
Ja, dat was even schrikken, dat “melde”.
Tegelijk is het wel schrijnend, wil iemand helpen wordt-ie naar de plee gestuurd.
Overigens worden meer vrijwilligers aan hun lot overgelaten. Lees maar wat het AD daarover in mei schreef:
https://www.ad.nl/binnenland/duizenden-doktersassistenten-willen-helpen-prikken-maar-meerderheid-hoort-niets-van-ggd~a1453574/
Een anekdotisch hoogtepunt.
‘Om niets’? Van Sywert de kapjesknakker hebben we inmiddels geleerd dat het ‘om niet’ is. Of ‘voor niets’, voegt DSR er aan toe.
Sywert komt zo meteen in Buitenhof. Hier gaan we dat op een groot scherm op het dorpsplein bekijken.
Ik vind de aandacht voor SvdL schromelijk overdreven. Volkskrantsensationalisme. Handige jongens die in crisistijd profiteren van regeringsincompetentie, het zou wat.